Στο κάλεσμα επισημαίνεται:

«Στις 7 Μαρτίου οι πολίτες αυτής της χώρας καλούνται στις κάλπες για να αναδείξουν, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους, τη Βουλή και την κυβέρνηση που θα ορίσει τις τύχες μας για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Αυτό λέει ο τύπος και το γράμμα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Η ουσία όμως, όπως συνήθως συμβαίνει, είναι άλλη. Στις 7 Μαρτίου, η δέκατη από τη μεταπολίτευση του 1974 εκλογική μάχη σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και το ξεκίνημα μιας άλλης. Στις εκλογές της 7 Μαρτίου κρίνεται, όχι μόνο ποιο από τα δυο κόμματα του δικομματισμού θα κυβερνήσει με βάση το καλπονοθευτικό σύστημα που ισχύει, αλλά και ποια θα είναι η πορεία της κοινωνίας μας μέσα από τις "Συμπληγάδες" της νέας τάξης πραγμάτων, που προσπαθούν να επιβάλουν στον κόσμο μετά το 1989 οι κυρίαρχες δυνάμεις της Δύσης: Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Στα δεκαπέντε χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του ψυχρού πολέμου, βλέπουμε το τέλος του διπολισμού και του ψυχρού πολέμου να σηματοδοτεί ένα πισωγύρισμα στις λαϊκές κατακτήσεις, αύξηση στην ανισοκατανομή του πλούτου, βάθεμα των κοινωνικών αντιθέσεων, συρρίκνωση κατακτήσεων και δικαιωμάτων, περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών. Στο όνομα του αντιτρομοκρατικού αγώνα από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης βλέπουμε, ιδιαίτερα μετά τις 11 Σεπτέμβρη 2001, συρρίκνωση του νομικού μας πολιτισμού, φαλκίδευση όσων έχει κατακτήσει με αγώνες, θυσίες και αίμα το λαϊκό, δημοκρατικό και εργατικό κίνημα στη χώρα μας και στον κόσμο.

Στις 7 Μαρτίου ο δικομματισμός, που κυριάρχησε στην Ελλάδα μετά το 1974, θα επιχειρήσει, μέσα από ρηχές και ανούσιες αντιπαραθέσεις, να στριμώξει στη γωνία την άλλη άποψη, την πραγματικά προοδευτική αντίληψη, για να κυριαρχήσει απόλυτα και να έχει ελευθερία δράσης μετά τις 8 Μαρτίου να ολοκληρώσει την πλήρη αλλοτρίωση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών μας. Μέσα στις συνθήκες αυτές, η ψήφος μας στις 7 Μαρτίου προσλαμβάνει διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από μια απλή κοινοβουλευτική μάχη.

Μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε. Μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Χωρίς αφορισμούς, αποκλεισμούς και περιττές περιχαρακώσεις, πιστεύουμε ότι, στις εκλογές αυτές, θα πρέπει να ενισχύσουμε το κόμμα εκείνο, που η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει αταλάντευτη συνέπεια και συνέχεια, που θα είναι παρόν στις 8 Μαρτίου για να συνεχίσει να στηρίζει τους αγώνες και τις προσπάθειες για αντίσταση στη βαρβαρότητα της νέας τάξης πραγμάτων».

Υπογράφουν οι:

1: Αβραμόπουλος Θανάσης, Μέλος ΔΣ Ελληνικής Ομοσπονδίας Ορειβασίας - Αναρρίχησης

2: Αγγέλλου Γιάννης, Φοροτέχνης

3: Αγγελόπουλος Κώστας, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πάτρας

4: Αγγουράκης Σάκης, ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Ολυμπιακού Σταδίου

5: Αδαμίδης Γιώργος, Συμβολαιογράφος

6: Αετόπουλος Γιώργος, Τραγουδοποιός

7: Αθηναίου Κατερίνα, Οδοντίατρος

8: Αλεγκάκη Βάσω, Καθηγήτρια

9: Αλεξούλης Γιάννης, Καθηγητής Πληροφορικής

10: Αλιφτήρα Λόλα, Νηπιαγωγός

11: Αναστόπουλος Θανάσης, Ναυτικός (Φιλιατρά)

12: Ανδρεοπούλου-Καματερού Φωτεινή, Οικονομολόγος

13: Ανδρουλιδάκης Μανώλης, Συνθέτης - τραγουδιστής

14: Αποστολίδου Ελπίδα, Εκπαιδευτικός Δ.Σ. Δασκάλων (Καβάλα)

15: Αποστολοπούλου Σοφία, Γιατρός

16: Αράπκουλε Δέσποινα, Δήμαρχος Γιάννουλης

17: Αρμελίνος Νίκος, Οικονομολόγος

18: Ασημακοπούλου Δέσποινα, Εμπορος (Κυπαρισσία)

20: Βαβούλη Σοφία, Νοσηλεύτρια, πρώην Πρόεδρος Συλλόγου Νοσηλευτών ΓΝΧ

21: Βαϊτσης Αντώνης, Νομαρχιακός Σύμβουλος Μαγνησίας

22: Βαλανάς Βασίλης, Οικονομολόγος - αντιστασιακός

23: Βαλάση Ζωή, Συγγραφέας

24: Βαλάσης Διονύσης, Καθηγητής ΤΕΙ

25: Βαλσαμίδης Θόδωρος, Μουσικός (Καβάλα)

26: Βαμβακίδης Τάκης, Μέλος ΔΣ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών

27: Βαρδάκης Ευάγγελος, Γεωπόνος, πρώην πρόεδρος του Ινστιτούτου Αμπέλου Ηρακλείου

28: Βαρδής Φώτης, Υπάλληλος ΟΤΕ

29: Βαρλάμος Γιώργος, Ζωγράφος

30: Βασιλάκης Νικόλαος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός, Αντιστασιακός

31: Βασιλειάδης Αγγελος, Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Κορυδαλλού

32: Βελαώρου Μαριάννα, Ζωγράφος

33: Βήχος Νίκος, Γιατρός παθολόγος

34: Βιντζηλαίος Στέλιος, Α' Αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Χειροσφαίρισης Ελλάδος (ΟΧΕ), Πρ. Εν. Σωμ. Χειροσφαίρισης Αττικής

35: Βλαστού Ρόζα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια ΕΜΠ

36: Βλισίδης Γεράσιμος, Οδοντίατρος (Αλεξ/πολη)

37: Βλισίδης Τάσος, Εκπαιδευτικός, Αντιπρόεδρος Ε.Ε. ΑΔΕΔΥ (Αλεξ/πολη)

38: Βουλιστή Ιωάννα, Φιλόλογος

39: Βρεττού Φιλιώ, Μέλος ΕΔΥΕΘ

41: Γαλάτος Γιάννης, Επαγγελματίας

42: Γαλής Αθανάσιος (Νάσος), Γιατρός, Μέλος ΔΣ ΕΓΕΣΥΧ, Πρόεδρος Επιτροπής Ειρήνης Χανίων

43: Γελαδάκης Γιώργος, Σκηνοθέτης (Καλαμάτα)

44: Γενετζάκης Αποστόλης, Φαρμακοποιός, αντιπρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηρακλείου

45: Γερογιάννης Νίκος, Δήμαρχος Νέσσωνος

46: Γεωργιάδης Θανάσης, ΓΓ ΠΕΑΕΑ Αμπελοκήπων

47: Γιαννακούλας Στέλιος, τέως πρόεδρος Ενωσης Ποντίων Μελισσίων

48: Γιαννούλης Νικόλαος, πρώην Δήμαρχος Πρέβεζας, Διευθυντής Κέντρου Υδροβιολογικών Ερευνών Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

49: Γιάχος Δημήτρης, Ορθοπεδικός

50: Γιόβα Διδώ, Καθηγήτρια ΕΜΠ

51: Γιοβάνης Γεώργιος, Δήμαρχος Δ. Μητρόπολης

52: Γκαγκούλιας Γιώργος, Δάσκαλος (Αλεξ/πολη)

53: Γκαρέλιας Γιώργος, Αντ/δρος Εμπορικού Συλλόγου Λάρισας

54: Γκαρίση Αναστασία, Δικηγόρος

55: Γκατζή Δροσούλα, Πολιτικός Μηχανικός, Νομαρχιακός Σύμβουλος Μαγνησίας

56: Γκέκας Τάκης, Αναπληρωτής Διευθυντής Ορδοπεδικής Κλινικής Νοσοκομείου ΠΑΝΑΓΙΑ

57: Γκέκας Γιώργος, Δημοτικός Σύμβουλος Πλατυκάμπου

58: Γκουτζέρη Ρούλα, ΔΥ ΔΣ Υπολ. ΝΑ Εβρου

59: Γρηγοριάδης Σωτήρης, Αρχιτέκτονας, Δημ. Σύμβουλος Νίκαιας

60: Δαμαλάς Αριστείδης, Συνδικαλιστής, Δάσκαλος (Καλαμάτα)

61: Δεληγιάννης Κώστας, ΤΕΙ Πειραιά

62: Δενδίνης Νίκος, Δάσκαλος, Πρόεδρος Ενωσης Γονέων Αλεξ/πολης

63: Δευτεραίος Σάββας, Γιατρός, Δημοτικός Σύμβουλος Αλεξ/πολης

64: Δημητρίου Αηδόνης (Δονάτος), Δικηγόρος

65: Δήμου Τάκης, Εκπαιδευτικός

66: Διαμαντάκου Ελένη, τέως Διευθύντρια Λυκείου Ν. Ιωνίας

67: Δουβουλούδης Αλέκος, Ναυτεργάτης, πρ. σωματείου (Θάσος)

68: Δουλάς Αντώνης, Δημ. Σύμβουλος Δήμου Αγριάς, πρόεδρος των Μικροπωλητών Λαϊκών Αγορών

69: Δρυς Μανώλης, Αντιπρύτανης ΕΜΠ

70: Ελευθεριάδου Ειρήνη, Οδοντίατρος

71: Ζάγουρα Γιώτα, Δικηγόρος, Πρόεδρος ΚΕΔΙΚΑ

72: Ζάραγκας Τάκης, Οδοντίατρος

73: Ζαφειρόπουλος Θανάσης, Πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων

74: Ζαχαρόπουλος Γιάννης, Ζωγράφος (Καβάλα)

75: Ζαχαροπούλου Φεβρωνία, Ψυχίατρος (Καβάλα)

76: Ζησιμόπουλος Θανάσης, Α' Αντιπρόεδρος Ελληνικής Φιλάθλου Ομοσπονδίας Μπέιζ Μπολ

77: Ζιαγάκη Τριανταφυλλιά, Δημόσιος Υπάλληλος (Ξάνθη)

78: Ζινέρης Δημήτρης, Δάσκαλος, Δ/ντής 7ου Δημ. Σχολείου Ιλίου

79: Ζουχνιά Αικατερίνη, Επίκουρος Καθηγήτρια ΠΑ

80: Ζωγράφος Γιώργος, Ηθοποιός

81: Ζώης Σταύρος, Εκπαιδευτικός, μέλος ΔΣ Ενωσης Γονέων (Αλεξ/πολη)

82: Θεοδωρακόπουλος Χρήστος, Αγρότης (Λευκοχώρα)

83: Θεοχάρη Αλεξάνδρα, Αθλήτρια βόλεϊ Α1 κατηγορίας

84: Θεοχάρης Βάιος, Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Παλαμά

85: Θερίου Νίκος, Καθηγητής ΤΕΙ (Καβάλα)

86: Ιατρέλλης Παναγιώτης, Γιατρός

87: Ιορδανίδης Παντελής, Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Αργυρούπολης

88: Ιωαννίδης Βασίλης, Γιατρός, πρ. Νοσοκομείων γιατρών Καβάλας

89: Καγιάς Δημήτρης, Δικηγόρος

90: Καϊρέτης Νίκος, Βιοτέχνης (Καβάλα)

91: Καλκανδής Παύλος, Αναισθησιολόγος

92: Καλογεράκης Μάνθος, Οδοντίατρος, Πρόεδρος Οδοντιατρικού Συλλόγου Ηρακλείου

93: Κάλοου Χρήστος, Αναπλ. Μέλος ΔΣ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών

94: Καλπακίδης Βασίλης, Επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

95: Καλτέκης Κώστας, Καθηγητής

96: Καλτσίδης Νίκος, Αγρότης (Αλεξ/πολη)

97: Καναβός Τέλης, Αγρότης (Φιλιατρά)

