Από πολλές πλευρές και διάφορα είναι τα ερωτηματικά που μπαίνουν με αφορμή την πρόσφατη δολοφονική επίθεση ενάντια στον βουλευτή της ΝΔ, Β. Μιχαλολιάκο. Και τα περισσότερα, τουλάχιστον, είναι πέρα για πέρα εύλογα και βάσιμα. Βλέπετε, δεν είναι μόνο το γεγονός πως η δολοφονική βομβιστική επίθεση μοιάζει «τυφλή», εάν θεωρηθεί το «χτύπημα» τρομοκρατικό. Είναι και το γεγονός, επίσης, πως έγινε την κατάλληλη χρονική στιγμή, για να δώσει τα αναγκαία προσχήματα και να επισπεύσει την προώθηση του νέου «τρομονόμου», όπως και να εξυπηρετήσει διάφορες άλλες, εγχώριες και μη, πολιτικές σκοπιμότητες. Οπως καταλαβαίνετε, δεν μπορούμε να αποδείξουμε, με συγκεκριμένα στοιχεία και αποδείξεις, πως δεν αποτελούν τα παραπάνω μια σύμπτωση και μόνο. Πρέπει να ομολογήσετε, όμως, ότι είναι μια πολύ περίεργη σύμπτωση...
Ολοι θυμόμαστε ότι πριν από μερικούς μήνες και ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Βρετανού αξιωματικού Σ. Σόντερς ήταν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, που αξίωναν «εδώ και τώρα και πάση θυσία συλλήψεις υπόπτων» για την «τρομοκρατία». Τώρα, μετά τη δολοφονική απόπειρα κατά του Β. Μιχαλολιάκου, είναι η κυβέρνηση Σημίτη, που, σπεύδοντας προφανώς να προλάβει τις εκείθεν του ατλαντικού πιέσεις, δηλώνει μέσω του υπουργού Δημόσιας Τάξης ότι «πολύ σύντομα οι δολοφόνοι θα λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη». Δήλωση, η οποία προκάλεσε εύλογη ευφορία στα διάφορα «αντιτρομοκρατικά κέντρα» των ΗΠΑ, αλλά και στους εγχώριους υποστηρικτές των «αντιτρομοκρατικών» νόμων (διάβαζε ηγεσία της ΝΔ). Ομως πώς προεξοφλεί ουσιαστικά ο Μ. Χρυσοχοΐδης ότι θα προχωρήσει σε συλλήψεις και θα έχει αποτελέσματα αμέσως μετά την ψήφιση του νέου «τρομονόμου»; Η δήθεν «έλλειψή» του εμπόδιζε μέχρι σήμερα τις κυβερνήσεις και τις διωκτικές αρχές να εξαρθρώσουν τη «17Ν»; Αρα, μήπως οι συλλήψεις που προαναγγέλλονται και οι οποίες θα είναι αποτέλεσμα των αυταρχικών και αντιδημοκρατικών διατάξεων του «τρομονόμου», θα είναι συλλήψεις από τις λίστες των «υπόπτων» που κατασκευάζουν οι μυστικές υπηρεσίες, πρώτα και κύρια οι αμερικανικές; Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν εν ονόματι της αντιμετώπισης της «τρομοκρατίας» να επιβάλουν νέα δεσμά και συρματοπλέγματα στα κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες. Αυτό ας το έχουν καθαρό.
