Παπαγεωργίου Βασίλης

Φυσικά, δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι στο χτίσιμο αυτών των οικοδομικών συγκροτημάτων χάνονται τόσες ζωές, καθώς η εργασία σ' αυτούς τους χώρους είναι πολύ σκληρή και συνεχής - είναι χαρακτηριστικό ότι δουλεύουν και τα Σαββατοκύριακα - ενώ δε λαμβάνονται ούτε καν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας των εργαζομένων.

Οι τελευταίες εξελίξεις, με το κλείσιμο, ή τη μεταφορά στο εξωτερικό αρκετών επιχειρήσεων, δεν αιφνιδίασαν το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ). Οχι μόνο γιατί, παλιότερα, έχει αντιμετωπίσει ανάλογες καταστάσεις στην περιοχή ευθύνης του - πολλές βιομηχανίες του νομού έκλεισαν, ή μεταφέρθηκαν σε άλλες βαλκανικές χώρες, τα τελευταία χρόνια - αλλά και γιατί ο ταξικός, αγωνιστικός χαρακτήρας της διοίκησής του, του επιτρέπει να κάνει τις σωστές προβλέψεις για τις επερχόμενες καταστάσεις. Φυσικά, δε μένει στις διαπιστώσεις και τις προβλέψεις, αλλά, επισημαίνοντας τις αιτίες των προβλημάτων, προτείνει τις αρμόζουσες λύσεις και οργανώνει την πάλη των εργαζομένων για την υλοποίησή τους.

Με τον ίδιο τρόπο, κινείται το ΕΚΛ και εν προκειμένω. Διαπιστώνοντας την ανάγκη ενημέρωσης των εργαζομένων και αγωνιστικής κινητοποίησής τους για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που δημιουργούν οι τελευταίες εξελίξεις, διοργανώνει, τη Δευτέρα 26 Μάη, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα του ΕΚΛ, κοινή συνεδρίαση με τα μέλη των διοικήσεων όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων της δύναμής του, που καλύπτουν τους κλάδους της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας.

Στη διαπίστωση ότι το ΚΚΕ δεν έχει μέλλον, κατέληξε ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Απογευματινή» Π. Μανδραβέλης! Αντίθετα, θεωρεί πως το μέλλον είναι ο καπιταλισμός.

Προφανώς, ο αρθρογράφος πιστεύει ότι οι λαοί έχουν επιλέξει, και, μάλιστα, οριστικά και τελεσίδικα, τους πολέμους και τις κρίσεις, τη φτώχεια και την ανεργία, ως μέλλον τους. Με άλλα λόγια, ότι δεν έχουν πλέον και την παραμικρή έστω φιλοδοξία, να ζήσουν ως άνθρωποι!..

Κι αυτός, όμως, όπως και αρκετοί άλλοι πριν απ' αυτόν, κάνει το ίδιο λάθος. Αφού το μέλλον είναι ο δήθεν αιώνιος και αθάνατος καπιταλισμός... Αφού ο σοσιαλισμός πέρασε αμετακλήτως στα αζήτητα, επειδή δεν τον «σήκωνε» η ιστορία... Αφού το ΚΚΕ δεν έχει μέλλον, γιατί ασχολούνται διαρκώς με το σοσιαλισμό, που δεν υπάρχει, καθώς και με το ΚΚΕ, που ...δεν έχει μέλλον; Ισως επειδή γνωρίζει καλά κι εκείνος ότι τα όσα γράφει δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα της εξέλιξης. Και φοβάται, μήπως αντιληφθεί και ο κοσμάκης, αυτό που έχει αντιληφθεί ο ίδιος, αλλά παριστάνει τον ανήξερο...

Τη «νομιμοποίηση» της αντιδραστικής πολιτιστικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης θέλει ο υπουργός Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλος, με την επιστολή που έστειλε σε επιλεγμένους Ευρωπαίους διανοούμενους, ζητώντας τους να «διατυπώσουν τις απόψεις τους» για την «ευρωπαϊκή πολιτιστική ταυτότητα». Μάλιστα, οι απαντήσεις αυτών των διανοουμένων εκδόθηκαν - με τη βοήθεια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου - και θα μοιραστούν στους υπουργούς Πολιτισμού της ΕΕ κατά την άτυπη συνέλευσή τους στη Θεσσαλονίκη. Μεταξύ αυτών που «ανταποκρίθηκαν» στην «πρόσκληση», περιλαμβάνονται ο Γκίντερ Γκρας, ο Πίτερ Μπρουκ, ο Εντγκάρ Μορέν, ο Αντόνιο Ταμπούκι, η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ κ.ά., οι οποίοι θεωρούνται «δείγμα» της «σύγχρονης ευρωπαϊκής σκέψης».