98: Κανδαράκης Γιάννης, Καθηγητής ΤΕΙ Αθήνας

99: Κανελλόπουλος Τάκης, Γ. Γραμματέας Ομοσπονδίας Παγκρατίου Αθλήματος

100: Κάπος Κωνσταντίνος, Δικηγόρος

101: Καπούλας Απόστολος, Διευθυντής ΑΤΕ Δεσκάτης

102: Καραβά Γαρυφαλλιά, Δικηγόρος

103: Καραδάκης Ιωάννης, Αντιπρόεδρος Ενωσης Ιπταμένων Συνοδών Φροντιστών (ΕΙΣΦ) ΟΑ

104: Καραδημήτρης Παναγ., Τραγουδιστής

105: Καρακωσταντής Κώστας, Διευθυντής Γυμνασίου

106: Καραμανίδης Νικηφόρος, Αγρότης, ΔΣ ΕΑΣ Αλεξ/πολης

107: Καραμέτος Γιώργος, Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδ. Α' βάθμιας εκπαίδευσης Χαϊδαρίου

108: Καράμπελας Κώστας, Μηχανικός (Πύλος)

109: Καραολάνη Κατερίνα, Ιδιωτικός Υπάλληλος

110: Καραπάνου Ελευθερία, Εμποροϋπάλληλος

111: Καρατουλιώτης Νίκος, Υποστράτηγος ε/α

112: Καρβούνης Κώστας, Φοροτέχνης - ΔΣ ΓΕΣΕΒΕ, ΔΣ Ομοσπονδίας Λογιστών

113: Καρράς Δημήτρης, Μέλος ΔΣ ΕΟΑΣΚ

114: Καρτερολιώτης Κων/νος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΠΑ

115: Καρυδάς Γιάννης, Καρδιολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας

116: Κάσσαρης Χρήστος, Συνδικαλιστής

117: Κατσίκας Νίκος, Συνθέτης - τραγουδιστής

118: Κεραμίδας Θανάσης, Ηθοποιός

119: Κετσόπουλος Ευδόκιμος, Πρώην ΓΓ ΕΚ Ελευσίνας

120: Κιτσίδης Χρήστος, Οικονομολόγος, Δημ. Σύμβουλος Τυρνάβου

121: Κολοζώφ Σταύρος, Καλλιτέχνης (Καβάλα)

122: Κομνηνός Κώστας, Ζωγράφος, καθηγητής, απόφοιτος Σχολής Καλών Τεχνών

123: Κοντογιώργος Θανάσης, Υπάλληλος ΕΛΤΑ

124: Κοντονίνας Θανάσης, Μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου Βόλου και Ν. Ιωνίας

125: Κοντοφάκα Θεοδώρα, Καθηγήτρια

126: Κοσδής Γιάννης, ΔΣ Σωματ. Εργ. Κοινωνικής Φροντίδας

127: Κούδας Κώστας, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων ΕΒΙΕΣΚ

128: Κούνας Γιάννης, ΔΥ (Καβάλα)

129: Κούνουπας Ανδρέας, Φαρμακοποιός, Αντιστασιακός

130: Κουρκουλής Σταύρος, Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

131: Κούρος Παύλος, ΤΕΙ Πειραιά

132: Κουτάλης Δημήτρης, ΔΣ Σωματείο ΠΕΤΡΟΛΑ

133: Κουτσούμπας Γιώργος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ

134: Κρόμπα Μαρία, Δασκάλα (Καλαμάτα)

135: Κυριακουλίδης Κλήμης, Μέλος ΔΣ Εμπορικού Συλλόγου Βόλου και Ν. Ιωνίας

136: Κυρίτση Αγγελική, Εκπαιδευτικός, Δημοτ. Σύμβουλος Δ. Νηλέως

137: Κυρούσης Λευτέρης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πάτρας

138: Κωνσταντούλας Δημήτρ., Δικηγόρος

139: Κωφίδης Σάββας, Διεθνής ποδοσφαιριστής

140: Λαχουβάρης Γιώργος, Τραπεζικός (Καβάλα)

141: Λεβεντάκης Γιάννης, Αγρότης (Φιλιατρά)

142: Λεβέντης Κώστας, ΓΓ ΕΠΣ Μακεδονίας Λογιστών

143: Λιανός Γιώργος, Αν. Γραμ. Πανελ. Ομοσπ. Εγκαταστατών Ανελκυστήρων

144: Λιαροκάπης Θύμιος, Καθηγητής ΕΜΠ

145: Λιόγκας Βασίλης, Μηχανολόγος-Μηχανικός, Δημ. Σύμβ. Καβάλας

146: Λιονάκη Ελευθερία, Αναισθησιολόγος, μέλος Επ. Ειρήνης Χανίων

147: Λουκάς Σ. Λουκάς, Ιατρός Παθολόγος

148: Λυκουρέση Αθανασία, Γενικός Γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς Αθήνας

149: Λυμπερόπουλος Παναγιώτης, Φυσικός, υπάλληλος Υπ. Οικονομικών

150: Λυρίτσης Νικόλαος, Πρόεδρος Ομοσπονδίας ΕΒΕ

151: Μαγγούτας Ευάγγελος, Δικηγόρος, Δήμαρχος Παλαιοκάστρου

152: Μακίσογλου Ελένη, Ηθοποιός

153: Μαλάμου Βιολέτα, Εκπαιδευτικός

154: Μαλαστέστας Παντελής, ΤΕΙ Πειραιά

155: Μανιάς Ξενοφών, Παιδίατρος

156: Μανωλάκος Δημήτρης, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ

157: Μαργανέλης Χρήστος, Ελεύθερος Επαγγελματίας

158: Μαργαρίτης Νίκος, Τυπογράφος

159: Μαστραφτής Χρήστος, Εκπαιδευτικός, Διεθνής Διαιτητής Μπάσκετ

160: Ματσουκά Παναγιώτα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Πάτρας

161: Ματσούλης Δημήτρης, Δικηγόρος

162: Ματυρογιάννη Μυρσίνη, Δημοτικός Σύμβουλος Κοιλάδας

163: Μαυρίδης Χρήστος, Γιατρός (Αλεξ/πολη)

164: Μαυρόπουλος Σάββας, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός

165: Μεγαρίτου Αγγελική, Συν/χος Τραπεζοϋπάλληλος

166: Μεγγίσογλου Βασίλης, Συν/χος, Πρόεδρος ΠΕΑΕΑ Ξάνθης

167: Μήτσιου Νίκος, Οδοντίατρος, Πρόεδρος Επ. Ειρήνης Τρικάλων

168: Μιλάνος Στάθης, Μουσικός, δάσκαλος Μπουζουκιού στο Ωδείο Βόλου

169: Μιχαηλίδης Παναγιώτης, Εμπορος, Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας

170: Μολούδης Πολύμερος, Τοπογράφος - Μηχανικός (Αλεξ/πολη)

171: Μολυβιάτης Νίκος, Δημοσιογράφος - περιφερειολόγος

172: Μουρατίδης Ερμής, Σκηνοθέτης

173: Μουστάκας Αλέκος, Πρόεδρος ΕΚ Μεγάρων

174: Μούστος Μενέλαος, Δάσκαλος, Γραμ. Συλ. Εκ/κών Α?βάθμιας Εκπ/σης Ν.Μαγνησίας

175: Μουτουσίδης Στέφανος, Φοροτέχνης, μέλος ΔΣ Συλλόγου Λογιστών

176: Μπάγιος Ιωάννης, Επίκουρος Καθηγητής ΠΑ

177: Μπαλανίκας Βασίλης, Συνταξιούχος Δάσκαλος

178: Μπαλασούλης Γιάννης, Δικηγόρος, Πρόεδρος Επ. Ειρήνης Λάρισας

179: Μπαμπούνης Αντώνης, Αναπληρωματικό Μέλος ΔΣ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών

180: Μπαντέκας Βασίλης, Γραμματέας ΕΛΜΕ Τρικάλων

181: Μπαριτας Κώστας, Εκπαιδευτικός

182: Μπάρμπα Σάσα, Δημ. Σύμβουλος Δήμου Ορφέα

183: Μπαστας Τάσος, Ιδιωτικός Υπάλληλος

184: Μπάτας Αλέξανδρος, Ζωγράφος

185: Μπάφας Γιώργος, Καθηγητής ΕΜΠ

186: Μπαχάρης Ηλίας, Δικηγόρος (Καβάλα)

187: Μπεζιάνης Κώστας, Μαθηματικός

188: Μπέσης Νίκος, ΔΣ Σωματείου WACHENHUT

189: Μπίστας Γιάννης, Πρόεδρος Ομοσπ. Εργαζ. Ειδικής Αγωγής

190: Μπλούτη Μαρία, Ιδιωτικός Υπάλληλος

191: Μπογιατζής Χρήστος, Αγρότης (Φιλιατρά)

192: Μπούα Βάσω, Συνδικαλίστρια (Χαϊδάρι)

193: Μπουλούγαρης Γιώργος, Πρόεδρος Σωμ. Εργ. Ιδ. Παιδ. Σταθ. Αθήνας

194: Μπούσιος Βασίλης, Δάσκαλος

195: Μυλωνάς Βασίλης, Αγρότης, Στρέφι, Δημοτικός Σύμβουλος Αριστομένη

196: Νάρη Δώρα, Γραμματέας Συλλόγου Εκπαιδευτικού Προσωπικού ΤΕΙ - Λ

197: Νασιόπουλος Βάιος, Γεωπόνος, Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Καρδίτσας

198: Νίκα Μαρία, Δημοσιογράφος (Καλαμάτα)

199: Νικηφορίδης Γιώργος, Καθηγητής ΑΕΙ Πάτρας

200: Νικολάου Γιάννης, Τεχνολόγος Μηχανικός ΕΥ

201: Νικολάου Λευτέρης, ΔΣ Σωματείο Εργαζομένων ΧΙΛΤΟΝ

202: Νίκος Νέστορας, Οδοντίατρος (Καλαμάτα)

203: Νόβας Ιωάννης του Αντρέα, Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν. Νοσοκ. Πρέβεζας, επικεφαλής Νομ. Κίνησης «Νέοι Ορίζοντες», Νομαρχ. Σύμβουλος Πρέβεζας

204: Ντάγιας Στέλιος, Μέλος ΔΣ Συλλόγου Δασκάλων Λάρισας

205: Ντάντης Αχιλλέας, Δημοτικός Σύμβουλος Πλατυκάμπου

206: Ντούκας Χρήστος, Γιατρός (Πύλος)

207: Ορφανός Στέλιος, Πολιτικός Μηχανικός, Δημ. Σύμβουλος Ηρακλείου

208: Παζιάνας Γιώργος, Μέλος ΔΣ ΕΛΜΕ Λάρισας

209: Παλυβός Γιάννης, Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

210: Παναγιάρης Βαγγέλης, Μηχανολόγος

211: Παντελίδου Ερωφίλη, Επιχειρηματίας

212: Παντελίδου Ρούλα, Ηθοποιός

213: Παπαγεωργίου Αθανάσιος, Φαρμακοποιός

214: Παπαγεωργίου Νίκος, Καθηγητής ΕΜΠ

215: Παπαγεωργίου Πέτρος, Γυμναστής, προπονητής ρίψεων

216: Παπαγεωργίου Σπύρος, Υπάλληλος ΕΛΤΑ

217: Παπαδημητρίου Θανάσης, Ηθοποιός

218: Παπαδοπούλου Βαγγελιώ, Αντ/δρος Ενωσης Γυναικών Λάρισας (ΟΓΕ)

219: Παπαϊωάννου Γεωργία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Φυσικός

220: Παπανικολάου Βασίλης, Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

221: Παπαστεργίου Αγης, Δικηγόρος, Δημοτικός Σύμβουλος Λάρισας

222: Παππάς Θανάσης, Διευθυντής ΤΕΕ Ν.Ιωνίας

223: Πασχάλης Δημήτρης, Διευθυντής Δημοτικού Σχολείου Ερυθραίας

224: Πατερέλης Θεολόγος, Συνδικαλιστής Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αθήνας

225: Παυλόπουλος Γιώργος, εκπαιδευτικός, αντιπρόεδρος ΓΣ Ερασιτεχνικός Αθλητικού Συλλόγου Καλλιθέας

226: Πελεγρίνης Θεοδόσης, Κοσμήτορας Φιλοσοφικής

227: Πελτεκπούλου Πόπη, Ηθοποιός

228: Πετράκης Γεώργιος, Πρόεδρος Δημοτικός Σύμβουλος Δ. Ταμασίου

229: Πέτσας Αναστάσιος, Δημοτικός Σύμβουλος Καρδίτσας

230: Πίκουλα Ελπινίκη, Δασκάλα (Καλαμάτα)

231: Πνευματικάτου Χάρη, Συνδικαλ. Συλλόγου Εκπ/κών Α' βάθμιας εκπαίδευσης «Αριστοτέλης»

