Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Από το «εγγυημένο εισόδημα» στην ... «εγγυημένη» φτώχεια

Το «εγγυημένο εισόδημα», το οποίο δήθεν θα έρθει να αντισταθμίσει την απόλυτη φτώχεια στην οποία έχουν οδηγηθεί εκατοντάδες λαϊκές οικογένειες, «υφαίνει» η κυβέρνηση, προωθώντας και σχετική πρόβλεψη που υπήρχε στο δεύτερο μνημόνιο. Σημειώνεται ότι για το σκοπό αυτό είχαν προϋπολογιστεί μόλις 20 εκατομμύρια ευρώ για το 2014, χρόνο κατά τον οποίο θα λειτουργήσει πιλοτικά και απευθύνεται στους εξαθλιωμένους, την ώρα βέβαια που μόνο από τους συνταξιούχους το ίδιο έτος, με τις αιματηρές περικοπές στις συντάξεις, αφαιρεί 5,243 δισ. ευρώ!

Σύμφωνα με σχετική μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, στην οποία είχε ανατεθεί η εξέταση του ζητήματος από το υπουργείο Εργασίας και φέρνει στη δημοσιότητα η εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», το βοήθημα αυτό, υπό προϋποθέσεις, θα δίνεται σε ανθρώπους που διαβιούν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας και σε κάθε περίπτωση το οικογενειακό εισόδημα δε θα ξεπερνά τα 4.800 ευρώ, ενώ σε αυτό θα συνυπολογίζονται και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Μάλιστα, σύμφωνα με την εφημερίδα, για να χρηματοδοτηθεί το μέτρο μετά το 2015, δεν αποκλείεται να περικοπούν ή να υποκατασταθούν άλλα επιδόματα, όπως η βασική σύνταξη του ΟΓΑ, το ΕΚΑΣ, ακόμα και τα προνοιακά επιδόματα σε απόρους!

Σε κάθε περίπτωση, πέραν του αποπροσανατολισμού, τα χιλιάδες νοικοκυριά που ρίχνονται στην εξαθλίωση δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από μια κυβέρνηση που εκτός από τους μισθούς και τις συντάξεις έφτασε στο σημείο να κόψει 100 ευρώ ακόμα και από το τακτικό επίδομα ανεργίας. Γιατί την ώρα που η κυβέρνηση μιλάει για κάποια βοηθήματα το 2014 προς τους ανθρώπους που βρίσκονται στην απόλυτη φτώχεια, και που δε θα ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια ευρώ, με το μεσοπρόθεσμο, την ίδια χρονιά, αφαίρεσε 114 εκατομμύρια από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ, καταργώντας το για τους φτωχοσυνταξιούχους ηλικίας 60 έως 64 ετών. Αφαίρεσε από φτωχές οικογένειες οικογενειακά επιδόματα 86 εκατ. ευρώ, στα άτομα με αναπηρία περιέκοψε τις αποζημιώσεις μετακίνησης κατά 82 εκατ. ευρώ, ενώ κατά 30 εκατ. μείωσε και τα ειδικά επιδόματα ανεργίας. Αφού λοιπόν στραγγάλισε χιλιάδες φτωχές και αδύναμες οικογένειες τώρα σχεδιάζει μερικά ψίχουλα με το «εγγυημένο εισόδημα», που εγγυάται μόνο την απόλυτη φτώχεια.

Δραματική επιβεβαίωση

Οι κομμουνιστές το είχαν πει από την πρώτη στιγμή. Το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και των αναδιαρθρώσεων μικρή σχέση είχε με το κρατικό χρέος και τις τάσεις διόγκωσής του. Αλλωστε, τα μεγέθη του όχι μόνο δε μειώνονται αλλά έχουν αυξηθεί και θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο. Λέγαμε, λοιπόν, από την αρχή ότι οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις με τις δραστικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις εργασιακές σχέσεις - λάστιχο συμβάλλουν στο να γίνουν πάμφθηνοι οι εργαζόμενοι για να ενισχυθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων. Λέγαμε, επίσης, ότι η πολιτική χρεοκοπίας του λαού είχε ως στόχο να βάλει στο χέρι τα λαϊκά εισοδήματα και τις κρατικές δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, ώστε να γίνει κατορθωτή η αύξηση των ποσών που δίνει το Δημόσιο προς τους εκπροσώπους του κεφαλαίου.

