Το «ολοήμερο νηπιαγωγείο» και οι θέσεις της ΕΣΑΚ ΔΕΕ για την προσχολική αγωγή, αποτελούν το θέμα της εκδήλωσης που συνδιοργανώνουν

αύριο Τετάρτη 7 Φλεβάρη η ΕΣΑΚ ΔΕΕ και η ΠΚΣ του Τμήματος Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθήνας (ΤΕΑΠΗ). Η εκδήλωση θα γίνει στις 6 το απόγευμα στην αίθουσα Λογιστών (Κάνιγγος 27, 5ος όροφος) και εισηγητής σ' αυτήν θα είναι ο Γ. Μωραΐτης, πρόεδρος του Τμήματος Εκπαιδευτικών Θεμάτων του ΚΜΕ.

Ενάντια στην επερχόμενη ανωτατοποίηση των ΤΕΙ τάσσεται η Σύγκλητος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΓΠΑ) και με ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει «αντισυνταγματική τη διά νόμου μεταβολή ή μετατροπή των ΤΕΙ σε ΑΕΙ».

«Λαμβάνοντας υπόψη και τις οδηγίες της διακήρυξης της Μπολόνια για τη μείωση της διάρκειας των προπτυχιακών σπουδών, ο κίνδυνος ποιοτικής υποβάθμισης των πτυχίων των Ελληνικών Πανεπιστημίων με τη σχεδιαζόμενη "ανωτατοποίηση" των ΤΕΙ, διαγράφεται άμεσος» υπογραμμίζει στην ανακοίνωσή της η σύγκλητος του ΓΠΑ, προσθέτοντας ότι αυτό «παρατηρήθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στις οποίες εφαρμόστηκε μαζική ανωτατοποίηση ανάλογων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων».

Συγκεκριμένα, η Σύγκλητος του ιδρύματος καταγγέλλει το υπουργείο Παιδείας που προχωράει στην κατάθεση του νομοσχεδίου για την ανωτατοποίηση χωρίς να προηγηθεί διάλογος με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Σημειώνει ότι το γεγονός πως κάποια Τμήματα ΤΕΙ διαθέτουν προϋποθέσεις αναβάθμισης δε δικαιολογεί τη μετατροπή όλων ανεξαιρέτως των ΤΕΙ σε ΑΕΙ.

Οι βασικοί λόγοι εναντίωσης της Συγκλήτου της Γεωπονικής στην «ανωτατοποίηση» των ΤΕΙ είναι ότι οι σχολές και τα τμήματα των περισσότερων ΤΕΙ αποτελούν αντιγραφή των γνωστικών αντικειμένων των ΑΕΙ, το προσωπικό τους στερείται των τυπικών προσόντων (π.χ. διδακτορικού) και σύμφωνα με την εμπειρία του Γεωπονικού Πανεπιστημίου οι απόφοιτοι των ΤΕΙ υστερούν σε επιστημονική κατάρτιση έναντι των αποφοίτων πανεπιστημίου.

Νομοσχέδιο με το οποίο ρυθμίζει διάφορα θέματα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κατέθεσε χτες το βράδυ στη Βουλή ο υπουργός Παιδείας, Π. Ευθυμίου. Με το νομοσχέδιο δεν αλλάζει ριζικά το εξεταστικό για την εισαγωγή σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, αλλά νομοθετούνται όσα μερεμέτια κατά καιρούς έχει εξαγγείλει ο υπουργός Παιδείας.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του προβλέπεται η χορήγηση στους αποφοίτους του Ενιαίου Λυκείου, εκτός του απολυτηρίου που ήδη χορηγείται, και βεβαίωσης πρόσβασης αυτών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης καθορίζεται ο τρόπος διαμόρφωσης του βαθμού, που αναγράφεται στη βεβαίωση και αποτελεί το βαθμό με τον οποίο ο απόφοιτος έχει πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο βαθμός της βεβαίωσης προκύπτει από τους μέσους όρους των βαθμών των μαθημάτων της Β΄ και Γ΄ τάξης του Ενιαίου Λυκείου που εξετάζονται ή εξετάστηκαν σε εθνικό επίπεδο. Ο μέσος όρος του βαθμού των μαθημάτων αυτών της Β΄ τάξης συμμετέχει στη διαμόρφωση του βαθμού της Βεβαίωσης κατά 30% και της Γ΄ τάξης κατά 70%. Στην περίπτωση που ο μέσος όρος των μαθημάτων της Β΄ τάξης είναι μικρότερος ή ίσος με τον αντίστοιχο μέσο όρο των μαθημάτων της Γ΄ τάξης, στον υπολογισμό του βαθμού της βεβαίωσης δε λαμβάνεται υπόψη ο βαθμός της Β΄ τάξης.