232: Πολίτης Γιάννης, Πρόεδρος Σωματείου ΚΕΜ

233: Πούλος Γιάννης, Αγρότης (Φιλιατρά)

234: Πρώιος Γιάννης, Σκηνογράφος - ζωγράφος

235: Ροδάς Παναγιώτης, Δημ. Σύμβουλος Θάσου

236: Ρόθθος Κώστας, Καθηγητής ΤΕΙ

237: Ρόκος Κυριάκος, Γλύπτης, καθηγητής ΤΕΙ Αθήνας

238: Ρούσσος Νικήτας, Φαρμακοποιός, Πρόεδρος Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηρακλείου

239: Σαμαρά Ευθαλία, Φαρμακοποιός

240: Σαμαρτζής Κώστας, Εργάτης, συνδικαλιστής

241: Σάμιος Δημήτρης, συνδικαλιστής, αγρότης (Γαργαλιάννοι)

242: Σαραντόπουλος Γιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ

243: Σαχίνης Αγάπιος, Δημοτικός Σύμβουλος

244: Σγουρός Κώστας, Γιατρός

245: Σεβαστιάδου Ευγενεία, ζωγράφος

246: Σεϊτανίδης Ανδρέας, Γιατρός

247: Σερετάκη Ντίνα, Μέλος ΔΣ Ενωσης Σκακιστικών Σωμ. Ν. Αττικής, Εφορος Σχολ. Σκακιού, Ομοσπονδιακός διαιτητής στο σκάκι

248: Σερμπέζης Δημήτρης, Δάσκαλος Γραμ. Διδ. Συλλόγου (Αλεξ/πολη)

249: Σιδερίδης Αιμίλιος, Επιμελητής ΕΜΠ

250: Σιταρίδου Αννα, Ηθοποιός

251: Σπανός Γιώργος, Εργάτης

252: Σταματάκη Σοφία, Καθηγήτρια ΕΜΠ

253: Σταμέλος Βασίλης, Υπάλληλος ΟΤΕ Ν. Μαγνησίας

254: Στάμος Βαγγέλης, Καθηγητής Μαθηματικών

255: Σταυρακάκης Νίκος, Αντι/χος Δήμου Αρκαδίου

256: Στεργίου Γιάννης, Πρώην Δημοτ. Σύμβουλος Δ. Ελυμνίων

257: Στούπας Δημήτρης, Αγρότης, Μέλος ΔΣ ΑΣΕΠΟΠ Τυρνάβου

258: Τάικας Θανάσης, Εμπορος

259: Ταρσούδης Αθηνόδωρος, Ζωγράφος εκπαιδευτικός (Αλεξ/πολη)

260: Τατσιούλη Ανθή, Τραγουδίστρια

261: Τέγος Χρήστος, Δήμαρχος Καρδίτσας

262: Τζίκας Θανάσης, Εμπορος

263: Τζομπανάκης Νεκτάριος, Πολιτικός Μηχανικός, ΤΕ

264: Τότσικας Γιάννης, Ηθοποιός

265: Τραχιανός Χρήστος, Ιδιωτικός Υπάλληλος

266: Τριανταφυλλίδης Μωυσής, Καθηγητής ΤΕΙ (Καβάλα)

267: Τριανταφύλλου Παύλος, Εμπορος, πρώην Αντιδήμαρχος Λάρισας

268: Τριγάζης Γιώργος, Συνδικαλιστής Κόκα-Κόλα

269: Τριμπέρης Γιώργος, Αναπλ. Καθηγητής Φυσικός

270: Τσαλόπουλος Θανάσης, Αγρότης, Μέλος ΕΕ ΠΑΣΥ

271: Τσιανάβας Δημήτρης, Πρόεδρος Αγροτικού Συλλόγου Παλαμά

272: Τσιβίκα Γρανέτα, Γιατρός

273: Τσιλιβαράκης Μιχάλης, Γιατρός (Καλαμάτα)

274: Τσιλιμίγκας Τάσος, Δημοτικός Σύμβουλος Γόννων

275: Τσουδερός Γιάννης, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ

276: Τσιπολύτης Γιώργος, Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

277: Τσίπρας Μανώλης, Αντιδήμαρχος Δ. Καρδίτσας

278: Τσοπελάκη Βασιλική, Συνδικαλίστρια στην Ελευσίνα

279: Τσουκαλάς Γιάννης, Πρ. Πρόεδρος Σωματ. Ανέργων Β/Κ Εύβοιας

280: Τσουλή Αιμιλία, Νοσηλεύτρια (Φιλιατρά)

281: Φαρσάρης Μιχάλης, Δικηγόρος, πρώην Πρόεδρος Δικηγ. Συλ. Ηρακλείου

282: Φιλίππου Μαρίνα, Οικονομολόγος

283: Φλώρος Δημήτρης, καθηγητής ΜΕ, Δ/ντής 12ου Γυμνασίου Ιλίου

284: Φουλεδάκης Μανώλης, Συνδικαλ. Συλ. Εκπ/κών Α'βάθμιας εκπαίδευσης «Αριστοτέλης»

285: Φούντας Δημήτρης, Πρόεδρος Σωματείου MARRIOT

286: Φραγκιαδάκης Θέμης, Γραμματέας Συλλόγου Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ

287: Φρυδού Ιωάννα, ΙΥ ΔΣ Συλλόγου Γυναικών Αλεξ/πολης

288: Φωτιάδης Μπάμπης, Φαρμακοποιός, πρ. Συλ. Απογόνων Εθν. Αντίστ. - ΔΣΕ Ξάνθης

289: Χαλκιάς Κώστας, Ηθοποιός

290: Χατζηγιαννακέρης Τηλέμαχος, Πρώην Δήμαρχος Ν. Αρτάκης

291: Χατζηγιάννη Κάλλια, Αρχειονόμος-Ιστορικός

292: Χατζηθεοχάρης Γεώργιος, Διευθυντής Α΄ Χειρουργικής Ιπποκράτειου

293: Χατζηκράχτης Στέλιος, Φροντιστής, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Τυρνάβου

294: Χατζημιχαηλίδης Στέφ., Σκηνοθέτης

295: Χατζής Δημήτρης, Γεωπόνος Συνεταιρισμού Αγιάς

296: Χατζοπλάκης Γεώργιος, Δημοτικός Σύμβουλος Καρδίτσας

297: Χατζοπούλου Ασπασία, Φοιτήτρια (Καλαμάτα)

298: Χαχάμης Δημήτρης, Οικονομολόγος, Μέλος ΔΣ ΣΕΓΑΣ

299: Χειλά Βούλα, Γραφίστρια (Καλαμάτα)

300: Χόνδρος Νικόλαος, Ουρολόγος, Επιμελητής Α' Πανεπ. Γεν. Νοσοκομείου Ηρακλείου

301: Χοντζόγλου Σωτήρης, Δημοτικός Σύμβουλος Νίκαιας

302: Χοντζόγλου Χρυσούλα, Καθηγήτρια

303: Χόρτης Θωμάς, Πρόεδρος Σωματείου ΚΑΡΦΟΥΡ - ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ

304: Χρηστίδης Γρηγόρης, Δημοσιογράφος (Καβάλα)

305: Χριστούλια Ελένη, Πρώην Δημοτική Σύμβουλος Χαλκίδας

306: Χρύσης Αλέξανδρος, Επικ. Καθηγητής Παντείου

Η νέα εποχή που επαγγέλλεται το νέας ιδιοκτησίας κυβερνών κόμμα θέτει προτεραιότητες. Μη Κρατικό Πανεπιστήμιο στην Πτολεμαΐδα, μαλακά ναρκωτικά, μαύρη ανασφάλιστη δουλιά στο φίλο επιχειρηματία, ανάπτυξη με υπογραφές που μπαινοβγαίνουν στις υπόγειες στοές των αντιλαϊκών, των απόλυτα προσωπικών συμφερόντων. Η αυτοκάθαρση, δηλαδή η δημόσια παραδοχή ότι το πάλαι ποτέ κίνημα έγινε αυτό που βλέπουν και ζουν οι εργαζόμενοι της πατρίδας, μια σκληρή φιλελεύθερη δεξιά με περούκα και ανοιχτά πουκαμισάκια, μια νεογιάπικη μεταμοντέρνα αποϊδεολογικοποιημένη νεόπλουτη αδιαφανής τάξη καταπιεστών, συντελείται με χολιγουντιανές προδιαγραφές.

Οταν ο δικός μας τελευταίος πασοκικός κεντροαριστερός «σαμουράι» είναι ήρωας επειδή αντέχει να μιλάει πέντε λεπτά στο χιόνι, επειδή έμαθε ποντιακούς χορούς, ως μετανάστης πολυτελείας και ριγεί επειδή το πλήθος του φωνάζει «είμαστε αθάνατοι» υπό τους ήχους του άσματος «η Μαργαρίτα η Μαργαρώ», τότε ξέρουμε ότι οι σαμουράι - σπαγγέτι σαν τα παλιά γουέστερν - σπαγγέτι του ευρωχόλιγουντ της Τσινετσιτά, εκτοξεύονται προεκλογικά σα ρουκέτες για να σβήσουν στο σκοτάδι της πραγματικότητας.

Διατυμπανίζει τα ιδιωτικά συμφέροντα ως «εθνικά». Τις παρέες ως νέα εξουσία. Τις ληστείες του παραγόμενου από τους εργαζόμενους πλούτου ως επενδύσεις. Τα Ιμια, μέρες που είναι, στην Ελλάδα έγιναν αόρατο αυτοκόλλητο σαν της ματοβαμμένης Κύπρου, ειδικό για να ξεχνάς, επειδή γράφει «δεν ξεχνώ». Ο αντικομμουνισμός, η κατ' εξοχήν ευρωνατοϊκή κυρίαρχη πολιτική στα πλαίσια της τρομοκρατίας, στην Τουρκία παγιώνεται νομοθετικά και στην Ελλάδα ξερνιέται με δόσεις ιδεολογικού εμετού καλά πασπαλισμένου με επικαιρότητα. Από τον «πράσινο» Καλαφάτη, υμνητή της «ατομικής ευθύνης» και υβριστή των λαϊκών ηρώων που αντιστάθηκαν στα βασανιστήρια των παρθενώνων της εξορίας, ως τον «γαλάζιο» Κασσίμη που δηλώνει, 38 μέρες πριν τις εκλογές, ότι φοβάται πως οι κουκουέδες θα εκτελέσουν όλους τους... επιχειρηματίες.

Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, περιλαμβάνει για τις επόμενες μέρες:

-- Σήμερα Κυριακή επίσκεψη στην κλαδική έκθεση «ΑΓΡΟΤΙΚΑ» στη Θεσσαλονίκη, στη διάρκεια της οποίας η Αλ. Παπαρήγα θα δώσει συνέντευξη Τύπου στις 12 το μεσημέρι στην αίθουσα «C» του συνεδριακού κέντρου «Νικόλαος Γερμανός» της ΔΕΘ.

-- Αύριο Δευτέρα, 2/2, περιοδεία στα Ναυπηγεία Ελευσίνας στις 9 π.μ., όπου θα μιλήσει σε συγκέντρωση των εργαζομένων.

-- Την Τρίτη, 3/3, ομιλία σε συγκέντρωση νέων γυναικών στη 1 το μεσημέρι, στην αίθουσα «ΑΟΥΛΑ» της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

-- Την Τετάρτη, 4/2, ομιλία σε ανθρώπους του αθλητισμού, στις 5.30 μ.μ. στην αίθουσα της Πανηπειρωτικής.

«Επομένως, κριτήριο για τον ελληνικό λαό πρέπει να γίνει η γενική πολιτική στην οποία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση.

Δεν αντιγράφει ο ένας τον άλλο. Βρίσκονται σε σύμπτωση. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο κι αυτή η πολιτική, βεβαίως, γεννά και σκάνδαλα σαν αυτά που γνωρίσαμε το τελευταίο διάστημα. Ο ελληνικός λαός πρέπει να πάρει σαν κριτήριο, επίσης, στην ψήφο του, ότι και σήμερα και τα δύο κόμματα τού υπόσχονται μια Ελλάδα των επιχειρηματιών. Επομένως, τα δύο κόμματα είναι αποφασισμένα να συνεχίσουν την ίδια πολιτική και ο ανταγωνισμός τους είναι απλώς για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην κυβερνητική εξουσία».

Πραγματικά προβλήματα πραγματικών ανθρώπων. Κι αγωνία για το αύριο. Με βάση το βίωμα μιας σκληρής πραγματικότητας, που δεν καταγράφεται στις επίσημες στατιστικές, αλλά αρκεί μια βόλτα στα καφενεία και στις γειτονιές, στα στέκια των εργατών και αγροτών για να αναδειχτεί.

