Μια μάνα που γέννησε το παιδί της στο δρόμο από το Αφγανιστάν προς κάποια γη της επαγγελίας κάπου στη δύση. Μια οικογένεια, επίσης από το Αφγανιστάν, που ξεκληρίστηκε σ' ένα διπλανό νησί. Μια κυβέρνηση που εμφανίζεται ως κριτής των πάντων, αυτή που σπρώχνει κόσμο και κοσμάκη να χάνεται στα ερημονήσια. Κι από κοντά ΜΚΟ με αποστολή να υποκαταστήσουν το λαϊκό κίνημα ή και πλευρές της κρατικής πολιτικής. Μια κλωστή τα συνδέει όλα αυτά: Ο ιμπεριαλισμός, κι ας ενοχλεί η λέξη τους ευαίσθητους.

Στα δικά μας: Από πότε είναι «νόμιμο», «ηθικό», ή, όπως αλλιώς θέλουν να το πουν, το να μπαίνει στη ζυγαριά το δικαίωμα στη δουλειά; Τι πά' να πει να συζητήσουμε ποιοι έχουν νόμιμο δικαίωμα στη δουλειά και ποιοι όχι; Τι καινούργια κόλπα είναι αυτά από την ηγεσία της ΓΣΕΕ;

Κάθε συζήτηση για το νόμιμο ή όχι των «στέιτζ», των «συμβασιούχων» και πάει λέγοντας, μεταθέτει το θέμα από την ανεργία και το αίτημα «δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα» στο «δουλειά σε όσους νόμιμα πρέπει να δουλέψουν». Το νόμο, όμως, τον φτιάχνει αυτός που είναι στην εξουσία, κι έτσι το αίτημα καταλήγει στο «δουλειά για όσους αυτή η εξουσία επιλέγει». Στο ακόμα χειρότερο, η δουλειά από δικαίωμα ανάγεται σε προνόμιο. Και στο ακόμα πολύ χειρότερο η δουλειά από διαδικασία παραγωγής πλούτου παρουσιάζεται ως ελεημοσύνη.

Είναι οι νέες εκδοχές του παλιού «διαίρει και βασίλευε».

Για τους άνεργους, είτε επί κυβέρνησης ΝΔ, είτε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το κύριο είναι η ανεργία. Κι απ' αυτή τη θέση του άνεργου, πρέπει να κόψουν το βήμα στον κάθε Παναγόπουλο και τα διχαστικά του περί νομιμότητας.

Παιδιά της εργατικής τάξης όλοι τους, πρέπει να βρουν τρόπο να συσπειρωθούν σαν τάξη ενάντια σε τάξη, μια αρχή μπορεί να είναι η συσπείρωση γύρω από το ταξικό πλαίσιο διεκδικήσεων που προβάλλει το ΠΑΜΕ, αλλά κι αυτό ακόμα σήμερα δε φτάνει. Η κατάσταση σ' αυτό που ονομάζουν αγορά εργασίας είναι τέτοια που οδηγεί αναγκαστικά όλο και πιο έντονα στην ανάγκη με πολιτικούς όρους και γενικευμένα να αντιμετωπίζεται ο αντίπαλος κι αυτό αναδεικνύει σαν αναγκαίο βήμα πλέον τη συσπείρωση γύρω από τους πολιτικούς στόχους που βάζει το ΚΚΕ. Οχι με όρους εκλογικούς αλλά ως απάντηση στο ερώτημα ποιο κίνημα για ποιους στόχους. Κι εδώ έχουν ρόλο και λόγο όλοι οι εργάτες μαζί και οι ίδιοι οι άνεργοι που δε θέλουν να αλλάζουν κάθε τόσο απλά αφεντικό.

Σ' αυτό το δρόμο κινούνται αναγκαστικά οι αγώνες του αύριο. Αγώνες στο φως της μέρας με όλο και πιο καθαρό το στόχο, με όλο και πιο φανερό τον αντίπαλο.

Σ' αντίθεση με μια τέτοια προοπτική όσα συμβαίνουν στο σκοτάδι. Το μαρτυρούν οι «αναλύσεις» μεταξύ ειδικών περί την τρομοκρατία. Μόνο που βλέπεις στο γυαλί όλους αυτούς τους Τραγκογεωργιάδηδες να μιλάνε για την «τρομοκρατία», καταλαβαίνεις τι σημαίνει μακριά κι αλάργα. Μακριά απ' όλο αυτό το κύκλωμα που λειτουργεί σα το φίδι που δαγκώνει την ουρά του για να επικαλεστεί το δάγκωμα και να δαγκώσει παραδίπλα.

