Motion Team

Με την παρέμβαση της Πανσπουδαστικής αναπτύσσεται δράση πάνω στα οξυμένα προβλήματα φοιτητών και σπουδαστών και ενάντια στην πολιτική ΕΕ - κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ για την ανώτατη εκπαίδευση. Οι αγώνες που αναπτύσσονται ανέδειξαν το Πανελλαδικό Συντονιστικό των ΑΕΙ και των ΤΕΙ σε οργανωτή με το διεκδικητικό του πλαίσιο και τις πρωτοβουλίες του, που παίρνουν χαρακτήρα πανελλαδικό και συντονισμένο, με αιτήματα πάλης που αγκαλιάζουν τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών. Ηδη έχουν δώσει το «παρών» χιλιάδες φοιτητές από όλη την Ελλάδα: στις 20 Οκτώβρη στα μαζικά συλλαλητήρια σε κάθε πόλη, στις 12 Νοέμβρη στο πανελλαδικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, στις αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις και τα συλλαλητήρια για την 32η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ολο αυτό το διάστημα, η Πανσπουδαστική έχει απευθυνθεί στη συντριπτική πλειοψηφία των 188 συλλόγων φοιτητών της Ελλάδας, για τα ζητήματα αυτά και με βάση τις ανακοινώσεις του Πανελλαδικού Συντονιστικού των ΑΕΙ, καλώντας σε συνεδριάσεις τα διοικητικά συμβούλια και σε γενικές συνελεύσεις τους συλλόγους των φοιτητών. Στο παρόν άρθρο επικεντρώνουμε στη στάση και την τακτική των υπόλοιπων παρατάξεων που δρουν στους συλλόγους.

Την ίδια στιγμή, μαζί με την ΠΑΣΠ, στήνουν μηχανισμούς διαφθοράς για να καθυποτάξουν τις συνειδήσεις των φοιτητών και για να εξασφαλίσουν τη θέση τους στους συλλόγους, για να περνά πιο εύκολα η πολιτική των κομμάτων τους. Ταυτόχρονα, γίνονται ο «Δούρειος ίππος» των επιχειρήσεων στα ιδρύματα, στελέχη των οποίων καλούν να κάνουν «μαθήματα» στους φοιτητές (βλέπε ΑΣΟΕΕ, Πανεπιστήμιο Πειραιά, Αθήνας κ.α.). Από κοινού, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, με τις πλειοψηφίες που έχουν, είναι η φωνή των επιχειρηματιών και των απαιτήσεών τους στους συλλόγους και τις σχολές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπροστά στον εορτασμό του Πολυτεχνείου, επιδόθηκαν σε αγώνα «ξαναγραψίματος» της ιστορίας, για να χωρέσει τη λογική του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας που θέλουν να περάσουν στους φοιτητές. Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι σε σχέση με τον τραυματισμό των Ελλήνων στρατιωτών στο Αφγανιστάν, επανέλαβαν στα διοικητικά συμβούλια τις δηλώσεις Ρουσσόπουλου περί εθνικών συμφερόντων και εθνικής άμυνας.

Στην ΑΣΟΕΕ, για παράδειγμα, προτείνει τη δημιουργία γραφείου εύρεσης εργασίας κατά τα πρότυπα των γραφείων ενοικίασης εργαζομένων. Σκλαβοπάζαρου, δηλαδή, για πιο φτηνούς εργαζόμενους. Στα διοικητικά συμβούλια, όπου συζήτησαν για τα γεγονότα στο Αφγανιστάν και την καταδίκη των κυβερνητικών δηλώσεων, είπαν ότι ο ΝΑΤΟικός στρατός είναι «ειρηνευτικός» και ότι καλά κάνει και βρίσκεται εκτός συνόρων, αφού επιτελεί «ανθρωπιστικό έργο»! Στο Φυσικό Αθήνας γράφουν: «Στηρίζουμε την αξιολόγηση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση...», «πιστεύουμε στην ίδρυση των Ινστιτούτων Διά Βίου Εκπαίδευσης» κτλ. Οσο κι αν προσπαθούν να αποστασιοποιηθούν από το ΠΑΣΟΚ, οι θέσεις και η δράση τους αποδεικνύουν το αντίθετο.