Αυτή είναι η εικόνα που καταγράψαμε δύο μέρες τώρα στη διάρκεια της περιοδείας της Γενικής Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στην Κρήτη.

Κι απέναντι σ' αυτήν την εικόνα ακόμα πιο ισχυρή η εκτίμηση ότι τώρα είναι η ώρα για μαζικό απεγκλωβισμό από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τώρα είναι η ώρα για αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, για να μπορεί να είναι πιο ισχυρό στην αντιπαράθεση με την πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου.

Η επομένη των εκλογών θα είναι χειρότερη. Αυτό προκύπτει πλέον ως κοινή εκτίμηση ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα. Κυριάρχησε και στις συζητήσεις στην Κρήτη. Οπως χτες το πρωί στο χωριό Επισκοπή και το μεσημέρι στη συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου. Το ίδιο ξανά χτες το απόγευμα στη συζήτηση με σπουδαστές και φοιτητές στο Ηράκλειο.

Στο έδαφος της ίδιας της πραγματικότητας που βιώνουν τα λαϊκά στρώματα, η εκτίμηση που κατέθεσε η Αλέκα Παπαρήγα, ότι η μόνη ανάπτυξη που σημειώθηκε στην Ελλάδα στα χρόνια που πέρασαν, είναι αυτή που αυξάνει τα κέρδη του κεφαλαίου, ήρθε κι έδεσε με την εμπειρία. Που λέει, επίσης, ότι «το ΠΑΣΟΚ έχει την ευθύνη, γι' αυτού του τύπου την ανάπτυξη, γιατί είναι κυβέρνηση, αλλά επίσης είναι γεγονός ότι όλα τα μέτρα τα αντιλαϊκά έχουν την ευλογία και συναίνεση της ΝΔ που ψήφισε στρατηγικής σημασίας νόμους για το μεγάλο κεφάλαιο».

«Στο πετσί του ο λαός τα γνωρίζει όλα αυτά», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα και συμπλήρωσε: Το κρίσιμο πλέον, είναι «τι γίνεται από δω και μπρος. Και οι δύο περιμένουν την εκλογική αναμέτρηση για να πάρουν νέα, πιο σκληρά μέτρα σε βάρος του λαού».

«Ο λαός, λοιπόν, τόνισε, πρέπει να αδράξει την ευκαιρία και σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση να δώσει πλήγμα στο δικομματισμό, να ενισχύσει το ΚΚΕ, τον πραγματικό αντίπαλο του δικομματισμού».

«Εχετε, συνέχισε, πλέον περισσότερες αποδείξεις για το πού πάνε τα πράγματα. Είμαστε όλοι περισσότερο υποψιασμένοι. Και γι' αυτό το "όχι στο δικομματισμό" λέγεται με μεγαλύτερη απαίτηση.

Το ΚΚΕ στάθηκε όλα αυτά τα χρόνια ορθό, χωρίς συναλλαγές. Τώρα χρειαζόμαστε περισσότερη δύναμη για να παλέψουμε και την επόμενη μέρα.

Τώρα απαιτούμε και ζητάμε από τις ριζοσπαστικές - προοδευτικές δυνάμεις που υπάρχουν στο λαό, να εγκαταλείψουν τα δύο κόμματα και να τους δώσουν ένα μάθημα διάρκειας και αποφασιστικό. Γιατί, αλλιώς, η ψήφος σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα τους επιτρέπει να λένε ότι εγκρίνεται η πολιτική τους».

«Νικητής, συνέχισε, για το λαό, είναι αυτός που εγκαταλείπει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αυτός που ενισχύει το ΚΚΕ. Δυνάμωμα του ΚΚΕ σημαίνει δυνάμωμα της ελπίδας ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι. Το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ στις σημερινές συνθήκες είναι κριτήριο ριζοσπαστισμού. Σημαίνει ενίσχυση και της πολιτικής των συμμαχιών. Τις οποίες τις θέλουμε γιατί διεκδικούμε εξουσία λαϊκή, διεκδικούμε λαϊκή περιουσία, κυριαρχικά δικαιώματα στο λαό, όχι στους ιμπεριαλιστές, κι αυτά απαιτούν κοινωνική πολιτική συμμαχία. Θέλουμε δύναμη για να δημιουργηθεί μια νέα κατάσταση στο κίνημα, για συμμαχίες που να είναι στέρεες κατά της πολιτικής του μεγάλου κεφαλαίου».

Η μείωση του εργάσιμου χρόνου και η καθιέρωση του 35ωρου-7ωρου-5ήμερου με αύξηση των μισθών και πλήρη καθολική δημόσια κοινωνική ασφάλιση, αποτελεί ένα πάγιο δίκαιο και ρεαλιστικό αίτημα των εργαζομένων. Σ' αυτήν την κατεύθυνση το ΚΚΕ κατέθεσε πριν λίγες μέρες στη Βουλή Πρόταση Νόμου, την οποία υπογράφει όλη η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, και με την οποία προτείνει την καθιέρωση του γνήσιου 35ωρου για όλους τους εργαζόμενους και σε όλες τις επιχειρήσεις με πλήρη μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Το ΚΚΕ θεωρεί ότι το αίτημα αυτό «ανταποκρίνεται στην αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και την ανάπτυξη της τεχνολογίας και γίνεται αναγκαίο για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης και την ικανοποίηση των διευρυμένων στις σημερινές συνθήκες αναγκών των εργατικών οικογενειών».

Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και στην Εισηγητική Εκθεση, «οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και έχουν δικαίωμα στην πλήρη σταθερή εργασία, με μειωμένο εργάσιμο χρόνο και ουσιαστικά εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες».

Ωστόσο, για να έχει θετικά αποτελέσματα η μείωση του εργάσιμου χρόνου και να λειτουργήσει προς όφελος του λαού, πρέπει να συνοδεύεται από ορισμένες βασικές προϋποθέσεις.

Αυτές, όπως ορίζονται στην πρόταση νόμου του ΚΚΕ, αφορούν την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Την κατάργηση των αντεργατικών μέτρων που προώθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που αφορούν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, τις εργολαβίες, την ενοικίαση εργαζομένων, τα μεσιτικά - δουλεμπορικά γραφεία, τα δελτία παροχής υπηρεσιών, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, τη μερική απασχόληση ή παρόμοιες μορφές εκμετάλλευσης, που συντελούν σήμερα στη μετατροπή των εργασιακών χώρων σε εργασιακά κάτεργα. Αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας που υπονομεύονται καθημερινά και υποκαθίστανται από ατομικές συμβάσεις με βάρβαρους όρους αμοιβής και εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση η εφαρμογή του γνήσιου 35ωρου προϋποθέτει την κατάργηση όλων εκείνων των μέτρων και νομοθετημάτων που οδηγούν στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Δηλαδή, στη δυνατότητα της εργοδοσίας να αυξάνει τον ημερήσιο χρόνο εργασίας, να παραβιάζει το πενθήμερο και να αυξάνει έτσι την απλήρωτη εργασία. Γιατί ακόμα και μια «μείωση» του χρόνου εργασίας με ελαστικές μορφές και διευθέτηση του ημερήσιου, εβδομαδιαίου, ακόμα και μηνιαίου χρόνου, αναπόφευκτα οδηγεί όχι στη βελτίωση, αλλά στη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων.

Ειδικότερα η πρόταση του ΚΚΕ προβλέπει:

Με το άρθρο 1 της πρότασης του ΚΚΕ καθιερώνονται οι 35 ώρες εργασία την εβδομάδα με πενθήμερο και 7ωρο ημερησίως. Για τους εργαζόμενους στα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα το 30ωρο με πενθήμερο και 6ωρο ημερησίως. Ορίζεται επίσης ότι με συλλογικές συμβάσεις είναι δυνατή η ακόμα μεγαλύτερη μείωση του εργάσιμου χρόνου, με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τα ημερομίσθια των εργαζομένων.

Στο άρθρο 2 ορίζεται ότι η μείωση του εργάσιμου χρόνου αφορά όλους ανεξαίρετα τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό, δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα χωρίς εξαιρέσεις.

Στο άρθρο 3 ορίζονται οι καταργούμενες αντεργατικές διατάξεις και πιο συγκεκριμένα οι διατάξεις που αναφέρονται: στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, στα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, στις ειδικές μορφές απασχόλησης (φασόν κλπ.), στην προσωρινή απασχόληση (δανεισμός των εργαζομένων), στα Ιδιωτικά Γραφεία Συμβούλων Εργασίας τα γνωστά ως δουλεμπορικά γραφεία, στη μερική απασχόληση. Καθώς επίσης και κάθε άλλη διάταξη ουσιαστικού ή τυπικού νόμου που έρχεται σε αντίθεση με την παρούσα πρόταση νόμου.

Τέλος, στο άρθρο 4 ορίζεται η άμεση έναρξη ισχύος του παρόντος από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Μέχρι σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αλλά και η ΝΔ στην πράξη αρνούνται πεισματικά ακόμα και να συζητήσουν τη μείωση του εργάσιμου χρόνου. Πολύ περισσότερο την καθιέρωση του γνήσιου, καθαρού 35ωρου που προτείνει το ΚΚΕ και διεκδικούν οι εργαζόμενοι. Παρά τα προεκλογικά πυροτεχνήματα, όπως αυτό του Γ. Παπανδρέου, οι θέσεις των εταίρων του δικομματισμού είναι καθαρή: Κανένα μέτρο που θα αμφισβητεί τα κέρδη των επιχειρήσεων, καμιά σκέψη που εξυπηρετεί τη μείωση της εκμετάλλευσης.

Τα επιχειρήματά τους για να δικαιολογήσουν αυτήν την άρνηση στηρίζονται στη βασική τους αρχή, που δεν είναι άλλη από την υπεράσπιση και την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας. Αυτό στην πραγματικότητα σημαίνει άσκηση πολιτικής που οδηγεί στη διατήρηση και αύξηση των κερδών του κεφαλαίου που δεν μπορεί να εξασφαλιστεί διαφορετικά παρά με την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Με βάση αυτή την αρχή, δηλαδή την υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, έχουν καταργηθεί σήμερα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων, όπως π.χ. ο σταθερός ημερήσιος εργάσιμος χρόνος και στον αντίποδά του, προωθείται η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν για την «αδυναμία» να εφαρμοστεί το 35ωρο ή 30ωρο για τα βαρέα και ανθυγιεινά, ότι δήθεν θα θιχτούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, είναι διάτρητα. Επιχειρούν να κρύψουν την ουσία της πολιτικής που υπηρετούν και υλοποιούν, η οποία οδηγεί στην υποταγή και καταστροφή δεκάδων χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις μεγάλες πολυεθνικές, τους ισχυρούς ομίλους και το τραπεζικό κεφάλαιο.

Οι μικρομεσαίοι κινδυνεύουν από τη φορομπηχτική πολιτική, τα προνόμια που δίνονται στο μεγάλο κεφάλαιο, τα τοκογλυφικά επιτόκια, τη χαμηλή αγοραστική δύναμη των εργαζομένων και όχι από τη μείωση του χρόνου εργασίας.

Ακόμα όμως και αυτοί που, κατά καιρούς, προβάλλουν ως αίτημα την εφαρμογή του 35ωρου «χωρίς μείωση των αποδοχών» (ΣΥΝ), στο πλαίσιο του σημερινού αντεργατικού καθεστώτος, παραπλανούν τους εργαζόμενους. Καταρχήν, το αίτημα για την εφαρμογή του 35ωρου «χωρίς μείωση των αποδοχών», αυτόματα βάζει φρένο στον εργάτη στον αγώνα που πρέπει να αναπτύξει για καλύτερη ζωή στις σημερινές συνθήκες, για κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών του που σημαίνει αύξηση του μισθού του και ικανοποίηση όλων εκείνων των αιτημάτων που καλύπτουν αυτές τις ανάγκες του.

Ενα τέτοιο αίτημα γίνεται ακόμα πιο εκίνδυνο για την εργατική τάξη, καθώς η εφαρμογή του μέσα στο σημερινό αντεργατικό καθεστώς της ευελιξίας, αντικειμενικά οδηγεί σε αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Αν αυτό το αίτημα δε συνοδευτεί με το αίτημα για την κατάργηση όλων εκείνων των διατάξεων που επιβάλλουν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, που υπονομεύουν το δικαίωμα στη σταθερή και μόνιμη δουλιά, που υπονομεύουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας κλπ., τότε αυτό θα αποτελέσει ακόμα ένα πισωγύρισμα για την εργατική τάξη. Θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο την «ευελιξία». Τρανταχτό είναι το παράδειγμα της εφαρμογής του «35ωρου» στη Γαλλία που στην πράξη, αντί να οδηγήσει σε μείωση του πραγματικού εργάσιμου χρόνου, οδήγησε στην αύξηση του ημερήσιου χρόνου μέχρι και σε δεκάωρα, με παράλληλη μείωση της αμοιβής για τις υπερωρίες.

