«Η δράση του ΚΕΑ επιβεβαιώνει επίσης την πρόβλεψη του Κόμματος, ότι αποτελεί μοχλό της επιχείρησης για μετάλλαξη του χαρακτήρα των κομμάτων που διατηρούν τον τίτλο "κομμουνιστικό" ή έχουν κρατήσει στον ένα ή τον άλλο βαθμό, έστω και τυπικά, ορισμένα χαρακτηριστικά».
Πρόσφατα η «Αυγή», απαντώντας στην είδηση της αποχώρησης από το ΚΕΑ του Ουγγρικού Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος, μας ενημέρωσε πως στο ΚΕΑ προσχώρησε το Κόμμα των κομμουνιστών της Λευκορωσίας (σημ. προφανώς από παραδρομή ο συγγραφέας της «Α» είχε αναφερθεί στο Κομμουνιστικό Κόμμα Λευκορωσίας, που βέβαια καμία σχέση δεν έχει με το ΚΕΑ).
Οπως διαβάζουμε, λοιπόν, σε λευκορώσικα ΜΜΕ, στις 23 Μάη πραγματοποιήθηκε το συνέδριο του συγκεκριμένου κόμματος, στο οποίο με ψήφους 108 έναντι 51 αποφασίστηκε να αλλάξει όνομα, στο επόμενο συνέδριό του, που θα γίνει το φθινόπωρο.
Τα ονόματα που θα καλεστούν να επιλέξουν τα μέλη αυτού του κόμματος, είναι τα εξής: «Λευκορώσικο κόμμα των αριστερών», «Κόμμα δημοκρατίας και δικαιοσύνης», «Νέος δρόμος», «Πατρίδα», «Δικαιοσύνη και λαϊκή εξουσία», «Δίκαιος κόσμος». Από όλες τις ονομασίες έχει εξαφανιστεί οποιαδήποτε αναφορά στο «κομμουνιστικό».
Κι ήταν κάτι το λογικό, μιας και αυτό το κόμμα εδώ και χρόνια, όχι μόνον δεν έχει καμία σχέση με το κομμουνιστικό κίνημα, αλλά συνεργάζεται στη χώρα του με δεξιές και σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, και από κοινού με αυτές, επισκέφθηκε επανειλημμένα Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον, ζητώντας την επέμβαση ΕΕ και ΗΠΑ στη Λευκορωσία για την αποκατάσταση της ... «δημοκρατίας».
Πλέον, βλέπουμε, πως αποφάσισαν να αφήσουν και τα προσχήματα, που είχαν στον τίτλο τους. Ενώ η όλη εξέλιξη, μαζί με την ένταξη του συγκεκριμένου κόμματος στο ΚΕΑ, φέρνει στο νου την παροιμία «γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι».
Γράφαμε σ' αυτήν εδώ τη στήλη για τη στάση που κράτησε το Συνδικάτο Οικοδόμων Λιβαδειάς κατά την πρόσφατη απεργία του κλάδου στις 14 του Μάη. Η ΠΑΣΚίτικη πλειοψηφία του Συνδικάτου όχι μόνο αποφάσισε να μη συμμετέχει στην απεργία, χαρακτηρίζοντάς την «κομματική», αλλά βάλθηκε να πνίξει και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζόμενων, γυρνώντας στα εργοτάξια της περιοχής και καλώντας τους οικοδόμους να μη συμμετέχουν στην απεργία της Ομοσπονδίας τους. Η μαζική συμμετοχή των οικοδόμων όλης της χώρας στην απεργιακή κινητοποίηση στις 14 του Μάη, με το πλαίσιο της ταξικής τους Ομοσπονδίας, απέδειξε πόσο άθλια και δόλια ήταν η στάση της διοίκησης του Συνδικάτου Οικοδόμων Λιβαδειάς, που στάθηκε για μια ακόμη φορά απέναντι στους οικοδόμους και στα πραγματικά τους συμφέροντα.
