Η μία μετά την άλλη οι νομοθετικές πράξεις της κυβέρνησης ανεβάζουν το επίπεδο συναγερμού για την εργατική τάξη.

Με το Φορολογικό, πέρα από την άγρια αρπαχτή στους έμμεσους φόρους, χάθηκε και το αφορολόγητο για τους μισθωτούς (αυτό γίνεται με την ιστορία των αποδείξεων, όπου καλείσαι να κυνηγάς τον τυροπιτά της γειτονιάς σου για να μαζέψεις ευρώ - ευρώ τα έξι χιλιάρικα που θα αποδεικνύουν ότι πράγματι ζεις με όσα τα αφεντικό σου πίνει τον καφέ του). Με 12 χιλιάρικα το χρόνο μισθό θα πληρώνεις και φόρο, επειδή δε θα έχεις αποδείξει ότι δεν είσαι ελέφαντας.

Με το Εργασιακό, που ενισχύει το βαρύ πυροβολικό των καπιταλιστών για να μετατρέψουν όλους τους εργάτες σε ευκαιριακά απασχολούμενους, ο συναγερμός βαράει ήδη κόκκινο.

Και σήμερα σκάει το Ασφαλιστικό. Η μάχη των μαχών. Μέσα από την οποία θα επιχειρηθεί μια τρομαχτική μεταφορά χρήματος των εργατών στις τσέπες των καπιταλιστών. Ο,τι πλήρωνες μέχρι τώρα - πανάκριβα - σαν ασφαλιστικές εισφορές υπολόγιζέ το στο τριπλάσιο για το επαγγελματικό ταμείο που θα σε αναγκάσουν να πληρώσεις στη θέση του μέχρι τώρα επικουρικού, και την ιδιωτική ασφάλιση που επίσης θα αναγκαστείς να πληρώσεις, αν δε θες να βγεις στη σύνταξη με 360 ευρώ! Αυτό νομοθετείται αυτές τις μέρες, πέρα από τα ήδη γνωστά για την αύξηση του ορίου ηλικίας που θα βγαίνεις στη σύνταξη και τη μείωση του ποσού της σύνταξης.

Σ' ένα τέτοιο εφιαλτικό τοπίο, οι εργατοπατέρες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ (οι πολιτικές δυνάμεις, δηλαδή, που ποδηγετούν τους εργάτες) σφυράνε κλέφτικα.

Στους χώρους δουλειάς οι καπιταλιστές - επενδυτές (χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτές τις μέρες οι αδελφοί Φιλίππου της ΦΑΓΕ) οργώνουν το κορμί των εργατών.

Ε, αυτήν την ώρα όλα σου λένε «αν όχι τώρα, πότε;» Ισως ποτέ αν δεν ξεσηκωθείς.

Αυτό θέλουν. Να αποδεχτούμε σα φυσικό φαινόμενο την καταστροφή της πιο σημαντικής παραγωγικής δύναμης, της εργατικής.

Αυτό συμβαίνει σήμερα. Καταστρέφουν εργάτες. Τους οδηγούν σε μια τρελή κούρσα αύξησης της παραγωγικότητας με όλο και πιο χαμηλή τιμή αγοράς της εργατικής δύναμης. Οι μηχανές, παραγωγή των εργατών κι αυτές, μπορούν να βγάζουν όλο και πιο πολλά προϊόντα, αλλά προϋποθέτουν ζωντανούς εργάτες πίσω απ' αυτές.

Αυτοί οι εργάτες μ' αυτές τις μηχανές - με από κοντά και την παραγωγή των αγροτών - μπορούν να κάνουν θαύματα που να είναι σε όφελος του ίδιου του εργαζόμενου κόσμου. Το εμπόδιο είναι το καπιταλιστικό κέρδος. Που για να υπάρχει πρέπει και οι εργάτες να είναι στα γόνατα και οι μηχανές να δουλεύουν στο 24ωρο με τους εργάτες να εναλλάσσονται πίσω απ' αυτές σε δίωρα, τρίωρα, τετράωρα ...72ωρα!

Αυτό επιδιώκουν: Να μπορούν να αγοράζουν χωρίς συλλογικό συμβόλαιο και κανόνες κάθε μέρα ακριβώς την εργατική δύναμη που θέλουν, στην τιμή που κάθε μέρα θα ορίζουν και να την γονατίζουν.

Από τη σκοπιά τους οι καπιταλιστές δεν κάνουν κανένα αμάρτημα. Θα ήταν αμαρτία για τα κέρδη τους αν δεν έκαναν ακριβώς αυτό.