Η πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού και τα αναλυτικά στοιχεία, που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα, επιβεβαιώνουν με τον πλέον δραματικό τρόπο αυτήν την εκτίμηση. Με επίσημους αριθμούς και υπολογισμούς που κάνει η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά τα στοιχεία, μέσα στους εφτά πρώτους μήνες του 2013, είχαμε απόλυτη καθίζηση όλων των κρατικών δαπανών που προορίζονται για τους μισθούς και τις συντάξεις, για τις επιχορηγήσεις όλων των ασφαλιστικών ταμείων, για τη χρηματοδότηση του ΟΑΕΔ, για το περιβόητο ΕΚΑΣ, για την επιχορήγηση των ΟΤΑ κ.ο.κ. Η κατά μέσο όρο μείωση των συγκεκριμένων δαπανών έφτασε το -10,2%.

Για να συμπληρωθεί το παζλ της άθλιας φιλομονοπωλιακής πολιτικής, να πούμε ότι την ίδια ακριβώς στιγμή τα «χρεολύσια και οι λοιπές δαπάνες», που πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία των τραπεζών και άλλων επιχειρηματικών φορέων, παρουσίασαν αύξηση της τάξης του 22,9%!!!

Το «νοικοκύρεμα» και οι «μαύρες τρύπες»

Για νοικοκύρεμα στη διαχείριση των κτιριακών αναγκών του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) που θα αποφέρει εξοικονόμηση 500.000 ευρώ ετησίως από ενοίκια και λειτουργικά κόστη κάνει λόγο με ανακοίνωσή του ο υπουργός Εργασίας. Δεν ξέρουμε αν με τέτοιου είδους ανακοινώσεις ο υπουργός περιμένει να του αποδοθούν εύσημα, αλλά η αναλυτική παρουσίαση από τον ίδιο για τον τρόπο που θα γίνει η εξοικονόμηση γεννά πολλά ερωτηματικά. Ετσι, ο υπουργός λέει ότι θα ξενοικιαστούν 19 από τα 21 κτίρια που μέχρι τώρα χρησιμοποιούσε το ΕΤΕΑ, ενώ στα δύο που θα συνεχίσει να νοικιάζει θα μειώσει το ενοίκιο κατά 50%, αφού ενώ η αντικειμενική τιμή ενοικίου είναι 6 ευρώ το τετραγωνικό, το Ταμείο μέχρι τώρα πληρώνει 14 ευρώ! Επιπλέον, θα αξιοποιηθούν για τις υπηρεσίες 26 ιδιόκτητα κτίρια που μέχρι τώρα ήταν αποθηκευτικοί χώροι.

Εδώ όμως προκύπτουν και τα ερωτηματικά: Ποιος έχει την ευθύνη που τόσα χρόνια ενοικιάζονταν κτίρια (19 τον αριθμό στα 21) τα οποία το ΕΤΕΑ δεν τα είχε στην πραγματικότητα ανάγκη και μπορούσε να λειτουργήσει και χωρίς αυτά, χωρίς δηλαδή να πληρώνει σε μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων. Γιατί το ενοίκιο ήταν τόσο υπέρογκο, πάνω από το 50% των τιμών που ισχύουν στην αγορά; Γιατί, τέλος, ενώ το ΕΤΕΑ μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες του με τα δικά του ακίνητα, αυτά είχαν μετατραπεί σε αποθηκευτικούς χώρους, την ίδια στιγμή που κατέβαλλε πολύ υψηλά ενοίκια; Σε αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσει ο υπουργός και η κυβέρνηση των δύο κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τα οποία δεν ανέλαβαν χτες την εξουσία, αλλά έχουν την ευθύνη της λειτουργίας των Ταμείων τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες. Ομως, γι' αυτά ο υπουργός τηρεί «σιγήν ιχθύος». Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση «η σιωπή δεν... είναι χρυσός». 'Η, μήπως, για τους μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων που ενοικιάζονται από το δημόσιο είναι;