Το μόνο ερώτημα είναι ποιος είναι ο κωδικός της νέας «κόκκινης προβιάς». Για τον οργανωτή καμιά απορία.

Σ' αυτό που μπορείς να συμφωνήσεις με την «Ελευθεροτυπία» είναι στο αναμενόμενο του πράγματος. Αλλά όχι γιατί ο Χρυσοχοΐδης είναι για κάποιους «κόκκινο πανί» (μεταξύ κατεργαρέων δεν υπάρχουν τέτοιες αντιθέσεις), ούτε γιατί αυτοί οι τύποι έχουν σχέση με «αντάρτικο πόλεων».

Οσο για την κυβέρνηση, πράγματι ήταν έτοιμη να κάνει ό,τι κάθε κυβέρνηση που στρώνει το έδαφος για το επόμενο στάδιο. Μπλόκα και προσαγωγές στα τυφλά, καλλιέργεια γενικευμένου τρόμου, ώστε σαν ώριμο φρούτο κάποια ώρα να γίνει μαζικά αποδεκτό ότι έγκλημα είναι η ίδια η πολιτική δράση.

Ασχετο με διαχρονική αξία: Δεν μπορείς να πολεμήσεις τον αντίπαλο αν δεν έχεις σιγουρέψει τα νώτα σου.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Ο λαός να δείξει τη δύναμή του διεκδικώντας τα σύγχρονα δικαιώματά του

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στόχος η μείωση του ελλείμματος στο 9,5% του ΑΕΠ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Επιθετικές πωλήσεις μετοχών

ΤΟ ΒΗΜΑ: Ολοι οι φόροι στο τραπέζι

Η ΑΥΓΗ: Το έπος της flexicurity

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ: Ο χορός των φαντασμάτων

Ο ΛΟΓΟΣ: ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ και αξιοκρατία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ

ΤΑ ΝΕΑ: Επίδειξη τρόμου με 100 σφαίρες

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΣΤΗΝ 17Ν

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πρόκληση με 100 σφαίρες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΠΟΛΕΜΟ κήρυξε η Τρομοκρατία

Η ΧΩΡΑ: Εχουμε αντάρτικο πόλης

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΓΙΝΑΜΕ ΙΡΑΚ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: 100 ΣΦΑΙΡΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΘΝΟΣ: ΣΕ ΚΛΟΙΟ οι αδίστακτοι δολοφόνοι

«"Ροβινσώνες" για περίπου μία εβδομάδα σε μια βραχονησίδα νότια της Ανάφης βρέθηκαν 39 Αφγανοί μετανάστες, ανάμεσά τους και 24 παιδιά, το μικρότερο ένα αγοράκι μόλις δύο μηνών (...) Οι μέρες και οι νύχτες ήταν μαρτυρικές. Οι διακινητές φαίνεται ότι τους είχαν δώσει λίγη ξηρά τροφή, ενώ έπιναν νερό μαζεύοντας τη βροχή, που, για καλή τους τύχη, ήταν αρκετή τις τελευταίες ημέρες. Κάποια βράδια προσπαθούσαν ανάβοντας φωτιές να γίνουν αντιληπτοί από κάποιο διερχόμενο πλοίο, χωρίς όμως αποτέλεσμα (...) Το δυσκολότερο ήταν για το μόλις δύο μηνών αγοράκι, που βρισκόταν στην αγκαλιά της μητέρας του, η οποία εκτιμάται ότι το γέννησε στη διάρκεια του μεγάλου ταξιδιού, που αναγκάστηκε να ξεκινήσει να κάνει από το Αφγανιστάν αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

«Το αμερικανικό Πεντάγωνο έκανε στον (...) Νόαμ Τσόμσκι τη μεγαλύτερη τιμή που θα μπορούσε να κάνει (...) σε έναν συγγραφέα: Απαγόρευσε το βιβλίο του "Επεμβάσεις" στις φυλακές του Γκουαντάναμο (...) Το Πεντάγωνο δεν επέτρεψε σε κρατούμενο στο Γκουαντάναμο να διαβάσει το βιβλίο του Τσόμσκι όταν του το έστειλε ο δικηγόρος του. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, το Πεντάγωνο το θεώρησε "αντιαμερικανικό, αντισημιτικό και αντιδυτικό" (...) Τι έχει γράψει που αξίζει να απαγορευτεί; (...) Γράφει πως τα εγκλήματα πολέμου του Πενταγώνου είναι παρόμοια με εκείνα που δικάστηκαν στις δίκες της Νυρεμβέργης» (ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ).