Οσον αφορά στα ΤΕΕ αναφέρεται ότι καταργείται για το ακαδημαϊκό έτος 2001-2002 η ισχύουσα διαδικασία εισαγωγής κατόχων πτυχίου Β΄ κύκλου σπουδών ΤΕΕ σε αντίστοιχης ειδικότητας τμήματα των ΤΕΙ. Η εισαγωγή πλέον θα γίνεται ύστερα από εισιτήριες εξετάσεις σε τρία μαθήματα που διενεργούνται με κοινά θέματα και σε εθνικό επίπεδο.

Επίσης, αναστέλλεται - χωρίς να καταργείται - η ρύθμιση Σουφλιά από το 1992 για περικοπή της δωρεάν χορήγησης των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων. Η αναστολή γίνεται μέχρι το ακαδημαϊκό έτος 2002-2003. Ταυτόχρονα στο εν λόγω νομοσχέδιο περιλαμβάνονται και άλλες διατάξεις, που ρυθμίζουν εκπαιδευτικά ζητήματα.

Εργασιακά μετέωροι είναι οι ωρομίσθιοι καθηγητές Μουσικής, που εργάζονται στα δημόσια Μουσικά Σχολεία της χώρας. Ενδεικτικά, σε υπόμνημά τους, αναφέρουν το παράδειγμα του Πειραματικού Μουσικού Λυκείου Παλλήνης, όπου τα προβλήματα ξεκινούν από τη μη έγκαιρη καταβολή δεδουλευμένων και φτάνουν μέχρι τη μη αναγνώριση της υπηρεσίας τους ως αναπληρωτών. Οπως σημειώνουν, ανάλογη είναι η κατάσταση στα 30 δημόσια Μουσικά Σχολεία της χώρας.

Οπως τονίζουν στο υπόμνημα, υπάρχει «αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταβολή των πληρωμών», ενώ οι εκκλήσεις στις αρμόδιες αρχές έχουν αποβεί άκαρπες. Καταγγέλλουν, επίσης, ότι για ίδιες ώρες εργασίας, «τρία χρόνια υπηρεσίας ωρομίσθιου καθηγητή αντιστοιχούν στα ένσημα ενός περίπου χρόνου μόνιμου καθηγητή». Τα προβλήματα όμως δε σταματούν εδώ, καθώς δεν εφαρμόζεται ούτε ο νόμος 1566/1985, που ορίζει ότι οι ωρομίσθιοι που απασχολούνται περισσότερες από 11 ώρες την εβδομάδα προσλαμβάνονται ως αναπληρωτές και δεν έχει γίνει αύξηση της ωριαίας αποζημίωσης εδώ και μία πενταετία. Σημειώνουν, τέλος, ότι από τους 95 καθηγητές Μουσικής που υπηρετούν στο Μουσικό Σχολείο Παλλήνης, 31 μόνο είναι μόνιμοι, 8 είναι αορίστου χρόνου και 56 ωρομίσθιοι και αυτό το καθεστώς συνεχίζεται επί σειρά ετών.