Δεν είναι τυχαίο, ότι ο ΣΕΒ, στις σχετικές διαπραγματεύσεις που έγιναν το 2002 με τη ΓΣΕΕ, επιδίωκε να μειώσει το κόστος των υπερωριών έναντι της «μείωσης» του χρόνου εργασίας κατά μία ώρα.

Αντίθετα, η πρόταση του ΚΚΕ οδηγεί στην πραγματική μείωση του χρόνου εργασίας, άρα και στη μείωση της εκμετάλλευσής του και στην αύξηση του ελεύθερου χρόνου του. Είναι πρόταση που εξοπλίζει την εργατική τάξη, στους ταξικούς της αγώνες, ενάντια στο καθεστώς της μισθωτής σκλαβιάς.

ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ: Ηλεκτρονικός, υπάλληλος στον ΟΤΕ. Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ. Συμμετέχει στην Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ). Είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

ΑΛΑΜΑΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Απόφοιτος της ΝΟΕ του ΑΠΘ. Ασχολείται με το εμπόριο. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Καυκασίων Καλαμαριάς.

ΒΑΛΑΝΑΣ ΣΤΕΛΙΟΣ: Δικηγόρος. Διετέλεσε για πολλά χρόνια στέλεχος της ΕΚΟΝ Ρήγας Φερραίος και της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Αριστεράς. Είναι μέλος της Γραμματείας της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» και της Κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003».

ΒΟΥΛΑΣΙΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ: Καθηγητής του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Υπήρξε προϊστάμενος Τμήματος, διευθυντής Σχολής, αναπληρωτής γενικός διευθυντής.

ΖΙΩΓΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: Επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Χημείας του ΑΠΘ. Είναι μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Ελληνοκουβανικής Φιλίας και της Ενωσης Σκακιστών Θεσσαλονίκης. Νομαρχιακός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Μέλος του ΝΓ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΖΩΚΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Ηλεκτρολόγος μηχανικός. Είναι γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ειρήνης Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ) και μέλος της αντιπροσωπείας του ΤΕΕ - ΤΚΜ.

ΚΑΛΑΝΤΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ: Υπάλληλος σε σούπερ - μάρκετ. Είναι πρόεδρος της Ενωσης Εμποροϋπαλλήλων Νομού Θεσσαλονίκης και μέλος της Διοίκησης του ΕΚΘ.

ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ: Εργαζόμενος στο εργοστάσιο Λιπασμάτων Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΕΚΘ. Είναι στέλεχος του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου (ΠΑΜΕ) και μέλος της ΝΕ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΜΠΑΚΟΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Υπάλληλος στη Δημοτική Επιχείρηση Αγίου Παύλου. Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Κτηνιατρικής και μέλος του ΚΣ της ΦΕΑΠΘ. Είναι μέλος της ΝΕ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΜΩΫΣΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: Οικονομολόγος - φοροτεχνικός. Συμμετέχει ενεργά και αδιάλειπτα στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες πάνω από 23 χρόνια.

ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΔΟΥ ΠΑΡΘΕΝΑ (Νένα): Φοιτήτρια της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ. Είναι μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΦΕΑΠΘ και του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΙΔΗΣ ΝΙΚΟΣ: Ηθοποιός του ΚΘΒΕ. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και σύμβουλος κρατικών Θεάτρων.

ΡΑΪΖΗ ΗΛΕΚΤΡΑ: Καθηγήτρια Γαλλικής Φιλολογίας, απόφοιτος του ΑΠΘ. Είναι μέλος του προεδρείου της Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης.

ΡΕΒΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ: Οικοδόμος. Διετέλεσε γενικός γραμματέας του ΕΚΘ. Σήμερα είναι μέλος της Διοίκησης του ΕΚΘ και μέλος της ΝΕ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (Γιώτα): Καπνεργάτρια. Είναι πρόεδρος του Παγκαπνεργατικού Σωματείου και μέλος της Διοίκησης της Πανελλήνιας Καπνεργατικής Ομοσπονδίας.

ΤΣΙΛΙΓΚΙΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Λέκτορας στο Τμήμα Μηχανολόγων του ΑΠΘ με ειδικότητα σε θέματα ενεργειακών πόρων και ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Είναι ΓΓ του Ινστιτούτου Ηλιακής Τεχνικής, μέλος επιτροπών του ΤΕΕ/ΤΚΜ. Μέλος του ΝΓ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΤΣΙΜΠΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ: Διδάσκει στο ΤΕΦΑΑ του ΑΠΘ. Είναι μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητών καλαθοσφαίρισης.

ΦΟΥΝΤΟΥΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα. Διετέλεσε συνδικαλιστικό στέλεχος εκλεγμένος στα προεδρεία των κλαδικών συνδικαλιστικών οργανώσεων (ΣΥΕΤΕ - ΟΤΟΕ) και του ΕΚΘ.

ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ. Αρχαιολόγος, καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εχει πλούσιο επιστημονικό και συγγραφικό έργο. Ειδικεύεται στην έρευνα Νεολιθικής Περιόδου και κάνει ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Είναι μέλος πολλών ευρωπαϊκών αρχαιολογικών ινστιτούτων.

ΚΟΥΤΣΟΥΡΑΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ (Χάρης): Οικοδόμος σιδεράς. Είναι γενικός γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Ν. Θεσσαλονίκης και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Οικοδόμων. Μέλος του ΔΣ του ΕΚΘ και του ΓΣ της ΓΣΕΕ.

ΝΤΑΓΚΑ ΚΑΛΛΙΟΠΗ (Πόπη): Εργάζεται στη Γενική Κλινική Θεσσαλονίκης. Είναι γενική γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων της Γενικής Κλινικής και πρόεδρος του Συλλόγου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών Βόρειας Ελλάδας, καθώς και μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας (ΟΣΜΕ).

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ: Τεχνικός στη ΔΕΗ. Είναι μέλος του ΔΣ της Ενωσης Τεχνικών ΔΕΗ και πρόεδρος του Συλλόγου κατοίκων Αρμενοχωρίου Συκεών «Τα Αρμένικα».

ΠΕΡΚΟΥΛΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ: Κτηνοτρόφος. Είναι μέλος του προσωρινού ΔΣ του Αγροτοκτηνοτροφικού Συλλόγου Βορειοδυτικού Λαγκαδά. Μέλος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Γυμνασίου Ξυλούπολης.

ΠΕΤΡΙΔΗΣ ΑΝΕΣΤΗΣ: Εμπορικός αντιπρόσωπος. Διετέλεσε γραμματέας της Ενωσης Καταστηματαρχών Επαγγελματιών Καλοχωρίου. Σήμερα είναι δημοτικός σύμβουλος Εχεδώρου.

ΠΟΛΥΖΩΙΔΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (Βάσω): Εκπαιδευτικός. Είναι πρόεδρος του Συλλόγου Επαγγελματιών Σταυρού, μέλος του ΔΣ συλλόγου γονέων και κηδεμόνων και της τοπικής επιτροπής της ΕΕΔΥΕΘ.

ΡΙΣΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Αγρότης. Μέλος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Κυμίνων, της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα της περιοχής Μαλγάρων, καθώς και της ΠΑΣΥ.

ΤΖΕΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ: Βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, Οικονομολόγος. Μετά το κλείσιμο της ΚΥΔΕΠ εργάζεται στο υπουργείο Γεωργίας και με απόσπαση στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσσαλονίκης. Είναι μέλος της ΝΕ της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ: Ηλεκτρολόγος μηχανικός. Είναι γραμματέας του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος του Δήμου Θέρμης.

Ψηφοδέλτια μάχης, λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης - ψηφοδέλτια ελπίδας και προοπτικής.

Είναι ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, που συγκροτούνται από αγωνιστές του εργατικού και μαζικού λαϊκού κινήματος, από ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών, πρωταγωνιστές στις μάχες των φτωχομεσαίων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, που βρέθηκαν μαζί με τους κομμουνιστές μέσα στους κοινούς αγώνες των προηγούμενων χρόνων. Στα ψηφοδέλτια, καταγράφεται, και μέσα από την παρουσία των προσώπων που τα συγκροτούν, η αντίληψη του ΚΚΕ για την κοινωνική συμμαχία. Η συμμετοχή συνεργαζόμενων στα ψηφοδέλτια φτάνει στο 20%. Και όπως τόνισε η Αλ. Παπαρήγα κατά την παρουσίαση των ψηφοδελτίων της Αθήνας και του ψηφοδελτίου Επικρατείας, «σεβόμαστε τις διαφορετικές ιδεολογικές απόψεις που μπορεί να έχουν, τις ιδιαίτερες πολιτικές αντιλήψεις. Θεωρούμε όμως ότι η συνεργασία πάνω σ' αυτό που μας ενώνει, μια συνεργασία που συνδέεται με καθημερινούς αγώνες, είναι ό,τι πολύτιμο μπορεί να υπάρξει».

Σήμερα παρουσιάζουμε τα ψηφοδέλτια των εκλογικών περιφερειών Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης.

- ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΘΟΔΩΡΗΣ, υπάλληλος σε εκτελωνιστικό γραφείο. Μέλος του ΔΣ Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, στέλεχος της ΚΝΕ.

- ΑΛΕΞΙΟΥ-ΜΠΑΤΑΓΙΑΝΝΗ ΑΜΑΛΙΑ, άνεργη.

- ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ, ΕΒΕ. Μέλος του ΔΣ του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιά.

- ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΗΛΙΑΣ, λογιστής. Συνδικαλιστής στο Σύλλογο και στην Ομοσπονδία Λογιστών.

- ΝΟΥΦΑΡΙΤΣΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, υπάλληλος ΟΣΕ. Γενικός γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

- ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΕΛΠΙΔΑ, ιδιωτική υπάλληλος. Επικεφαλής της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» Πειραιά και νομαρχιακή σύμβουλος.

- ΤΖΑΤΖΑΝΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, πολεοδόμος. Δημοτικός σύμβουλος Πειραιά.

- ΤΟΥΣΣΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, μηχανικός ΕΝ, πρόεδρος ΠΕΜΕΝ.

- ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

- ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης. Πρώην πρόεδρος ΕΛΜΕ Πειραιά, δημοτικός σύμβουλος Ρέντη.

- ΖΑΖΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΤΡΕΑΣ, οικοδόμος. Πρόεδρος Ομοσπονδίας Οικοδόμων.

- ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, ναυτεργάτης. Πρόεδρος ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ.

- ΝΙΚΟΛΑΪΔΟΥ ΒΕΡΑ, οικονομολόγος. Πρώην δήμαρχος Νίκαιας, αντιπρόεδρος ΕΕΔΥΕ.

- ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, ηλεκτρολόγος Ναυπ/στικής Ζώνης. Πρόεδρος Σωματείου Ηλεκτρολόγων Πλοίων.

- ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ ΣΩΤΗΡΗΣ, μεταλλεργάτης. Πρόεδρος Ενωσης Μετάλλου Σαλαμίνας.

- ΠΑΤΣΙΛΙΝΑΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, γιατρός. Πρώην δήμαρχος Περάματος, δημοτικός σύμβουλος, πρόεδρος ΕΣΥΝ.

- ΠΟΥΛΙΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ, μεταλλεργάτης. Μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, στέλεχος της ΚΝΕ.

- ΒΑΜΒΑΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ, εμποροϋπάλληλος, πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας.

- ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, συνταξιούχος εμποροϋπάλληλος, αντιπρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ Ελλάδας, μέλος του ΔΣ του ΙΚΑ-ΕΤΕΑΜ ως εκπρόσωπος των συνταξιούχων.

- ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ελεύθερος επαγγελματίας. Διατέλεσε δύο φορές δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων και πρόεδρος στο 3ο Διαμέρισμα. Είναι μέλος του Οργανισμού Νεολαίας Αθλησης Αθήνας.

- ΓΚΙΩΝΗΣ ΘΕΜΗΣ, Γραμματέας του Κεντρικού Συμβουλίου της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας.

- ΚΑΝΕΛΛΗ ΛΙΑΝΑ, δημοσιογράφος και εκδότης, βουλευτής Α΄ Αθηνών του ΚΚΕ.

- ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΤΕΛΙΟΣ, λογιστής, πρώην δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων.

- ΜΕΛΑ ΕΥΑ, ζωγράφος - χαράκτρια, διατέλεσε πρόεδρος και μέλος της Διοίκησης του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας.

- ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, καθηγητής της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του Πολυτεχνείου, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ).

- ΠΑΣΟΥΛΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, οικοδόμος, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας.

- ΡΑΜΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, δημοσιογράφος, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του «Ριζοσπάστη», β΄ αντιπρόεδρος της ΕΣΗΕΑ.

- ΣΚΙΑΔΙΩΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, εργαζόμενος στην ΠΥΡΚΑΛ, στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.

- ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΦΟΙΒΟΣ, ηθοποιός

- ΤΟΜΑΡΑΣ ΑΛΕΚΟΣ, παιδίατρος, μέλος του ΔΣ του Ιατρικού Συλλόγου Αθήνας.

- ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, τραπεζικός υπάλληλος, συνδικαλιστής, μέλος της Επιτροπής Σωτηρίας Λόφου Αλεπότρυπας Κυψέλης-Γαλατσίου και της Συντονιστικής Επιτροπής Συλλόγων και Κινήσεων για τη σωτηρία των ελεύθερων χώρων της Αθήνας.

- ΦΑΜΠΑ ΕΥΑ, σολίστ κιθάρας με διεθνή καριέρα και διακρίσεις. Διδάσκει κιθάρα στο Εθνικό Ωδείο. Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Κιθάρας «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΑΜΠΑΣ».

- ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ, Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ.

- ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ, αρχιτέκτων μηχανικός. Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Ποντιακών Μελετών, δραστηριοποιείται σε Ποντιακούς συλλόγους.

- ΑΔΑΜΙΔΟΥ ΣΟΦΙΑ, δημοσιογράφος του καλλιτεχνικού τμήματος του «Ριζοσπάστη» και του «902 TV».

- ΑΝΤΥΠΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος. Διετέλεσε μέλος της Διοίκησης της ΟΤΟΕ και της ΓΣΕΕ.

- ΒΑΚΑΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ, οικοδόμος, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας.

- ΒΑΛΑΣΑΣ ΒΕΡΓΗΣ, ορκωτός ελεγκτής λογιστής, δραστηριοποιείται στο Οικονομικό Επιμελητήριο.

- ΒΑΡΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, λογιστής, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, μέλος της Εξελεγκτικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ.

- ΒΛΑΣΙΔΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ, εργαζόμενος στην ΕΘΕΛ, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ, μέλος του ΔΣ του Σωματείου εργαζομένων ΕΘΕΛ.

- ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, βιοτέχνης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ).

- ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, λιθογράφος - τεχνικός Τύπου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Τύπου - Χάρτου.

- ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΘΥΜΙΟΣ, κλωστοϋφαντουργός, πρόεδρος Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, μέλος διοίκησης Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος.

- ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ, δικηγόρος, μέλος της Δημοκρατικής Συσπείρωσης για τις Λαϊκές Ελευθερίες και τα Δικαιώματα. Διετέλεσε πρόεδρος της Ενωσης Ελληνίδων Νομικών.

- ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, ποιητής και συγγραφέας. Εχει τιμηθεί με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη.

- ΚΑΚΟΥΛΙΔΟΥ ΧΡΥΣΑ, ορκωτή λογίστρια.

- ΚΑΛΥΒΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, γραμματέας της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ.

- ΚΑΡΑΤΖΑ ΛΟΥΛΑ, δημοτική σύμβουλος Χαλανδρίου. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ και αναπληρωματικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Συμβουλίου για τα Ναρκωτικά (ΕΣΥΝ).

- ΚΑΤΣΩΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, ξενοδοχοϋπάλληλος, πρόεδρος του κλαδικού Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας, μέλος της Διοίκησης της Ομοσπονδίας Επισιτισμού -Τουρισμού και της Διοίκησης της ΓΣΕΕ. Μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ. Δημοτικός σύμβουλος Αγ. Δημητρίου.

- ΚΟΛΟΒΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, ηθοποιός, πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος - Ακροάματος.

- ΚΟΛΟΖΩΦ ΟΡΕΣΤΗΣ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής Β' Περιφέρειας Αθήνας του ΚΚΕ.

- ΚΟΤΣΑΜΠΑΣ ΘΩΜΑΣ, ιδιωτικός υπάλληλος, πρώην αντιδήμαρχος Πετρούπολης.

- ΛΕΚΚΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, τραγουδιστής - εκτελεστής, στη δισκογραφία για 25 χρόνια, έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους Ελληνες συνθέτες.

- ΛΙΑΠΑΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ, εργαζόμενος στον κλάδο Τροφίμων - Ποτών, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στη «ΦΑΓΕ», μέλος Διοίκησης Ομοσπονδίας Τροφίμων - Ποτών.

- ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗ ΔΩΡΑ, εργάτρια κλωστοϋφαντουργίας στη ΣΕΞ - ΦΟΡΜ, γραμματέας Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος.

- ΜΑΥΡΟΔΟΓΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, συνταξιούχος οικοδόμος, πρόεδρος Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΙΚΑ, μέλος της Διοίκησης του ΙΚΑ ως εκπρόσωπος των συνταξιούχων.

- ΜΠΟΥΝΤΟΥΡΟΓΛΟΥ ΚΑΛΛΙΟΠΗ, βιοχημικός ελεύθερη επαγγελματίας. Πρόεδρος Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ).

- ΜΥΤΙΛΗΝΟΥ ΚΩΣΤΑΣ, εργαζόμενος ΠΥΡΚΑΛ, πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Αθήνας «Προμηθέας», μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στο Μέταλλο.

- ΠΑΛΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, εργαζόμενος ΔΕΗ, Α' αντιπρόεδρος ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ.

- ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΙΚΟΣ, ξενοδοχοϋπάλληλος, πρόεδρος σωματείου ΜΕΤΡΟΠΟΛΙΤΑΝ (πρώην ΧΑΝΔΡΗΣ).

- ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΝΙΚΟΣ, γιατρός παθολογο-ανατόμος στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Ζωγράφου.

- ΠΑΦΙΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, γενικός γραμματέας της ΕΕΔΥΕ και γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ). Νομαρχιακός σύμβουλος Αθήνας.

- ΠΕΡΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, εμποροϋπάλληλος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ).

- ΣΑΡΡΗ ΝΙΤΣΑ, φαρμακοποιός. Μέλος της Διοίκησης του Συμβουλευτικού Σταθμού Αιγάλεω.

- ΣΙΩΡΑΣ ΗΛΙΑΣ, γιατρός - καρδιολόγος στον «Ευαγγελισμό», μέλος ΔΣ Σωματείου εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό». Μέλος του ΔΣ της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών -Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

- ΣΚΥΛΛΑΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ, βουλευτής Β' Περιφέρειας Αθήνας του ΚΚΕ.

- ΣΟΦΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, δημοτικός σύμβουλος Περιστερίου.

- ΤΖΗΜΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ, φοιτητής, μέλος ΔΣ Συλλόγου Φοιτητών Φυσικού, Γραμματέας της Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ.

- ΤΡΙΦΥΛΛΗ ΒΑΣΙΑ, ηθοποιός, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Βύρωνα τα τελευταία 8 χρόνια, με πλούσια δράση στον πολιτισμό και το κίνημα Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

- ΤΣΑΓΚΑΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ, εμποροϋπάλληλος, Γραμματέας Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.

- ΤΣΙΤΣΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ, οδοντίατρος ελεύθερη επαγγελματίας, μέλος ΔΣ της Ενωσης Συλλόγων Γονέων Ιλίου.

- ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, συνταξιούχος του ΟΤΕ και δημοτικός σύμβουλος Ν. Ιωνίας.

- ΧΟΥΡΔΑΚΗΣ ΧΑΡΗΣ, εργαζόμενος στο νοσοκομείο «Αγ. Ολγα», μέλος ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στο νοσοκομείο και Γραμματέας Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων

Σύμφωνα με τα σχετικά δημοσιεύματα - (24/1/04) - στην υποθαλάσσια περιοχή Καλλιρράχης της Θάσου, κοντά στα παλιότερα αποθέματα και σε βάθος 2.556 μέτρων, εντοπίστηκαν αντίκλινα - (φυσικές γεωλογικές δεξαμενές) - που υπολογίστηκαν ότι περιέχουν 227 εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει εγχώριες ανάγκες για δύο περίπου χρόνια. Οι υποθαλάσσιες έρευνες διεξάγονται από την εταιρία «Καβάλα Οϊλ», όπου μετέχει ρουμανικό συγκρότημα και κατά 58% βρετανική εταιρία.

Από την κυβερνητική πλευρά δεν υπήρξαν, ως την ώρα που γράφονταν οι γραμμές αυτές, σχετικές ανακοινώσεις.

Επί πολλά χρόνια ασχολήθηκα με δημοσιογραφικές έρευνες, σχετικές με τα πετρέλαια, πιστεύοντας - με βάση και τις σχετικές δοκιμαστικές γεωτρήσεις στον ηπειρωτικό και στον υποθαλάσσιο χώρα - ότι πετρέλαια και φυσικό αέριο υπάρχουν στη χώρα μας, αλλά η αξιοποίησή τους περιπλέκεται σε ξένα συμφέροντα και κυρίως αμερικανικά, αλλά και τις γνωστές τουρκικές διεκδικήσεις.

Το ίδιο έγινε σταδιακά και για άλλες πηγές του εθνικού μας πλούτου που έγιναν βορά του ντόπιου και του ξένου αρπακτικού κεφαλαίου.

Οταν με τον συνάδελφο Δημήτρη Τσαλαπάτη αποκαλύψαμε τις αποικιακού χαρακτήρα συμβάσεις με την «Οσεάνικ», τα πετρέλαια της Θάσου, τις χουντικές επιχειρηματικές δραστηριότητες του Τομ Πάπας κ.λπ. οδηγηθήκαμε στα δικαστήρια για να φιμωθεί η όποια αντίθετη προς τα συμφέροντά τους, φωνή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παρ' όλα αυτά παραμονές των εκλογών οι δύο εκπρόσωποι του δικομματισμού δε διστάζουν να πλειοδοτούν σε υποσχέσεις. Σαν νέοι Μαυρογιαλούροι υπόσχονται ένα λαμπρό μέλλον για κάθε εργαζόμενο. Η διαφορά όμως είναι ότι ο συμπαθής κινηματογραφικός Μαυρογιαλούρος είχε φιλότιμο και στο τέλος παραιτήθηκε. Για τους λεβέντες του δικομματισμού η λέξη φιλότιμο έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό τους. Μετά τις εκλογές μόνο τους μέλημα θα είναι η ικανοποίηση των αιτημάτων του μεγάλου κεφαλαίου.

ΑΥΤΗ η ώρα, αυτές οι μέρες, ο Φλεβάρης του 1943 στάθηκε η μεγάλη στιγμή που η ανθρωπότητα με χαρά απέραντη δεχόταν την είδηση για τη συντριβή των χιτλερικών μπροστά στο Στάλινγκραντ. Οι λαοί στις σκλαβωμένες χώρες ανάσαιναν.

ΔΕΝ είναι, βέβαια, ο στρατάρχης Πάουλους κι η στρατιά του που παραδόθηκε, αυτό που συνήθως θυμάται ο κόσμος. Η μάχη του Στάλινγκραντ ήταν μια τιτανομαχία, που την αφουγκραζόταν η ανθρωπότητα και που μετρούσε, αγωνιούσε κάθε στιγμή της.

ΚΙ ΕΜΕΙΣ, τότε, με τους αγώνες μας που φούντωναν κι εμείς καθημερινοί ακροατές της μεγάλης μάχης. Θυμόμαστε μερικές φορές γνωστούς συναγωνιστές στα πρωινά συναπαντήματά τους να παραμερίζουν το «καλημέρα» και να σε ρωτάνε με ολοφάνερη την αγωνία: «Βαστάνε» - κι ο Κόκκινος Στρατός στη θανάσιμη αυτή πάλη άντεχε... Και νικούσε το φασιστικό θεριό...

ΤΟΤΕ βέβαια δεν είχαμε όλα αυτά τα ηλεκτρονικά μέσα για να μπορούμε να παρακολουθούμε τη μεγάλη εκείνη τιτανομαχία που δινόταν στο Στάλινγκραντ και που με κομμένη ανάσα τη ζούσε όλη η ανθρωπότητα.

ΤΑ ΣΥΝΕΡΓΑ που μας έδιναν κάθε βράδυ τα δελτία και όλα τα επίσημα στοιχεία για την εξέλιξη της μάχης ήταν βασικά τα προπολεμικά ραδιόφωνα, τα οποία φαινομενικά «σφραγισμένα», όπως αξίωναν οι Γερμανοί, πολλά παρ' όλες τις διαταγές δούλευαν παράνομα. Και τροφοδοτούσαν με ειδήσεις τον παράνομο αντιστασιακό Τύπο.

