Πέμπτη 9 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

1714 Ξαναρχίζει ο πόλεμος ανάμεσα στην Τουρκία και τις Αυστρία, Ρωσία και Βενετία. Το αποτέλεσμα ήταν να εκδιωχθούν οι Βενετσιάνοι από την Πελοπόννησο και η χώρα να υποταχθεί στους Τούρκους.

1824 Στον περουβιανό πόλεμο της Ανεξαρτησίας, 9.300 Ισπανοί υπό τον Λασέρνα ηττώνται από τους Περουβιανούς πατριώτες υπό τον Σικρ, στη μάχη του Αγιακούτσο. Η νίκη οδήγησε στην ανεξαρτησία του Περού.

1917 Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, τα τουρκικά στρατεύματα παραδίδουν την Ιερουσαλήμ στα βρετανικά.

1929 Ο ναύαρχος Κουντουριώτης παραιτείται από Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

1943 Οι Γερμανοί δολοφονούν ομαδικά πατριώτες στην Πελοπόννησο. Το όργιο του αίματος συνεχίστηκε έως τις 13 Δεκέμβρη και ολοκληρώνεται με μια από τις φοβερότερες θηριωδίες του ναζισμού, το ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

1987 Ξεσπούν στη Λωρίδα της Γάζας, οι πρώτες εκδηλώσεις της «Ιντιφάντα», της άοπλης εξέγερσης των Παλαιστινίων.

1994 Η Βρετανία και το Σιν Φέρνω, η πολιτική πτέρυγα του IRA, αρχίζουν τις πρώτες, μετά από 70 χρόνια, επίσημες συνομιλίες τους.

Ερχονται Χριστούγεννα...

Ερχονται Χριστούγεννα. Με το «πνεύμα» τους λαβωμένο. Το καταλαβαίνεις στο βλέμμα των ανθρώπων. Στη θέση της γιορτινής αναμονής έχει εγκατασταθεί η θλίψη. Ειδικά στα μάτια των γερόντων. Στις συζητήσεις δεν υπάρχει πια εκείνο το «άγχος» της προετοιμασίας. Ολο και λιγότεροι έχουν όρεξη για ετοιμασίες, το δέντρο είναι ακόμα στο πατάρι - πού διάθεση, «είναι νωρίς ακόμα»...

*

Η εποχή που γύρω από το τραπέζι, παραμονές των Χριστουγέννων, με τόνο συνθηματικό, σαν υπόσχεση απόδρασης - μια συμφωνημένη φενάκη απόδρασης - ξετυλιγόταν εκείνο το μονίμως ματαιωμένο σχέδιο, «τι σκέφτεσαι να κάνουμε τα Χριστούγεννα», μοιάζει μακρινή. Εχει αντικατασταθεί με το ξόρκι της υποχρέωσης: «Αντε να δούμε πώς θα περάσουν και τα Χριστούγεννα». Πού καιρός, πια, για «παραμύθια» μεταξύ ενηλίκων...

*

Και φέτος δε θα λείψουν τα λαμπιόνια. Οι δήμαρχοι κάποια στιγμή θα φωταγωγήσουν τις εισόδους των πόλεων. Τα μαγαζιά - όσα έχουν απομείνει ανοιχτά - θα κρεμάσουν τους Αγιους Βασίληδες. Αλλά το γκρίζο είναι εδώ. Το συναντάς παντού. Ισως το μόνο «αξεσουάρ» που πλέον θυμίζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ότι έρχονται οι γιορτές είναι η πρωτοφανής, η γεωμετρική αύξηση... της επαιτείας! Ναι, μετέτρεψαν τη ζητιανιά σε «αξεσουάρ» της ζωής μας! Δεν υπάρχει πια φανάρι, δεν υπάρχει διασταύρωση, δεν υπάρχει δρόμος, δεν υπάρχει σοκάκι, δεν υπάρχει χώρος συνάθροισης και κόμβος εποχούμενων που η επαιτεία, η ζητιανιά, ο λαβωμένος άνθρωπος από τη φτώχεια, την προσφυγιά, την ανεργία, την ανέχεια, να μη μας χτυπά το παράθυρο του αυτοκινήτου, να μη μας σκουντά στη στάση του λεωφορείου, να μη μας περιμένει στον εμπορικό πεζόδρομο.

