«Δεν αλλάζει τίποτα ριζικά στους εκπαιδευτικούς, ό,τι προτείνει το υπουργείο γίνεται ίσα ίσα για να περισώσει τα δικαιώματά τους», λέει ο υπουργός Παιδείας.

«Αν όχι τώρα πότε για να πιεστεί η κυβέρνηση;», «απεργία διαρκείας μέσα στις πανελλαδικές» απαντά από την μεριά της η πλειοψηφία της συνδικαλιστικής ηγεσίας των καθηγητών! «Και αν μας επιστρατεύσει θα γυρίσουμε στα σχολεία με ψηλά το κεφάλι», λέει ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ στέλεχος της ΔΑΚΕ.

Ας βάλουμε λοιπόν τα πράγματα στη θέση τους.

Πρώτον. Το πρόβλημα της εκπαίδευσης δεν είναι σίγουρα ζήτημα αύξησης ωραρίου των εκπαιδευτικών, είναι το πρόβλημα των αντιδραστικών εξελίξεων που τρέχουν από χρόνια με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ στο περιεχόμενο και στη δομή της. Πήραν συγκεκριμένη μορφή με το νόμο για το «νέο» σχολείο και Λύκειο και είχαν και θα έχουν συνέχεια. Στόχος αυτών των αλλαγών η διαμόρφωση του νέου εργατικού δυναμικού στη βάση των αναγκών του κεφαλαίου και η αξιοποίηση και της εκπαίδευσης ως πεδίου κερδοφορίας του. Η καπιταλιστική κρίση επίσπευσε τους σχεδιασμούς και φυσικά όξυνε τα προβλήματα της μάθησης για μαθητές, λαϊκή οικογένεια, εκπαιδευτικούς.

Δεύτερον. Ο χρόνος κατάθεσης των συγκεκριμένων μέτρων που αποτελούν την αφορμή για την εξαγγελία κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών είναι επιλογή της κυβέρνησης. Και είναι επιλογή που σαφώς έλαβε υπόψη ότι θα τεθεί ίσως και ζήτημα διεξαγωγής των πανελληνίων.

Οι αιτιάσεις φυσικά του υπουργείου Παιδείας ότι δεν αλλάζει τίποτα και ότι περισώζονται τα δικαιώματα των εκπαιδευτικών είναι «φύκια για μεταξωτές κορδέλες»!

Η εμπειρία της φετινής χρονιάς που ολοκληρώνεται δεν αφήνει περιθώριο για αυταπάτες. Σχολεία χωρίς δάσκαλο, εκατοντάδες κενά σε βασικά μαθήματα μέχρι και το Γενάρη, υποσιτισμός που εξαπλώνεται και τσακίζει τα παιδιά των ανέργων, σχολεία χωρίς θέρμανση, στεγνές οικονομικά σχολικές επιτροπές στους Δήμους της χώρας, χιλιάδες μαθητές χωρίς τη δυνατότητα μεταφοράς στο σχολείο, εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά εργατών, ανέργων έχουν εγκαταλείψει το όνειρο της μάθησης. Η «φιλευσπλαχνία» των Δήμων, των ΜΚΟ, των «κοινωνικών φροντιστηρίων» δεν μπορεί να διαπεράσει τους αδήριτους νόμους μιας ταξικής κοινωνίας και μιας ακόμη πιο ταξικής Παιδείας που ορθώνεται μπροστά μας!

Αρα, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια αντιπαράθεση του κλάδου των εκπαιδευτικών και του υπουργείου όπου το στοίχημα είναι «να κερδηθεί η κοινή γνώμη». Το στοίχημα είναι ένα. Να αναδειχθεί το πρόβλημα της εκπαίδευσης ως λαϊκό πρόβλημα! Ενιαίο και αδιαίρετο κομμάτι της σφοδρής επίθεσης που δέχεται ο λαός μας και τα παιδιά του από την αστική τάξη. Τότε και μόνο τότε μπαίνει η βάση για ενότητα, συμμαχίες και κλιμάκωση. Η ενιαία πάλη ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής είναι και ο δρόμος για ένα σχολείο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν, ένα σχολείο που θα δίνει μόρφωση σε όλα τα παιδιά, που θα διδάσκει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια. Εδώ θα κριθούν και οι ευθύνες των ριζοσπαστικών δυνάμεων και στον κλάδο των εκπαιδευτικών.

