1917 Είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ.

1918 Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του σοβιετικού λαού για την εθνικοποίηση των επιχειρήσεων των βασικών κλάδων της βιομηχανίας και των σιδηροδρομικών μεταφορών.

1929 Ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ ανακοινώνει ότι στη μούχλα ενυπάρχει αντιβιοτική δράση. Εντοπίστηκε στο γένος των ευρωτομυκήτων, που ονομάζεται πενικίλιο. Δώδεκα χρόνια αργότερα απομονώθηκε η πενικιλίνη.

1930 Αρχισε τις εργασίες του το Σταφιδικό Συνέδριο στην αίθουσα του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Αθήνας.

1931 Φασίστες των οργανώσεων «Παύλος Μελάς» και «ΕΕΕ» εξαπολύουν πογκρόμ κατά των Εβραίων στους συνοικισμούς της Θεσσαλονίκης: Ρεζί Βαρδάρ, Χαριλάου, Συνοικισμός 151 και Κάμπελ.

1966 Στον πόλεμο του Βιετνάμ, αμερικανικά αεροπλάνα βομβαρδίζουν για πρώτη φορά το Ανόι και τη Χαϊφόγκ.

1976 Μετά από 162 χρόνια βρετανικής κυριαρχίας τα νησιά Σεϊχέλες κηρύσσονται ανεξάρτητο κράτος.

1976 Αρχίζει στο Βερολίνο η Συνδιάσκεψη 29 Κομμουνιστικών Κομμάτων από σοσιαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης.

1995 Καταρρέει κτιριακό συγκρότημα στη Σεούλ, σκοτώνοντας 502 άτομα. Ηταν η χειρότερη καταστροφή στη Νότια Κορέα σε περίοδο ειρήνης.

2002 Στο λιμάνι του Πειραιά σημειώνεται έκρηξη ωρολογιακού εκρηκτικού μηχανισμού στα χέρια του μεταφορέα της, Σ. Ξηρού. Η υπόθεση που ονομάστηκε «εξάρθρωση» της «17Ν» μόλις άρχιζε...

Οπως είναι γνωστό, ο Μπους επιμένει στο διορισμό τού πρώην υφυπουργού του στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Μπόλτον, στη θέση του πρεσβευτή των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει να περάσει την απόφασή του, τόσο στον Οργανισμό όσο και την ίδια την αμερικανική Γερουσία.

Αυτό που δε γνωρίζαμε - και το οποίο εξηγεί την επιμονή του Μπους στο πρόσωπο του Μπόλτον - είναι ότι πρόκειται για το ίδιο άτομο που πριν από μια δεκαετία είχε δηλώσει:

«Δε θα πείραζε καθόλου αν ο 38 ορόφων ουρανοξύστης του ΟΗΕ κόνταινε κατά δέκα ορόφους»!

Πώς, λοιπόν, να μην είναι ο εκλεκτός του Μπους...

Λένε ότι «έτσι κι αλλιώς» ο τζόγος στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο διεξάγεται παράνομα (ιδού πεδίον δόξης, πάρτε μέτρα κατά του παράνομου τζόγου, βάλτε δικλείδες ασφαλείας, κυνηγήστε τους «παπατζήδες», τσακίστε τους!) και συνεχίζουν: Γιατί, λοιπόν, να μην τον νομιμοποιήσουμε;.. Ωραία λογική. Και πολύ πιασάρικη. Σαν την άλλη, με τα ναρκωτικά. Κι αυτά πουλάνε. Παράνομα. Γιατί να μην τα νομιμοποιήσουμε;..

*

Λένε ότι μόλις λήξει η συμφωνία με τον ιδιώτη, το «Στοίχημα» θα περάσει στον ΟΠΑΠ (λες και ο ΟΠΑΠ είναι «κοινωφελές» ίδρυμα και όχι το «αρχηγείο» της νόμιμης τζογαδόρικης αρπαχτής). Και συνεχίζουν: Γιατί, λοιπόν, να είμαστε εναντίον της αύξησης των εσόδων ενός κρατικού οργανισμού;.. Σπουδαία στρεψοδικία. Μόνο που τον ΟΠΑΠ τον ξεπουλάνε. Στους ιδιώτες...

*

Λένε - σε αντίθεση με ό,τι έλεγαν ως αντιπολίτευση - ότι δεν πειράζει που ο ίδιος που ελέγχει το «Στοίχημα» έχει και ομάδα που θα μετέχει στο «Στοίχημα». Και συνεχίζουν: Θα θέσουμε «ασυμβίβαστα». Μόνο που τα είδαμε σε μια σειρά τομείς τα «ασυμβίβαστά τους». Χαρακτηριστικότερη η περίπτωση των ΜΜΕ...

*

Λένε ότι εισάγοντας στη λογική του τζόγου τα πάντα (την πολιτική, την οικονομία, την κοινωνική, την καλλιτεχνική ζωή!) ενισχύουν τα οικονομικά του κράτους. Απίθανοι «οικονομολόγοι» - φωστήρες της χυδαιότητας! Δηλαδή, το να στοιχηματίζεις αν η Νατάσα θα κάνει δίδυμα ή τρίδυμα, αν θα γίνει υπουργός ο τάδε ή ο δείνα, αν θα σκοτωθούν τόσοι ή τόσοι στον Μαλιακό, αν φέτος θα καούν περισσότερα δάση από πέρσι ή ό,τι βάζει ο (αρρωστημένος) νους των κυρίων της γκανιότας, όλα αυτά συνιστούν «οικονομία κλίμακας» ή κλίμακα της ανοικονόμητης κρατικής εξαχρείωσης, που διαπαιδαγωγεί τον νεοέλληνα στη λογική του «βάλε τώρα που γυρίζει»;

