Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 23ου Συνεδρίου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και ο πρόεδρός της Γ. Παπανδρέου, σε δηλώσεις του, στάθηκε στην παρουσία εκεί του «προέδρου» του Ιράκ, του διορισμένου από τους ιμπεριαλιστές Τζελάλ Ταλαμπανί. Επίσης επέμεινε να αναγνωρίζει ρόλο διαμεσολαβητή - επιδιαιτητή σε ΗΠΑ και ΕΕ στην «ειρηνευτική» διαδικασία που ετοιμάζουν για το Μεσανατολικό. Ενώ επικέντρωσε και στην παρουσία στο συνέδριο εκπροσώπου του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ. Εσπειρε δε πάλι αυταπάτες ότι αν εκλεγεί ο Μπαράκ Ομπάμα «μπορεί να φέρει μια νέα ελπίδα», όσα δηλαδή έλεγαν οι «κεντροαριστεροί» στην εκλογή Κλίντον που έφερε πολέμους. Ακόμα έδωσε κατευθύνσεις για το πώς μπορεί η ΕΕ να είναι «ανταγωνιστική» έναντι άλλων χωρών. Εξάλλου, ο γγ της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Λουίς Αγιάλα δεν παρέλειψε να χαρακτηρίσει «αυταρχικά» τα σοσιαλιστικά καθεστώτα. Χρεοκοπημένη και γριά η σοσιαλδημοκρατία, εξ ου και τα χούγια της δεν τα αλλάζει. Εξ ου και η ανάγκη να προσπεραστεί μαζί με τις αυταπάτες της.
Πριν 15 περίπου μέρες, το Κοινοβούλιο της Λιθουανίας, χώρας - μέλους της ΕΕ, ενέκρινε νομοσχέδιο με το οποίο απαγορεύεται η δημόσια χρήση των συμβόλων του κομμουνισμού και του φασισμού (στο πλαίσιο της γνωστής προσπάθειας εξίσωσης του εγκληματικού ιμπεριαλιστικού καθεστώτος με την εργατική εξουσία και ξαναγραψίματος και διαστρέβλωσης της Ιστορίας) με την επιβολή και προστίμων. Χτες έγινε γνωστό, πράγμα που μπορεί να είναι και αντίδραση στο νέο απαράδεκτο αντικομμουνιστικό μέτρο ότι δεκάδες ιστοσελίδες του επίσημου κράτους, αλλά και επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα γέμισαν με σφυροδρέπανα και σύμβολα της ηρωικής σοβιετικής περιόδου, μετά από «επίθεση» των λεγόμενων χάκερς, που μπήκαν στις σελίδες αυτές και τις αλλοίωσαν. Ισως αυτό να είναι και η πρώτη πληρωμένη απάντηση στο νέο κατήφορο της υποτιθέμενης «δημοκρατίας» της Λιθουανίας, όπου οι αντιδραστικές δυνάμεις, οι οπαδοί των ναζιστών έχουν σηκώσει κεφάλι.
Ολο και πιο χαμηλά πέφτει χρόνο με το χρόνο η παραγωγή καπνού μετά την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ.
Η καπνοκαλλιέργεια δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα και σχεδόν κοντεύει να εξαφανιστεί. Από τους 120.000 τόνους που ήταν η ποσόστωση και η παραγωγή καπνού πριν την αναθεώρηση του Απρίλη του 2004 - που έγινε επί κυβέρνησης ΝΔ - έπεσε το 2006 με μιας στους 23.000 τόνους. Το 2007 η παραγωγή έπεσε στους 20.000 τόνους και για το 2008 οι εκτιμήσεις λένε ότι θα είναι ακόμα πιο κάτω. Παράλληλα, ο αριθμός των καπνοπαραγωγών από 56.000 που ήταν πριν το 2006 έπεσε στις 19.000. Η κατάσταση αυτή αποτυπώνεται δραματικά και στο Εμπορικό Γεωργικό Ισοζύγιο, όπου το πλεόνασμα το 2007 μειώθηκε κατά 54,8% σε σύγκριση με το 2006 και κατά 78,5% σε σύγκριση με το 2005. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα, χρόνο με το χρόνο μια από τις βασικές καλλιέργειες της Ελλάδας όλο και θα συρρικνώνεται μέχρι τελικής εξαφάνισης, επιφέροντας πρόσθετες αρνητικές επιπτώσεις στην ελληνική ύπαιθρο με κυρίαρχες τη φτώχεια και την ανεργία.
