1930 Στην Πράγα κατεβαίνουν σε διαδήλωση ενάντια στην πείνα 120.000 εργάτες.

1970 Μια νέα χούντα ανατρέπει την παλιά στην Αργεντινή, καθώς οι αρχηγοί του στρατού αποφασίζουν την ανατροπή του Προέδρου Χουάν Κάρλος Ογκόνια, που οι ίδιοι είχαν φέρει στην εξουσία πριν από τέσσερα χρόνια.

1973 Μετά από 34 χρόνια στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας στην Ισπανία, ο στρατηγός Φρανσίσκο Φράνκο παραδίνει τα ηνία της διακυβέρνησης στον Λουίς Μπλάνκο. Ο Φράνκο παραμένει «αρχηγός του κράτους».

1986 Ο υποψήφιος των Συντηρητικών, πρώην Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Κουρτ Βαλντχάιμ, συγκεντρώνει το 53,98% των ψήφων και εκλέγεται Πρόεδρος της Αυστρίας. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου αποκαλύφθηκε ότι ο Βαλντχάιμ ήταν αξιωματικός των ναζί και μάλιστα πήρε μέρος στο πογκρόμ κατά των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

1999 Το G-8 καταλήγει σε σχέδιο ψηφίσματος, που έχει την υπογραφή και της Ρωσίας και στο οποίο γίνεται λόγος για «διεθνή παρουσία» στο Κοσσυφοπέδιο.

Το «Χρυσό» αυγό

του φιδιού

Εχει τονιστεί χιλιάδες φορές ότι η ισοπέδωση των μισθών των εργαζομένων που απειλούνται με καθεστώς «κινεζοποίησης» δεν είναι αποτέλεσμα μιας στενά «μνημονιακής» πολιτικής που εφαρμόζεται σε κάποιες χώρες της ΕΕ.

Αντίθετα, η επιλογή όλης της ΕΕ να κατρακυλήσουν οι μισθοί των εργαζομένων στα επίπεδα της Κίνας είναι αυτή που γεννά τα μνημόνια. Είναι αυτή η επιλογή που περνά μέσα από τις «μνημονιακές» πολιτικές, οι οποίες εφαρμόζονται με ή χωρίς μνημόνιο, με ή χωρίς τρόικα, σε όλο το ευρωενωσιακό στερέωμα.

*

Για να μην πάμε σε παλιότερες αποφάσεις της ΕΕ, που αποδεικνύουν ότι η ΕΕ δεν είναι το πεδίο της «λύσης» των προβλημάτων του ελληνικού λαού, όπως ισχυρίζονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις του «ευρωενωσιακού προσανατολισμού»,

αλλά ότι, αντιθέτως, η ΕΕ είναι το πρόβλημα,

αρκεί να σταθούμε στο κείμενο των πολιτικών συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, τον Δεκέμβρη του 2010. Πρόκειται, δηλαδή, για μια απόφαση που λήφθηκε πριν ακόμα ψηφιστεί στην Ελλάδα το δεύτερο μνημόνιο και πριν συναφθεί η δεύτερη δανειακή σύμβαση.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την εισοδηματική πολιτική των κρατών - μελών που θα εφαρμόζεται με χρονικό ορίζοντα έως τη Δευτέρα Παρουσία, στην απόφαση της ΕΕ σημειώνονται τα εξής:

*

«Το κόστος εργασίας θα βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση και θα συγκρίνεται με άλλα κράτη της Ευρωζώνης και των κύριων εμπορικών εταίρων της ΕΕ (...) Οι μισθοί θα πρέπει να βρίσκονται σε συνάρτηση με την ανταγωνιστικότητα».

*

Τι λέει η συγκεκριμένη απόφαση; Τι υπέγραψαν, δηλαδή σε τι συμφώνησαν και σε τι αποβλέπουν οι εγχώριοι «κεντροδεξιοί»... «διαπραγματευτές» μας; Για ποια «Ευρώπη των λαών» μιλούν οι άλλοι, οι «κεντροααριστεροί» επίδοξοι «επαναδιαπραγματευτές» και μόνιμοι θιασώτες των Βρυξελλών;

Είναι πεντακάθαρο:

Η απόφαση της ΕΕ, των κρατών - μελών που την απαρτίζουν και εν τέλει των μονοπωλίων που τη διαφεντεύουν, καθορίζει ότι για τους μισθούς των εργαζομένων στην Ευρώπη (και στην Ελλάδα) δεν υπάρχει... πάτος προς τα κάτω!

Σύμφωνα με την ΕΕ, δηλαδή, σύμφωνα με τα μονοπώλια που τη διαφεντεύουν ανεξαρτήτως Σόιμπλε ή Μοσκοβισί, ανεξαρτήτως Μέρκελ και Σαρκοζί ή Ολάντ, ένεκα της «ανταγωνιστικότητας» των μονοπωλίων και επειδή οι μισθοί λογίζονται σαν «κόστος» - που θέλουν να το μειώσουν οι κεφαλαιοκράτες - θα πρέπει να συγκρίνονται με τους μισθούς που επικρατούν στους «κύριους εμπορικούς εταίρους της ΕΕ».

Με άλλα λόγια, οι μισθοί (και φυσικά οι συντάξεις, τα δικαιώματα κ.ο.κ.) δε θα «συγκρίνονται» μόνο μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών. Που σημαίνει ότι το όριο για έναν Ελληνα εργαζόμενο δεν είναι ο μισθός, φερ' ειπείν, της Βουλγαρίας. Εχει και πιο κάτω!

