Το σημαντικότερο, και σ' αυτή την περίπτωση, είναι κατά πόσο η κυβέρνηση μπορεί να εμφανίζεται ως υπέρμαχος της ισότητας και μάλιστα της προστασίας της εργαζόμενης γυναίκας από κάθε είδους διακρίσεις. Εδώ η κυβέρνηση έχει δώσει εξετάσεις. Και η απάντηση είναι όχι. Για να το δούμε το ζήτημα πιο συγκεκριμένα...
Μήπως δεν είναι άραγε αυτή η κυβέρνηση που εν ριπή οφθαλμού καρατόμησε τα ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών τραπεζοϋπαλλήλων, με το νομοσχέδιο για τα ασφαλιστικά τους ταμεία; Μήπως δεν είναι αυτή η κυβέρνηση, που μαζί με άλλους και από την αξιωματική αντιπολίτευση, βάζουν θέμα πρόωρων συντάξεων και αναφέρονται ευθέως στα δικαιώματα των γυναικών; Για να μην αναφερθούμε στα πέντε χρόνια που φόρτωσαν στις γυναίκες μετά το 1993, για να βγουν στη σύνταξη «εξομοιώνοντάς» τες με τους άνδρες.
Αλλά δεν πρόκειται μόνο για το χτες. Στην ίδια συνέντευξη, η ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης είπε ότι επεξεργάζεται το νέο πλαίσιο Απασχολησιμότητας. Για ποια όμως προστασία της εργαζόμενης γυναίκας μπορεί να γίνεται λόγος σε καθεστώς απασχολησιμότητας; Για ποια δικαιώματα μπορεί να μιλάμε, όταν μια εργαζόμενη δουλεύει σε καθεστώς ευελιξίας; Οταν είναι στην πραγματικότητα όμηρη του κάθε εργοδότη; Υπάρχει σήμερα μεγαλύτερη διάκριση στην εργασία, από τη διάκριση της «απασχολήσιμης»; Μια διάκριση που βεβαίως επεκτείνεται και στους άνδρες. Ας αφήσουν λοιπόν τα επικοινωνιακά κόλπα. Η πολιτική τους είναι βαθιά εχθρική απέναντι στις γυναίκες, όπως και σε όλους τους εργαζόμενους. Και αυτό κανένα νομοσχέδιο δεν μπορεί να το κρύψει.
Η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ) «ξαναχτυπά» στο θέμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Σχολιάζοντας το σχέδιο νόμου που έχει προωθήσει το υπουργείο Ανάπτυξης, η ΚΕΔΚΕ επιβεβαιώνει ότι αντιμετωπίζει διαχειριστικά το θέμα των ΑΠΕ και ίσως και με μια προεκλογική σκοπιμότητα, μιας και ο Οκτώβρης πλησιάζει.
Ετσι, οι θέσεις χαρακτηρίζονται από πλήρη αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής για την ιδιωτική εκμετάλλευση των ΑΠΕ. Οι όποιες διαφοροποιήσεις ξεκινούν από εκεί και πέρα και περιλαμβάνουν κριτική για «γενικόλογες» διατάξεις, έλλειψη κινήτρων, υποβάθμιση των μικρών παραγωγών, περιθωριοποίηση του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, αγνόηση των... μη κυβερνητικών οργανώσεων, τον «υπερτροφικό» ρόλο της ΡΑΕ, την έλλειψη χωροταξικών αναφορών κ.ά.
Αυτό που δεν ενοχλεί την ΚΕΔΚΕ είναι ότι τόσο οι ΑΠΕ όσο και συνολικά η ηλεκτροπαραγωγή δίνονται στους ιδιώτες για να βγάλουν λεφτά στις πλάτες του λαού...
