Τετάρτη 9 Γενάρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Είδες η ΔΕΗ;

Αν και πέρασαν δέκα μέρες από τη μεγάλη κακοκαιρία που έπληξε τη Λάρισα, οι διακοπές ρεύματος στην πόλη συνεχίζονται. Τέτοιες διακοπές ρεύματος είχαμε την περασμένη Δευτέρα σε πολλές συνοικίες και στο μεγαλύτερο μέρος του εμπορικού κέντρου της πόλης. Επικοινωνήσαμε με το τμήμα βλαβών του υποκαταστήματος Λάρισας της ΔΕΗ και η απάντηση που πήραμε σχετικά με τα αίτια των διακοπών ρεύματος είναι ότι οφείλονται στην υπερεκμετάλλευση του δικτύου ηλεκτροδότησης, λόγω της παγωνιάς που επικρατεί. Διακοπές ρεύματος σημειώνονται και σε άλλες πόλεις και χωριά της χώρας και αρκετές φορές είναι πολυήμερες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις είθισται από τους υπεύθυνους της ΔΕΗ να κάνουν συστάσεις να περιοριστεί η κατανάλωση ρεύματος για την αποφυγή των διακοπών.

Βεβαίως, δεν είναι υπεύθυνοι οι καταναλωτές, όταν λόγω καιρικών και άλλων συνθηκών αναγκάζονται να «τραβούν» περισσότερο ρεύμα, για να μην παγώσουν, που αν μη τι άλλο το «χρυσοπληρώνουν» με το παραπάνω. Η ευθύνη βρίσκεται στην κυβέρνηση, που δε δείχνει να «χολοσκά» καθόλου, για τις ανάγκες των καταναλωτών, αφού ούτε στον εκσυγχρονισμό του δικτύου ηλεκτροδότησης των νοικοκυριών προχωρά, ούτε το τεχνικό προσωπικό ενισχύει για τη γρήγορη αποκατάσταση των βλαβών. Αυτό αποδείχτηκε κατά τη διάρκεια της μεγάλης κακοκαιρίας που έπληξε τη χώρα, με τις πολυήμερες διακοπές ρεύματος.

Αντίθετα, μοναδική της έννοια είναι το πώς θα ξεφορτωθεί τη ΔΕΗ από το κράτος «χαρίζοντάς» τη στο μεγάλο κεφάλαιο.

Προς κ. Γ. Τσακλίδη, υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ

Σας έχουμε ακούσει πολλές φορές τις τελευταίες μέρες να ισχυρίζεστε ότι το υπουργείο σας είναι υπεύθυνο μόνο για τις Εθνικές Οδούς. Αφήνοντας, λοιπόν, κατά μέρος το σχολιασμό του ισχυρισμού σας, σας πληροφορούμε ότι κατά μήκος της Εθνικής Οδού Αθηνών - Λαμίας (από το 18ο περίπου χιλιόμετρο και πέρα) υπάρχουν μπάζα χιονιού, δεξιά και αριστερά, στην κατεύθυνση προς Λαμία, με συνέπεια να μειώνονται οι λωρίδες κυκλοφορίας και τα αυτοκίνητα να πηγαίνουν λες και βρίσκονται στην Πατησίων, σε ώρα αιχμής. Σας πληροφορούμε, επίσης, ότι η κατάσταση αυτή υπάρχει από την Κυριακή το απόγευμα, ενώ προχθές Δευτέρα και χθες Τρίτη δεν παρουσιάστηκε ούτε ένα εκχιονιστικό μηχάνημα. Να υποθέσουμε ότι ελπίζετε στον ήλιο, για τον υπόλοιπο καθαρισμό της Εθνικής Οδού;