Απέναντι σε ποιους παίρνουν «μέτρα ασφαλείας» και ποιους θεωρούν περίπου ως τρομοκράτες οι ΗΠΑ; Από τους διαδηλωτές ενάντια στη χρήση βομβών απεμπλουτισμένου ουράνιου! Αποκαλυπτική είναι η ανακοίνωση που εξέδωσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα την περασμένη Παρασκευή με την οποία ζητούν από τους Αμερικανούς που ζουν στην Ελλάδα να εντείνουν τα μέτρα ασφαλείας για την προστασία τους και στην οποία, όπως αναφέρει το χτεσινό «Βήμα», τονίζονται τα εξής: «Οι Αμερικανοί πολίτες, όπως και οι αμερικανικές επιχειρήσεις, που βρίσκονται στον ελλαδικό χώρο πρέπει να γνωρίζουν ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον των ΜΜΕ στην Ελλάδα για τις υποτιθέμενες(!) επιπτώσεις ουρανίου που χρησιμοποιήθηκε από το ΝΑΤΟ σε πυρομαχικά στη Βοσνία και στο Κοσσυφοπέδιο». Και προσθέτει δείχνοντας τον «εχθρό»: «Πολλές ομάδες διαδήλωσαν ειρηνικά εναντίον του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ»! Θέλει δηλαδή πολλή σκέψη για να καταλάβει κάποιος ενάντια σε ποιον θέλουν να χρησιμοποιήσουν τον «τρομονόμο» οι δολοφόνοι των λαών;
Πώς γίνεται, τόσα χρόνια τώρα, να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο τα πράγματα για τους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού και τις οικογένειές τους, τους συνταξιούχους ή, πολύ περισσότερο, τους άνεργους και τόσους άλλους - τη μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή - και ο πρωθυπουργός της χώρας να τα παρουσιάζει όλα μέλι γάλα;
Αν συγκεντρώσει κανένας όσα έχει πει ο Κ. Σημίτης, μόνο τα τελευταία πέντε με έξι χρόνια και μόνο στη Βουλή, μάλλον θα του είναι αρκετά για να λύσει τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Αν, δε, προσθέσει σ' αυτά και τις προεκλογικές υποσχέσεις, τότε σίγουρα θα... πιστέψει πως η Ελλάδα είναι ο ένας και μοναδικός επίγειος παράδεισος...
Το προαναφερόμενο ερώτημα, όμως, είναι υπαρκτό και ζητά απάντηση και το μόνο που δεν μπορεί να το απαντήσει είναι οι τυχόν ισχυρισμοί πως ο Κ. Σημίτης δε γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα.
Κάτι τέτοιο αποκλείεται να ισχύει. Μόνο γνωρίζοντας καλά ποιοι και πώς ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, μπορείς για χρόνια, συστηματικά και επίμονα, να κάνεις τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Πολύ περισσότερο, όταν οι πρώτοι είναι πολλοί και οι δεύτεροι μια μικρή μειοψηφία.
Αλλιώς, δε γίνεται. Ακόμη και στατιστικά να το πάρει κανείς, όταν δε γνωρίζει την πραγματικότητα, θα κάνει κάποιο λάθος και θα ευνοήσει - έστω και χωρίς να το θέλει - τους πολλούς.
Αλλη, επομένως, πρέπει να είναι η απάντηση του ερωτήματος. Και αυτή, ίσως, βρίσκεται στην απλή εξήγηση ότι όσες φορές μιλά ο Κ. Σημίτης για Ελλάδα, κοινωνία, επιτυχίες, κλπ., κλπ., αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα της ολιγαρχίας, στο μικρό μέρος της κοινωνίας, που γίνεται κάθε χρόνο και πλουσιότερο...
«Παραγγελία σε επιδέξιο ράφτη», αποδεικνύεται η βομβιστική επίθεση κατά του βουλευτή της ΝΔ Βασίλη Μιχαλολιάκου. Από το βράδυ της επίθεσης, κρατικοί, κυβερνητικοί, άλλοι πολιτικοί παράγοντες και όχι μόνο, άρχισαν να φωνάζουν δυνατά για συναίνεση του πολιτικού κόσμου και του λαού στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Για την ανάγκη ειδικής νομοθεσίας που θα επιβάλει την πάταξή της, λες και δεν υπάρχει, και που στοχεύει ίσια στην περιστολή ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Τέτοια συμφωνία και ομοθυμία! Από εκεί που είχαμε συνηθίσει στις δικομματικές κοκορομαχίες, οι μονομάχοι του συστήματος ομονόησαν.
