Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπορεί, λοιπόν, να υπάρχει υπογεννητικότητα στη χώρα μας, αλλά και οι μειωμένες γεννήσεις είναι χρυσοφόρες για τα ιδιωτικά μαιευτήρια, όπως το «Ιασώ». Στα δημόσια μαιευτήρια γεννιούνται μόνο ένα στα τρία παιδιά και ως κύρια αιτία παρουσιάζεται ο κακός ξενοδοχειακός εξοπλισμός τους. Επίσης, στα δημόσια μαιευτήρια τα κρεβάτια μειώθηκαν σε 500, ενώ το 1975 ήταν τριπλάσια.

Βέβαια, τα κέρδη του ομίλου, που είναι κυρίως γνωστός απ' το μαιευτήριο «Ιασώ», δεν προήλθαν μόνο απ' τα... γεννητούρια. Το παλιό μαιευτήριο ΗΡΑ, που το εξαγόρασε, μετατρέπεται σε υπερσύγχρονη γενική κλινική και ετοιμάζονται επενδύσεις ύψους 100 δισ. δραχμών, όπως δημιουργία δικτύου διαγνωστικών κέντρων, παιδιατρικής κλινικής κλπ.

Γιατί να μην κάνουν τόσες και ακόμη περισσότερες επενδύσεις και να ετοιμάζονται; Ηδη η κυβέρνηση ετοιμάζει και τον αγοραστή των υπηρεσιών τους, που δεν είναι άλλος απ' τον Οργανισμό Διαχείρισης Πόρων Υγείας (ΟΔΙΠΥ).

Φυσικά, δεν περιμένατε να παραιτηθεί υπουργός Δημοσίων Εργων εδώ, όπως έγινε στην Πορτογαλία, επειδή κατέρρευσε γέφυρα ποταμού και χάθηκαν 70 ανθρώπινες ζωές. Είναι απολύτως βέβαιο ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα έριχνε τις ευθύνες στις «καταρρακτώδεις βροχές» και θα διακήρυσσε ότι «θα ρίξει άπλετο φως στην υπόθεση» και «οι υπεύθυνοι όσο ψηλά και αν βρίσκονται θα λογοδοτήσουν»! Την υψηλή «ευαισθησία» της την έχει αποδείξει, τόσο με τα θύματα των σεισμών, με το «Σαμίνα», κ.ο.κ. Από μια άποψη όμως, είναι καλύτερα που δεν παραιτείται κανένας στην κυβέρνηση των «εκσυγχρονιστών». Γιατί έτσι είναι σίγουρο ότι θα πέσουν όλοι μαζί και με την «αύτανδρη» πτώση τους θα «τελειώνουμε μια και έξω». Φυσικά, αυτό δεν πρόκειται να γίνει «από μονάχο έτσι νέτο σκέτο, αν δε βάλουμε χέρι και εμείς». Διαφορετικά, και η κυβέρνηση Σημίτη να φύγει, θα 'ρθουν άλλοι, ουσιαστικά ίδιοι και απαράλλαχτοι, έστω κι αν το χρώμα τους είναι διαφορετικό. Στα πλαίσια του δικομματισμού και των πολιτικών του, όπως και αν αυτές παρουσιάζονται, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση.

Την τέλεια ξεφτίλα της κυρίαρχης πολιτικής και την απύθμενη υποκρισία των κυβερνώντων επιβεβαιώνει η περίπτωση του μικρού Π. Βασιλέλλη από τη Μυτιλήνη, που ξεψύχησε προχτές το βράδυ μετά από τη μάχη που έδωσε με τη λευχαιμία. Οι γονείς του τετράχρονου εδώ και δύο χρόνια προσπαθούσαν να τον κρατήσουν στη ζωή, αλλά το «κοινωνικό κράτος» των «εκσυγχρονιστών» είχε διαφορετική γνώμη. Αντί να διαθέσει όλα τα απαραίτητα χρήματα και να αναλάβει το πλήρες κόστος για τη μεταφορά και νοσηλεία του μικρού στο εξωτερικό, υποχρέωσε τους γονείς του να απευθυνθούν στη φιλανθρωπία και στην ελεημοσύνη για να μαζέψουν χρήματα, τα οποία, όμως, δεν μπόρεσαν στο τέλος να χρησιμοποιήσουν! Η ξεφτίλα είναι ότι εκ των υστέρων τόσο από το Μέγαρο Μαξίμου όσο και από το υπουργείο Υγείας προσπάθησαν με γελοίο τρόπο να αποσείσουν από πάνω τις ευθύνες τους και να παρουσιαστούν «άσπιλοι» και προ πάντων ευαίσθητοι, ρίχνοντας τα πάντα στην απρόσωπη και βολική «γραφειοκρατία»! Αλλά ποιος έχασε την τσίπα του για να τη βρουν οι κυβερνώντες...