Στη γενική συνέλευση στη Σχολή Τεχνολογικών Εφαρμογών (ΣΤΕΦ) Πειραιά ο εκπρόσωπος της ΕΑΑΚ είπε ότι πρέπει οι σπουδαστές να μποϊκοτάρουν τα ξένα προϊόντα, για να αναπτυχθούν οι ελληνικές επιχειρήσεις και η οικονομία... για να εκμεταλλεύονται περισσότερο τους εργαζόμενους δηλαδή!

Στις θέσεις τους, μιλούν για ένα γενικό πτυχίο, για να μπορεί δήθεν ο φοιτητής να χτυπάει περισσότερες πόρτες. Επίσης, να αναλάβουν οι εργοδότες την κατάρτιση, γιατί, όπως λένε, έτσι θα έχει επενδύσει(!) πάνω στον εργαζόμενο και δε θα τον απολύει εύκολα... Στην πραγματικότητα, έτσι ο εργοδότης θα μπορεί να τον εκμεταλλεύεται περισσότερο ως ανειδίκευτο κι «ευέλικτο» εργάτη.

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο ότι μπορούν να «ενώνονται» οι εκπρόσωποι του Μπερτινότι και της «άλλης Ευρώπης» με τους δήθεν «ανεξάρτητους» και «αριστερούς». Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μπορούν ακόμη πιο εύκολα να «ενώνονται» με τις συμβιβασμένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που ιδρύουν ακαδημίες επιμόρφωσης εργατοπατέρων, ενώ βγάζουν σπυριά, όταν ακούν για ταξικό εργατικό κίνημα, για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Η όλη τους λογική συμπυκνώνεται στην κατακλείδα της τοποθέτησης του εκπροσώπου της ΕΑΑΚ στη γενική συνέλευση της Φιλοσοφικής: «Το Πολυτεχνείο ζει, όλοι μαζί, με το πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ».

Ενα τραγικό περιστατικό - ο θάνατος μιας 14χρονης μαθήτριας μέσα στο σχολείο της - έρχεται να αναδείξει για άλλη μια φορά τις εγκληματικές ευθύνες της σημερινής και της προηγούμενης κυβέρνησης, για την πλήρη απουσία δημόσιων και δωρεάν υπηρεσιών Σχολικής Υγιεινής στα σχολεία, στελεχωμένων με ομάδες ειδικών επιστημόνων.

Η 14χρονη Δανάη Δροσοπούλου, μαθήτρια στο 4ο Γυμνάσιο Ζωγράφου, πριν από λίγες μέρες ένιωσε δυσφορία κατά τη διάρκεια του μαθήματος και μετά από λίγη ώρα έχασε τις αισθήσεις της. Το παιδί έχασε τελικά την ίδια τη μάχη για τη ζωή, καθώς το μόνο που μπορούσε να παρασχεθεί από το σχολείο ήταν ένα τηλεφώνημα στο 166, για να έρθει μετά από 15 λεπτά ένα ασθενοφόρο. Οταν η 14χρονη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα», οι γιατροί διέγνωσαν ότι ήταν ήδη κλινικά νεκρή.

Χθες μετά την εύλογη οργή γονιών και συμμαθητών της Δανάης, εκπρόσωποι των υπουργείων Παιδείας και Υγείας προσπάθησαν να πετάξουν το «μπαλάκι» της ευθύνης στους καθηγητές, ενώ ο υφυπουργός Παιδείας, στην προσπάθειά του να δράσει πυροσβεστικά, ανακοίνωσε ως «λύση» την έναρξη σεμιναρίων για παροχή πρώτων βοηθειών στους γυμναστές.