Τρίτο. Τι είναι άραγε κλιμάκωση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική; Είναι τάχα ποσοτικό ζήτημα ημερών απεργίας; Και εδώ αναδεικνύονται οι ευθύνες των συνδικαλιστικών δυνάμεων που διαμορφώνουν έως τώρα την πλειοψηφία στο ΔΣ της ΟΛΜΕ αλλά και συνολικότερα των πολιτικών και συνδικαλιστικών δυνάμεων που δρουν εντός και εκτός κινήματος.

Για παράδειγμα. Το ΠΑΜΕ στη ΔΟΕ καταθέτει την ανάγκη να απαντηθεί ενιαία η επίθεση και από τους δασκάλους. Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ που στην ΟΛΜΕ βγαίνουν στα κεραμίδια του αγώνα διαρκείας, στη ΔΟΕ άκρα του τάφου σιωπή! Ο ΣΥΡΙΖΑ «σιγήν ιχθύος»...

Το ΠΑΜΕ στην ΟΛΜΕ καταθέτει την πρόταση να γίνει απεργία στις 16 και 17 Μάη για να μπορούν να σταθμιστούν οι διαθέσεις, να εξεταστεί η κλιμάκωση του αγώνα. Η πρόταση αυτή πραγματικά αφαιρεί τη δυνατότητα από την κυβέρνηση να προβοκάρει και να λοιδορήσει τους εκπαιδευτικούς για δήθεν αδιαφορία απέναντι στην αγωνία μαθητών και γονιών. Κι όμως την αρνούνται! Την αρνούνται γιατί δεν επιδιώκουν αγώνα αποτελεσματικό, αγώνα που να ενώνει και να κλιμακώνει αλλά επικοινωνιακό παιχνίδι στα χέρια των συνδικαλιστικών παρατάξεων που για χρόνια συνέδραμαν τους σχεδιασμούς των κυβερνήσεων και της ΕΕ και έχουν μακροχρόνιες ευθύνες για την κατάσταση εκφυλισμού και αφερεγγυότητας στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Ακόμα χειρότερα, ο όρος της ΔΑΚΕ που τη συνέδραμαν ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, είτε για δημοψηφικές κάλπες είτε για συμμετοχή στις ΓΣ του 30% των εγγεγραμμένων μελών, είναι βούτυρο στο ψωμί κυβέρνησης και εργοδοσίας. Ανοίγει τον «ασκό του Αιόλου» και δυναμιτίζει το συνδικαλιστικό κίνημα. Οποιος σήμερα κάνει πως δεν ξέρει τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και εργοδοσίας για το τσάκισμα του συνδικαλιστικού κινήματος επιβεβαιώνει απλά τον οπορτουνισμό του και τη ρότα εκφυλισμού του κυβερνητικού συνδικαλισμού που δεν έχει σταματημό.

Τέταρτο. Να ξεμπερδέψουν οι εργαζόμενοι με την υποκρισία των πολιτικών δυνάμεων που ως κυβέρνηση ξεχερσώνουν κάθε δικαίωμα και οι εκπρόσωποί τους στο συνδικαλιστικό κίνημα «αγωνίζονται»! Ο παλιός κυβερνητικός συνδικαλισμός έφαγε τα ψωμιά του, ζήτω ο νέος, ο ΣΥΡΙΖΑ! Κάνει έκκληση κοινωνικής συναίνεσης προς το υπουργείο προτείνοντας «διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα μετά τις εξετάσεις» και ταυτόχρονα μέσω του εκπρόσωπου του Γραφείου Τύπου (Π. Σκουρλέτη) φτάνει να λέει: «... η επιστράτευση είναι πλήγμα στη δημοκρατία και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις πρέπει κανείς να σκέφτεται την υιοθέτηση ενός τέτοιου μέτρου». Ποιες είναι αυτές οι ειδικές περιπτώσεις άραγε; Αλλά δεν προξενεί εντύπωση. Είναι ο ίδιος που πριν μήνες έλεγε ότι οι εκπαιδευτικοί είναι επιφυλακτικοί στις απεργίες και τους παρότρυνε να βρουν άλλους τρόπους το βράδυ ή το απόγευμα, χωρίς θυσίες...