«Πρωτότυπη», αν μη τι άλλο, η εσωκομματική διαδικασία της ΝΔ για το συνέδριο. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι στο συνέδριο μόνο ένας στους τρεις θα είναι εκλεγμένος από τη βάση. Ούτε πως οι σύνεδροι εκλέχτηκαν πριν συζητηθούν οι θέσεις. Το αποκορύφωμα της εσωκομματικής δημοκρατίας είναι ότι ...δεν υπάρχουν θέσεις, στο όνομα δήθεν ότι δεν πρέπει να προκαταλάβουν το «διάλογο»! Αποτέλεσμα, μια παρωδία δημοκρατίας, όπου ο καθένας λέει «το μακρύ και και το κοντό του», είτε για να κάνει θόρυβο γύρω από το όνομά του είτε για να «εκτονωθεί», ενώ στο τέλος, όπου θα ...παρουσιαστούν οι θέσεις της ηγεσίας θα ψηφιστούν «διά βοής»! Εδώ που τα λέμε όμως, έχουν και ένα δίκιο. Η ηγεσία ΝΔ δε χρειάζεται να διαμορφώσει και επεξεργαστεί κάποιες θέσεις, γιατί απλούστατα έχει αυτές ...της κυβέρνησης, οι οποίες, βέβαια, την υπερκαλύπτουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Θέλει λέει να ...σπάσει η επιχείρηση σε πολλές εταιρίες ανταγωνιστικές μεταξύ τους, για να προσαρμοστεί - όπως υποστηρίζει - και η Ελλάδα στα τεκταινόμενα στον ευρωπαϊκό χώρο! Τι απαντά η ελληνική κυβέρνηση; Τίποτε φυσικά...

Και βέβαια δεν είναι να απορεί κανείς για το θάρρος που έχει ο ΟΟΣΑ να μιλάει λες και είναι κάποια θυγατρική του η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, την οποία έχει πληρώσει και έχει «χτίσει» εδώ και δεκαετίες ο Ελληνας φορολογούμενος. Εχει θάρρος γιατί οι «συμβουλές» του υλοποιούνται.

Φυσικά, δεν εγκατέλειψε ο ΟΟΣΑ και τα ...γενικότερα σχέδια και ασκεί κριτική γιατί αργούνε οι ιδιωτικοποιήσεις και γιατί υπάρχουν ακόμα κρατικές τράπεζες (όσο κρατικές είναι τέλος πάντων)! Μη βιάζεστε παιδιά ...το καλό πράγμα αργεί να γίνει!

Στο μεταξύ ο Γιάννος που πρέπει να τα εφαρμόσει όλα αυτά ...έχει πάει για φροντιστήριο στην Αγγλία ο άνθρωπος για να παρουσιάσει την ...εθνική μας οικονομία και να μάθει από τους πρώτους διδάξαντες. Καλή πρόοδο!!!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο καθένας βέβαια μπορεί να έχει τα σχέδια και τις φαντασιώσεις του... π.χ. ότι είναι αρχηγός κράτους. Καλό θα είναι όμως ...να τα σκέφτεται μπροστά στον καθρέφτη του και όχι δημοσίως.

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ), το μήνυμα που έστειλε ο υπουργός «προς όλες τις κατευθύνσεις» (σ.σ. βασικά στους επιχειρηματίες που παρακολούθησαν την ομιλία του), ήταν πως το ξεκίνημα του νέου αιώνα και η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη «σηματοδοτούν και την έναρξη μιας νέας χρονικής περιόδου για τη δημιουργία ευνοϊκότερου κλίματος για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων». Και, φυσικά, με τον όρο «δημιουργία ευνοϊκότερου κλίματος για την προσέλκυση επενδύσεων», ο υπουργός εννοούσε, τα νέα μέτρα οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που αποσκοπούν στην παραπέρα ενίσχυση της κερδοφορίας και της ασυδοσίας των μεγάλων επιχειρήσεων.

