Οταν ένα κόμμα «αγωνίζεται» μόνο στα λόγια ενάντια στο νόμο πλαίσιο ενώ οι πράξεις - θέσεις του είναι ταυτόσημες στο περιεχόμενο και τη στόχευση με τον ίδιο το νόμο, καταλήγει να δικαιολογεί τα αδικαιολόγητα και να επικαλείται αντιφατικά επιχειρήματα.
Ετσι και ο ΣΥΝ, από τη μια, υποστηρίζει ότι υπάρχει «αδυναμία εφαρμογής του νόμου». Από την άλλη, παρουσιάζεται να υποστηρίζει την απόσυρση του νόμου. Την ίδια στιγμή, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει θετικά στοιχεία στο νόμο πλαίσιο, βασικές πλευρές του νόμου τις έχει ως δικές του θέσεις...
Πώς μπορεί να συνδυαστεί η εκτίμηση ότι ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος με την «απαίτηση» για απόσυρσή του; Μόνο ο ΣΥΝ ξέρει. Γιατί αν ο νόμος πλαίσιο ήταν πράγματι ανεφάρμοστος τότε μπορεί και να μην ήταν απαραίτητο το αίτημα να αποσυρθεί. Χώρια το γεγονός ότι το υποτιθέμενο αίτημα του ΣΥΝ για «απόσυρση» αντιφάσκει με τις θέσεις του, γιατί συμφωνεί με ατόφιες πλευρές του νόμου πλαισίου (βλέπε καθολική ψηφοφορία), ή η πρόταση του «αντινόμου του» στη Βουλή όταν έγινε συζήτηση. Βεβαίως, είτε η εκτίμηση περί ανεφάρμοστου, είτε το αίτημα για απόσυρση συνοδεύεται από «μούγκα» για το «διά ταύτα», ακριβώς γιατί ο «αντινόμος» του είναι όμοιος με το νόμο πλαίσιο.
Ιδιαίτερα σοβαρές διαστάσεις λαμβάνει η εξελισσόμενη παγκόσμια διατροφική κρίση, καθώς οι τιμές των τροφίμων βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων 30 ετών, απειλώντας με θάνατο διά της πείνας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον πλανήτη.
Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, σε βαθμό που πλέον εκφράζονται ανοιχτά φόβοι για «πολιτική αποσταθεροποίηση» σε δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο και όχι μόνο στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα. Η σχετική δήλωση του γγ του ΟΗΕ Μπα Κι Μουν, είναι χαρακτηριστική, αφού χωρίς πολλές - πολλές περιστροφές δήλωσε ξεκάθαρα ότι: «Εάν δεν το χειριστούμε σωστά αυτό το θέμα (εν. της διατροφικής κρίσης) θα μπορούσε να προκαλέσει ένα χείμαρρο άλλων κρίσεων που θα επηρεάσουν την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική πρόοδο, ακόμα και την πολιτική ασφάλεια σε ολόκληρο τον κόσμο», προειδοποίησε ο γγ του ΟΗΕ, ενώ ο γενικός γραμματέας του FAO, Ζακ Ντιουφ, δήλωσε πως «εάν δε λάβουμε αμέσως θαρραλέες αποφάσεις, οι επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών και η κερδοσκοπία στις αγορές θα θέσει σε κίνδυνο την ανθρωπότητα».
Στην πραγματικότητα, αυτό που φοβούνται είναι η πολιτική αποσταθεροποίηση, η οποία επέρχεται παγκοσμίως με γοργούς ρυθμούς, εξαιτίας της διατροφικής κρίσης που προκαλούν τα μονοπώλια του ιμπεριαλισμού, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν νέες αγορές και να πολλαπλασιάσουν κάθε στιγμή που περνά τα κέρδη τους. Πρόκειται, δηλαδή, για φυσιολογικό επακόλουθο του ίδιου του συστήματος, που ούτε οι «φιλανθρωπίες» των ΜΚΟ, ούτε οι «δωρεές» των ισχυρών κρατών μπορούν να επιλύσουν.
Κι ενώ κάποιοι κερδοσκοπούν ανελέητα και ασύδοτα, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι λιμοκτονούν ή υποσιτίζονται από τα οποία τα 28 εκατομμύρια στις ΗΠΑ, όταν ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας εκτιμάει ότι η υπάρχουσα γεωργία, και όχι η μεταλλαγμένη, μπορεί να παράγει τρόφιμα για να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες διπλάσιου αριθμού ανθρώπων της Γης, που σήμερα υπολογίζονται στα 6,5 δισεκατομμύρια.
