ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι τιμές του ΟΤΕ

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι μειώσεις τιμών της σταθερής τηλεφωνίας του ΟΤΕ το τελευταίο έτος υπολογίζονται περίπου στο 15%». Αυτό είπε, μεταξύ άλλων, ο Κ. Σημίτης, μιλώντας τις προάλλες στη Βουλή για τον κρατικό προϋπολογισμό. Και το σημειώνουμε, γιατί ήταν και το μοναδικό παράδειγμα μείωσης τιμών, που ανέφερε ο πρωθυπουργός.

Διαβάστε, λοιπόν, πώς έχουν τα πράγματα. Η αστική μονάδα κλήσης του ΟΤΕ το 1997 αφορούσε τηλεφωνική συνομιλία τριών λεπτών και τιμολογούνταν με 10,2 δραχμές ή με άλλα λόγια, 3,4 δραχμές το λεπτό. Από το 1999, η μονάδα «πέφτει» κάθε λεπτό και μέχρι πριν λίγους μήνες το λεπτό αυτό χρεωνόταν με 10,5 δραχμές. Σήμερα, η «μονάδα» κοστίζει 8,9 δραχμές. Γι' αυτή τη μείωση έκανε λόγο ο Κ. Σημίτης. Η αλήθεια είναι, όμως, πως το κόστος ανά λεπτό, από 3,4 δραχμές το 1997, σκαρφάλωσε στις 8,9 δραχμές σήμερα. Αυξήθηκε, δηλαδή, κατά δυόμισι ολόκληρες φορές μέσα σε πέντε χρόνια. Ο πρωθυπουργός, όμως, βλέπει μόνο τις μειώσεις...

Η πρωτιά...

Με τις υγείες μας... Τρόπος του λέγειν δηλαδή. Σύμφωνα, με όσα ανακοίνωσε το Σάββατο η διοίκηση του ΝΑΤΟ, οι λεγόμενες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας, για φέτος, ανήλθαν στα 6.117.000 ευρώ (2,85 τρισ. δραχμές). Ποσό το οποίο αντιστοιχεί στο 4,4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και βάζει τη χώρα μας στην πρώτη θέση, καθώς ο μέσος όρος δαπανών των ευρωπαϊκών χωρών - μελών του ΝΑΤΟ βρίσκεται μόλις στο 1,9% του ΑΕΠ. Για παράδειγμα, το Βέλγιο, που έχει τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα, δαπάνησε τη φετινή χρονιά 3.414.000 ευρώ (1,16 τρισ. δραχμές).

Δεύτερη στον κατάλογο χώρα είναι η Τουρκία, η οποία δαπάνησε το 3,8% του ΑΕΠ και τρίτη η Γαλλία, με 2,5%.

Ε, ας έχουμε και μια πρωτιά, ως χώρα... Τι λέτε κι εσείς;

Ο «ρυπογόνος» αντικομμουνισμός

Ο Ν. Σ. Μάργαρης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και παλιότερα μας είχε συνηθίσει με τα οικολογικά κείμενά του στο «Βήμα». Στις 21.12.2002 παρουσίασε μια νέα... οικολογική προσέγγιση, που με τη χυδαιότητά της μολύνει το πολιτικό περιβάλλον. Στα «Νέα» και υπό τον τίτλο «Κάνε και συ μια πορεία», χαρακτηρίζει επαναστατική γυμναστική τις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας, συνιστά στην κυβέρνηση να πάρει μέτρα και υπογραμμίζει: «Ενώ διαμαρτυρόμαστε -πάλι το κράτος φταίει!- για τις απαράδεκτες συνθήκες του κυκλοφοριακού, όλοι κάνουμε την πάπια για τις ευθύνες του ΚΚΕ, για παράδειγμα, που ο κάθε μόνιμος διαδηλωτής -οπαδός στοιχίζει στο περιβάλλον της Αθήνας, όσο μια μονίμως μετακινούμενη στο κέντρο νταλίκα. Απορώ που ακόμη δεν άρχισαν πορείες και μέσα στις γραμμές του Μετρό, με το οποίο κάποιοι ξεφεύγουν από την ταλαιπωρία».

