1821 Οι Ελληνες κυριεύουν την Καλαμάτα. Το μεσημέρι οι καμπάνες της πόλης χτυπούν, γίνεται επίσημη δοξολογία, ευλογούνται τα λάβαρα και ορκίζονται οι αγωνιστές. Η Μεσσηνιακή Σύγκλητος εκδίδει την «Προειδοποίησιν προς τας ευρωπαϊκάς αυλάς», με την οποία γνωστοποιεί την Ελληνική Επανάσταση. Την ίδια μέρα πέφτει στα χέρια των εξεγερμένων Ελλήνων και η Βοστίτσα, το σημερινό Αίγιο.

1821 Ενώ σημειώνονταν οι πρώτες επιτυχίες των επαναστατημένων στην Ελλάδα, ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄ αφορίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τους επαναστάτες της Μολδοβλαχίας.

1918 Το γερμανικό κανόνι «Βέρθα», τελευταίο επίτευγμα των εργοστασίων «Κρουπ», αρχίζει να βομβαρδίζει το Παρίσι από απόσταση 75 μιλίων.

1919 Ο Μπενίτο Μουσολίνι ιδρύει στην Ιταλία το φασιστικό κόμμα.

1929 Δημοσιεύεται τηλεγράφημα του καθηγητή Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο μεγάλος επιστήμονας διαμαρτύρεται για την αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο για πολιτικούς λόγους και απαιτεί την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.

1935 Η γερμανική Βουλή εγκρίνει να δοθούν στον Αδόλφο Χίτλερ δικτατορικές εξουσίες.

Το κράτος του κ. Καραμανλή πρέπει να δώσει εξηγήσεις:

• «Ευταξία» είναι να τελούν εδώ και χρόνια σε κατάσταση επιστράτευσης οι ναυτεργάτες;
• «Δημόσια τάξη» είναι να γίνεται σαμποτάζ στα τρακτέρ των αγροτών και οι ίδιοι οι αγρότες να σέρνονται, χρόνια τώρα, στα αγροτοδικεία;
• «Δημόσια ασφάλεια» είναι να τελεί ακόμα εν ισχύι η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, που καθιστά «ιδιώνυμο» αδίκημα τις κινητοποιήσεις των μαθητών;
• «Προστασία» του πολίτη είναι οι απαγωγές Πακιστανών και η συμμετοχή της Ελλάδας - σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου - στις χώρες της Ευρώπης που ενεπλάκησαν στο σκάνδαλο των απαγωγών, των φυλακίσεων και των βασανισμών «υπόπτων» από τη CIA;
• «Νομιμότητα» είναι οι συνταξιούχοι να λαμβάνουν συντάξεις πείνας και την ίδια ώρα η εισφοροδιαφυγή των βιομηχάνων στα ασφαλιστικά ταμεία να οργιάζει;
• «Δημοκρατία» είναι οι πλουτοκράτες σε αυτό τον τόπο να έχουν ανοίξει κατά έξι φορές τα τελευταία 20 χρόνια την εισοδηματική ψαλίδα που τους χωρίζει από τα φτωχά λαϊκά στρώματα;

Ο κ. Καραμανλής, που χτες εμφανίστηκε από του βήματος της Βουλής άτεγκτος κήρυκας και εγγυητής της εφαρμογής των νόμων και της πολιτικής που οδηγεί στα παραπάνω, θεωρεί ότι όλα αυτά είναι «δημοκρατία». Δικαίωμά του. Αλλά να τον ενημερώσουμε ότι υπάρχει μια επιστήμη, ο μαρξισμός - λενινισμός

(γιατί πέραν των άλλων είναι και επιστήμη, την οποία ο κύριος πρωθυπουργός έχει υποχρέωση να σέβεται είτε διαφωνεί, είτε συμφωνεί μαζί της - πολύ περισσότερο που πέρσι δήλωνε ότι διαβάζει και Μαρξ...),

που εξηγεί ότι όλα αυτά δεν είναι «δημοκρατία» αλλά «κοινοβουλευτική δικτατορία». Είναι, δηλαδή, μια «δημοκρατία» κομμένη στα μέτρα μιας τάξης, της τάξης των λίγων σφετεριστών του κοινωνικού πλούτου, που με τους νόμους και τα διατάγματά της επιβάλλει την κυριαρχία της εις βάρος εκείνης της τάξης, της τάξης των πολλών, που παράγει αυτό τον πλούτο.

*

Το θέμα, λοιπόν, είναι το πώς αυτή η «δημοκρατία» για τους λίγους, θα γίνει δημοκρατία για τους πολλούς. Κι αυτό λέγεται πολιτικός αγώνας

(θα προσθέταμε «ταξικός» πολιτικός αγώνας, αλλά ίσως ο πρωθυπουργός δεν έχει φτάσει ακόμα στο συγκεκριμένο εδάφιο του Μαρξ...),

που σημαίνει ότι:

Πρώτον, οι νόμοι της «δημοκρατίας» των λίγων θα αμφισβητούνται και θα αντιπαλεύονται με στόχο να καταστούν ανενεργοί.

