1823 Ο Σιμόν Μπολιβάρ, που οδήγησε τους Νοτιοαμερικανούς στην ανεξαρτησία από την Ισπανία, ανακηρύσσεται Πρόεδρος του Περού.

1829 Αρχίζει η μάχη της Πέτρας στη Βοιωτία. Ηταν η τελευταία της Ελληνικής Επανάστασης και οδήγησε στην απελευθέρωση ολόκληρης της Ανατολικής Στερεάς, με εξαίρεση την Ακρόπολη των Αθηνών.

1919 Υπογράφεται η Συνθήκη του Αγίου Γερμανού (Σεν Ζερμέν), μεταξύ των νικητών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της νεοσύστατης Δημοκρατίας της Αυστρίας, που βάζει τέλος στην Αυτοκρατορία της Αυστροουγγαρίας. Με τη συνθήκη αναγνωρίζεται η ανεξαρτησία της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και του Κράτους των Σλοβένων, Κροατών και Σέρβων.

1925 Ψηφίζεται το Σύνταγμα της πρώτης (αβασιλεύτου) Ελληνικής Δημοκρατίας.

1942 Η βρετανική αεροπορία χρησιμοποιεί 476 αεροπλάνα για να ρίξει 100.000 βόμβες στο Ντίσελντορφ, σε μια μόνο επιδρομή.

1945 Κρίνεται ένοχος προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο ο Βίντκουν Κουίσλινγκ, επικεφαλής του καθεστώτος των εγκάθετων που είχαν δημιουργήσει οι Γερμανοί στη Νορβηγία. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της προδοσίας.

1981 Επιστρέφεται στην Ισπανία ο πίνακας του Πικάσο «Γκουέρνικα». Ζωγραφισμένος το 1937, φιλοξενούνταν στη Νέα Υόρκη από το 1939.

Η επέτειος της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, που βρήκε μαζί τους Βενιζέλο, Παπανδρέου, Σημίτη, πέρασε.

Τα σκίτσα, όμως, όχι...

Στην ομιλία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η λέξη «θα» βρήκε θέση 137 φορές. Αλλά στη σχεδόν 20σέλιδη ομιλία του η λέξη «ανεργία» βρήκε θέση μόνο 6 φορές...

Η λέξη «πλεόνασμα» ακούστηκε από τον πρωθυπουργό 19 φορές. Αλλά στη σχεδόν 20σέλιδη ομιλία του η λέξη «φτώχεια» βρήκε θέση μόνο 1 φορά...

Η λέξη «Ελλάδα», ξεκινώντας από τα περί «νέας» μέχρι τα περί «αναγεννημένης Ελλάδας», ειπώθηκε 70 φορές. Αλλά η λέξη «μισθοί» δεν ειπώθηκε ούτε μια φορά ενώ η λέξη «συντάξεις» αναφέρθηκε μόνο 2 φορές (και μάλιστα τη μια φορά μόνο και μόνο για να καταγγείλει ο πρωθυπουργός τις «συντάξεις - μαϊμού»)...

Η λέξη «ανάκαμψη» ειπώθηκε 11 φορές. Αλλά οι λέξεις «απολύσεις» και «άστεγοι» στην 20σέλιδη ομιλία του κ. Σαμαρά δεν βρήκαν θέση ούτε μια φορά...

Οι λέξεις «ανταγωνιστικότητα», «εξωστρέφεια» και «ανάπτυξη» αναφέρθηκαν συνολικά από το στόμα του πρωθυπουργού 17 φορές. Αλλά η λέξη «μέλλον» και η λέξη «ελπίδα» βρήκαν θέση στη σχεδόν 20σέλιδη ομιλία του μόνο από μία (αριθμός: 1) φορά.

Τόσο, άλλωστε, τους άρμοζε να ακουστούν, σε μια χώρα που με αυτή την πολιτική δεν υπάρχει καμία ελπίδα και κανένα μέλλον για το λαό...

Δολοφόνοι κατά

Συρ(ια)ροήν!

Ο μεν κύριος Βενιζέλος, ο συγκυβερνήτης του κ. Σαμαρά, είναι αυτός που σε όλους τους τόνους έχει δηλώσει:

«Ευτυχώς που έχουμε τεθεί υπό έλεγχο από την τρόικα» (δηλώσεις από βήματος Βουλής, 21/9/2011)...