Οι ωρομίσθιοι καθηγητές Μουσικής ζητούν την αναγνώριση των καθηγητών που εργάζονται πάνω από 11 ώρες εβδομαδιαίως ως αναπληρωτές και κάλυψη της μισθολογικής διαφοράς που προκύπτει, διεξαγωγή διαγωνισμού ειδικοτήτων καθηγητών μουσικών οργάνων, αναπροσαρμογή των μισθών και πληρωμές σε μηνιαία βάση, δίκαια ασφαλιστική και συνταξιοδοτική κάλυψη κ.ά.

Την απάντηση σε αυτούς που «πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και θεωρούν τους σπουδαστές των ΙΕΚ «ανθρώπους β΄ κατηγορίας», θα δώσουν αύριο οι σπουδαστές των Συλλόγων Δημοσίων και Ιδιωτικών ΙΕΚ, οι οποίοι θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας, στις 11.30 το πρωί, έξω από το υπουργείο Παιδείας. Πάγιο αίτημα είναι η δημιουργία ενός διαφορετικού συστήματος επαγγελματικής εκπαίδευσης, που θα διευρύνει αντί να κατακερματίζει τους επαγγελματικούς τους ορίζοντες, που θα μορφώνει αντί να εκπαιδεύει.

Στα «ίσως» και «θα δούμε», που εισέπραξε σε προηγούμενες συναντήσεις με τους αρμόδιους φορείς ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ, όπως επισημαίνει και σε ανακοίνωσή του, αντιτάσσει την ενότητα και το συντονισμό της δράσης των σπουδαστών. Οι σπουδαστές διεκδικούν τη δημιουργία επιτροπών μέσα στα ΙΕΚ και απαιτούν τη διενέργεια Γενικής Συνέλευσης. Στόχος είναι να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η φωνή του Συλλόγου, προκειμένου να διεκδικηθούν τα άμεσα αιτήματά τους. Σε αυτά περιλαμβάνονται: κατάργηση (για τα δημόσια ΙΕΚ) και το πάγωμα (για τα ιδιωτικά) διδάκτρων, χορήγηση πάσου για μειωμένο εισιτήριο, άμεση κάλυψη των προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής, παροχή δωρεάν συγγραμμάτων, πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού, απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας μέσα στο χρόνο σπουδών και κατοχύρωση των συνδικαλιστικών τους δικαιωμάτων. Συγκεκριμένα, ο Σύλλογος απαιτεί να γίνεται ανά 2μηνο δίωρη Γενική Συνέλευση, τη συλλογική διοίκηση των ΙΕΚ με τη συμμετοχή εκπροσώπων των σπουδαστών, καθώς και τη συμμετοχή εκπροσώπου του συλλόγου στη διοίκηση του ΟΕΕΚ.

Ομως, ο αγώνας για τη διεκδίκηση των αιτημάτων τους δε σταματάει εκεί. Οι σπουδαστές και των δύο Συλλόγων θα πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας την Πέμπτη 15/2, στις 11.30 το πρωί, στον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Ηλιουπόλεως 1).

Με ψίχουλα επιχειρεί το υπουργείο Παιδείας να εκτονώσει τις αντιδράσεις στο τεράστιο πρόβλημα που η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης έχει δημιουργήσει για 9.000 εκπαιδευτές των δημοσίων ΙΕΚ, στους οποίους η απόδοση των δεδουλευμένων έχει καθυστερήσει από οκτώ μήνες μέχρι ένα χρόνο. Χτες, τρίτη μέρα απεργίας των εκπαιδευτών στα δημόσια ΙΕΚ, το υπουργείο Παιδείας εξέδωσε, σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ, ένταλμα 2,6 δισ. δραχμών, τα οποία εξασφάλισε από εσωτερική κατανομή κονδυλίων και με τα οποία θα καταβληθεί μέρος των οφειλών προς τους εργαζόμενους στα ΙΕΚ. Στην κίνηση αυτή οδηγήθηκε το υπουργείο κάτω από την πίεση των κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών των δημόσιων ΙΕΚ, οι οποίοι απεργούν και σήμερα. Τα χρήματα δεν αρκούν να καλύψουν το έλλειμμα που αφορά στη μισθοδοσία και φτάνει τα 14 δισ. και οι εκπαιδευτές των δημόσιων ΙΕΚ παραμένουν σε καθεστώς ομηρίας καθώς περιμένουν να πληρωθούν όποτε εξασφαλίσει χρήματα η κυβέρνηση. Σημειώνεται σε αυτό το σημείο, ότι το πρόβλημα προέκυψε και από την κίνηση της κυβέρνησης να λειτουργήσει προεκλογικά 136 δημόσια ΙΕΚ αντί για 92 που είχε αρχικά προγραμματιστεί, με αποτέλεσμα να υπάρξει παρέκκλιση από τον αρχικό προϋπολογισμό.

Σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ, μετά την κίνηση αυτή του υπουργείου Παιδείας και την αποδοχή της πρόσκλησης για κοινή συνάντηση των ΓΣΕΕ, ΟΙΕΛΕ, υπουργού Παιδείας και υφυπουργού Οικονομικών για εξεύρεση λύσης, στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ δεν προτάθηκε παράταση της απεργίας.

Στο μεταξύ, σε απεργία προχωρούν την Πέμπτη 8 του Φλεβάρη οι υπάλληλοι του Οργανισμού Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, διαμαρτυρόμενοι για τη μη ύπαρξη υπηρεσιακού συμβουλίου στον ΟΕΕΚ, τα ελλείμματα και τις υπερβάσεις στον προϋπολογισμό του Οργανισμού, τη μηδενική σχεδόν χρηματοοικονομική ρευστότητα, τη συσσώρευση υποχρεώσεων και οφειλών, που, όπως σημειώνουν, «διακυβεύουν το μέλλον όλων μας».

Οι φοιτητές αντιδρούν στις αντιδραστικές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση(από την πρόσφατη άμεση κινητοποίηση της ΠΚΣ στο διήμερο ζύμωσης της «Διακήρυξης της Μπολόνιας»)

Το εν λόγω ίδρυμα, σχεδιάζεται να στεγαστεί στη θέση «Καστέλο Μιμπέλι» στην περιοχή Δάσια. Το χώρο του «Καστέλο» τον παραχώρησε «ευγενικά» ο Δήμος Φαιάκων, καθώς -όπως τόνισε στην εκδήλωση ο δήμαρχος κ. Μιχάλης Καρράς- «ο Δήμος Φαιάκων θεωρεί τη συνεργασία αυτή χρήσιμη και αναγκαία», προσθέτοντας ότι «μας διακατέχει η πίστη ότι η Παιδεία, ως αγαθό, είναι πάνω και πέρα από κάθε μικρόνοη σκοπιμότητα». Το ότι το αγαθό της παιδείας μετατρέπεται σε εμπόρευμα, μέσα από τέτοιου είδους ιδρύματα - επιχειρήσεις, δε φαίνεται να ενοχλεί καθόλου το δήμο.

Μάλιστα, έχει σημασία ότι το «Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Συντήρησης» δε θα λειτουργεί κατά τη συνήθη τακτική ως εργαστήρι ελευθέρων σπουδών ή ΙΕΚ, αλλά κανονικά ως παράρτημα πανεπιστημίου, δηλαδή ως ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Και μόνο από την αναγγελία της λειτουργίας του τίθεται θέμα συνταγματικής νομιμότητας, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος (παρ. 8) «η σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται».

