Το σύστημα δεν καταλαβαίνει από αγανάκτηση γενικά. Είναι ήδη αρκετά αγανακτισμένοι οι τραπεζίτες, αλλά για άλλους λόγους απ' αυτούς που ο κόσμος κατεβαίνει στο δρόμο.

Το σύστημα ξέρει πως το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης στα δύσκολα είναι ενωμένο γύρω από τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί.

Το σύστημα είναι στοχοπροσηλωμένο: Να εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.

Το σύστημα είναι σε πίεση, αλλά έχει πάντα έτοιμη και μια λύση προς το συμφέρον του.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα;

Καμία, σε πρώτο επίπεδο.

Εκτός ίσως από το γεγονός ότι ένα μέρος όσων διαδηλώνουν είναι χτεσινοί ψηφοφόροι τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ. Ανθρωποι που είδαν τη γη να χάνεται κάτω απ' τα πόδια τους κι άρχισαν να μαθαίνουν με πικρό τρόπο τι σημαίνει να μην έχεις αύριο.

Κυνηγώντας το κέρδος για μια ακόμα φορά οι καπιταλιστές εμφανίζονται σα να πούλησαν το σχοινί που θα κρεμάσει τους ίδιους. Θα ήταν ωραίο να ήταν έτσι, αλλά δεν είναι.

Τα δύσκολα ακόμα τώρα αρχίζουν. Η επιμονή με την οποία τα συγκροτήματα του αστικού Τύπου υμνούν το «ακομμάτιστο» δεν είναι για καλό. Η επιμονή με την οποία οι οργανωτές παίζουν αυτό το παιχνίδι επίσης δεν είναι για καλό.

Αλίμονο σ' όποιον νιώθει καλά όταν τον χαϊδεύουν στην πλάτη επειδή πήγε στις 6 το απόγευμα στην πλατεία.

Επιβάλλεται να γυρίσει να δει ποιο είναι το χέρι που του χτυπά την πλάτη.

Είναι το ίδιο χέρι που τον μετράει σαν κόστος το πρωί στο έμπα της δουλειάς.

Είναι το ίδιο χέρι που κρατά το γκλομπ όταν και αν τολμήσει να απεργήσει.

Είναι το ίδιο χέρι που κόβει το επίδομα της ανεργίας.

Είναι το ίδιο χέρι που κόβει τη σύνταξη.

Είναι το χέρι που κρατά αμόρφωτα τα παιδιά της εργατικής τάξης.

Είναι το ίδιο χέρι που άμα δεν το ακριβοπληρώσεις δεν έχεις γιατρειά.

Παράξενοι καιροί; Διόλου παράξενοι. Η αστική τάξη είναι έμπειρη. Εχει διδαχτεί, έχει βγάλει συμπεράσματα και πριν πεινάσει μαγειρεύει. Εχει φροντίσει καιρό πριν να κάνει κιμά το μυαλό των ανθρώπων, να ξεχνούν σε μισό λεπτό τι διάβασαν στην προηγούμενη σελίδα της εφημερίδας του αφεντικού τους, να θεωρούν πως ο δυνάστης τους είναι και φιλάνθρωπος.

Δύσκολοι καιροί, είναι αλήθεια. Ναι, δεν αλλάζουν οι συνειδήσεις σε μια στιγμή. Αλλά δεν αλλάζουν καθόλου οι συνειδήσεις που δεν κάνουν ένα βήμα. Με το χωροφύλακα παρέα δεν πας για δημοκρατία. Με την αλυσίδα στο πόδι δεν είσαι ελεύθερος. Με τον καπιταλιστή να σε πληρώνει 580 ευρώ για να βγάλει αυτός μερικά εκατομμύρια δεν υπάρχει ισότητα.

Δες: Αυτό που αξιοποιήθηκε σαν ο μέγιστος εκβιασμός, η απειλή χρεοκοπίας, εξαφανίστηκε. Τώρα όλοι τους βεβαιώνουν πως δεν υπάρχει πρόβλημα. Πόσο χρήμα παίχτηκε σ' αυτόν τον τζόγο; Ποιος θυμάται πόσες περιουσίες άλλαξαν χέρια την εποχή του Χρηματιστηρίου μέσα σε λίγα λεπτά;

Αλλος κόσμος, ο δικός τους.

Το βράδυ της Κυριακής στο Πέραμα δεν υπήρχαν αγανακτισμένοι. Ηταν, όμως, αποφασισμένοι ν' αλλάξουνε τον κόσμο. Κανένας τους δεν είχε καταθέσεις. Κανένας τους δεν είχε μεροκάματο. Αντε ορισμένοι να κάνουνε ένα μεροκάματο το μήνα. Μαζί τους κάτι καλλιτέχνες. Που πήγαν στη Ζώνη να ζωγραφίσουν, να σμιλέψουν, να τραγουδήσουν από και γι' αυτούς που παράγουν τον πλούτο όλο, γι' αυτούς που δεν τους ανήκει τίποτα, και που όμως πρέπει να τα πάρουν όλα.

