Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα ΝΕΑ

Η πραγματικότητα των αρχών του 20ού αιώνα, επανέρχεται ως πιο σκληρή πραγματικότητα στις αρχές του 21ου αιώνα κι αυτό που διαβάζαμε ως μυθιστόρημα για τα σφαγεία του Σικάγο στη «Ζούγκλα» του Σιγκλέρ, το διαβάζουμε ως πραγματική είδηση για τα σημερινά σφαγεία.

Οσοι είχαν την ευκαιρία να διαβάσουν τότε στη δεκαετία του '70 τη «Ζούγκλα» του Σιγκλέρ, με εφόδιο και μόνο εκείνες τις πληροφορίες, δεν περίμεναν ειδικές αποκαλύψεις για την κάθε «ΜacΤάδε». Ξέρανε πως όπου κυριαρχεί το κέρδος χάνει ο άνθρωπος. Ξέρανε - ένα βιβλίο - ο Λόγος, δηλαδή - βοήθησε σ' αυτό - πως και η διατροφή είναι για τους καπιταλιστές ένας από τους πλέον πρόσφορους χώρους για τρελά κέρδη. Οτι αυτοί θα κερδίσουν κι από το σάπιο που θα πουλήσουν κι από τις υπηρεσίες Υγείας που θα πουλήσουν στη συνέχεια.

Το γεγονός παραμένει: Δεν μπορεί κανείς να αφήνει την ίδια τη ζωή στα χέρια των καπιταλιστών. Αυτοί καταλαβαίνουν μόνο από κέρδος. Κι όποιος ισχυρίζεται πως θα βάλει κανόνες στο κέρδος είναι τουλάχιστον αγύρτης.

Αλλο παράδειγμα: Γύρω από το θέμα των κλιματικών αλλαγών, γενικότερα του περιβάλλοντος, έχει στηθεί ένας χορός δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κάθε διαφήμιση πλέον τονίζει το οικολογικόν τού προϊόντος. Και αρκεί μια επιστημονική μελέτη για να πει το απλό: Ολα αυτά είναι άχρηστα. Πού είναι η αλήθεια; Μόνο οι επιστήμονες μπορούν να το πουν. Αλλά αυτό προϋποθέτει η επιστήμη να δουλεύει για έναν - τον ίδιο - σκοπό. Οταν η επιστήμη υπηρετεί αυτά ή τα άλλα καπιταλιστικά κέρδη, οι ανακοινώσεις της δεν είναι τίποτα άλλο από διαφήμιση αυτού ή του άλλου προϊόντος. Αρα, δεν αρκεί να δηλώνουμε όλοι φίλοι του περιβάλλοντος. Πρέπει και με πράξεις να αποδεικνύουμε ότι η σχέση μας με το περιβάλλον δεν αφορά κάποια γλυκανάλατη συγκίνηση για τη ροζ απόχρωση κάποιας τουλίπας, αλλά τη γνώση για την προστασία της ίδιας της ζωής. Κι όταν μιλάμε για ζωή πάλι δεν αναφερόμαστε γενικώς και αορίστως, μιλάμε για την τεράστια πλειοψηφία των ανθρώπων που σε κάθε γωνιά της γης παράγουν όλο τον πλούτο κι αυτό σημαίνει ότι στεκόμαστε παντελώς αδιάφοροι για τη ζωή εκείνων των λίγων που - βδέλλες αυτοί καθαυτοί - ζουν από το σώμα των εργατών.

Σημαίνει και αυτό πως δεν μπορείς να είσαι και με τα κέρδη των λίγων και με τη ζωή των πολλών. `Η, τα κέρδη, ή οι άνθρωποι!

Ασχετο: Μια θετική απαισιοδοξία! Υπάρχει τέτοια; Ναι, υπάρχει. Την περιγράφει πολύ ωραία η καθηγήτρια εδώ δίπλα. Είναι η απαισιοδοξία της γνώσης. Που σαν τέτοια, σαν γνώση μπορεί να γίνεται όπλο αμάχητο. Καμιά μάνα στο ζωικό βασίλειο δε σκοτώνει το παιδί της. Το κάνει η μάνα καταναλωτής στο καπιταλιστικό περιβάλλον. Κι αυτό είναι μια από τις πλέον φρικτές νίκες του καπιταλισμού. Ενας από τους πιο σπουδαίους λόγους για να ανατραπεί. Που σημαίνει να καταργηθεί η βάση του, η καπιταλιστική ιδιοκτησία, να καταργηθεί το εμπόριο, δηλαδή η δυνατότητά του να χρησιμοποιεί τα πάντα - και το περιβάλλον και την εργατική δύναμη - για να έχει κέρδη. Κάθε διαχείριση αυτής της πραγματικότητας είναι συνενοχή στο έγκλημα. Νέτα σκέτα!

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ιμπεριαλιστική ΣΠΙΘΑ ΓΙΑ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ έντασης και αποσταθεροποίησης

ΤΟ ΒΗΜΑ: Το φάντασμα του «κινδύνου από Βορρά»...

