Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Αυτοί που θίχτηκε ο πολιτισμός τους, είναι αυτοί που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση. Αυτοί είναι που ζητάνε περιορισμό των διαδηλώσεων. Αυτοί που ανέχονται να τσακίζονται καθημερινά εργάτες εκεί όπου η βία εκφράζεται διαρκώς με όρους κρεσέντο, στους χώρους δουλιάς.

Αυτό, λοιπόν, που εμφανίστηκε στις τηλεοράσεις είναι ο πολιτισμός τους. Αυτή είναι η αστυνομία τους κι αυτός είναι ο ρόλος που της έχουν δώσει. Αυτός ακριβώς ο ρόλος που αντιστοιχεί στην εποχή όπου υπέρτατη αξία αναγορεύεται ο ανταγωνισμός, η αποτελεσματικότητα...

Αυτή η αστυνομία είναι πράγματι αποτελεσματική στην καταστολή. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετική εντός των αστυνομικών τμημάτων; 'Η είναι κάτι καινούριο αυτό που τώρα φάνηκε και στην οθόνη; Ποιος - υπάρχει έστω ένας; - πολίτης που να έχει περάσει από αστυνομικό τμήμα και να μην έχει να αφηγηθεί ένα περιστατικό βίας και αυθαιρεσίας; Εχει συναντήσει κανείς έστω έναν - αριθμητικά έναν - μπάτσο που να μη κάνει κατάχρηση εξουσίας;

Ας το λουστούν ό,τι συνέβη. Δικό τους είναι. Οπως δικός τους είναι και ο Πολύδωρας και ο Χρυσοχοΐδης.

Κι ας διδάσκονται οι από κάτω: Το κράτος ήταν, είναι και θα είναι ταξικό. Δεν μπορεί το κράτος των αστών να είναι γαλαντόμο με τους από κάτω. Είναι άλλο πράμα η δημοκρατική διεκδίκηση για τον περιορισμό της αστυνομικής αυθαιρεσίας κι άλλο ο ρόλος της αστυνομίας. Οταν κεντρική κατεύθυνση είναι: Να αφεθεί η αστυνομία απερίσπαστη στην κεντρική αποστολή της που είναι η καταστολή, τότε τέτοια φαινόμενα είναι απλά προδιαγεγραμμένα.

Κι εσύ που ζητάς περισσότερη αστυνόμευση πρέπει να γνωρίζεις ότι ζητάς περισσότερο από αυτό που τώρα δήθεν καταγγέλλεις. Αυτά πάνε μαζί.

Ας πάψουν να παριστάνουν τους κροκόδειλους. Οταν εκπρόσωπος του πολιτισμού τους είναι ο... Γουσέτης. Οταν έναν τέτοιο τύπο τον έχουν να διδάσκει στο πανεπιστήμιο πως οι συνεργάτες των Ναζί στην Εσθονία έχουν δίκιο. Οταν αποδέχονται πως αποκατάσταση της δημοκρατίας σημαίνει εκτός νόμου τα κομμουνιστικά κόμματα, ε, να τη λουστούν τη δημοκρατία τους.

Οπως δεν υπάρχει ολίγον έγκυος έτσι δεν υπάρχει και ολίγον καπιταλισμός, έτσι δεν υπάρχει και αστυνομία με ολίγη βία.

Ο Γουσέτης, η Ρεπούση, ο Πολύδωρας, όλοι μαζί για την ίδια δημοκρατία δουλεύουν. Αυτή την τωρινή. Με μοιρασμένους ρόλους. Τίποτα λιγότερο.

Οποιος θέλει να πιπιλάει το δάχτυλο ας πιστεύει κάτι διαφορετικό. Αλλά μην κλαίγονται μπροστά μας.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Εργασίες της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΠΑΜΕ: Ανοίγει δρόμους για ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΤΑΞΙΚΟ συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα

ΤΑ ΝΕΑ: Τι δουλειά έχω σε υπουργείο με αχρείους;

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΟΥΤΕ μια παραίτηση

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Χαστούκι στον πολιτισμό μας

Η ΑΥΓΗ: Το δικό μας Αμπού Γκράιμπ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΕΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ με βιαιοπραγίες αστυνομικών

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ: ΒΙΝΤΕΟ - ΜΠΑΤΣΟΣ ΓΙΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΜΠΑΡΑΖ ΕΜΠΡΗΣΜΩΝ στην Αθήνα

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Ούριος άνεμος από τη λεβεντογέννα Κρήτη

ΠΑΡΟΝ: 2,2% Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ: 50 - 50 στο παρά πέντε

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ρουσφέτια της νύχτας

Η ΧΩΡΑ: Θα χτίζουν οριστικά τα μικρά οικόπεδα

ΕΘΝΟΣ: ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ το κόλπο της συνέντευξης

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Στον προθάλαμο 15 deals

«Οι Εσθονοί βίωσαν τα τρία χρόνια ναζισμού περίπου ως ανακούφιση της σταλινικής καταπίεσης (...) η αριστερά θα έπρεπε να είναι η πρώτη που θα κατήγγελε τόσο τις σταλινικές αγριότητες όσο και τις πρόσφατες (...) παρόμοια θα έπρεπε να καταγγείλει τις σταλινικές αγριότητες που βιώθηκαν από τους Αλβανούς (που πρόσφατα αγκάλιαζαν τον Μπους) και όσους άλλους υπέστησαν τη σοβιετική μπότα. Κι ας έθεσαν εκτός νόμου τα ΚΚ» (ο Διονύσης Γουσέτης στην «ΑΥΓΗ»).

