Το νέφος σκοτώνει. Αυτό αποδεικνύεται από επιδημιολογικές έρευνες που έχουν γίνει τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς, ενώ και η ίδια η Εκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ σε ειδικό της Παράρτημα κάνει λόγο για σημαντικές επιπτώσεις του κάθε ρύπου ξεχωριστά στην υγεία. Φανταστείτε πόσο επιδρούν όλοι μαζί σωρευτικά...

Σύμφωνα με έρευνα της ΕΕ, που είδε πέρσι το φως της δημοσιότητας, η ατμοσφαιρική ρύπανση (κυρίως αιωρούμενα σωματίδια και όζον) μειώνει το προσδόκιμο μέσο όρο ζωής κατά 9 μήνες και αυξάνει τις αναπνευστικές παθήσεις, όπως τη βρογχίτιδα και το άσθμα. Περίπου 400.000 Ευρωπαίοι, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, χάνουν κάθε χρόνο πρόωρα τη ζωή τους, εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ενώ ειδικότερα τα αιωρούμενα σωματίδια προκαλούν 110.000 επιπλέον νοσηλείες το χρόνο με σοβαρές παθήσεις.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τα αιωρούμενα μικροσωματίδια (ΡΜ10 και ΡΜ2,5) εισχωρούν βαθύτερα στο αναπνευστικό σύστημα και ευθύνονται για αυξημένη θνησιμότητα. Μελέτες μάλιστα του Τμήματος Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών έδειξαν:

• Αν τα μέσα επίπεδα των ΡΜ10 στην Αθήνα ήταν κάτω από 20 mg/m³ (αντί των 52,12 mg/m³ που είναι τώρα), θα είχαμε 5.066 λιγότερους θανάτους κάθε χρόνο στην Αθήνα.
• Για τα μικρότερα σωματίδια (ΡΜ2,5) έδειξε ότι αν τα μέσα επίπεδά τους στην Αθήνα ήταν κάτω από 15 mg/m³ (αντί των 24 mg/m³ που εκτιμάται ότι έχουμε τώρα), θα είχαμε 2.704 λιγότερους θανάτους κάθε χρόνο.
• Επιπλέον, μια τέτοια μείωση θα αύξανε το προσδόκιμο ζωής σχεδόν κατά ένα χρόνο για κάθε κάτοικο της Αθήνας.

Πολύ επικίνδυνοι, όμως, είναι και οι άλλοι ατμοσφαιρικοί ρύποι. Ειδικότερα, η Εκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ ως προς τις επιπτώσεις των άλλων σπουδαιότερων ρύπων αναφέρει:

• «Το όζον σε μεγάλες συγκεντρώσεις προκαλεί σημαντικά προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον. Προκαλεί ερεθισμό στην αναπνευστική οδό, διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας, αίσθημα ξηρότητας στο λαιμό, πόνο στο στήθος, βήχα, άσθμα, φλεγμονή στους πνεύμονες, πιθανή επιδεκτικότητα σε μολύνσεις του αναπνευστικού και ερεθισμό των οφθαλμών. Το όζον έχει επίσης δυσμενείς επιδράσεις στα φυτά, μειώνει την παραγωγή στις αγροτικές καλλιέργειες και προξενεί ζημιές στη δασική βλάστηση».
• Το μονοξείδιο του άνθρακα «μειώνει την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο σε βασικούς ιστούς του οργανισμού, επιδρώντας κυρίως στο καρδιαγγειακό και νευρικό σύστημα. Χαμηλές συγκεντρώσεις του επηρεάζουν δυσμενώς άτομα με καρδιακά προβλήματα και μειώνουν τις σωματικές επιδόσεις νεαρών και υγιών ατόμων. Υψηλότερες συγκεντρώσεις προκαλούν συμπτώματα όπως ζαλάδα, πονοκεφάλους, κόπωση».
• Το διοξείδιο του αζώτου είναι «σημαντικός ρύπος για τη δημιουργία όξινης βροχής. Σε υψηλές συγκεντρώσεις βλάπτει ανθρώπους και βλάστηση. Στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει αναπνευστικές ασθένειες. Στους ασθματικούς προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή».
• Το βενζόλιο «προκαλεί ασθένειες του αίματος και έχει χαρακτηριστεί ως καρκινογόνος ένωση».