«Επί τέλους!» Φώναζαν. «Να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση στη διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου. Υπάρχει κίνδυνος να μας πάρουν τους ολυμπιακούς αγώνες. Να ενωθούμε όλοι στην αντιμετώπιση του κινδύνου. Ξένα κέντρα επιβουλεύονται τη χώρα μας». Για όλους αυτούς, οι ατομικές ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα μπορούν να μπουν στο ψυγείο. Ο κουρνιαχτός της δολοφονικής επίθεσης όμως σήκωσε και έναν άλλο κουρνιαχτό. Αυτόν που προσπαθεί να κρύψει το πραγματικό πρόβλημα. Αυτό που δημιούργησαν τόσα χρόνια ξένα και ντόπια κέντρα εξουσίας και παραεξουσίας, διάφορες φανερές και μυστικές υπηρεσίες που καλλιεργούν, συντηρούν και ανέχονται στην Ελλάδα όχι μόνο το φαινόμενο «τρομοκρατία», αλλά και την πολιτική της αξιοποίηση.
Η σκόνη που σηκώνεται κρύβει πολλά. Δεν είναι μόνο ότι αποπροσανατολίζει τους εργαζόμενους από τα καθημερινά τους προβλήματα, αλλά και την ουσία του συγκεκριμένου ζητήματος. Είναι ότι προσπαθεί να τους συνηθίσει στο δηλητήριο της κρατικής βίας. Αυτής που «πρέπει» να κρέμεται σαν «δαμόκλειος σπάθη» πάνω από το κεφάλι του λαού. Είναι υπερβολή, βέβαια, να το υποστηρίξει κάποιος, αλλά κι αν δεν υπήρχε τρομοκρατία, θα την είχαν εφεύρει. Με οποιοδήποτε όνομα. Η επιβολή της εξουσίας απαιτεί έναν μπαμπούλα που σαν σκιάχτρο θα κραδαίνεται πάνω από τα κεφάλια των απλών ανθρώπων του μόχθου, για να αντιμετωπίζεται ο εχθρός λαός, να εξασφαλίζεται η υποταγή του, η ανοχή ή η συναίνεση με το σύστημα. Κι αυτό γίνεται συστηματικά εδώ και χρόνια. Σε βαθμό, μάλιστα, που αν είσαι λίγο καχύποπτος, να αναρωτιέσαι για τη σπουδή και τη συνέπεια των ιθυνόντων -μερικοί από αυτούς κινούνται στην γκρίζα ζώνη της εξουσίας- σε αυτό το ζήτημα.
Οι αντιδραστικές και αυταρχικές αλλαγές επιδιώκουν την ταύτιση της «τρομοκρατίας», με τους λαϊκούς αγώνες, με σκοπό να προσδώσουν σ' αυτούς χαρακτήρα οργανωμένου εγκλήματος. Επιδιώκεται ακόμη και η ταύτιση με τα εγκλήματα του κοινού ποινικού δίκαιου, για να περάσει πιο «εύπεπτα» στη συνείδηση του λαού, που βιώνει την αύξηση της εγκληματικότητας, των αντιδραστικών ρυθμίσεων και την αποδοχή του «τρομονόμου». Οταν οι υπερατλαντικοί... σύμμαχοι χρησιμοποιούν φωτογραφίες αντιΝΑΤΟικών διαδηλώσεων στις εκθέσεις τους για την τρομοκρατία στην Ελλάδα ή χαρακτηρίζουν ως τρομοκρατικά πολλά εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, είναι πολύ εύκολο να καταλάβει κανείς τους κινδύνους.