Και τα φυσικά δίκαια του ανθρώπου, όπως περιέγραψε τα δικαιώματα απ' την εποχή του ακόμα ο Ρήγας, κύριε καθηγητά, πού κατατάσσονται στις προσεγγίσεις σας; Γι' αυτά τα δικαιώματα που κατοχυρώθηκαν και στο Σύνταγμα της χώρας αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν χιλιάδες. Στην εποχή του Ρήγα, βέβαια, δεν υπήρχαν κομμουνιστές, αλλά οι τελευταίοι στάθηκαν τυφεκιοφόροι αυτών των δικαιωμάτων σε ολόκληρο τον εικοστό αιώνα και συνεχίζουν και σήμερα. Υπήρχαν και υπάρχουν πάντα, όμως, οι υποτακτικοί και οι κάθε λογής απολογητές της εξουσίας...

Μια «παράφωνη» συμφωνία

Η νέα συμφωνία -με το ήδη τετριμμένο πρόσχημα της τρομοκρατίας- ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ απαιτεί επανακαθορισμό του όρου «προσωπικά» δεδομένα... Και αυτό γιατί, και επίσημα πλέον, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αστυνομικοί, πράκτορες, κρατικές υπηρεσίες διαφόρου είδους, κλπ., θα ανταλλάσσουν μεταξύ τους, με πλήρη άνεση, αρχεία τραπεζικών λογαριασμών, πάσης κατηγορίας και παντός περιεχομένου επικοινωνιακές συνδιαλέξεις και πληροφορίες σχετικά με ταξιδιωτικές μετακινήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων και στις δύο όχθες του Ατλαντικού! Το σαθρό άλλοθί τους; Η προληπτική δίωξη και σύλληψη «τρομοκρατών»...

Δεν πρόκειται παρά για το γνωστό και σχετικώς παλιό σχέδιο της ΕΕ, που είχε κυκλοφορήσει το περασμένο καλοκαίρι, με την κωδική ονομασία «Κυκλοφορία Δεδομένων». Σήμερα, ελαφρώς παραλλαγμένο, αποτελεί μια ενισχυμένη «συμφωνία» που υπογράφτηκε στην Κοπεγχάγη ανάμεσα σε αξιωματούχους Βρυξελλών και Ουάσιγκτον. Παρά τις αντιδράσεις οργανώσεων, που αγωνιούν γι' αυτό που, έως πρότινος, λέγαμε δικαίωμα ιδιωτικής ζωής. Παρά τις καταγγελίες πολιτικών κομμάτων και φορέων, βουλευτών, αξιωματούχων από διάφορες χώρες της ΕΕ... Η δική τους «συμφωνία» δεν είναι παρά μια ακόμη παραφωνία όσον αφορά στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των λαών... Ο αγώνας όλων μας μπορεί να ανατρέψει τις πρακτικές του «Μεγάλου Αδελφού» στην πράξη...

Τα ... διασκεδαστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΣΥΜΒΟΥΛΗ της μέρας είναι μία και απολύτως δικαιολογημένη: Διασκεδάστε το! Μπορεί οι μέρες των αργιών να μη μας προέκυψαν «κολλητές» με κάποιο Σαββατοκύριακο, αλλά μπορούμε να εμπιστευόμαστε το ...έθνος, ότι θα βρει τρόπο να περάσει καλά.

Αλλωστε, μας αξίζει γιατί δεν είναι λίγα κι αυτά που περνάμε. Ισως ο Σημίτης να μας υποσχέθηκε στην ομιλία του στον προϋπολογισμό ότι «είναι ΕΔΩ», όπως είπε, όμως εμείς μπορούμε ωραιότατα να τον αγνοήσουμε και γενικώς να αγνοήσουμε όλους και όσα μας ενοχλούν. Για λίγο φυσικά...

ΓΙΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ συμπεριφορά των καταναλωτών στην αγορά διαμαρτύρονται, όπως διαβάζουμε, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα οικονομικά προβλήματα και διακυμάνσεις του τελευταίου χρόνου, λένε, έχουν δημιουργήσει κλίμα ανασφάλειας.