Πρακτική άσκηση στην εκμετάλλευση

Η είδηση που μεταδόθηκε προχτές στα διεθνή πρακτορεία είναι σοκαριστική: Ενας μεταπτυχιακός φοιτητής 21 χρόνων, που έκανε την πρακτική του σε τράπεζα στο Λονδίνο, πέθανε μετά από 72 ώρες συνεχόμενης δουλειάς! Οπως αναγκάζονται να παραδεχτούν και οι υπάλληλοι του τραπεζικού συστήματος στο Λονδίνο, που μιλάνε ανώνυμα σε εφημερίδες, οι νέοι άνθρωποι που αποδέχονται μια πρακτική στο συγκεκριμένο τομέα και δουλεύουν με ιδιαίτερο ζήλο, νομίζοντας ότι αυτό θα τους βοηθήσει να βρουν τη «δουλειά των ονείρων τους», συνειδητοποιούν ότι η λεγόμενη καλοκαιρινή πρακτική άσκηση είναι στην πραγματικότητα «οι χειρότεροι 3 μήνες της ζωής τους». Καθώς έρχονται αντιμέτωποι με συνδυασμό εξαντλητικών ολονύκτιων εργασιών, δουλειά το Σαββατοκύριακο και το περιβόητο σερί, δηλαδή επιστροφή στο σπίτι στις 6.00 το πρωί, ένα μπάνιο και επιστροφή στην τράπεζα για συνέχιση της εργασίας (κάπως έτσι στο μπάνιο του κατέρρευσε και κατέληξε και ο 21χρονος φοιτητής μετά από 72 ώρες συνεχούς δουλειάς). Υπάλληλοι της τράπεζας καταγγέλλουν ότι όσοι κάνουν πρακτική αναγκάζονται να εργαστούν όσες ώρες τους ζητηθεί, και συνήθως από 100 έως 110 ώρες τη βδομάδα. Το ακόμα πιο σοκαριστικό είναι ότι αυτή η εντατικοποίηση της εργασίας θεωρείται δεδομένη έως και φυσιολογική από τους εργοδότες.

Οι νέοι που κάνουν πρακτική άσκηση είναι περισσότερο ευάλωτοι. Κι αυτό δεν είναι μια ιδιαιτερότητα της Βρετανίας ή της συγκεκριμένης εργασίας στην τράπεζα, ισχύει παντού σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες. Η πρακτική άσκηση για τον φοιτητή, όπως ακριβώς και η μαθητεία για τον μαθητευόμενο, δε λειτουργεί απλά ως εξάσκηση πάνω στο αντικείμενο σπουδών του ή ως μάθηση, αλλά είναι μια ευκαιρία για δουλειά. Προσπαθεί να αποδείξει την αξία του και τις δυνατότητές του, προσπαθεί να γίνει αρεστός στον εργοδότη και να ανοίξει δρόμους, ώστε να παραμείνει στη δουλειά και μετά την ολοκλήρωση της πρακτικής ή της μαθητείας.

Από την άλλη, οι εργοδότες πατάνε ακριβώς πάνω σε αυτές τις προσδοκίες και τις ελπίδες των πρακτικάριων και των μαθητευόμενων για να τους ξεζουμίζουν. Με τις έτσι κι αλλιώς χαμηλότερες αποδοχές από τους άλλους εργαζόμενους, με το καθεστώς του εκπαιδευόμενου που δεν τους επιτρέπει εύκολα να οργανωθούν σε συνδικάτα να υψώσουν ανάστημα και να διεκδικήσουν, με το φόβο ότι αν δεν πάει καλά ή αν διακοπεί η πρακτική τους αυτό ισοδυναμεί με κακό βαθμό ή με διακοπή στις σπουδές τους, οι πρακτικάριοι γίνονται εύκολη λεία για τα αφεντικά. Η ελληνική εμπειρία λέει ότι οι πρακτικάριοι χρησιμοποιούνται ως «παιδιά για όλες τις δουλειές», δηλαδή πέρα από την εργασία στο αντικείμενό τους φτιάχνουν καφέδες, σκουπίζουν κ.ο.κ. Τα εξαντλητικά ωράρια και η εντατικοποίηση της δουλειάς αυτών των νέων παιδιών αξιοποιούνται από τους εργοδότες ως μοχλός πίεσης και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, για να εντατικοποιούν την εργασία τους και για να τους κρατούν με το κεφάλι σκυμμένο.