Το πρόβλημα το έχουν οι εργάτες. Που βλέπουν πως από τα χέρια τους παράγεται όλος ο πλούτος, αλλά δεν τους ανήκει. Η λύση είναι γνωστή πάνω από 150 χρόνια πριν διατυπωμένη στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο, εξειδικευμένη στους τόμους της μαρξιστικο-λενινιστικής συνέχειας. Κι αυτή ακριβώς είναι η επικαιρότητά της.

«Τώρα είναι ώρα προσωπικής ευθύνης (...) διαφορετικά υποθηκεύουμε όλη τη ζωή μας στο κεφάλαιο, τέτοιο δικαίωμα δεν έχουμε», έγραφε χτες ο «Ριζοσπάστης» στο πρωτοσέλιδο σχόλιό του.

Κι εδώ ακριβώς είμαστε. Ολα για την απεργία στις 21 και 22 του Απρίλη. Ολα για να ανέβει ένα σκαλί η συνείδηση των εργατών, που δεν καλούνται να γίνουν «ταραξίες» (όπως φοβούνται οι σοσιαλδημοκράτες μην και διαταραχτεί η καπιταλιστική παραγωγή), αλλά κοινωνικοί ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, κύριοι αυτής καθαυτής της ύπαρξής τους που είναι και η δύναμή τους.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΤΑΞΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών του λαού

ΤΑ ΝΕΑ: Κάμερες παντού - η Αρχή δίνει πράσινο φως

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Αγρότες: Φόροι και «ψαλίδι» στις επιδοτήσεις

ΕΘΝΟΣ: ΕΛΠΙΔΕΣ για άλλους 15.000 υποψήφιους

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι επιχειρηματίες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Ανατροπές με αναταράξεις

ΤΟ ΒΗΜΑ: «Αστε τον ήσυχο με εντολή υπουργού»

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΑΛΛΑΓΕΣ στις μετεγγραφές σε ΑΕΙ - ΤΕΙ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Κοινή κάθοδος ΝΔ - ΛΑΟΣ στις δημοτικές προτείνει ο Γ. Καρατζαφέρης

ΑΥΡΙΑΝΗ: 3 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΗΡΗΣ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Δίνουν «πράσινο φως» για ΙΧ με πετρέλαιο

Η ΑΥΓΗ: Κόβουν το σχολείο στα μέτρα της κρίσης

Ο ΛΟΓΟΣ: ΠΑΡΕΛΘΟΝ η βάση του 10

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΑΝΑΨΑΝ ΤΑ ΑΙΜΑΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΒΑΡΙΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ

«"Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία που έχει απομείνει είναι ο αποπληθωρισμός" ήταν η φράση που χρησιμοποίησε ο διευθύνων σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος (...) Η πραγματική οικονομία λειτουργεί πανάκριβα, άρα αναποτελεσματικά, δηλαδή μη ανταγωνιστικά (...) Αυτό θα ανατρέψει τώρα ο αποπληθωρισμός. Κάθε συντελεστής κόστους θα πρέπει να μειώσει τις απαιτήσεις του. Το κράτος, οι ενδιάμεσοι επαγγελματίες, οι μισθωτοί και βεβαίως οι επιχειρηματίες» (ο Μπ. Παπαδημητρίου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Οτι όλοι θα μειώσουν τις απαιτήσεις τους είναι ένα παραμύθι. Ισα ίσα, για να αυξηθούν τα καπιταλιστικά κέρδη, για να ανέβει το επίπεδο ανταγωνισμού μεταξύ των καπιταλιστών, εξαναγκάζουν και με κυβερνητική παρέμβαση τους εργάτες να δεχτούν κι άλλη μείωση μισθών, τον μόνο τρόπο για να αυξηθούν τα κέρδη. Ηδη όμως ο μισθός του εργάτη δεν του φτάνει για να αναπληρώσει την εργατική του δύναμη ώστε να πάει και την άλλη μέρα στη δουλειά και να διατηρήσει ένα σχετικά ανθρώπινο επίπεδο ζωής. Το σπρώξιμο των εργατών στην εξαθλίωση δεν είναι πρόβλημα για τους καπιταλιστές, έχουν μεγάλη στρατιά ανέργων για εφεδρεία. Λένε πως με τη μείωση μισθών θα έχουμε φτηνότερα προϊόντα. Κι αυτό παραμύθι είναι. Από το σταθεροποιητικό πρόγραμμα του 1985 μέχρι σήμερα οι τιμές στα προϊόντα αυξάνονται διαρκώς παρότι το ένα πάγωμα μισθών διαδέχεται το άλλο. Το κέρδος οι καπιταλιστές το βγάζουν από την εκμετάλλευση ζωντανής εργατικής δύναμης. Αυτήν θέλουν ακόμα πιο φτηνή, έτσι εξασφαλίζουν ανταγωνιστικότητα. Για να το πετύχουν αυτό δε φτάνει ένα πρόσκαιρο πάγωμα μισθών. Γι' αυτό έχουν βάλει στο στόχαστρο το σύνολο των ρυθμίσεων που επιτρέπουν στην εργατική τάξη με συλλογικό τρόπο να διαπραγματεύεται με τους καπιταλιστές. Χαρακτηριστικό το σχόλιο στον χτεσινό «Ριζοσπάστη»:

