Στο διάστημα μέχρι τη μέρα διεξαγωγής των εκλογών, στις 4 Οκτώβρη 2009, υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες προθεσμίες που πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα. Συγκεκριμένα:

Στις 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για τη δήλωση ονόματος και εμβλήματος των κομμάτων προς τον πρόεδρο της Βουλής και τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Στις 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για επίδοση των προτάσεων των υποψηφίων του κόμματος στον πρόεδρο του κάθε αρμόδιου Πρωτοδικείου.

Στις 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία της επίδοσης στον πρόεδρο του αρμόδιου Πρωτοδικείου και κατάθεσης στην υπηρεσία τους της παραίτησης των δημοσίων λειτουργών και υπαλλήλων, στρατιωτικών κλπ. από τις θέσεις που αποτελούν κώλυμα εκλογιμότητας.

Στις 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ενεργείται η ανακήρυξη των υποψηφίων από τα αρμόδια Πρωτοδικεία.

Στις 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για την επίδοση στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου των δηλώσεων για την κατάρτιση των συνδυασμών (των υποψηφίων στις εκλογικές περιφέρειες και των βουλευτών Επικρατείας).

Στις 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ενεργείται η ανακήρυξη των συνδυασμών από το Α' Τμήμα του Αρείου Πάγου.

Στις 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για τον καθορισμό από τους νομάρχες των εκλογικών τμημάτων.

Στις 25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για την παράδοση από το κόμμα μας στους κατά τόπους νομάρχες, των ψηφοδελτίων για τα κοινά εκλογικά τμήματα των εκλογικών περιφερειών.

Στις 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ λήγει η προθεσμία για την παράδοση από το κόμμα μας στους κατά τόπους νομάρχες, των ψηφοδελτίων για τα ειδικά εκλογικά τμήματα των ετεροδημοτών.

Με σύνθημα «Πανστρατιά δράσης για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ» οι Οργανώσεις πανεπιστημίων και ΤΕΙ Αθήνας της ΚΝΕ διοργανώνουν παναθηναϊκή σύσκεψη των υποψηφίων με τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας στις περσινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές. Η σύσκεψη προγραμματίζεται το Σάββατο 12 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ. στη Νομική Σχολή (αίθουσα Οικονομίδου). Θα μιλήσει ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Τα Κεντρικά της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ) διοργανώνουν σύσκεψη - εκδήλωση ενόψει των βουλευτικών εκλογών της 4ης του Οκτώβρη, αύριο, Παρασκευή 11 του Σεπτέμβρη, στις 6 το απόγευμα, στο Εκλογικό Κέντρο του ΚΚΕ (Θεμιστοκλέους και Πανεπιστημίου). Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος. Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ καλεί τα μέλη, τους απογόνους και φίλους της Αντίστασης, τους πολιτικούς πρόσφυγες και όλους τους φίλους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ να δώσουν το αγωνιστικό τους «παρών».

Το πρόγραμμα της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, έχει ως εξής:

Σήμερα, Πέμπτη 10 Σεπτέμβρη:

• Στις 11 π.μ., συζήτηση με εργαζόμενους στη φαρμακευτική εταιρεία ΒΙΑΝΕΞ (Μεταμόρφωση, 12ο χλμ. Εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας).

Αύριο, Παρασκευή 11 Σεπτέμβρη:

• Στις 8.30 π.μ., επίσκεψη στα 7ο και 10ο Λύκειο Περιστερίου (σχολικό συγκρότημα Χωράφας, Ιωαννιδών 82).
• Στις 7.30 μ.μ., ομιλία σε συγκέντρωση στο Χαϊδάρι, στο καφενείο «Δύο και Νακαίοι» (Πλ. Ηρώων Πολυτεχνείου).

Το ΚΚΕ καλεί τους ετεροδημότες να οργανώσουν συγκεντρώσεις και συσκέψεις, στους χώρους δουλειάς και στις εργατογειτονιές. Να καταγράψουμε τις ανάγκες και τα προβλήματα που αφορούν τις μετακινήσεις των ετεροδημοτών στους τόπους που ψηφίζουν. Εγκαιρα να εξασφαλιστούν τα εισιτήρια για όσους ψηφίζουν μακριά από τον τόπο της μόνιμης κατοικίας τους. Για κάθε πληροφορία και βοήθεια, οι ετεροδημότες μπορούν να επικοινωνούν με το Εκλογικό Κέντρο του ΚΚΕ στην Αθήνα (Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου), στα τηλέφωνα 210.3301.464 και 210.3301.106.

Οι ψηφοφόροι θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στο δήμο ή την κοινότητα, στα δημοτολόγια των οποίων είναι εγγεγραμμένοι. Οι ετεροδημότες εκλογείς θα ψηφίσουν στα ειδικά εκλογικά τμήματα ετεροδημοτών στον τόπο διαμονής τους, εφόσον είναι εγγεγραμμένοι στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών μέχρι τις 30 Ιούνη του 2009.

Για να γίνει κατανοητό το ζήτημα αναφορικά με το πού θα ψηφίσουν οι ετεροδημότες, στεκόμαστε στα εξής:

ΠΡΩΤΟΝ: Για να ψηφίσει ένας ετεροδημότης στον τόπο διαμονής του και όχι στο δήμο ή στην κοινότητα στα δημοτολόγια των οποίων είναι εγγεγραμμένος, πρέπει με αίτησή του να έχει γραφτεί στους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών. Οσοι έχουν γραφτεί σε αυτούς τους ειδικούς καταλόγους μέχρι τις 30 Ιούνη, ψηφίζουν στον τόπο διαμονής τους.

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Η εγγραφή στους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών δεν ισχύει μόνο για μία εκλογική αναμέτρηση αλλά για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που θα ακολουθήσουν, εφόσον δεν υπάρξει διαγραφή από αυτούς. Δηλαδή, κάποιος που γράφτηκε κάποια στιγμή στο παρελθόν στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους (και δεν έχει ζητήσει με αίτησή του να διαγραφεί από αυτούς) ψηφίζει υποχρεωτικά στον τόπο διαμονής του. Για να ψηφίσει στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι γραμμένος ως δημότης, πρέπει να διαγραφεί από τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους αφού υποβάλλει σχετική αίτηση στις αρμόδιες αρχές (απευθείας ή μέσω ΚΕΠ).

ΤΡΙΤΟΝ: Οσοι ετεροδημότες ζήτησαν να διαγραφούν από τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους μέχρι τις 30 Ιούνη του 2009, θα ψηφίσουν στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένοι ως δημότες. Οσοι ζήτησαν να διαγραφούν από τους εν λόγω καταλόγους μετά το τέλος Ιούνη (Ιούλη - Αύγουστο - Σεπτέμβρη) θα ψηφίσουν στον τόπο διαμονής τους.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 1ο: Αν κάποιος σε μία από τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ψήφισε ως ετεροδημότης στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού και δε ζήτησε να διαγραφεί από τους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, θα ψηφίσει και πάλι στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 2ο: Αν κάποιος στις τελευταίες ευρωεκλογές της 7ης Ιούνη 2009, ψήφισε ως ετεροδημότης στην Αθήνα και είχε ζητήσει να διαγραφεί από τους ειδικούς καταλόγους ετεροδημοτών πριν τις ευρωεκλογές ή μετά τις ευρωεκλογές αλλά μέχρι και τις 30 Ιούνη 2009, τότε θα ψηφίσει στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένος.

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ 3ο: Αν κάποιος έχει γραφτεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών, αλλά δεν έχει καταστεί δυνατό να συγκροτηθεί ειδικό εκλογικό τμήμα (σ.σ. για να γίνει αυτό χρειάζεται να συμπληρωθούν τουλάχιστον σαράντα ετεροδημότες εκλογείς της ίδιας εκλογικής περιφέρειας) τότε ΜΠΟΡΕΙ να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα στο δήμο ή στην κοινότητα που είναι εγγεγραμμένος ως δημότης.

Τα παραπάνω τόνισε, ανάμεσα σε άλλα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της ΔΕΘ.

«Την Παρασκευή ξεκινάνε τα σχολεία, ενώ βρισκόμαστε σε μια χρονική περίοδο που οι κλιματολογικές συνθήκες αλλάζουν σε σχέση με το καλοκαίρι. Εμείς πάντα παρακολουθούμε τους προβληματισμούς των επιστημόνων γύρω από τη σύνδεση της αλλαγής των συνθηκών, της πτώσης της θερμοκρασίας με κάποιο κίνδυνο εξάπλωσης της γρίπης.

Βεβαίως, ως Κόμμα παίρνουμε πολύ σοβαρά υπόψη ότι τα μεγάλα μονοπώλια, οι επιχειρήσεις που κατασκευάζουν τα φάρμακα και το εμβόλιο, έχουν κάθε συμφέρον να πριμοδοτήσουν ένα κλίμα φόβου, γιατί έτσι θα πουλήσουν και τα προϊόντα τους, τα οποία κατασκεύασαν σε σύντομο χρονικό διάστημα και χωρίς την απαραίτητη δοκιμασία, μόνο και μόνο για να κερδοσκοπήσουν. Οπως, επίσης, παίρνουμε υπόψη δημοσιεύματα, τα οποία ουδέποτε έχουν ανασκευαστεί, ή τουλάχιστον αντιμετωπιστεί με επιχειρήματα, ότι οι ίδιες οι εταιρείες που κατασκευάζουν τα διάφορα εμβόλια και τα φάρμακα εναντίον της μιας ή της άλλης μορφής γρίπης, ενέχονται στη διάδοση εκείνων των στοιχείων που οδηγούν στη μετάλλαξη του ιού ή στην ευκολία μετάλλαξης.

Παρ' όλα αυτά, ως πολιτικό κόμμα δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη σαφή πολιτική μας εκτίμηση, ούτε με προεκλογικό τρόπο, ούτε με έναν τρόπο με τον οποίο ενδεχομένως να γίνουμε υπεύθυνοι εφησυχασμού του λαού. Δεν είμαστε επιστημονικό εργαστήριο, ούτε επιστημονικός φορέας για να αντιμετωπίσουμε αυτό το ζήτημα.

Γιατί το θίγουμε αυτό; Παίρνουμε υπόψη και ορισμένες προειδοποιήσεις που έρχονται από τη Γαλλία. Πέρα από τα άλλα μέτρα που έχουμε προτείνει - έχουμε κρίνει και της κυβέρνησης - εμείς περιμέναμε μια πολύ συγκεκριμένη τοποθέτηση από την πλευρά της κυβέρνησης, στην περίπτωση που χρειαστεί μια τάξη ή ένας παιδικός σταθμός να μη λειτουργήσουν. Σας λέω, και κάτω και από έναν πανικό των γονιών. Σαφώς πρέπει η κυβέρνηση να πει στους εργοδότες ότι οι γονείς, ή ο πατέρας, ή η μητέρα, ανάλογα τι αποφασίζουν, πρέπει να πάρουν άδεια από τη δουλειά και μάλιστα δεν πρέπει να τους κοπεί και το αντίστοιχο μεροκάματο, ή το τμήμα του μισθού. Πώς θα αντιμετωπιστεί λοιπόν ένα τέτοιο ζήτημα; Παίρνουμε την ακραία περίπτωση, δεν κάνουμε καμία πρόβλεψη. Αλλά είμαστε υποχρεωμένοι ως κόμμα να ευαισθητοποιηθούμε σ' αυτά τα ζητήματα. Τέτοια τοποθέτηση δεν έχει γίνει. Εμείς, μάλιστα, είχαμε ζητήσει από την κυβέρνηση αυτή την επίσημη τοποθέτηση, όταν κάναμε την πρώτη επίσκεψη στον υπουργό Υγείας με κλιμάκιο του Κόμματος που απαρτιζόταν και από ειδικούς επιστήμονες.

Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην εργοδοσία. Μπορεί να υπάρξουν εργοδότες με κατανόηση, αλλά γενικά δεν μπορεί να επαφίεται, ούτε στον πατριωτισμό του επιχειρηματία, ούτε στο θάρρος και στην επιμονή του γονιού. Δεν μπορούμε να πούμε ότι θα μπορέσει με σθένος σε όλες τις περιπτώσεις να αντιμετωπίσει ακόμα και τον κίνδυνο απόλυσης, γιατί ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι οι απολύσεις σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν πατάνε σε κανένα πραγματικό στοιχείο.

Και, μάλιστα, παίρνουμε υπόψη το εξής: Οτι, όπως λέει και το υπουργείο, κάποιος ο οποίος αισθάνεται συμπτώματα γρίπης, πρέπει να κάτσει στο σπίτι του και δεν είναι ανάγκη να πάει αμέσως να κάνει εξέταση για το αν πρόκειται για το γνωστό ιό. Μόνο εάν οξύνονται τα συμπτώματα. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ένας γονιός - ή και η μάνα και ο πατέρας - ενός παιδιού, που είναι γερό το παιδί του, αλλά ο συμμαθητής του έχει πρόβλημα - θα απαιτήσει τουλάχιστον το παιδί που εμφανίζει συμπτώματα γρίπης και που δεν ξέρουμε τι γρίπη είναι να μείνει σπίτι. Αυτό το λένε: Επτά μέρες σπίτι. Λοιπόν, τι θα γίνει με τους εργαζόμενους γονείς; Ούτε πάντα η γιαγιά και ο παππούς, αν έχει και μια ευαισθησία, ένα καρδιακό νόσημα, μπορεί να πάει να φυλάξει το παιδί. Αυτά τα λέμε επειδή σε δυο μέρες ανοίγουν τα σχολεία. Σε καμία περίπτωση τέτοια θέματα δεν τα θεωρούμε ως προεκλογικά μας ατού. Δεν παίζουμε με τέτοια πράγματα.

Δεν ξέρουμε με σιγουριά ποιο θα είναι το συνολικό τους άθροισμα. Αυτό είναι που ενδιαφέρει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και πρέπει να ενδιαφέρει και το λαό.

Εμείς το λέμε καθαρά. Πολιτικά, έχει σημασία και οι δύο να είναι κάτω. Να μην ανακτήσουν π.χ. τις ψήφους της αποχής, γιατί ξέρουμε ότι μέσα στο 1.800.000 της αποχής, το μεγαλύτερο μέρος αφορούσε τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ανθρώπους δηλαδή που ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ και δε θέλησαν να πάνε να τους ψηφίσουν, για να στείλουν ένα μήνυμα αγανάκτησης, διαμαρτυρίας και πίεσης.

Ε, λοιπόν, πέρα από το ότι μπορεί να μην τους ψηφίσουν κι αυτοί που τους ψήφισαν στις ευρωεκλογές, τουλάχιστον υπάρχει μια κρίσιμη μάζα, το μεγαλύτερο μέρος του 1.800.000, ή ένα πολύ μεγάλο μέρος, που ήθελε να δείξει την αγανάκτηση.

Εχει, λοιπόν, πολύ μεγάλη σημασία να μην πισωγυρίσουμε στις ευρωεκλογές, όσον αφορά στην αποχή. Τα εργατικά λαϊκά στρώματα - γιατί δεν φανταζόμαστε ότι οι επιχειρηματίες και τα διάφορα τρωκτικά, θα κάνουν αποχή, αντίθετα θα πάνε να ψηφίσουν ή το ένα ή το άλλο κόμμα - θα πρέπει να μετάσχουν ενεργά στις εκλογές, καταψηφίζοντας τα δύο κόμματα.

Υπάρχει ένας οξυμένος και μεγάλος ανταγωνισμός, που η μια πλευρά του είναι η φιλοδοξία ποιο κόμμα θα είναι πρώτο και ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός. Θεωρούμε όμως ότι και τα δύο κόμματα έχουν φιλοδοξία να αναδειχθούν ως ο καλύτερος διαχειριστής της τύχης του καπιταλιστικού συστήματος σε συνθήκες κρίσης. Θέλουν το καθένα από τα δύο να πει, "εγώ είμαι που θα μπορέσω να δώσω διέξοδο στην απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου, των μονοπωλιακών συγκροτημάτων, εγώ μπορώ να τιθασεύσω τη λαϊκή αγανάκτηση, να την εξουδετερώσω ή και να την τσακίσω αν χρειαστεί". Διέξοδος από την κρίση σημαίνει αυτό: Στήριξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου και, αν θέλετε, συγκέντρωση σε ακόμα λιγότερα χέρια του κεφαλαίου και εξασθένιση ή χτύπημα του λαϊκού κινήματος. Αυτά πάνε μαζί. Αυτή είναι η φιλοδοξία των δύο κομμάτων. Δεν μας απασχολούν οι προσωπικές φιλοδοξίες, αν ο ένας θέλει να δικαιώσει το θείο του και ο άλλος τον παππού του και τον μπαμπά του, ούτε η ψυχολογία των δύο εκπροσώπων. Αυτά είναι επιμέρους πλευρές.

Η αντίθεσή μας όμως δεν είναι μόνον ιδεολογική, ή, αν θέλετε, σε τελευταία ανάλυση οι ιδεολογικές μας αντιπαραθέσεις μπορεί να μην ενδιαφέρουν τον άνεργο, τον φτωχό αγρότη, το μικρομάγαζο, μπορεί να μην τον ενδιαφέρουν οι διαφορές στις κοσμοθεωρίες, οι φιλοσοφίες, τα υπαρξιακά ή μη υπαρξιακά προβλήματα.

Οι διαφορές μας ξεκινάνε από το κατώτατο μισθό και το μεροκάματο και φτάνουν μέχρι τη στρατηγική του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Ξεκινάμε από το τι αντιπροσωπεύει το βιβλιάριο της Κοινωνικής Ασφάλισης, από τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τα STAGE, και φτάνουν μέχρι την παγκόσμια αγορά, τους διεθνείς ανταγωνισμούς ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες και στους συμμάχους τους, που έχουν σχέση με τους αγωγούς πετρελαίου, αερίου. Διαφωνούμε δηλαδή εφ' όλης της ύλης στη γενική γραμμή πλεύσης.

Οι ίδιοι ομολογούν ότι το ΚΚΕ είναι απέναντί τους, ανεξάρτητα από τα λόγια που χρησιμοποιούν. Και μάλιστα αυτό που λένε είναι, "εσείς είσαστε κάτι άλλο" θεωρώντας, ότι μ' αυτόν τον τρόπο βγάζουν από το μυαλό του λαού ότι έχει αξία να μελετήσει τις προτάσεις του ΚΚΕ.

Αυτή η διαφορετική γραμμή που υποστηρίζει το ΚΚΕ στα καθημερινά ζητήματα και στην προοπτική, είναι που μας εξασφαλίζει το εξής: Να είμαστε παρόν, ως Κόμμα, στα μικρά και στα μεγάλα προβλήματα, αν και δεν μας αρέσει ο διαχωρισμός μικρών και μεγάλων προβλημάτων. Ο,τι θίγει τον κάθε εργαζόμενο και τον ταλαιπωρεί, είναι πρόβλημα.

Εχουμε τη δυνατότητα να παρεμβαίνουμε στην καθημερινότητα και, ταυτόχρονα, να δημιουργούμε προϋποθέσεις συγκέντρωσης δυνάμεων και πριν απ' όλα λαϊκών δυνάμεων για τη ριζική πολιτική αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος. Και μάλιστα με μία πρόταση ριζικής πολιτικής αλλαγής που είναι επεξεργασμένη έτσι, που μπορεί να συσπειρώσει και να διαμορφώσει ενιαίο μέτωπο εργατοϋπαλλήλων, φτωχών αγροτών και μικρών επιχειρηματιών, αναμφισβήτητα με ιδιαίτερες αιχμές τη νεολαία, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους, την 3η ηλικία, τους μετανάστες. Ενα τέτοιο ενιαίο μέτωπο και με μία πρόταση εξουσίας, που μπορούν να συμφωνήσουν και εκείνοι που δεν κατανοούν, ή έχουν ερωτηματικά, στο ζήτημα του σοσιαλισμού, ή ακόμη και στην κριτική εξέταση που κάνουμε εμείς στη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ού αιώνα.