Φυσικά, η κυρίαρχη αστική διανόηση - με όλες τις παραλλαγές της - δεν περίμενε την υπουργική «πρόσκληση» για να «ενεργοποιηθεί». Αν, όμως, πραγματικά ήθελε ο υπουργός να προκαλέσει συζήτηση επί της ουσίας, θα μπορούσε να μεταφράσει και να μοιράσει στους ομολόγους του τις θέσεις της Παγκαλλιτεχνικής Επιτροπής για τον Πολιτισμό και Ενάντια στον Πόλεμο. Για ευνόητους λόγους, δεν το κάνει. Είναι ένα κείμενο, που δε βοηθάει στη «χώνεψη» μετά τις δεξιώσεις. Οι δημιουργοί, όμως, θα είναι στη Θεσσαλονίκη, έξω από τη Συνέλευση και θα φωνάξουν τις θέσεις τους. Και ας είναι σίγουρος ο υπουργός πως αυτές οι θέσεις θα ακουστούν εκεί που πρέπει.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πρέπει να παραδεχτούμε, πάντως, ότι, ιδιαίτερα τελευταία, φαίνονται περισσότερο τα αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής και του υπουργού Οικονομίας. Συγκεκριμένα: 500 απολυμένοι στην «ΠΑΛΚΟ», 60 απολυμένοι στα σούπερ μάρκετ «Αντωνόπουλοι» και τόσοι άλλοι....

Βεβαίως, αποδίδει και από την ανάποδη η ίδια πολιτική. Γιατί, βέβαια, μετά τις τελευταίες εξελίξεις, είναι μάλλον θέμα χρόνου να εμφανιστεί κάποιο νέο πακέτο παροχών και φοροαπαλλαγών προς πάσης φύσεως μεγαλοεργοδότες.

ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι η φημολογούμενη παρουσία του Προέδρου της Κύπρου Τάσου Παπαδόπουλου στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ έχει να κάνει με το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για το Κυπριακό;

Οι κακές γλώσσες - εννοείται μέσα από το ΠΑΣΟΚ - λένε ότι μάλλον εσωτερικού χαρακτήρα σκοπιμότητες έρχεται να εξυπηρετήσει η εν λόγω ενέργεια, αν όντως ισχύει.

Εκτός κι αν κάποιοι θεωρούν αδύνατον, το ΠΑΣΟΚ να υποτάξει σε εσωκομματικές σκοπιμότητες και την εξωτερική πολιτική της χώρας... Να είστε βέβαιοι ότι το «κίνημα» ενδιαφέρεται για το έθνος, αρκεί να ελέγχει ...το κράτος.

ΣΤΑ ΥΨΗ, ΛΕΝΕ οι φήμες, θα ανέλθει και ο πληθωρισμός του Μάη. Ακόμη και με τα κριτήρια του υπουργείου Οικονομίας, θα πάει πάνω από 4%. Σας το δηλώνουμε από τώρα πως η άνοδος θα οφείλεται στην κακή διεθνή συγκυρία.

Με την ...αποτελεσματικότητα των αντιπληθωριστικών μέτρων, ο πληθωρισμός σχετίζεται - πάντα σύμφωνα με το οικονομικό επιτελείο - μόνον όταν έχει ...καθοδική πορεία.

Πάντως, οι επικείμενες διακοπές των Ελλήνων θα είναι πανάκριβες και αυτό το γνωρίζουν όσοι ψάχνονται σχετικά τον καιρό αυτό. Βλέπετε, η ακρίβεια και η λιτότητα δεν παίρνουν άδεια το καλοκαίρι...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Κι αν νομίζετε, πως όλ' αυτά αποτελούν τις συνέπειες της κακής οργάνωσης, της καθεστωτικής νοοτροπίας των κυβερνώντων κλπ., κλπ., όπως λέει συνήθως η ΝΔ, κάνετε μεγάλο λάθος. Οταν το πρώτο μέλημα της όποιας κυβέρνησης είναι η ικανοποίηση των συμφερόντων της μεγάλης εργοδοσίας και των κεφαλαιοκρατών, τότε σ' αυτή και ακόμη χειρότερη κατάσταση θα είναι το όποιο ΙΚΑ.

«Μιμητές» φαίνεται πως βρίσκει η αμερικανική τακτική των «προληπτικών επιθέσεων». Ανάμεσά τους και ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Γιουνίσιρο Κοϊζούμι, που μιλώντας προχτές στην Κάτω Βουλή της χώρας του έθεσε θέμα εξαπόλυσης προληπτικών επιθέσεων, εκ μέρους του Τόκιο, με πρόσχημα «μία εξωτερική απειλή». Ομως, δεν έμεινε μόνον εκεί...