*

Κάποτε είχε ειπωθεί ότι ο τζόγος είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να πάρεις τίποτα δίνοντας κάτι. Στην Ελλάδα της γκανιότας, η κατάσταση δεν είναι απλώς χειρότερη, εξελίσσεται σε τεράστιο κίνδυνο. Οι κυβερνήσεις του Τζόκερ, του Λόττο, του Πρότο, του Προπό, του Ξυστό, του Κίνο, του Στοίχημα, του Σούπερ 3, του Εξτρα 5, του Προπο Γκολ, και του «δώσε και μένα μπάρμπα» (!!!) το αποφάσισαν: Θέλουν τους απελπισμένους αυτής της χώρας να επιδοτούν από τη φτώχεια τους ακόμα και την εξαχρείωση των ηθών τους!

*

Επ' αυτού καταθέτουμε την προσωπική μας εμπειρία. Σε ματς της περασμένης αγωνιστικής περιόδου, γίναμε αυτήκοοι μάρτυρες που παράνομου τζόγου (κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού) ακόμα και με το πόσα λεπτά καθυστέρηση θα κρατήσει ο διαιτητής!

Μόλις ξεκίνησε ο αγώνας, ο διπλανός μας ψιθύρισε στον διπλανό του: «Το ξέρω από "μέσα". Αντε να ποντάρεις ότι θα κρατήσει 2' στο πρώτο ημίχρονο και 4' στο δεύτερο ημίχρονο». Το φοβερό της υπόθεσης δεν είναι ότι όντως ο διαιτητής κράτησε τα συγκεκριμένα λεπτά καθυστέρησης (και κάποιοι το γνώριζαν πριν καν αρχίσει ο αγώνας). Το φοβερό είναι ότι στο τέλος του δευτέρου ημιχρόνου ο διαιτητής, ενώ αρχικά έδειξε 5' λεπτά καθυστέρηση, με το που αντιλήφθηκε το «λάθος» του, διόρθωσε αμέσως την απόφασή του και διέταξε τον βοηθό του να ανακοινώσει το σωστό αριθμό των λεπτών της καθυστέρησης, το «4»...

*

(Οσοι ήταν στο συγκεκριμένο ματς μπορούν να καταλάβουν για ποιον αγώνα μιλάμε, αφού δεν είναι και το πιο σύνηθες πράγμα να βλέπεις τους διαιτητές και τους βοηθούς τους να «παίζουν» με τα λεπτά των καθυστερήσεων).

*

Τώρα, λοιπόν, όλα αυτά θα γίνονται νόμιμα. Και τίμια. «Πάμε στοίχημα»;...

Σήμερα διεξάγεται στη Γερμανία ο τελικός του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών μεταξύ των ομάδων της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Πρόπερσι, τέτοιες μέρες, στην ίδια ακριβώς διοργάνωση, ένας ποδοσφαιριστής του Καμερούν, ο Φόε, ξεψυχούσε μέσα στο γήπεδο. Η αιτία που ανακοινώθηκε για το θάνατό του (ανεύρυσμα αορτής) δεν ήταν αρκετή για να κοπάσουν οι ψίθυροι...

Ενα χρόνο πριν από το τραγικό συμβάν με θύμα τον Φόε, μιλώντας για τις συνθήκες που επικρατούν πλέον σε επίπεδο επαγγελματικού ποδοσφαίρου (και δη πρωταθλητισμού) σε παγκόσμιο επίπεδο, ο μεγάλος άσος της Εθνικής Βραζιλίας και νυν παίκτης του Ολυμπιακού, ο Ριβάλντο, είχε πει: «Κάποια στιγμή θα υπάρξει νεκρός ποδοσφαιριστής μέσα στο γήπεδο»!

Ο Ριβάλντο αναφερόταν στην καταπόνηση του ανθρώπου - ποδοσφαιριστή, που, για να αντεπεξέλθει στο σημερινό ποδοσφαιρικό μοντέλο, για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των αφεντικών του (ομάδα, ΟΥΕΦΑ, ΦΙΦΑ, πολυεθνικές αθλητικών ειδών, τηλεοπτικά δίκτυα, διαφημιστικές εταιρίες κλπ.) και να δίνει πάνω από 70 - 80 αγώνες το χρόνο, καλείται να μεταβληθεί σε «βιονικό» άνθρωπο. Για να γίνεις «βιονικός», όμως, δεν αρκεί η προπόνηση. Με την προπόνηση, μπορείς να γίνεις έως και σπουδαίος ποδοσφαιριστής - αθλητής, αλλά όχι «βιονικός». Οι ανθρώπινες δυνάμεις έχουν όρια. Αυτήν την «ατέλεια» της ανθρώπινης φύσης έρχεται να καλύψει η βιομηχανία των αναβολικών...

Πρόκειται για μια βιομηχανία, που έχει γίνει πια αναπόσπαστο μέρος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και, συνολικά, του αθλητισμού. Το τίμημα, όμως, είναι βαρύ. Πολύ περισσότερο, που το κυρίαρχο μοντέλο της αγοράς γεννά και στον αθλητισμό την «ιδεολογία», που θέλει «πάση θυσία το πρωτάθλημα». Μετά έρχονται τα δάκρυα. Οπως εκείνα τα δάκρυα των ταγών μας, για το γεγονός ότι μόλις πρόσφατα εντοπίστηκε κρούσμα ντόπινγκ στην Ελλάδα ακόμα και στο επίπεδο του σχολικού πρωταθλήματος κολύμβησης. Μόνο που είναι «κροκοδείλια»...

«Αζάνκα» η τροπολογία