«Αλυσοδεμένος» στην Ουάσιγκτον

«

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας πάει στις ΗΠΑ και όπου αλλού για να παρουσιάσει την πολιτική, τη γραμμή, τις κατευθύνσεις, να συνεννοηθεί και να εργαστεί από κοινού για την ειρήνη και τη συνεργασία στην περιοχή». Η παραπάνω δήλωση του Κ. Σημίτη λίγο πριν αναχωρήσει χτες για την Ουάσιγκτον είναι χαρακτηριστική του «πνεύματος» και της λογικής με την οποία ο πρωθυπουργός προσέρχεται μπροστά στο «μεγάλο αφεντικό» του Λευκού Οίκου. Η παράλειψή του να διευκρινίσει ποια «γραμμή» και ποια «πολιτική» θα παρουσιάσει μπορεί να είναι ίσως φραστική, αλλά «αποκαλύπτει» («γλώσσα λανθάνουσα» γαρ) και τη σκληρή πραγματικότητα. Ο Ελληνας πρωθυπουργός θα παρουσιάσει την «πολιτική» και τη «γραμμή» που θέλουν να ακούσουν οι ηγεμόνες της «νέας τάξης». Στη συνέχεια θα επιχειρήσει να πείσει τον ελληνικό λαό ότι αυτή είναι η μόνη «ρεαλιστική», που ανταποκρίνεται στα «εθνικά συμφέροντα».

Γι' αυτό και το δεύτερο σκέλος της δήλωσης, ότι πάει δηλαδή για «να συνεννοηθεί και να εργαστεί από κοινού για την ειρήνη και τη συνεργασία στην περιοχή» με την αμερικανική κυβέρνηση(!), ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα. Είναι ολοφάνερο ότι ο Κ. Σημίτης κλήθηκε (αυτή είναι η αλήθεια) στην Ουάσιγκτον για να καταθέσει τον αναλογούντα «φόρο υποτέλειας». Γνωρίζει πολύ καλά ότι θα πρέπει να δώσει «κάτι» και για την «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» και για τον ευρωστρατό και για το Κυπριακό και για το Αιγαίο, ενώ δε θα παραλείψει να προσφέρει τον «οβολό» του στις πολεμικές βιομηχανίες των ΗΠΑ. Ασφαλώς και δε θα δεχτεί πιέσεις, όπως... περηφανεύτηκε χτες, ο Κ. Σημίτης από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, γιατί απλούστατα γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει. Γνωρίζει πολύ καλά τι ζητούν οι Αμερικανοί και τι θα δώσει. Γιατί, κακά τα ψέματα, ο Κ. Σημίτης πάει στο Λευκό Οίκο μόνο για να δώσει και αυτό θα κάνει ως «καθώς πρέπει» υποτακτικός.

Το χειρότερο για τον Κ. Σημίτη είναι ότι δεν έχει «από πού να πιαστεί» στην περίπτωση που υποτεθεί ότι ήθελε να προβάλει κάποιες αντιρρήσεις στην Ουάσιγκτον για να υπερασπίσει κάποια «εθνικά» θέματα. Η απόπειρα που έκανε χτες να ενισχύσει τη «διαπραγματευτική» θέση του εμφανίζοντας την Ελλάδα ως «συνδιαμορφωτή των εξελίξεων» στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ είναι κωμική και μάλλον για «εσωτερική κατανάλωση». Στον «αέρα» είναι επίσης η επίκληση της «προνομιακής θέσης» της χώρας στην επιβολή της ειρήνης (της PAX AMERICANO-NATOIANA εννοεί) στην ευρύτερη περιοχή. Ομως, για όλα τα ενδεχόμενα είναι έτοιμοι στις ΗΠΑ και τίποτα δεν αφήνουν στην τύχη. Γι' αυτό χρησιμοποιούν το χαρτί του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα: Για να εξουδετερώσουν τις όποιες «θολές» αντιρρήσεις αλλά κυρίως για να εξαναγκάσουν και σε πλήρη υποταγή.

Ο Κ. Σημίτης, με λίγα λόγια, προσέρχεται «αλυσοδεμένος» χειροπόδαρα στην Ουάσιγκτον. Αποτελεί όμως αυτό συνειδητή επιλογή του, αφού όχι μόνο δε στηρίζεται στον λαό αλλά ασκεί πολιτική σε βάρος των συμφερόντων του λαού και του τόπου.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο νόμος των κερδοσκόπων!