Οπως επισημαίνει μερίδα του ιαπωνικού Τύπου, πρόταση νόμου που σέρνεται (σε διάφορες εκδοχές) εδώ και μία τριακονταετία(!) προκειμένου η εκάστοτε ιαπωνική κυβέρνηση να έχει «ιδιαίτερα διευρυμένες εξουσίες» σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης ή εξωτερικής απειλής, εγκρίθηκε ήδη από την Κάτω Βουλή «λόγω μεταστροφής της ιαπωνικής κοινής γνώμης μέσα στην τρέχουσα συγκυρία»... Ο ίδιος ο Κοϊζούμι, που έχει από καιρό εγκαταλείψει ως πρώτη προτεραιότητα της κυβέρνησής του την επίλυση της χρόνιας οικονομικής ύφεσης που μαστίζει τη χώρα του, προωθεί επίμονα και την τροποποίηση του ιαπωνικού Συντάγματος με στόχο να αποκαλούνται (πλέον και...) επίσημα «στρατιωτικές» οι (μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την αμερικανική κατοχή) «Ιαπωνικές Δυνάμεις Αυτοάμυνας».

Αν αναρωτιέται κανείς ποια «εξωτερική απειλή» μπορεί να αντιμετωπίζει το Τόκιο στους σημερινούς καιρούς, τότε θα πρέπει μάλλον να «φορέσει» τα διαστρεβλωτικά γυαλιά των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων της Ουάσιγκτον στη βορειοανατολική Ασία και δη έναντι της ΛΔ Κορέας. Αλλωστε η επικείμενη επίσκεψη του Κοϊζούμι στο ράντσο του Τζ. Μπους στο Τέξας είναι πολύ σχετική μ' αυτές τις επιδιώξεις, που σε πρώτη φάση (όπως φημολογείται) θα προωθηθούν με τη μορφή ποικιλόμορφων οικονομικών (και όχι μόνων) πιέσεων...

Μέσα σε, σχεδόν, «πανηγυρική» ατμόσφαιρα, το Συμβούλιο Ασφαλείας επανέκαμψε, χτες, στις ομόφωνες αποφάσεις και υπερψήφισε με 14 ψήφους υπέρ και μία αποχή το προσχέδιο απόφασης για την άρση των κυρώσεων σε βάρος του Ιράκ. Μετά από αλλεπάλληλες και πολύωρες παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, αφού ο Αμερικανός ΥΠΕΞ περιόδευσε, μοιράζοντας υποσχέσεις, σε μια σειρά από χώρες και το κείμενο του ψηφίσματος τροποποιήθηκε ουκ ολίγες φορές, τα «αντίπαλα στρατόπεδα» πριν από τον πόλεμο του Ιράκ αποφάσισαν ότι «είναι ώρα να αφήσουν πίσω τις διαφορές», όπως έλεγαν.

Φυσικά, όλα αυτά δεν έγιναν μόνο για να «μη χαλάσουν τις καρδιές τους». Οπως γίνεται σαφές από τα βασικά σημεία του ψηφίσματος, η Ουάσιγκτον επέμεινε στη διατήρηση του ελέγχου του ιρακινού πετρελαίου για τον εαυτό της, αλλά δεσμεύτηκε να αφήσει ανοιχτό το περιθώριο σε ρωσικές και γαλλικές πετρελαϊκές εταιρίες να διεκδικήσουν πλουσιοπάροχα συμβόλαια, ενδεχόμενο που αρχικώς είχε αποκλειστεί κατηγορηματικά. Επίσης, μέσα στο κείμενο απόφασης, γίνεται ξεκάθαρο ότι δεν παραγράφονται τα χρέη του Ιράκ προς τους οφειλέτες του, σημείο με εξαιρετικό ενδιαφέρον για τη Ρωσία.

Κατά συνέπεια, όλοι μαζί αγαπημένοι, και ερήμην του ιρακινού λαού για τον οποίο πολλά κροκοδείλια δάκρυα χύθηκαν, νομιμοποίησαν ουσιαστικά την εισβολή και κατοχή στο Ιράκ. Οσο για τον ΟΗΕ, θα διατηρήσει το ...σημαντικό συμβουλευτικό του ρόλο στη συγκρότηση της κυβέρνησης και τον έλεγχο, φυσικά, στην παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.

Τρέχει μήνες για μια θέση,

μα ανεργία έχει πέσει,

και παντού «όχι» εισπράττει

πουθενά δε βρίσκει κάτι.

*

Ανεβαίνει αράδα σκάλες,

κάλους έβγαλε, φουσκάλες,

πόρτες κρούει, ικετεύει,

πάει στην τρέλα πια οδεύει.

*

Μια δουλιά, βρε ό,τι να 'ναι,

κάποιοι πίσω του πεινάνε,

μια δουλιά, έστω χαμάλη,

μια μπουκιά, μωρέ, να βγάλει,

τρέχουν χρέη, τρέχει νοίκι,

φτου στους αίτιους για τη φρίκη!