Τίποτε γκάλοπ με τη δημοτικότητά του εξαιρετικά πεσμένη θα είδε ο υπουργός Οικονομίας και αποφάσισε να κάνει διορθωτικές κινήσεις. Αλλιώς δεν εξηγείται...
Γιατί το ίδιο υπουργείο είναι που εγκρίνει τα σχέδια για παραχώρηση τεράστιων χώρων πράσινου στην Αττική για εμπορικά κέντρα, αθλητικά κέντρα και γενικώς κερδοφόρες πρωτοβουλίες ιδιωτών.
Αρα, είναι μάλλον δύσκολο να μας πείσουν για τις περιβαλλοντικές τους ευαισθησίες. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μπροστά στην «ανταγωνιστικότητα» των ιδιωτών δε λογαριάζουν τίποτε άλλο.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ πολιτική επικαιρότητα, συνεχίζεται στο ...ίδιο υψηλό επίπεδο! Λιαπολογία και πάλι Λιαπολογία.
Πόσο πλήρωσε ο Λιάπης στο ξενοδοχείο, τι έφαγε για πρωινό,τι ώρα μπήκε και τι ώρα βγήκε.
Υποθέτουμε πως ο προβληματισμός θα βαθύνει ακόμη περισσότερο για να φτάσουμε στο ζουμί της υπόθεσης: Ηταν ή όχι αρωματικά τα σαπουνάκια στο μπάνιο; Τι χρώμα είχαν οι πετσέτες;
Να φανταστείτε ότι με τον «ντόρο» που γίνεται έχει περάσει σε «δεύτερη μοίρα» ο ίδιος ο Θέμος Αναστασιάδης με τα «Ντι Βι Ντι» του και τα εκατομμύρια των λογαριασμών του.
Αυτά έχει η ζωή, όμως. Οι «σκανδαλο-αστέρες» έρχονται και παρέρχονται. Αυτό που μένει είναι το ...δούλεμα στον κοσμάκη, που παρακολουθεί και οργίζεται.
Γιατί, φυσικά, η ουσία των πραγμάτων δε θα συζητηθεί ποτέ κι όλα στο τέλος θα καταλήξουν σε μια θολούρα άνευ νοήματος.
ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΔΙΚΟΣ φορολογικός έλεγχος στη «Ζήμενς» (όχι τώρα, αργότερα) για να εντοπιστεί το «μαύρο χρήμα», δήλωσε πάλι χτες ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος.
Γιατί, βέβαια, όσοι το διένειμαν κάθονται αυτή τη στιγμή στα γραφεία τους με τα δεύτερα βιβλία ανά χείρας και ...περιμένουν την Εφορία να τους πιάσει. Λογικό...
Για του λόγου το αληθές, μπορεί κανείς να ανατρέξει και στο πρόσφατο παρελθόν. Τα επίσημα - και ενδεικτικά μόνο - στοιχεία λένε ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, από το 1999 μέχρι και το Νοέμβρη του 2003, έκρινε 128 απεργίες παράνομες και μόνο 15 νόμιμες. Από τις 128, οι 81 κρίθηκαν και καταχρηστικές. Από το 1985 μέχρι το 2001, 104 απεργίες κρίθηκαν παράνομες και 17 νόμιμες. Η αναλογία ανάμεσα στις αθωωτικές και τις καταδικαστικές αποφάσεις δείχνει ποιανού τα συμφέροντα υπερασπίζεται η Δικαιοσύνη. Και να σκεφτεί κανείς ότι με τη ρύθμιση, που πρόσφατα νομοθέτησε το υπουργείο Δικαιοσύνης, στενεύει ο κλοιός ακόμα και για τις ελάχιστες εκείνες δικαστικές αποφάσεις που ευνοούν τους απεργούς εργαζόμενους. Για να αισθάνεται το κεφάλαιο εντελώς σίγουρό ότι καμιά απεργία δε θα γλιτώσει από το δικαστικό απόσπασμα της εκάστοτε κυβέρνησης που εξυπηρετεί τα συμφέροντά του.