Γρηγοριάδης Κώστας

Περισσεύει η υποκρισία και η κοροϊδία στις μεγαλόστομες διακηρύξεις των κυβερνώντων ότι θα κινητοποιήσουν τάχα όλους τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, προκειμένου να αποτρέψουν τις καυτές στην κυριολεξία ανατιμήσεις που παρατηρούνται σε προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης (και λόγω κακοκαιρίας και λόγω στρογγυλοποιήσεων ευρώ) και να πατάξουν δήθεν την κερδοσκοπία. Η κυβέρνηση αφ' ενός δεν έχει κανέναν τέτοιο μηχανισμό στη διάθεσή της αφ' ετέρου έχει «αυτοαφοπλιστεί» απέναντι στις δυνάμεις της αγοράς (διάβαζε στην κυριαρχία του κεφαλαίου), έχοντας αποδεχτεί ότι το «καθεστώς ελεύθερης αγοράς» δεν επιδέχεται κανέναν έλεγχο ούτε στις τιμές ούτε στην ποιότητα βέβαια των προϊόντων. Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι με τις γελοίες «συμφωνίες κυρίων» ή με τις ανυπόληπτες «μαύρες λίστες» μπορεί να συγκρατήσει τη βουλιμία των μεγαλεμπόρων και μεγαλοεισαγωγέων για τρελά κέρδη. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι θα δουν άλλη μια φορά να εξανεμίζεται πολύ πιο γρήγορα ο μισθός τους και να χειροτερεύει η κατάστασή τους από την κερδοσκοπία, η οποία όμως είναι συνώνυμο της ελεύθερης αγοράς. Ακόμα χειρότερα, οι «κερδοσκόποι» έχουν το νόμο και την κυβέρνηση με το μέρος τους.

Εκφραστής της κυβερνητικής πολιτικής

Για πολλοστή φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας χρησιμοποίησε το κύρος από το αξίωμά του για να θωρακίσει την εφαρμοζόμενη πολιτική από τις σε βάρος της κριτικές! Ο Κ. Στεφανόπουλος δε δίστασε να χαρακτηρίσει υπερβολική την κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της κακοκαιρίας, ενώ ταυτόχρονα εξέφρασε την απόλυτη κατανόησή του και αλληλεγγύη του στην κυβέρνηση. Δικαιολόγησε μάλιστα πλήρως και στήριξε την κυβερνητική πολιτική, επικαλούμενος το εξής έωλο επιχείρημα: «Ο τόπος μας», είπε ο Κ. Στεφανόπουλος, «δεν έχει συνηθίσει σε τέτοια προβλήματα, γι' αυτό ίσως και η προετοιμασία δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Δε θα μπορούσε να προμηθευτεί μηχανήματα και εξαρτήματα για να τα χρησιμοποιεί μία φορά τα 50 χρόνια»(!). Αυτό που επιβεβαιώνει με αυτή τη στάση του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ότι παραμένει υποστηρικτής μιας πολιτικής, η οποία ως γνωστόν είναι βαθιά ταξική και απάνθρωπη, με θύματα την πλειοψηφία των λαϊκών μαζών. Ασφαλώς και είναι δικαίωμα του Κ. Στεφανόπουλου να παίρνει θέση και να εκφράζει τις όποιες απόψεις του ελεύθερα. Ομως οι μεροληπτικές θέσεις που παίρνει καθόλου δε συνάδουν με τον τίτλο του «Προέδρου όλων των Ελλήνων».

Αλλα λόγια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΝΤΟΤΕ όμορφα και ...περήφανα ακούγονται όσα λέει ο πρωθυπουργός πριν αναχωρήσει για κάποιο ταξίδι που διακυβεύονται θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το πρόβλημα είναι ότι δε συμπίπτουν ποτέ με όσα λέει όταν γυρίζει και κυρίως με όσα γίνονται εκεί που πάει.

Πόσο δε μάλλον όταν όλα αυτά αφορούν ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες και μάλιστα την ίδια ώρα που οι Αμερικανοί «πλατειάζουν» τις «αντιτρομοκρατικές» τους επιχειρήσεις και δε σηκώνουν πολλά - πολλά.

Για να καταλάβετε την κατάσταση, μέχρι κι ο Καραμανλής πήγε χτες στη Βουλή να δηλώσει ότι στηρίζει τις θέσεις Σημίτη που στηρίζουν τις θέσεις των ΗΠΑ, διότι υπήρχε κίνδυνος να ...παρεξηγηθεί από την Ουάσιγκτον.