Ενα δεύτερο στοιχείο, που για μας είναι ατού, είναι το εξής: Οτι είμαστε μέσα στους καθημερινούς αγώνες και δε λείπουμε από πουθενά. Οπου είμαστε αδύνατοι, είναι αδύνατο και το μέτωπο αντίστασης. Οπου είμαστε δυνατότεροι, είναι δυνατότερο το μέτωπο αντίστασης. Αυτό, νομίζω, είναι μέσα στην κοινή εικόνα. Αυτοί που δεν το πιστεύουν, είναι αυτοί οι οποίοι είναι πλήρως αδιάφοροι, και εντελώς αμέτοχοι σε κάθε δραστηριότητα.

Το μεγάλο μας ατού είναι το εξής: Στις εκλογές δεν κατεβαίνουμε με προεκλογικό πρόγραμμα. Τι είναι προεκλογικό πρόγραμμα; Το πρόγραμμά μας είναι ένα, που ξεκινάει από τα προβλήματα του σήμερα, της καθημερινότητας και οδεύει και προς το αύριο, προς τη ριζική λύση. Δεν κάνουμε ένα ειδικό πρόγραμμα για τις εκλογές. Οποιος κάνει ειδικό πρόγραμμα, προεκλογικό, είναι γιατί θέλει να βγάλει απ' την επικαιρότητα το πάγιο πρόγραμμα που έχει. Βεβαίως, αν προκύψει κάτι καινούριο μέχρι την ημέρα των εκλογών, τότε το πρόγραμμά μας - το οποίο το διαδίδουμε και στη γενικότητά του και κατά θέμα - θα το εμπλουτίσουμε. Ακόμα και θα διορθώσουμε και θα βελτιώσουμε ένα αίτημα. Αλλά, αν μέχρι τις 4 του Οκτώβρη δεν προκύψει κάτι καινούριο, κάτι ξαφνικό, ισχύει το πρόγραμμα που είχαμε στις ευρωεκλογές, ισχύει το πρόγραμμα που έχουμε στους καθημερινούς αγώνες, ισχύει το πρόγραμμα που είχαμε το 2007 - επικαιροποιημένο βεβαίως με τα θέματα της κρίσης, γιατί το 2007 δεν είχε ξεσπάσει η κρίση.

Και εμείς βάζουμε για συζήτηση εφ' όλης της ύλης τα ζητήματα. Παίρνοντας βέβαια υπόψη ότι κάθε τμήμα του πληθυσμού και ανάλογα αν μένει σε αστικό κέντρο ή στην περιφέρεια, στην πεδιάδα, στο οροπέδιο ή στους ορεινούς όγκους, έχει και ιδιαίτερα προβλήματα. Ομως, τα ιδιαίτερα προβλήματα είναι απόρροια του γενικού πολιτικού προβλήματος που έχουμε.

Τι κάνουν οι δυο μονομάχοι; Θέλω να σταθώ σε αυτό και μέσα από αυτό να πούμε και τις αντίστοιχες θέσεις μας. Επιλέγουν 3 - 4 ζητήματα, τα οποία θέτουν απ' τη σκοπιά της διαχείρισης της ίδιας πολιτικής, της πολιτικής της αποκατάστασης της μεγάλης κερδοφορίας και των ρυθμών κερδοφορίας και συγκέντρωσης του κεφαλαίου. Και φυσικά, απ' την άλλη μεριά, ξεγελάσματος των εργαζομένων.

Τι πιάνουν; Πιάνουν ορισμένα διαχειριστικά προβλήματα. Το φορολογικό είναι ένα θέμα που τους ενδιαφέρει. Τα προγράμματα STAGE και κάτι με τους συμβασιούχους. Ακόμη, πιάνουν τη στήριξη των μικρομεσαίων - όπως λένε - επιχειρήσεων. Πιάνουν τα θέματα των επενδύσεων.

Ως τίτλοι είναι θέματα και μπορεί να δείτε τους ίδιους τίτλους και στις δικές μας θέσεις. Ομως, αυτοί τα θέτουν με τον ίδιο τρόπο, όπως το 2004, τότε που δόθηκε μάχη ανάμεσα στον κ. Καραμανλή και στον κ. Σημίτη. Θυμάστε, τις τελευταίες μέρες είχαν δύο θέματα: Συμβασιούχοι και αγροτικές συντάξεις. Ελεγε ο ένας θα αυξήσω 10 ευρώ την αγροτική σύνταξη, 12 ευρώ ο άλλος, 13, 14... Για τους συμβασιούχους, φτάσανε να λένε ότι 200.000 θα γίνουν μόνιμοι. Γιατί; Γιατί κάνουν στοχευμένες παρεμβάσεις, για να κερδίσουν συγκεκριμένες ψήφους. Για να λύσουν τη μεταξύ τους διαφορά, ποιος πρώτος, ποιος δεύτερος.

Σήμερα η ατζέντα έχει διευρυνθεί λίγο, λόγω κρίσης, αλλά είναι στο ίδιο μοτίβο. Και εδώ το παιχνίδι παίζεται ως εξής: Ο πρωθυπουργός λέει το εξής: Εχουμε κρίση. Η κρίση έρχεται απέξω. Η κρίση είναι και εξωτερική και εσωτερική και οι ίδιοι λόγοι για τους οποίους υπάρχει κρίση έξω, υπάρχουν και μέσα. Και να σας θυμίσω και αυτό που λέγαμε εμείς, ότι όταν είσαι ενταγμένος σε μία ιμπεριαλιστική ένωση, είτε διεθνή, είτε περιφερειακή, οι παράγοντες της κρίσης βεβαίως διεθνοποιούνται πολύ πιο γρήγορα, από το να μην είχες το βάρος μιας τέτοιας συμμετοχής. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, ας αφήσουμε αυτό το θέμα.

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ λέει, ποια κρίση; Η κρίση είναι στην Ελλάδα. Ανεπηρέαστη η Ελλάδα απ' την κρίση. Απ' τη μια μεριά πρέπει με όλους τους ρυθμούς να ενσωματωνόμαστε στην παγκοσμιοποίηση, αλλά απ' την άλλη, ό,τι έρχεται κακό, αυτό είναι μόνο εσωτερικό. Γιατί; Γιατί θέλει να βγάλει το σύστημα απ' έξω - είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Αμα ομολογήσει τη διεθνή κρίση, αποκαλύπτει και θάβει τη σοσιαλδημοκρατία διεθνώς και όχι μόνο στην Ελλάδα.

Τι λένε ακόμη; Εμείς θα πριμοδοτήσουμε τις επενδύσεις. Μα, από τότε που έγινε το σύγχρονο ελληνικό κράτος, από τότε που διαμορφώθηκε ο ελληνικός καπιταλισμός, αυτό γίνεται. Κάποια καινούρια λύση είναι αυτή; Ολη αυτή η γραμμή ανάπτυξης, με παραλλαγές και εκσυγχρονισμούς, αυτή έγινε. Τους ενίσχυαν και όταν έκαναν κρατικοποιήσεις. Επαιρναν από τους καπιταλιστές τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις ή επιχειρήσεις που οι καπιταλιστές για διάφορους λόγους ήθελαν να τις εγκαταλείψουν. Τις έπαιρναν, με συμβάσεις αδιαφανείς, ακόμα και τη σύμβαση Νιάρχου για τα ναυπηγεία δεν την έχουμε δει.

Τις επιχειρήσεις, τις αγόραζαν ακριβά. Δηλαδή, έπαιρναν επάνω και τα χρέη και τα πλήρωνε ο ελληνικός λαός. Τώρα αυτό γίνεται με τις αποκρατικοποιήσεις. Δε θέλουν, όμως, μόνο αυτό οι επιχειρήσεις. Θέλουν και ρευστό. Και το ρευστό πάντα δίνονταν. Πού καταλήξαμε; Οι επενδύσεις να αυξάνονται και μάλιστα να παίρνουν τώρα χρήμα ζεστό για να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό και να κλείνουν τις ελληνικές επιχειρήσεις. Και χρήμα παίρνουν. Αυξάνεται η κερδοφορία και οξύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ τους. Η τάση αυτή είναι που ζούμε τώρα και που την είχαμε προ κρίσης. Δεν έχουμε τίποτα καινούριο στην κρίση, απλώς τώρα τα πράγματα γίνονται πιο οξυμένα.

Και να θυμίσω μερικά πράγματα. Ελεγαν, και το ΠΑΣΟΚ, και η Νέα Δημοκρατία, ότι τα πολυκαταστήματα, σε συνδυασμό με τη διεύρυνση του ωραρίου, θα βοηθήσουν στην αύξηση των θέσεων εργασίας. Τα πολυκαταστήματα γιγαντώθηκαν και, βλέπετε, πάτε σε ένα πολυκατάστημα και καθόμαστε έξι, εφτά, δέκα καρότσια στην ουρά, γιατί υπάρχει ένα ταμείο με υπάλληλο. Κάνανε και το self service στα μεγάλα μαγαζιά, βάλανε έναν σεκιουριτά επάνω και τις κάμερες. Πού είναι το προσωπικό, πού πήγε; Οι μικροί έμποροι απολύουν γιατί δεν μπορούν να σηκώσουν πολύ προσωπικό και οι μεγάλοι, ακριβώς λόγω εκσυγχρονισμού, και αφού μαδάνε την πελατεία από τους μικρούς, δε δημιούργησαν θέσεις εργασίας.

Σήμερα, οι επενδύσεις στη βιομηχανία απαιτούν λιγότερο προσωπικό. Τώρα με τις εργολαβίες έχεις ένα σταθερό προσωπικό μειοψηφικό και μέσω των εργολάβων συμπληρώνεις με το προσωπικό που χρειάζεσαι, εποχιακά ή όχι. Και ξέρουμε πως οι εργολάβοι παίρνουν τη μαύρη εργασία. Οσες επενδύσεις και να δώσεις π.χ. στη ΛΑΡΚΟ την ιδιωτικοποιημένη, αυτή θα δουλεύει με το σύστημα των εργολάβων και των υπεργολάβων κλπ. Το Μετρό πώς δουλεύει εδώ; Το να ταΐσουμε τους μεγάλους επιχειρηματίες για να έχουν θέσεις εργασίας, χρεοκόπησε. Οι επιχειρηματίες κάνουν επενδύσεις για κέρδη, δεν κάνουν για να λύσουν το πρόβλημα της ανεργίας. Ενα είναι αυτό.

Δεύτερο. Οι μικρομεσαίοι. Τσακώνονται μεταξύ τους και λένε και οι δύο, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, συνειδητά ψέματα. Εκτός αν τα κόμματα αυτά δεν έχουν ιδέα, όχι από πολιτική οικονομία γενικά, απ' την πολιτική οικονομία του καπιταλισμού. Και μάλιστα για την Ελλάδα. Εμείς το ξεκαθαρίζουμε: Είμαστε υπέρ των 800.000 μικρών επιχειρηματιών, που έχουν το πολύ τέσσερα άτομα προσωπικό και χαμηλό τζίρο - γιατί μπορεί να υπάρχει επιχείρηση με τέσσερα και πέντε και έξι άτομα προσωπικό και να έχει λιγότερο τζίρο απ' ό,τι έχει ένας αυτοαπασχολούμενος με δύο. Παίρνουμε υπόψη κατά βάση - δεν μπορεί κανείς να σταθμίζει τα εισοδήματα της επιχείρησης - αλλά παίρνουμε σα βάση τους 800.000 ανθρώπους, οι οποίοι έχουν από μηδέν έως τέσσερις εργαζόμενους και δουλεύει και ο ίδιος ο ιδιοκτήτης - γιατί δε βγαίνει πέρα η επιχείρηση και δουλεύει και αυτός από το πρωί μέχρι το βράδυ - και που έχουν μικρό τζίρο.

Με αυτούς είμαστε. Γενικώς "μικρομεσαίοι" δε λέει τίποτα. Από πού ακούστηκε να λένε στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ ότι η επιχείρηση με 50 άτομα στην Ελλάδα είναι μικρή και μεσαία; Για την Ελλάδα είναι μεγάλη. Για τη Γερμανία δεν είναι. Δεν μπορεί να κάνουν τέτοιες άσχετες αυξομειώσεις.

Απ' τα προγράμματα και τα λεφτά που έδωσε η κυβέρνηση για τα δάνεια το τελευταίο διάστημα, από αυτούς που - κατά τη δική μας άποψη - είναι μικροί, το 2,2% πήρε τα δάνεια, τα οποία είναι με εγγύηση του δημοσίου. Για το 2,2% μιλάμε; Εμείς μιλάμε και για τις 800.000. Και αυτούς δεν τους σώζει κανένα δάνειο. Αυτοί δεν μπορούν να σωθούν με τίποτα, όσο στους κλάδους και στο εμπόριο κυριαρχούν τα πολυκαταστήματα.

Τρίτο ζήτημα. Εχουμε στοιχεία που λένε το εξής για τις επιχορηγήσεις, τα δάνεια που δόθηκαν, είτε από το ΕΣΠΑ, είτε από τα κοινοτικά ποσά του Γ' ΚΠΣ, σε μικρούς επιχειρηματίες, για τη γυναικεία και νεανική επιχειρηματικότητα. Είναι αλήθεια ότι το 35% απ' αυτές τις επιχειρήσεις έκλεισε στα δύο χρόνια. Η διάρκεια αποπληρωμής του δανείου είναι τρία χρόνια. Εκλεισαν, δηλαδή, πριν αποπληρώσουν το δάνειο και το χρωστάνε. Κοροϊδεύει, και το ΠΑΣΟΚ, και η Νέα Δημοκρατία. Θα ενισχύσουν τα μεγάλα ψάρια. Αυτή είναι η ιστορία.

Για τη φοροδιαφυγή. Να συλλάβουμε τη φοροδιαφυγή, λέει η κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ λέει, πέντε χρόνια δεν έκανες τίποτα για τη φοροδιαφυγή.

Για να δούμε, ποιοι φοροδιαφεύγουν;

Καταρχήν, το πρόβλημα είναι η φοροδιαφυγή, ή οι φοροαπαλλαγές; Είναι το τζάμπα χρήμα στους μεγάλους.

Γιατί να φοροδιαφύγει ο Λάτσης, ο Βαρδινογιάννης; Αφού έχει αμύθητα κέρδη. Αφού έχει επιχειρήσεις παντού, σε όλο τον κόσμο. Ο,τι θέλει δηλώνει στην Ελλάδα. `Η, θα δηλώνει ένα μέρος στην Ελλάδα. Αφού έχει όλα τα πλεονεκτήματα να κυριαρχήσει, σιγά μην κερδίσει δίνοντας ψεύτικες καταστάσεις για τις ασφαλιστικές εισφορές ή για τη φορολογία. Γιατί να μη δώσει το 25% που του βγάζουν;

Εμείς λέμε, στον καπιταλισμό είμαστε, δεν μπορούμε να πούμε απαλλοτρίωση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας σαν άμεσο αίτημα, αυτό θα το κάνει ο λαός μέσα από πολύμορφες διαδικασίες. Λέμε όμως το εξής: Φορολογία 45%, 50% στις μεγάλες επιχειρήσεις. Και μετά να δούμε τη φοροδιαφυγή. Ποιοι φοροδιαφεύγουν; Ναι, φοροδιαφεύγουν μεσαίοι και μικροί. Γιατί; Γιατί άμα πληρώσουν και τους φόρους, τελειώσανε, κλείσανε τα μαγαζιά. Το ίδιο το σύστημα τους αναγκάζει. Δεν είναι λύση αυτή, ούτε τους χειροκροτούμε. Ισα ίσα, τους λέμε ότι είναι αυταπάτη αυτό που έχουν. Και ότι φοροδιαφεύγοντας, δεν πρόκειται να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους, ή δεν πρόκειται να επιβιώσουν. Ενα μισό μεροκάματο θα βγάλουν οι περισσότεροι. Επομένως, να μιλήσουμε γι' αυτά, για τους αναπτυξιακούς νόμους, για τα κίνητρα.

Λέει ο Γ. Παπανδρέου, θα φορολογήσω τους μετόχους των επιχειρήσεων. Καταρχήν δε μας λέει ποιων επιχειρήσεων. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, εμείς πάλι μιλάμε για τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αλλά να το ξεκαθαρίσουμε όμως. Γιατί, φτάνουν και συζητάνε να μειώσουν μέχρι και 10% το φόρο στις επιχειρήσεις, αλλά θα φορολογήσουν, λέει, τους μετόχους. Καταρχήν, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ακόμη και τα ατομικά έξοδα των μετόχων μπαίνουν μέσα στα έξοδα των επιχειρήσεων.

Θα φορολογήσει, λέει, το μέτοχο, αλλά αυξάνοντας το χρήμα που δίνει για επενδύσεις, τα κίνητρα και τις άλλες απαλλαγές, θα του τα επιστρέψει από άλλο δρόμο.

Η ιστορία έχει δείξει πάρα πολλές φορές ότι και οι συντηρητικές κυβερνήσεις - αυτό το έκανε και παλιότερα ο θείος Καραμανλής, το έκανε και ο Σημίτης - βάζουν εφάπαξ φόρους στις επιχειρήσεις, γιατί έχουν ανάγκη να γεμίσουν τα ταμεία, για να τα ξαναεπιστρέψουν συνολικά στον επιχειρηματικό κόσμο.

Λέει επίσης ο Κ. Καραμανλής, πάγωμα των προσλήψεων. Σε μία περίοδο που πρέπει να γίνουν μαζικές προσλήψεις στην Υγεία, στην Παιδεία... Σε όλους τους τομείς. Στον τομέα του πολιτισμού, για έργα υποδομής, πολιτικής προστασίας - 5.500 πυροσβέστες είναι συμβασιούχοι, οι κενές θέσεις είναι πολύ περισσότερες. Σε μια περίοδο που χρειάζονται εκτεταμένα έργα υποδομής. Οχι υποθαλάσσιοι δρόμοι και δεν ξέρω τι κάνουν εδώ, αλλά έργα υποδομής για τη λαϊκή στέγη, αντιπλημμυρικά, για μια σειρά πράγματα, αναπλάσεις, που χρειάζονται κλπ., κλπ.

Πάγωμα των προσλήψεων! Δεν προσλαμβάνουν τώρα καθαρίστριες στα σχολεία, νοσηλευτικό προσωπικό στα νοσοκομεία, σε περίοδο έξαρσης γρίπης! Που, όπως λένε, η γρίπη μπορεί να έχει έξαρση μετά από δύο χρόνια. Οχι, κύριοι! Δε θα μας τα καθορίσει αυτά η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα προγράμματα σταθερότητάς της, η Συνθήκη της Λισαβόνας και το πρόγραμμα ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι ανθρώπινες ανάγκες πρέπει να τα καθορίζουν!

Ο κ. Παπανδρέου λέει, θα εξαγγείλει από εδώ ότι θα καταργηθούν τα Stage στο δημόσιο. Καλά, μας κοροϊδεύει; Αν είναι παλικάρι, να πάει να τα καταργήσει γενικά. Αφού το μεγαλύτερο μέρος των Stage είναι στους ιδιώτες. Αφού υπάρχουν οι εργολάβοι τώρα στο δημόσιο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι μειώνονται με τις συνταξιοδοτήσεις κλπ, προσλήψεις δε θα γίνουν. Θα τους κάνει μόνιμους; Μετά θα τους πάρουν οι εργολάβοι.

Και τα Stage δεν είναι για πάντα. Εχουν ημερομηνία λήξης. Θα καταργήσει δηλαδή κάτι που έχει ημερομηνία λήξης. Αν είναι παλικάρι, να πάει να τα καταργήσει, να επιβάλει στους εργοδότες προσλήψεις και μείωση του ωραρίου εργασίας, όχι μείωση των μισθών.