Είναι σίγουρο ότι η διοργάνωση σεμιναρίων παροχής πρώτων βοηθειών από γυμναστές, δε λειτουργεί ούτε ως παυσίπονο, καθώς το πρόβλημα της έλλειψης υποδομής για ιατρική πρόληψη και υγιεινή σε όλα τα σχολεία παραμένει. Το τραγικό περιστατικό αναδεικνύει την ανάγκη για ύπαρξη πλήρως εξοπλισμένων ιατρείων σε κάθε σχολικό συγκρότημα και νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Την ανάγκη να παρέχονται υπηρεσίες υγείας για την ψυχοκοινωνική και πνευματική ανάπτυξη των μαθητών, να εντοπίζονται προβλήματα και να γίνονται έγκαιρα οι αναγκαίες παρεμβάσεις.

«Τα προβλήματα που ταλανίζουν τα σχολεία είναι πολλά. Δεν υπάρχουν έλεγχοι για θέματα υγείας, πρόληψης, αλλά και ασφάλειας. Τα παιδιά μας είναι εκτεθειμένα σε διάφορους κινδύνους. Αλλά βλέπεις η ασφάλεια των παιδιών μας μπαίνει χαμηλά στη ζυγαριά της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Σε καμία περίπτωση, ο γονιός, ο μαθητής, ο εκπαιδευτικός δεν μπορεί να χρεωθεί την ευθύνη του κράτους. Οι γονείς πρέπει να καταλάβουμε τη δύναμή μας, να διεκδικήσουμε και να παλέψουμε για την υγεία και την ασφάλεια των παιδιών μας», δήλωσε η Ιουλία Νάρη, μέλος του Συλλόγου Γονέων 4ου Γυμνασίου Ζωγράφου και μέλος του ΔΣ της Ενωσης Συλλόγων Γονέων του Δήμου Ζωγράφου.

Αλλο ένα κρούσμα αυταρχισμού και αντιπαιδαγωγικής συμπεριφοράς, προσπάθειας τρομοκράτησης των μαθητών, σημειώθηκε τις προηγούμενες μέρες στο 33ο Ενιαίο Λύκειο, στο Κουκάκι. Συγκεκριμένα, ο διευθυντής του σχολείου, κ. Στέφος, απέβαλε ένα ολόκληρο τμήμα της Α` Λυκείου, όταν οι μαθητές αποφάσισε να απέχουν από το μάθημα. Το πενταμελές ζήτησε να αλλάξει προσωρινά αίθουσα, επειδή στη δική τους ήταν αδύνατο να παρακολουθήσουν το μάθημα, λόγω του ισχυρού θορύβου από τα κατασκευαστικά έργα που γίνονται σε διπλανή οικοδομή.

Ο διευθυντής του σχολείου, αντί να τους ακούσει, απείλησε το πενταμελές και το υπόλοιπο τμήμα με αποβολές. Το πενταμελές ενημέρωσε το υπόλοιπο τμήμα και όλοι μαζί οι μαθητές αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μονόωρη αποχή. Ο διευθυντής, υλοποιώντας την απειλή του, απέβαλε το πενταμελές για δύο μέρες και το υπόλοιπο τμήμα για τρεις ώρες, ενώ όλοι οι μαθητές της τάξης γράφτηκαν στο ποινολόγιο. Ειρωνική, όμως, ήταν και η στάση του διευθυντή, απέναντι σε γονείς που διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός.

