Γρηγοριάδης Κώστας

Με άλλα λόγια, όχι μόνο σπεύδουν ουσιαστικά να ανοίξουν τη διαδικασία διαλόγου, δίνοντας κι άλλη «πάσα» στην κυβέρνηση, αλλά θέλουν και να προδιαγράψουν τα όριά του, στο πλαίσιο του αντιασφαλιστικού «νόμου Ρέππα» και των απαραδέκτων προτάσεων του προέδρου της ΓΣΕΕ, περί προσθέτων φόρων στους ...υψηλόμισθους εργατοϋπάλληλους των 1.200 ευρώ...

Για την ιστορία, να σημειώσουμε πως η επιστολή υπογράφεται από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλο (ΠΑΣΚΕ) και τον γενικό γραμματέα, Κ. Πουπάκη (ΔΑΚΕ)...

Τώρα, σωθήκαμε - σχολιάζαμε ειρωνικά, όταν οι τότε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ - ξεκίνησαν την ίδρυση των λεγόμενων Ανεξάρτητων Αρχών. Οι κατοπινές εξελίξεις έκαναν φανερό ότι οι «Ανεξάρτητες Αρχές», ούτε πραγματικά ανεξάρτητες είναι, ούτε ικανές, βέβαια, να προστατεύσουν τα όποια δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες. Δεν είναι λίγες οι φορές, δε, που έπαιξαν και το ρόλο του «φύλλου συκής», για την καταστρατήγηση δημοκρατικών ελευθεριών.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα απαγορεύει τη δημοσιοποίηση των ονομάτων όλων όσοι εξαπάτησαν το κράτος την περίοδο 1997 έως το 2004 και πήραν απαλλαγή από το Στρατό, για λόγους υγείας, που εκρίθησαν αρμοδίως ψευδείς.

Με άλλα λόγια, έχουμε άλλο ένα χειροπιαστό παράδειγμα - απόδειξη, για το πόσο ...περίεργα αντιλαμβάνεται η προαναφερόμενη Αρχή τα προσωπικά δεδομένα και την προστασία τους. Πόσο μάλλον, όταν σκεφθείς ότι οι περιπτώσεις παράνομων απαλλαγών στράτευσης αφορούν συνήθως σε «γνωστά ονόματα»...

Λαλίστατοι ήταν οι υπουργοί της κυβέρνησης - ακόμη και ο Κ. Καραμανλής - το προηγούμενο χρονικό διάστημα, σχετικά με το νόμο περί «βασικού μετόχου». Ούτε μύγα στο σπαθί τους δε δέχονταν, σε ό,τι αφορούσε στην υπεράσπιση του Συντάγματος, την επιβολή της διαφάνειας και, πάνω απ' όλα, τον «πόλεμο κατά της διαπλοκής». Ετσι τα έλεγαν. Από προχτές, όμως, όλ' αυτά πήγαν περίπατο. Η ισχύς του νόμου αναστέλλεται και αναζητείται εναγωνίως μια... αξιοπρεπής φόρμουλα συμμόρφωσης στις απαιτήσεις των Βρυξελλών, όπου, βέβαια, θα κυριαρχεί το ευρωενωσιακό δίκαιο και, με άλλα λόγια, το υπ' αριθμόν ένα θεμέλιό του, η ελευθερία κίνησης και δράσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Η εξέλιξη ήταν αναμενόμενη. Την είχαμε προβλέψει κι ας μην έχουμε στο παραμικρό μαντικές ικανότητες. Η απόλυτη προσήλωση της ΝΔ στην ΕΕ, στη λογική του «ευρωμονόδρομου» και σε όλα όσα αυτά αντιπροσωπεύουν είναι αδιαμφισβήτητη και αποτελεί το θεμέλιο της πολιτικής της. Η όποια αντίφαση, που δεν προέκυψε από κάποια διάθεση να αμφισβητηθούν τα ευρωενωσιακά ιερά και όσια της ασυδοσίας των κεφαλαιοκρατών, αλλά από την επιδίωξη να επιβληθούν οι νεοδημοκρατικοί κανόνες στο «μοίρασμα της πίτας», θα ήταν προσωρινή και, τελικά, θα λυνόταν στο πλαίσιο των βασικών πολιτικών θέσεων της ΝΔ. Οπως και γίνεται.