Το υπουργείο Παιδείας απαντάει δήθεν καθησυχαστικά ότι τα πτυχία του εν λόγω ιδρύματος δε θα αναγνωρίζονται στη χώρα μας ως πανεπιστημιακά. Ομως, ο πρόεδρος του ιδιωτικού πανεπιστημίου, καθηγητής (ελληνικής καταγωγής) Νικόλαος Μέξης, λέει ότι τα πτυχία του ιδρύματος αναγνωρίζονται από το γερμανικό κράτος και ότι: «η Ελλάδα οφείλει να αναγνωρίσει κι εκείνη τα πτυχία αυτά, ανεξάρτητα από τον τόπο σπουδών». Προσθέτει μάλιστα ότι από την πλευρά του ιδιωτικού πανεπιστημίου μπορεί να προσφύγουν ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προκειμένου να αναγνωριστεί η πανεπιστημιακή τους υπόσταση (αφού το ευρωπαϊκό Δίκαιο, μετά και την αναθεώρηση του άρθρου 28 του Συντάγματος, θα είναι ανώτερο κι από τα εθνικά συντάγματα).

Μάλιστα, στην εκδήλωση νομιμοποίησης όλου αυτού του εγχειρήματος, ο βουλευτής Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ Ε. Κοντομάρης, μιλώντας για τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα μας, είπε χαρακτηριστικά: «αργά ή γρήγορα θα πάμε προς όλες τις τομές, τις καινοτομίες σαν αυτές που κάνει ο Δήμος Φαιάκων, όλη συντεταγμένη η πολιτεία».

Παρουσιάζοντας τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας του εν λόγω ιδρύματος, ο Ν. Μέξης, εξηγεί ότι έχει στοιχεία από το γερμανικό, το αγγλικό και το αμερικανικό σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης. Πρόκειται για ένα «campus», δηλαδή ένα πανεπιστημιακό συγκρότημα, που θα λειτουργεί και ως οικοτροφείο. Ανάμεσα στα μεγάλα λόγια που χρησιμοποίησε για να ωραιοποιήσει το εμπόρευμά του, είπε επίσης ότι ο φοιτητής του «Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Συντήρησης» δεν είναι απλώς ένας αύξων αριθμός πρωτοκόλλου, αλλά «μια αυτόνομη προσωπικότητα, ένα μελλοντικό διευθυντικό στέλεχος της οικονομίας, βιομηχανίας και επιστήμης».

Επιπλέον, προβάλλει ως θετική κατάκτηση την είσοδο των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία λέγοντας: «Οι βασικές θεωρίες διδάσκονται στον απαραίτητο βαθμό. Το 50% όμως του διδασκόμενου υλικού στο προδίπλωμα και το 70% στο δίπλωμα αποτελείται από πρακτικές γνώσεις και εμπειρίες. Το Πανεπιστήμιο φέρνει τη βιομηχανία μέσα στο χώρο του, διότι 70-80% των καθηγητών, υφηγητών και βοηθών προέρχονται από το χώρο της βιομηχανίας, με την οποία συνεργάζεται στενά το Πανεπιστήμιο».

Ο πρώτος κύκλος σπουδών στο ίδρυμα διαρκεί κανονικά 9 τρίμηνα, δηλαδή πιστά στα πρότυπα του αγγλικού συστήματος και της διακήρυξης της Μπολόνιας, μιλάμε για τρίχρονες σπουδές. Επειδή όμως είναι απαραίτητη η γνώση αγγλικών και γερμανικών για τις σπουδές, προβλέπεται και κύκλος τριάμισι ή τεσσάρων χρόνων, για όσους δε γνωρίζουν καλά αυτές τις γλώσσες.

Οι υπεύθυνοι του «πανεπιστημίου» παρουσιάζουν ως πλεονέκτημα τη μικρή διάρκεια σπουδών, καθώς θα απελευθερώνεται χρόνος «για την οικονομία και τη βιομηχανία». Σχετικά με τη διάρκεια σπουδών ο Ν. Μέξης, αναφέρει κατά λέξη: «Ο φοιτητής σήμερα χρειάζεται συνήθως 4,5 ή ακόμα και 6 χρόνια για να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Οταν μιλάει για χαμένο χρόνο, μιλάει για χαμένα εξάμηνα. Και όταν τελειώσει στην Ελλάδα ή και σε κάποια τριτοκοσμική χώρα χρειάζεται και ένα μάστερ για να μπορεί να παρουσιάζει ένα αποτέλεσμα σπουδών» (!!).