«Ο στόχος αυτής της ενέργειας είναι φανερός: Η τρομοκράτηση των μαθητών, να μη βγάζουν κουβέντα οι μαθητές, να μη διεκδικούν. Συνδέεται με την πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της ΕΕ, η οποία οδηγεί στη συνολική υποβάθμιση της μόρφωσης και του σχολείου, στο ξεπούλημα της εκπαίδευσης σε ιδιώτες. Μπροστά στους αγώνες των μαθητών ενάντια στην πολιτική τους, όλοι αυτοί απαντούν με ποινές και τρομοκρατία. Δε θα τους περάσει», επισημαίνει η Τομεακή Οργάνωση 2ου Διαμερίσματος της ΚΝΕ, σε ανακοίνωσή της. Η ΚΝΕ συμπαραστέκεται στους δίκαιους αγώνες των μαθητών, βρίσκεται στο πλευρό τους και τους καλεί «να δουν καθαρά ποιοι είναι μαζί τους και ποιοι στέκονται απέναντί τους». «Η απάντηση από τη μεριά όλων μας δεν μπορεί να είναι άλλη από την πάλη για τα δικαιώματά μας και τις ανάγκες μας, διεκδικώντας ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο για όλους. Δηλαδή ένα σχολείο για τη ζωή που μας ταιριάζει», καταλήγει στην ανακοίνωσή της η ΤΟ της ΚΝΕ.

Για το ίδιο θέμα, οι βουλευτές του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη και Αντώνης Σκυλλάκος κατέθεσαν χθες Ερώτηση στη Βουλή, προς την υπουργό Παιδείας Μ. Γιαννάκου, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι «ο στόχος αυτής της συμπεριφοράς είναι η τρομοκράτηση των μαθητών, ώστε να μη διεκδικούν, να μη λειτουργούν συλλογικά, να μην έχουν συνδικαλιστικά δικαιώματα».

Οι βουλευτές του ΚΚΕ ρωτούν την υπουργό Παιδείας: Τι μέτρα προτίθεται να πάρει η κυβέρνηση για την άμεση ανάκληση των πειθαρχικών μέτρων στο 33ο Ενιαίο Λύκειο Κουκακίου; Τι μέτρα θα πάρει για να μπει φραγμός στον «υπερβάλλοντα ζήλο», στις αυθαιρεσίες και τον αυταρχισμό που επιδεικνύουν ορισμένοι διευθυντές, ώστε να μην επαναληφθούν ανάλογες ενέργειες στα σχολεία;

Τι φταίει για το γεγονός ότι όλο και λιγότερα παιδιά της εργατικής τάξης κατορθώνουν να έχουν πρόσβαση στα Πανεπιστήμια; Σίγουρα δε φταίει ο προσανατολισμός της ίδιας της εκπαιδευτικής πολιτικής. Δε φταίει η διαρκής μέσα και από το εκπαιδευτικό σύστημα ταξική επιλογή. Τι φταίει τελικά; Απλό: «το ισχύον καθεστώς της "τυφλής" και άναρχης κατανομής των κρατικών πόρων για την παιδεία». Και η λύση εξίσου απλή: να «αναπτυχθούν και λειτουργήσουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί».

Σ' αυτό συμφώνησαν και χτες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις στη διάρκεια ημερίδας που έγινε στον Πειραιά για να παρουσιαστεί μια έρευνα της Ακαδημίας Εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ.

«Είναι μεγάλη η συμβολή της ΓΣΕΕ στον εθνικό διάλογο για την παιδεία και αυτή η συνεργασία πρέπει να συνεχιστεί στις κατευθυντήριες γραμμές της συνθήκης της Λισαβόνας» ανέφερε η υπουργός Παιδείας για να ανταποδώσει με τη σειρά του ο Χρ. Πολυζωγόπουλος: «Η εκπαίδευση δεν ενδείκνυται για κομματικές σκοπιμότητες. Η παιδεία αποτελεί εθνικό κεφάλαιο κι απαιτείται ενισχυμένος κοινωνικός διάλογος».

Την ωραία ατμόσφαιρα χάλασαν για λίγο δυνάμεις του ΠΑΜΕ που μαζί με εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές και σπουδαστές κατήγγειλαν τους διοργανωτές (ΓΣΕΕ και Νομαρχία Πειραιά) και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου που από κοινού στηρίζουν τη στρατηγική του κεφαλαίου για παιδεία προσαρμοσμένη στις ανάγκες της αγοράς.