Οπωσδήποτε θα έχουν τους λόγους τους οι εταιρίες να διαμαρτύρονται στις ΗΠΑ, όμως αν αυτοί μιλάνε για κλίμα ανασφάλειας, τι θα έπρεπε άραγε να λένε οι κάτοικοι ...του Ιράκ;

Φυσικά, σε αυτούς δεν υπάρχουν ανασφάλειες με την έννοια της αμφιβολίας. Γνωρίζουν πως η ...ευαίσθητη λόγω Χριστουγέννων Δύση, όταν περάσουν αυτές οι μέρες θα βάλει μπροστά τις πολεμικές μηχανές της. Ενα είδος παγκόσμιας υποκρισίας των ημερών δηλαδή.

ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ επίδειξη δημιουργικής λογιστικής ήταν - αν μη τι άλλο - οι ...περήφανες διαπιστώσεις του υπουργείου Οικονομίας, σύμφωνα με τις οποίες φέτος θα είναι μικρότερη η παρακράτηση φόρου από τους μισθούς. Οπως πάντα, λένε τη μισή αλήθεια...

Γιατί, βέβαια, κάτι με τις αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών που είναι (όπως πάντα) γενναιότατες, κάτι με τις αυξήσεις της εισοδηματικής πολιτικής που είναι (όπως πάντα) το εντελώς αντίθετο, μόνο για αύξηση εισοδήματος δεν μπορούμε να μιλάμε.

Προσθέστε τώρα και ολίγον ακρίβεια, αύξηση του πληθωρισμού, έμμεσους φόρους και έχετε πλήρη την εικόνα. Ετσι, για να μη ...λέμε κι ό,τι θέλουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Είπαμε, όμως, αγνοήστε τα και διασκεδάστε. Εστω για σήμερα μόνο...

Προϋπολογίζουν χειρότερες μέρες

Την Κυριακή τα μεσάνυχτα ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής ο κρατικός προϋπολογισμός, που καθορίζει το γενικό πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής για το 2003 (φορολογική, εισοδηματική, τιμολογιακή κλπ.). Και αυτός ο προϋπολογισμός κινείται στον αστερισμό της λιτότητας, καθώς φροντίζει να παίρνει τα πολλά (με τη μορφή φόρων, τελών κλπ.) από τους πολλούς και οικονομικά αδύνατους και ψίχουλα από τους «έχοντες και κατέχοντες», για να τα ξαναμοιράσει απλόχερα (με τη μορφή επιχορηγήσεων, κινήτρων και άλλων παροχών) στην ολιγαρχία του πλούτου και γενικά στο μεγάλο κεφάλαιο. Με δυο λόγια, και ο νέος προϋπολογισμός είναι έντονα ταξικός και αντιλαϊκός, καθώς είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα που υπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Κι όμως, ακούσαμε τον πρωθυπουργό και όλους τους υπουργούς του να υποστηρίζουν από το βήμα της Βουλής, ανερυθρίαστα, πως ο προϋπολογισμός του 2003 ενισχύει τόσο την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων-συνταξιούχων-αγροτών και ΕΒΕ όσο και τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα (Υγεία-Παιδεία-Πρόνοια). Αυτό, βέβαια, έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι οι μόνοι που χειροκρότησαν δημόσια το νέο προϋπολογισμό ήταν οι βιομήχανοι (ΣΕΒ) και άλλοι φορείς που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Οσο για την κριτική της ΝΔ, αυτή ήταν εκ του πονηρού. Ως γνήσιος εκφραστής της νεοφιλελεύθερης πολιτικής η ηγεσία της ΝΔ - σε μια προσπάθεια να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη του ΣΕΒ και άλλων μεγαλοεπιχειρηματικών φορέων - μέμφθηκε την κυβέρνηση επειδή δεν έκοψε περισσότερο τις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα, δεν προχωρά με τόλμη στις ιδιωτικοποιήσεις κλπ.

