Ωραία στρογγυλεμένα λόγια, αλλά υποκριτικά. Δε λέει όλη την αλήθεια η ΔΗΜ.ΑΡ. γιατί δεν τη συμφέρει αυτή η αλήθεια. Δεν καταγράφονται απλώς ακροδεξιές και φασίζουσες αντιλήψεις σε χώρες της Ευρώπης. Πριμοδοτούνται απ' την ίδια την ΕΕ, την οποία το κόμμα του κ. Κουβέλη προστατεύει σαν το «άγιο δισκοπότηρο». Η ΕΕ έχει δώσει «γραμμή» να χτυπηθεί πάση θυσία ο σοσιαλισμός, αναγνωρίζοντας σ' αυτόν το αντίπαλο δέος του καπιταλισμού, τρέμοντας για την επίδρασή του στις λαϊκές συνειδήσεις.
Και δε διστάζει προς τούτο να εξισώνει το φασισμό - ναζισμό με το σοσιαλισμό, βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι εκείνους που τον πολέμησαν και τον τσάκισαν, κατακτώντας με το αίμα τους την ελευθερία για τους λαούς της Ευρώπης απ' τη ναζιστική μπότα. Η στάση της αυτή ενθαρρύνει δυνάμεις σε χώρες - μέλη της να προχωρούν ακόμα πιο πέρα και να νομοθετούν σωρηδόν σε βάρος Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, να ποινικοποιούν τη δράση τους θέλοντας να την παρεμποδίσουν, να απαγορεύουν τα σύμβολά τους, να προχωρούν ακόμα και σε διωγμό κομμουνιστών, αντιφασιστών αγωνιστών.
Τα φαινόμενα αυτά εντείνονται μεσούσης της κρίσης, όπου ο καπιταλισμός σαν «λαβωμένο θηρίο» επιτίθεται με αγριότητα και καταφεύγει στον αντικομμουνισμό, στην καταστολή, στον αυταρχισμό.
Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να μη βλέπουν ότι το ευρωενωσιακό οικοδόμημα πλέει πια πολύ βαθιά στα νερά της πιο μαύρης αντίδρασης. Είναι όχι απλά εχθρικό για τους λαούς αλλά εξαιρετικά επικίνδυνο, κατ' αντανάκλαση της εξουσίας των μονοπωλίων την οποία εκφράζει και υπερασπίζει.
Το καταγράφουμε, αυτό που δήλωσε χτες στον ΦΛΑΣ ο Γ. Καρατζαφέρης: «Θα εγκατασταθούν εδώ οι ελεγκτές της τρόικας. Θα ελέγχουν τους υπουργούς και τα υπουργεία, χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες. Δεν θέλω να πάω στο χειρότερο ενδεχόμενο, που θα είναι να σκοτώσει κάποιον από αυτούς η τρομοκρατία. Αυτό είναι το χειρότερο το οποίο θα μπορούσε να συμβεί. Δεν θέλω να σκέφτομαι καθόλου αυτό το ενδεχόμενο. Αρνούμαι να σκεφτώ τις συνέπειες που θα είχε κάτι τέτοιο. Εύχομαι και προσκυνώ τον Κύριο, να μην συμβεί κάτι τέτοιο»...
Τι ακριβώς επιδιώκει ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ.; Τη μια μιλά για Γουδή, την άλλη για τρομοκρατία. Πού το πάει ο θιασώτης του «γύψου»; Δε νοιάστηκε για τα κυριαρχικά δικαιώματα αφού είναι θιασώτης του κεφαλαίου το οποίο υπερασπίζεται. Απλά, ως ακροδεξιός και εθνικιστής, πασχίζει παραπλανώντας το λαό να μιλήσει για «πατριωτισμό» για να τον εγκλωβίσει σε κάτι που ο ίδιος δεν πιστεύει, αφού είναι με το κεφάλαιο, και να τον υποτάξει στην αντιδραστική πολιτική καλλιεργώντας του φόβο και αναδείχνοντας λάθος εχθρό, τον «υποτιθέμενο κατακτητή», όταν ο εχθρός είναι τα μονοπώλια και τα αστικά κόμματα, το αστικό κράτος. Το κάνει ώστε να κάτσει «φρόνιμα» μπροστά στα νέα σαρωτικά μέτρα που με βεβαιότητα έρχονται ως συνέπεια και του «κουρέματος». Απλώς αναρωτιόμαστε πού το πάει γιατί οι καιροί είναι πονηροί, γιατί σκέψεις όπως αυτές δε διατυπώνονται από αφέλεια και για να γίνεται κουβέντα γενικώς.