Ολα αυτά όμως τα «τριτοκοσμικά» δεν ισχύουν για το δικό του «πανεπιστήμιο», όπου οι απόφοιτοι θα βρουν όλες τις πόρτες εργασίας διάπλατα ανοιχτές! Κι αυτό γιατί, όπως λέει, οι επιχειρηματίες θα λατρέψουν το ίδρυμά του, μια που τους εξασφαλίζει λιγότερα έξοδα. «Δυστυχώς, η πρώτη θέση εργασίας με τα σημερινά δεδομένα σπουδών είναι (κατά τον Ν. Μέξη), "μεταπτυχιακή σπουδή", διότι στην πραγματικότητα ο απόφοιτος ακόμα μαθαίνει». Και λέει «δυστυχώς» γιατί «σε τελική ανάλυση τα έξοδά του είναι έξοδα σπουδών για τον εργοδότη». Ετσι, συμπληρώνει, ότι «πρέπει οι εταιρίες να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον υποστήριξης συμπυκνωμένων, σωστών σπουδών ελάχιστης χρονικής διάρκειας, με μεγάλο συντελεστή απόδοσης πρακτικών γνώσεων», δηλαδή, πρέπει τα προγράμματα σπουδών να αναμορφωθούν, ώστε να εξασφαλίζουν τα μέγιστα δυνατά κέρδη στις επιχειρήσεις.

Παράλληλα δεν ξεχνά να διαφημίσει ότι «το μαγαζί του» θεμελιώνει την ευρωπαϊκή ιδέα σπουδών σε διαφορετικές χώρες, διότι «στο μέλλον, μόνο μια εργασία στα ευρωπαϊκά πλαίσια εγγυάται μια καλή σταδιοδρομία».

Ερχόμενος στο επίμαχο θέμα του κόστους σπουδών για το φοιτητή, ο Ν. Μέξης καταφέρνει να είναι σκοπίμως... σαφής. Συγκεκριμένα λέει: «ο μέσος Ελληνας φοιτητής στοιχίζει, μαζί με 3 χρόνια φροντιστήριο και 5 χρόνια σπουδές και μάστερ στο εξωτερικό περίπου 45 έως 50 εκατομμύρια δραχμές. Εκμάθηση ξένων γλωσσών, προσωπικές δυσκολίες, διακοπές σπουδών κλπ, αυξάνουν τα έξοδα. Το νέο πανεπιστήμιο δεν έχει τέτοια έξοδα, ούτε δημιουργεί τέτοια έξοδα, άλλωστε διδάσκει οικονομία και γι' αυτό το λόγο λειτουργεί οικονομικά και διακριτικά». Δηλαδή, δεν είπε κουβέντα για το «πόσο πάει το μαλλί», αλλά προφανώς ο... «νοών νοείτω».

Βέβαια, ισχύουν και άλλα φοβερά, όπως «υποχρεωτική ομοιότυπος ενδυμασία (κοστούμι για το νέο και ταγιέρ για τη νέα) μέσα στο χώρο του πανεπιστημίου»... Θα ήταν μάλλον περιττό να αναρωτηθεί κανείς αν επιτρέπεται ο συνδικαλισμός ανάμεσα στους φοιτητές ή αν ισχύει το ακαδημαϊκό άσυλο.

Τέλος, από ένα ενδεικτικό πρόγραμμα των τριμήνων και της κατανομής τους μέσα στο ημερολογιακό έτος, φαίνεται ότι οι καλοκαιρινές διακοπές θα διαρκούν μόνο ένα μήνα, ενώ το ενδεικτικό έτος που διαλέγουν είναι το 2002, πράγμα που υπονοεί ότι μάλλον τότε θα ξεκινήσει να λειτουργεί η επιχείρηση που λέγεται «Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Συντήρησης».