Θα μπορούσε, άραγε, ο προϋπολογισμός του 2003 να είναι διαφορετικός και να ενισχύει τους εργαζόμενους και γενικά τους οικονομικά αδύνατους, ανίσχυρους; Η απάντηση είναι κατηγορηματική: ΟΧΙ, εφόσον στην κυβερνητική εξουσία βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ ή κάποιος από τους συνοδοιπόρους στον αντιλαϊκό μονόδρομο του Μάαστριχτ, του Αμστερνταμ, της Νίκαιας, της Κοπεγχάγης και της ΟΝΕ. Και δε θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια φιλολαϊκή πολιτική, για τον απλό λόγο ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα - όπως και στις άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ - πρέπει να υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών πολυεθνικών και των συνεταίρων τους στη χώρα μας. Τη δέσμευση αυτή ανέλαβαν να υπηρετήσουν πιστά οι ηγεσίες όλων - πλην ΚΚΕ - των πολιτικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, ΠΟΛΑΝ) που υπερψήφισαν το 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Είναι δεδομένο: Στο βαθμό που στην κυβερνητική εξουσία θα βρίσκεται το ένα ή το άλλο από τα κόμματα του δικομματισμού, είτε σε συνθήκες αυτοδυναμίας, είτε σε κολιγιά με πολιτικές δυνάμεις που υιοθετούν και ασπάζονται τους «μονόδρομους» της ΟΝΕ, οι όποιες προσδοκίες για προϋπολογισμούς υπέρ των εργαζομένων αποτελούν χίμαιρα. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει ρήξεις με το μεγάλο κεφάλαιο και φυσικά αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Και «νεκρόσημο»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εχουμε ξαναγράψει - και σ' αυτή τη στήλη - για τη σφοδρή επίθεση στις τσέπες των δημοτών που εξαπέλυσε η δημοτική αρχή Λάρισας, αμέσως μετά την επανεκλογή της στην εξουσία του δήμου. Η υπό τον Κ. Τζανακούλη δημοτική αρχή - πρόσκειται στη ΝΔ και εφαρμόζει, με ζήλο και συνέπεια, τις κυβερνητικές επιλογές μετατροπής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε μηχανισμό αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος και εφαρμογής των αντιδραστικών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων - αποφάσισε νέα αύξηση, κατά 8%, των δημοτικών τελών. (Εμ, τόσα έξοδα που έκανε ο δήμος για να στολίσει το πανύψηλο, «στιλ Αβραμόπουλου», χριστουγεννιάτικο δέντρο και για να φωτοδοτήσει εκατοντάδες σιδερένιους στύλους που «έμπηξε» στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, από πού θα τα βγάλει;)

Ομως, η «αδηφάγος» δημοτική αρχή της Λάρισας δε «χόρτασε» μ' αυτή την αύξηση. Ηδη ανακοινώθηκε πως σχεδιάζει την επιβολή και ειδικού τέλους για τον πολιτισμό κι έπεται συνέχεια, παρά το γεγονός ότι αυτή η επιδρομή έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στους δημότες και στους φορείς της περιοχής. Βεβαίως, οι αντιδράσεις θα συνεχιστούν, θα ενταθούν και θα οργανωθούν αποτελεσματικά, καθώς όπως, χαρακτηριστικά, σημειώνει σε ανακοίνωσή του το Εργατικό Κέντρο Λάρισας, «αν οι φορείς της πόλης και ο λαός δεν αντιδράσουν, η παρούσα δημοτική αρχή δε θα σταματήσει εδώ. Θ' ακολουθήσει και το "αθλητόσημο", κατόπιν το "κοινωνιόσημο", έπεται το "πηνειόσημο" και, αφού μας ξεπαστρέψει, μπορεί να μας κάνει δωρεά το "νεκρόσημο"».

... στο δικτάτορα του Ιράκ;

Διαβάζοντας κάποιος τους τίτλους αυτούς, βέβαια, μπορεί να πιστέψει, ότι έχει μπροστά του μια ακόμη περίπτωση μεγάλων ιδιωτικών εταιριών, οι οποίες παραβίαζαν τις σχετικές οδηγίες των κυβερνήσεών τους. Τα πράγματα, όμως, δεν έχουν έτσι. Σύμφωνα, με τις πληροφορίες που επικαλείται η ίδια γερμανική εφημερίδα, η ιρακινή έκθεση αναφέρει, επίσης, τα αμερικανικά υπουργεία Αμυνας, Ενέργειας, Εμπορίου και Γεωργίας, καθώς και τα ελεγχόμενα από το Πεντάγωνο εργαστήρια πυρηνικών όπλων «Lawrence Livermore» και «Los Alamos et Sandia».