*

Ερχονται Χριστούγεννα. Το καταλαβαίνεις από το βάρος που νιώθεις να σταθείς στο ύψος των περιστάσεων που ορίζει η προσμονή των παιδιών. Το νιώθεις να σε πνίγει καθώς κοιτάς το ημερολόγιο και κάθε μέρα που περνά είναι άλλη μια υπόμνηση από την κλεψύδρα της απελπισίας: «Πού μας καταντήσανε»...

Τα λαμπιόνια θα ανάψουν. Οι βιτρίνες θα στολιστούν. Αλλά τούτη τη φορά το έξω φως δεν υπάρχει χαραμάδα να μπει για να ξεγελάσει το μέσα μας. Οχι, φέτος δεν μπορούν να μας ξεγελάσουν. Γιατί φέτος τα Χριστούγεννα είναι τα «πιο αληθινά» της ζωής μας! Κουβαλάνε το μήνυμα της «ανα-γέννησης» που μας στερούν, που μας αξίζει, που δε θα τους τη χαρίσουμε.

Θα τα γιορτάσουμε τα φετινά Χριστούγεννα. Με την κατάνυξη και την ελπίδα που κυοφορεί ο στίχος του ποιητή: «Αγιο μίσος / δόσμου το χέρι σου»!


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Χτες συμπληρώθηκαν τριάντα χρόνια από τη δολοφονία του σαραντάχρονου Τζον Λένον στο Μανχάταν της Ν. Υόρκης. Ηταν το βίαιο τέλος ενός καλλιτέχνη που αρνήθηκε να εξαργυρώσει ως «κλόουν» της μαζικής κουλτούρας τη συμμετοχή του στους «Μπιτλς», που επέστρεψε «συστημένο» το παράσημο της βασίλισσας και επέλεξε να τραγουδήσει για την εργατική τάξη, την ειρήνη και έναν καλύτερο κόσμο. Αυτή ακριβώς είναι η μνήμη που - ματαίως - προσπαθούν να σβήσουν στα «αφιερώματά τους» οι εμποράκοι του «ειδώλου» του.

«Γιατροί» πάνε κι έρχονται...

«Μη μάχεστε εναντίον του γιατρού. Καμιά φορά, ο γιατρός σας δίνει φάρμακα τα οποία δεν σας αρέσουν, αλλά ακόμα κι αν δεν σας αρέσουν τα φάρμακα, ο γιατρός προσπαθεί να σας βοηθήσει...».

*

Τα λόγια του κ. Ντομινίκ Στρος - Καν, κατά την επίσκεψή του στη χώρα μας, έγιναν παρουσία του χαμογελαστού Ελληνα πρωθυπουργού. Ετυχαν ευρείας δημοσιότητας από τον ελληνικό Τύπο. Κάποιοι, μάλιστα, δεν εφείσθησαν ευμενών σχολίων για το «ταμπεραμέντο» του ευφυούς «δόκτορα»...

*

Το «έργο», δηλαδή, συνεχίζεται:

Δεχόμαστε καθημερινές ύβρεις, υφιστάμεθα διαρκείς προσβολές της νοημοσύνης μας, πλύση εγκεφάλου, προπαγανδιστική λοβοτομή, διαστρέβλωση της αλήθειας, τρομοκρατία, εκβιασμούς, δημαγωγία, εξαπάτηση.

Η «προφητεία» πως θα ερχόταν μια στιγμή, που εκτός από το κορμί θα μας ζητούσαν να τους παραδώσουμε και την ψυχή μας, να αρνηθούμε την αξιοπρέπειά μας, το φιλότιμο, τον αυτοσεβασμό μας, εκπληρώθηκε.

*

Οι «γιατροί» μας, ντόπιοι και ξένοι,

ποζάρουν μέσα από τις τηλεοράσεις ως φορείς του «γιατρικού». Είναι αυτοί, όπως λένε, που θα μας σώσουν. Αλλά οι ίδιοι δεν είναι που μας οδήγησαν έως εδώ;

Χρόνια τώρα, δεκαετίες, το έχουν αποδείξει: Διαθέτουν τη συνταγή, για να θεραπεύουν όλες τις ασθένειες. Εκτός από μία: Εκείνη από την οποία πεθαίνουν οι άνθρωποι...