Τι είπαν; Θα δημιουργήσουν ψυχολογικό κλίμα ούτως ώστε οι επιχειρηματίες να κάνουν προσλήψεις. Και θα κάνουν και ψυχολογικές συνεννοήσεις... Δε λύνεται με ψυχίατρους. Οι επιχειρηματίες δε θέλουν ψυχολογική υποστήριξη. Κέρδη θέλουν. Θα μπορούσα να μιλάω μέχρι αύριο, συζητώντας γι' αυτά τα θέματα.

Να σας πω ένα παράδειγμα: Συναντήθηκα χτες με το Σωματείο των εργαζομένων στον "Αγιο Παντελεήμονα". Ειλικρινά, με έπιασε η καρδιά μου. Δεν είχα πάει στο συγκεκριμένο χώρο, αλλά έχω πάει σε ανάλογους στην Αττική. Τριακόσιοι βαριά άρρωστοι, διανοητικά καθυστερημένοι, ανάπηροι. Το προσωπικό δε φτάνει. Τρεις άνθρωποι το βράδυ για να εξυπηρετήσουν 300 ανθρώπους, που όλοι καταλαβαίνουμε σε ποια κατάσταση είναι.

Και τους ρώτησα σχετικά με τα μέτρα για τη γρίπη. Διότι αυτοί οι άνθρωποι θα πεθαίνουν μια ώρα αρχύτερα, εκτός και αν αποφασίσουμε να κάνουμε σαν τους Σπαρτιάτες, να τους πετάξουμε, να γλιτώσουμε. Και το προσωπικό που είναι εκεί; Τι να προλάβουν τρεις άνθρωποι; Μια απλή ίωση να έχουν, δεν μπορούν να τους εξυπηρετήσουν οι τρεις, όχι ανθρώπους που στην ουσία θέλουν να τους σηκώνεις, κλπ. Κοροϊδεύουν, λοιπόν, κυριολεκτικά τον κόσμο.

Ανακεφαλαιώνοντας. Στις 4 Οκτώβρη θα υπάρχει κυβέρνηση, η οποία θα κυβερνά με βάση τη στρατηγική της Λισαβόνας και το σχέδιο της ΕΕ για ανάκαμψη των κερδών, για ανταγωνιστικότητα, ούτως ώστε οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές να ανταγωνιστούν με ωραίο τρόπο τους Αμερικανούς, τους Κινέζους, τους Ινδούς, τους Ρώσους, τους Ιάπωνες, κλπ. Και όλα αυτά, με τίμημα παγκοσμίως για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Υπάρχουν διαφορές, να διαχειριστείς και να ελιχθείς έτσι, ή αλλιώς; Δεν υπάρχουν. Είναι εντελώς στενά τα πράγματα. Αν πριν 15-20 χρόνια μπορούσε μια κυβέρνηση να ελιχθεί έτσι, ή αλλιώς, σήμερα αυτοί οι ελιγμοί έχουν τελειώσει και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη.

Και εν πάση περιπτώσει, ο κ. Καραμανλής διάλεξε το ρόλο του έντιμου κακού. Να πει ότι θα πάρει άγρια μέτρα. Και ο κ. Παπανδρέου διάλεξε το ρόλο του ήπιου, ευαίσθητου. Μου θυμίζει το δίδυμο Μάλλιος - Μπάμπαλης, ο καλός και ο κακός. Και οι δύο, ανεξάρτητα από τις προσωπικότητες που έχουν, δεν τους κρίνω ως ανθρώπους, θα κυβερνήσουν και ως αξιωματική αντιπολίτευση θα στηρίζουν μια άγρια για το λαό πολιτική.

Απλώς θέλουν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι έχουν διαφορές μεταξύ τους. Ο ένας είναι πιο ήπιος και ο άλλος είναι πιο άγριος. Δεν είναι εκεί το θέμα. Οποιος θέλει να δώσει φιλολαϊκή διέξοδο στην κρίση, πρέπει να αντιστρατευτεί τη Λισαβόνα, πρέπει να αντιστρατευτεί την ΕΕ, πρέπει να αντιστρατευτεί τον ΣΕΒ και τους κεφαλαιοκράτες. Δε γίνεται διαφορετικά. `Η με τον ένα θα είσαι, ή με τον άλλον και τέλος.

Πολύ φοβόμαστε ότι θα μείνει απέξω ένα επίσης κρίσιμο ζήτημα - βεβαίως η οικονομία είναι η βάση - που έχει σχέση με το τι συνεπάγεται η συμμόρφωση της Ελλάδας - ελέω Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ εναλλάξ - στο δόγμα του ΝΑΤΟ, στο δόγμα της στρατηγικής συμμαχίας με την ΕΕ και στο ιμπεριαλιστικό δόγμα της ΕΕ.

Πρόκειται για ένα ζήτημα που έχει σχέση με κυριαρχικά δικαιώματα, για τα οποία εμείς παλεύουμε. Είμαστε εναντίον της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων σε όλους τους τομείς και η θέση μας αυτή για μη εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι απολύτως συνυφασμένη με τη διεθνή συνεργασία και συστράτευση, εναντίον όμως του ιμπεριαλισμού. Καθαρά πράγματα.

Το πρόβλημα της εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και της συμμετοχής στο ιμπεριαλιστικό δόγμα έχει σήμερα και την εξής πλευρά. Την είχε και χτες, σήμερα όμως είναι πιο οξυμένη. Οτι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές χώρες είναι οξύτατοι. Και στο εσωτερικό της ΕΕ και εκτός.

Το να λέει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ότι "μέσω της ΕΕ και του ευρωπαϊκού κεκτημένου θα λύσουμε τα προβλήματα" δεν ισχύει. Η Τουρκία κάνει παραβιάσεις και θα κάνει περισσότερες, όσο περισσότερο προωθείται η στρατηγική της συμμαχία με τις ΗΠΑ και όσο βλέπει ότι τη διεκδικεί ως πρώτο σύμμαχο η Ρωσία. Και, επομένως, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί της δίνουν πόντους, πέρα από τους εσωτερικούς και προσωπικούς παράγοντες ή τους ίδιους παράγοντες που αφορούν την κυρίαρχη τάξη στην Τουρκία. Και στην περίπτωση αυτή, οι ιμπεριαλιστές διαλέγουν ένα σύμμαχο ανάμεσα στους συμμάχους. Τα πράγματα θα οξυνθούν και θα περιπλακούν. Με το νερό, το φυσικό αέριο, τους αγωγούς, κλπ. Και δεν ξέρουμε σε τι κινδύνους μπορούμε να μπούμε.

Η τελευταία συμφωνία που έγινε με το ΝΑΤΟ είναι φοβερή! Μεγάλη επιτυχία! Καταργείται, λέει, η αμερικάνικη βίζα! Και στη θέση της αμερικάνικης βίζας μπαίνουν στο κρεβάτι του Προκρούστη όλα τα προσωπικά δεδομένα των απλών ανθρώπων.

Θα σας το πω καθαρά: Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ κάτω, και ΚΚΕ επάνω. Ανεξαρτήτως ποια θα είναι από εκεί και πέρα η σύνθεση της Βουλής. Τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης - το καθένα για ξεχωριστούς λόγους, δεν τα ταυτίζουμε - δεν είναι σε θέση, δεν μπορούν να δημιουργήσουν ρεύμα αντιπολίτευσης στη στρατηγική αυτή που προαναφέραμε. Και τα τρία κόμματα - τα δύο καθαρά, Οικολόγοι και ΛΑ.Ο.Σ., ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αντικείμενο διαφοράς τακτικής - τώρα κοιτάνε το εξής: Πώς θα φέρουν σε δύσκολη θέση είτε τη Νέα Δημοκρατία είτε το ΠΑΣΟΚ στο σχηματισμό κυβέρνησης, για να επιβιώσουν και να αποκομίσουν κέρδη ως κυβερνητικοί παρτενέρ μιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. και οι Οικολόγοι το λένε καθαρά. Απλώς, λένε, θα το συζητήσουν μετεκλογικά, τώρα πρέπει να βγάλουμε βουλευτές. Και στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό έγινε αντικείμενο διαπάλης, διαφωνίας και εκφυλισμού της "ενότητας της Αριστεράς". Από λόγους τακτικής, όχι από λόγους αρχής. Αυτό βεβαίως δε μας εξέπληξε. Είναι ένα αντικειμενικό γεγονός, απολύτως προβλεπόμενο.

Και σας θυμίζω προηγούμενες εκλογικές μάχες, όταν σας λέγαμε ότι αυτή η "ενότητα της Αριστεράς" δεν έχει καμία σχέση με τη συμμαχία που αναμφισβήτητα χρειάζεται μια ώρα αρχύτερα να γίνει - έπρεπε να είχε γίνει και από χτες. Συμμαχία, όμως, των δυνάμεων που αντιπαλεύουν τη στρατηγική των μονοπωλίων».

Ι. ΤΣΩΧΟΣ («ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ»): Το ΚΚΕ μετά τις ευρωεκλογές εκτίμησε ότι ένας από τους λόγους που υπήρξε μια μερική ανάσχεση της δυναμικής ήταν και οι αντικομμουνιστικές επιθέσεις. Τότε, στην προεκλογική εκστρατεία είχατε πει κι από δω από τη Θεσσαλονίκη ότι δεν σκοπεύετε να θέσετε θέμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη για τις συκοφαντικές αυτές επιθέσεις, διότι θα έπρεπε να γίνει διάλογος για τα ζητήματα που απασχολούσαν τον κόσμο. Εχετε υπονοήσει, έχετε προβλέψει ότι θα υπάρξουν αντικομμουνιστικές επιθέσεις και σ' αυτή την προεκλογική περίοδο. Ποια θα είναι η αντίδρασή σας;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ο αντικομμουνισμός έχει πολλά πρόσωπα και πάρα πολλές μορφές. Είναι ο κομψός αντικομμουνισμός, είναι και ο άγριος. Πιστεύω ότι, αυτή τη στιγμή, τα επιτελεία και ιδιαίτερα αυτά του ΠΑΣΟΚ το μελετούν, ή μπορεί να το έχουν μελετήσει και να το δούμε στο επόμενο διάστημα. Δεν ξέρω, δεν είμαι σε θέση να πω ποια μορφή αντικομμουνισμού θα χρησιμοποιηθεί.

Τι σκέφτεται τώρα το ΠΑΣΟΚ; Από τη μια μεριά θέλει να λαφυραγωγήσει, κι επομένως μπορεί να κάνει τον πιο κομψό αντικομμουνισμό. 'Η, μπορεί να διοχετευθεί ο αντικομμουνισμός μέσω άλλων κέντρων. Μην ξεχνάτε, υπάρχουν κι άλλα κόμματα που προσφέρονται.

Αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται ακόμα και τρόποι και μέθοδοι που μας γυρνάνε στη δεκαετία του '50. Φαίνεται ότι αυτά που λέει το ΚΚΕ πονάνε, γιατί βρίσκουν απήχηση στο λαό και δε θέλουν αυτή η απήχηση να μετατραπεί και σε ψήφο. Και δε θέλουν αυτή η απήχηση να μετατραπεί σε ανάκαμψη στη δράση των σωματείων, σε αναγέννηση του εργατικού κινήματος κλπ.

Επομένως, ο αντικομμουνισμός είναι πάγιο στρατηγικό όπλο στο καπιταλιστικό σύστημα. Δεν πρόκειται ν' αφήσουμε αναπάντητο τίποτα. Και θα σας πω και το εξής: Αν ο στόχος του αντικομμουνισμού δεν είναι μόνο ο λαός, αλλά και ν' ασκηθεί ιδεολογική πίεση στο Κόμμα και στην καθοδήγησή του, πρέπει να τους πούμε ότι αδυναμίες μπορεί να έχουμε, και έχουμε, αλλά έχουμε κατακτήσει μια πολύ μεγάλη πείρα: Δεν μπορεί να μας δουλέψει ο αντίπαλος. Γιατί καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε σε σωστό δρόμο.

Ποιοι είναι αυτοί που μιλάνε; Αυτοί που άδειασαν τις τσέπες των εργαζομένων. Δεν είναι καν φερέγγυα η κριτική τους σ' εμάς. Δε λέω για την πολιτική κριτική, μιλάω για τον αντικομμουνισμό. Η πολιτική κριτική και η πολεμική είναι φυσιολογική.

Φ. ΔΕΡΓΙΑΔΕΣ (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ): Κυρία Παπαρήγα, θέλω να σας ρωτήσω για το ΣΥΡΙΖΑ. Προχτές ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι το ΚΚΕ ζει σε γυάλα και ότι εχθρεύεται ό,τι το πλησιάζει. Πιστεύετε ότι η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ θα βοηθούσε στην ενότητα της Αριστεράς;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Λοιπόν, θα σας το πω καθαρά. Και λίγη μετριοπάθεια δε θα πείραζε. Το να μιλάς με τέτοιους τόνους όταν το δικό σου εγχείρημα έχει αποτύχει μέχρι γελοιοποίησης, θέλει και μια σεμνότητα. Εμείς, όπως βλέπετε, δε βγήκαμε με πανηγυρισμούς. Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» γράφει ρεπορτάζ. Κάνουμε πολιτική εκτίμηση και λέμε μάλιστα ότι είναι αδιέξοδο στη στρατηγική του.

Ισα ίσα, εμείς λέμε, ούτε τσακωμός για την καρέκλα γίνεται, κι αν θέλετε, έχουμε αποφύγει και τη γελοιοποίηση ορισμένων πραγμάτων να την κάνουμε κύριο πολιτικό μας επιχείρημα. Και μια αυτοσυνείδηση και μια μετριοπάθεια δεν είναι άσχημο πράγμα. Δεν κάνει κακό.

Τώρα, για την «ενότητα της Αριστεράς». Εμείς από την αρχή αυτό το «ενότητα της Αριστεράς» το είχαμε βάλει σε εισαγωγικά, το είχαμε αντιμετωπίσει αρνητικά, για τους εξής λόγους: Πρώτον, Αριστερά, σε σχέση με τι; Με τη Δεξιά; Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Διότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε όρους, οι οποίοι ενδεχομένως και σίγουρα απηχούν ας πούμε εμπειρίες πριν 20 και 30 και 40 χρόνια. Αλλοι βάζουν και τη σοσιαλδημοκρατία στην Αριστερά.

Να το ξεκαθαρίσουμε. Τι θα πει Αριστερά; Εμείς, κατ' αρχήν, είμαστε Κομμουνιστικό Κόμμα. Ενας Αριστερός μπορεί να είναι Αριστερός και να μην είναι Κομμουνιστής. Αρα, το «Αριστερά» για μας είναι - ας αφήσουμε και τον όρο, δε δίνουμε τη μάχη στους όρους - σε σχέση με την αντίθεση που εμείς προβάλλουμε σήμερα και που είναι και ταυτόχρονα γραμμή συσπείρωσης, ενάντια στη στρατηγική και την εξουσία των μονοπωλίων με κατεύθυνση τη λαϊκή εξουσία.

Αυτή η γραμμή αντιπαράθεσης χρειάζεται σήμερα. Με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τη στρατηγική της, ή σε απειθαρχία, ανυπακοή και σε αντίθεση μ' αυτήν; Επομένως, η όποια συνεργασία πρέπει να βασίζεται εκεί.

Δεύτερον. Εμείς τη συνεργασία και την ενότητα δεν τη βλέπουμε μόνο σε επίπεδο πολιτικό. Γιατί τότε θα γίνει ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν στο πολιτικό επίπεδο έχεις κάποιες αριστερές φρασούλες. Η βάση της ενότητας είναι τα αντικειμενικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, τα αντικειμενικά συμφέροντα των μικροϊδιοκτητών αγροτών, τα αντικειμενικά συμφέροντα των μικρών επιχειρηματιών. Και λέμε «αντικειμενικά», γιατί στο υποκειμενικό επίπεδο μπορεί να μην το βλέπουν έτσι. Αυτή είναι η συνεργασία, το ενιαίο μέτωπο. Μιλάμε για κοινωνική συμμαχία. Δε μιλάμε μόνο για το πολιτικό σύστημα. Αυτή η συνεργασία λοιπόν, η οποία αν θέλετε έχει και τις δυσκολίες της να περπατήσει. Εμείς δεν είμαστε ικανοποιημένοι, όπως περπατάει. Κι αν διαβάσετε τις θέσεις και τα ντοκουμέντα του 18ου Συνεδρίου, είναι από τις αυστηρές κατευθύνσεις που έχουμε για όλο το κομματικό δυναμικό, να συμβάλουμε σ' αυτό το κοινωνικό μέτωπο. Και δεν είμαστε και ικανοποιημένοι απ' ό,τι έχουμε κάνει.

Τώρα πια δεν αρκεί ούτε κατά κλάδο. Βεβαίως, ο κλάδος έχει τα δικά του προβλήματα, αλλά αν δεν έχεις ένα αδιαπέραστο τείχος απέναντι στη σύγχρονη στρατηγική, να κάνουμε συμμαχία να μοιράσουμε τι; Να αφαιρέσουμε κάποιες έδρες από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ και μετά να λέμε μετεκλογικά θα διαβουλευθούμε με ποιους θα συνεργαστούμε; Και τέλος, η ενότητα της Αριστεράς, για να το πούμε καθαρά ή δεν ξέρω πώς τη θέλει κανείς, δεν μπορεί να γίνει πάνω σε 3 - 4 ζητήματα.

Δεν μπορεί δηλαδή, να υποστηρίζεις τον «ευρωμονόδρομο» και να μπορούμε να κάνουμε συνεργασία. Από κει και πέρα έχουμε μιλήσει, ότι μ' αυτό το χώρο υπάρχει και ένα ειδικό ζήτημα. Ο χώρος αυτός απαρτίζεται από στελέχη, δε μιλάμε για απλό κόσμο, οι οποίοι δύο φορές όχι απλώς έφυγαν από το ΚΚΕ, αλλά πρωτοστάτησαν να διασπαστεί και να διαλυθεί το ΚΚΕ. Δεν τους πέρασε, όμως συκοφάντησαν, λοιδόρησαν την ιστορία του εργατικού κινήματος στον τόπο μας και παγκόσμια.

Και να σας πω και κάτι άλλο; Αυτά που λέγαμε για την ενότητα της Αριστεράς επιβεβαιώθηκαν. Τι λέγαμε πριν δυο τρία χρόνια; Αυτά που μας κάνατε, θα τα κάνετε ή θα σας τα κάνουν άλλοι. Σκεφτείτε να ήμαστε μέσα σ' αυτή την ενότητα σήμερα. Θα πηγαίναμε 12 στη Διακομματική Επιτροπή και θα τσακωνόμαστε ποιος θα πάει στο Debate.

Κοιτάξτε, εάν κάναμε τέτοιο λάθος, κάτω από την πίεση ενός κόσμου της Αριστεράς, θα είχαμε διαπράξει το μεγαλύτερο έγκλημα της σύγχρονης ιστορίας του Κόμματος ύστερα από τις εμπειρίες που έχουμε.

Εχουμε πολιτική συμμαχιών και θα δυσκολεύεται η αντίσταση και κυρίως η αντεπίθεση δίχως αυτή η πολιτική συμμαχιών να προχωρήσει. Εχουμε ευθύνη αυτή την πολιτική συμμαχιών να την παλέψουμε, αλλά δεν εξαρτάται μόνο από μας. Δεν καταλαβαίνω, γιατί εξαρτάται από το ΚΚΕ η πολιτική συμμαχιών; Μα εμείς θέλουμε παρτενέρ να το πω, θέλουμε άλλες δυνάμεις στη συμμαχία. Δεν εξαρτάται απ' αυτούς; Λοιπόν, ας το σκεφτούν πάρα πολύ αυτό το θέμα.