Σαν κακόγουστο αστείο ακούγεται ο «εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης» στα σχολεία, σε μία περίοδο που τα νοικοκυριά όχι μόνο δεν μπορούν να βάλουν χρήματα στην άκρη, αλλά αδυνατούν να καλύψουν και στοιχειώδεις ανάγκες. Το υπουργείο Παιδείας απαντά θετικά σε αίτημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου να επισκεφτεί δημοτικά σχολεία της Αθήνας για να προωθήσει την αποταμίευση. Αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την προθυμία του υπουργείου να διαθέτει άδεια εισόδου στα σχολεία σε διάφορους φορείς, αρκεί ο σκοπός να μην έρχεται σε σύγκρουση με το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Οταν τα «ταμεία» των σχολείων είναι άδεια και ξεκινά «στα ζεστά» η κουβέντα για χαράτσωμα των γονιών για πετρέλαιο, όταν μαθητές δεν έχουν να φάνε, όταν μειώνονται δραματικά τα εισοδήματα των γονιών και των εκπαιδευτικών, το υπουργείο δείχνει και με αυτή την κίνηση πόσο κατανοεί τα λαϊκά προβλήματα και τις λαϊκές ανάγκες και καταφέρνει να συνθέσει το πιο σύντομο ανέκδοτο με τις λέξεις «εορτασμός Παγκόσμιας Ημέρας Αποταμίευσης στα σχολεία»...
Αν συνδυάσουμε τη ...διαβεβαίωση αυτή με την κυβερνητική θέση περί αναγκαιότητας πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2012, την οποία υποστηρίζει με τις δηλώσεις του και ο Αντώνης Σαμαράς, τότε μόνον μια βεβαιότητα μπορεί να έχουμε.
Οτι θα ληφθούν και νέα εισπρακτικά μέτρα χωρίς καμία αμφιβολία, τα οποία, μάλιστα, θα συνοδευτούν με μείωση μισθών και συντάξεων. Κι αυτό δεν το καταλαβαίνουμε μόνον εμείς, αλλά όλος ο κόσμος.
Γι' αυτό το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να οργανωθεί στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές και όπου αλλού ζει και εργάζεται προσπερνώντας όλη την «μπαρουφολογία», που θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες προκειμένου να μας πείσουν για μια ακόμη «εθνική επιτυχία».
ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ καλύτερη εικόνα τού τι σημαίνει αυτή η περίφημη συμφωνία, δεν έχουμε παρά να προσέξουμε την αντίδραση του προέδρου του ΣΕΒ (που, σας θυμίζουμε, ήταν αντίθετος με το «κούρεμα»).
Είναι, λέει, μια «ευκαιρία» και «πρέπει όλοι να δουλέψουμε». Προφανώς, εννοεί ότι είναι μια καλή «ευκαιρία» για να κερδίσουν ακόμη περισσότερα οι βιομήχανοι και οι εργαζόμενοι να «δουλέψουν» με μικρότερους (ή ενίοτε καθόλου) μισθούς, χωρίς ωράρια και δικαιώματα.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ενώ οι Ελληνες εργαζόμενοι περιμένουν το φορολογικό νομοσχέδιο του Βενιζέλου που θα τους ξεζουμίσει ακόμη περισσότερο, οι ...Ελληνες εφοπλιστές έχουν άλλες προσμονές.