«Ενώ η δική μας θέση, της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ - είπε ο υπουργός - ήταν ότι μόνο η πολιτική λύση είναι ενδεδειγμένη να οδηγήσει σε διέξοδο το πρόβλημα του Κοσσόβου, εντούτοις προχώρησε, με την ομόφωνη άποψη όλων των υπολοίπων μελών του ΝΑΤΟ, η επιλογή του πολέμου»! Και ο υπουργός κατέληξε: «...Η πολεμική διαδικασία και η σύγκρουση, ουσιαστικά, βαρύνει όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι συμμετείχανε»!
Αντί άλλου σχολίου περί των ευθυνών της κυβέρνησης, αλλά και για το αν είναι μόνο οι «υπόλοιποι» που φταίνε, προσέξτε την ακόλουθη δήλωση: «Η Ελλάδα, φυσικά ομόφωνα, μαζί με τις άλλες ΝΑΤΟικές χώρες υποστηρίζουν την αξιοποίηση της στρατιωτικής δύναμης του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο και διαθέτουν την απαραίτητη προβλεπόμενη υποδομή του ΝΑΤΟ, που υπάρχει στην Ελλάδα, για τη λειτουργία και δραστηριότητα του ΝΑΤΟ».
Τα παραπάνω είναι λόγια που ειπώθηκαν την 1/4/99, δηλαδή μόλις μια βδομάδα μετά την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, και ξέρετε από ποιον ειπώθηκαν; Μα από τον ίδιο τον κ. Τσοχατζόπουλο! Πράγμα το οποίο επισημάνθηκε στον υπουργό κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, αλλά η απάντηση που δόθηκε ήταν αντίστοιχη με το... «απορία ψάλτου βηξ».
Αφού, όμως, δε «συμμετείχαμε» στον πόλεμο, τότε τι σημαίνει το γεγονός ότι από το ελληνικό έδαφος περνούσαν και συνεχίζουν να περνούν ΝΑΤΟικοί μισθοφόροι; `Η, γιατί η Ελλάδα δεν έθεσε «βέτο» στο ΝΑΤΟ ώστε να εμποδίσει τους βομβαρδισμούς, αν πράγματι ήταν αντίθετη; Ρωτήθηκε για όλα αυτά ο Α. Τσοχατζόπουλος, αλλά ο υπουργός ήταν... απτόητος. Ιδού:
«Δεν το αμφισβητώ, ότι εμείς, βεβαίως, διαθέσαμε το χώρο, την πρόσβαση, όμως αυτό δε σημαίνει συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο... Βεβαίως. Αυτό είναι σαφές. Εμείς δε βάλαμε "βέτο". Εμείς εξασφαλίσαμε τη μη συμμετοχή της Ελλάδας»!
Αυτές ήταν οι απαντήσεις του Α. Τσοχατζόπουλου. Νομίζουμε ότι μπορείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι... «δε γνώριζε» για τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου στο Κοσσυφοπέδιο. Ομως - όπως σημειώθηκε από τον «902» στον Α. Τσοχατζόπουλο - οι πάντες γνώριζαν ότι στο Αβιάνο, στην ιταλική βάση του ΝΑΤΟ, βρίσκονταν και συμμετείχαν στις επιχειρήσεις κατά της Γιουγκοσλαβίας τα αμερικανικά βομβαρδιστικά Α-10, τα οποία είναι ειδικά κατασκευασμένα για να ρίχνουν βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου (γι' αυτό τα έχουν φτιάξει οι Αμερικανοί αυτά τα αεροπλάνα και μόνο για τέτοιες βόμβες). Επομένως πώς «δε γνώριζε» η κυβέρνηση; Δε θα έπρεπε να έχει «ψυλλιαστεί»;
Ποια ήταν η απάντηση του υπουργού; Ορίστε: «Μα για ποιο λόγο να το υποψιαστούμε;» (!), ισχυρίστηκε και συνέχισε: «Δεν καταλαβαίνω. Για ποιο λόγο να υποψιαζόταν κανείς ότι η χρήση από το Α-10 των βομβών διπλής γραμμής, θα δημιουργούσε πρόβλημα; Υπήρχε πουθενά πρόβλημα; Και ποιος το είπε αυτό;»!