Η λογική να κάνουμε συμμαχία για να πετύχουμε το μικρότερο κακό, αυτή τη συμμαχία δεν την κάνουμε ποτέ. Υπάρχει το κίνημα να επιτύχει αυτό που λέμε το μικρότερο κακό. Να το σεβαστούμε αυτό. Η πάλη μέσα στο κίνημα στην ουσία τι είναι; Πετυχαίνεις το μικρότερο κακό. Αντί να πάρεις π.χ. πέντε ευρώ αύξηση, μπορεί να πετύχεις να πάρεις δέκα. Το δέκα είναι μικρότερο κακό από το να πάρεις πέντε. Αυτό είναι φυσιολογικό, να έχεις μερικές κατακτήσεις, μειωμένες κατακτήσεις, κατώτερες κατακτήσεις. Δεν τα σνομπάρουμε αυτά, αλλά δεν μπορεί να κάνουμε στρατηγική συμμαχία στη βάση του μικρότερου κακού.

Σήμερα δεν υπάρχει μικρότερο κακό. Είναι εξίσου κακό και οι δυο. Αλλά μπορεί να εμφανιστεί στην πορεία το σχετικά «μικρότερο κακό» με αναδιατάξεις πολιτικών δυνάμεων. Ε, η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτή η λογική... Και τέλος, να δώσει τη λύση ο λαός. Θα τη δώσει με την ψήφο, θα τη δώσει με την απεργία, θα τη δώσει με την πάλη.

Εμείς δεν είπαμε ότι είμαστε το Α και το Ω. Είμαστε δύναμη αντεπίθεσης, λαϊκής συσπείρωσης, στήριξης των λαϊκών αγώνων, αλλά δεν μπορεί με 8%, με 9% και με 10% και με 11% να απαιτεί ο λαός να βρούμε εμείς τη λύση. Δε γίνεται τη λύση. Τη βελτίωση των συνθηκών πάλης, αυτό μπορούμε να το εξασφαλίσουμε, αλλά τη λύση δεν μπορούμε.

AΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Πρώτον: Αποστροφή γιατί; Η αποστροφή οφείλεται στο ότι η ζωή του κάθε χρόνο γίνεται και χειρότερη. Πίστεψε ότι η ΝΔ, επιστρέφοντας στη διακυβέρνηση, θα είναι καλύτερη, όπως παλιότερα πίστεψε ότι, η επιστροφή στο ΠΑΣΟΚ, θα είναι επίσης κάτι καλύτερο. Αισθάνεται αγανάκτηση, δυσαρέσκεια, αηδία. Η αηδία πού αναφέρεται; Στο ότι τον κορόιδεψαν, τον πρόδωσαν. Αυτό όμως δεν αρκεί για να αλλάξει πολιτική. Ποιος το παίρνει υπόψη; Ο ΣΕΒ παίρνει υπόψη την αποστροφή και την αηδία; Οχι! Θέλει ψηφοφόρους συνένοχους στην κυρίαρχη πολιτική. Δεν τους νοιάζει, αν ψηφίζει κάποιος ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ σιχτιρίζοντας και αηδιασμένος. Η ψήφος μετράει. Πρέπει κάτι να βάλουμε στη θέση αυτής της αηδίας.

Τώρα, τι μπορεί να συμβαίνει. Πολλά πράγματα. Ενα είναι ότι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και άλλος δρόμος. Κακώς. Δεν μπορεί να υπάρχει μονόδρομος. Η ιστορία θα είχε σταματήσει στην αρχαιότητα έτσι.

Δεύτερον: Ενδεχομένως καταλαβαίνουν ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, όμως δεν είναι αποφασισμένοι να «βάλουν πλάτη». Εμείς ξέρουμε ότι αργά ή γρήγορα θα «βάλουν πλάτη». Ο λαός θα βάλει τη σφραγίδα του σε αυτή την υπόθεση. Δεν είναι το ΚΚΕ μόνο του.

Δεν είναι ότι κάθε μέρα που χάνεται γίνεται χειρότερη η ζωή σου. Η αντιστροφή της κατάστασης, η οικοδόμηση - αν θέλετε - μιας νέας κατάστασης, θα είναι ακόμα πιο δύσκολη.

Τώρα, για τα 1.400 ευρώ. Λέει το ΠΑΣΟΚ, «θα δώσω μισθούς λίγο πάνω από τον πληθωρισμό». Κατ' αρχήν να μας πει το ποσό. Τι θα πει λίγο πάνω από τον πληθωρισμό; Αυτό δεν λέει τίποτα. Ο πληθωρισμός μαγειρεύεται. Αλλά λίγο πάνω από τον πληθωρισμό θέλουμε; Εδώ επί 15ετία το εισόδημα μειώνεται σχετικά ή απόλυτα. Βρισκόμαστε στις αρχές του '80 στο εισόδημα. Και σε χειρότερες καταστάσεις, γιατί η Παιδεία έχει γίνει πιο ακριβή, η Υγεία έχει γίνει πιο ακριβή, δεν είναι μόνο το εισόδημα.

Εμείς λέμε 1.400 ευρώ. Γιατί; Δεν υπάρχουν τα λεφτά; Κατ' αρχήν αυτός που παράγει τον πλούτο δεν δικαιούται να ζητήσει 1.400 ευρώ; Αν πάμε στη λογική ότι δεν υπάρχουν χρήματα, τότε με συγχωρείτε, αλίμονο αν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ κατάφερναν να πείσουν εργαζόμενο άνθρωπο ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Τα χρήματα δεν εξανεμίζονται. Ακόμα και την ώρα της κρίσης 5,5 δισ. ευρώ είναι τα κέρδη των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο εταιρειών. Είναι λιγότερα από ό,τι ήταν το 2008, είναι πάνω από το 2004. Λοιπόν;

Τα χρήματα δεν εξανεμίζονται, δεν έγινε η πυρκαγιά και τα έκαψε. Τα χρήματα, είτε με τη μορφή χρηματικού κεφαλαίου, είτε υλικού κεφαλαίου, υπάρχουν. Αυτά όμως συγκεντρώνονται σε λιγότερα χέρια. Τα παίρνουν από το λαό - ό,τι παράγει - και τα δίνουν στους λίγους. Και μάλιστα τα περισσότερα νόμιμα. Οποιος λοιπόν δεν πιστεύει ότι 1.400 ευρώ είναι ρεαλιστικός μισθός, τότε με συγχωρείτε, θα δουλεύει δυο μήνες το χρόνο και θα λέει κι ευχαριστώ. Δε φαντάζομαι ότι υπάρχουν τέτοιοι.

Τέλος, να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα: Αναμφισβήτητα αυτά που προτείνουμε εμείς δε μπορεί να βγουν απευθείας από την κάλπη. Αλλά, αν έχει στο νου του ο εργαζόμενος τι δικαιώματα έχει, εάν έχει στο νου του ότι μπορούσε να ζήσει πολύ καλύτερα απ' ό,τι ζει σήμερα και μάλιστα κάθε μέρα να είναι καλύτερη και κάθε χρόνος καλύτερος απ' τον άλλο, εάν έχει στο νου του πού θέλει να πάει, τότε μπορεί ν' αποσπάσει ορισμένες κατακτήσεις και κάτω από πιο δύσκολες συνθήκες. Αν όμως δεν πιστεύει στο δίκιο και στη δύναμή του, τότε θα χάσει πάρα πολλά αύριο.

Γ. ΚΥΡΟΥ (ΑΘΗΝΑ 9,84): Οι κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, σύμφωνα με παρατηρητές τουλάχιστον, οδηγούν μέρος των πολιτών σε συντηρητική στροφή. Ποιες είναι οι θέσεις του ΚΚΕ, αναφορικά με τη μεταναστευτική πολιτική που πρέπει να εφαρμοστεί και χωρίς να συνδέω την πρώτη ερώτηση με τη δεύτερη, υπάρχει ζήτημα στην ελληνική κοινωνία με τη συνεχώς κλιμακούμενη εγκληματικότητα. Πώς τοποθετείστε σ' αυτό;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Το θέμα «συντηρητική στροφή» είναι πιο πολύπλοκο και σύνθετο. Δε χαϊδεύουμε τ' αυτιά του λαού, σε καμία περίπτωση. Κατά τη γνώμη μας, το κυρίως πρόβλημα που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, είναι το εξής, που είναι όμως σε όλη την Ευρώπη και παγκόσμιο: Οτι η αντίθεση απέναντι στη συντηρητική πολιτική, η αντίθεση απέναντι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει το απαιτούμενο βάθος. Π.χ. υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι και μέσα στα λαϊκά στρώματα, που αποσυνδέουν τη στρατηγική του συστήματος από την πολιτική των κομμάτων και θεωρούν ότι είναι πρόβλημα του κομματικού πολιτικού συστήματος και όχι γενικότερα του κοινωνικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος.

Υπάρχει ένας κόσμος, ο οποίος αποδίδει την κακοδαιμονία σε μια πλευρά που υπάρχει μέσα στο σύστημα, αλλά δεν είναι αυτή η μόνη. Αθωώνουν δηλαδή το σύστημα της νόμιμης ταξικής εκμετάλλευσης και κλοπής και ληστείας του λαού και βλέπουν μια πλευρά του, τις μίζες και τις ρεμούλες. 'Η, έχουν ελπίδα ότι μπορεί αυτά τα κόμματα να διορθωθούν.

Τώρα, αν αυτό είναι συντηρητικοποίηση ή όχι... Οπωσδήποτε όμως είναι μια αντίληψη που, αντί να βλέπει ότι τα κόμματα αυτά δεν αλλάζουν, εκφράζουν συμφέροντα της αστικής τάξης - άρα πρέπει να τα εγκαταλείψει - περιμένει, είτε μεταγγίζοντας ψήφους από το ένα στο άλλο κόμμα, είτε πιστεύοντας ότι αυτά τα κόμματα μπορεί να διορθωθούν. Επίσης, είτε δεν κατανοείται, είτε δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην ύπαρξη εναλλακτικής ριζικής φιλολαϊκής λύσης. Αυτό είναι το πρόβλημα.

Από κει και πέρα, η πολιτική απέναντι στους μετανάστες ήταν «ελάτε στον παράδεισο του καπιταλισμού, ελάτε για να βοηθήσετε να πέσουν τα μεροκάματα». Δεν το έλεγαν επίσημα, αλλά αυτή ήταν η πολιτική σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα. Να πέσουν τα μεροκάματα, να πέσουν οι μισθοί. Για να έχουν μια εφεδρική δύναμη, όχι γενικά Ελλήνων ανέργων, αλλά και ξένων ανέργων, οι οποίοι θα έρχονταν με χαμηλότερους μισθούς και μεροκάματα.

Βέβαια, στο μεταναστευτικό ρεύμα δεν μπαίνουν ποσοστώσεις. Ανοιξε λοιπόν η στρόφιγγα.

Επίσης, θέλουν να κρατήσουν τους μετανάστες σε γκέτο, γιατί καταλαβαίνουν ότι το μεταναστευτικό ρεύμα μπορεί από τη μια μεριά να προκαλεί τη μείωση των μισθών και των μεροκαμάτων - άθελά τους οι άνθρωποι, όπως κι εμείς την προκαλούσαμε στη Γερμανία και αλλού όταν πηγαίναμε - αλλά ταυτόχρονα μπορεί να γίνει πηγή ενδυνάμωσης του κινήματος. Και ακριβώς εδώ έρχεται καλλιεργημένος και διαδίδεται ο εθνικισμός και ο ρατσισμός.

Επομένως, ο συντηρητισμός αναπτύσσεται στο πεδίο της οικονομίας. Και από κει και πέρα γίνεται κάποιος ευάλωτος σε συντηρητικές αντιλήψεις, σε αρκετά ζητήματα. Υπάρχουν και δυνάμεις σε διατεταγμένη υπηρεσία, οι οποίες, είτε χτυπάνε τους μετανάστες, ή και δυνάμεις οι οποίες θέλουν να τους ενσωματώσουν πλήρως. Να μην κρατήσουν και την πολιτιστική τους ή τη γλωσσική τους ιδιαιτερότητα, ή αν θέλετε να ενσωματωθούν οι μετανάστες, έτσι που να μη γίνουν και δύναμη πάλης, αντίστασης. Είναι δηλαδή αυτοί που θέλουν να τους αφομοιώσουν και να τους ενσωματώσουν βίαια και αυτοί που θέλουν να τους κρατάνε ξεκομμένους βίαια.

Για την κοινωνική εγκληματικότητα. Καταρχήν η αύξηση της κοινωνικής εγκληματικότητας έχει άμεση σχέση με το ότι και ο υπόκοσμος έχει οργανωθεί καλά. Μέσα στο χώρο της κοινωνικής εγκληματικότητας υπάρχουν εταιρείες, έχει μπει σε επιστημονική βάση το έγκλημα. Και στρατολογούνται μετά φτωχοί, πεινασμένοι.

Η αύξηση λοιπόν της εγκληματικότητας έχει να κάνει με την εξέλιξη μέσα στη ζούγκλα του ανταγωνισμού. Βεβαίως, εκεί που υπάρχει φτώχεια και το κίνημα δεν είναι ισχυρό να απορροφήσει τους φτωχούς σε ένα κίνημα διεκδίκησης, εκεί υπάρχει και ο πειρασμός, υπάρχουν και τα κυκλώματα.

Επομένως, η αύξηση της κοινωνικής εγκληματικότητας είναι ένα σύμπτωμα της κρίσης και της σαπίλας του συστήματος και το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ποινικό τρόπο ή μόνο με ηθικές παραινέσεις, αλλά με επίλυση των λαϊκών προβλημάτων.

Θ. ΣΙΧΛΕΤΙΔΗΣ (ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ): Είπατε χτες ότι το θέμα στις εκλογές που έρχονται δεν είναι ν' αποκτήσει αυτοδυναμία το ΠΑΣΟΚ ή η Νέα Δημοκρατία αλλά ν' αποκτήσει αυτοδυναμία ο λαός. Με ποιο ποσοστό στις κάλπες μπορεί ν' αποκτήσει αυτοδυναμία ο λαός; Και πού μπαίνει ο πήχης για το ΚΚΕ;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Νομίζω το διευκρίνισα χτες: Αντοχή απέναντι στα εκβιαστικά διλήμματα, στην παραπλάνηση, στις κούφιες υποσχέσεις, στα μεγάλα και παχιά λόγια και πάνω απ' όλα στην προσπάθεια που γίνεται να περάσει ότι η εκλογική μάχη τελικά είναι μια μάχη που κρίνεται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ και ότι ψηφίζουμε στις εκλογές μόνο για να βγάλουμε μια κυβέρνηση.

Στις εκλογές θα κριθεί η ικανότητα αντιπολίτευσης του λαού απέναντι στην κυβέρνηση και απέναντι στο δίδυμο των κομμάτων εξουσίας. Και βέβαια η ικανότητα αντιπολίτευσης θα κριθεί μέσα στο λαό με όρους ανάπτυξης του κινήματος. Γι' αυτό λέμε «λαϊκή αυτοδυναμία». Γιατί, όταν αισθάνεσαι ότι έχεις δικαίωμα τα 1.400 ευρώ μισθό κι ότι είναι το ελάχιστο που μπορείς αυτή τη στιγμή ν' απαιτήσεις, όταν δε σε παραπλανούν με αυτά που λένε, ότι η οικονομία τραντάζεται, ότι δεν υπάρχει ρευστό, όταν λοιπόν αποκτήσεις μια αυτοδυναμία συνείδησης, όσο γίνεται, σε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του λαού, τότε αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία. Αυτό λέμε.

Οπωσδήποτε τα δύο κόμματα θα είναι μπροστά, θα έχουμε αντιλαϊκή κυβέρνηση, αντιλαϊκή αξιωματική αντιπολίτευση, θα παίζεται το ίδιο έργο. Πιθανό να περάσουν κι άλλα σενάρια, αλλαγής της μορφής του πολιτικού συστήματος, όλα αυτά. Αλλά χρειάζεται αυτοδυναμία του λαού, να μη θεωρεί ότι δεν έχει και άλλη επιλογή από το να διαπραγματεύεται τι θα χάσει.

Β. ΠΕΚΛΑΡΗΣ (ΕΡΑ): Κυρία Παπαρήγα, είπατε και χθες στην ομιλία σας στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά ότι κάποιοι προσπαθούν να μην είναι τρίτο κόμμα το ΚΚΕ. Αυτό ποιοι το επιδιώκουν; Και επειδή λέτε, το σύνθημά σας είναι δυνατό, και δυνάμωμα του Κομμουνιστικού Κόμματος, αυτό πώς μεταφράζεται σε ποσοστά;

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι εμείς δεν αριθμοποιούμε το στόχο, για τον εξής λόγο: Γιατί είναι σαν να προλαβαίνεις τη λαϊκή δυναμική και ενδεχομένως και να την αναστέλλεις. Εμείς υπολογίζουμε στο εξής: Την τελευταία πενταετία έχει αυξηθεί ο αριθμός εκείνων από τα εργατικά λαϊκά στρώματα που λένε ότι ανάμεσα στα δύο κόμματα δεν υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές. Οτι την ίδια πολιτική έχουν και είναι δυσαρεστημένα και με τα δύο. Και μιλάμε για εργατικά λαϊκά στρώματα, γιατί και η αστική τάξη είναι δυσαρεστημένη και με τα δύο κόμματα. Αισθάνονται ότι πρέπει να γίνει μια αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, αλλά δε μας ενδιαφέρει αυτό.

Επομένως, σ' αυτή τη βάση εμείς λέμε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, η πολιτική του και η απήχησή του μάλλον, περικλείει δυναμική στο λαό. Δεν μπορούμε να καθίσουμε κάτω να την προσδιορίσουμε αριθμητικά.

Εμείς λέμε, όσοι περισσότεροι ψηφίστε. Και μετά τις εκλογές βεβαίως θα εκτιμήσουμε πόση απήχηση είχε αυτή η εκτίμηση. Εχει βάση δηλαδή αυτό το οποίο λέμε, το δυνάμωμα του ΚΚΕ.

Ωστόσο, πραγματικά, και μπορώ να σας πω ότι κάνουμε και αυτοκριτική στα συμπεράσματα των ευρωεκλογών, το ζήτημα ότι θέλουν να μας βγάλουν από την 3η θέση δεν το πιάσαμε έγκαιρα. Γιατί θέλουν να μας βγάλουν από την 3η θέση; Γιατί, πρώτον, αυτό σημαίνει και μείωση ψήφων. Και, δεύτερον, ο αντίπαλος σκέφτεται και λίγο σημειολογικά. Θέλει να εμφανίζεται μια εναλλακτική δύναμη στην 3η θέση, που να μπορεί να τσοντάρει και στη συνεργασία, και να είναι ένα κόμμα που να είναι κοντά του. Δε θέλει στην 3η θέση να είναι η άλλη αντίληψη, διότι ποντάρει στο σημειολογικό, στην αντίληψη των ποσοστών και τα λοιπά. Και σαφώς τώρα βρίσκονται σε ένα μεγάλο δίλημμα. Από τη μια μεριά λένε, όσα περισσότερα κόμματα εκτός Βουλής τόσο καλύτερα για την αυτοδυναμία, αλλά από την άλλη μεριά δε θέλουν μια Βουλή με το ΚΚΕ μέσα μόνο, γιατί εκεί η αντιπαράθεση θα γίνεται πολύ καθαρή. Θέλουν και τα αναχώματα. Θέλουν και τα δεκανίκια.

Εμείς τώρα δεν πρόκειται να πάμε να κάνουμε συνδυασμούς πολύπλοκους, γιατί στην πολιτική τα πράγματα κρίνονται με το κύριο. Και το κύριο είναι: Κάτω αυτοί, πάνω το ΚΚΕ. Καταλαβαίνετε. Αυτό είναι το κύριο, ανεξάρτητα τι επίπτωση θα έχει ή όχι στην αυτοδυναμία, ή στο αν θα έχουμε και επόμενη εκλογική μάχη.