Οσο στην παγκόσμια και στην ελληνική οικονομική και κοινωνική ζωή κυριαρχεί το μεγάλο κεφάλαιο και τα κόμματα που το εκφράζουν, το παγκόσμιο διατροφικό πρόβλημα θα οξύνεται, η κερδοσκοπία θα δίνει και θα παίρνει. Ο λαϊκός αγώνας για αυξήσεις στο λαϊκό εισόδημα, κατά της ακρίβειας, κατά της κερδοσκοπίας, κατά της πείνας και του υποσιτισμού μπορεί να βάλει φρένο σ' αυτήν την πραγματικότητα, αλλά για να είναι αποτελεσματικός θα πρέπει να συσπειρώνει όλα τα λαϊκά στρώματα στο στόχο ριζική αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Οι κυβερνώντες, βέβαια, έχουν κάθε λόγο να χαίρονται αφού έκαναν καλά τη δουλειά τους, δηλαδή να παραδώσουν σε ιδιώτες τη δημόσια περιουσία.
Ο ελληνικός λαός, όμως, έχει κάθε λόγο και να λυπάται και να εξοργίζεται. Μόνο το γεγονός ότι οι ιδιώτες θα ελέγχουν κάθε προϊόν που μπαίνει στη χώρα από τη θάλασσα, αρκεί.
Οσο για το περίφημο τίμημα πώλησης, αρκεί κανείς να σκεφθεί πόσα θα είναι τα κέρδη που θα αποκομίσουν οι ιδιώτες (και θα χάσει το Δημόσιο) από αυτήν την ιστορία.
Θα είναι σαφώς πολύ περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια ευρώ, αφού, ως γνωστόν, κανένα τραστ μεγαλοεπιχειρηματιών δεν επενδύει ...για να χάσει.
Ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις, τα υπερκέρδη είναι εκ των προτέρων διασφαλισμένα.
Αλλωστε, και τα 4 δισεκατομμύρια που παίρνει η κυβέρνηση πάλι πίσω σε ιδιώτες και εφοπλιστές θα τα επιστρέψει με τη γνωστή πολιτική παροχών.
ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΗ η χορηγία της πολυεθνικής «Ζήμενς» στη Νεολαία ΠΑΣΟΚ, συνεχίζει να λέει η Χαριλάου Τρικούπη.
Αυτό είναι, δηλαδή, το θέμα; Το αν η είσπραξη της χορηγίας έγινε με τα προβλεπόμενα παραστατικά ή κάτω από το τραπέζι;
Το ότι η εκδήλωση μιας πολιτικής νεολαίας χορηγείται περίπου όπως ένα τηλεοπτικό πρωινάδικο ή μια εκδήλωση σε «κλαμπ» της παραλιακής, δε «λέει κάτι» για τη φυσιογνωμία και την πολιτική της αναφορά;
Προφανώς, εκεί στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν αυτά τα πράγματα φυσιολογικά. Καθόλου παράξενο για ένα κόμμα, που σαφώς τάσσεται υπέρ της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.
Μόνο που δε γίνεται, ταυτόχρονα, να πουλάνε «φούμαρα» περί φιλολαϊκής πολιτικής. Ούτε το κόμμα αυτό, ούτε η Νεολαία του.
«Αντισταθείτε στις διεκδικήσεις για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις - Μην ενδώσετε»! Απροσχημάτιστα και προκλητικά ο ΟΟΣΑ συστήνει στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών του να αγνοήσουν τη δυσαρέσκεια και τη φτώχεια των λαών τους και να ξεχάσουν τα όποια μέτρα σκέφτονταν για την ανακούφισή τους. Ο ΟΟΣΑ καλεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις «να τηρήσουν δημοσιονομική λιτότητα αποφεύγοντας δαπανηρά σχέδια οικονομικής ανάκαμψης, που θα έχουν αργότερα ως αποτέλεσμα τη μελλοντική αύξηση των επιτοκίων». Ασφαλώς δεν περίμενε να ακούσει κανείς κάτι διαφορετικό από ένα δοκιμασμένο θεματοφύλακα των συμφερόντων του παγκόσμιου κεφαλαίου, χάρη στις «συνταγές» του οποίου έχουν λιμοκτονήσει λαοί και λαοί. Στην πραγματικότητα η ίδια συνταγή εφαρμόζεται και τώρα: Ας πεινάσουν και ας ματώσουν οι λαοί αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να «πειραχτούν» τα υπερκέρδη των μονοπωλίων. Τα ίδια όμως με τον ΟΟΣΑ λέει και η ΕΕ, όπως φαίνεται καθαρά και από την εισήγηση του ΕΚΟΦΙΝ στη σύνοδο κορυφής, όπου τα μέτρα στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων τίθενται υπό την αίρεση ότι δεν ξεφεύγουν των «δημοσιονομικών στόχων»... Ας είναι καθαρό, από τη φτώχεια και την πείνα οι λαοί θα απαλλαγούν όταν γκρεμίσουν τους δυνάστες τους, τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.