Μάλλον, πάντως, θα έχει την ευκαιρία ο πρωθυπουργός να δει και τις ...σχεδιαστικές ικανότητες του Αμερικανού Προέδρου. Ισως του ...ζωγραφίσει κανένα χάρτη εκεί που θα συζητάνε για να του δείξει πού είναι τα σύνορα της Ελλάδας.

Οσο για το θέμα του Ευρωστρατού, εκεί μάλλον θα κατανοήσουμε ορισμένες ...γεωμετρικές έννοιες μετά την επιστροφή του πρωθυπουργού από τις ΗΠΑ: Οπως για παράδειγμα ποιος είναι ο ορισμός της στροφής 180 μοιρών.

ΠΑΝΤΩΣ αν και θα μείνουμε χωρίς πρωθυπουργό για μερικές μέρες, δε θα μείνουμε χωρίς ...κακοκαιρία. Μια ασθενέστερη εκδοχή των όσων περάσαμε τις προηγούμενες ημέρες θα έχουμε από σήμερα.

Οσο για τον κρατικό μηχανισμό, αν δεν μπορεί να σας εξυπηρετήσει, σκεφθείτε τα λόγια του πρωθυπουργού και την ευαρέσκειά του για τη λειτουργία του κράτους σε τέτοιες περιπτώσεις, μήπως και παρηγορηθείτε.

Ευτυχώς, πάντως, που κάποιες περιοχές της χώρας είναι χωρίς ρεύμα αυτές τις μέρες, οπότε και χωρίς τηλεόραση, οπότε δεν μπόρεσαν να ακούσουν τις ...θριαμβολογίες της κυβέρνησης και των αρμόδιων υπουργών. Να κρυώνεις και να συγχύζεσαι κι από πάνω δεν είναι ό,τι καλύτερο.


Γρηγοριάδης Κώστας

Οι κυβερνώντες και ο εθελοντισμός

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπόλικη είναι η κουβέντα, για το λεγόμενο εθελοντισμό τις μέρες αυτές. Και δε λέμε, το γεγονός είναι εύλογο. Οταν υπάρχουν δύσκολες στιγμές, τότε και είναι πολύ περισσότερο αναγκαία και δοκιμάζεται η κοινωνική αλληλεγγύη. Σχετικά, λοιπόν, με τη συζήτηση αυτή και, ιδιαίτερα, με όσα πολλά και διάφορα έλεγαν και λένε υπουργοί, υφυπουργοί και άλλοι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Είτε το έχουν καταλάβει είτε όχι, η πολιτική της «ελεύθερης αγοράς» και των νόμων της, του σκληρού ανταγωνισμού και του κυνηγητού - πάση θυσία - του μέγιστου κέρδους, καλλιεργούν καθημερινά τους κανόνες της ζούγκλας - με πρώτον τον «ο θάνατός σου η ζωή μου» - και υπονομεύουν την αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι μόνον αυτή.

Καταλαβαίνουμε, βέβαια, ότι αναφερόμενοι στον εθελοντισμό, εννοούν, απλά και μόνο, το παραπέρα ξεφόρτωμα του κράτους από κοινωνικές ευθύνες - και τα ανάλογα κόστη - και το φόρτωμά τους, στις λεγόμενες εθελοντικές οργανώσεις. Με άλλα λόγια στην... εκσυγχρονισμένη ελεημοσύνη. Η πολιτική αυτή, όμως, μόνο την κοινωνική αλληλεγγύη δεν προωθεί και δεν μπορεί, βέβαια, να αντιμετωπίσει τα όποια κοινωνικά προβλήματα, είτε τις δύσκολες στιγμές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Σύντροφοι στην ταξική πάλη