Η Ακρόπολη «αόρατη» από το νέφος

Η μόνη που δε φαίνεται να ανησυχεί για την κατάσταση αυτή είναι η κυβέρνηση, η οποία, όπως ακριβώς και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, αρκείται στις ...καταγραφές του νέφους! Παράλληλα, αντί να πάρει ουσιαστικά μέτρα για την καταπολέμηση του νέφους, ξεγυμνώνει το Λεκανοπέδιο ακόμη και από τους ελάχιστους πνεύμονες πρασίνου και ελεύθερους χώρους που υπάρχουν, παραδίδοντάς τους στην τσιμεντοποίηση και στην «αξιοποίηση» από το μεγάλο κεφάλαιο. Στην ίδια λογική κινούνται και οι εκπρόσωποι των κομμάτων αυτών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις και του ΣΥΝ, ενώ συνολικά δε φρόντισαν να αναπτύξουν κανένα διεκδικητικό αγώνα και να πιέσουν τις κυβερνήσεις για ουσιαστικά μέτρα απορρύπανσης του Λεκανοπεδίου και προστασίας της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Οι Αθηναίοι εκπέμπουν SOS, αλλά δεν το λαμβάνουν ούτε οι κυβερνώντες, ούτε οι «άρχοντες» της Αυτοδιοίκησης

Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της Εκθεσης, αλλά και των προηγούμενων παρόμοιων Εκθέσεων από το 2001 και μετά, είναι ότι δεν υπάρχει πια περιοχή του Λεκανοπεδίου την οποία να μην την αγγίζει το πρόβλημα του νέφους. Η ατμοσφαιρική ρύπανση, στην κυριολεξία, είναι η μόνη που δεν καταλαβαίνει από ...ταξικές διαφορές, αφού εμφανίζεται με την ίδια ένταση τόσο στις λεγόμενες «καλές περιοχές» της πρωτεύουσας, όσο και στους υποβαθμισμένους δήμους.

Ας εξετάσουμε, όμως, τον κάθε ρύπο ξεχωριστά:

Αιωρούμενα Σωματίδια: Στο ρύπο αυτό ως ανεκτό όριο έχουν οριστεί τα 50 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα, το οποίο δε θα πρέπει να ξεπερνιέται περισσότερες από 35 μέρες το χρόνο. Ωστόσο, το όριο αυτό ξεπεράστηκε κατά 178 φορές (τις μισές μέρες του χρόνου!) στην οδό Αριστοτέλους, 126 στη Λυκόβρυση, 110 στο Μαρούσι, 67 στην Αγία Παρασκευή και 36 στον Πειραιά.

Οζον: «Πρωταθλήτρια» στις υπερβάσεις της ωριαίας τιμής για το ρύπο του όζοντος (180 μικρογραμμάρια ανά κυβικό μέτρο αέρα) αναδείχτηκε για το 2005 η περιοχή της Νέας Σμύρνης με 27 μέρες υπερβάσεων, ενώ ακολουθούν: Η Λυκόβρυση (26 μέρες), οι Θρακομακεδόνες (22), η Αγία Παρασκευή (17), η Γεωπονική - Βοτανικός (12), το Μαρούσι (9), τα Λιόσια (7), το Περιστέρι (5). Στο ρύπο αυτό παρουσιάστηκαν και τρεις υπερβάσεις του ορίου συναγερμού, δύο φορές στη Λυκόβρυση και μία στους Θρακομακεδόνες.