Και τούτο γιατί, όπως ορίζει η ΕΕ, το «κόστος» που οι μισθοί προκαλούν στους καπιταλιστές θα «συγκρίνεται» και άρα οι ευρωπαϊκοί μισθοί θα καθορίζονται σύμφωνα με τους μισθούς που επικρατούν όχι μόνο μεταξύ των κρατών - μελών της ΕΕ, αλλά και με τους μισθούς που ευδοκιμούν στους εκτός ΕΕ ανταγωνιστές των μονοπωλίων της Ευρώπης.

Τέτοιοι «ανταγωνιστές» της ΕΕ είναι, για παράδειγμα, η Ινδία και η Κίνα...

*

Αυτή είναι η πραγματικότητα στο εσωτερικό της ΕΕ. Με αυτά τα κριτήρια καθορίζεται η εισοδηματική, η ασφαλιστική, η κοινωνική πολιτική.

Και το ερώτημα που προκύπτει απλό:

Με αυτήν την πραγματικότητα «διαπραγματεύεσαι» ή «επαναδιαπραγματεύεσαι»

ή

κηρύσσεις ρήξη και αποδεσμεύεσαι;

Στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στις χώρες της Βαλτικής, εκεί που εγκαθιδρύθηκε το καθεστώς της καπιταλιστικής «ελευθερίας», εκεί που οι κομμουνιστές ζουν στην παρανομία, οι κυβερνώντες - συνομιλητές της Μέρκελ, του Ολάντ, του Μπαρόζο, αποδίδουν τιμές στις «λεγεώνες των Ες - Ες»...

Σήμερα, στη Γαλλία, στην Αυστρία, στην Ολλανδία, στην Φινλανδία, στην Ιταλία, το «ίσο» της αστικής «δημοκρατίας» τους το δίνουν, με ή χωρίς στολές παραλλαγής, οι «Κασιδιάρηδες».

Είναι αυτή η ΕΕ που πριν συντάξει τα Μνημόνια λεηλασίας των λαών, έχει από καιρό συντάξει τα Μνημόνια της ιστορικής παραχάραξης και της ανίερης διαστρέβλωσης, με τα οποία επιχειρείται η συκοφαντική και γκαιμπελική επιχείρηση συσχέτισης του φασιμού και του ναζισμού με τον κομμουνισμό!

Και το ερώτημα που τίθεται είναι:

Με αυτούς που τρέφουν, εκτρέφουν, αναπαράγουν και στηρίζονται στο «αυγό του φιδιού» πας μαζί; «Διαπραγματεύεσαι», «αναδιαπραγματεύεσαι», «επαναδιαπραγματεύεσαι» στο όνομα του μέλλοντος και της σωτηρίας του ελληνικού λαού;

*

Που χρησιμοποιεί την μπόχα και τη δυσωδία που το ίδιο δημιουργεί σαν πατσουλί είτε για να κρύψει την βρωμιά του, είτε σαν «αντίδοτο» απέναντι στην ίδια του την αποφορά.

Που αφού αρχικά μετέτρεψε σε «πολιτικά μεγέθη» τους θιασώτες του φασίστα Μεταξά και του «Χίτη» Γρίβα, τους υμνητές της χούντας και τους εκπροσώπους της ΕΠΕΝ του δικτάτορα Παπαδόπουλου, κατόπιν όλους αυτούς (και πριν ορισμένους τους ενσωματώσει κιόλας στα ψηφοδέλτια κομμάτων του... δημοκρατικού τόξου) τους αξιοποίησε ως συγκολλητική ουσία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για την υπό τον τραπεζίτη Παπαδήμο «σωτηρία» του τόπου.

Να λοιπόν ποιοι «ταΐζουν» το φίδι. Να τίνος γέννημα είναι. Να πώς ο φασισμός που γεννιέται μέσα από σπλάχνα τους, αξιοποιείται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες της τάξης που τον εκτρέφει.

*

Αυτό το ναζιστικό μόρφωμα, αυτή η μετενσάρκωση της «Ενωσης φίλων του Χίτλερ», η απαρτιζόμενη από ελληνόφωνα «Ες - Ες», από τους απόγονους των κουκουλοφόρων και των γερμανοτσολιάδων, συνιστά μια δολοφονική συμμορία στρατιωτικού τύπου.

Τα όσα συνέβησαν χτες το πρωί στα πλατό του «Αντέννα» είναι ένα «ψήγμα» μπροστά στα όσα έχουν διαπράξει και στα όσα σχεδιάζουν. Είναι ένα «τίποτα» μπροστά στα μαχαιρώματα κατά αλλοδαπών, στα νυχτερινά πογκρόμ στις γειτονιές της Αθήνας, της Πάτρας και αλλού, στις εγκληματικές επιθέσεις των «Περίανδρων» κατά φοιτητών και εργατών.

Το ΚΚΕ, από τη στιγμή που έκλεισαν οι κάλπες της 6ης Μάη και ενόψει των εκλογών της 17ης Ιούνη, επαναλαμβάνει την προτροπή και το κάλεσμά του προς τους εργαζόμενους και τους νεολαίους που παγιδεύτηκαν:

«Διορθώστε την ψήφο σας απέναντι στη Χρυσή Αυγή».