Αλλος κόσμος ο δικός μας.

Αν το ζήτημα είναι πάντα όχι απλά να περιγραφεί ο κόσμος, αλλά να αλλάξει, τότε είναι κρίσιμη η απάντηση στο ποιος περιγράφει, ποια αλλαγή, έστω και θολά. Ετσι θα υπάρχει άμεση απάντηση στους πονηρούς που λένε «μη ζητάτε από το κίνημα να έχει και στόχους». Βολική εκδοχή: «Ασε τον κόσμο να φωνάζει, πού θα πάει θα κουραστεί».

Ε, πρέπει να διαψευστούν όσοι ελπίζουν στην κούραση. Και υπάρχει κατά τη γνώμη μας ένας τρόπος: Η οργάνωση, η οργάνωση, η οργάνωση. Οχι για το φύλο των αγγέλων, αλλά για την ανατροπή της αιτίας.

Αυτό που φοβάται η αστική τάξη αυτό πρέπει και να συμβεί. Ασφαλώς πολλοί άνθρωποι στην πλατεία δεν συμμερίζονται ακόμα τις αγωνίες του ανθρώπου στο εργοστάσιο (όσο κι αν το παρουσιάζουν κάποιοι σαν παράξενο, υπάρχουν ακόμα κατά χιλιάδες εργάτες στα εργοστάσια, στα λατομεία, στα εμπορομάγαζα, στα μαγειρεία, στα ξενοδοχεία, παντού όπου η αντιπαράθεση για την κλεμμένη υπεραξία είναι κυρίαρχη).

Αργά ή γρήγορα, όμως, η ρημάδα η πραγματικότητα χτυπά και την πόρτα όσων είχαν μάθει να ξεχωρίζουν το χώρο της δουλειάς από το χώρο της πολιτικής.

Οταν στο «Πράκτικερ» ο μισθός έχει πέσει ήδη στα 580 ευρώ, αυτό αφορά και τους ανθρώπους στην πλατεία. Για όποιον έχει πράγματι αγωνία για το μέλλον, ιδού ο αντίπαλος, ιδού ο αγώνας.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΥΠΟΤΑΓΗ 'Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ με λαϊκό μέτωπο και ισχυρό ΚΚΕ το πραγματικό δίλημμα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Αβεβαιότητα και ραγδαίες εξελίξεις

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ολα κρίνονται σε 7 ημέρες

ΤΟ ΒΗΜΑ: Θρίλερ 26 ημερών μετά το ...πόκερ των αρχηγών

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Εσπειραν τρόμο «θέρισαν» καταθέσεις 1 δισ. ευρώ

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ: Πάνω από 1,5 δισ. σήκωσαν οι Ελληνες από τις Τράπεζες σε μια μέρα!

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Φλερτ στα κρυφά και στα φανερά

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: «Ηφαίστειο» η ΝΔ με τη στάση Σαμαρά στη σύσκεψη των αρχηγών

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Ομηρος της «τρόικας»

ΕΘΝΟΣ: Κλείστε τώρα μία ΔΕΚΟ, πιέζει η τρόικα

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Παγώνουν τις αιτήσεις συνταξιοδότησης

ΤΑ ΝΕΑ: Η μεγάλη γιορτή της διαμαρτυρίας

Η ΑΥΓΗ: Κλείνει το μάτι σε κυβέρνηση προθύμων

ΑΥΡΙΑΝΗ: Νέα εποχή ανοίγει για το ALTER

«Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Θέτει σε κίνδυνο και τον κοινωνικό ιστό και την εθνική υπόσταση. Αλλά για να αντιμετωπιστεί πρέπει να θυμηθούμε ότι η δημοκρατία είναι το καθεστώς των καθαρών λύσεων. Και επειδή η χώρα διαθέτει και κυβέρνηση και κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η όποια πρωτοβουλία μόνο από εκεί μπορεί να προέλθει. Καθαρές λύσεις, λοιπόν. Είτε η κυβέρνηση θα αποφασίσει ότι μπορεί και ότι θέλει να κυβερνήσει χωρίς προσχήματα, υπεκφυγές, προϋποθέσεις και δικαιολογίες. Αρα, θα αρχίσει να κυβερνά- με όποιο κόστος και ευθύνη αυτό συνεπάγεται. Είτε θα αποφασίσει ότι δεν μπορεί ή ότι δεν θέλει. Και στην περίπτωση αυτή οι δημοκρατίες έχουν έναν και μόνο δρόμο: τον δρόμο της κάλπης» (ο Γ. Πρετεντέρης στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ).