Το πολιτικό ζήτημα κρίνεται εκεί. Αυτό λοιπόν μετράει στις εκλογές. Και εμείς τις εκλογές τις αντιμετωπίζουμε ενιαία. Δύο μάχες θα είναι; Μία εκλογική μάχη είναι στην ουσία, δεν είναι δύο. Αυτό πρέπει να καταλάβουν οι εργαζόμενοι.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αν είχαμε τέτοια θέση συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, καλά θα έκανε ο κόσμος να μας έπαιρνε με τις πέτρες. Πώς είναι δυνατό να υπάρξει συνεργασία; Είναι αδύνατον. Θα ήμασταν άξιοι της μοίρας μας. Θα είχαμε προδώσει το λαό. Κάποια κυβέρνηση θα βγει. Ακυβέρνητες πολιτείες δεν υπάρχουν.

Το θέμα είναι, όποια και αν είναι η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, πρέπει να μην αισθάνονται καλά στα πόδια τους. Να έχουν πονοκέφαλο την άλλη μέρα, η κυβέρνηση κατ' αρχήν, να προωθήσει αντιλαϊκά μέτρα. Και αυτός ο πονοκέφαλος, αν δεν προέρχεται από το ΚΚΕ, απ' όπου αλλού προέρχεται θα περάσει εύκολα και με μια απλή ασπιρίνη.

ΑΛ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ (ΕΤ 3): Είπατε στην αρχή, αυτό που ξέρουμε είναι ότι στις 5 Οκτώβρη ένα από τα δύο κόμματα θα είναι κυβέρνηση και στο κλείσιμο επαναλάβατε ότι θα υπάρχει η κυβέρνηση που θα κυβερνά βάσει της Συνθήκης της Λισαβόνας κ.τ.λ. Με βάση ποια πραγματικά στοιχεία; Και το ρωτώ γιατί από τις δημοσκοπήσεις αυτής της στιγμής, υπάρχει ένα σενάριο οριακής αυτοδυναμίας. Υπάρχουν κάποια πραγματικά στοιχεία που τεκμηριώνουν, αν σας ερμηνεύω σωστά, αυτή την εδραία πεποίθηση ότι θα έχουμε αυτοδυναμία;

Γιατί ακριβώς, για να δυναμώσει το κίνημα πρέπει να υποστούν ρήγματα πριν απ' όλα τα δυο κόμματα εξουσίας και να μην πάει στράφι η απομάκρυνση από τα δυο κόμματα. Να μη διαχυθεί έτσι που να μπορούν τα δυο κόμματα, ή το ένα από τα δύο, ανάλογα ποιο θα είναι κυβέρνηση, να αξιοποιήσει τη διασπορά των ψήφων και να τις μαζέψει ύστερα από λίγο. Για δείτε τι έγινε στη Γαλλία. Ολοι μαζί με τον Ζοσπέν, με την κεντροαριστερά. Και μετά τρέχανε όλοι μαζί κομμουνιστές, πράσινοι πανικοβλημένοι, «αμάν, έρχεται ο Λεπέν». Και ψηφίσανε όλοι τον Σιράκ. Αυτή είναι η συνεισφορά της Κεντροαριστεράς. Δοκιμασμένα όλα αυτά. Αυτές οι τάσεις που υπήρχαν στη Γαλλία, στην Ιταλία κτλ. που όλοι έτρεχαν, «κεντροαριστερά - κεντροαριστερά» και τώρα τρέχουν πίσω απ' το Μπερλουσκόνι.

Ομως στην Ελλάδα υπάρχει μια δυνατότητα, που δεν υπήρχε, ούτε στη Γαλλία, ούτε στην Ιταλία, ούτε στην Ισπανία. Και να το πούμε καθαρά: Υπάρχει μια υψηλότερη ριζοσπαστικοποίηση και αντιιμπεριαλιστική συνείδηση του λαού, που δεν είναι τέτοια σ' αυτές τις χώρες - για διάφορους ιστορικούς λόγους, παλαιότερους και πρόσφατους - και υπάρχει ένα ΚΚΕ αταλάντευτο, σταθερό και μαχητικό.

Αυτά τα δυο πράγματα υπάρχουν στην Ελλάδα, που μας επιτρέπουν να πούμε το εξής: Οσο και να τραντάζεται το πολιτικό σύστημα και να έχει πλήγματα, αυτά τα πλήγματα δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε τραγωδίες το λαό. Αντίθετα, είναι πλεονέκτημα για το λαό, εφ' όσον όμως κοιτάζει προς τα εμπρός και αντιμετωπίζει τα πράγματα με όρους αντεπίθεσης.

Δηλαδή, στην Ελλάδα δεν είναι απαραίτητο να περάσουμε από τα σενάρια της «κεντροδεξιάς» και της «κεντροαριστεράς». Διότι, οι λαϊκοί ταξικοί αγώνες είναι σχετικά πιο δυνατοί σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης, ο αντικομμουνισμός στην Ελλάδα έχει πολύ λιγότερη επίδραση, παρά το γεγονός ότι στην Ελλάδα είχαμε 27 χρόνια παράνομο ΚΚΕ, ενώ στη Γαλλία και στην Ιταλία δεν ήταν έτσι.

Επομένως, υπάρχει μια ορισμένη εθνική ιδιαιτερότητα. Και είναι γεγονός ότι ο αντικομμουνισμός στην Ελλάδα έχει λιγότερη επίδραση στο λαό. Και δεν εννοούμε αντικομμουνισμό το ν' αντιμετωπίζουν κάποιοι πολεμικά τις θέσεις μας, ή να μην τις υιοθετούν. Ο αντικομμουνισμός στην Ελλάδα είναι μικρότερος γιατί το ΚΚΕ αντιστάθηκε στα σχέδια ενσωμάτωσης στο κυρίαρχο σύστημα.

Γ. ΓΙΑΣΚΟΥΛΙΔΗΣ («ΒΕΡΓΙΝΑ ΤV»): Κυρία Παπαρήγα, καλείτε τους Ελληνες ψηφοφόρους να αποδυναμώσουν τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας και να στηρίξουν ένα ισχυρό ΚΚΕ. Και πριν από λίγο όμως τονίσατε ότι δεν είστε διατεθειμένοι να καθίσετε την επομένη των εκλογών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, για να συμμετάσχετε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που αναγκαστικά θα χρειαστεί αν δεν έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση.

Στις 5 λοιπόν Οκτωβρίου, αν δεν έχουμε αυτοδύναμη κυβέρνηση και αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης που θα προκύψει αρνηθούν να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα μπούμε σε μια περιπέτεια μιας παρατεταμένης ίσως ακυβερνησίας για τη χώρα.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αυτό το έχουμε ακούσει. Λέγεται παντού. Η χώρα κυβερνάται από το μεγάλο κεφάλαιο. Βεβαίως θέλει και τον πολιτικό του εκπρόσωπο, θέλει και τη διακυβέρνηση. Θα τα λύσουν τα ζητήματα. Εχετε δει καμιά ακυβέρνητη χώρα και μάλιστα να τρέχουν Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, πετρέλαια, αγωγοί κλπ;

Εμείς λέμε, έτσι κι αλλιώς θα έχει κυβέρνηση. Τώρα αν θα την έχει σε ένα μήνα ή σε δυο, κυβέρνηση θα έχει. Το θέμα είναι αυτή η κυβέρνηση να καταλαβαίνει ότι ο λαός είναι αποφασισμένος να αντιδράσει.

Το τραγικό για το λαϊκό κίνημα και το λαό θα είναι είτε να υπάρχει στασιμότητα - η στασιμότητα είναι πισωγύρισμα - ή να βγει αδυνατισμένος ο λαός. Αυτό είναι το άσχημο. Αυτός που ψηφίζει ΚΚΕ, ξέρει τι ψηφίζει. Ψηφίζει ένα κόμμα το οποίο δεν πρόκειται να διαπραγματευθεί μ' αυτούς οι οποίοι ευθύνονται για την αντιλαϊκή πολιτική. Του μιλάμε καθαρά και αυτό νομίζω είναι εγγύηση.

Κάλεσμα σε πανστρατιά δράσης για ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ απευθύνουν οι Κομματικές Οργανώσεις με περιοδείες και δραστηριότητες σε όλη τη χώρα

Τις επόμενες μέρες, ανάμεσα σε άλλα, προγραμματίζεται:

-- Στις 5.40 π.μ. στην επιχείρηση λευκού κρέατος «Κελαϊδίτης ΕΠΕ» και στη συνέχεια σε συγκέντρωση εργαζομένων στην «Κελαϊδίτης ΑΕ» ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 6.15 π.μ. στους εργαζόμενους στην καθαριότητα και στα συνεργεία του Δήμου Βύρωνα ο Παναγιώτης Πάλμος.

-- Στις 9 π.μ. στα 1ο, 2ο και 3ο Δημοτικά Σχολεία Δραπετσώντας η Βέρα Νικολαΐδου.

-- Στις 9 π.μ. στο 10ο Γυμνάσιο, στο Ζάννειο και στο 13ο Ενιαίο Λύκειο στο Β' Διαμέρισμα Πειραιά η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 9 π.μ. στη Σαλαμίνα στο Δημοτικό Σχολείο και στο Γυμνάσιο Αιαντείου, στη Δραπετσώνα στο 1ο ΕΠΑΛ και στο 4ο Δημοτικό Σχολείο, στο Κερατσίνι στα 6ο, 16ο, 18ο, 24ο Δημοτικά Σχολεία, στη Νίκαια στα 3ο, 6ο, 8ο Δημοτικά Σχολεία, 3ο Γυμνάσιο, 4ο Ενιαίο Λύκειο, στον Κορυδαλλό στο 12ο Δημοτικό Σχολείο, 18ο, 19ο, 23ο, 24ο Νηπιαγωγεία, ΕΠΑΣ και στο Δήμο Πειραιά στα 1ο, 2ο, 13ο Δημοτικά Σχολεία και στο Γυμνάσιο Φαλήρου.

-- Στις 9 π.μ. στο ΙΚΑ Καλλιθέας, η Ειρήνη Κυριαζίδου.

-- Στις 9 π.μ στις υπηρεσίες της Εμπορικής Τράπεζας στην οδό Πανεπιστημίου και στις Κεντροποιημένες υπηρεσίες της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στη λεωφόρο Αθηνών.

-- Στις 10 π.μ. στην επισκευαστική βάση και στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στον Πειραιά ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 10 π.μ. στο αυτοματοποιημένο Κέντρο Διαλογής Αττικής στο Κρυονέρι ο Κώστας Ζιώγας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 10 π.μ. στη Γεωπονική ο Χρήστος Μπάθας και στην ΑΣΟΕΕ ο Γιάννης Πατσής.

-- Στις 10 π.μ. στο Ογκολογικό θεραπευτήριο Γ. Γεννηματάς (πρώην 6ο ΙΚΑ - Γκύζη) η Ναυσικά Παπαδημητράτου.

-- Στις 10 π.μ. στο Νοσοκομείο Αμαλία Φλέμινγκ, η Λέτα Μεθωνιού.

-- Στις 11 π.μ. στο Θεραπευτήριο ΙΚΑ Καυτατζόγλου, ο Μπάμπης Αγγουράκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 12 το μεσημέρι στους εδώ και πέντε μήνες απλήρωτους εργαζόμενους στη Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού Πειραιά, η Διαμάντω Μανωλάκου.

-- Στις 12 το μεσημέρι στο «ΜΑΚΡΟ» Κηφισού, η Λίλα Καφαντάρη.

-- Στις 5.30 μ.μ. στον ΟΤΕ οδού Αθηνάς ο Λευτέρης Παπακωνσταντόπουλος.

-- Στις 7 μ.μ. στα εμπορικά καταστήματα των Σεπολίων, η Μαρία Τσαγκατάκη.

-- Στις 11 π.μ. στο 3ο Λύκειο Αμαρουσίου.

-- Στις 6 μ.μ. στην εφημερίδα «Απογευματινή», ο Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος.

-- Από το πρωί στην καθαριότητα Δήμου, ΕΛΤΑ, ΙΚΑ, λιμενεργάτες στην Κόρινθο, η Ειρήνη Ακαρέπη.

-- Στις 12.45 μ.μ. στη ΦΟΥΛΓΚΟΡ στην Κόρινθο, ο Γιώργος Λάμπας.

-- Στις 9 μ.μ. η ΚΟΒ ΕΒΕ διοργανώνει σύσκεψη επιστημόνων στα γραφεία της ΝΕ Κορίνθου του ΚΚΕ, με ομιλήτρια την Κατερίνα Γεροπαναγιώτη.

-- Στις 10.30 π.μ. στο εργοστάσιο «ΒΙΔΟΜΕΤ» και στις 11 π.μ. στο εργοστάσιο «ΒΙΟΜΕΚ» στο Αλιβέρι ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 7.30 μ.μ. σε συγκέντρωση στο δημοτικό διαμέρισμα Γαβαλά του δήμου Ταμνέων ο Γιώργος Μαρίνος.

-- Στις 9.30 π.μ. στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στο Ελληνικό ο Κώστας Ζιώγας.

-- Στις 10 π.μ. στη Νομική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών ο Γιώργος Μαυρίκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 10 π.μ. στη Φιλοσοφική Σχολή ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

-- Στις 6.30 μ.μ. στους Επαγγελματοβιοτέχνες στη Γούβα, ο Βασίλης Μαμάης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 9 π.μ. στη Λαϊκή Αγορά στο Αλιβέρι ο Γιώργος Μαρίνος.

-- Στις 6 μ.μ. σε συγκέντρωση εργαζομένων στον κλάδο ελαιοσαπουνοποιών στο παλιό δημαρχείο Χαλκίδας (Αβάντων 50) ο Γιώργος Μαρίνος.

Με φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους στα παιδαγωγικά τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών συζήτησε χτες ο Σπύρος Χαλβατζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στο πλαίσιο περιοδείας για τις εκλογές. Μέσα από τη συζήτηση αναδείχθηκε η κοινή ρίζα της εμπορευματοποίησης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, της ανεργίας των αποφοίτων αλλά και της περικοπής των μισθολογικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των δημοσίων υπαλλήλων που βρίσκεται σε εξέλιξη, η οποία δεν είναι άλλη από την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μια πολιτική που εφαρμόζει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως εφάρμοζαν τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, μεταφέροντας μάλιστα στις τωρινές συνθήκες τα βάρη της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, προς όφελος του κεφαλαίου.

Οπως τόνισε ο Σπύρος Χαλβατζής, σ' αυτές τις εκλογές πρέπει η δυσαρέσκεια που έχει συσσωρευτεί εξαιτίας αυτής της βαθιά ταξικής πολιτικής να μετουσιωθεί σε ψήφο καταδίκης του δικομματισμού και ενίσχυσης του ΚΚΕ. Ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε νέος, ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας με το πρόγραμμα και τις θέσεις του ΚΚΕ, να κάνει από ένα βήμα μπροστά σε σχέση με το παρελθόν, ούτως ώστε να μπορέσει συνολικά ο λαός να κάνει το άλμα. Να δυναμώσει την αντίσταση απέναντι στα χειρότερα που έρχονται στις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, την Παιδεία, την Υγεία. Να ισχυροποιηθεί το λαϊκό και εργατικό κίνημα, να βάλει εμπόδια στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και από καλύτερες θέσεις να περάσει στην αντεπίθεση, στη διεκδίκηση αιτημάτων αντίστοιχων με τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, στην κατεύθυνση της ρήξης με το εκμεταλλευτικό σύστημα και του άλλου δρόμου ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ, του δρόμου της λαϊκής εξουσίας και της λαϊκής οικονομίας.

Κάλεσμα στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιά, «θαρρετά να ψηφίσετε ΚΚΕ, να μην ξεγελαστείτε από τα ψέματα που θα ακούσετε από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ», απηύθυνε ο Βαγγέλης Μαρούπας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, στη διάρκεια της περιοδείας που πραγματοποίησε χτες στο χώρο. Μιλώντας με φοιτητές και εργαζόμενους, επισήμανε πως, όπως οι ίδιοι λένε, κάνουν εκλογές για να έχουν νωπή λαϊκή εντολή. «Σας θέλουν δηλαδή συνένοχους στα αντιλαϊκά μέτρα που έχουν αποφασίσει και που αφορούν και το δικαίωμά σας στη μόρφωση, στη δουλειά». Είναι, τόνισε, κρίσιμο σήμερα, την επομένη των εκλογών να είναι όσο πιο χαμηλά γίνεται ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ που είναι το μόνο κόμμα που πρεσβεύει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης απέναντι στον αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης που στηρίζουν τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ. Ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε σε όλα με το ΚΚΕ, υπογράμμισε, είναι το αποκούμπι των εργαζομένων και θα οργανώσει την πάλη τους την ώρα που τα άλλα κόμματα είναι φτερό στον άνεμο καθώς, όπως οι ίδιοι δηλώνουν, είναι διαθέσιμοι να στηρίξουν είτε τον ένα είτε τον άλλο.

Στιγμιότυπο από τη χτεσινή περιοδεία

«Δεν είναι θέμα μόνο συμπαράστασης. Είναι θέμα κοινού αγώνα για σταθερή δουλειά», υπογράμμισε ο Ν. Σοφιανός, μιλώντας με τις καθαρίστριες του Πανεπιστημίου και αναφερόμενος στη στήριξη των φοιτητών της ΠΚΣ και της ΚΝΕ, αλλά και των δυνάμεων του ΚΚΕ, στον αγώνα τους για καλύτερες συνθήκες δουλειάς και μεγαλύτερα μεροκάματα.

Ξέρετε τι λέει το ΚΚΕ για τα εργασιακά δικαιώματα, για τις εργολαβίες στα συνεργεία καθαρισμού, τα σύγχρονα αυτά σκλαβοπάζαρα. Ξέρετε από την πείρα σας ότι το ΚΚΕ στηρίζει τα δίκαια αιτήματά σας, όχι μόνο στη Βουλή, αλλά μέσα στους λαϊκούς αγώνες, σημείωσε. «Η ψήφος είναι ένα ακόμα όπλο στα χέρια του εργαζόμενου και πρέπει να εναρμονιστεί με τα συμφέροντά του», είπε ο Ν. Σοφιανός, καλώντας τις καθαρίστριες να συμβάλουν ώστε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να πέσουν πολύ χαμηλά, να πληρώσουν για τα έργα και τις ημέρες τους και να ενισχύσουν το ΚΚΕ. Τόνισε ακόμα την ανάγκη οι εργαζόμενοι να προτάξουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, να ανταποκριθούν στο κάλεσμα πάλης του ΚΚΕ.

Από τη συζήτηση με τις καθαρίστριες της σχολής

Τέλος, σε συγκέντρωση των φοιτητών, ο Ν. Σοφιανός επισήμανε - μεταξύ άλλων - ότι αν το ΠΑΣΟΚ εκλεγεί στην κυβέρνηση δε θα αμφισβητήσει το νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης για την Παιδεία, όπως την αντιδραστική οδηγία της ΕΕ για τα κολέγια, θα καλλιεργήσει το συντεχνιακό ανταγωνισμό ανάμεσα στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, θα συνεχίσει τη λειτουργία του πανεπιστημίου με επιχειρηματικά κριτήρια. Αναδεικνύεται η ανάγκη το φοιτητικό κίνημα να φτιάξει το δικό του αγωνιστικό πόλο, που θα αντιπαλεύει την ουσία αυτής της πολιτικής και αυτών των μέτρων, κατέληξε.

Κ0ΥΚΟΣ

Από τη συζήτηση με τους εργαζόμενους στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας

Το παραπάνω κάλεσμα προς τους εργαζόμενους στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) στο Πικέρμι απηύθυνε χτες ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του Κόμματος και Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, επικεφαλής κλιμακίου του ΚΚΕ που περιόδευσε στο χώρο. Το κλιμάκιο του ΚΚΕ μίλησε με τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες και τα εργαστήρια του ΚΑΠΕ, συναντήθηκε με τον πρόεδρο του ΔΣ του ΚΑΠΕ, Ι. Αγαπητίδη, ενώ στη συνέχεια ο Γ. Πρωτούλης μίλησε σε συγκέντρωση των εργαζομένων.