«Η οργάνωση ιδρύθηκε στις αρχές του 1990. Αρχικά, ο χαρακτήρας της ήταν διεκδικητικός και ακτιβιστικός. Τα έσοδα προέρχονται από συνδρομές των μελών, εκδηλώσεις, συναυλίες κ.ά. (...) Στις 13/3/2002 πραγματοποιείται τροποποίηση του καταστατικού για την "παροχή επείγουσας ανθρωπιστικής, επισιτιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας σε αναπτυσσόμενες χώρες" προκειμένου η οργάνωση να εγγραφεί στο Ειδικό Μητρώο της ΥΔΑΣ και να λάβει επιχορηγήσεις (...) Το 2004 - 2005, η οργάνωση έλαβε από την ΥΔΑΣ 178.155 ευρώ ως προκαταβολή σε εγκριθέν ποσό 320.310 ευρώ για προγράμματα. Δεν έγινε απόδοση λογαριασμού και τον Μάιο 2009 η οργάνωση εκλήθη με δικαστικό επιμελητή να παρουσιασθεί στην Επιτροπή Ακροάσεων της ΥΔΑΣ για έλεγχο» (το θέμα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ: «Η προχθεσινή επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Αγ. Παρασκευής ήταν πέρα για πέρα αναμενόμενη. Οσοι ασχολούνται σοβαρά με την πολιτική σκέψη το είχαν προβλέψει τη στιγμή που ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωνε ως υπουργό των σωμάτων ασφαλείας τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης είναι, ίσως, το πιο κόκκινο πανί για τους ένοπλους του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου, εξαιτίας της πολιτικής του στη σύλληψη μελών της "17 Νοέμβρη". Η πολιτική αυτή, που περιλάμβανε τη χρήση κάθε ανθρώπινου και απάνθρωπου μέσου, καθώς και την αμεσότερη εμπλοκή του αμερικανικού παράγοντα, οξύνει τα αντανακλαστικά όλων των ομάδων, που δρουν στο περιθώριο αυτού, που πολλοί αποκαλούν αντάρτικο πόλεων» (ο Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΤΟΙΜΟΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ: «Η είδηση της επίθεσης στο Αστυνομικό Τμήμα της Αγίας Παρασκευής βρήκε την κυβέρνηση έτοιμη (...) ο Μ. Χρυσοχοΐδης αφού πρώτα έδωσε εντολές στους επιτελείς του για το πώς να αντιδράσουν (μπλόκα σε όλο το Λεκανοπέδιο και έφοδοι σε σπίτια υπόπτων) κατευθύνθηκε στο νοσοκομείο (...) ο Μ. Χρυσοχοΐδης πιστεύει ότι η βασική ομάδα των δραστών είναι άτομα γνωστά στις διωκτικές αρχές. Αυτός ήταν και ο λόγος που προχώρησε προ ημερών στην προκήρυξη των "ληστών με μαύρα" και άνοιξε ξανά τον φάκελο της 17Ν» (το θέμα στο ΕΘΝΟΣ).

ΜΗΠΩΣ; «Πού αποσκοπούν τα τυφλά χτυπήματα σε αστυνομικούς; Σίγουρα να προκαλέσουν. Τι όμως; Μια γενικότερη εξέγερση ή την ένταση της κρατικής καταστολής, ώστε να πάψει κάθε πολιτική αντίσταση; Στην πρώτη περίπτωση η πρόκληση είναι μάταιη, στη δεύτερη μεταφράζεται σε προβοκάτσια (...) μήπως η άμεση και αποφασιστική απάντηση θα δοθεί με έναν νέο τρομονόμο που θα λύσει τα χέρια της αστυνομίας για να ενεργεί αδιακρίτως κατά υπόπτων; Και να στήνει ενόχους;» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).