Η γενίκευση της μαθητείας για τα Επαγγελματικά Λύκεια και για όλες τις σχολές κατάρτισης, που φέρνει τώρα το υπουργείο Παιδείας με το νέο νομοσχέδιο για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δεν είναι τίποτε άλλα παρά γενίκευση του παραπάνω εφιάλτη.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Νοσοκομείο ΑΕ

«Δύο σελίδες... ακίνητα διαθέτει το νοσοκομείο Βόλου και από αυτά ελάχιστα αξιοποιούνται! Με αυτό το σχόλιο, η υφυπουργός Υγείας Ζέτα Μακρή αναφέρθηκε στη μη αξιοποίηση της περιουσίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, κάνοντας λόγο για αδιαφορία που αγγίζει τα όρια της ποινικής ευθύνης» (σ.σ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ 20/8/2013).

Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποια αξιοποίηση με στόχο να αναπτυχθούν υπηρεσίες Υγείας για τους κατοίκους της περιοχής, τομείς της έρευνας ή άλλες κοινωφελείς δομές και υπηρεσίες, ούτε - πολύ περισσότερο - για να είναι δωρεάν και να έχουν όλοι πρόσβαση. Η υφυπουργός αναφέρεται στην επιχειρηματική λειτουργία που ήδη έχουν και πρέπει να ενισχύσουν τα δημόσια νοσοκομεία βάζοντας μια ακόμη πλευρά αυτής της λειτουργίας. Με δεδομένο ότι η κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία ελαχιστοποιείται, αυτά λειτουργούν σαν αυτοτελείς μονάδες που πρέπει να εξασφαλίσουν έσοδα. Πλευρές αυτής της «αυτοτέλειας» είναι η μείωση του «εργατικού κόστους» - λιγότεροι και φθηνότεροι εργαζόμενοι - η πώληση υπηρεσιών στον ΕΟΠΥΥ και στους ασθενείς, το 5ευρω εισιτήριο, το 25ευρω για κάθε εισαγωγή και 1 ευρώ ανά συνταγογράφηση που θα εφαρμοστεί από 1/1/2014, τα απογευματινά ιατρεία, οι περικοπές στις εφημερίες, σε κρεβάτια, κλινικές, υλικά, εξοπλισμό κ.λπ.

Η αξιοποίηση της όποιας ακίνητης περιουσίας των δημόσιων νοσοκομείων δε θα έρθει για να καταργήσει ή να αμβλύνει τίποτα από τα παραπάνω. Αντίθετα, μεγαλώνει την επιχειρηματική λειτουργία των νοσοκομείων, που θα φέρει νέα μείωση της κρατικής χρηματοδότησης. Γι' αυτό «καίγεται» η κυβέρνηση.

Ηδη υπάρχουν νοσοκομεία που «τη βγάζουν» με χορηγίες (π.χ. Αρεταίειο). Αλλη μια όψη του ίδιου νομίσματος. Τόσο όμως η φιλανθρωπία, όσο και οι μπίζνες δε σημαίνει ότι θα σώσουν ένα νοσοκομείο από κλείσιμο, υποβάθμιση, συρρίκνωση, ούτε φυσικά ότι θα δουν «άσπρη μέρα» οι εργαζόμενοι και οι ασθενείς. Ακριβώς το αντίθετο. Αν δεν εξασφαλίζεται από τον κρατικό προϋπολογισμό επαρκής χρηματοδότηση, οι εργαζόμενοι θα είναι πάμφθηνοι κι εξουθενωμένοι και οι ασθενείς θα παραμένουν πελάτες όλο και πιο υποβαθμισμένων υπηρεσιών. Απόδειξη η πρόσφατη κατάργηση 8 νοσοκομείων στο όνομα της «εξοικονόμησης χρημάτων» και της «χαμηλής πληρότητας»...