Το ίδιο επιβεβαιώνει και το έγγραφο που απέστειλε η διοίκηση του Συνδικάτου στην Ομοσπονδία στις 19 του Μάη και στο οποίο βρίσκει το θράσος να κατηγορήσει την Ομοσπονδία ότι δεν αποδέχεται τις «διαφορετικές απόψεις στα σωματεία - μέλη και στους οικοδόμους» και ότι διοργανώνει «διασπαστικές συγκεντρώσεις και απεργίες του ΠΑΜΕ». Ακόμα, χαρακτηρίζει την Ομοσπονδία «κομματικό παράρτημα» και τους αγώνες της «κομματικά παιχνίδια». Ολοκληρωμένη και πληρωμένη απάντηση στο παραλήρημα των εργατοπατέρων δίνει η Ομοσπονδία με ανακοίνωσή της.
Αντί άλλου σχολίου, εμείς να σημειώσουμε το εξής: Υπάρχουν στιγμές που δυσκολεύεσαι πραγματικά μέσα από τις ανακοινώσεις κάποιων συνδικαλιστικών οργανώσεων να ξεχωρίσεις ποιος είναι ο συντάκτης των κειμένων. Αν δηλαδή το κείμενο γράφτηκε κατευθείαν από τους μεγαλοεργοδότες, ή οι συνδικαλιστικοί τους εκπρόσωποι έχουν αποκτήσει πλέον τέτοια εκπαίδευση ώστε αφ' εαυτού τους να γράφουν καλύτερες ανακοινώσεις από αυτές που θα μπορούσε να γράψει το γραφείο Τύπου της εργοδοσίας και των κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντά της. Φαίνεται πως οι ΠΑΣΚίτες του Συνδικάτου Οικοδόμων Λιβαδειάς ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία. Και επειδή είναι περισσότερο από βέβαιο ότι στο κίνημα υπηρετούν τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, οι οικοδόμοι της περιοχής πρέπει να τους δώσουν ένα πρώτης τάξης μήνυμα στις ευρωεκλογές...
Η «Αυγή» στο χτεσινό φύλλο της, με τίτλο «Αήθης συκοφάντηση της Κ. Μάτσα από το Κ.Κ.Ε.», επανέρχεται και υιοθετεί την ανακοίνωση - απάντηση της Αριστερής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας Υγειονομικών (ΑΡΣΥ), στην καταγγελία της ΚΟΑ του ΚΚΕ για το αντικομμουνιστικό λιβελογράφημα της Κ. Μ. στην εφημερίδα της λεγόμενης «Κ»ΟΕ. Υπενθυμίζουμε ότι η Κ. Μ. σε άρθρο της παραδέχεται ότι προσπαθούσε να δημιουργήσει αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία στο «18 Ανω».
Αυτό θα πει για την «Αυγή» αντικειμενική δημοσιογραφία και ενημέρωση των αναγνωστών της. Να υιοθετεί οτιδήποτε γράφεται ή λέγεται, αρκεί να είναι κατά του ΚΚΕ.
Πού βλέπει λοιπόν η «Αυγή» την «αήθη συκοφάντηση» στην προστατευόμενή της; Πού βλέπει η ΑΡΣΥ «την κατασκευή κατηγοριών με φραστικά νεφελώματα και βρισιές»; Μήπως στην αποκάλυψη των ενεργειών της Κ. Μ. που στα μουλωχτά πήγαινε να περάσει τη μη κερδοσκοπική εταιρεία;
Δηλαδή το άνοιγμα του δρόμου για την ιδιωτικοποίηση μέσω ΜΚΟ προσπαθούν η ΑΡΣΥ και η «Αυγή», που το προβάλλει, να το περάσουν στα ψιλά, ονομάζοντάς το «κίνηση με διαχειριστικό διεκπεραιωτικό χαρακτήρα».
Το ΚΚΕ φαίνεται τους χάλασε τη σούπα, γι' αυτό και η «Αυγή» προσπαθεί τώρα να κάνει τη νύχτα μέρα, να κουκουλώσει τις ενέργειες της Κ. Μ. συνεχίζοντας το αντικομμουνιστικό της ντελίριο.