Πέμπτο. Το ΚΚΕ έχει δηλώσει χωρίς υπεκφυγές ότι τα αιτήματα των εκπαιδευτικών είναι δίκαια. Διαχωρίζει τη θέση του από την επιλογή μιας απεργίας διαρκείας και μάλιστα μέσα στις εξετάσεις, μιας απεργίας χωρίς σχέδιο, χωρίς συμμαχίες, χωρίς προοπτική. Στηρίζει την πρόταση του ΠΑΜΕ για 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Μάη με γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ στις 17 Μάη και παίρνοντας υπόψη τις διαθέσεις και τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία, κλιμάκωση του αγώνα με την συμμετοχή των ίδιων των εκπαιδευτικών.

Μπροστά στη μάχη των Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ θα αντιπαρατεθούν δυο γραμμές: η γραμμή των ταξικών δυνάμεων και η γραμμή του εκφυλισμού και της ενσωμάτωσης.

Η αγανάκτηση, η διαμαρτυρία που αυθόρμητα γεννιέται από τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης μπορεί και πρέπει να πατήσει στην πείρα που υπάρχει, να ακουμπήσει στις δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, του ΠΑΜΕ. Με αυτή τη γραμμή μπορεί να απαντηθεί ο κυβερνητικός αυταρχισμός, η προσπάθεια επιστράτευσης των εργαζόμενων, η διαμόρφωση κοινωνικού αυτοματισμού και το κίνημα να αντιπαλέψει το δόγμα «νόμος και τάξη».

Εχουμε επίγνωση της κατάστασης του κινήματος, της επίθεσης του αντιπάλου και της διάρκειάς της και γνωρίζουμε το δρόμο για την ανασύνταξη του κινήματος, είναι ο δρόμος της ταξικής πάλης, της κατάκτησης της ενότητας της εργατικής τάξης, της ώθησης της λαϊκής συμμαχίας.

Γι' αυτό οι Γενικές Συνελεύσεις πρέπει να πάρουν μαζικό χαρακτήρα, να είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί από τα κάτω που θα αποφασίσουν την οργάνωση της πάλης, τη γραμμή αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση, τη συμπόρευση με το λαό.

Οι κομμουνιστές θα πρωταγωνιστήσουν στην προσπάθεια που κάνει το ΠΑΜΕ να ανοίξει τη συζήτηση μέσα στα σχολεία, στις λαϊκές γειτονιές για την Παιδεία των λαϊκών αναγκών.

Σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλου:

«Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη για τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε και τα οποία οδηγούν σε μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, συνολική υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας. Εχει την κύρια και αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση που έχει οδηγηθεί συνολικά η εκπαίδευση.

Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τις δικές του διαδικασίες, συσσωρευμένη εμπειρία ετών και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον ίδιο τον κλάδο, στους μαθητές, συνολικά στην Παιδεία, σε κοινή δράση με την εργατική - λαϊκή οικογένεια που πλήττεται από την κρίση και τα κυβερνητικά μέτρα, έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και το περιεχόμενο και τις μορφές πάλης που θα εξασφαλίζουν τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, την αποτελεσματικότητα, τη συνέχεια και την περιφρούρηση των αγώνων, καθώς και την προοπτική της πάλης. Αυτές τις προϋποθέσεις εξασφαλίζει η αγωνιστική πρόταση του ΠΑΜΕ που κατατέθηκε στην ΟΛΜΕ.

Το ΚΚΕ βρίσκεται πάντα και σε κάθε περίπτωση απέναντι στον κυβερνητικό κρατικό αυταρχισμό, όπως είναι η προσπάθεια επιστράτευσης των εργαζομένων και διαμόρφωσης κοινωνικού αυτοματισμού. Θα αντιπαλέψει το κυβερνητικό δόγμα "νόμος και τάξη" που είναι σε διαρκή εξέλιξη και εφαρμογή».

Με ένα ανεπίσημο έγγραφο που έστειλε στα Μέσα ενημέρωσης για να συκοφαντήσει τους εκπαιδευτικούς και να δικαιολογήσει τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων στην Εκπαίδευση, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να πει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι δεν έχουν λόγο να απεργούν. Σε μια σχολική χρονιά που τελειώνει με πολλούς μαθητές να μην έχουν διδαχθεί κάποια μαθήματα ή να τα έχουν διδαχθεί εκ περιτροπής, λόγω της έλλειψης εκπαιδευτικών, το υπουργείο φτάνει στο σημείο να πει ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που περισσεύουν στα σχολεία!..