Φορώντας τη μάσκα του σύγχρονου «Ρομπέν των δασών», οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης - που θα συνεδριάσουν στο τέλος του μήνα - προαναγγέλλουν μέτρα τόσο για τη χαλιναγώγηση του πληθωρισμού όσο και για την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων, που πλήττονται ανελέητα από την ακρίβεια και την κερδοσκοπία.
Οσοι νομίσατε ότι οι κυβερνήσεις των χωρών μελών της ΕΕ σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό με μέτρα που θα θίγουν το καθεστώς των «ελεύθερων αγορών», πέσατε έξω. Τα μεγάλα αφεντικά της ΕΕ, θεωρούσαν και θεωρούν, «αδιαπραγμάτευτο» το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» που επιτρέπει στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια να θησαυρίζουν από τα λαϊκά νοικοκυριά, φουσκώνοντας όσο και όποτε θέλουν τις τιμές. Γι' αυτό, και οι υπουργοί Οικονομίας της ΕΕ των 15 και των 27, στις συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ και ΕΚΟΦΙΝ, συμφώνησαν να «προστατεύσουν» τις οικονομίες τους και τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα από τον πληθωρισμό, όχι με παρεμβάσεις στη διαμόρφωση των τιμών αλλά με την... ενίσχυση του ανταγωνισμού και κάποια ψευτοεπιδόματα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες που ζουν με εισοδήματα κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας.
Βλέπετε, για το διευθυντήριο των Βρυξελλών και τους κάθε είδους θιασώτες του ευρωμονόδρομου, η «ασθένεια» του πληθωρισμού ήταν ανέκαθεν ασθένεια που οφείλεται στις δήθεν υψηλές αυξήσεις των μισθών και συντάξεων (του 2% ως 4%), κλείνοντας τα μάτια τους στις προκλητικές (με διψήφια και τριψήφια ποσοστά αύξησης των κερδών) που βεβαιώνουν ότι έχουμε πληθωρισμό κερδών.
Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απ' τις άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε σχέση με τις προτάσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας; «Πιστεύουμε όμως - και εδώ αν θέλετε διαφοροποιούμαστε από το ΠΑΣΟΚ και από άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης - ότι χρειάζονται να υπάρξουν παρεμβάσεις στο χώρο της ΕΕ»! Το είπε σοβαρά χτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνος. Τι είδους παρεμβάσεις; «Να σταματήσει η ανεξέλεγκτη τιμολόγηση σε ενδοεπιχειρησιακό επίπεδο στις διάφορες χώρες της ΕΕ. Να υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός σχετικά με την κοστολόγηση των προϊόντων των εισαγωγικών επιχειρήσεων. Να σταματήσει η εφαρμογή του κανονισμού της ΕΕ που επιβάλλει την εναρμόνιση του ΦΠΑ και των άλλων φορολογικών συντελεστών σε ενιαίους συντελεστές. Ειδικές χρηματοδοτήσεις από το Κοινωνικό Ταμείο της ΕΕ, προκειμένου να υπάρξουν έκτακτα και κατεπείγοντα προγράμματα για τις πληττόμενες ιδιαίτερα βαριά κατηγορίες του πληθυσμού. Απαγόρευση λειτουργίας των Χρηματιστηρίων εμπορευμάτων που έχουν σχέση με τα τρόφιμα στο χώρο της ΕΕ»!!! Και συμπλήρωσε πάλι σοβαρά μιλώντας: «Πιστεύουμε θα είχε νόημα μία παρέμβαση στην ΕΕ, η οποία δεν πρέπει βέβαια κι αυτή να μείνει στα λόγια, αλλά να συμπληρώνεται από πρωτοβουλίες».
Με λίγα λόγια ευρωμονόδρομος και ξερό ψωμί για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Γιατί στο πλαίσιό του, εντός του οποίου και μόνο κινούνται οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σε ξερό ψωμί μπορεί να ελπίζει η φτωχολογιά.