Διοξείδιο Αζώτου: Στο ρύπο αυτό παρουσιάστηκαν υπερβάσεις της ενδεικτικής μέσης ετήσιας τιμής στους σταθμούς μέτρησης της Πατησίων, Αθηνάς, Αριστοτέλους και του Πειραιά και, όπως σημειώνει η Εκθεση αν δε μειωθούν, τότε θα υπάρξει πρόβλημα με τα νέα όρια του 2010. Σημειώνουμε ότι πολύ κοντά στα όρια αυτά βρίσκονται οι τιμές του ρύπου στη Γεωπονική - Βοτανικός (σ.σ. κινδυνεύει προφανώς περισσότερο μετά τη χωροθέτηση του γηπέδου του ΠΑΟ και σειράς άλλων εμπορικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων), στη Νέα Σμύρνη, στο Γουδί και το Γαλάτσι.

Η ίδια και χειρότερη κατάσταση παρουσιάζεται και στις περιοχές του Θριάσιου Πεδίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γραφείου Ελέγχου Ρύπανσης και Ποιότητας Περιβάλλοντος του Αναπτυξιακού Συνδέσμου των Δήμων της περιοχής.

Στη χειρότερη κατάσταση βρίσκεται η περιοχή της παραλίας του Ασπροπύργου, όπου στα αιωρούμενα σωματίδια σημειώθηκε 239 μέρες υπέρβαση! Υψηλές ήταν οι συγκεντρώσεις στο ίδιο σημείο και των υδρογονανθράκων (οι υψηλότερες του Θριασίου, προφανώς λόγω των διυλιστηρίων), ενώ στο όζον παρουσιάστηκαν τιμές μεγαλύτερες από το 2004.

Στη Μάνδρα σημειώθηκαν 182 υπερβάσεις του ορίου στα αιωρούμενα σωματίδια, στην Ελευσίνα οι συγκεντρώσεις του όζοντος ήταν αρκετά υψηλές, όπως και στη Μαγούλα.

Σύμφωνα με την Εκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ, βασικές πηγές ρύπων είναι οι εξής:

• Πηγές των ρύπων που συντελούν στη δημιουργία του όζοντος είναι τα οχήματα, τα εργοστάσια, οι χωματερές, χημικά διαλυτικά και πολλές άλλες μικρές πηγές, όπως βενζινάδικα κ.λπ.
• Το μονοξείδιο του άνθρακα έχει πηγή κυρίως τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα.
• Η χρήση καυσίμων σε αυτοκίνητα και βιομηχανικούς καυστήρες ή σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, που παράγουν μονοξείδιο του αζώτου. Αυτό με διάφορες χημικές αντιδράσεις που ενισχύονται με την παρουσία ηλιακής ακτινοβολίας μετατρέπεται σε διοξείδιο του αζώτου.
• Τα αιωρούμενα σωματίδια προκαλούν: βιομηχανικές δραστηριότητες, παραγωγή τσιμέντου, γύψου, χυτήρια, κατασκευαστικές δραστηριότητες, πετρελαιοκίνητα οχήματα, άλλες καύσεις κ.λπ. Επίσης, μεταφέρεται από μεγάλες αποστάσεις, κυρίως από περιοχές ερήμων.
• Το βενζόλιο εκπέμπεται από τα βενζινοκίνητα οχήματα, ιδιαίτερα από εκείνα που δε λειτουργεί σωστά ο καταλύτης. Επίσης, άλλες πηγές είναι η βιομηχανία (διυλιστήρια, χημική βιομηχανία) η διακίνηση καυσίμων και η οικιακή θέρμανση.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση στη χώρα μας δεν είναι, όμως, «προνόμιο» μόνον της Αττικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι μελέτη που έγινε το 2001 στο πλαίσιο της ΕΕ, μέσα στις 10 πόλεις με τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων Ρ10, οι 6 ήταν ελληνικές! Ειδικότερα, «πρωταθλήτρια» είχε αναδειχτεί η Θεσσαλονίκη με 208 μέρες το χρόνο υπέρβασης του ορίου των 50 μg ανά κυβικό μέτρο αέρα, ενώ ακολουθούσαν η Αθήνα (174 μέρες υπέρβασης), η Λάρισα (151), η Πάτρα (138), ενώ στην 8η θέση ήταν τα Γιάννενα (95) και στη 10η το Ηράκλειο (69).