Στο επίκεντρο της συζήτησης με τους εργαζόμενους βρέθηκαν τα θέματα της ενέργειας και της έρευνας. Ο Γ. Πρωτούλης επισήμανε ότι η λεγόμενη «πράσινη οικονομία» δε σημαίνει ότι η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, αλλά ότι «ψάχνουν να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας, γιατί έχουν "μπουκώσει" όπως αποδεικνύει και η οικονομική κρίση. Είναι ικανοί να "αναδασώσουν" τα καμένα δάση με αιολικά πάρκα και να το παρουσιάσουν ως προϊόν οικολογικής συνείδησης».

Ο Ηλίας Σταμέλος, αντιπρόεδρος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ και στέλεχος του ΚΚΕ, επισήμανε ότι στόχος της κυρίαρχης πολιτικής είναι να αλλάξουν οι εργασιακές σχέσεις και στα ερευνητικά κέντρα, σημειώνοντας ότι ήδη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στη ΔΕΗ οι εργαζόμενοι δουλεύουν με συμβάσεις έργου. Ο Γ. Πρωτούλης επισήμανε ότι από τις εκλογές «η πλουτοκρατία θέλει ένα πράγμα: Σταθερό πολιτικό τιμόνι για να εφαρμοστούν πολύ σκληρά αντιλαϊκά μέτρα» και κάλεσε τους εργαζόμενους να στείλουν ηχηρό χαστούκι καταδίκης και αντίδρασης στη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα, δυναμώνοντας το ΚΚΕ.

Ακόμα ξεκαθάρισε ότι «πριν από δύο μήνες, στις ευρωεκλογές χάθηκε μια ευκαιρία. Αποπροσανατόλισαν τη συζήτηση και έπεισαν τον κόσμο να πάει στην παραλία, να απέχει από τις εκλογές. Η αποτελεσματικότητα της αποχής δοκιμάστηκε: Αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, μέσα στο καλοκαίρι πέρασαν σκληρά αντιλαϊκά μέτρα» και κάλεσε σε υπερψήφιση του ΚΚΕ υπογραμμίζοντας ότι «εμάς μας ενδιαφέρει η ενίσχυση του λαού την επομένη των εκλογών».

Πίσω από τη μάσκα της δημαγωγίας, κρύβεται η ταξική στρατηγική που υπηρετούν από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ

Την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει σαφέστατες δεσμεύσεις απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους για τη χορήγηση φοροαπαλλαγών και νέων οικονομικών πακέτων, πετάει «ψίχουλα» και υποσχέσεις για δήθεν «αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων». Συγκεκριμένα, χτες, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπακωνσταντίνου, παρουσιάζοντας τις θέσεις του κόμματός του για τις αυξήσεις στους μισθούς ανέφερε:

-- «Η ΝΔ είπε πως θα παγώσει τους μισθούς, ενώ το ΠΑΣΟΚ είπε ότι αυτοί θα αυξηθούν πέραν του πληθωρισμού». Σήμερα ο πληθωρισμός είναι 0,8%, κάτι που αυτόματα σημαίνει ότι οι αυξήσεις στους μισθούς που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ θα κυμανθούν το πολύ μέχρι 1%(!!!) δηλαδή κάτω και από τις κατάπτυστες συμβάσεις για τις αυξήσεις των 77 λεπτών (ούτε τα μισά) και του ενός ευρώ στα μεροκάματα που υπέγραψε το 2006 και το 2008 αντίστοιχα η «πράσινη» πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους βιομηχάνους. Συμβάσεις που τότε ο Γ. Παπανδρέου χαιρέτισε «ως υπόδειγμα κοινωνικής συμφωνίας» την πρώτη, ενώ στη δεύτερη έσπευσε να πλέξει το εγκώμιο των βιομηχάνων που διαμόρφωσαν «με τη ΓΣΕΕ πρόσφατα συμφωνίες μέσα από διαβούλευση και συναίνεση, και όχι μέσα από συγκρούσεις και πολώσεις»!!

Αντίθετα, απέναντι στις μεγάλες επιχειρήσεις ο Γ. Παπακωνσταντίνου εκφράζοντας τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν ιδιαίτερα γαλαντόμος και ανέφερε:

-- «Τα φορολογικά μέτρα που προτείνει το ΠΑΣΟΚ βοηθούν την επιχείρηση γιατί θα επενδύσει (...) Θα μειώσουμε τον φορολογικό συντελεστή στα κέρδη που επενδύονται (...) Τα κίνητρα για τις επιχειρήσεις της "Πράσινης Ανάπτυξης" θα εξειδικευθούν». Δε χρειάζεται να εξειδικευτούν γιατί το ΠΑΣΟΚ ήδη μέσω του προγράμματός του έχει δεσμευτεί για την παροχή νέων οικονομικών κινήτρων και φοροαπαλλαγών στους μεγαλοεπιχειρηματίες,«μέσα από μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος συμπεριλαμβανομένων και των επιδοτήσεων»!

-- «Δε φοβόμαστε πως θα φύγουν επιχειρήσεις από την Ελλάδα με τα φορολογικά μέτρα που προτείνει το ΠΑΣΟΚ (...) Οι επιχειρήσεις έχουν κριτήρια στο πού επενδύουν και οι ξένοι επενδυτές ενδιαφέρονται για το αν υπάρχει χωροταξικό στη χώρα, ποια θα είναι τα πραγματικά ποσά που θα φορολογηθούν». Πώς να φοβάται; Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο έχει δεσμευτεί ότι δε θα αυξήσει το φορολογικό συντελεστή για τα κέρδη των επιχειρήσεων, αλλά έχει φροντίσει να ανοίξει και νέους κερδοφόρους ορίζοντες γι' αυτές με την «απελευθέρωση των τομέων της ενέργειας», «την εκπόνηση σχεδίου διαχείρισης των τελευταίων ελεύθερων χώρων της Αθήνας (Ελληνικό, Φάληρο, Γουδή, Ελαιώνας)», μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα)...

Την ίδια στιγμή και μόνο στο επίπεδο των εντυπώσεων για τη συντήρηση του ψευδεπίγραφου συνθήματος των «δύο διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέβασε χτες τους τόνους της δικομματικής κοκορομαχίας υπερασπιζόμενο το νέο φορολογικό του σχέδιο. Επί της ουσίας το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να συσκοτίσει την πραγματικότητα και με ανακρίβειες και μισόλογα να κρύψει ότι το φορολογικό σύστημα που προτείνει είναι άκρως ταξικό και προασπίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ανέφερε ότι το ΠΑΣΟΚ «δε θα επαναφέρει τον φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, όπως ήταν. Η μεγάλη περιουσία θα φορολογηθεί με προοδευτικό τρόπο και πιο δίκαια» χωρίς και πάλι να γίνει συγκεκριμένος. Ο ίδιος είπε επίσης ότι «το ΠΑΣΟΚ θα εφαρμόσει ενιαία φορολογική κλίμακα για όλες τις πηγές εισοδήματος» ...«τσουβαλιάζοντας» επί της ουσίας τα εισοδήματα που προέρχονται από την εργασία με αυτά που προέρχονται από κεφάλαιο κάτω από έναν ενιαίο φορολογικό συντελεστή. Διευκρίνισε ωστόσο ότι «από την ενιαία φορολογική κλίμακα θα εξαιρεθούν οι τόκοι καταθέσεων που φορολογούνται αυτοτελώς με βάση το ισχύον σύστημα», αφήνοντας τους μεγαλοκαταθέτες στο «απυρόβλητο».

Το ΠΑΣΟΚ, διεκδικώντας το ρόλο του καλύτερου εκφραστή των συμφερόντων της άρχουσας τάξης σε σχέση με τη ΝΔ, προβάλλει την ανάγκη της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, δηλαδή την ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, καλώντας το μεγάλο κεφάλαιο σε «κοινή δράση» για την επίτευξη ενός «νέου αναπτυξιακού προτύπου» που «θα του εξασφαλίσει ισχυρά επενδυτικά και φορολογικά κίνητρα για νέες επενδύσεις»...

Ο Γ. Παπακωνσταντίνου επέκρινε επίσης τη ΝΔ:

--«Που αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 100 δισ. ευρώ»,ξεχνώντας προφανώς ότι το ΠΑΣΟΚ το αύξησε κατά 73 δισ. ευρώ. Μια αύξηση που οφείλεται στο πλήθος των οικονομικών ενισχύσεων που πρόσφεραν στο κεφάλαιο οι «γαλαζοπράσινες» κυβερνήσεις.

--«Οτι έκανε τη μεγαλύτερη φοροεπιδρομή στα μεσαία εισοδήματα»,αλλά έκρυψε ότι την περίοδο 2000 - 2004 επί ΠΑΣΟΚ οι φόροι των φυσικών προσώπων από το ποσοστό του 51,81% των συνολικών φόρων που εισπράττει το κράτος έφτασαν στο 62,24%!

Σήμερα συνεδριάζει το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ για να επικυρώσει τα ψηφοδέλτια του κόμματος. Ερώτημα παραμένει πού θα είναι υποψήφιος ο Κ. Σημίτης, ενώ ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου δήλωσε ότι δε θα συμμετάσχει στις εκλογές, όπως έπραξε και το 2007.

Τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας είναι το ευαγγέλιο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Μόνο αντίπαλο δέος είναι το ΚΚΕ και η πολιτική του

Τόσο η κυβέρνηση ΝΔ, όσο και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε διαδικασία κλιμάκωσης του εμπαιγμού, βάζοντας στην ατζέντα της προεκλογικής αντιπαράθεσης ορισμένες πτυχές της φορολογικής πολιτικής που εφάρμοσαν ή που σκοπεύουν να εφαρμόσουν στο επόμενο διάστημα. Με μισές αλήθειες και συσκότιση της πραγματικότητας, επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν και να κοροϊδέψουν τα λαϊκά στρώματα σε σχέση με το χαρακτήρα της βαθιάς ταξικής πολιτικής, την οποία και οι δυο υπηρετούν.

Στην προεκλογική ατζέντα τους, μπήκαν ο (δήθεν) Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (ΦΜΑΠ) που εφαρμοζόταν ήδη από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε από τη ΝΔ μέχρι και το 2007 όταν «αντικαταστάθηκε» από το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ). Ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαθανασίου σημείωσε ότι ο ΦΜΑΠ ουδέποτε απέφερε σημαντικά έσοδα στο Δημόσιο και ότι τα έσοδα για το 2007 ήταν μόλις 227 εκατ. ευρώ, όταν από το ΕΤΑΚ των Νομικών Προσώπων (επιχειρήσεις) τα έσοδα έφθασαν τα 300 εκατ. ευρώ. Από την πλευρά της, η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Λ. Κατσέλη δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση, θα καταργήσει το ΕΤΑΚ και θα φορολογήσει τη μεγάλη ακίνητη περιουσία με «προοδευτικό τρόπο και με αύξηση του αφορoλόγητου».

Ολα τα παραπάνω είναι προεκλογικές φούσκες που δεν αντέχουν σε απολύτως καμιά κριτική. Από το ΦΜΑΠ (που εφαρμόστηκε από το ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2004 και στη συνέχεια από τη ΝΔ μέχρι το 2007) υπήρχε σωρεία προκλητικών εξαιρέσεων, όπως για τραπεζίτες, βιομήχανους, μεγαλοξενοδόχους, την εκκλησιαστική περιουσία και για άλλες μερίδες του πλούτου, που «απλά» δεν πλήρωναν.

Με το ΕΤΑΚ, η ΝΔ ήρθε να ενοποιήσει τους φόρους, επιβαρύνοντας με το δικό της τρόπο τη μικρή ακίνητη περιουσία και συμπληρώνοντας την αντιλαϊκή πολιτική. Στο μεταξύ, είχε προχωρήσει και σε μείωση του φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη κατά 10 ολόκληρες μονάδες (25% από 35% που το είχε αφήσει το ΠΑΣΟΚ). Γεγονός είναι ότι οι μερίδες της πλουτοκρατίας, είτε με ΝΔ είτε με ΠΑΣΟΚ, έχουν στη διάθεσή τους και επιπλέον ελαφρύνσεις, έτσι ώστε να φορολογούνται με ποσοστό συντριπτικά χαμηλότερο από τους κάθε φορά επίσημους συντελεστές.

«Μισόλογα» εκστομίζουν και οι δυο τους και για τη φορολογική κλίμακα μισθωτών και συνταξιούχων. Είναι, όμως, φανερό ότι και οι δυο ομονοούν ακόμη και στις λεπτομέρειες. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ κάνει λόγο για «ενιαία, προοδευτική κλίμακα για όλα τα εισοδήματα και όλες τις αμοιβές», επισημαίνοντας ότι οι «τόκοι των καταθέσεων θα συνεχίσουν να φορολογούνται αυτοτελώς». Και η ΝΔ πρόκειται να καταργήσει την αυτοτελή φορολόγηση που ισχύει σε ορισμένες κατηγορίες εισοδημάτων.

Είναι πασίγνωστο ότι οι τράπεζες θησαυρίζουν από τα ποσά των τόκων που βάζουν στο χέρι, για τα οποία έχουν σωρεία από προκλητικές εναλλακτικές επιλογές, προκειμένου να φορολογούνται έναντι «πινακίου φακής». ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να τους πειράξουν. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ισχυρίζεται ότι, τάχα, θα «φορολογεί το μεγάλο πλούτο που λόγω κληρονομιάς αλλάζει χέρια». Πρόκειται για ένα ακόμη ψεύδος. Οι ισχυροί του πλούτου πάντα έχουν τους τρόπους να μην πληρώνουν ούτε δεκάρα και, βέβαια, δεν έχουν απολύτως κανένα λόγο να ανησυχούν από τέτοιου τύπου εξαγγελίες.

Η κατασκευή δήθεν «διαφορών» με το ΠΑΣΟΚ στην οικονομική πολιτική, η πλύση εγκεφάλου με ψεύτικα διλήμματα, η τεχνητή πόλωση και η κινδυνολογία θα αποτελέσουν τα όπλα που θα χρησιμοποιήσει κατά κόρο το κυβερνών κόμμα κατά την προεκλογική εκστρατεία, επιδιώκοντας να ανεβάσει τη συσπείρωση της εκλογικής βάσης και να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η κυβέρνηση, όπως επιβεβαιώθηκε και από την πρώτη προεκλογική ομιλία του Κ. Καραμανλή χτες σε συγκέντρωση ΟΝΝΕΔιτών στο Αιγάλεω, επιφυλάσσει για τον εαυτό της το ρόλο του «έμπειρου» και «τολμηρού» διαχειριστή της κυρίαρχης πολιτικής, που τάχα μιλάει με τη γλώσσα της αλήθειας, έχει ολοκληρωμένο σχέδιο και πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, αλλά και μέτρα άμεσης εφαρμογής που μπορεί να είναι δυσάρεστα αλλά είναι αναγκαία.

Αντίθετα παρουσιάζει προπαγανδιστικά το ΠΑΣΟΚ ως ανέτοιμο να κυβερνήσει επειδή τάχα δεν έχει κανένα σχέδιο, συγκεκριμένη οικονομική πολιτική ούτε συγκεκριμένες και ρεαλιστικές προτάσεις, χρησιμοποιώντας για το σκοπό αυτό τις αντιφατικές δηλώσεις των στελεχών του. Αδυνατώντας να εντοπίσει οποιαδήποτε διαφορά ουσίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής με το ΠΑΣΟΚ, ο πρωθυπουργός προσπάθησε να αναδείξει τις διαφορές στο ύφος και τον τρόπο διαχείρισης του ευρωμονόδρομου.

«H δική μας πλευρά περιγράφει τη δύσκολη πραγματικότητα στους πολίτες. Με δεδομένες τις συνέπειες της διεθνούς κρίσης, ξεκαθαρίζουμε, μακριά από ωραιοποιήσεις και αυταπάτες, ότι έχουμε μπροστά μας δυο δύσκολα χρόνια», τόνισε, επαναλαμβάνοντας το παραμύθι ότι «η πολιτική μας είναι αναγκαία, δεν είναι ευχάριστη». Η κρίσιμη, όπως τη χαρακτήρισε, διαφορά με το ΠΑΣΟΚ είναι η εξής: «Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτείνει μόνο ευχάριστα μέτρα και δίνει υποσχέσεις προς όλους. Στην ουσία δεν έχει οικονομική πολιτική!» αποφάνθηκε, συμπληρώνοντας ότι «η ανευθυνότητα και τα ευχολόγια δεν συνιστούν πολιτική. Αποτελούν δημαγωγία. Και οδηγούν τον τόπο μόνο σε αδιέξοδα».

Το ξεκάθαρο δίλημμα, κατά τον πρωθυπουργό, είναι: «Θα αντιμετωπίσουμε την κρίση με υπεύθυνη πολιτική και συγκεκριμένα μέτρα, ή με ανευθυνότητα και ευχάριστες γενικολογίες;». Παράλληλα, κάλεσε όλα τα κόμματα να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να πουν τα πράγματα με το όνομά τους, φροντίζοντας όμως να θέσει τα διλήμματα που είτε υπαγορεύονται από το μονόδρομο της εφαρμοζόμενης πολιτικής είτε αντιστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα: «Περιορισμός στις δαπάνες του δημοσίου, ή έκρηξη στο δημόσιο χρέος, που θα γονατίσει τη χώρα; Πάταξη της φοροδιαφυγής, ή διεύρυνση της αδικίας σε βάρος εκείνων που πληρώνουν τους φόρους τους; Ασφαλιστική μεταρρύθμιση ή τα νιάτα χωρίς προοπτική σύνταξης; Δραστικά μέτρα απέναντι στη μη νόμιμη μετανάστευση, ή ανοχή στους σύγχρονους δουλέμπορους;».

Ολοφάνερη ήταν η αδυναμία του Κ. Καραμανλή να αναφέρει κάποιο «θετικό» απολογισμό της πολιτικής που εφάρμοσε τα προηγούμενα χρόνια, τόσο για τα λαϊκά στρώματα που ζουν στις εργατογειτονιές του Λεκανοπεδίου όσο και για τη νεολαία στην οποία απευθυνόταν. Προχώρησε σε μια υποκριτική αυτοκριτική λέγοντας πως δε θα ισχυριστεί ότι δόθηκαν λύσεις σε όλα τα προβλήματα της ευρύτερης περιοχής της Δυτικής Αθήνας, αλλά αμέσως μετά δε δίστασε να ισχυριστεί ότι «σίγουρα όμως έγινε σημαντικό έργο που βελτιώνει την ποιότητα ζωής»(!).

Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη (Γ. Σουφλιάς, Ντ. Μπακογιάννη) κάλεσαν χτες το ΠΑΣΟΚ «να παρακολουθήσει το επίπεδο του διαλόγου» που εγκαινίασε ο Κ. Καραμανλής από τη ΔΕΘ και να μιλήσει συγκεκριμένα για τα (αντιλαϊκά) μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Την εκτίμηση ότι αυτές οι εκλογές είναι αβέβαιες εξέφρασε ο Γ. Αλογοσκούφης, επαναφέροντας την πρότασή του για συγκυβέρνηση μεταξύ των δύο μεγάλων στην περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία. «Δεν είμαι από αυτούς που ξορκίζουν το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης. Αλλά είναι πολύ δύσκολο να γίνει στην Ελλάδα. Αν βρεθούν συγκλίσεις και γίνει το θαύμα, θα μπορούσε να υπάρχει για ένα περιορισμένο διάστημα. Δεν είναι μόνιμη λύση η συγκυβέρνηση», είπε χαρακτηριστικά (στο «Κανάλι 1»).

Eurokinissi

Ο τρόπος που στήνεται η τηλεμαχία είναι μέρος της συνολικής μεθόδευσης να προσαρμοστεί η προεκλογική αντιπαράθεση στις ανάγκες του δικομματισμού

-- Το ντιμπέιτ πρέπει να διεξαχθεί με τη συμμετοχή των επικεφαλής όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων. Τηλεμαχία μόνο μεταξύ των Καραμανλή - Παπανδρέου σημαίνει το διαχωρισμό των κομμάτων σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας και είναι ανισότιμη.