Η είδηση σοκάρει. Μια γυναίκα που αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα, παρέμεινε για 24 ώρες στην αίθουσα αναμονής νοσοκομείου της Νέας Υόρκης, περιμένοντας να γίνει η εισαγωγή της για νοσηλεία. Ξαφνικά λιποθύμησε και έπεσε στο έδαφος. Επί μια ώρα, υπάλληλοι της υπηρεσίας φύλαξης του νοσοκομείου, άλλοι ασθενείς, νοσηλευτές, ακόμα και γιατροί, περνούσαν από την αίθουσα αναμονής, έβλεπαν την άτυχη γυναίκα σωριασμένη στο έδαφος και έφευγαν αδιάφοροι, χωρίς να της προσφέρουν την παραμικρή βοήθεια! Η γυναίκα πέθανε μισή ώρα μετά τη λιποθυμία της και χρειάστηκε άλλη μισή ώρα για να διαπιστώσουν το θάνατό της και να μαζέψουν πλέον το πτώμα της.
Οι σκληρές αυτές εικόνες είναι βγαλμένες από ένα σύστημα Υγείας και μια κοινωνία δομημένη εξ ολοκλήρου πάνω στο καπιταλιστικό κέρδος. Σε μια χώρα που όποιος έχει να πληρώσει θεραπεύεται, ενώ οι φτωχοί πάνε σαν το σκυλί στ' αμπέλι, η σαπίλα που διαμορφώνει η οικονομική πραγματικότητα έχει περάσει στη συνείδηση με τρόπο τέτοιο ώστε ακόμα και ένας κατάκοιτος στο έδαφος άνθρωπος να αποτελεί ένα αδιάφορο θέαμα, ακόμα και για εκείνους τους γιατρούς που υποτίθεται ότι ασκούν λειτούργημα και η δουλειά τους είναι να μεριμνούν για την υγεία όσων προστρέχουν στο νοσοκομείο.
Και το χειρότερο: Ανάμεσα στα «μέτρα» που πήρε το νοσοκομείο για την «αντιμετώπιση» ανάλογων περιστατικών στο μέλλον, είναι να μην ξεπερνάει ο χρόνος αναμονής των ασθενών προς εισαγωγή τις 10 ώρες! Πάλι καλά που δεν επέβαλαν πρόστιμο στην άτυχη γυναίκα που έγινε αφορμή για να βγει στην επιφάνεια ακόμα μια φορά η δυσοσμία από ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι.
Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Ο λόγος για την απόφαση της ολλανδικής κυβέρνησης να... προστατεύσει δήθεν τους πολίτες της από τις επιβλαβείς συνέπειες του καπνού. Ετσι, στα χνάρια κι άλλων ευρωπαϊκών χωρών, προχωρά στην εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους. Οσο για τους πελάτες των αμέτρητων coffee shops, θα μπορούν να καπνίζουν την ποικιλία κάνναβης της αρεσκείας τους, αρκεί... να μην την αναμειγνύουν με καπνό.
Στο όνομα της «υγείας», εφαρμόζεται ξεδιάντροπα μια άρρωστη και υποκριτική πολιτική, τη στιγμή μάλιστα που: Οι αιφνίδιες επιδράσεις της κάνναβης προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανόμενων της κατάθλιψης, της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας. Ο αριθμός των νεαρών χρηστών κάνναβης στην Ολλανδία βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα. Το 30% των νέων χρηστών αναφέρουν την κάνναβη ως την κύρια ουσία κατάχρησης. (Ετήσια Εκθεση 2004, του «Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για την Κατάσταση του Προβλήματος των Ναρκωτικών στην ΕΕ και τη Νορβηγία»). Και φυσικά ο λόγος δεν είναι μόνο ότι τα ναρκωτικά αποτελούν ένα ισχυρό όπλο κοινωνικού ελέγχου, αλλά αποφέρουν τεράστια κέρδη. Η Ολλανδία έχει αναδειχτεί σε πραγματικό χρυσωρυχείο συναλλάγματος, ο «ναρκωτουρισμός» δίνει και παίρνει, με τις πωλήσεις μαριχουάνας και χασίς να αποφέρουν ετησίως περίπου 3 δισ. δολάρια. Αν αυτό δεν είναι επιβολή της ναρκωκουλτούρας, ως βρώμικης αξίας που προβάλλει το σύστημα στο όνομα της προστασίας της υγείας από το κάπνισμα, τότε τι είναι;