Από τότε βέβαια, όπως δείχνει και η Εκθεση του ΥΠΕΧΩΔΕ για την Αθήνα, μάλλον έχουν χειροτερέψει τα πράγματα...

Ο Σπύρος Χαλβατζής

«Το πρόβλημα του νέφους, συνολικότερα τα ζητήματα της υποβάθμισης του περιβάλλοντος στο Λεκανοπέδιο δεν αποτελούν τεχνοκρατικά ζητήματα», τονίζει ο Γιώργος Μαυρίκος και συνεχίζει: «Δεν μπορούν να επιλυθούν με μια καλύτερη διαχειριστική πολιτική από τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας. Δημιουργήθηκαν και οξύνονται εξαιτίας μιας ταξικής πολιτικής, που συνειδητό στόχο της έχει την κερδοφορία των κάθε είδους επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι αυτή η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που οδήγησε στη σημερινή άθλια πραγματικότητα: ασυδοσία στη χωροθέτηση και στη ρύπανση από βιομηχανικές εγκαταστάσεις, πριμοδότηση της χρήσης των ΙΧ και υποβάθμιση των μέσων μαζικής μεταφοράς, καταστροφή των δασών στους ορεινούς όγκους του Λεκανοπεδίου και τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων, άναρχη και πυκνή δόμηση.

Ο Γιώργος Μαυρίκος

Πρόκειται για μια πολιτική που συστηματικά υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των λαϊκών στρωμάτων, καταστρέφει την ίδια την υγεία τους. Στηρίχτηκε και προωθήθηκε και από τους νομάρχες και δημάρχους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η πολιτική αυτή, που ενισχύει τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια, δεν παίρνει μερεμέτια. Ως "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία" την αντιπαλεύουμε. Διεκδικούμε να γίνουν κρατικο-λαϊκή περιουσία τα δάση και οι ακτές, να αναπτυχθούν δημόσιες, σύγχρονες, φτηνές - και με δωρεάν ζώνες - συγκοινωνίες. Υπερασπιζόμαστε τους ελεύθερους χώρους, αντιπαλεύοντας τις εκχωρήσεις τους και την εκμετάλλευσή τους από τους επιχειρηματίες.

Η ενίσχυση της ΝΑΣ και των αγωνιστικών ψηφοδελτίων στους δήμους θα βοηθήσει να αλλάξει ο συσχετισμός της δύναμης, να γίνει ένα βήμα για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας. Για να εξυπηρετούνται τα λαϊκά συμφέροντα, να ανήκει ο πλούτος που υπάρχει και παράγεται σε αυτούς που τον παράγουν. Μόνο τότε θα μπορεί να προστατευτεί αποτελεσματικά το περιβάλλον, η υγεία και η ποιότητα ζωής του λαού».

Από την πλευρά του, ο Σπύρος Χαλβατζής σημειώνει:

«Από τα ίδια τα στοιχεία του ΥΠΕΧΩΔΕ αποδεικνύεται ότι το νέφος όχι μόνο δεν καταπολεμήθηκε, αλλά μεταλλάχτηκε σε πιο επικίνδυνη μορφή και, παράλληλα, επεκτάθηκε. Αποκαλύπτεται, έτσι, ακόμη μια φορά ο βαθιά ταξικός, αντιλαϊκός χαρακτήρας της πολιτικής της άρχουσας τάξης, αυτή τη φορά σε σχέση με το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Μιας πολιτικής που έχει στο κέντρο της την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και υλοποιείται με μέτρα όπως: Παραπέρα τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων, συνεχιζόμενη καταστροφή του περιαστικού πρασίνου, όξυνση του κυκλοφοριακού προβλήματος, υπερσυγκέντρωση υπηρεσιών σε τεράστια υπερτοπικά κέντρα, φθηνό ξεπούλημα δημόσιας γης στους μεγαλοκαταπατητές, παραχώρηση στις πολυεθνικές σημαντικού μέρους του σημερινού αιγιαλού και παραλίας, ανοχή στην ασύδοτη δράση ρυπαινουσών βιομηχανιών.