Ούτε ανοργάνωτοι είναι οι κυβερνώντες, ούτε απροετοίμαστοι, ούτε «κοιτάνε» την κρίση χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν. Αυτό ακριβώς όμως είναι και το πρόβλημα...
Γιατί ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν κι αυτό που κάνουν είναι να φορτώνουν την κρίση στους εργαζόμενους. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με αφορμή την όλη ιστορία δίνουν «γην και ύδωρ» στο μεγάλο κεφάλαιο.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, επίσης, να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο το ΠΑΣΟΚ να έχει ...καλύτερο σχέδιο. Να είναι πιο οργανωμένο και πιο ικανό. Εχει όμως τον ίδιο ακριβώς στόχο.
Βλέπετε, αυτοί οι δύο όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και να περικόψουν εργασιακά δικαιώματα βρίσκονται σε καθεστώς ...ευγενούς άμιλλας.
Καθένας με τα «ατού», τις ιδιαιτερότητες και τις κοινωνικές του αναφορές αλλά αναμφισβήτητα προσηλωμένοι στο στόχο. Δηλαδή ...εμάς!
ΝΑΙ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου, το πρόβλημα που υπάρχει με το κράτος είναι η ευελιξία του! Γι' αυτό και η Κυβερνητική Επιτροπή αποφάσισε να το συρρικνώσει λιγουλάκι για να ...χωράει παντού.
Είναι και της μόδας η τάση αυτή. Μικρά και ευέλικτα αυτοκίνητα, υπολογιστές, ηλεκτρικές συσκευές, κλπ.
Ετσι θα συγχωνεύσει - όπως μας είπε - υπουργεία, οργανισμούς, ιδρύματα, ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Προκύπτει άλλωστε και μια σχετική οικονομία από αυτό (κι εκεί φυσικά βρίσκεται η ουσία του πράγματος)...
Ελα όμως που το θέμα είναι ποια ...πολιτική ασκεί ένα κράτος και όχι το μέγεθός του. Οπότε ένα αντιλαϊκό κράτος λίγο μας νοιάζει αν θα είναι μικρό ή μεγάλο. Τη ζημιά του θα την κάνει σε κάθε εκδοχή.
Πρώτον, για την ενίσχυση του θεσμού και των δομών του κοινωνικοεταιρισμού, τον οποίο επινόησε το κεφάλαιο για να ενσωματώσει τις εργατικές αντιδράσεις που προκαλεί η πολιτική του. Δεύτερον, για τη δημιουργία βραχύχρονων προγραμμάτων κατάρτισης και επανακατάρτισης ανέργων, που στόχο έχουν να κρύψουν την πραγματική ανεργία κάτω από το χαλί και να κατευνάσουν με ψίχουλα τις αντιδράσεις όσων μείνουν χωρίς δουλειά την περίοδο της κρίσης, όπως επιτάσσει η Στρατηγική της Λισαβόνας. Τρίτον, για την παραπέρα υπονόμευση της εκπαίδευσης και μάλιστα της δημόσιας, μέσω της ενίσχυσης της ψευτοκατάρτισης, λόγος για τον οποίο άλλωστε δημιουργήθηκε και η Ακαδημία της ΓΣΕΕ. Και τέταρτον, για τη δημιουργία προγραμμάτων βραχύχρονης απασχόλησης των ανέργων, που στόχο έχουν την προσφορά τζάμπα εργασίας στους μεγαλοεργοδότες. Αυτά προβλέπει η Προγραμματική Συμφωνία των «κοινωνικών εταίρων». Αυτά αντιπαλεύουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, οι οποίες αντιπροτείνουν και παλεύουν για 1.120 ευρώ επίδομα για όλη την περίοδο της ανεργίας, για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των ανέργων και των οικογενειών τους χωρίς καμιά προϋπόθεση και άλλα μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων. Αυτά όμως δεν αρέσουν στο κεφάλαιο και τους τηλεβόες του, επειδή θίγουν την κερδοφορία του. Δικαίωμά τους είναι να υπερασπίζονται ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, βαπτίζοντας προοδευτικό και φιλεργατικό ό,τι χτυπάει στην καρδιά τους τα πραγματικά εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα. Οσο όμως κι αν σκούζουν από τηλεοράσεως, δεν πρόκειται να κάμψουν την αποφασιστικότητα και τη συνέπεια με την οποία το ΠΑΜΕ αντιπαλεύει με επιθετικά αιτήματα την άθλια κοινωνικοεταιρική επίθεση στους εργαζόμενους και τους ανέργους.