Πολλά και πομπώδη κατά πώς το συνηθίζει είπε χτες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος μιλώντας στη Θεσσαλονίκη για τη συνταγματική αναθεώρηση. Χαρακτήρισε το Σύνταγμα «σύμβολο και καταφύγιο των πολιτών για δημοκρατία και δικαιώματα» αλλά και «φόβητρο κι εμπόδιο των αυταρχικών εξουσιών και των αντιδημοκρατικών πολιτικών»! Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι δε δικαιολογούν αφέλεια. Συνειδητά εκστομίζει τέτοιες φαμφάρες. Γιατί το Σύνταγμα δεν είναι τίποτα απ' αυτά. Εκφράζει συσχετισμούς. Που στη δοσμένη ιστορική στιγμή είναι αρνητικοί για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Σύνταγμα της αστικής δημοκρατίας είναι. Εναρμονισμένο με τα συμφέροντα της τάξης που έχει την εξουσία. Κι αν κάποια σημεία του «ξεφεύγουν», τόσο το χειρότερο γι' αυτά. Ομοίως και με τα περί «πολιτικής κρίσης» για την οποία ευθύνεται ο «καθεστωτικός δικομματισμός με τις εναλλασσόμενες μονοκομματικές πλειοψηφίες». Κρίση ανέχειας και μάλιστα διαρκείας περνάει ο λαός. Κι αυτή δε γιατρεύεται με παυσίπονα σαν αυτά που προτείνει ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Παρά μόνο με ανατροπή του δικομματισμού και της εξουσίας της τάξης που εκπροσωπεί.
Ποια ήταν; Μα ...η δημόσια έκκληση του Βύρωνα Πολύδωρα στους δυο δραπέτες - σε συνέντευξή του - να παραδοθούν άμεσα. Για όσους δεν το ξέρουν, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης είναι πολύ πειστικός διά μέσου των Μέσων Ενημέρωσης.
Τώρα δε μένει, παρά τα αστυνομικά τμήματα Αττικής και περιχώρων να βρίσκονται σε ετοιμότητα, προκειμένου να ευαρεστηθούν να συλλάβουν τους δραπέτες, όταν αυτοί παρουσιαστούν οικειοθελώς.
ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΘΡΑΣΟΣ, όχι αστεία. Και όμως, 48 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν Επερώτηση για το θέμα της ΕΡΤ, όπου μιλούν για «κυβερνητική προπαγάνδα», «περιορισμένη προβολή των θέσεων του ΠΑΣΟΚ», «διασπάθιση δημοσίου χρήματος» και ρουσφέτια.
Οχι πως δεν υφίστανται όλα αυτά. Πλην όμως, η ίδια Επερώτηση θα μπορούσε να κατατεθεί και επί κυβέρνησης Σημίτη, χωρίς να αλλάξει ούτε ...ένα σημείο στίξης. Ως γνωστόν, η ΕΡΤ είναι από εκείνους τους οργανισμούς όπου κόμματα, όπως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, διαχρονικά ...οργιάζουν.
Ομως, κανένα από τα δύο κόμματα δεν μπορεί να μιλάει για την «προβολή» του από τα ΜΜΕ. Πρόκειται, στην καλύτερη περίπτωση, για αστειότητα.
`Η, μήπως, οι τηλεθεατές δε βλέπουν, και στην ΕΡΤ, και στα ιδιωτικά κανάλια, τα «δίδυμα» των πρωτοκλασάτων στελεχών ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που παρελαύνουν, ενώ φιμώνεται η φωνή όλων των άλλων;
Βέβαια, αυτά ο υπουργός τα είπε στο ΚΕΑΤ, όπου συμβαίνει ό,τι πανελλαδικά στο χώρο της ειδικής αγωγής και της πρόνοιας. Εξακολουθεί η ίδια πολιτική της υποχρηματοδότησης, των ιδιωτικοποιήσεων, της δημιουργίας Αστικών Εταιριών, της συνεχούς μείωσης του προσωπικού, των απαράδεκτων συνθηκών εργασίας, της υποβάθμισης της εκπαίδευσης. Οταν 185.000 παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι εκτός εκπαίδευσης, η ανεργία στους ικανούς προς εργασία ανάπηρους φτάνει το 85%, όταν το 77,5% των αναπήρων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ή της απόλυτης φτώχειας.
Και σε τέτοιες περιπτώσεις η πολιτικάντικη «φλυαρία» με φόντο τα άτομα με αναπηρίες καταντάει πραγματική... απανθρωπία!
Τα παχιά λόγια της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης περί...«αμείλικτης στάσης» απέναντι στους κερδοσκόπους, διαψεύστηκαν περίτρανα για άλλη μια φορά. Μετά από επώνυμη καταγγελία καταναλωτή προς τη Γενική Γραμματεία για διάθεση ελαττωματικού αυτοκινήτου από τη FORD, η Γραμματεία επέβαλε στην αντιπροσωπεία της γνωστής πολυεθνικής το... εξοντωτικό (!) πρόστιμο της τάξης των 15.000 ευρώ!