Σα δείγμα γραφής, για τη φερεγγυότητα της κυβερνητικής πολιτικής απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο, ο υπουργός επικαλέστηκε την οικονομική πολιτική των τελευταίων 7 ετών (ιδιωτικοποιήσεις, εισοδηματική πολιτική λιτότητας, φόροι για το λαό και φοροπρονόμια για το κεφάλαιο) κλπ. κλπ.

Ομως, ο Γ. Παπαντωνίου, δε θα περιοριστεί μόνο να διαφημίσει στο Λονδίνο την εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Ακολουθώντας τη λαϊκή παροιμία «το τερπνόν μετά του ωφελίμου», ο υπουργός επιδιώκει να πάρει και ορισμένα μαθήματα θατσερικής πολιτικής, όπως τα εφαρμόζει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση του Τόνι Μπλερ.

Στα πλαίσια αυτά, ο Γ. Παπαντωνίου, συναντήθηκε χτες το απόγευμα με τον υπουργό Οικονομικών της Βρετανίας Γκόρντον Μπράουν με τον οποίο συζήτησε μεταξύ άλλων και θέματα που αφορούν την εξοικονόμηση δαπανών στο Δημόσιο, μέσω του λεγόμενου συστήματος επανεκτίμησης και αξιολόγησης των δημοσίων δαπανών.

Με απλά λόγια, ο Ελληνας υπουργός, ζήτησε «τα φώτα» του Βρετανού συναδέλφου για να εφαρμοστεί ταχύτερα και αποτελεσματικότερα - και με όσο γίνεται μικρότερο πολιτικό κόστος - η θατσερική πολιτική του λιγότερου κράτους και της περισσότερης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Δηλαδή ο σφαγιασμός (σ.σ. στην ΠΑΣΟΚική ορολογία «εξοικονόμηση») των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, παράλληλα με την καθιέρωση του «ανταποδοτικού συστήματος» (στην ΠΑΣΟΚική γλώσσα «επανεκτίμηση και αξιολόγηση των δημόσιων δαπανών»).

Βλέπετε οι εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ έχουν καθιερώσει και το δικό τους «εκσυγχρονιστικό» λεξιλόγιο, για να μη λένε τα πράγματα με το όνομά τους...

Να σπεύσουν να δηλώσουν ασθένεια για τις ημέρες που συμμετείχαν μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις, ενάντια στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις που οδηγούν τον ΕΟΤ σε διάλυση και αφήνουν στον αέρα τους 300 υπαλλήλους, ορμήνεψαν ...«άγνωστοι» καλοθελητάδες τους εργαζόμενους του Οργανισμού.

Η ελέγχουσα τη διοίκηση του Συλλόγου Υπαλλήλων πλειοψηφία της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, βέβαια, εμφανίζεται σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου και δηλώνει άγνοια για το «έγκλημα». Την ίδια ώρα, όμως, οι ίδιοι άνθρωποι αποφαίνονται ότι «αφού οι εργαζόμενοι δεν είναι έτοιμοι για κινητοποιήσεις, θα πρέπει να τις σταματήσουμε»! Απανωτές ...διαβολεμένες συμπτώσεις;

Την κότα με τα χρυσά αυγά... αποτελεί το φτηνό εργατικό δυναμικό της χώρας μας για την οικονομική ολιγαρχία, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ΕΕ. Κι ας λένε διάφορα, περί ανταγωνισμού, τόσο οι μεγαλοεργοδότες όσο και οι κυβερνώντες, επιχειρώντας να κάνουν την κότα ακόμη περισσότερο χρυσοφόρο. Πάντα προς όφελος των λίγων «εχόντων και κατεχόντων», βέβαια.