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε δίλημμα η Αθήνα για διπλή ονομασία

Η ΑΥΓΗ: Κόσοβο: Κακό προηγούμενο η μονομερής ανεξαρτητοποίηση

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Κλειστόν λόγω ψύχους

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΕΠΙΤΥΧΗΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ της κρατικής μηχανής

Ο ΛΟΓΟΣ: ΣΤΟΝ ΠΑΓΟ και σήμερα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πολλαπλά κατάγματα από τον παγετό

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ΟΔΟΜΑΧΙΕΣ

ΕΘΝΟΣ: ΕΝ ΨΥΧΡΩ αλωνίζουν οι κερδοσκόποι

ΤΑ ΝΕΑ: Κύμα σφοδρής κερδοσκοπίας

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Πρόσθετα μέτρα ζητά η ΕΕ

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΗΜΕΡΑ ΞΑΠΛΑΣ ΚΑΙ ΤΕΜΠΕΛΙΑΣ

Η ΧΩΡΑ: Λούφα και DVD

«Ποτέ δεν μπόρεσε κανείς να εμποδίσει ένα παιδί και να ακούει και να βλέπει και να φαντάζεται με τα υλικά που κάθε φορά η ενήλικη πραγματικότητα του προσφέρει (...) Πώς νιώθει ένα μικρό παιδί όταν γύρω του επικρατεί ένας καταιγισμός λόγων για αυτοκτονίες, σεξουαλικές ιδιαιτερότητες, τσόντες αναρτημένες σε εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας, τηλετσόντες σε ώρες υψηλής τηλεθέασης; Πώς νιώθει ένα παιδί μέσα στον ευτελισμό και την απαξίωση των πάντων;».

«Η τηλεόραση, ως πανίσχυρος ανώνυμος παιδαγωγός, προτάσσει μεταξύ όλων των άλλων και έναν ατελείωτο καβγά ως κυρίαρχο κομμάτι της πραγματικότητας. Ενας αέναος τσακωμός, άνθρωποι που μόνο διαφωνούν και πάνε να κυριαρχήσουν ο ένας στον άλλον. Ατομα που αλληλοσπαράσσονται μέσα από ομιχλώδη επιχειρήματα. Μια αλήθεια συνεχώς υπό αίρεση».

«Κανένας δημόσιος λόγος δεν πείθει. Πώς μπορούν να επιδράσουν σήμερα τα άρθρα μιας εφημερίδας, τι δύναμη έχουν; Κι όμως, εγώ θα επιθυμούσα να έχουν μια δύναμη που δεν έχουν. Μια δύναμη όπλου, λεπίδας, σφαίρας. Θα επιθυμούσα αυτές οι γραμμές που αναφέρονται στα παιδιά να είχαν τη δύναμη μιας, έστω στιγμιαίας, διέγερσης στους αναγνώστες».

«Ασε τα λόγια, θα μου πείτε, έχεις κάτι να μας προτείνεις; Ναι! έχω κάτι να προτείνω: μια μεγαλύτερη διαύγεια ως προς τις παρενέργειες του σήμερα στον παιδικό ψυχισμό. Εχω να προτείνω την απαισιοδοξία της γνώσης. Εχω να προτείνω μια μεγαλύτερη ενασχόληση του ενήλικα όχι μόνο με το τι συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρα του Ζαχόπουλου, αλλά και με το τι μπορεί να συμβαίνει στον ψυχισμό ενός παιδιού που σήμερα μεγαλώνει σε αυτή τη συγκυρία. Εχω να προτείνω ένα γενικότερο ξεβόλεμα. Πώς γίνεται με ελαφριά την καρδιά να παίζουμε με την καρδιά των παιδιών μας και να την κάνουμε κλωτσοσκούφι; Το "φτάνει πια" θα ήθελα να έχει μια μεταφυσική δύναμη και να λειτουργήσει με τη φυσική δύναμη του νερού που πίνουμε».

(Αποσπάσματα από άρθρο της Φωτεινής Τσαλίκογλου, καθηγήτριας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου / ΤΑ ΝΕΑ).

Η «ΖΟΥΓΚΛΑ» ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ: «Νέο διατροφικό σκάνδαλο στις ΗΠΑ ανάγκασε το υπουργείο Γεωργίας να αποσύρει από την αγορά 65 εκατομμύρια κιλά μοσχαρίσιου κρέατος - την παραγωγή, δηλαδή, δύο ολόκληρων χρόνων της εταιρίας Westland / Hallmark Meat Co - από την αμερικανική αγορά (...) η μεγαλύτερη απόσυρση κόκκινου κρέατος στην ιστορία της Αμερικής ήρθε ύστερα από τη δημοσιοποίηση βίντεο που έδειχνε εργαζόμενους της εταιρίας (...) να σφάζουν μοσχάρια που δεν μπορούσαν ούτε να μετακινηθούν μόνα τους, κάτι που απαγορεύεται από σχετικό νόμο καθώς εγείρεται θέμα δημόσιας υγείας (...) τουλάχιστον 17 εκατομμύρια κιλά από τη συνολική ποσότητα κρέατος που διοχετεύθηκε στην αγορά τα τελευταία δύο χρόνια, κατέληξαν σε εστιατόρια σχολείων, και το μεγαλύτερο μέρος αυτών έχει σίγουρα καταναλωθεί ήδη» (η είδηση στο ΕΘΝΟΣ).

ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΙΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΤΟΥ ΑΛΑΝ ΓΚΟΡ: «Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, πολλοί Ρώσοι επιστήμονες αμφισβητούν τον ρόλο του ανθρώπινου παράγοντα στην υπερθέρμανση του πλανήτη, αντιμετωπίζοντας το φαινόμενο ως μέρος ενός φυσικού κύκλου (...) οι Ρώσοι ειδικοί φτάνουν να μιλούν ακόμη και για "μύθο" (...) η σημερινή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη επισημαίνει (ο Βλαντιμίρ Μελνίκοφ, διευθυντής του Ινστιτούτου της Γήινης Κρυόσφαιρας) "εντάσσεται στους φυσικούς κύκλους του κλίματος και οδεύει προς το τέλος της", καθώς "θα εισέλθουμε σε μία νέα περίοδο δημιουργίας παγετώνων"» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).