Με το ποσό αυτό φαίνεται ότι οι...«αμείλικτοι» προϊστάμενοι της Γενικής Γραμματείας αντιστάθμισαν το γεγονός ότι, όπως σημειωνόταν στην έκθεση του εμπειρογνώμονα, υπήρξε πιθανή «εγκληματική αμέλεια του συναρμολογητή ο οποίος απέκρυψε το συμβάν».
Οσο για τον πελάτη της εταιρίας - εδώ βρίσκεται το ζουμί της ιστορίας - εξακολουθεί να ταλαιπωρείται με ένα άχρηστο, καθότι επικίνδυνο, αλλά ακριβοπληρωμένο αυτοκίνητο, και τρέχει στα δικαστήρια μπας και καταφέρει να κερδίσει την αντικατάστασή του. «Αμείλικτη» κοροϊδία...
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές των νοσοκομείων Παίδων διαθέτουν 80% του χρόνου τους παρέχοντας υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) σε παιδιά, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που έγινε σε δημόσια νοσοκομεία, ανακοίνωσε χτες η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία ενόψει του 44ου Πανελλήνιου Συνεδρίου που θα γίνει στις 9-12 Ιούνη 2006.
Δε φτάνει δηλαδή που η έλλειψη ΠΦΥ οδηγεί τα άρρωστα παιδιά μαζί με τους γονείς τους στην ταλαιπωρία με τις ουρές στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων, αλλά αναγκάζει και τους ίδιους τους επιστήμονες σε ανάλωση «αλλότριων» δραστηριοτήτων. Δηλαδή να προσφέρουν αυτά που θα έπρεπε να παρέχονται στις γειτονιές απ' τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου. Αλλά τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου - μαζί με τους οικογενειακούς γιατρούς - έμειναν όνειρο απατηλό ή κάποια από αυτά μετρημένα στα δάχτυλα εντάσσονται στα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης και πάνε από χρόνο σε χρόνο και το πολύ εγκαινιάζονται χωρίς προσωπικό... Ομως η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν επενδύει για τις λαϊκές ανάγκες, αλλά για τις επιχειρηματικές προσδοκίες. Και εκεί δίνει μπόλικο χρήμα για επενδύσεις, καταρτίσεις κι ό,τι αποφέρει κέρδη...
Ιδού και μια άλλη διάσταση της έλλειψης της ΠΦΥ στη χώρα μας, όπως προκύπτει από ανακοινώσεις της Ελληνικής Παιδιατρικής Εταιρείας: «Εννέα στις δέκα μητέρες χορηγούν ένα ή περισσότερα φάρμακα στα παιδιά τους, χωρίς να συμβουλευτούν γιατρό! Τα φάρμακα που δίδονται συχνότερα στα παιδιά είναι τα αντιπυρετικά, τα παυσίπονα, τα αντιβηχικά, τα βρογχοδιασταλτικά και τα αντιδιαρροϊκά. Αντιβιοτικά χορηγούν, χωρίς συνταγή γιατρού, 2 στους δέκα γονείς. Κατ' αυτόν τον τρόπο χορηγούνται ακόμη και κορτικοειδή σε ποσοστό 15%».
Οι γονείς θα αυτοδιορίζονταν ποτέ γιατροί αν είχαν δίπλα τους και δωρεάν τον γιατρό-σύμβουλο; Ασφαλώς όχι γιατί δε θα ήθελαν ποτέ τα παιδιά τους ως πειραματόζωα. Ενώ τώρα για να χρησιμοποιήσουν τη συμβουλή του γιατρού ή θα πάνε στο νοσοκομείο ή θα πληρώσουν στους ιδιώτες. Κι όπως έδειξε πρόσφατα η έρευνα των ΕΣΥΕ, κάθε μήνα το λαϊκό νοικοκυριό πληρώνει 128,17 ευρώ το μήνα για δαπάνες Υγείας ή πληρώνει απ' την τσέπη του το 47% των συνολικών δαπανών Υγείας. Κι είναι βαρύ ένα τέτοιο χαράτσι, που θα έπρεπε να αποτελεί δωρεάν υποχρέωση του κράτους.