ΜΝΗΜΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Χρήστος Φιντιρικάκης

Φωτ.

Με τη συμπλήρωση τριών μηνών από το θάνατο του αγωνιστή ΧΡΗΣΤΟΥ ΦΙΝΤΙΡΙΚΑΚΗ, μέλους του ΚΚΕ, στις 31 Οκτώβρη θα γίνει το μνημόσυνο.

Στη μνήμη του προσφέρουμε στην ΚΟΒ Σταυρού Θεσσαλονίκης 50 ευρώ.

Η γυναίκα του Νίτσα Φιντιρικάκη

Τα παιδιά του Παναγιώτης, Αλέκος

* * *

Στη μνήμη του φίλου ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΜΑΤΖΙΩΡΗ, μέλους του ΚΚΕ, ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα από κοντά μας, προσφέρω 50 ευρώ για το 17ο Συνέδριο του Κόμματος.

Κώστας Χάρης

* * *

Στη μνήμη των: ΓΙΑΝΝΗ ΛΙΠΠΑ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΖΑΚΟΥ, ΚΩΣΤΑ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΩΣΤΑ ΑΓΓΕΛΟΥ, ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΪΤΣΗ, ΕΥΣΕΒΙΟΥ ΜΗΛΑ, που μαζί με άλλους 54 συντρόφους και συντρόφισσες απελευθέρωσε το ΕΛΑΝ στις 17 Ιούνη 1943 και οι περισσότεροι έδωσαν τη ζωή τους στους αγώνες του ΚΚΕ και του λαού. Καθώς επίσης στη μνήμη των μελών της ΚΟΒ Ροτόντας της ΚΟ Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, οι οποίοι έφυγαν από τη ζωή: ΘΑΝΑΣΗ ΚΥΡΑΤΣΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΒΒΙΔΗ, ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΑΠΟΥΝΤΖΗ, ΚΩΣΤΑ ΠΑΝΟΥΛΑ, ΣΟΦΙΑΣ ΚΟΥΦΟΥ, ΠΕΡΙΚΛΗ ΠΕΤΑΛΩΤΗ, ΠΟΥΠΟΥΛΑΣ ΠΕΤΑΛΩΤΗ και του καπετάνιου ΝΙΚΟΥ ΤΖΕΝΑ, σύντροφοι και συντρόφισσες προσφέρουν προς τιμή του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ 355 ευρώ.

* * *

Στη μνήμη της ΜΑΡΙΑΣ Παπουνίδου-ΠΕΡΚΟΥΛΙΔΟΥ, προσφέρω στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Λαχανά Θεσσαλονίκης για το 17ο Συνέδριο, 50 ευρώ.

Γιάννης Περκουλίδης

* * *

Φωτ.

«Κομμουνιστής»

«Γέννημα-θρέμμα θύελλας της πολυτάραχης ζωής/όπου πατήσει δένεται κι η σιγουριά μαζί του/απλός σαν όλους κι άφανος, χωρίς απαίτηση καμιά/ το μόνο του ξεχώρισμα-ορμή κι επιμονή του.

Από τα σπλάχνα του λαού ξεπήδησε να στυλωθεί/ακίνητο κι ασάλευτο δικό του αγκωνάρι/και σ' όποιας μπόρας ξέσπασμα και μάτωμα και χαλασμό/θε να τον βρεις να μάχεται, θε να τον βρεις μπροστάρη».

Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ΤΕΡΖΙΔΗΣ - ο οποίος έγραψε το παραπάνω ποίημα -γεννήθηκε το 1926 στην Πρωσοτσάνη Δράμας σε οικογένεια εργατών γης. Μεγάλωσε στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής, όπου τελείωσε το Δημοτικό και φοίτησε ένα χρόνο στο Γυμνάσιο.

Το 1943 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και το 1944 κατατάχτηκε στον ΕΛΑΣ. Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Μετά τη Βάρκιζα διώκεται και το 1946 αναγκάζεται να καταφύγει στα τμήματα του ΔΣΕ στη Χαλκιδική. Παίρνει μέρος στις μάχες του Γράμμου και του Βίτσι με το βαθμό Υπολοχαγού Πυροβολικού.

Από το φθινόπωρο του 1949, πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη, εργάστηκε 3 χρόνια σε εργοστάσιο και το 1952 μπήκε στο θεατρικό Ινστιτούτο της πόλης «Οστρόφσκι» από το οποίο αποφοίτησε το 1956.

Στην Τασκένδη εργάστηκε ως υποδιευθυντής του θεάτρου, στη σύνταξη της εφημερίδας των πολιτικών προσφύγων και ως μεταφραστής.

Εχει γράψει πολλά ποιήματα τα οποία δημοσιεύτηκαν στον Τύπο των πολιτικών προσφύγων, στο σοβιετικό Τύπο, στην εφημερίδα «Ελεύθερη Πατρίδα», η οποία εκδιδόταν στο Λονδίνο και μεταδόθηκαν από τον Ραδιοσταθμό «Φωνή της Αλήθειας».

Επαναπατρίζεται το 1977 και ζει στη Θεσσαλονίκη. Ηταν μέλος της ΚΟΒ Συκεών. Το ίδιο διάστημα εκδόθηκαν Συλλογές ποιημάτων του από τη «Σύγχρονη Εποχή» με τίτλο «Προσφυγικά» και το 1978 με τίτλο «Μια Λόγχη φως».

Ως το τέλος της ζωής του ήταν πιστός στα ιδανικά του μαρξισμού-λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού και του ΚΚΕ.

Στο νοσοκομείο της Λαμίας, όπου νοσηλευόταν, ήθελε πάντα κοντά του το «Ριζοσπάστη», ως το τέλος της ζωής του.

Πέρασαν 2 μήνες από το θάνατό του, και μας λείπει πολύ. Αλλά πάντα θα τον θυμόμαστε και θα συνεχίζουμε τον αγώνα για τη δημοκρατία του λαού και το σοσιαλισμό.

Στη μνήμη του πρόσφεραν στο ΚΚΕ: Η σύζυγός του Ελένη Τερζίδου 100 ευρώ, η κουνιάδα του Βαΐτσα Γκαρίλα από τη Λαμία 20 ευρώ, η Βέτα Δάτση 40 ευρώ, ο Γιώργος Δάτσης 20 ευρώ, και ο Δημήτρης Ματσάλλας 50 ευρώ στην ΚΟΒ Β΄ ΠΕΣΥ Θεσσαλονίκης για το 17ο Συνέδριο.

ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