Αποδεικνύεται έτσι περίτρανα ότι η διαιώνιση και επιδείνωση του νέφους πάνω στα κεφάλια του λαού της Αθήνας δεν είναι θέμα τεχνικό, αλλά καθαρά πολιτικό. Και με αυτήν, επομένως, την ευκαιρία καλούμε τους εργαζομένους να βγάλουν τα δικά τους πολιτικά συμπεράσματα, να στείλουν και με την ψήφο τους, στις επικείμενες τοπικές εκλογές, μήνυμα καταδίκης των κομμάτων της άρχουσας τάξης και του ευρω-μονόδρομου, να στηρίξουν τους αγωνιστικούς δημοτικούς και νομαρχιακούς συνδυασμούς, τη "Συμπαράταξη για την Αθήνα", τη "Νομαρχιακή Αγωνιστική Συνεργασία".

Να δημιουργήσουν, έτσι, καλύτερες προϋποθέσεις, ευνοϊκότερους συσχετισμούς για πιο μαζικούς και αποτελεσματικούς αγώνες στην πορεία για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας, μόνης ικανής να εξασφαλίσει και να κατοχυρώσει τα συμφέροντα των εργαζομένων».

Το Σάββατο 22 Ιούλη (φωτ.) η κοινοπραξία και η ΟΣΕ ΑΕ, επιχείρησαν να ξεκινήσουν εκ νέου τα έργα, αδιαφορώντας για την απόφαση του ΣτΕ

Το γεγονός έχει προκαλέσει αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής. Παράλληλα, ο Σπύρος Χαλβατζής, υποψήφιος δήμαρχος και επικεφαλής της «Συμπαράταξης για την Αθήνα», παρέδωσε ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, την Πέμπτη 27 Ιούλη, ζητώντας να μάθει για ποιο λόγο δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί η απόφαση του ΣτΕ με θέμα την αίτηση ακύρωσης της κοινής Υπουργικής Απόφασης, η οποία προβλέπει την κατασκευή του Προαστιακού και την οριστική διχοτόμηση της Αθήνας, σε ένα θέμα που αποκτά πολιτικές και κοινωνικές διαστάσεις.

Συγκεκριμένα, η ΟΣΕ και η κοινοπραξία, αδιαφορώντας προκλητικά για την απόφαση αναστολής των εργασιών, όχι μόνο έκλεισε την οδό Σιδηροδρόμων, αλλά και επιχείρησε να συνεχίσει και το καταστροφικό της έργο, το περασμένο Σάββατο 22 Ιούλη (φωτ.). Απόπειρα που επαναλήφθηκε και την περασμένη Πέμπτη 27 Ιούλη.

Την ίδια στιγμή, εκκρεμεί η δημοσίευση της απόφασης επί της αίτησης ακύρωσης της σχετικής ΚΥΑ, που κατέθεσε ο Σπύρος Χαλβατζής, ο Εκπολιτιστικός Εξωραϊστικός Σύλλογος Σεπολίων «Η Αναγέννηση» και κάτοικοι της περιοχής στο ΣτΕ. Στην ΚΥΑ, προβλέπεται ότι το έργο του Προαστιακού θα δημιουργήσει ένα τεράστιο τείχος «κόβοντας» στα δύο, οριστικά και αμετάκλητα, την πόλη. Επιπλέον, θα κοπούν δεκάδες δέντρα και θα καταστραφούν χώροι αστικού πρασίνου.