Ο Θ. Πάγκαλος μετά τις ανήθικες και ανέντιμες, γι' αυτό και αντικομμουνιστικές, επιθέσεις του (και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ), λέγοντας ότι το ΚΚΕ ήταν μεγαλομέτοχος στον «Γερμανό», χτες στο «Κανάλι 1» του Πειραιά, σε ερώτηση του δημοσιογράφου ότι: «Η κα Παπαρήγα είπε ότι δεν πρόκειται να μπει εισαγγελέας στα γραφεία του ΚΚΕ», απάντησε: «Τι να σας πω; Αυτό είναι θέμα για την Εισαγγελία και τον υπουργό Δικαιοσύνης». Πιστεύουν, φαίνεται, πως μπορούν με τρομοκρατικά επιχειρήματα εναντίον του ΚΚΕ, να αποκόψουν το κόμμα μας από το λαό. Είναι βαθιά νυχτωμένοι. Τους το έχουμε ξαναπεί. Το πόθεν έσχες του ΚΚΕ είναι η 90χρονη ηρωική του πορεία, η αδιάλλακτη στάση του απέναντι στους ταξικούς του αντιπάλους, την οποία καμιά τρομοκρατία, ούτε οι εκτελέσεις στελεχών και μελών του, δε σταμάτησε. Η ηθική υπόσταση του ΚΚΕ, οι αξίες του, η ανιδιοτέλειά του, η σταθερή πάλη για την κατάργηση των ιδιοκτητών του πλούτου που θεμελιώνει και τους ακατάλυτους δεσμούς του με την εργατική τάξη, το γεγονός ότι δεν τους δίνει λογαριασμό γιατί απολογείται αποκλειστικά και μόνο στο λαό, τους πονάει. Αυτή είναι η δύναμή του, αυτό τους φοβίζει και πιστεύουν πως μπορούν να την ανακόψουν. Απάντηση να δώσουν οι άνθρωποι του μόχθου, στην κάλπη, στις 7 Ιούνη, ψηφίζοντας δαγκωτό ΚΚΕ.
Ισχυρό ΚΚΕ σε ψήφους και ποσοστά. Γιατί δε θα μειώσει απλά τη δύναμη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά θα κάνει πιο αδύναμη την κυβέρνηση, όποια και αν είναι, επομένως θα δημιουργεί μεγαλύτερη δυσκολία στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Θα συμβάλλει και στη μεγαλύτερη αδυναμία τους να χειραγωγούν λαϊκές συνειδήσεις. Επομένως, και το εργατικό λαϊκό κίνημα θα ασκεί μεγαλύτερη πίεση για να παρεμβάλλει εμπόδια στα κόμματα εξουσίας και μπορεί να έχει και κατακτήσεις.
Η αστική τάξη φοβάται το ισχυρό ΚΚΕ, γιατί φοβάται τη λαϊκή δύναμη, τη λαϊκή πάλη που θα ενταθεί σε συνθήκες κρίσης και μπορεί να βάλει φραγμούς στην επίθεσή της. Πολύ περισσότερο, να δημιουργεί ρήγματα στην πολιτική της, στο πολιτικό της σύστημα, τέτοια που μπορούν να συμβάλλουν στο άνοιγμα του δρόμου για την κατάργησή της. Ο λαός να την τρομάξει όσο γίνεται πιο πολύ και στην κάλπη. Θα ενισχυθεί η δική του δύναμη για το δικό του μέλλον. Να γιατί έχουν συμφέρον οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί αγρότες, οι ΕΒΕ, από ένα ισχυρό ΚΚΕ, ανεξάρτητα αν δεν συμφωνούν σε όλα μαζί του.