1825 Δολοφονείται ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Είχε γεννηθεί στην Ιθάκη.

1878 Γεννιέται ο Μεξικανός επαναστάτης Φρανσίσκο Πάντσο Βίγια.

1898 Γεννιέται ο Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ισπανός ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και μια από τις σπουδαιότερες φυσιογνωμίες της σύγχρονης λογοτεχνίας. Δολοφονήθηκε από τους φασίστες του Φράνκο το 1936.

1947 Ανακοινώνεται το αμερικανικό σχέδιο για την «ανοικοδόμηση» της Ευρώπης μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Το «σχέδιο Μάρσαλ» πήρε το όνομά του από τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζ. Μάρσαλ.

1953 Γροιλανδία και Νησιά Φερόες υπάγονται στο σκήπτρο της Δανίας.

1954 Συμφωνείται βαλκανική συμμαχία ανάμεσα στην Ελλάδα, στη Γιουγκοσλαβία και την Τουρκία.

1967 Ξεσπά ο πόλεμος των Εξι Ημερών ανάμεσα στο Ισραήλ και τις γειτονικές αραβικές χώρες Αίγυπτο, Συρία, Ιράκ και Λίβανο.

1968 Ο γερουσιαστής Ρόμπερτ Κένεντι (αδελφός του δολοφονημένου το 1963 Προέδρου) πυροβολείται στο Λος Αντζελες από τον αραβικής καταγωγής Σιρχάν Σιρχάν. Υπέκυψε στα τραύματά του την επομένη.

Από την άλλη, η θρυλική ποδοσφαιρική ομάδα του «Ριζοσπάστη» με όλα επίσης τα αστέρια της, τα οποία (λόγω ακριβώς της παγκόσμιας αναγνωρισιμότητάς τους στο χώρο του ποδοσφαίρου) δε χρειάζονται ιδιαίτερης μνείας...

Θα είμαστε εκεί, μεθαύριο Σάββατο, στο γήπεδο της Νίκαιας, στις 8 το βράδυ, σε έναν αγώνα - εκδήλωση αλληλεγγύης για την Κούβα και με μοναδικό αντίπαλο τον ιμπεριαλισμό!

ΑΕΙεν προβοκατορεύειν

Ενδιαφέρον το κείμενο του Δημήτρη Δανίκα, υπό τον τίτλο «Φάτσες» που δημοσιεύτηκε χτες στα «Νέα». Αντιγράφουμε:

*

«Ο Τσίπρας έχει μετατρέψει την πολιτική σε τηλεοπτική εκπομπή. Ετσι αποφεύγει την ουσία και διαφεύγει από την προγραμματική διαδικασία. Δηλαδή μόνο τηγανητές πατάτες και σαλάτα. Διαρκώς ορντέβρ και πρώτα πιάτα. Τα ρίχνουμε στην εκκλησιαστική εξουσία. Πορευόμαστε με τη φοιτητική αναρχία. Μέσα σε όλα τα μοδάτα. Από την οικολογία μέχρι την ομοφυλοφιλία. Οπως συμβαίνει με τις ελληνικές ταινίες του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Επί δύο ώρες, γύρω γύρω όλοι και στη μέση ο θεατής, από την πλήξη να ιδρώνει και να λειώνει. Ωραία, Αλέξη μου, τα λες. Αλλά, ρε παιδί μου, από πού θα κόψεις και στον λαό θα δώσεις; Από τα μονοπώλια; Να το πεις. Από τις πολυεθνικές; Εμ, τότε να κάνεις δημοσίως αυτοκριτική για το Μάαστριχ και σε κομμουνιστικό αντάρτικο να βγεις. Αλλιώτικα καταλαβαίνω όσους λένε το εξής: Βαρέθηκα Παπανδρέου-Καραμανλή. Θα ψηφίσω Τσίπρα να έχω μία από τα ίδια, με μια φάτσα φρέσκια και καινούργια. Αυτή κι αν είναι απελπισία. Σαν να σου λένε έξω κούκλα, κι ας είναι μέσα μούχλα!».