Απλόχερη ήταν επόμενα η βοήθεια των «υπερασπιστών» της ανθρωπότητας στη δημιουργία του «απαγορευμένου οπλοστασίου». Από τη δεκαετία του '70 ακόμη και, ιδιαίτερα, στη διάρκεια της δεκαετίας του '80, όταν έδωσαν τη συμβολή τους στον πενταετή και πολύνεκρο ιρακινο-ιρανικό πόλεμο. Κι όχι μόνο, κέρδισαν πολλά από την τεχνογνωσία και τα όπλα, που πούλησαν, αλλά -όπως καταλαβαίνει ο καθένας- γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι διαθέτει και τι όχι η Βαγδάτη. Παρ' όλ' αυτά, όμως, οι ίδιοι, που γιγάντωσαν το οπλοστάσιο του πάλαι ποτέ καλού τους συμμάχου, σήμερα απειλούν να εξολοθρεύσουν τους λαούς της περιοχής, με βασικό επιχείρημα τις... πωλήσεις τους. Και μετά, μπορεί να αναρωτηθεί κανείς ποιος κοροϊδεύει ποιον και στην πλάτη ποιανού...

«Κάποτε ο 13ος μισθός έφτανε μέχρι την Πρωτοχρονιά, τώρα δεν προλαβαίνει να δει ούτε καν τα Χριστούγεννα. Γράψτε το και σημειώστε, ότι δε φταίει το ευρώ γι' αυτό, αλλά το ύψος των μισθών, που τους έχουν κάνει κοντύτερους κι από νάνους οι χρόνιες μονόπλευρες λιτότητες των κυβερνώντων»... Η αγανακτισμένη φωνή από το τηλέφωνο είπε κι άλλα πολλά. Και είχε δίκιο σε όλα...

Για να υπάρξει «επί Γης ειρήνη»

Στοπ στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ», «μπορούμε να τους σταματήσουμε». Το μήνυμα, τυπώθηκε και ταξιδεύει ήδη παντού. Χιλιάδες αντίτυπα της διακήρυξης της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» κυκλοφορούν ήδη από χέρι σε χέρι. Στο τυπογραφείο βρίσκεται ήδη και η πρώτη από τις αφίσες που θα κυκλοφορήσουν. Το πρόγραμμα των κεντρικών διαδηλώσεων που θα γίνουν στο διάστημα της ελληνικής προεδρίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, (ΕΕ), είναι, επίσης, γνωστό. Και τα ανάλογα οργανωτικά μέτρα ήδη παίρνονται. Ωστε με αφορμή τις διάφορες Συνόδους των αρμοδίων υπουργών της ΕΕ να εκφραστεί παράλληλα τόσο η λαϊκή αντίθεση σε μέτρα που από το «α» μέχρι το «ω» είναι αντεργατικά - αντιλαϊκά, όσο και ένα πλαίσιο αιτημάτων που ανταποκρίνεται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.

Οι «15», κι αύριο «25», που αποφασίζουν ερήμην των λαών σήμερα για τον πόλεμο στο Ιράκ, χτες για μακρόχρονα προγράμματα άγριας λιτότητας, σήμερα για κατακρεούργηση των δημοσίων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και προώθηση στη θέση τους ιδιωτικών μέσα από τα οποία θα θησαυρίζουν ακόμα περισσότερο οι λίγοι, γνωρίζουν πως αυτή η επέλαση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος δικαιωμάτων και κατακτήσεων που έχουν ιστορία ενάμιση αιώνα, δεν μπορεί να είναι περίπατος, παρά τη σχετική αισιοδοξία που τους γέννησε η επικράτηση της αντεπανάστασης την προηγούμενη δεκαετία.