ΤΑ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ καταγραφής των εκπομπών του ραδιοφώνου έδιναν σιγά σιγά μια καθημερινή μάχη ενημέρωσης, με βάση βέβαια τις εκπομπές των συμμαχικών ραδιοσταθμών και βασικά τους ραδιοσταθμούς της Μόσχας, του Λονδίνου και του Καΐρου.

ΝΑ ΤΟ ξαναθυμίσουμε πως ο δίαυλος της παράνομης ενημέρωσης αναζητούσε συχνά τολμηρά τις ειδήσεις κι από τη φωλιά των καταχτητών, όταν συναγωνιστές δημοσιογράφοι, αλλά και τεχνικοί που χειρίζονταν τα μηχανήματα κατέγραφαν, στα κρυφά βέβαια, την ειδησεογραφία του σοβιετικού πρακτορείου «ΤΑΣΣ», αλλά και του Λονδίνου.

Η ΜΑΧΗ του Στάλινγκραντ άρχιζε στις 17 Ιούλη 1942, τότε που εκδηλώθηκε η πρώτη επίθεση των χιτλερικών, που είχαν στόχο την κατάληψη της πόλης. Στην πρώτη φάση, μάχη αμυντική κι έπειτα από το Νοέμβρη του 1943 μάχη που πήρε επιθετικό χαρακτήρα.

ΥΠΑΡΧΕΙ μια ημερομηνία, η 23 Αυγούστου 1942, που θεωρείται ορόσημο στη μεγάλη αυτή μάχη. Από την ημέρα εκείνη η μάχη μεταφέρεται στα προάστια και αργότερα στις συνοικίες της πόλης.

ΣΤΙΣ 23 Αυγούστου 1942 το 14ο γερμανικό σώμα τεθωρακισμένων διέσπασε την αμυντική γραμμή της πόλης κι έφτασε στο Βερτιάτσι. Η μάχη του Στάλινγκραντ τέλειωνε σαν αύριο, στις 2 Φλεβάρη 1943. Ενας αξιωματικός ανιχνευτής της 6ης στρατιάς του Πάουλους, αυτής που παραδόθηκε, δίνει στα απομνημονεύματά του την παρακάτω περιγραφή.

«...ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ να αρχίσουμε την υποχώρηση σ' όλο το μέτωπο. Ομως η υποχώρηση μετατράπηκε... Εδώ κι εκεί ξεσπούσε πανικός... Ο δρόμος ήταν στρωμένος με πτώματα, που η χιονοθύελλα λες κι από συμπόνια γρήγορα τα σκέπαζε με χιόνι. Υποχωρούσαμε πια χωρίς διαταγή... Παίζοντας κυνηγητό με το θάνατο, που εύκολα μας έφτανε, αρπάζοντας κατά σωρούς τα θύματά του από τις γραμμές μας, η στρατιά του Πάουλους στριμωχνόταν σε ολοένα και στενότερο κύκλο κόλασης».

ΦΥΣΙΚΑ η τιτανομαχία του Στάλινγκραντ και η μεγάλη νίκη του Κόκκινου Στρατού δεν έκλεινε τότε οριστικά το κεφάλαιο της συντριβής των χιτλερικών. «... Οσο ευχάριστες κι αν είναι οι νίκες μας στο Στάλινγκραντ - έγραφε ο Σοβιετικός πρεσβευτής στο Λονδίνο Ιβάν Μαΐσκι στα απομνημονεύματά του - θα ήταν λάθος μεγάλο να νομίζουμε ότι η φασιστική Γερμανία τέλειωσε. Δυστυχώς, δεν είναι έτσι. Στη γερμανική στρατιωτική μηχανή καταφέρθηκαν τους τελευταίους μήνες σοβαρά πλήγματα, όμως δε συντρίφτηκε ακόμη. Αυτή λειτουργεί κι είναι ακόμη δυνατή...».

Ο ΣΤΡΑΤΑΡΧΗΣ Ζούκοφ στα απομνημονεύματά του γράφει: «... Η νίκη των στρατευμάτων μας στο Στάλινγκραντ αποτέλεσε την αρχή της ριζικής καμπής του πολέμου υπέρ της ΕΣΣΔ και την αρχή του διωξίματος των εχθρικών στρατευμάτων από το έδαφός μας». Και ο ίδιος προσθέτει:

«...ΗΤΑΝ μια πολυπόθητη και χαρμόσυνη νίκη όχι μόνο για τα στρατεύματα που πήραν άμεσα μέρος στη συντριβή του εχθρού, αλλά και για ολόκληρο το σοβιετικό λαό...». Και φυσικά μια ανάσα χαράς κι ανακούφισης για ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας κάνουμε έναν απλό πολλαπλασιασμό. Το μεν ΠΑΣΟΚ κυβερνάει 20 χρόνια. Ητοι... 6.000 τροπολογίες! Τουλάχιστον! Τροπολογίες που πέρασαν στα μουλωχτά! Στη ζούλα! Για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων μεγαλοσυμφερόντων. Οσο για τη ΝΔ κυβέρνησε άλλα 10 χρόνια. Ητοι... 3.000 τροπολογίες!

***

***

Ετσι όπως έχει καταντήσει η κατάσταση μ' αυτήν τη βιομηχανία νομοσχεδίων της τελευταίας προεκλογικής ώρας, με την τακτική των γαλαζοπράσινων υπηρετών της πλουτοκρατίας να κυβερνούν πάνω στο «μονόδρομο» που τους χαράζει η ολιγαρχία, με δεδομένη αυτήν την αθλιότητα των φωτογραφικών διατάξεων και των (ν)τροπολογιών για «φίλους» και «ημετέρους», με πασιφανή πια την τακτική της κυβέρνησης των Σημίτη - Παπανδρέου να εκπληρώσουν, ακόμα και την ύστατη ώρα, όσα γραμμάτια προλαβαίνουν προς το μεγάλο κεφάλαιο, στο ερώτημα πρέπει να απαντήσουν οι «παρόντες» και υπερψηφίζοντες την αθλιότητα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ: Είναι τόσο «αθώοι» όσο και η «νέου» - κατά τα άλλα - ύφους και ήθους ηγεσία τους;

Οσο για εκείνους της ΝΔ πόσο διαφέρουν; ΄Η μήπως η ΝΔ καταψήφισε τη σκανδαλώδη τροπολογία υπέρ Μαμιδάκι που αποκάλυψε προχτές ο «Ρ»; ΄Η μήπως δεν ψήφισαν μαζί, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, απίθανες τροπολογίες, όπως εκείνη για το «πάγωμα» της επιβολής προστίμων στους κατόχους αυθαιρέτων στα δάση;..

***

Μας λένε ότι το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός πως δεν έχουν βρεθεί μερικοί τίμιοι, από το ΠΑΣΟΚ ή από τη ΝΔ, για να «διαχειριστούν τα κοινά». Αν, όμως, ήταν έτσι, 30 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση (για να μην πάμε πιο πίσω), θα είχαν βρεθεί τέλος πάντων αυτοί οι τίμιοι. Αρα το πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στην πολιτική του δικομματισμού, που αποτελεί το θερμοκήπιο για να γεννιούνται οι «υποθέσεις Πάχτα», οι «υποθέσεις Μαμιδάκι» κ.ο.κ. Και η πολιτική του δικομματισμού είναι δεδομένη: Ξεπούλημα των πάντων!

Ο ΟΤΕ, η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η «Ολυμπιακή», όλες οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, ο τραπεζικός τομέας της χώρας, τα δάση, τα βουνά, οι παραλίες της χώρας ξεπουλιούνται χωρίς προσχήματα. Η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, είτε αφορά υπερκερδοφόρες επιχειρήσεις, είτε αφορά τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας παραδίδεται βορά στο μεγάλο κεφάλαιο. Αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο! Εκεί, μέσα σε αυτό το θερμοκήπιο «φυτρώνουν» και οι φωτογραφικές τροπολογίες. Και στην καλύτερη περίπτωση τι μας «τάζουν»; Οτι θα συνεχίσουν αυτή την πολιτική - σκάνδαλο, αλλά θα την εφαρμόζουν... «τίμια»! Οπως σκάνδαλο είναι η πολιτική των ελαστικών μορφών εργασίας, της ιδιωτικοποίησης - εμπορευματοποίησης της παιδείας, της υγείας, της πρόνοιας, η κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης και πάει λέγοντας.

***

Αλλά ποιοι «συμμετέχουν»; Οι Στέγγοι των «Πόρτο Καρράς» και οι Μαμιδάκιδες. Αυτοί «συμμετέχουν»! Αλλά ποια «δημοκρατία»; Αυτή που θέλει συνενόχους στη βαρβαρότητά τους τους εργαζόμενους. Η «Δημοκρατία» που από την ημέρα της ανακοίνωσης ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές έχει στείλει τα ΜΑΤ να χτυπήσουν 6 (!) φορές. Μέχρι ασφαλίτες έστειλαν να συλλάβουν τη διοίκηση της ΕΣΗΕΑ, επειδή έτσι το θέλησε ο «παπανδρεϊκός» κύριος Γιώργος Κουρής της «Αυριανής»...

***

Δηλαδή, δε φταίνε αυτοί που έχουν «ενδώσει στην κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας» (δήλωση Πάγκαλου είναι αυτή για το ΠΑΣΟΚ), αλλά φταίει το ΚΚΕ που αποκαλύπτει και καταγγέλλει την πολιτική τους. Αλλά ποια είναι η πολιτική τους; Ο νέος τους αρχηγός δεν είναι που εμφάνισε σαν «νέο» την ανασφάλιστη εργασία για τη νεολαία; Ο Γιώργος Παπανδρέου που ενστερνίστηκε τη θέση της «συντηρητικής Δεξιάς» (κατά Σημίτη) για λειτουργία μη κρατικών Πανεπιστημίων; Το «παιδί της Αλλαγής» δεν είναι που η τελευταία του «νέα» προσφορά στον τόπο ήταν η επανάληψη της θεωρίας για την αντιμετώπιση της εξάρτησης των ναρκωτικών με «μαλακότερη» εξάρτηση;

Ιδού, λοιπόν, το πρόγραμμά τους. Μαύρο και σκανδαλώδες. Σαν τις τροπολογίες τους. Μαύρο και στους δυο, λοιπόν. Μα δε φτάνει. Δαγκωτό στο ΚΚΕ για να ξεμπερδεύουμε μαζί τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αν μπορούσε να πει ολόκληρη την αλήθεια ο πρόεδρος της ΝΔ θα έπρεπε να προσθέσει δύο πράγματα ακόμα: Πρώτον, ότι στα επτά χρόνια που βρίσκεται στην αρχηγία της ΝΔ στήριξε, με λόγια και έργα, την πολιτική Σημίτη και άρα είναι συνυπεύθυνος και συνένοχος. Και δεύτερον, ότι η «νέα οικονομική πολιτική» του είναι συνέχεια αυτής της κυβερνητικής πολιτικής και άρα δεν ανταποκρίνεται στο «καθολικό αίτημα», όπως ο ίδιος λέει, για αλλαγή πολιτικής.

Η υπόθεση Πάχτα, εκτός των άλλων, κατέδειξε με χειροπιαστό τρόπο ότι η ηγεσία και οι βουλευτές της ΝΔ δεν ήταν απλά γνώστες των διαφόρων σκανδαλωδών «τροπολογιών», αλλά συμμετείχαν ενεργά είτε στη διαμόρφωσή τους είτε στη νομιμοποίησή τους. Με άλλα λόγια, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης και ως συνδιαχειριστές της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Η στάση αυτή της ΝΔ απορρέει τόσο από την πολιτική βούλησή της να στηρίξει με κάθε τρόπο την «ανάπτυξη» και τις «επενδύσεις», όσο και από την (κατ' ευφημισμόν) αντιπολιτευτική τακτική της, δηλαδή της συναίνεσης και της άσκησης πίεσης στην κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς πισωγυρίσματα στις (νεοφιλελεύθερες) «διαρθρωτικές αλλαγές». Το «πιστεύω» της ΝΔ το εξέφρασε, με τη γνωστή «καθαρότητα» του λόγου του, ο Κ. Μητσοτάκης σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του: «Την ανάπτυξη την πετυχαίνεις μόνο με διαρθρωτικές αλλαγές και με εισροή ξένων κεφαλαίων, η οποία εισροή θα βοηθηθεί από τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα κάνεις», είπε χαρακτηριστικά. Ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ άφησε σαφώς να εννοηθεί ποια είναι η πραγματική στάση του κόμματός του για επενδύσεις τύπου «Πόρτο Καρράς», προσθέτοντας: «Με τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να δημιουργηθεί εμπιστοσύνη στον ξένο επενδυτή. Εδώ μια μεγάλη ξένη επένδυση είχαμε στην Ελλάδα, τα Μεταλλεία της Χαλκιδικής, και τους διώξαμε κι αυτούς»!