-- Το ντιμπέιτ πρέπει να διεξαχθεί με όρους που θα καθιστούν τη συζήτηση ουσιαστική, θα περιέχει ίδιες ερωτήσεις σε όλους, ενώ θα δίνεται και η δυνατότητα ανταπάντησης.

-- Σε περίπτωση που υπάρξει μία επανάληψη των προηγούμενων ντιμπέιτ ή παραλλαγής τους, θα βρίσκεται σε κραυγαλέα αντίθεση με την κυρίαρχη γνώμη - και την πλειοψηφία των δημοσιογράφων - που τα έχουν απορρίψει ως παράλληλους στημένους μονολόγους.

Αμέσως μετά τη συνεδρίαση της διακομματικής, ο Μάκης Μαΐλης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Επαναλάβαμε προτάσεις που είχαμε κάνει και προηγούμενες φορές σχετικά με τη διεξαγωγή του ντιμπέιτ. Τονίσαμε όμως κάτι το οποίο είναι το κυριότερο, το γενικότερο κλίμα αποπροσανατολισμού το οποίο επιχειρείται με τη συμπαιγνία και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε εκφράσει και εκφράζουμε την πλήρη διαφωνία μας στη συζήτηση μεταξύ Καραμανλή - Παπανδρέου. Θεωρούμε ότι εκείνο που κρίνεται στις εκλογές δεν είναι ποιος θα είναι πρωθυπουργός, αλλά κρίνονται οι πολιτικές όλων των κομμάτων και το προηγούμενο διάστημα και σήμερα όπως επίσης και το μοίρασμα του τηλεοπτικού χρόνου, όπου τη μερίδα του λέοντος κατέλαβαν και πάλι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, μιλάμε για όρους ανισοτιμίας, για όρους σε πολλές περιπτώσεις αποκλεισμού του ΚΚΕ από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και, όπως είπα, και για το ντιμπέιτ των δύο. Επιφυλασσόμαστε για τη θέση την οποία θα κρατήσουμε ως Κόμμα».

ΛΕΥΚΩΣΙΑ._

Αρχίζει σήμερα ο δεύτερος κύκλος των απευθείας συνομιλιών για το Κυπριακό, μεταξύ του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, μετά από μία βδομάδα αναβολής, λόγω της εμπλοκής που σημειώθηκε για την επίσκεψη στην κατεχόμενη Μόρφου μέσω του οδοφράγματος του Λιμνίτη, στους εορτασμούς του Αγίου Μάμα. Η δεύτερη φάση των συνομιλιών, βρίσκει τεταμένο το κλίμα στην ελληνοκυπριακή πλευρά καθώς ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ που μετέχουν στην κυβέρνηση επιτίθενται με τις θέσεις τους στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ασκώντας κριτική για τη διαπραγματευτική του τακτική και κατηγορώντας τον για υποχωρήσεις. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και το ΔΗΣΥ, το οποίο επικρίνει το Δ. Χριστόφια για «έλλειψη στρατηγικής».

Ο Δ. Χριστόφιας μιλώντας χτες στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια στην Ιταλία, όπου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη, σημείωσε ότι μέχρι τώρα υπήρξαν «συγκλίσεις σε ορισμένα ζητήματα, αλλά διαπιστώθηκαν και σοβαρές αποκλίσεις σε πολύ σημαντικές πτυχές του Κυπριακού. Η τουρκοκυπριακή πλευρά συχνά θέτει στο τραπέζι απόψεις που ξεφεύγουν από το συμφωνημένο πλαίσιο».

Τόνισε πως για ν' ανοίξει ο δρόμος προς τη λύση χρειάζεται να ικανοποιηθούν τρεις προϋποθέσεις: Πρώτον, ν' αλλάξει πολιτική η Αγκυρα και να επιτρέψει στον Μ. Ταλάτ να διαπραγματευτεί ουσιαστικά στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου λύσης. Δεύτερον, η τουρκοκυπριακή πλευρά να καταθέτει στο τραπέζι των συνομιλιών προτάσεις και θέσεις που προάγουν και εξυπηρετούν το στόχο της ομοσπονδίας και όχι προτάσεις που παραπέμπουν σε συνομοσπονδιακές προσεγγίσεις. Και τρίτον, η διεθνής κοινότητα να στρέψει την επιρροή της πάνω στην Τουρκία. Οπως υπογράμμισε ο Δ. Χριστόφιας, η ενότητα της Κύπρου προϋποθέτει «αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, των εποίκων και το σεβασμό της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι μετά από συνάντησή του με τον Κύπριο πρόεδρο, υποστήριξε ότι η Τουρκία αν θέλει να προχωρήσει στην ευρωπαϊκή της πορεία και να εκσυγχρονισθεί θα πρέπει να παραμερίσει το εμπόδιο που λέγεται Κύπρος, την κατοχή δηλαδή μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την ίδια στιγμή ο Τουρκοκύπριος ηγέτης σε συνέντευξή του στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων, απέκλεισε ενδεχόμενη αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων ακόμα και σε περίπτωση λύσης.

«Πολύ επικίνδυνη» χαρακτηρίζεται η υπόθεση της απαγωγής Ελληνα, μέλους Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης (ΜΚΟ), από ομάδα ενόπλων την περασμένη Τρίτη στο Πακιστάν. Από το περιστατικό προκύπτουν τεράστια ερωτηματικά, στα οποία το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών απέφυγε χτες να απαντήσει «για προφανείς λόγους», όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου Γρ. Δελαβέκουρας. Ο Ελληνας απήχθη στην περιοχή Τσιτράλ του βόρειου Πακιστάν, στα σύνορα με το Αφγανιστάν. Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά, περισσότεροι από 12 ένοπλοι εισέβαλαν την περασμένη Τρίτη στο σπίτι του, στην κοιλάδα Καλάς, και τον απήγαγαν αφού προηγουμένως σκότωσαν έναν αστυνομικό φρουρό. Οι ένοπλοι απήγαγαν και έναν Πακιστανό βοηθό του, τον οποίο στη συνέχεια άφησαν ελεύθερο. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ο Ελληνας ζει στην κοιλάδα Καλάς μαζί με τη σύζυγό του τα τελευταία 15 χρόνια και ασχολείται με πολιτιστικά θέματα και θέματα της κοινότητας. Η αγγλόφωνη εφημερίδα «Dawn» έγραψε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι απαγωγείς τον έχουν μεταφέρει στη γειτονική επαρχία Νουριστάν του Αφγανιστάν.

Eurokinissi

Ο έγκαιρος εντοπισμός του εκλογικού τμήματος όπου ψηφίζει ο καθένας και η εξασφάλιση με κάθε μέσο της μετακίνησης των ετεροδημοτών είναι όροι απαραίτητοι για να δοθεί με επιτυχία η μάχη για το δυνάμωμα του ΚΚΕ

Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Ελληνες πολίτες που:

• Εχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους (δηλαδή όσοι έχουν γεννηθεί μέχρι και το έτος 1991).
• Είναι εγγεγραμμένοι σε εκλογικό κατάλογο δήμου ή κοινότητας της χώρας και δεν έχουν στερηθεί το εκλογικό τους δικαίωμα με δικαστική απόφαση. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική.

Εξαιρούνται αυτής της υποχρέωσης όσοι είναι πάνω από εβδομήντα (70) ετών και όσοι κατά την ημέρα της ψηφοφορίας βρίσκονται στο εξωτερικό. Επίσης, εξαιρούνται οι ετεροδημότες που έχουν γραφτεί στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών αλλά δεν κατέστη δυνατή η σύσταση ειδικού εκλογικού τμήματος ετεροδημοτών, λόγω μη συμπληρώσεως σε όλη την εφετειακή περιφέρεια του αριθμού των σαράντα (40) τουλάχιστον ετεροδημοτών εκλογέων της ίδιας εκλογικής περιφέρειας.

Δικαίωμα του εκλέγεσθαι (δηλαδή να θέσουν υποψηφιότητα για βουλευτές) έχουν όλοι οι Ελληνες και Ελληνίδες πολίτες, που έχουν συμπληρώσει κατά την ημέρα των εκλογών το 25ο έτος της ηλικίας τους και δεν έχουν στερηθεί τα εκλογικά τους δικαιώματα.

Οι δικαστικοί, οι δημόσιοι γενικά πολιτικοί υπάλληλοι και οι κληρικοί ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα, είτε στην εκλογική περιφέρεια στο δήμο ή κοινότητα της οποίας είναι εγγεγραμμένοι, είτε στον τόπο διαμονής τους με την ιδιότητα του ετεροδημότη εκλογέα ψηφίζοντας τους συνδυασμούς και τους υποψήφιους της εκλογικής περιφέρειας που είναι εγγεγραμμένοι.

Οι δικαστικοί αντιπρόσωποι ψηφίζουν στο εκλογικό τμήμα στο οποίο ασκούν τα καθήκοντά τους, τους υποψήφιους της εκλογικής περιφέρειας στην οποία υπάγεται το εκλογικό τμήμα.

Οι εκλογείς που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία, στο Πυροσβεστικό Σώμα, στις Ενοπλες Δυνάμεις και στο Λιμενικό Σώμα εγγράφονται σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους και ψηφίζουν στον τόπο που υπηρετούν την ημέρα της ψηφοφορίας τους συνδυασμούς ή μεμονωμένους υποψήφιους της εκλογικής περιφέρειας στην οποία εδρεύει η υπηρεσία τους.

Οι Ελληνες ναυτικοί που υπηρετούν σε πλοία με Ελληνική σημαία και έχουν εγγραφεί σε ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, θα ψηφίσουν τους συνδυασμούς και τους υποψήφιους της εκλογικής περιφέρειας που υπάγεται το εκλογικό τμήμα στο οποίο θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Η αναγνώρισή τους ενώπιον της Εφορευτικής Επιτροπής γίνεται, με την επίδειξη του ναυτικού τους φυλλαδίου.

Στις βουλευτικές εκλογές ισχύει ο σταυρός προτίμησης, που σημαίνει ότι ο ψηφοφόρος μπορεί να βάζει σταυρό στον υποψήφιο βουλευτή προτίμησής του. Τα ψηφοδέλτια που δεν φέρουν σταυρό προτίμησης είναι έγκυρα και η ψήφος πηγαίνει υπέρ του κόμματος.

Οι ψηφοφόροι μπορούν να σταυροδοτήσουν στο ψηφοδέλτιο προτίμησής τους έναν ή και περισσότερους υποψηφίους, ανάλογα με τον αριθμό των βουλευτών που εκλέγει η εκλογική τους περιφέρεια.

Συγκεκριμένα:

Μέχρι δύο (2) σταυρούς μπορούν να βάλουν οι ψηφοφόροι των εκλογικών περιφερειών: Εβρου, Καβάλας, Β΄ Θεσσαλονίκης, Σερρών, Πέλλης, Ημαθίας, Πιερίας, Κοζάνης, Ιωαννίνων, Μαγνησίας, Τρικάλων, Καρδίτσας, Ηλείας, Φθιώτιδος, Βοιωτίας, Ευβοίας, Α΄ Πειραιώς, Κορινθίας, Μεσσηνίας, Δωδεκανήσου, Χανίων.

Μέχρι τρεις (3) σταυρούς μπορούν να βάλουν οι ψηφοφόροι των εκλογικών περιφερειών: Λαρίσης, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Β΄ Πειραιώς, Αττικής, Ηρακλείου.

Μέχρι τέσσερις (4) σταυρούς μπορούν να βάλουν οι ψηφοφόροι των εκλογικών περιφερειών: Α΄ Θεσσαλονίκης, Α΄ Αθηνών, Β΄ Αθηνών.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα κωλύματα εκλογιμότητας. Συγκεκριμένα, για να μπορεί να ανακηρυχθεί κάποιος υποψήφιος βουλευτής και να μπει σε ψηφοδέλτιο πρέπει να έχει παραιτηθεί από άλλες ιδιότητες, όπως: έμμισθοι δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι του Δημοσίου, υπάλληλοι των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), υπάλληλοι των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), οι υπηρετούντες (επαγγελματικά στελέχη) στα Σώματα Ασφαλείας και στις Ενοπλες Δυνάμεις, οι δήμαρχοι, πρόεδροι κοινοτήτων, αντιδήμαρχοι, αντινομάρχες, έπαρχοι.

Οι αιρετοί νομάρχες δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν βουλευτές κατά τη διάρκεια της θητείας τους για την οποία εξελέγησαν, ακόμα κι αν παραιτηθούν. Ακόμα, πρέπει να παραιτηθούν όσοι είναι: διοικητές, υποδιοικητές, πρόεδροι Διοικητικών Συμβουλίων ή διευθύνοντες ή εντεταλμένοι σύμβουλοι ΝΠΔΔ, κρατικών Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, δημοσίων επιχειρήσεων, επιχειρήσεων τη διοίκηση των οποίων ορίζει το Δημόσιο είτε άμεσα (με διοικητική πράξη) είτε έμμεσα (ως μέτοχος) και επιχειρήσεων των ΟΤΑ. Από τα κωλύματα εξαιρούνται οι καθηγητές των ΑΕΙ, οι οποίοι μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα και να εκλεγούν χωρίς να παραιτηθούν.

Ειδική άδεια απουσίας από την εργασίας τους, ούτως ώστε να διευκολυνθούν στην άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος δικαιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι. Η άδεια αυτή δεν συνυπολογίζεται στο χρόνο της κανονικής άδειας που δικαιούται κάθε δημόσιος υπάλληλος και, σύμφωνα με την εγκύκλιο, χορηγείται ως εξής:

1. Για τους υπαλλήλους για τους οποίους δεν εφαρμόζεται πενθήμερη βδομάδα εργασίας

• Οσοι μετακινηθούν για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος σε απόσταση 100 - 200 χιλιομέτρων θα λάβουν άδεια μιας (1) εργάσιμης ημέρας.
• Οσοι μετακινηθούν σε απόσταση 201 - 400 χιλιομέτρων θα λάβουν άδεια δύο (2) εργασίμων ημερών.
• Οσοι μετακινηθούν σε απόσταση 401 χιλιομέτρων και πάνω θα λάβουν άδεια τριών (3) εργασίμων ημερών, εφόσον κινηθούν εξ ολοκλήρου οδικώς, με βάση την υπεύθυνη δήλωσή τους.
• Οσοι μετακινηθούν σε νησιά, για τα οποία δεν υπάρχει οδική πρόσβαση, ο αριθμός των ημερών αδείας που θα λάβουν θα εξετάζεται κατά περίπτωση, ανάλογα με την απόσταση και τις ειδικές συνθήκες μετακίνησης, χωρίς ωστόσο η άδεια αυτή να υπερβαίνει τις τρεις (3) εργάσιμες ημέρες.

2. Για τους υπαλλήλους για τους οποίους εφαρμόζεται πενθήμερη βδομάδα εργασίας

• Οσοι μετακινηθούν για την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος σε απόσταση 200 - 400 χιλιομέτρων θα λάβουν άδεια μιας (1) εργάσιμης ημέρας.
• Οσοι μετακινηθούν σε απόσταση 401 χιλιομέτρων και πάνω θα λάβουν άδεια δύο (2) εργασίμων ημερών, εφόσον κινηθούν εξ ολοκλήρου οδικώς, με βάση την υπεύθυνη δήλωσή τους.
• Οσοι μετακινηθούν σε νησιά, για τα οποία δεν υπάρχει οδική πρόσβαση, ο αριθμός των ημερών αδείας που θα λάβουν θα εξετάζεται κατά περίπτωση, ανάλογα με την απόσταση και τις ειδικές συνθήκες μετακίνησης, χωρίς ωστόσο η άδεια αυτή να υπερβαίνει τις τρεις (3) εργάσιμες ημέρες.

Με την ίδια διαδικασία και προϋποθέσεις είναι δυνατό να χορηγείται ειδική άδεια απουσίας με αποδοχές στο προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου του δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και στο προσωπικό των υπόλοιπων νομικών προσώπων του δημοσίου τομέα οποιασδήποτε κατηγορίας, κλάδου και σχέσης εργασίας. Με βάση την εκλογική νομοθεσία, οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα εργάζονται την ημέρα των εκλογών δικαιούνται ειδικής άδειας ώστε να πάνε να ψηφίσουν και να επιστρέψουν και πάλι στην εργασία τους.

Με θέμα την πορεία της προετοιμασίας για τις εκλογές συνεδρίασε χτες η Κυβερνητική Επιτροπή. Σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο, ολοκληρώθηκε ο προσδιορισμός των ειδικών εκλογικών τμημάτων ετεροδημοτών (342 συνολικά εκ των οποίων 261 αμιγή και 81 μικτά) όλης της χώρας και η κατανομή των ετεροδημοτών σε αυτά, ενώ τις προσεχείς ημέρες θα αρχίσει η εκτύπωση των ειδικών καταλόγων ετεροδημοτών κατά τμήμα και η αποστολή τους στις Νομαρχίες. Για τα εκλογικά τμήματα, ο υπουργός είπε θα είναι τα ίδια με αυτά των ευρωεκλογών προσαρμόζοντας τους ψηφίζοντες σε κάθε ένα από αυτά με βάση τους αναθεωρημένους εκλογικούς καταλόγους με τους οποίους θα διεξαχθούν οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές.

Επίσης, στις βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου θα εφαρμοσθεί, πιλοτικά, η μετάδοση των εκλογικών αποτελεσμάτων, από τους δικαστικούς αντιπροσώπους, μέσω κινητού τηλεφώνου, στη Β' Θεσσαλονίκης και σε περίπου 4.000 εκλογικά τμήματα της χώρας, δηλαδή σε ποσοστό πάνω από του 20% των εκλογικών τμημάτων. Θυμίζουμε ότι η μετάδοση των αποτελεσμάτων μέσω κινητού είχε εφαρμοστεί, για πρώτη φορά, πιλοτικά, στις ευρωεκλογές, μόνο στη Β' Περριφέρεια Θεσσαλονίκης.

Οι εκλογείς για να ψηφίσουν πρέπει να έχουν μαζί τους αποδεικτικό των στοιχείων ταυτότητάς τους (Αστυνομική ταυτότητα, διαβατήριο, άδεια οδήγησης, ατομικό βιβλιάριο υγείας). Ολοι οι ψηφοφόροι μπορούν να ενημερώνονται για το εκλογικό τμήμα που θα ψηφίσουν:

• Με την έκδοση και δημοσίευση της σχετικής απόφασης του οικείου Νομάρχη το αργότερο δεκαπέντε (15) ημέρες μετά την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, δηλαδή μέχρι τις 22 Σεπτέμβρη, η οποία γνωστοποιείται στους δήμους και τις κοινότητες του νομού.
• Στην ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών (www.ypes.gr), στην ενότητα «Εκλογές» - «Μάθε πού ψηφίζεις».
• Να τηλεφωνούν στο 1500 (σχετικές πληροφορίες θα δίνονται τις προσεχείς ημέρες).

Στιγμιότυπο από εξόρμηση της ΟΓΕ

«Εργαζόμενες, άνεργες, νέες,

Γυναίκες του μικρομάγαζου, φτωχές αγρότισσες και συνταξιούχες,

Γυναίκες του καθημερινού μόχθου,

Στις 4 Οκτώβρη, μπροστά στην κάλπη, μας δίνεται η ευκαιρία να τιμωρήσουμε τα κόμματα που με τις πολιτικές τους μας κάνουν αναλώσιμο γρανάζι στις κερδοσκοπικές μηχανές τους, που διατηρούν την πολλαπλή καταπίεση των γυναικών, για να είναι πολλαπλά κερδοφόρο το κεφάλαιο.