Ο υπουργός Ανάπτυξης, Μ. Χρυσοχοΐδης, τους υποσχέθηκε νέο νομοσχέδιο για το χώρο, με το οποίο, όπως δήλωσε, «θα στηρίξουμε την ελληνική ναυτιλία σαν οικονομική ανταγωνιστική δραστηριότητα».
Ενδεικτική είναι και η ρύθμιση που προβλέπεται στην απόφαση της προχτεσινής Συνόδου Κορυφής, η οποία στο πλαίσιο του «οικονομικού και δημοσιονομικού συντονισμού και σχετική εποπτεία», κάτι που αφορά όλες τις χώρες, προβλέπει: «Η συμμετοχή σε μια νομισματική ένωση έχει σημαντικές επιπτώσεις και συνεπάγεται πολύ στενότερο συντονισμό και εποπτεία για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της βιωσιμότητας ολόκληρης της Ζώνης. Η τρέχουσα κρίση αποδεικνύει ότι το θέμα αυτό θα πρέπει να αντιμετωπισθεί πολύ πιο αποτελεσματικά. Κατά συνέπεια, ενισχύοντας τα εργαλεία μας για την αντιμετώπιση των κρίσεων στο πλαίσιο της Ζώνης του Ευρώ θα σημειώσουμε παράλληλα περαιτέρω πρόοδο στην ολοκλήρωση των οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών με την ενδυνάμωση του συντονισμού, της εποπτείας και της πειθαρχίας. Θα διαμορφώσουμε τις αναγκαίες πολιτικές για να στηριχθεί η λειτουργία της Ζώνης του ενιαίου νομίσματος».
Ετσι, οι διακηρυγμένες αρχές προβλέπουν και συντονισμό, και παρακολούθηση, και εποπτεία, και πειθαρχία, για να μην αναμασούν κάποιοι, ορισμένοι από τους οποίους θιασώτες της ΕΕ, τα περί υποτέλειας και άλλα παρόμοια.
Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (Στατιστική Υπηρεσία), που επιβεβαιώνουν το βάθεμα της φτώχειας για το λαό μέσω των επίσημων και μόνο δραματικών ποσοστών αύξησης της ανεργίας, επικαλείται η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών και Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ) για να καυχηθεί για την ακρίβεια των προβλέψεών της από το καλοκαίρι του 2010. Τότε, λέει, το είχε προβλέψει ότι μέσα στον επόμενο χρόνο θα χαθούν περίπου 300.000 θέσεις δουλειάς. Εντάξει, λοιπόν. Καλή δουλειά κάνει σε επίπεδο Στατιστικής η Συνομοσπονδία με τα επιμέρους τμήματά της. Κατά τα άλλα; Μετά την πρόβλεψη, τι έκανε η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ για να αποτρέψει αυτές τις εξελίξεις; Μήπως ανασκουμπώθηκε και άλλαξε ρότα για να μπει μπροστά στο συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ και να οργανώσει την αντιμονοπωλιακή δράση και τον αγώνα ενάντια στην πολιτική ξεκληρίσματός τους; Μήπως συντάχθηκε με το ταξικό εργατικό κίνημα για την κοινή πάλη ενάντια στις αντιλαϊκές - αντεργατικές πολιτικές κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας; Μήπως πήρε σβάρνα τα μαγαζιά, τις βιοτεχνίες, τα σωματεία για να κινητοποιήσει και να αφυπνίσει τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματοβιοτέχνες; Το αντίθετο. Οι ηγεσίες των παρατάξεων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΒΕΕ παρέμειναν πιστοί συνομιλητές της κυβέρνησης και άλλων υποστηρικτών της λογικής του μονόδρομου, των επιλογών της ΕΕ, των μονοπωλίων και της πλουτοκρατίας. Υπονόμευσαν τις αγωνιστικές διαθέσεις της βάσης του κινήματος, εξαντλώντας τη στάση τους σε διατυπώσεις αντίθεσης σε επιμέρους θέματα διαχείρισης των επιλογών κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ. Οταν έφτασε, δε, ο κόμπος στο χτένι, εκτόνωσε την πίεση που δέχτηκε από τη βάση σε μια απόφαση για συμμετοχή στην πανελλαδική κινητοποίηση στις 19 του Οκτώβρη, κι αυτό ήταν όλο. Τέτοιες πλειοψηφίες τις απομονώνει το συνδικαλιστικό κίνημα και τραβάει μπροστά με την ΠΑΣΕΒΕ και τις ταξικές αγωνιστικές δυνάμεις.