*

Ο δε κύριος Παπανδρέου είναι αυτός που σχετικά νωρίς, ήδη από το 1999, με την ιδιότητα του υπουργού Εξωτερικών, δήλωνε:

«Η Ελλάδα δεν έχει ταμπού στην εκχώρηση κυριαρχικών της δικαιωμάτων στην ΕΕ» (δηλώσεις στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Τάμπερε, Οκτώβρης 1999)...

*

Οσο για τον κύριο Στουρνάρα, αυτός, όπως είπε τις προάλλες στη Βουλή, όσα ζούμε τα αντιλαμβάνεται σαν «σχεδόν δώρο»...

*

Να, όμως, που ο κύριος Σαμαράς, κατά την ομιλία του το περασμένο Σάββατο, μας υποσχέθηκε «παλιγγενεσία». Πότε; Μα ενόψει του... 2021! Ως εκ τούτου ο κ. Σαμαράς είχε την καλοσύνη να μας προσκαλέσει από τώρα στο «success story - πάρτι» του, ώστε, όπως είπε

«το 2021 να γιορτάσουμε όχι απλώς τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, αλλά και την αναγέννηση της χώρας μας! Να γιορτάσουμε μια Ελλάδα πιο ελεύθερη, πιο σίγουρη για τον εαυτό της, με ηγετικούς ρόλους στην περιοχή της, με μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρώπη και σεβαστή απ' όλους»...

*

Μόνο που, μιας και φτάσανε να ομιλούνε περί «παλιγγενεσίας» σε ένα λαό που την ίδια ώρα τον εξαθλιώνουν, αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι είναι ο κ. Σαμαράς αυτός που πλέον ως πρωθυπουργός εφαρμόζει τη δανειακή σύμβαση με τους εταίρους, η οποία αναφέρει:

α) «Η παρούσα Σύμβαση καθώς και κάθε εξωσυμβατική υποχρέωση που τυχόν προκύψει από την παρούσα ή σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο»...

β) «Με την παρούσα ο Δανειολήπτης (σ.σ.: η Ελλάδα) αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος».

*

Συγκρίνοντας τώρα αυτά που λένε με αυτά που στην πραγματικότητα κάνουν, προκύπτουν δύο βασικά συμπεράσματα.

*

Η ελληνική πλουτοκρατία και το πολιτικό της προσωπικό πιστοποιούν ότι είναι άξιοι της ιστορίας τους. Από τα γεννοφάσκια τους, άλλωστε, έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα για να διασφαλίσουν τα κέρδη της και να διατηρήσουν την εξουσία της. Οπως αμέσως μετά την κήρυξη της Επανάστασης του '21 η πλουτοκρατία έδωσε ως εγγύηση για τα δάνεια που έλαβε από τους δανειστές τη γη της σκλαβωμένης ακόμα Ελλάδας, έτσι επί κυβερνήσεων και συγκυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε στην πληθώρα των αστικών διακρατικών της σχέσεων μια ακόμα σύμβαση, με την οποία «εγγυήθηκε» ότι κατά την 200ή επέτειο της Επανάστασης του 1821, τα «νιτερέσα» της με τους δανειστές θα λύνονται, κατά το σύνηθες, με το... αγγλικό δίκαιο. Φρόντισε, δε, να απαλλάξει από περιττές έγνοιες τον ελληνικό λαό, ο οποίος κατοικεί σε μια χώρα η οποία δε διαθέτει καμία ασυλία έναντι των ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών - δανειστών, όσον αφορά τα περιουσιακά της στοιχεία, είτε πρόκειται για τα υπάρχοντα είτε για όσα πιθανόν αποκτήσει στο μέλλον! Μάλιστα, αυτοί που μας τάζουν ότι στα 200 χρόνια από την Επανάσταση του '21 θα μας φέρουν την «αναγέννηση» της Ελλάδας, έφτασαν μέχρι και τον τοίχο της Καισαριανής να τον βγάζουν στο σφυρί! Πρόκειται για εξέλιξη απόλυτα συνεπή, αν κριθεί με βάση την ποιότητα της τάξης που κυβερνά.

*

Τα μοναδικά λόγια του πρωθυπουργού κατά τον μονόλογό του από το βήμα της ΔΕΘ, η φράση του που περιγράφει με πλήρη ακρίβεια τι είναι αυτό που ζούμε, η φράση που - πραγματικά - αξίζει να την συγκρατήσει ο ελληνικός λαός, είναι η φράση του κυρίου Σαμαρά πως τα όσα ζούμε

«είναι ένα ανεπανάληπτο, πρωτοφανές ρεσιτάλ του πιο ανυπόφορου λαϊκισμού και της πιο κραυγαλέας υποκρισίας»!