Οι άνθρωποι στην Ελλάδα, για παράδειγμα ένας έγγαμος με δέκα χρόνια δουλειάς, αμείβεται με το ιλιγγιώδες ποσό των 1.020 ευρώ το μήνα. Αυτά προβλέπονται στις συμβάσεις που υπογράφει η ΓΣΕΕ. Το «φάρμακο» κατά τον «κύριο ΔΝΤ» - και κατά τον χαμογελαστό Ελληνα πρωθυπουργό - είναι να ζήσει (;) με 800 ευρώ...

*

Ο κ. Ντομινίκ Στρος - Καν, ο... σοσιαλιστής,

ήρθε στην Ελλάδα, αλλά ουδεμία έκπληξη. Από κοινού με τον (χαμογελαστό) Ελληνα πρωθυπουργό, μας συνέστησε το ίδιο φάρμακο με εκείνο που προτείνουν οι εγχώριοι κομπογιαννίτες συνάδελφοί του: «Συναίνεση»!

Γι' αυτούς, φυσικά, δεν υπάρχουν βιομήχανοι και εργάτες, τραπεζίτες και τραπεζοϋπάλληλοι, εφοπλιστές και ναυτεργάτες, εργολάβοι και οικοδόμοι, τσιφλικάδες και αγρότες, ομολογιούχοι και άνεργοι. Είμαστε όλοι ...«πολίτες», είμαστε «όλοι ίδιοι», «είμαστε όλοι Ελληνες», «είμαστε όλοι Ευρωπαίοι» και «όλοι μαζί» πρέπει να πληρώσουμε.

Ποιοι το εισηγούνται; Αυτοί που ποτέ δεν πλήρωσαν για τίποτα. Αυτοί που ανήκαν και ανήκουν σ' εκείνους που πάντα εισπράττουν.

*

Η κυβέρνηση, αυτή η αδίστακτη ομάδα που έφερε στη χώρα την τρόικα, μετά τον Στρος - Καν, σήμερα υποδέχεται έναν ακόμα «γιατρό»: Τον κομισάριο Ολι Ρεν.

Οι υπηρεσίες του τελευταίου μάς ανακοίνωσαν την επομένη των δημοτικών εκλογών ότι το έλλειμμα του 2009 «έκλεισε» στο 9,5%, ήτοι 36 δισ. ευρώ.

Η «ασθένεια» είναι - προδήλως - σοβαρή. Το «φάρμακο» γνωστό: «Λιτότητα, απολύσεις, μειώσεις μισθών».

Αλλά, αυτά τα 36 δισ. ευρώ του ελλείμματος (πώς και δεν το βλέπουν οι τόσο «σοβαροί επιστήμονες»;), δεν είναι ούτε τα μισά (!) από τα 78 δισ. ευρώ που ΠΑΣΟΚ και ΝΔ χάρισαν σε μια διετία στους τραπεζίτες!

Δηλαδή: Μόνο με τα λεφτά που έχουν δώσει στους τραπεζίτες,

  • θα μπορούσε να έχει μηδενιστεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού,
  • θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί η αφαίμαξη των 30 δισ. ευρώ που προβλέπει το μνημόνιο σε βάθος τριετίας και
  • θα μπορούσε να υπάρχει και περίσσευμα άλλα 12 δισ. ευρώ!

*

Εν ολίγοις: Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Οι «γιατροί» της τρόικας, συνοδευόμενοι από τον «αρχίατρο», τον κ. Παπανδρέου, τον (χαμογελαστό) Ελληνα πρωθυπουργό, ας πυκνώσουν τις επισκέψεις τους. Αν μη τι άλλο, σε κάθε πέρασμά τους από την Ελλάδα, επιβεβαιώνουν ότι

«για την αντιμετώπιση της ασθένειας δεν αρκούν οι ιατρικές γνώσεις, απαιτείται και το ειλικρινές ενδιαφέρον για τον άνθρωπο»...


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Κυβέρνηση αδίστακτων

σοσια...ΛΗΣΤΩΝ!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