Δεύτερον, η πολιτική που εξυπηρετεί και προασπίζεται τα συμφέροντα των λίγων, με τέτοιους και αντίστοιχους νόμους, θα καταργηθεί και θα ανατραπεί. Συθέμελα!

Εφόσον φυσικά η πλειοψηφία του λαού - τι πιο δημοκρατικό (!) - το αποφασίσει και το επιλέξει.

Απολύτως απλά πράγματα. Και απολύτως νόμιμα...

Ομολαμογία

H πολιτική της διασπάθισης των χρημάτων του εργαζόμενου λαού έχει δυο συμπαίχτες. Η ΝΔ άρχισε. Κι όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ συνέχισε και άνοιξε ακόμα μεγαλύτερο το δρόμο της ασυδοσίας. Πάνω σε αυτό το δρόμο κινείται σήμερα, πάλι, η ΝΔ.

Συγκεκριμένα: Με τον αντιασφαλιστικό νόμο του ΠΑΣΟΚ, τον 2676/99, που κινήθηκε στα χνάρια των νόμων Σιούφα - Σουφλιά του '92, μπήκε σε εφαρμογή ο νέος τρόπος αφαίμαξης των Ταμείων. Με άλλα λόγια, αυξήθηκε σε 23% από 20% το επιτρεπόμενο ποσοστό των χρημάτων που μπορούν να «παίζουν» οι διοικήσεις σε σχέση με την περιουσία κάθε Ταμείου. Με το συγκεκριμένο νόμο, δε, παρέχεται η δυνατότητα και παραπέρα αύξησης αυτού του ποσοστού με υπουργικές αποφάσεις!

Μάλιστα, στις 27/3/2000, σε συνέντευξή του ο τότε υπουργός Εργασίας, Μ. Παπαϊωάννου, είχε ταχθεί αναφανδόν υπέρ της εισόδου των αποθεματικών στον κόσμο των «επενδύσεων» (σ.σ.: άλλοι το λένε και ...«τζόγο»), δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Καλούνται οι διοικήσεις των Ταμείων να πράξουν το χρέος τους»!

Ε, λοιπόν, και οι εργαζόμενοι, αυτοί που βλέπουν τα χρήματα από τους κόπους και τον ιδρώτα τους να λεηλατούνται, ας αναλάβουν το δικό τους, το πολιτικό, χρέος...

Στο άρθρο 16 του Συντάγματος (το οποίο συνεχίζει να ισχύει...), στην παράγραφο 4, αναφέρεται ότι:

«Ολοι οι Ελληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια».

Αυτά λέει ο νόμος, ο ανώτατος νόμος του κράτους, το Σύνταγμα.

*

Πότε, αλήθεια, επιτέθηκε λάβρος ο κ. Καραμανλής, ή η κ. Γιαννάκου, ή ο κ. Παπανδρέου, ή ο κ. Πάγκαλος για το γεγονός ότι παρά και ενάντια στο νόμο που μιλά για «δωρεάν Παιδεία», αυτό που συμβαίνει είναι ότι:

α) Κάθε χρόνο οι Ελληνες δαπανούν για την κατά τ' άλλα «δωρεάν» Παιδεία το αστρονομικό ποσό των 4,4 δισ. ευρώ (στοιχεία ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ);

β) Ενώ οι παντός είδους εκπαιδευτικές δαπάνες στην ΕΕ απορροφούν το 8,8% του οικογενειακού προϋπολογισμού, το ποσοστό αυτό στην Ελλάδα είναι διπλάσιο (!) και εκτινάσσεται στο 17,1% (στοιχεία Eurostat);

γ) Τα τελευταία είκοσι χρόνια τα ελληνικά νοικοκυριά δαπανούν μηνιαίως κατά μέσο όρο περί τα 1.000 ευρώ για να σπουδάσουν τα παιδιά τους (στοιχεία ΙΣΤΑΜΕ);

δ) Ενώ ο μέσος όρος της ανά φοιτητή δαπάνης στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι τα 10.650 δολάρια, στην Ελλάδα το ποσό αυτό είναι μόλις 4.700 ευρώ, δηλαδή μόλις στο 44% του μέσου όρου του ΟΟΣΑ (στοιχεία ΟΟΣΑ);

ε) Η Ελλάδα βρίσκεται από άποψη οικονομικής μεγέθυνσης και επιπέδου ΑΕΠ στην 26η θέση παγκοσμίως, αλλά την ίδια ώρα σε ό,τι αφορά στις δαπάνες για την Παιδεία βρίσκεται στην 85η θέση και στις δαπάνες για την έρευνα και την τεχνολογία στη 44η θέση (στοιχεία Εκθεσης Ανθρώπινης Ανάπτυξης του ΟΗΕ/2005);

*

Ποιος είναι, λοιπόν, ο «παράνομος»;

Οσοι αγωνίζονται για δημόσια και δωρεάν Παιδεία, ή αυτό το γαλαζοπράσινο δίδυμο, που αρνείται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στο λαό για δωρεάν Παιδεία και που θέλει να καταργήσει τη δημόσια Παιδεία ακόμα και ως διακηρυγμένη (έστω και ανεφάρμοστη) θέση, εισάγοντας την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων;

Του Τάσου Αναστασίου (από τα «Νέα»)