Επίσης, δηλώνει μεταξύ άλλων ότι «έχει λάβει προκαταβολικά μέριμνα για την απασχόληση τη νέα σχολική χρονιά 8.500 αναπληρωτών 10μηνης διάρκειας» σε καινοτόμες δράσεις και προγράμματα μέσω ΕΣΠΑ. Θεωρώντας προφανώς ότι η απασχόληση με ψίχουλα και χωρίς δικαιώματα είναι κάτι για το οποίο οι αναπληρωτές θα πρέπει να ευγνωμονούν τη συγκυβέρνηση. Μάλιστα το υπουργείο λέει ότι η ανάγκη πρόσληψης αναπληρωτών προκύπτει «από τη χρονίζουσα στρεβλή διαχείριση των 88.000 μονίμων καθηγητών δευτεροβάθμιας»! Αραγε ποιες πολιτικές δυνάμεις κυβερνούσαν τόσα χρόνια και έφτιαξαν αυτό το σύστημα που λειτουργεί με συμβασιούχους - ομήρους κι όχι με μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εκπαιδευτικούς; Φταίνε δηλαδή οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί για την ομηρία των συναδέλφων τους (αναπληρωτών και ωρομισθίων) που οι κυβερνήσεις τους προτιμούσαν, αντί για διορισμούς, επειδή ήταν πιο φθηνοί εργαζόμενοι;

Οποιος σήμερα κάνει πως δε βλέπει ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τσακίσει μέχρι εκεί που δεν παίρνει το συνδικαλιστικό κίνημα, γίνεται συνένοχος. Ποιος μπορεί σήμερα να ισχυριστεί ότι δεν υπάρχει πρόθεση της κυβέρνησης να παρέμβει στα εσωτερικά του συνδικαλιστικού κινήματος; Ολοι γνωρίζουν τις προτάσεις του υπουργού Εργασίας Ι. Βρούτση για το πώς θα αποφασίζονται οι απεργίες και το σχετικό ντόρο που ξεσηκώθηκε τον περασμένο Φλεβάρη. Ολοι γνωρίζουν ότι ακόμα κι αν δε νομοθετήθηκε τότε κάτι σχετικό, ο υπουργός και συνολικά η κυβέρνηση διαμηνύουν ότι οι νόμοι για το συνδικαλιστικό κίνημα είναι παρωχημένοι, προκαλούν δυσλειτουργίες και πρέπει να αλλάξουν. Επομένως, δε χρειάζεται να είναι κανείς μέντιουμ ή να έχει μιλήσει με τον πρωθυπουργό, για να κάνει μια πολιτική εκτίμηση (και αντίστοιχα μια πολιτική κριτική) στη βάση του ότι η κυβέρνηση επεξεργάζεται και νομοθετικά σχέδια για τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία...

Χτες το μεσημέρι, με ψήφους των παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, «Συνεργασία» (ΣΥΡΙΖΑ) και «Παρεμβάσεις», το ΔΣ της ΟΛΜΕ διαμόρφωσε απεργιακό πρόγραμμα με 24ωρη απεργία την Παρασκευή 17 Μάη (μέρα έναρξης των πανελλαδικών εξετάσεων) και πενθήμερη απεργία από τη Δευτέρα 20 μέχρι την Παρασκευή 24 Μάη. Η πρόταση της ΟΛΜΕ θα συζητηθεί στις γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ την Τρίτη και οι αποφάσεις θα οριστικοποιηθούν στη γενική συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ, που θα γίνει την Τετάρτη 15 Μάη.