Στα 148 εκατ. ευρώ έφτασε η «τρύπα» του ΔΕΣΜΗΕ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρικής Ενέργειας), που δυσκολεύεται να καλύψει τις τεράστιες ταρίφες των μονάδων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και το ζήτημα της αύξησης του τέλους ΑΠΕ σε βάρος των καταναλωτών ξαναμπαίνει επιτακτικά.
Στο μεταξύ, μέχρι το τέλος του 2011 η κυβέρνηση εκτιμά ότι θα μπουν στο ταμείο του ΔΕΣΜΗΕ 50 εκατ. ευρώ από τη δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπής ρύπων, αλλά και πάλι δεν αρκούν για το κόστος της «πράσινης» ανάπτυξης, που έχει μετατραπεί σε μια αρένα υπερκερδοφορίας από τις μεγάλες ενεργειακές εταιρείες που κυριαρχούν στο χώρο.
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας έχει ήδη καταθέσει σχετικές προτάσεις, οι επιχειρηματίες ζητούν ακόμη και κατάργηση του τέλους, προκειμένου να θεσμοθετηθεί ένας πιο σίγουρος τρόπος εξασφάλισης των πληρωμών τους και η κυβέρνηση προσανατολίζεται να χαρατσώσει τον κόσμο.
Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, η ΔΕΗ έχει ζητήσει αυξήσεις περίπου 20% στους λογαριασμούς από την αρχή του χρόνου, διότι δεν μπορεί - κοτζάμ ιδιωτικοποιημένη εταιρεία - να πληρώσει από την τσέπη της για το κόστος εκπομπής ρύπων, ενώ θέλει και να γεμίσει τα ταμεία της για τις επενδύσεις που θα ενισχύσουν την αξία της μπροστά στο νέο γύρο ιδιωτικοποίησης.
Οι διεργασίες ένα μόνο σκοπό έχουν. Πως, τελικά, το «φουσκωμένο» λογαριασμό θα τον πληρώσει ο κόσμος και όλοι οι ιδιώτες θα εξασφαλίσουν τα «λεφτά τους». Γι' αυτό κοπιάζει και η κυβέρνηση, όπως όλες οι προηγούμενες. Και τώρα, που όσα είχε καταγγείλει το ΚΚΕ κι ακόμη περισσότερα γίνονται πραγματικότητα, είναι καιρός να βγουν συμπεράσματα και να μετουσιωθούν σε πράξεις αντίστασης και πάλη για μια άλλη οικονομία και εξουσία, λαϊκή. Γιατί οι κεφαλαιοκράτες και τα τσιράκια τους ούτε εύκολα χορταίνουν ούτε έλεος θα δείξουν...
Το ΚΚΕ, λίγους μήνες μετά, τον Οκτώβρη του 2010, πάλι προειδοποιούσε: «Πρόκειται για την ελεγχόμενη χρεοκοπία την οποία συμφώνησε ο πρωθυπουργός. Ελεγχόμενη χρεοκοπία σημαίνει το εξής: Ανεξέλεγκτη, ταχύτατη χρεοκοπία για το λαό και από κει και πέρα θα γίνει μια διαπραγμάτευση πόσα θα πάρουν οι πιστωτές. Επομένως το δίλημμα που βάζει ο πρωθυπουργός, ΠΑΣΟΚ ή χρεοκοπία, δεν έχει καμία βάση, είναι εντελώς ξεπερασμένο».