1789 Ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος 16ος εμφανίζεται μπροστά στους αντιπροσώπους των γενικών τάξεων και διατάσσει κάθε τάξη να συνεδριάσει χωριστά. Οι αντιπρόσωποι μένουν στις θέσεις τους. Ο εκπρόσωπος του βασιλιά επεμβαίνει: «Κύριοι, δεν ακούσατε τη διαταγή του βασιλιά;». Ο εκπρόσωπος της τρίτης τάξης, κόμης ντε Μιραμπό, απαντά: «Φύγετε! Πηγαίνετε να πείτε σ' αυτόν που σας έστειλε πως είμαστε εδώ με την ψήφο του λαού και δε θα φύγουμε παρά μόνο με τη βία». Τρεις βδομάδες αργότερα, η πτώση της Βαστίλλης θα επισημοποιούσε την Επανάσταση.

1944 Τμήματα των Γερμανών χτυπούν το σανατόριο του Ασβεστοχωρίου.

1983 Η κυβέρνηση της Γερμανίας ανακοινώνει ότι θα δώσει χρηματικό «δώρο» ύψους 10.500 μάρκων σε όποιον ξένο εργάτη αποφασίσει να γυρίσει στην πατρίδα του.

1994 Μετά από δεκαετίες διεθνούς απομόνωσης και αποκλεισμού, η Νότια Αφρική αποκτά τη θέση της στη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

1996 Πεθαίνει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ και τρεις φορές πρωθυπουργός Αντρέας Παπανδρέου.

2005 Πεθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης.

«Δεν υπάρχει λόγος μεμψιμοιρίας και απογοήτευσης. Η χώρα βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση»!

*

Πόσο την είχαμε ανάγκη μια ευοίωνη διαπίστωση... Μέσα στη μαυρίλα και την καταχνιά, τέτοια λόγια είναι βάλσαμο... Να ευχαριστήσουμε, λοιπόν, τον κ. Γιάννη Κωστόπουλο, τον πρόεδρο της τράπεζας «Αλφα Μπανκ» - δική του η παραπάνω δήλωση - για τη βοήθειά του στην προσπάθεια ανύψωσης του ηθικού του έθνους.

Τα μεγαλύτερα «ευχαριστώ», πάντως, ανήκουν στην κυβέρνηση, η οποία φρόντισε, μια μέρα πριν, να παρουσιάσει το νομοσχέδιο για την παροχή 10 (ακόμα) δισ. ευρώ στους τραπεζίτες, για την ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών τους.

Κίνηση που ο ευεργετικός της χαρακτήρας εκφράστηκε άμεσα, καθώς, όπως βλέπετε, επιτρέπει στους τραπεζίτες, ένα μικρό κομμάτι της δικής τους ευδιαθεσίας και αισιοδοξίας να το μοιραστούν (άτοκα, ελπίζουμε...) με όλους τους υπόλοιπους, που κάθονται και ασχολούνται με τους κομμένους μισθούς τους και τις καταργημένες συντάξεις τους. Οι μεμψίμοιροι...

*

Παρεμπιπτόντως: Την περασμένη βδομάδα ήταν ο πρόεδρος των εφοπλιστών, ο κ. Βενιάμης, που είχε δηλώσει ότι «αισθανόμαστε (σ.σ.: οι εφοπλιστές) καλά στην Ελλάδα».

Τώρα είναι ο κ. Κωστόπουλος που δηλώνει ότι, εκτός από τους εφοπλιστές, στην Ελλάδα αισθάνονται καλά και οι τραπεζίτες.

Μιλάμε, φυσικά, για την Ελλάδα των μέχρι πρότινος «απασχολήσιμων» εργαζομένων και των νυν «απολύσιμων» σκλάβων.

Κατά τα λοιπά, το ΠΑΣΟΚ,

του οποίου η πολιτική που οδηγεί 9 στους 10 Ελληνες να δηλώνουν «απογοητευμένοι» και «απαισιόδοξοι» για το μέλλον τους είναι η ίδια πολιτική που κάνει τους εφοπλιστές και τους τραπεζίτες να δηλώνουν αισιόδοξοι και ...γοητευμένοι,

είναι ένα κόμμα που συνεχίζει να διατηρεί στον τίτλο του τον όρο «σοσιαλιστικό»...

Διαβάζουμε από τα χτεσινά «Νέα», στο σχετικό ρεπορτάζ για τη... σκληρή κριτική των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στη συνάντησή τους με τον Λοβέρδο:

«Σε όλα αυτά (σ.σ.: στις επικρίσεις, δηλαδή) ο Α. Λοβέρδος απάντησε πως από το περασμένο Σάββατο σκεφτόταν πως είχε αποφασίσει να μη φαίνεται δειλός και ότι χτες οριστικοποίησε μέσα του ότι θα φέρει τις αλλαγές στα εργασιακά μαζί με το Ασφαλιστικό».

*

Κατ' αρχάς ζητούμε συγνώμη από τους αναγνώστες: Η στήλη δε διαθέτει τις λέξεις που χρειάζονται για να αποτυπωθεί ο θαυμασμός της μπροστά στη νέα χαριτωμένη έκρηξη γενναιότητας του υπουργού.