Την εισήγηση καταψήφισαν οι δύο εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών που, στη διάρκεια της συζήτησης για διαμόρφωση εισήγησης, υποστήριξαν την αγωνιστική πρόταση που είχαν καταθέσει από προχτές και που εστιάζει στην αναγκαιότητα της συνολικής απάντησης στην αντιλαϊκή - αντιεκπαιδευτική πολιτική της συγκυβέρνησης. Η πρόταση προβλέπει 48ωρη απεργία στις 16 και 17 Μάη, γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ στις 17 Μάη, όπου παίρνοντας υπόψη τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην απεργία και τις διαθέσεις για συνέχιση του αγώνα θα εκτιμηθεί η κατάσταση, και γενική συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ στις 18 Μάη. Ιδιαίτερα στάθηκαν οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στην ανάγκη συμμαχίας και συμπόρευσης με τους εργαζόμενους γονείς, με τους μαθητές ώστε να αποκρουστεί η επίθεση συγκυβέρνησης - ΕΕ που τσακίζει συνολικά τα λαϊκά δικαιώματα, όλους τους εργαζόμενους, όλους τους κλάδους.

Μετά την ανακοίνωση της εισήγησης του ΔΣ της ΟΛΜΕ έγινε συνάντηση του υπουργού Παιδείας με τον πρωθυπουργό. Κατά την έξοδό του από το Μαξίμου, ο Κ. Αρβανιτόπουλος άφησε για μια ακόμα φορά να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να προχωρήσει σε επιστράτευση των εκπαιδευτικών σε περίπτωση που απεργήσουν τονίζοντας ότι «οι πανελλαδικές εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους». Με ανάλογες λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν και σε άλλες περιπτώσεις που η κυβέρνηση εφάρμοσε το προσφιλές της μέτρο της επιστράτευσης όσων αγωνίζονται, ο υπουργός Παιδείας επικαλούμενος το «δημόσιο συμφέρον» δήλωνε ότι «η απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ για απεργία εν μέσω πανελλαδικών εξετάσεων δημιουργεί έντονη αναταραχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, αδικαιολόγητη αναστάτωση σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και θέτει σε ομηρία μαθητές και εκπαιδευτικούς».

Ερωτώμενος για το ενδεχόμενο επιστράτευσης, ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ δήλωσε ότι οι εκπαιδευτικοί θα γυρίσουν στα σχολεία με το κεφάλι ψηλά. Είπε επίσης ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία να ζητήσει από τον υπουργό νέα συνάντηση.

Στο μεταξύ αίτημα να συγκληθεί εκτάκτως το ΔΣ της ΔΟΕ προκειμένου να συζητηθεί ο κοινός βηματισμός με τους καθηγητές κατέθεσε από τις 2 Μάη η εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ στο διοικητικό συμβούλιο της ΔΟΕ. Ομως καμιά από τις δυνάμεις ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, «Παρεμβάσεις» που εκπροσωπούνται στο ΔΣ δεν απάντησε καν στο αίτημα για συνεδρίαση, πόσο μάλλον για οποιαδήποτε αγωνιστική συμπόρευση. Οι ίδιες δυνάμεις στην ΟΛΜΕ στήριξαν την πρόταση για πενθήμερη πάνω στις εξετάσεις χωρίς να επιδιώξουν συμπόρευση ούτε καν με τους δασκάλους, πόσο μάλλον με τους γονείς και με άλλους κλάδους εργαζομένων...

Το ζήτημα της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών και στην ιδιωτική εκπαίδευση ήταν το κύριο θέμα συζήτησης κατά τη χτεσινή συνάντηση του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ με τον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο. Σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ, ο υπουργός δεσμεύτηκε ότι η αύξηση του ωραρίου δεν θα ισχύσει στα ιδιωτικά σχολεία με τη μορφή που θα εφαρμοστεί στο Δημόσιο. Η αύξηση των ωρών θα απορροφηθεί μέσω της ένταξης του διώρου σε εξωδιδακτικές δραστηριότητες που παρέχουν ήδη οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και οι οποίες θα μετατραπούν σε ώρες τακτικής απασχόλησης καταγεγραμμένες στα διοριστήρια. Σύμφωνα πάντα με την ΟΙΕΛΕ, ο υπουργός δεσμεύτηκε και για νομοθετική ρύθμιση για το ζήτημα της αναγνώρισης της προϋπηρεσίας σε ιδιωτικά σχολεία των αναπληρωτών που υπηρετούν στη δημόσια εκπαίδευση. Η ΟΙΕΛΕ αναμένεται να συνεδριάσει την ερχόμενη Δευτέρα, αφού λάβει και γραπτώς τις προτάσεις του υπουργείου.