«Τι σημαίνει στην πράξη αποπληθωρισμός; Οτι οι μισθοί, σε όλο το φάσμα της οικονομίας, στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, θα πρέπει να υποχωρήσουν τόσο πολύ, ώστε η Ελλάδα να φτάσει σε αρνητικό πληθωρισμό! Αυτό απλά σημαίνει όχι μόνον απώλεια του 13ου και 14ου μισθού στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό και όχι μόνο (...) Η "πρόταση" αυτή ενσωματώνει όλα τα αιτήματα της άρχουσας τάξης, όπως η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του ορίου των απολύσεων, η επέκταση των ελαστικών σχέσεων απασχόλησης. Και εννοείται ότι οι πολιτικές αυτές δε θα εφαρμοστούν για ένα ή δύο χρόνια, αλλά σε βάθος χρόνου, με στόχο να γίνει φθηνότερη για το κεφάλαιο η εργατική δύναμη» (το σχόλιο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ: «Νέο πλαίσιο για τις "ευέλικτες" μορφές εργασίας (απασχόληση με μπλοκάκι, εκ περιτροπής εργασία, μερική απασχόληση, τηλεργασία, ενοικίαση εργαζομένου, εργασία τα Σάββατα (...) προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για τις "εγγυήσεις κατά της εργασιακής ανασφάλειας" το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΜΕ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΟΠΛΩΝ: «Η ασυδοσία των επιχειρήσεων να χρησιμοποιούν όλες τις μορφές ευελιξίας που είχαν θεσμοθετηθεί την τελευταία 20ετία παραμένει απόλυτη. Και με αυτό τον νόμο - και παρά τις προπαγανδιστικές κορόνες - όπως και σήμερα, οι επιχειρήσεις θα μπορούν να έχουν στη δούλεψή τους μισθωτούς με "μπλοκάκι", να ενοικιάζουν σαν να ήταν αντικείμενα εργάτες και εργάτριες, να επεκτείνουν τη μερική απασχόληση, να εφαρμόζουν τη διαθεσιμότητα και την εκ περιτροπής εργασία, να καταστρατηγούν το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας με τη λεγόμενη διευθέτηση. Ειδικότερα, με το σχέδιο νόμου παραμένει σε ισχύ το αίσχος της "ενοικίασης" εργαζομένων, το δουλεμπόριο εργατών και εργατριών, ενώ ανέγγιχτες παραμένουν και οι εργολαβίες. Οι όποιες "διευθετήσεις" του νομοσχεδίου δεν αναιρούν στο παραμικρό το γεγονός ότι περίπου 100.000 εργάτες και εργάτριες και μάλιστα στις πιο βαριές και "μαύρες" εργασίες θα συνεχίσουν να σέρνονται στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο που οι θιασώτες της ονομάζουν "ελεύθερη αγορά εργασίας". Το ίδιο παραμένει σε ισχύ και το καθεστώς με τα "μπλοκάκια". Μάλιστα, η κυβέρνηση έκανε πίσω και απ' αυτό που είχε εγγράψει στο αρχικό προσχέδιο νόμου και αύξησε από τρεις (3) σε έξι (6) μήνες το διάστημα στο οποίο απρόσκοπτα οι εργοδότες θα έχουν στη δούλεψή τους εργαζόμενους με "μπλοκάκι". Το όργιο της σκληρής εκμετάλλευσης του κεφαλαίου θα μπορεί να συνεχίζεται αφού με ακόμα ένα νομοσχέδιο για τα εργασιακά παραμένουν σε ισχύ τα όπλα της εργοδοσίας, όπως η "διαθεσιμότητα", η μείωση δηλαδή των ημερών εργασίας με πρόσχημα την κατάσταση και τις ανάγκες της επιχείρησης, αλλά και η μερική απασχόληση και ακόμα η "διευθέτηση του χρόνου εργασίας" που σημαίνει κατάργηση του σταθερού ημερήσιου χρόνου» (το θέμα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).