Εντούτοις, παρά τη συναισθηματική μας φόρτιση από τη γλαφυρή περιγραφή για τις διεργασίες που συντελούνται στα «μέσα του» του κυρίου υπουργού,

«οριστικοποιήθηκε» (βαθιά ...«μέσα μας») η εξής απορία:

Αν υπήρχε τρόπος να μετρηθεί, ποιος άραγε θα ανακηρυσσόταν περισσότερο «ξέφτης» (σ.σ.: «ξέφτης», σύνθετη «λέξη», δικής μας κατασκευής, προερχόμενη εκ των λέξεων «ξεφτίλα» και «ψεύτης»):

Εκείνος που τα λέει αυτά (ως πρωταγωνιστής της ιλαρότητας)

εκείνοι που τα διακινούν αυτά (ως επικοινωνιολόγοι της ιλαρότητας)

ή εκείνοι που κάθονται και τα ακούνε αυτά (ως συνοδοιπόροι της ιλαρότητας);...

ΑΠΕΡΓΙΑ!

«Τι άγιες ψυχές!», αναφωνούσε ο Λαφάργκ.

Σήμερα, οι προικισμένοι με αισθήματα κεφαλαιοκράτες διοργανώνουν ημερίδες που θέτουν στο κέντρο της προσοχής τους την καταπολέμηση του «στρες».

Αλλά το στρες ποιων νομίζετε;

Μα των ίδιων των κεφαλαιοκρατών και των στελεχών των επιχειρήσεών τους, στα οποία οι κεφαλαιοκράτες αναθέτουν την αποστολή να ανακοινώνουν στους εργάτες την απόλυσή τους!

*

Μια τέτοια ημερίδα οργανώνεται στις 12 του Ιούλη στο ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία» από την «Attibute - εταιρεία συμβούλων και εκπαίδευσης στελεχών επιχειρήσεων» σε συνεργασία με το περιοδικό «HR Professional».

Τίτλος της ημερίδας: «Η ψυχολογία της απόλυσης».

*

Ιδού πώς την διαφημίζουν οι διοργανωτές της:

«Μία ξεχωριστή ημερίδα που επιθυμεί να αναλύσει σε βάθος τα συναισθήματα, τους φόβους, τις ανησυχίες των στελεχών που έρχονται αντιμέτωποι με μία τέτοια εταιρική απόφαση ή εκείνων που βιώνουν την πιθανότητά της.

Μία ημερίδα που επιδιώκει να φωτίσει ακόμη, τους προβληματισμούς, τις ανησυχίες και το άγχος των στελεχών που είναι αναγκασμένοι να την ανακοινώσουν (...)

Μία συνάντηση όπου η ψυχολογία, το συναίσθημα και ο τρόπος χειρισμού του έχουν τον πρώτο ρόλο!».

*

Αν είστε, λοιπόν, στέλεχος επιχείρησης ή επιχειρηματίας ο ίδιος, μπορείτε να προσέλθετε στην ημερίδα και πληρώνοντας το (ευτελές σε σχέση με τη χρησιμότητα των πληροφοριών που θα αποκομίσετε) ποσό των 90 - 120 ευρώ, θα μπορέσετε να «μάθετε»:

*

α)«Πώς να επικοινωνείτε αποτελεσματικά ένα τέτοιο μήνυμα».

Πώς, δηλαδή, να γίνεστε παχύδερμο όταν, ενεργώντας ως μπιστικός του αφεντικού, θα ανακοινώνετε στον εργάτη ότι απολύεται...

β) «Πώς να χειρίζεστε τα συναισθήματα των στελεχών σας».

Πώς, δηλαδή, εφόσον είστε εργοδότης, θα χειρίζεστε τους υποτακτικούς σας, πριν τους στείλετε να ανακοινώσουν τις απολύσεις των εργατών...

γ) «Πώς να χειρίζεστε τα δικά σας συναισθήματα κάνοντας μία τέτοια ανακοίνωση».

Πώς, δηλαδή, θα ενεργείτε ως παχύδερμο στο τετράγωνο, εφόσον εσείς πια, αν και εργοδότης, θα βρεθείτε στην «ανάγκη» να ανακοινώσετε ο ίδιος τις απολύσεις...

*

Μάλιστα, στην ημερίδα μπορείτε να μάθετε από τους κατ' εξοχήν ειδικούς

- σ.σ.: τον γενικό διευθυντή του ΣΕΛΠΕ (Πολυκαταστήματα), την διευθύντρια «ανθρώπινου δυναμικού» της «Coca-Cola», την διευθύντρια της «ΑΤΕ Bank» αλλά και από καθηγητές και κοινωνιολόγους -

πώς να κάνετε «αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης που μία τέτοια ανακοίνωση μπορεί να επιφέρει»,

δηλαδή πώς να κάμψετε το φρόνημα των απολυμένων εργατών,

αλλά και να ακούσετε και να συζητήσετε «με τους ειδικούς της αγοράς, τους τρόπους και τις μεθόδους αντιμετώπισης μιας τέτοιας απόφασης»,

δηλαδή να αντλήσετε εμπειρία από παχύδερμα που έχουν συμπεριφερθεί ως παχύδερμα, πριν από εσάς...

*

Αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα

της καπιταλιστικής διαστροφής, του Παπανδρέου και του ΔΝΤ, της μονοπωλιακής σαπίλας, του Λοβέρδου και της ΕΕ.

Στην Ελλάδα του Παπακωνσταντίνου, της ΕΚΤ και της αναγωγής της ανηθικότητας σε «κοινωνικό» καθήκον

- το μοναδικό είδος «καθήκοντος» που αναγνωρίζει το κεφάλαιο όταν νιώθει... στρες -

ιδού η πολυδιαφημισμένη «εταιρική ευθύνη» των πολυεθνικών και των πλουτοκρατών:

Οι κεφαλαιοκράτες διοργανώνουν σεμινάρια (επιδοτούμενα, μήπως;...) για να πάρουν συμβουλές από «ειδικούς» και να ανταλλάξουν εμπειρίες πώς θα βγαίνουν από το ψυχολογικό μαρτύριο όταν... απολύουν εργάτες!