Απάντησε με ερώτηση...

«Τι εννοείτε;». Με ερώτηση απάντησε ο υφυπουργός Υγείας, Αντώνης Μπέζας, σε ερώτηση αν έχουν υπολογίσει τα χρέη του ΕΟΠΥΥ προς τους ασφαλισμένους και πότε θα καταβληθούν. Διευκρίνισε πως στοιχεία υπάρχουν, δεν είναι όμως διαθέσιμα αυτή τη στιγμή.

Νωρίτερα είχε αναφερθεί ενδελεχώς στα ληξιπρόθεσμα χρέη των Ταμείων προς τους παρόχους Υγείας (κλινικές, διαγνωστικά κέντρα, φαρμακευτικές εταιρείες κ.λπ.) που φτάνουν στο δυσθεώρητο ποσό του 1,9 δισ. ευρώ μόνο μέχρι τις 31/12/2011. Τα οφειλόμενα έχουν αρχίσει να καταβάλλονται και η εντολή που έχει λάβει το υπουργείο Υγείας από τον πρωθυπουργό είναι το σύνολο των ληξιπροθέσμων να έχει πληρωθεί μέχρι το τέλος του έτους. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, η καταβολή τους θα φέρει ρευστότητα, είναι η «σταγόνα στην έρημο» που περιμένει η αγορά.

Από την άλλη, η καταβολή των οφειλών στους ασφαλισμένους (σ.σ. εκατομμύρια ευρώ από το 2011 μέχρι σήμερα), πολλοί από τους οποίους είναι χρόνιοι πάσχοντες και αναγκάζονται να σταματήσουν τη θεραπεία ή να πουλήσουν ό,τι έχουν για να τη συνεχίσουν, δεν προωθεί την καπιταλιστική ανάπτυξη, ούτε την ανάκαμψη... Η απάντηση του υφυπουργού - ερώτηση στην πραγματικότητα - δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για τους ασφαλισμένους που ψάχνουν τρόπους να πληρώσουν φάρμακα κι εξετάσεις. Μια ακόμη πλευρά που φωτίζει πως η όποια ανάκαμψη από την κρίση θα πατήσει πάνω σε «συντρίμμια και πτώματα».

Την ίδια ώρα που όλο και μεγαλύτερο μέρος του κρατικού προϋπολογισμού δίνεται σε επιχειρηματικούς ομίλους -όχι μόνο της Υγείας- οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων καλούνται να ζήσουν με λιγότερα, να δουλεύουν σε χειρότερες συνθήκες ή και απλήρωτοι. Τέτοια είναι η περίπτωση των εργαζομένων στις ιδιωτικές κλινικές, η πλειοψηφία των οποίων είναι απλήρωτοι για πολλούς μήνες και δουλεύουν όλο και περισσότερο, όλο και πιο εντατικά. Βασική δικαιολογία των κλινικαρχών είναι πως δεν πληρώνει ο ΕΟΠΥΥ. Πάντως, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς τους παρόχους για το 2012 έχει κατά 90% πληρωθεί. Σε κάθε περίπτωση, τόσo οι εργαζόμενοι, όσο και οι ασφαλισμένοι, οι ασθενείς κλπ. ξεζουμίζονται, γίνονται «μπαλάκι» ανάμεσα σε επιχειρηματίες και κράτος, πληρώνουν ξανά και ξανά με φορολογία, εισφορές, συμμετοχές ή εξολοκλήρου και πάλι δεν φτάνει. Οι θυσίες για την καπιταλιστική «ανάκαμψη» κι «ευημερία» δεν έχουν τέλος...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η ΛΑΡΚΟ

Η επιλογή της κυβέρνησης να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ δεν προκαλεί έκπληξη. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που είχαν δρομολογήσει και στο παρελθόν, ως μονοκομματικές κυβερνήσεις, την εκποίηση του συγκεκριμένου συγκροτήματος, ήταν απολύτως βέβαιο ότι θα επιχειρούσαν να φέρουν σε πέρας το αντιδραστικό σχέδιο της ιδιωτικοποίησης στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης που στηρίζουν.