Το γεγονός ότι με μια κατάπτυστη ανακοίνωση, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας πανηγύριζε χτες, για τη σύλληψη 6.864 «λαθρομεταναστών» το 2001 έναντι 3.664 το 2000 δεν ξενίζει πια. Μόνιμος στόχος της κυβέρνησης να διαχωρίσει σε «νόμιμους» και «παράνομους» εργάτες τους μετανάστες και εντέλει να ποινικοποιεί την προσπάθειά τους, να ξεφύγουν από τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τις διώξεις, πολλές φορές ακόμα και από το θάνατο. Είναι ξένη, φυσικά, για την κυβέρνηση η αντίληψη ότι όλοι οι μετανάστες είναι θύματα του ίδιου άδικου συστήματος, του καπιταλισμού. Ενός συστήματος που είτε στην «περιφέρεια» του τρίτου κόσμου, είτε στις «μητροπόλεις» του, πετά στο περιθώριο εκατομμύρια παιδιά της εργατικής τάξης. Εμφανής και η άμεση επιδίωξή της, εφαρμόζοντας κατά γράμμα τις εντολές που συναποφασίζει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, μέσω των «επαναπροωθήσεων» να επιβάλει τον έλεγχο των προσφύγων - εργατών.

Στον αντίποδα αυτής της απαράδεκτης πολιτικής, η πρωτοβουλία την περασμένη Κυριακή των Οικοδόμων, του ΠΑΜΕ και άλλων συνδικαλιστών να μοιράσουν ένα ζεστό πιάτο φαΐ, στους 150 «παγωμένους» Αφγανούς, στο Πεδίον του Αρεως, ήταν μεν συμβολική, αλλά και μια καθαρή «απάντηση» στην κυβερνητική πολιτική. Εκανε σαφές ότι αυτοί, τους οποίους η κυβέρνηση αντιμετωπίζει απάνθρωπα σαν «λαθραίους», για τους Ελληνες εργαζόμενους είναι ταξικά αδέλφια. Είναι και αυτοί συνάδελφοί τους, εργαζόμενοι, που απαιτούν και δικαιούνται περίθαλψη, φροντίδα, εργασία. Γι' αυτό απαίτησαν από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα, να κάνει το ελάχιστο: να προχωρήσει στη σίτιση και τη στέγαση αυτών των ανθρώπων, που ζουν σε χαρτόσπιτα με τη θερμοκρασία κάτω από το μηδέν.

Είναι μια πράξη που δηλώνει στην κυβέρνηση πως κάνει λάθος αν νομίζει ότι θα περάσει το διαχωρισμό νόμιμων και παράνομων εργατών. Γιατί ένας μόνο διαχωρισμός ισχύει. Και αυτός είναι ο ταξικός, που αποτελεί και τη μήτρα όλων των «ανθέων του κακού». Είναι ο διαχωρισμός ανάμεσα στο μεγάλο κεφάλαιο και στους εργάτες. Που καρπός του είναι η στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης. Αυτός ο διαχωρισμός ευθύνεται για το γεγονός ότι χιλιάδες εργαζόμενοι πληρώνουν βαρύ φόρο αίματος στους εργασιακούς χώρους, για να αυξάνει το κεφάλαιο τα κέρδη του. Αυτός ο διαχωρισμός φταίει για την τσάμπα εργατική δύναμη που αρπάζεται από εκατομμύρια μετανάστες. Αυτός ο διαχωρισμός είναι, εντέλει, υπεύθυνος και για τους αμέτρητους εργάτες που πέφτουν νεκροί ως φαντάροι ή ως θύματα βομβαρδισμών στους ανά την υφήλιο ιμπεριαλιστικούς πολέμους από τα πεδία των οποίων προέρχεται κι ένα μεγάλο μέρος των προσφύγων.

Ο εχθρός για τους εργάτες όλου του κόσμου είναι ένας, το κεφάλαιο. Αυτό το μήνυμα θέλησαν να προβάλουν οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, καλώντας τους πρόσφυγες να συσπειρωθούν στα συνδικάτα και τα σωματεία. Να παλέψουν για ίσα δικαιώματα για ίση εργασία. Να απαιτήσουν το δικαίωμα στη μόρφωση, στην Παιδεία, στην Ασφάλιση και στην Υγεία. Ακόμα παραπέρα: να απαιτήσουν και να αγωνιστούν όλοι μαζί για την τελική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Χίμαιρες σε επανάληψη