Πέρα από τα όσα αναφέρονται στο διπλανό σχόλιο, πρέπει να σημειώσουμε, επίσης, ότι το είχαμε ξαναδεί το «έργο», έστω και με λίγο διαφορετική πλοκή. Τα ίδια στην ουσία έκανε και το ΠΑΣΟΚ, τα προηγούμενα χρόνια. Μόνο που αυτό έλυσε την αντίφαση από την αρχή. Εφτιαξε ένα διάτρητο και γεμάτο «πορτο-παράθυρα» νόμο, περί «βασικού μετόχου», καταργώντας ουσιαστικά τη σχετική συνταγματική διάταξη, ώστε να ελαχιστοποιήσει τις αντιδράσεις, τόσο εκ μέρους των θιγόμενων μερίδων της εγχώριας ολιγαρχίας, όσο και εκ μέρους των Βρυξελλών. Κι έτσι, παρότι υπήρξαν ορισμένες αντιδράσεις (π.χ., από τις Βρυξέλλες), όλα κρατήθηκαν σε χαμηλούς τόνους και δεν ήρθαν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Ακόμη περισσότερο, γιατί η χώρα είχε τότε μπει σε προεκλογική ουσιαστικά περίοδο και, επομένως, τα όποια προβλήματα θα αντιμετωπίζονταν από την επόμενη κυβέρνηση...

Το συμπέρασμα, πάντως, είχε βγει. Οι θέσεις και απαιτήσεις της εγχώριας ολιγαρχίας, οι κανόνες της ευρωένωσης και, πάνω απ' όλα, το βασικότερο ιερό και όσιο της σύγχρονης «παγκοσμιοποίησης», η ασυδοσία του κεφαλαίου, δεν επιτρέπουν αμφισβητήσεις και παρασπονδίες. Να 'στε σίγουροι ότι θ' αλλάξουν και τη σχετική συνταγματική διάταξη, μόλις το επιτρέψουν οι σχετικοί χρονικοί περιορισμοί...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το τι έχουν κάνει, φυσικά, όλο τον προηγούμενο καιρό τα ίδια υπουργεία για τον Ελληνα κτηνοτρόφο, αλλά και τον Ελληνα καταναλωτή, δεν απασχολεί φυσικά κανέναν.

Ετσι, οι πάντες πλήττονται, και από την ακρίβεια που επικρατεί στην αγορά, και από τους ανεξέλεγκτους μεσάζοντες, και από την υποδομή για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας, που είναι ως γνωστόν ανύπαρκτη, αφού η ΕΕ έχει αρνητική γνώμη για το θέμα.

ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ θα αποφάσιζε την παραμονή των δυνάμεών του στην περιοχή του Κοσσόβου. «Είναι απαραίτητη η επιχειρησιακή δράση της KFOR», δήλωσε ο γραμματέας του οργανισμού...

Τώρα το για ...ποιον είναι απαραίτητη, είναι, φυσικά, ένα άλλο θέμα. Σίγουρα, πάντως, όχι για τους κατοίκους της περιοχής και, συνολικά, για τα Βαλκάνια. Μήπως κανείς μπορεί να υποστηρίξει ότι η ΝΑΤΟική παρουσία επί τόσα χρόνια έλυσε κάποιο πρόβλημα;

Αντιθέτως, οι αντιπαραθέσεις οξύνονται, οι Αμερικανοί και οι ΝΑΤΟικοί συνεχίζουν να παρεμβαίνουν, «παίζοντας» τους διαιτητές, και η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» θριαμβεύει σε βάρος των λαών της Βαλκανικής.

Φυσικά, η ελληνική συμμετοχή (μέσω του κ. Βαληνάκη) στη διήμερη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών που αποφάσισαν τα παραπάνω κάθε άλλο παρά αντίθετη στις αποφάσεις ήταν. Ο υφυπουργός των Εξωτερικών έσπευσε απλά να δηλώσει ότι πρέπει να λυθούν τα προβλήματα στη Βαλκανική «με λύσεις αμοιβαία αποδεκτές».

Σε συνδυασμό, βέβαια, με την παρουσία στρατιωτικής δύναμης και την ενίσχυσή της, καταλαβαίνουμε και ποιος θα επεξεργαστεί τις «λύσεις» και πώς θα εξασφαλίσει την «αποδοχή» τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και, όμως, ενώ στην επεξεργασία και προετοιμασία της ευρωενωσιακής αυτής, άκρως αντεργατικής, οδηγίας έχουν πάρει μέρος τόσο η προηγούμενη, όσο και η σημερινή κυβέρνηση, με τον υπουργό Απασχόλησης, Π. Παναγιωτόπουλο, κάνουν όλοι τους πως δε γνωρίζουν τίποτε ...για το φόνο. Ο τελευταίος, μάλιστα, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, δηλώνει ότι δεν πρόκειται να θιγεί το 8ωρο, το σημερινό καθεστώς των υπερωριών, κλπ., κλπ. Και μπορεί, βέβαια, να συμπληρώνει πάντα ότι θα γίνουν αλλαγές -χωρίς να λέει ποιες - αλλά τούτο δεν αλλάζει στο παραμικρό το γεγονός πως λέει ψέματα για να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων.