Βέβαια, η ΛΑΡΚΟ δεν είναι μια επιχείρηση της σειράς. Ακόμα και στα χάλια που την έχουν καταντήσει οι πολιτικές συστηματικής υπονόμευσής της, προκειμένου να γίνει ευκολότερα η ιδιωτικοποίησή της, εξακολουθεί και αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της βαριάς βιομηχανίας της χώρας. Ενα σύμπλεγμα επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, που δραστηριοποιείται σε κλάδους και τομείς της εξόρυξης και επεξεργασίας ορυκτών, που είναι απαραίτητα σε μια σειρά κλάδους της βιομηχανίας και όχι μόνο.

Στην ιδιοκτησία της ΛΑΡΚΟ ανήκουν τα βασικά ορυχεία νικελίου. Η επιχείρηση κατέχει το μονοπώλιο εξόρυξης νικελίου και βρίσκεται στην πρώτη θέση παραγωγής νικελιούχων σιδηρομεταλλευμάτων. Τα επίπεδα της παραγωγής της την τοποθετούν στην πρώτη θέση στην Ευρώπη και μεταξύ των πέντε πρώτων παγκοσμίως, ενώ συνολικά ακόμα και σήμερα θεωρείται ότι βρίσκεται διεθνώς στις πρώτες θέσεις εξόρυξης, κατεργασίας, εκμετάλλευσης και εμπορικής διάθεσης του σιδηρονικελίου. Εκτός από το νικέλιο, υψηλές είναι οι επιδόσεις της ΛΑΡΚΟ στην παραγωγή και εκμετάλλευση λιγνίτη, σκουριάς και αδρανών υλικών για τις οικοδομές.

Είναι ολοφάνερο ότι απέναντί μας έχουμε μια πολιτική που επιχειρεί να δημιουργήσει και να προσφέρει στο μεγάλο κεφάλαιο άπλετη στήριξη για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης και όλες τις προϋποθέσεις για την επιστροφή του σε επίπεδα υψηλής κερδοφορίας. Και το κάνει με τον πλέον εγκληματικό τρόπο. Παραδίνοντας στους κεφαλαιοκράτες το σύνολο των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Το κάνουν με τα νερά, το κάνουν με τους υδρογονάνθρακες, το κάνουν με τα λιμάνια και τις άλλες υποδομές. Το κάνουν και με τον ορυκτό πλούτο. Το κάνουν με το νικέλιο που αποτελεί το φιλέτο των φιλέτων. Στο όνομα της επιχειρηματικότητας και του κέρδους παραδίδουν στους κεφαλαιοκράτες ακόμα και ό,τι υπάρχει στα έγκατα της γης και μπορεί να δώσει κέρδος. Για να μπορέσει να ξεφύγει από την κρίση η γνωστή δράκα των εκμεταλλευτών, πατώντας στη χρεοκοπία του λαού. Για να κερδίσουν ακόμα περισσότερα οι λίγοι, λεηλατώντας τον πλούτο που ανήκει σε όλους.

Το ΚΚΕ είχε αποκαλύψει τους σχεδιασμούς της πλουτοκρατίας και των κυβερνήσεών της από την πρώτη στιγμή. Με συνέπεια, χωρίς την παραμικρή ταλάντευση έχει ταχθεί και τάσσεται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, ενάντια σε κάθε ιδιωτικοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Κάτω από άλλες συνθήκες, η ΛΑΡΚΟ, στα χέρια της εργατικής τάξης και του λαού, μαζί με τις άλλες μεταλλευτικές επιχειρήσεις, θα μπορέσει να παίξει καταλυτικό ρόλο, για την πραγματική ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας, προς όφελος του λαού. Στο πλαίσιο της σχεδιοποιημένης οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης είναι μια επιχείρηση που μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο για τη στήριξη της ντόπιας παραγωγής, προσφέροντας ταυτόχρονα στην κοινωνία τη δυνατότητα διεύρυνσης των εξαγωγών. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα είτε από την επιχειρούμενη ιδιωτικοποίηση, είτε από το κλείσιμο της επιχείρησης. Η λύση βρίσκεται στην ανατροπή αυτής της πολιτικής.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