Το πρόσφατο αφιέρωμα του «Εκόνομιστ» με τους «νεότερους προβληματισμούς», σχετικά με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών για την αντιμετώπισή τους έκανε πρώτο της θέμα την περασμένη Κυριακή η «Καθημερινή». Κατ' αρχήν είναι μια πολύ παλιά πρόταση γύρω απ' την οποία δημιουργείται ένας ετερόκλητος συνασπισμός πολιτικών, κοινωνικών παραγόντων και εκπροσώπων της κυρίαρχης τάξης (π.χ. Φρίντμαν). Το βασικό της επιχείρημα και, ταυτόχρονα, ψευτοδίλημμα είναι ότι αφού απέτυχε η πολιτική της καταστολής δεν απομένει παρά η νομιμοποίηση των ναρκωτικών. Για να ενισχύσουν δε την επιχειρηματολογία τους επικαλούνται το γεγονός ότι ο εγκλεισμός του τοξικομανούς στη φυλακή τον μετατρέπει από απλό, σε συστηματικό χρήστη σκληρών ναρκωτικών. Και σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση των χρηστών είναι εύλογη και αναγκαία η οποιαδήποτε συζήτηση, με το μοναδικό όρο ότι συνδυάζεται με την «ποινή» της απεξάρτησης. Από κει και πέρα, όμως, εκείνο που προέχει είναι η ολοκληρωμένη πολιτική πρόληψης, πρώτα και κύρια, με το αποφασιστικό χτύπημα των κοινωνικών αιτιών που καλλιεργούν, αναπαράγουν και κάνουν την τοξικομανία τρόπο ζωής. Και μια τέτοια πολιτική είναι εντελώς ασύμβατη - εκτός των άλλων - με τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών και την αντιμετώπισή τους ως «πολυπαραγοντικό πρόβλημα».

Τα θετικά παραδείγματα

Στο δημοσίευμα της «Καθημερινής» γίνεται αναφορά και στο πρόσφατο εθνικό σχέδιο της κυβέρνησης, στο οποίο - κατά την εφημερίδα - επιχειρήθηκε «μια πρώτη δειλή αναγνώριση της αδυναμίας των μηχανισμών καταστολής να ελέγξουν τη διάδοση των ναρκωτικών». Η αλήθεια είναι ότι στο σχέδιο της κυβέρνησης αναφέρεται: «Είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι δεν αρκεί πλέον να στηριζόμαστε στην πρόληψη μέσω της καταστολής γιατί όσο πετυχημένη κι αν είναι αυτή, πάντα θα υπάρχει ο χώρος και η ζήτηση για τη χρήση ουσιών. Η πρόληψη μέσα στην καθημερινότητα της οικογένειας μπορεί και πρέπει να είναι ο στόχος μας».

Μάλιστα, στο σχέδιο αναφέρεται με έμφαση ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σημαντική αύξηση των αιτημάτων για θεραπεία, που οφείλεται τόσο στην αύξηση των χρηστών όσο και στην επέκταση των θεραπευτικών προγραμμάτων. «Οι ίδιοι χρήστες έχουν αλλάξει στάση απέναντι στη θεραπεία και σ' αυτό έχει συμβάλει το ότι έχουν δει μέσα στο δικό τους μικρόκοσμο θετικά παραδείγματα που τους επηρεάζουν», αναφέρεται στην έκθεση. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτά τα θετικά παραδείγματα, που τα έχουν δώσει κατά βάση τα «στεγνά» προγράμματα - όπως του ΚΕΘΕΑ και του «18 Ανω» - τα έχουν δώσει έχοντας την οικονομική θηλιά στο λαιμό.

Ιδού λοιπόν τα θετικά παραδείγματα που πρέπει να ενισχύσει η πολιτεία και όχι να υποκύψει σε παλιομοδίτικους φιλελευθερισμούς.

Η «κουρελού»

Πολιτεία

σκορποχώρι,

ακυβέρνητο

βαπόρι,

πολιτεία

κουρελού

με ηγέτες

του κιλού!

*

Πολιτεία

δίχως ρούχα

που της πρέπουν

μόνο «γιούχα»,

που ένα χιόνι

αν τη βρει

πέφτει τέζα

και ξερή!

*

Και ρωτάω

αυτή η χώρα

αν δεχτεί

- κούφια η ώρα -

ένα πλήγμα

με πυρά

τι θα κάνει,

σοβαρά;

*

Αφού πέφτει

μ' ένα χιόνι

ασφαλώς

θα γίνει σκόνη,

ε, λοιπόν,

πάλη γερή,

πριν κακό

τέτοιο μας βρει!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