Η διολίσθηση γίνεται ως εξής: Η εφημερία ξεκινά στις 2.30 το μεσημέρι και τελειώνει στις 8 το πρωί της επόμενης μέρας. Η αναφορά προς το Συντονιστικό Οργανο Τομέα Υγείας (ΣΟΤΥ) γίνεται με τα ράντζα που υπάρχουν μέχρι τις 8 π.μ. Ομως υπάρχουν περιστατικά που διεκπεραιώνονται και μετά τις 8 π.μ., που καταλαμβάνουν τη θέση τους σε ράντζα. Επιπλέον, σ' αυτά προστίθενται και τα τακτικά περιστατικά. Ετσι τα ράντζα που αναπτύσσονται στην πραγματικότητα είναι 10-20 παραπάνω απ' τα «αναφερόμενα» στο ΣΟΤΥ.

Κάπως έτσι οι στατιστικές «δικαιώνουν» τις ραντζομαχίες του υπουργείου Υγείας, εξουθενώνουν το προσωπικό και ταλαιπωρούν τους ασθενείς. Ας κοιτάξει λοιπόν το ΣΟΤΥ να αποκαταστήσει, τουλάχιστον, τις στατιστικές του...

Χαράς ευαγγέλια για τους κάθε λογής οπαδούς της ευρωένωσης. Ο στόχος της ευρωσύγκλισης προχωρά... Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ανακοίνωσε πρόσφατα η Γιουροστάτ, το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα για το 2002 ανήλθε στο 77,6% του κοινοτικού μέσου όρου. Πριν μερικά χρόνια, βρισκόταν στο 72%.

Βέβαια, ο προαναφερόμενος δείκτης προσφέρεται για συγκρίσεις του ρυθμού αύξησης του παραγόμενου πλούτου μεταξύ των χωρών-μελών της ΕΕ και όχι του τρόπου κατανομής του. Οι πάντες γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν έχει καμιά σχέση με το μέσο επίπεδο ζωής των εργαζομένων. Ολοι γνωρίζουν, επίσης, ότι τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα σημειώνει πολλαπλάσιους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ, από τους μέσους κοινοτικούς όρους. Ετσι, είναι απολύτως φυσιολογικό να μειώνεται η απόσταση του μέσου κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας μας από τον μέσο όρο της ευρωένωσης. Η αύξηση αυτή του ΑΕΠ, όμως, συνοδεύτηκε -ελέω αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - κι από μια άνευ προηγουμένου καταλήστευση του παραγόμενου πλούτου από μια χούφτα τραπεζίτες, μεγαλοβιομηχάνους και μεγαλοεπιχειρηματίες, με συνέπεια το «κάθε φέτος και χειρότερα» να έχει γίνει μόνιμος σύντροφος των λαϊκών στρωμάτων.

Με δυο λόγια, πράγματι, μεγάλωνε με γρήγορους ρυθμούς ο παραγόμενος πλούτος όλ' αυτά τα χρόνια, αλλά οι λίγοι ήταν οι ωφελημένοι. Γεγονός το οποίο κάνει ακόμη περισσότερο προκλητική και άδικη την, έτσι κι αλλιώς αντιλαϊκή, πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.

Δε λέμε, το πρώτιστο και κοινό ενδιαφέρον τους είναι η αποφυγή της παραπέρα καλλιέργειας των κάθε λογής αντιευρωενωσιακών τάσεων στα λαϊκά στρώματα, με αφορμή τα όσα γίνονται σχετικά με το νόμο περί «βασικού μετόχου». Σίγουρα, όμως, υπάρχουν κι άλλα ενδιαφέροντα, τα οποία δεν είναι κατ' ανάγκη κοινά. Αλλωστε, τον πρώτο στόχο μπορεί να τον εξυπηρετήσει η κυβέρνηση από μόνη της και ήδη προς αυτήν την κατεύθυνση κινείται. Δε χρειάζεται τη «διακομματική συνεννόηση». Η τελευταία, όμως, είναι απαραίτητη για τα υπόλοιπα, τα όχι κοινά ενδιαφέροντα. Με άλλα λόγια, για το «μοίρασμα της πίτας».

Μιλάμε, για την πρόταση, περί συνεννόησης των δυο μεγάλων κομμάτων, ώστε από κοινού να επεξεργαστούν ένα νέο νόμο «βασικού μετόχου», που «θα είναι συμβατός με την κοινοτική νομοθεσία και θα ικανοποιεί τη σχετική συνταγματική επιταγή», η οποία έγινε τις προάλλες από την «Ελευθεροτυπία». Πρόταση, την οποία έσπευσε να αποδεχτεί ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, ενώ η κυβέρνηση κάνει τη ...δύσκολη.

Να κάνουμε μια πρόβλεψη; Η δικομματική συνεννόηση θα γίνει. Ο νέος νόμος θα είναι συμβατός με το ευρωενωσιακό Δίκαιο και, στον έναν ή άλλο βαθμό, θα ικανοποιεί, επίσης, τα μη κοινά ενδιαφέροντα - συμφέροντα των «αντιμαχόμενων» πλευρών. Η μόνη, που θα μείνει ανικανοποίητη, θα είναι η συνταγματική επιταγή...