Ετσι κυκλοφόρησε η «Αυγή» την περασμένη Κυριακή...

Δεν είναι μόνο η διάρρηξη κάθε σχέσης του συγκεκριμένου χώρου από στοιχεία έπαρσης και αλαζονείας (αδιάψευστος μάρτυρας είναι και πάλι το πρωτοσέλιδο της «Αυγής»).

Το θαυμαστότερο όλων είναι η... συνέπεια θέσεων και απόψεων του ΣΥΝ.

*

Πάρτε για παράδειγμα το χώρο της Παιδείας. Ποιος δεν έχει ακούσει ότι ο ΣΥΝ τάσσεται αναφανδόν υπέρ του αγώνα των φοιτητών; Οτι πρωτοστατεί στον αγώνα κατά της μετατροπής της γνώσης και της μόρφωσης σε εμπόριο στα χέρια των ιδιωτών;

Μπορεί, αλήθεια, να αμφισβητήσει κανείς τη συνέπεια του ΣΥΝ ως προς τα παραπάνω; Χμμμ... Επειδή το ερώτημα μπορεί να θεωρηθεί υποβολιμαίο, ας αφήσουμε καλύτερα να απαντήσει ο ίδιος ο ΣΥΝ:

*

α) «Φυσικά δεν είναι δυνατό να καλυφθούν όλες οι ανάγκες ούτε είναι σωστό να απορρίπτονται ιδιωτικές πρωτοβουλίες που καλύπτουν μορφωτικές ανάγκες και ειδικά όταν δεν υπάρχουν άλλες διέξοδοι από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα».

(Σχέδιο Θέσεων για τη «Δημοκρατική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση», που εγκρίθηκε ενόψει του προγραμματικού συνεδρίου του ΣΥΝ, Μάρτης 2002).

...και έτσι περιγράφει ο ΣΥΝ τις θέσεις του για την Παιδεία στην ηλεκτρονική του σελίδα

β) «Εξαιτίας σοβαρών προβλημάτων στην εκπαίδευση σήμερα, ευρύτερα κοινωνικά στρώματα επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση. Γι' αυτό δεν είναι αποδεκτό να απορρίπτεται εκ των προτέρων κάθε πρωτοβουλία που σ' ένα συγκεκριμένο πλαίσιο συνθηκών καλύπτει υπαρκτές κοινωνικές ανάγκες».

(«Σχέδιο - πρόταση του ΣΥΝ με την ευκαιρία της σύγκλησης του ΕΣΥΠ - Ιανουάριος 2004»).

*

Τώρα, καλούμε τον αναγνώστη να ρίξει μια ακόμα ματιά στο πρωτοσέλιδο της «Αυγής», στο οποίο η εφημερίδα αποφάσισε ότι «Μόνη αντιπολίτευση (είναι) ο ΣΥΡΙΖΑ». Αμέσως μετά να ρίξει μια ματιά στα έγγραφα με τις θέσεις του ΣΥΝ υπέρ της ιδιωτικής Παιδείας (σ.σ.: τα έγγραφα μπορεί να τα βρει κανείς ολόκληρα στο ηλεκτρονικό σάιτ του ΣΥΝ στην ενότητα «Παιδεία»).

*

Επομένως, θα μας επιτρέψει ο ΣΥΝ να πιστεύουμε ότι το συμπέρασμα που προκύπτει για τα κόμματα, είναι ακριβώς το ίδιο με τη σκέψη που διατύπωνε ο Μαρξ για τους ανθρώπους: Αλίμονο, δηλαδή, έλεγε ο Μαρξ, αν δεχόμασταν για τον κάθε άνθρωπο την άποψη που ο ίδιος έχει για τον εαυτό του...