«Ζούμε ιστορικές και κρίσιμες στιγμές, αλλά χωρίς δυστυχώς να διαθέτουμε πολιτικούς ηγέτες οι οποίοι να ανταποκρίνονται στις περιστάσεις. Ο κ. Γιώργος Παπανδρέου παραδέχεται στα λόγια ότι χρειάζεται μια κυβέρνηση πραγματικά άξιων ανθρώπων, αλλά συνεχίζει να άγεται και να φέρεται από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και ένα στενό κύκλο αυλικών, οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα θεαματικά στον τρόπο με τον οποίο κυβερνά (...) η χώρα αρχίζει να γίνεται μη κυβερνήσιμη με τις καταλήψεις και αντιδράσεις των διαφόρων συντεχνιών να κορυφώνονται και να απειλούν την τελευταία ελπίδα ανάκαμψης, τον τουρισμό αυτού του καλοκαιριού. Οι εταίροι μας δεν θέλουν να μας αφήσουν να καταρρεύσουμε, αλλά εμείς πάλι δοκιμάζουμε την υπομονή τους και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να επισπεύσουμε την κατάρρευση (...) Η μόνη λύση παραμένει ο μεν κ. Παπανδρέου να σχηματίσει μια σοβαρή κυβέρνηση ευρείας αποδοχής και να περάσει όσα χρειάζονται για να συνεχίσει η χρηματοδότηση της χώρας, ο δε κ. Σαμαράς να δώσει τη συναίνεση που απαιτούν οι στιγμές στα δύσκολα, όχι τα εύκολα. Πρέπει όμως γρήγορα να διαπιστωθεί αν είναι ικανοί για τέτοιες υπερβάσεις, αλλιώς να αποφασίσουν τη συγκρότηση μιας βραχύβιας κυβέρνησης διαχείρισης εκτάκτων συνθηκών, που θα διαπραγματευθεί με την τρόικα και θα βοηθήσει τη χώρα να περάσει τον επικίνδυνο κάβο της χρεοκοπίας» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ: «Σχέδιο... αντι-πανικού ξεδιπλώνει η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να αναστρέψει το κλίμα καταστροφολογίας που αναπτύχθηκε τις τελευταίες ημέρες - με ευθύνη του οικονομικού επιτελείου αλλά και της Ελληνίδας επιτρόπου. Ουσιαστική επιδίωξή της είναι με τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις να ισορροπήσει την «εικόνα τρόμου» που προκλήθηκε από άστοχες ενέργειες και δηλώσεις σε σχέση με την πιθανότητα εξόδου από το ευρώ, οι οποίες κόντεψαν μάλιστα να τινάξουν ακόμη και το τραπεζικό σύστημα με μαζικές αναλήψεις καταθέσεων (...) τραπεζικοί κύκλοι έπνεαν μένεα κατά του υπουργού Οικονομικών για όσα ανέφερε περί στάσης πληρωμών από τα μέσα Ιουλίου». (το θέμα στα ΝΕΑ)

ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΕΙ Η ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ: «Παρά τα όσα λέγονται δημοσίως, τα στοιχεία δείχνουν ότι αρχίζει ένα "φλερτ" μεταξύ της κυβέρνησης και της ΝΔ, με θέματα αιχμής τις αποκρατικοποιήσεις και τη δημόσια περιουσία, θέματα στα οποία έχουν παρόμοιες θέσεις και, το κυριότερο, είναι στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος των δανειστών της χώρας. Ο πρωθυπουργός, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να υλοποιήσει τη δέσμευσή του για την τοποθέτηση προσώπων κοινής αποδοχής σε διάφορες κρατικές θέσεις - κλειδιά, όπως είναι παραδείγματος χάριν ο επικεφαλής για τις αποκρατικοποιήσεις, ενώ θα καλέσει τη ΝΔ και άλλα κόμματα να κάνουν προτάσεις (...) ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς αναμένεται να εμφανιστεί θετικός στο να μπουν τεχνοκράτες επικεφαλής στις αποκρατικοποιήσεις, σε κάποιες από τις οποίες μάλιστα θα τονίσει ότι η ΝΔ είναι πιο προωθημένη από την κυβέρνηση». (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΣΗ: «Οφείλει, κατά συνέπεια, ο πρωθυπουργός να στείλει προς κάθε κατεύθυνση το πειστικότερο δυνατό μήνυμα, έτσι ώστε να καταδείξει ότι οι ολιγωρίες και οι καθυστερήσεις των προηγούμενων μηνών δεν θα έχουν συνέχεια. Κι ένα τέτοιο μήνυμα πρέπει να απαντά σε τρεις προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι η αξιοπιστία του μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ολοκληρώνεται μέσα στις επόμενες μέρες. Η δεύτερη είναι η ανάθεση της εφαρμογής του σ' ένα κυβερνητικό σχήμα που θα εγγυάται ότι το πρόγραμμα θα τηρηθεί απαρέγκλιτα. Και η τρίτη είναι η άμεση εκτέλεση κάποιων αποφάσεων ιδιωτικοποίησης, έτσι ώστε να καταδειχθεί ότι κινούμαστε πλέον με διαφορετικές ταχύτητες. Ούτε ο χρόνος υπάρχει, ούτε η ανοχή μάς παρέχεται για οτιδήποτε άλλο πέραν της τήρησης των όσων έχουμε δεσμευτεί και οφείλουμε να κάνουμε». (από το κύριο άρθρο στο ΕΘΝΟΣ)