Σύμφωνα, δε, με δημοσιεύματα του Τύπου, ήδη υπάρχει, από τα τέλη Μάρτη, απόφαση του ΣτΕ (με ψήφους 25 έναντι 5) να ακυρωθεί η ΚΥΑ και κατά συνέπεια να μην πραγματοποιηθεί το έργο. Ακόμη, όμως, δεν έχει ανακοινωθεί! Το αποτέλεσμα είναι η κοινοπραξία και η ΟΣΕ ΑΕ, να επιχειρούν να προχωρήσουν τα έργα δημιουργώντας τετελεσμένα γεγονότα, ώστε να μην ισχύει η απόφαση του ΣτΕ.

«Σε όλη αυτή την εξέλιξη», σημειώνει με ανακοίνωσή του ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σεπολίων «Η Αναγέννηση», «σημαντικές είναι οι ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που με την πολιτική τους οδηγούν τις λαϊκές συνοικίες σε συνεχή υποβάθμιση. Ευθύνη όμως έχει και η διοίκηση του δήμου (ΝΔ) που, ενώ από τη μια κάνει προσφυγή κατά της ΚΥΑ από την άλλη αφήνει ανενόχλητους τους εργολάβους να συνεχίζουν τα έργα, ενώ εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ».

Αναλυτικά, η επιστολή του Σπύρου Χαλβατζή προς τον Πρόεδρο του ΣτΕ, έχει ως εξής:

«Κύριε Πρόεδρε,

Με την παρούσα, προς εσάς, ανοιχτή επιστολή μου να μου επιτρέψετε να σας επισημάνω τα παρακάτω:

1. Ο υπογράφων με την ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου του Δήμου Αθηναίων, ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Σεπολίων "Η Αναγέννηση" και κάτοικοι της περιοχής Σεπολίων, ασκήσαμε στο Δικαστήριο του οποίου είσαστε Πρόεδρος την από 22/3/2004 και με αριθμό κατάθεσης 2493 αίτηση για την ακύρωση της υπ' αριθ. Κ.Υ.Α. 122836/2-2-2004 Κοινής Απόφασης των Υπουργών ΠΕΧΩΔΕ, Πολιτισμού, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Γεωργίας, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου "Αναβάθμιση και Εκσυγχρονισμός του σιδηροδρομικού διαδρόμου από το Σταθμό του Πειραιά ως το Σταθμό των Αγίων Αναργύρων". Εναντίον αυτού του έργου είχαμε προσφύγει με το αιτιολογικό ότι θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο την ήδη βεβαρημένη ατμόσφαιρα της περιοχής, ότι διχοτομεί οριστικά και αμετάκλητα την πόλη, ότι καταστρέφει το αστικό πράσινο σε μήκος 11,5 χιλιομέτρων, αποτελούμενο από περίπου 2.500 δέντρα ηλικίας 40 ετών και άνω και το σημαντικό πάρκο μεταξύ των οδών Δαμβέργη και Σιώκου, ότι καταργεί τις πέντε σήμερα υπάρχουσες ισόπεδες διαβάσεις πεζών και οχημάτων και τις αντικαθιστά με δύο ανισόπεδες διαβάσεις, οι οποίες απέχουν η μία της άλλης 1.700 μέτρα, ότι καταργεί τη Λεωφόρο Σιδηροδρόμων με την ενοποίηση των δύο Σταθμών Λαρίσης - Πελοποννήσου, ότι διαπλατύνει τον υπάρχοντα σιδηροδρομικό διάδρομο, ώστε να χωρέσει δύο ζεύγη γραμμών και αντίστοιχα στενεύει τη Λεωφόρο Κωνσταντινουπόλεως προς μεγάλο κίνδυνο ανθρώπων και κτιρίων, λόγω των κραδασμών των πολύ πλησίον διερχομένων συρμών και της υψηλής ηχορύπανσης που αυτοί προκαλούν. Πρέπει να σημειωθεί ότι με δικόγραφό μας προτείναμε ως μόνη δυνατή εναλλακτική λύση την υπογειοποίηση του έργου».