Θέλετε ένα παράδειγμα; Πάρτε τους κατώτατους μισθούς και τα ημερομίσθια. Στη χώρα μας, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της επίσημης στατιστικής υπηρεσίας της Κομισιόν (Eurostat), ο εργαζόμενος αμείβεται με τον κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο που είναι δύο και τρεις φορές χαμηλότερος από τις άλλες χώρες της ΕΕ!. Ας δώσουμε τα επίσημα στοιχεία. Στη χώρα μας, ο ακαθάριστος κατώτατος μηνιαίος μισθός (πριν από την αφαίρεση των φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών) τον Γενάρη του 2001 για έναν άγαμο και πλήρως απασχολούμενο εργαζόμενο, ήταν 458 ευρώ (ή 155.948 δρχ.), σύμφωνα με την ισχύουσα συλλογική σύμβαση. Οι αντίστοιχες αμοιβές για τη Γαλλία ήταν 1.083 ευρώ, για τη Βρετανία 1.062 ευρώ, για την Ολλανδία 1.154 ευρώ, την Ολλανδία 1.154 ευρώ, κ.ο.κ. Μόνο η Πορτογαλία βρίσκεται πιο πίσω με 390 ευρώ. Μήπως έχετε ακούσει ποτέ κυβερνητικά χείλη ότι θα συγκλίνουν τα κατώτατα μεροκάματα και μισθοί; Φυσικά όχι, γιατί αυτό είναι αντίθετο με την «ανταγωνιστικότητα» που επιδιώκει. Αντίθετα, αναζητά τρόπους να γκρεμίσει και τα κατώτατα όρια σε μισθούς και μεροκάματα.

Με την πρακτική του «Δικαστηρίου» αυτού, κινδυνεύουμε να συνηθίσουμε πλέον στην ιδέα ότι, όπου κάποιος αντιστέκεται στην εγκαθίδρυση της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων, θα διώκεται σαν διεθνής εγκληματίας. Αντίθετα, εκείνος, που αδικεί περισσότερο τους λαούς, αναγορεύεται και σε «δημόσιο κατήγορο».

Οταν, όμως, η γιουγκοσλαβική ηγεσία απευθύνθηκε στο λεγόμενο Δικαστήριο της Χάγης για να βρει το δίκιο της ή έστω να το προβάλει, το αίτημά της απορρίφτηκε σχεδόν ταυτόχρονα με την ώρα που είχε υποβληθεί. Είχε προηγηθεί, έτσι και αλλιώς, η έκδοση «μαύρης λίστας» για τα μέλη της τότε κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβίας, γιατί είχαν τολμήσει να μη θέλουν να παραδώσουν τη χώρα τους στα κέφια της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων.

***

Εφτασε σε τέτοιο βαθμό το θράσος της ανομίας, που ο πολύς Σέι παραδέχτηκε ανοιχτά πως ήξεραν πολύ καλά ότι χτυπούσαν αθώα θύματα στο τρένο και άλλους στόχους, αλλά η προπαγάνδα του πολέμου επέβαλε να κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ή να ψελλίζουν τα γνωστά περί «λάθους» και περί «παράπλευρης απώλειας». Ομως, και πάλι οι άνθρωποι του Διεθνούς Δικαστηρίου είχαν βουλωμένα τα αυτιά τους και άκουγαν μόνο τις ΝΑΤΟικές επιθυμίες.

Δεν είναι ότι δεν έχουν συναίσθηση του παραλογισμού τους. Οι πιο πολλοί απ' αυτούς σίγουρα έχουν τελειώσει τα καλύτερα νομικά πανεπιστήμια και ίσως έκαναν και καθηγητές του Διεθνούς Δικαίου. Ομως, σκόπιμα δηλώνουν το παράλογο για λογικό, για να τρομοκρατούν τους λαούς, με την ελπίδα να αποκλείουν κάθε πιθανότητα αντίστασης.

Στύβουν τον κόσμο

σαν λεμόνι,

του κατακλέβουν

ό,τι έχει,

μα στη μικρή μας

την οθόνη

για όλα ετούτα

«πέρα βρέχει»

κάθε αισχρό

το κουκουλώνει

κι άλλες «ειδήσεις»

μας παρέχει...

*

Φόνους, τροχαία

μας προβάλλει,

μόδα, σκυλάκια,

καλλιστεία

και μας θολώνει

το κεφάλι

και μας κρατά

εν αχρηστία

και συνεχίζεται

του τόπου

και του λαού,

έτσι, η ληστεία!