Ηδη οι αντιστάσεις που καταγράφονται τόσο όπου μαζεύονται οι κορυφαίοι εκπρόσωποι του κεφαλαίου, όσο κι αυτές που αφορούν ολόκληρους λαούς (Βενεζουέλα, Βολιβία, Παλαιστίνη, Αργεντινή) σηματοδοτούν γενικότερη αντίδραση στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Οσο κι αν πασχίζει, σε παγκόσμιο επίπεδο, η σοσιαλδημοκρατία να δώσει, για μια ακόμα φορά, «φιλί ζωής» στον καπιταλισμό, μέσα από την ποδηγέτηση κινημάτων, που τα σπρώχνει να διεκδικήσουν έναν καπιταλισμό με «ανθρώπινο πρόσωπο», όλα δείχνουν πως αυτή η κρίση είναι τόσο βαθιά που τα πιο δύσκολά της είναι ακόμα μπροστά.

Διά ταύτα, απαιτείται συγκέντρωση δυνάμεων, ξεκάθαροι στόχοι, συμμαχίες που να πατάνε στο κεντρικό πρόβλημα: Την όλο και πιο βαθιά αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Και την ανάγκη αυτή η αντίθεση να ξεπεραστεί υπέρ των δυνάμεων που παράγουν όλον τον πλούτο. Το εύρος του μετώπου που συγκροτείται από εργάτες, αγρότες, λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, γυναίκες, νέους και μετανάστες, σηματοδοτεί ελπίδα!

Δε φτάνει! Για να βγουν οι λαοί στο προσκήνιο και να αποφασίζουν για το μέλλον τους, όπως καλεί με τη διακήρυξή της η Κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» είναι πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Στο μερίδιο που μας ανήκει ας μην αφήσουμε λεπτό να πάει χαμένο. Ειδικά για το οργανωμένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως και με την προχτεσινή του ανοιχτή επιστολή σημειώνει το ΠΑΜΕ, το εξάμηνο της ελληνικής προεδρίας θα πρέπει να σηματοδοτηθεί από ένα νέο κύκλο αγωνιστικής ανάτασης και εργατικών κινητοποιήσεων. Κι αυτό απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη ένταση όλων των προσπαθειών, για να υπάρξει «επί Γης ειρήνη». Προς το παρόν έχουμε πόλεμο.

Ποιοι προμήθευαν τα όπλα...

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, Ουάσιγκτον και Λονδίνο, για τις παραλείψεις και τις παραποιήσεις που περιέχει -όπως υποστηρίζουν- η έκθεση για το ιρακινό οπλοστάσιο. Και, βέβαια, προειδοποιούν, ότι «δε θα αφήσουν τον Σαντάμ Χουσεΐν να κοροϊδέψει για άλλη μια φορά τη διεθνή κοινότητα».

Εντούτοις, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, ότι ουδείς εκ των δύο «υπερασπιστών» των συμφερόντων της ανθρωπότητας επέδειξε τον ίδιο ζήλο στη δημοσιοποίηση του τμήματος εκείνου της ιρακινής έκθεσης που αναφέρει τις εταιρίες που προμήθευαν το Ιράκ με όλα τα απαραίτητα υλικά για το πολυσυζητημένο «απαγορευμένο οπλοστάσιό του». Ετσι, όπως μας πληροφορεί η γερμανική εφημερίδα «Tageszeitung», εκτός από 70 γερμανικές επιχειρήσεις και δεκάδες άλλες, ανά τον κόσμο, το «χεράκι» τους στο ιρακινό οπλοστάσιο έχουν βάλει 24 αμερικανικές εταιρίες, 17 βρετανικές, 8 γαλλικές, 5 ρωσικές και 3 κινεζικές.

Ανάμεσα στις επιχειρήσεις των χωρών - μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας συμπεριλαμβάνονται και ονόματα εξαιρετικά γνώριμα, όπως είναι οι αμερικανικές «Hewlett Packard», «Eastman Kodak», «Semetex», «Unisys», οι βρετανικές «Euromac Ltd-Uk», «Matrix Churchill Corp.», «International Computer Limited» και «International Military Services», που ανήκει στο βρετανικό υπουργείο Αμυνας, οι γαλλικές «Thomson CSF», «Aerospatiale et Matra Espace», η ρωσική «Mars Rotor» και η κινεζική «China State Missile Company».

Χριστούγεννα

Ξημέρωσαν

Χριστούγεννα

μα εγώ γιορτή

δεν κάνω,

ογδόντα «ευρώ»

μου ζήταγαν

για ν' αγοράσω

διάνο

και άλλα τόσα

οι αισχροί

για μελομακαρόνια