Αν υπήρχε πουθενά πρόβλημα από τη χρήση απεμπλουτισμένου ουρανίου (!), αναρωτιέται ο κ. υπουργός. Φαίνεται για τον Περσικό και τα χιλιάδες παιδιά του Ιράκ που πεθαίνουν από τη λευχαιμία, χρόνια τώρα, δεν έχει ακούσει τίποτα...
Γιατί δε βάλατε «βέτο» ούτε καν στην ΕΕ, όταν ανακηρύχτηκε επικεφαλής της ΚΕΠΠΑ ο Χ. Σολάνα, ρωτήθηκε από τον «902» ο Α. Τσοχατζόπουλος. Απολαύστε την απάντηση:
«Μα, θα βάζαμε βέτο για ένα όνομα; Βέτο δε βάλαμε, το βέτο δεν είναι ψωμοτύρι»...
Η «ενοικίαση», ο «δανεισμός» δεν είναι κάτι σύγχρονο, που έρχεται να εξυπηρετήσει τις ανάγκες τις κοινωνίας. Είναι κάτι, που έρχεται από πολύ παλιά, για να εξυπηρετήσει το κεφάλαιο. Από μια εποχή χωρίς δικαιώματα και κατακτήσεις, όπου οι άνθρωποι ήταν αντικείμενα, τα οποία ελεύθερα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο κάθε ισχυρός. Κανένας, από όποια θέση και βήμα, δεν έχει δικαίωμα να το επαναφέρει αυτό, κανένας δεν έχει δικαίωμα να το επιτρέψει. Είναι μια απειλή για όλους τους εργάτες, σε κάθε δουλιά, κάθε ειδικότητας. Είναι μια απειλή για όλο το λαό, ένα σύγχρονο δουλεμπόριο, μια μορφή εκμετάλλευσης, που τη στόλισαν με φαμφάρες και πολύχρωμες κορδέλες για να γίνει αποδεκτή. Ο εργάτης και ο υπάλληλος έχουν δικαιώματα και δεν τα εκχωρούν. Κάθε μέρα που περνάει, κάθε μέτρο που εμφανίζεται, υπογραμμίζει μια βασική αλήθεια: Ο καπιταλισμός δεν κάνει διακρίσεις, δεν ξεχωρίζει ειδικότητες, κλάδους, τραπεζοϋπάληλους, εμποροϋπάλληλους, μεταλλεργάτες, οικοδόμους. Τους απειλεί όλους, χτυπά εύστοχα και επιδέξια τα δικαιώματα του καθένα, χρησιμοποιεί διαφορετικά επιχειρήματα και μεθόδους κατά περίπτωση, αλλά ένα στόχο έχει. Χρόνο και χρήμα. Κέρδος. Γι' αυτό και απαιτείται κοινή πάλη, αγώνας σε μέτωπο ενάντια στα αντεργατικά και αντιλαϊκά τους σχέδια. Ξεγύμνωμα των συμμάχων του, απόρριψη των εκφραστών του, σύγκρουση, ρήξη και ανατροπή, τώρα, από όλους μαζί!
Παντιέρα κάντε
τη Ζωή,
το Δίκιο,
την Ειρήνη
και ξεχυθείτε
όλοι μαζί
σαν φλόγα
σαν καμίνι
κι «όχι» φωνάξτε
στο χαμό
που σπέρνουνε
τα κτήνη!
* * *
Βγείτε στους δρόμους
με οργή
και δυνατοί
σαν βράχοι,
υψώστε ανάχωμα,
φραγή
και δώστ' αγώνα,
μάχη,
ώστε ο κόσμος
και η Γη
κι αύριο
να υπάρχει!