«Είναι πρωτόγνωρο το 60% των ψηφοφόρων ενός κομμουνιστικού και επαναστατικού (όπως αυτοπροσδιορίζεται το ΚΚΕ) να γοητεύεται από τις απόψεις ενός ακροδεξιού μορφώματος (...) οι αποκλειστικές ευθύνες ανήκουν στη σημερινή ηγεσία του εθνικιστικά μεταλλαγμένου ΚΚΕ (...) η "ανυπακοή" του ενός είναι η απάντηση στο "αντισταθείτε" του άλλου (...) θυμίζουν όσα έγιναν στη Γαλλία πριν δύο δεκαετίες όταν το ΚΚΓ λεηλατήθηκε κυριολεκτικά από τον Λεπέν» (η συνέχεια μαθημάτων γκαιμπελισμού στην «ΕΠΟΧΗ»).

«Στην πολεμική κατά του βιβλίου βρέθηκε πράγματι πολύ κοντά ένα τμήμα της Δεξιάς με ένα τμήμα της Αριστεράς, ή ό,τι παραδοσιακά αποκαλούμε Δεξιά και Αριστερά. Οι νέες συμμαχίες τις οποίες έχουμε δει και σε άλλα θέματα και πιθανότατα θα βλέπουμε συχνότερα στο μέλλον» (η Μ. Ρεπούση στο «ΒΗΜΑ»).

«Η κυρία Ρεπούση απ' την αρχή αυτής της ιστορίας έδειξε μια σχεδόν ακατανόητη αλαζονεία. Αντί να θιχθεί με όσα της κατελόγιζαν ως λάθη πολλοί και διαφορετικοί άλλοι δικαίως άλλοι αδίκως κι αντί να απαντήσει με ένα έστω κείμενο (αριθμός 1) όπου θα στήριζε με επιχειρήματα (επιστημονικά και πολιτικά) τις απόψεις της και όπου θα αποδείκνυε το δίκιο της, κατέφυγε στην άρνηση να κριθεί από οποιονδήποτε στην αρχή... από οποιονδήποτε άλλον πλην από τους ιστορικούς στη συνέχεια. Ομως η ίδια ούτε καν ιστορικός είναι. Είναι καθηγήτρια Γαλλικής. Εκαμε μεταδιδακτορικό στην Παιδαγωγική της Ιστορίας, αλλά ιστορικός δεν είναι» (η επισήμανση από τον Στάθη Σ. στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΔΕΝ ΞΕΠΛΕΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ: «Καταιγισμός από βίντεο με σκηνές βιαιοπραγίας από αστυνομικούς αναμένεται εντός των επομένων ημερών ενώ οι αξιωματικοί της Αντιτρομοκρατικής περιμένουν τα χειρότερα. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης με τις εμφανίσεις του στα κανάλια κυριολεκτικά τα έκανε χειρότερα.

Ακόμα και ο ίδιος τώρα πλέον αντιλαμβάνεται ότι φτάνει κοντά η μέρα που θα αναγκαστεί να ομολογήσει δημόσια ότι με την πρακτική που έχει εφαρμόσει και τη λανθασμένη επιλογή του αρχηγού της ΕΛΑΣ η Αστυνομία πρέπει να διαλυθεί και να συσταθεί εξ αρχής» (από το πρώτο θέμα στην «ΑΥΡΙΑΝΗ»).

ΟΥΤΕ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΥ... «Ο Βύρωνας Πολύδωρας μιλάει ανοιχτά πλέον για τις απειλές που δέχεται κατά της ζωής του, συνιστώντας πάντως ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση και μεθοδικότητα στον εντοπισμό και τη σύλληψη των τρομοκρατών, ώστε να αποφευχθεί "το μεγάλο επικείμενο κακό" (...) στο υπουργείο δημόσιας τάξης κάνουν πλέον λόγο για "συστημικό παρακράτος" με αφορμή τον χρόνο και τον διαδικτυακό τόπο προβολής του βίντεο, αλλά και τον ξυλοδαρμό του υποδιευθυντή των ΜΑΤ. Θεωρούν βέβαιο ότι οι αντιεξουσιαστές πολλοί εκ των οποίων κινούνται στις παρυφές της τρομοκρατίας, διατηρούν σχέσεις και επαφές με στελέχη της αστυνομίας από τα οποία πήραν το υλικό του βίντεο αλλά και τη φωτογραφία του υποδιοικητή των ΜΑΤ (...) ανησυχούν ότι ο επόμενος στόχος των τρομοκρατών πιθανόν να κινείται μέσα σε πλήθος την ώρα που θα εκδηλωθεί εναντίον του επίθεση και τρέμουν στο ενδεχόμενο εγκληματικής βομβιστικής ενέργειας σε κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο της Αθήνας στη διάρκεια εργάσιμης ημέρας. Πιστεύουν ότι οι τρομοκράτες έχουν άμεση πληροφόρηση και γνώση για τα μέτρα που λαμβάνει η αστυνομία» (το ρεπορτάζ στη «ΧΩΡΑ»).

ΤΟ ΛΙΠΑΣΜΑ: «Δύσκολα μπορεί κανείς να συμφωνήσει με την πάγια θέση του υπουργείου Δημόσιας Τάξης πως τέτοια περιστατικά είναι μεμονωμένα. Μεμονωμένες είναι οι περιπτώσεις που οπτικό υλικό έρχεται στη δημοσιότητα (...) η συμπεριφορά αυτή τροφοδοτείται από την εδραιωμένη πεποίθηση ατιμωρησίας όσων αστυνομικών αυθαιρετούν» (ο Κ. Παπαϊωάννου, πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Δικαιωμάτων του Ανθρώπου / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ»).