«2. Με την υπ' αριθ. 2493/2004 Πράξη σας η παραπάνω αίτηση, ορίσατε να εισαχθεί για εκδίκαση στην Ολομέλεια του Δικαστηρίου λόγω της σπουδαιότητάς της, στη δικάσιμο της 8ης Οκτωβρίου του 2004. Μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, η υπόθεση συζητήθηκε στη δικάσιμο της 3ης Φεβρουαρίου 2006. Στη συνέχεια έμαθα, άλλωστε το γεγονός δημοσιεύτηκε και στον ημερήσιο αθηναϊκό Τύπο, ότι κατά τη διάσκεψη που έλαβε χώρα περί το τέλος Μαρτίου 2006, η Ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία 25 υπέρ και 5 κατά των δικαστών ακύρωσε την προσβαλλόμενη Κοινή Υπουργική Απόφαση και κατά συνέπεια την εκτέλεση του έργου. Από τους εντεταλμένους εισηγητές η απόφαση σας παραδόθηκε από ικανό χρονικό διάστημα, πλην όμως από τότε, αν και συνήλθε η Ολομέλεια σε αρκετές συνεδριάσεις, εν τούτοις η απόφαση δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί με αποτέλεσμα να αφήνονται έτσι ελεύθεροι η Διοίκηση του ΟΣΕ και οι τρεις κατασκευάστριες εταιρείες στη συνέχιση της εκτέλεσης του καταστροφικού τους έργου».

«3. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας τον περασμένο Ιανουάριο με την υπ' αριθ. 56/2006 απόφασή της "ανέστειλε την εκτέλεση της προσβαλλόμενη κοινής Υπουργικής Απόφασης κατά το μέρος που συνεπάγεται την κοπή δέντρων και θάμνων και την κατάληψη της οδού Σιδηροδρόμων μέχρις εκδόσεως αποφάσεως του Συμβουλίου Επικρατείας επί της σχετικής αιτήσεως ακυρώσεως των αιτούντων". Ομως καθώς διαπιστώνεται από πρόσφατες φωτογραφίες, η εργοδότρια "ΟΣΕ ΑΕ" και η εργολαβική Κοινοπραξία "Ακτωρ ΑΕ - ΤΕΡΝΑ ΑΕ" καθόλου δεν έλαβαν υπόψη την απόφαση της Επιτροπής αναστολών, την έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, συνέχισαν την εκτέλεση του έργου και την καταστροφή του εναπομείναντος αστικού πρασίνου, την κατάληψη της οδού Σιδηροδρόμων με το κλείσιμό της από τις 21/7/2006 σε πεζούς και οχήματα. Είναι βέβαιο ότι με τις ενέργειες αυτές η εργοδότρια "ΟΣΕ ΑΕ" και η εργολαβική Κοινοπραξία αποβλέπουν και έχουν ως σκοπό τη δημιουργία τετελεσμένου γεγονότος, πριν από τη δημοσίευση της ακυρωτικής απόφασης εις τρόπον ώστε όταν δημοσιευτεί αυτή να στερείται οποιασδήποτε ουσιαστικής αξίας, όπως έχει συμβεί σε άλλες περιπτώσεις».

«4. Απευθύνω την επιστολή αυτή ύστερα από βασανιστική σκέψη και λύπη. Αναρωτήθηκα ποια ουσιαστική αξία μπορεί να έχει η ακυρωτική ψήφος των 25 δικαστών, όταν αυτή αναιρείται εν τοις πράγμασι με την ολοκλήρωση της εκτέλεσης του έργου. Εν κατακλείδι η υπόθεση, εκτός από τη νομική, ενέχει πολιτική και κοινωνική διάσταση, αφού και με αυτή αποδεικνύεται ο τρόπος λειτουργίας του αστικού Κράτους και ποιους αυτό είναι έτοιμο να υπηρετήσει».