Το πρόγραμμα για την οικονομία, που θα παρουσιαστεί μέσα στην ερχόμενη βδομάδα, απλά θα βεβαιώσει «του λόγου το αληθές».

Από την άλλη, όλα αυτά τα χρόνια η ηγεσία της ΝΔ ποτέ δε στήριξε, ούτε μία φορά, τους αγώνες και τα συμφέροντα των εργαζομένων και άλλων κοινωνικών στρωμάτων, ενισχύοντας, όσο περνούσε από το χέρι της, τη μοιρολατρική αντίληψη ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική είναι μονόδρομος.

Κι όμως, η ηγεσία της ΝΔ επιζητεί, όπως δήλωσε ο Κ. Καραμανλής, την ψήφο «των απογοητευμένων από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ». Μάλιστα, επιδιώκει να την υφαρπάσει χωρίς να υπόσχεται τίποτα συγκεκριμένο και χειροπιαστό προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, αλλά με παχιά λόγια και αόριστες διακηρύξεις. Η γενναιοδωρία εξαντλείται στην εξαγγελία ορισμένων παροχών-κοροϊδία, κυρίως προς τις γυναίκες, τους νέους, τους αγρότες. Τα μέτρα που διαφημίζει διαρκώς ο Κ. Καραμανλής ότι δήθεν θα «αλλάζουν τη ζωή προς το καλύτερο» των παραπάνω κοινωνικών κατηγοριών είναι τα εξής τρία: 1. Ενιαίο Ταμείο Κοινωνικής Μέριμνας, για εκείνους «που πραγματικά έχουν ανάγκη». Φυσικά δε διευκρινίζεται ούτε από πού θα βρεθούν οι πόροι ούτε ποιοι είναι οι έχοντες ανάγκη, ακριβώς γιατί πρόκειται για ένα «φιλόπτωχο ταμείο» για τους πλέον εξαθλιωμένους που θα κοστίζει «φθηνά» στον προϋπολογισμό. 2. Χαρακτηρισμός ως πολύτεκνης της οικογένειας με τρία παιδιά. Δεν υπάρχει βέβαια καμία δέσμευση και κανένα χρονοδιάγραμμα για το χρόνο εφαρμογής. 3. Οι άνεργοι απόφοιτοι των ΑΕΙ και ΤΕΙ θα μπαίνουν σε (κάποιο) ειδικό πρόγραμμα του ΟΑΕΔ. Απλά πυροτέχνημα. Οσο για το «ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξόδου του αγροτικού τομέα από την κρίση», αυτό εξαντλείται στην αλλαγή ονόματος του υπουργείου Γεωργίας και στην καταβολή των αποζημιώσεων και επιδοτήσεων στην ώρα τους! Δεν μπορούσε βέβαια να υποσχεθεί τίποτα περισσότερο, από τη στιγμή που θεωρεί, όπως δήλωσε προχτές στις Ράχες Φθιώτιδας, περίπου ως «ευλογία Θεού» την ΚΑΠ!

Μπορεί να απέφυγε να υποσχεθεί και την παραμικρή αύξηση στις αγροτικές συντάξεις, συμπλέοντας με τον Γ. Παπανδρέου, που δήλωσε ότι τις βρίσκει «ικανοποιητικές»(!), αλλά δε μάσησε τα λόγια του λίγες μέρες νωρίτερα μπροστά στο εκλεκτό ακροατήριο των νέων επιχειρηματιών στο Ζάππειο. Η γενναιοδωρία του ήταν εντυπωσιακή: Μείωση φορολογικών συντελεστών, μείωση της φορολογίας των αδιανέμητων κερδών, μείωση της προκαταβολής φόρου, με δύο λόγια «φιλικότερο φορολογικό περιβάλλον για τους επενδυτές», σύνδεση (υποταγή) της Παιδείας με τις ανάγκες του κεφαλαίου, κ.ο.κ. Ηταν τέτοια η ταύτιση, ώστε ο Κ. Καραμανλής υποχρεώθηκε να διακόψει συνομιλητή του που του απαριθμούσε τα αιτήματα της τάξης των «ευγενών» λέγοντας μισοαστεία-μισοσοβαρά: «Χαίρομαι που τα λέτε αυτά, αλλά μου κλέβετε το ψωμί. Εγώ τι θα λέω;»!

Το μαύρο, λοιπόν, το αξίζει «δικαιωματικά». Προσοχή: Το μαύρισμα που πιάνει τόπο είναι η κατακόκκινη ψήφος της ελπίδας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η όποια προεκλογική κριτική ασκείται στο ΠΑΣΟΚ είναι βεβαίως αναγκαία στην προπαγάνδα του ΣΥΝ προκειμένου να δείχνει ότι διαφοροποιείται από τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα και την πολιτική που την υπηρετεί. Αλλά ο ΣΥΝ δεν αρνείται τα θεμέλια αυτής της πολιτικής, την οποία υποτίθεται αντιμάχεται. Τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψήφισε, τη συμμετοχή στην ΕΕ με στρατηγική την πολιτική ενοποίηση, το Ευρωσύνταγμα, την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας με τον ευρωστρατό κλπ.

Το ερώτημα είναι πώς μπορεί άραγε να στηρίζει το βάθρο των βάθρων του καπιταλισμού και ταυτόχρονα να προσπαθεί να πείσει ότι υπάρχει πολιτική άμβλυνσης των συνεπειών για τα λαϊκά στρώματα. Γιατί αυτό κάνει ο ΣΥΝ. Είναι και με το Μάαστριχτ και με το λαό! Και πασχίζει να αποδείξει ότι μπορεί να εφαρμόζεται πολιτική που να υπηρετεί και το Μάαστριχτ και το λαό! Το ότι δε γίνεται αυτό σήμερα, το χρεώνει στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Είπε, λοιπόν, ο Ν. Κωνσταντόπουλος:

«Είναι γεγονός ότι επί της πρωθυπουργίας σας βελτιώθηκε η εικόνα της χώρας έξω, ότι υπήρξε ένα διαφορετικό στιλ σε μερικά πράγματα, ότι υπήρξαν και μερικές απόπειρες να τεθούν προς συζήτηση μεγάλα και σοβαρά ζητήματα... Για παράδειγμα, η βελτίωση της εικόνας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση...».

Βελτίωση της εικόνας λοιπόν θεωρεί η ηγεσία του ΣΥΝ το γεγονός ότι αυξήθηκε άγρια αντιλαϊκή πολιτική για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και στο ευρώ. Το ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την πρωτοκαθεδρία της στην εφαρμογή του ιμπεριαλιστικού Συμφώνου Σταθερότητας. Την αποδοχή στη Σύνοδο του Ελσίνκι της ένταξης της Κύπρου και της Τουρκίας στην ΕΕ, αποδεχόμενη ουσιαστικά ότι είναι υπαρκτές οι τουρκικές διεκδικήσεις. Την ελληνική προεδρία της ΕΕ, που χειρίστηκε την παραπέρα αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και του Ασφαλιστικού, το νέο δόγμα στην πολιτική ασφάλειας του Σολάνα με τους προληπτικούς πολέμους, τη διεκπεραίωση της διεύρυνσης, τη στήριξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου ενάντια στο Ιράκ, τις επιβουλές ενάντια στη ΛΔ Κορέας και τη συμμετοχή στην εκστρατεία κατά της Κούβας, την οποία εκστρατεία επίσης στηρίζει ο ΣΥΝ.

Βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας θεωρεί ο ΣΥΝ ότι της ανατέθηκε, στα πλαίσια του καταμερισμού της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, ρόλος στα Βαλκάνια. Και ίσως το γεγονός ότι η κυβέρνηση κατάφερε με την πολιτική της (εδώ παίζει ρόλο και η συγκυρία στον καπιταλιστικό κύκλο) να έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Από την άλλη ο Ν. Κωνσταντόπουλος είπε τα εξής:

«Οι ιδιωτικοποιήσεις, η απορύθμιση της αγοράς εργασίας, η συμπίεση μισθών και εισοδημάτων, η μονομερής φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων, η πρωτοφανούς έκτασης προώθηση του ιδιωτικού τομέα στην Παιδεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση, στην Υγεία, η συστηματική άρνηση κάθε δίκαιης διανομής και αναδιανομής βαρών και ωφελημάτων, η προνομιακή σχέση σας με τους λίγους ισχυρούς, ο ανάλγητος αυταρχισμός προς τους πολλούς που αγωνίζονταν να αναπληρώσουν συντελεσθείσες απώλειες εισοδήματος, η υπεροψία στην άσκηση της εξουσίας και η αδιαφάνεια στον τρόπο της κυβερνητικής σας πολιτικής, όλα αυτά και άλλα πολλά αποτέλεσαν τη βάση της πολιτικής σας».

Κριτική, λοιπόν, για τις ιδιωτικοποιήσεις, όταν, ως κόμμα, δεν αποδεχόταν τη θέση για 100% δημόσιες επιχειρήσεις. Εκτός και αν εννοεί ότι πουλήθηκαν φτηνά. `Η ότι πουλήθηκαν με αδιαφανείς διαδικασίες. Λες και αν ήταν διαφανείς οι διαδικασίες δε θα ενισχυόταν το κεφάλαιο. `Η το πρόβλημα βρίσκεται στο τίμημα και όχι στο ότι πουλήθηκαν! Πότε λέει αλήθεια λοιπόν, τότε που αποδεχόταν το δρόμο που άνοιγε η μετοχοποίηση, ή τώρα που κάνει κριτική; Αλλά ο ΣΥΝ είναι υπέρ της συνύπαρξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στην οικονομία, αρκεί να ενισχύεται η ανταγωνιστικότητά της! Μόνον που την ανταγωνιστικότητα την ενισχύει η ένταση της εκμετάλλευσης που επιβάλλεται με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Ετσι, δε λέει αλήθεια επίσης όταν μιλά για απορύθμιση της αγοράς εργασίας. Αλλωστε, αποδέχεται τη μερική απασχόληση θέτοντας όριο το 10% για την εφαρμογή της. Μιλά, υποτίθεται, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, που τα θεωρεί «κοινωνικά και δημόσια αγαθά», αλλά στο πρόγραμμά του και στο κίνημα αρνείται τη θέση για «δημόσια δωρεάν παροχή τους στο λαό». Γεγονός, που σημαίνει συνύπαρξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα και αποδοχή της «ελεγχόμενης εμπορευματοποίησης» με θεσμούς και ρυθμίσεις της αγοράς. Είναι και αυτό στα πλαίσια της θέσης για συνύπαρξη δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, όπου ο πρώτος θα συνδέεται με το δεύτερο έτσι ώστε να παρέχονται κοινωνικές υπηρεσίες με ελεγχόμενη την αγορά και όχι δήθεν με βάση τους νόμους της.

Αλλωστε, και στο συνέδριό του εκτιμούσε ότι:

«...Η αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ με ρυθμούς υψηλότερους του μέσου όρου των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης δε μεταφράζεται σε πραγματική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση...».

Αλλά είπαμε, όταν «πατάς σε δυο βάρκες», όταν θες να υπάρχουν και επιχειρηματίες και εργαζόμενοι, και να καλυτερεύει η θέση και των δύο, αυτό λέει η πολιτική του ΣΥΝ, τότε πας να συμβιβάσεις τα ασυμβίβαστα, προκειμένου να υπάρξει «κοινωνική σύγκλιση»! Λες και οι καπιταλιστές είναι διατεθειμένοι να μοιραστούν έστω μέρος των κερδών τους με τους εργάτες. Λες και μπορεί να αποδεχτούν πολιτική αναδιανομής εισοδημάτων εις βάρος των κερδών. Μα είναι σαν να αποδέχονται την υπόσκαψη των θεμελίων του συστήματος.

Να γιατί ο ΣΥΝ είναι αφερέγγυος και ανειλικρινής. Οταν μιλά για ρεαλισμό, εννοεί πάντοτε το συμβιβασμό και την υποταγή. Γι' αυτό στήριξε το διαβόητο «κοινωνικό διάλογο». Πολύ δε περισσότερο που δε λέει ανοιχτά με ποια διακυβέρνηση θα εφαρμόσει αυτή την πολιτική. Που αντικειμενικά δε θίγει τις κυρίαρχες τάξεις. Γι' αυτό οι λαϊκές δυνάμεις και στις εκλογές, αν θέλουν πραγματικά να δώσουν γερό χτύπημα στο δικομματισμό, μια επιλογή έχουν: Την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.