Ολες οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις τους πέρασαν πρώτα πάνω από τα δικαιώματα των γυναικών στη δουλειά, στη συνταξιοδότηση, στην κοινωνική και πολιτική ζωή, στη μητρότητα.

Αντί για μόνιμη και σταθερή δουλειά με όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα, τις έσπρωξαν στη μερική απασχόληση και στο ωρομίσθιο, με την τρομοκρατία να οργιάζει στους χώρους δουλειάς, μπροστά στη λαίλαπα της ανεργίας που μαστίζει ιδιαίτερα τις γυναίκες και τη νεολαία.

Το πανό Συλλόγων της Ομοσπονδίας σε συγκέντρωση του ταξικού κινήματος στο πλαίσιο της ΔΕΘ

Κατάργησαν την 5ετία που έπαιρναν νωρίτερα σύνταξη οι γυναίκες με ανήλικο ή ανάπηρο παιδί.

Η ακρίβεια, οι φωτιές και οι πλημμύρες φέρνουν τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας σε απόγνωση.

Η δημιουργία οικογένειας και η απόκτηση έστω και ενός παιδιού γίνονται απαγορευτικά για τις νέες γυναίκες.

Αρχίζει η σχολική χρονιά με τα πάγια και διαχρονικά προβλήματα στην Παιδεία και με την αυξανόμενη οικονομική επιβάρυνση για τις λαϊκές οικογένειες. Χιλιάδες παιδιά έμειναν και φέτος έξω από τους παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς.

Οι ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό στην προσχολική αγωγή υποβαθμίζουν την παροχή της και ιδιαίτερα φέτος, σε συνθήκες πανδημίας γρίπης, υπονομεύουν την υγεία παιδιών και προσωπικού.

Οι μητέρες της χώρας μας, οι έγκυες γυναίκες, παραμένουν έντρομες μπροστά στην πανδημία της "νέας γρίπης", γνωρίζοντας από πρώτο χέρι την ανεπάρκεια των δημόσιων υπηρεσιών και των ασφαλιστικών ταμείων για εξωνοσοκομειακή φροντίδα, για πρόληψη και δημόσια υγεία. Το ναι ή το όχι στο εμβόλιο που ετοίμασαν εσπευσμένα οι πολυεθνικές του φαρμάκου για περισσότερα κέρδη θα το μάθουν από τους ειδήμονες των τηλεπαραθύρων και όχι υπεύθυνα από την κυβέρνηση;

Γιατί μας ζητούν ισχυρή και αυτοδύναμη κυβέρνηση;

Για να μπορούν ανενόχλητα να χειροτερεύουν τις εργασιακές σχέσεις, να κόβουν μεροκάματα και συντάξεις, να απολύουν, να αποτελειώνουν ό,τι απέμεινε από τον κοινωνικό χαρακτήρα και τα δικαιώματα της Κοινωνικής Ασφάλισης, να ιδιωτικοποιήσουν παραπέρα την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια, να παγιώσουν τις 65 και 70 ώρες δουλειάς τη βδομάδα, να καταργήσουν την κυριακάτικη αργία, αρκεί να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου.

Η ΟΓΕ καλεί τις γυναίκες που μοχθούν καθημερινά στην πόλη και στην ύπαιθρο να μην υποκύψουν στην ιδεολογική τρομοκρατία της ακυβερνησίας.

Τα κόμματα του ευρωμονόδρομου έτσι ή αλλιώς θα κάνουν κυβέρνηση γιατί έχουν ανεξόφλητες επιταγές προς την ΕΕ και το μεγάλο κεφάλαιο.

Θέλουν ισχυρή κυβέρνηση για να μπει ο λαός και το κίνημά του στη γωνία και να αποδεχτεί τους ευρωμονόδρομους της ανεργίας, της φτώχειας, της μερικής δουλειάς και της μερικής ζωής.

Οι εκλογές του Οκτώβρη δίνουν την ευκαιρία στις γυναίκες να πάψουν να είναι θεατές στη ζωή και να γίνουν πρωταγωνίστριες, να πιστέψουν στη δύναμή τους και να βάλουν το δικό τους λιθαράκι για να αρχίσει να αλλάζει και η ζωή τους και η ζωή των παιδιών τους. Να τιμωρήσουν με την ψήφο τους αυτούς που εφάρμοσαν τα μέτρα αλλά και αυτούς που δεν αντέδρασαν σε αυτά, που καλλιεργούν τη μοιρολατρία, που εντείνουν την ανισοτιμία τους.

Οι γυναίκες του μόχθου μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή των συσχετισμών, ώστε από καλύτερες θέσεις να μπορεί το ριζοσπαστικό κίνημα να αντεπιτεθεί στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων που έρχονται.

Στις εκλογές του Οκτώβρη οι εργαζόμενες, οι άνεργες, οι νέες, οι γυναίκες του μικρομάγαζου και της φτωχής αγροτιάς ήρθε η ώρα να κάνουν το βήμα, με την ψήφο τους να τιμωρήσουν τους υπαίτιους και με τους αγώνες τους να δυναμώσουν το ταξικό εργατικό, το ριζοσπαστικό γυναικείο και γενικότερα το λαϊκό κίνημα της χώρας μας. Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος για να απαιτήσουμε τα δικαιώματα Ελληνίδων και μεταναστριών γυναικών.

Στη σταθερή και μόνιμη εργασία με μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.

Απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία. Για άλλες υπηρεσίες να απαγορεύεται η νυχτερινή εργασία των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της λοχείας. Για ορισμένα επαγγέλματα, π.χ., το επάγγελμα της νοσηλεύτριας, να ισχύει η απαγόρευση της νυχτερινής δουλειάς από τη διαπίστωση της εγκυμοσύνης και για όλη την προσχολική ηλικία των παιδιών. Εφαρμογή του νόμου για την απαγόρευση της απόλυσης εγκύου.

Στη δημόσια καθολική Κοινωνική Ασφάλιση που να εγγυάται αξιοπρεπή σύνταξη (στο 80% του τελευταίου μισθού) στα 55 χρόνια και στα 50 γι' αυτές που δουλεύουν στα ανθυγιεινά επαγγέλματα. Η θετική διάκριση για τις γυναίκες της πενταετούς διαφοράς στα χρόνια της συνταξιοδότησης αποτελεί δικαίωμα που πηγάζει από την ανισότιμη θέση τους στην εκμεταλλευτική κοινωνία και από τις ιδιαίτερες απαιτήσεις λόγω του αναπαραγωγικού τους ρόλου.

Αδειες κυήσεως, τοκετού και γαλουχίας ίδιες για όλες τις εργαζόμενες γυναίκες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες. Δύο μήνες πριν και έξι μήνες μετά από τον τοκετό, με πλήρεις αποδοχές και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Επιπλέον ένα χρόνο άδεια (για τη μητέρα ή τον πατέρα) με αποδοχές για κάθε παιδί με πλήρη ιατροφαρμακευτική και ασφαλιστική κάλυψη.

Μειωμένα ωράρια μέχρι τα παιδιά να πάνε στην 1η Δημοτικού.

Να αυξηθούν οι γονικές άδειες σε περιπτώσεις ασθενείας του παιδιού ή εκπαιδευτικής παρακολούθησής του.

Τα μέλη των μονογονεϊκών οικογενειών να εργάζονται μόνο πρωινό ωράριο εργασίας μέχρι τα παιδιά να φτάσουν στην ηλικία των 10 ετών. Μειωμένο ωράριο εργασίας κατά 2 ώρες για τις μονογονεϊκές οικογένειες με ανάπηρα παιδιά και αυξημένη κατά μια εβδομάδα η καλοκαιρινή άδεια.

Στο αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για τον κλάδο υγείας, της συμμετοχής στις εργαστηριακές και λοιπές εξετάσεις και τα φάρμακα, καθώς και τα έξοδα της Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΙΥΑ).

Στην πλήρη κάλυψη των αναγκών της Υγείας με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Πρωτοβάθμια Υγεία που θα στηρίζεται σε δημόσια δωρεάν Κέντρα Υγείας στις πόλεις και στην ύπαιθρο. Δημιουργία δημόσιων δωρεάν γυναικολογικών και μαιευτικών κλινικών με επάρκεια κρεβατιών. Κεντρικός είναι ο ρόλος του οικογενειακού γιατρού και παιδιάτρου ενταγμένων στο Δημόσιο Κέντρο Υγείας, όπως και των υπηρεσιών Οικογενειακού Προγραμματισμού.

Ουσιαστικά μέτρα για την υγεία και ασφάλεια στους χώρους δουλειάς. Υπεράσπιση και επέκταση των ΒΑΕ στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις και ανάγκες. Ιδιαίτερο βάρος στην πρόληψη των επαγγελματικών ασθενειών με βάση τις ιδιαιτερότητες του οργανισμού της γυναίκας και τον αυξημένο ρόλο της στην αναπαραγωγική λειτουργία.

Κρατικό δίκτυο κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Κρατικοί - δωρεάν βρεφονηπιακοί σταθμοί. Δωρεάν κρατικές παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά των εργαζομένων και των ανέργων».

Αυτό σημείωσε μεταξύ άλλων η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας χτες το πρωί σε εργαζόμενους που δουλεύουν στο εργοτάξιο του ΜΕΤΡΟ στο Βαρδάρη Θεσσαλονίκης και καταστηματάρχες της περιοχής. Τους κάλεσε συντονισμένα με το ταξικό κίνημα να δώσουν τη μάχη για την επίλυση των επιμέρους προβλημάτων τους, και παράλληλα να δυναμώσουν τον αγώνα για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. «Αυτό που αποτελεί εγγύηση για εσάς είναι η γενική πολιτική μας γραμμή και οι γενικές μας θέσεις», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα.

Επίσης, μιλώντας για τα μεγάλα έργα υποδομής που έχει ανάγκη ο τόπος, όπως αντιπλημμυρικά, αντισεισμικής θωράκισης, λαϊκής στέγης, μέσων σταθερής τροχιάς κ.ά., ξεκαθάρισε ότι πρέπει να ιεραρχούνται με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες, να γίνονται στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδιασμού από το κράτος και να μην ανατίθενται στο ιδιωτικό κατασκευαστικό κεφάλαιο για να κερδοφορεί και από την κατασκευή τους και από τη χρήση τους και από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης.

Μιλώντας στους εργάτες του Μετρό

Η Αλέκα Παπαρήγα στάθηκε ακόμα στις αρχαιολογικές ανασκαφές και στον αρχαιολογικό πλούτο που βγαίνει στην επιφάνεια, σημειώνοντας ότι πρέπει να γίνει προσεγμένη δουλειά, καταγραφή και φύλαξη, και τόνισε ότι δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στις εταιρείες, στο όνομα να προχωρήσει το έργο, να τα καταστρέψουν.

Για την έλλειψη προσωπικού και υποδομών που επικρατεί στο ίδρυμα «Αγιος Παντελεήμονας» όπου περιθάλπονται ηλικιωμένοι, παραπληγικοί, τετραπληγικοί, κατάκοιτοι και άτομα με νοητική υστέρηση, ενημέρωσαν την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, εκπρόσωποι του σωματείου εργαζομένων του ιδρύματος. Συνολικά για την εξυπηρέτηση των 350 που διαμένουν μόνιμα στο ίδρυμα και άλλων 80 που φιλοξενούνται μόνο τις πρωινές ώρες, απασχολούνται 137 εργαζόμενοι από τους οποίους οι 48 είναι νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Στη νυχτερινή βάρδια δουλεύουν μόνο 3 νοσοκόμες και 1 γιατρός.

Οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε αδιέξοδο γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο έργο τους, αφού σταθερά οι ανάγκες μεγαλώνουν και το προσωπικό μειώνεται. Οπως κατήγγειλαν, τα τεράστια κενά «αντιμετωπίζονται» από την κυβέρνηση με ελάχιστο προσωπικό που προσλαμβάνεται μέσω των προγραμμάτων stage και στην πλειοψηφία του φεύγει, επειδή δεν αντέχει την εντατικοποίηση της δουλειάς.

Από τη συνάντηση με τη διοίκηση της HELEXPO

Οι εκπρόσωποι της HELEXPO - η μετοχοποίηση της οποίας έχει αποφασισθεί - στάθηκαν ιδιαίτερα στο θέμα της μετεγκατάστασης της ΔΕΘ στην περιοχή της Σίνδου, και σημείωσαν ότι πρέπει να προχωρήσει μέσα από δημόσια επένδυση και με διαδικασίες συνοπτικές (τύπου Ολυμπιακών έργων) για να μη χαθεί το τρένο του ανταγωνισμού σε σχέση με τις άλλες βαλκανικές χώρες που μπαίνουν δυναμικά στον τομέα των εκθέσεων.

Η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε πως η ανταγωνιστικότητα είναι ένα κυνήγι που το έχουν πληρώσει πολύ οι εργαζόμενοι. Πρόσθεσε ότι με την μετεγκατάσταση της ΔΕΘ δε θα λυθούν τα προβλήματα του λαού όπως η ανεργία. Η εκθεσιακή πολιτική, σημείωσε, δεν είναι πανάκεια. Παρουσιάζοντας συνοπτικά τη θέση του ΚΚΕ για το ζήτημα της μετεγκατάστασης, είπε ότι η υλοποίηση του έργου θα πρέπει να παίρνει υπόψη τις συνολικότερες ανάγκες του νομού και της ευρύτερης περιοχής, την προστασία του φυσικού και ανθρώπινου περιβάλλοντος, την ανάγκη υλοποίησης όλων των συμπληρωματικών έργων υποδομής (σύνδεση με Μετρό, κόμβοι, κλπ.). Επίσης, ξεκαθάρισε ότι ο σημερινός χώρος της ΔΕΘ στο κέντρο της πόλης, θα πρέπει να δοθεί στο λαό και να αξιοποιηθεί ως χώρος πρασίνου - πολιτισμού.

Στις 4 Οκτώβρη η ψήφος να επενδυθεί σε αγώνες, να μην πάει χαμένη. Μοναδική εγγύηση γι' αυτό είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ και η ταυτόχρονη αποδυνάμωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το κάλεσμα απηύθυνε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα στους εργαζόμενους, στο λαό και τη νεολαία της Θεσσαλονίκης, στη διάρκεια της διήμερης περιοδείας της στην πόλη, με αφορμή τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Οπως εξήγησε, όποιο από τα δύο κόμματα κι αν έρθει στην κυβέρνηση, ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, θα κυβερνά με βάση τη στρατηγική της Λισαβόνας, το σχέδιο της ΕΕ για την ανάκαμψη των κερδών και την ανταγωνιστικότητα των Ευρωπαίων καπιταλιστών. Η Αλέκα Παπαρήγα, επικεφαλής κλιμακίου στελεχών του Κόμματος, στο οποίο συμμετείχαν ακόμα τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Κ. Αβραμόπουλος και Θ. Κωνσταντινίδης, περιόδευσε χτες σε εργοτάξιο του Μετρό, συναντήθηκε με τη διοίκηση της HELEXPO ενώ προχτές είχε συνάντηση με εκπροσώπους των εργαζομένων στο προνοιακό ίδρυμα «Αγιος Παντελεήμονας». Η επίσκεψή στη Θεσσαλονίκη ολοκληρώθηκε με την συνέντευξη Τύπου που δόθηκε χτες το μεσημέρι.

Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας βρέθηκε και πάλι στη διελκυστίνδα των πολιτικών αντιπαραθέσεων, με αφορμή την προκήρυξη πρόωρων εκλογών στις 4 Οκτώβρη. Και είναι εν τέλει απόλυτα λογικό, σε μία περίοδο διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης που έχει συμπαρασύρει στη δίνη της τις ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές οικονομίες του πλανήτη, οι οικονομικές σχέσεις και οι ακολουθούμενες οικονομικές πολιτικές να βρεθούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.

Η οπτική γωνία, με την οποία κάθε πολιτική δύναμη αντιμετωπίζει το πρόβλημα της διεθνούς κρίσης, αλλά και το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, έχει πάντα ταξική διάσταση και προσανατολισμό. Και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό σε μία κοινωνία διαιρεμένη σε τάξεις με αντιτιθέμενα και ανταγωνιστικά συμφέροντα. Η μεν αστική τάξη και οι πολιτικοί της εκφραστές, με το ταξικό τους κριτήριο, ερμηνεύουν διαφορετικά τόσο την εκδήλωση της κρίσης, όσο και τις προτεραιότητες, που, λόγω της εκδήλωσής της, τίθενται προς λύση, σε σχέση με την εργατική τάξη, η οποία ακριβώς, επειδή έχει αντίθετα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, βλέπει τα πράγματα και την εξέλιξη της δυναμικής τους με εντελώς αντίθετο τρόπο.

Αυτό, όμως, που περιπλέκει και μπερδεύει τα πράγματα, είναι ότι η αστική τάξη, ως κυρίαρχη πολιτική και οικονομική δύναμη, δεν προβάλλει τις θέσεις και τις απόψεις της, ως θέσεις και απόψεις που απηχούν τα ιδιοτελή ταξικά συμφέροντα της, αλλά, αντίθετα, για λόγους που είναι πέρα για πέρα κατανοητοί και ευδιάκριτοι, νοθεύει τον πολιτικό της λόγο και τα μηνύματα που στέλνει στην κοινωνία. Με σκοπό το στενά ιδιοτελές ταξικό της συμφέρον, να εμφανίζεται με το μανδύα του εθνικού, οι δε αποφάσεις που λαμβάνει το πολιτικό σύστημα που εκφράζει τα συμφέροντά της, να μην εμφανίζονται ως αποφάσεις πολιτικής με έντονα ταξικές αναφορές, αλλά ως αποφάσεις με διαταξικό χαρακτήρα που απευθύνονται και αφορούν το σύνολο της κοινωνίας. Ετσι, τα όποια προβλήματα αναφύονται στο συγκεκριμένο πλαίσιο των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, και οι ασκούμενες πολιτικές, να συσκοτίζονται ως προς το χαρακτήρα τους, τις αιτίες που τα δημιουργούν και τα αναπαράγουν, να φετιχοποιούνται και να εμφανίζονται ως προβλήματα εθνικής υπερταξικής εμβέλειας, τη στιγμή που είναι στενά ταξικά.

Αυτή η κατάσταση παρουσιάζεται σήμερα στον πολιτικό λόγο των κομμάτων εξουσίας (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), στην προσέγγιση που κάνουν όταν αναφέρονται στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Και τα δύο αυτά κόμματα, ενώ γνωρίζουν σε βάθος την ουσία του προβλήματος και είναι σε θέση να τα παρουσιάσουν ολόπλευρα σε όλο το βάθος και την έκταση, αποφεύγουν μία τέτοια προσέγγιση. Και, αντί αυτού, προτιμούν τη συσκότιση, τη συγκάλυψη των προβλημάτων, τα μισόλογα, τις επιλεκτικές αναφορές, τις μισές αλήθειες, ό,τι, τέλος πάντων, εξυπηρετεί τον τρέχοντα πολιτικό τους λόγο. Λόγος, όμως, που δε βοηθάει τον απλό άνθρωπο να κατανοήσει τα προβλήματα που τον απασχολούν και τις προτεινόμενες από τα κόμματα λύσεις, αλλά, αντίθετα, στόχο έχουν να τον μπερδέψουν, να του παρουσιάσουν το μαύρο - άσπρο, ώστε να τον αφοπλίσουν ιδεολογικά και πολιτικά. Ωστε να μην αντιδράσει σε πολιτικές επιλογές, που παίρνονται στο όνομά του (με την επίκληση του εθνικού συμφέροντος), αλλά στην ουσία στρέφονται εναντίον του, ενάντια στα συμφέροντά του, γιατί ακριβώς πίσω από τις μπερδεμένες λέξεις και τα μισόλογα κρύβονται αλλότρια ιδιοτελή ταξικά συμφέροντα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στην ομιλία του στη ΔΕΘ, το Σάββατο 5/9. Για πολλοστή φορά, επικαλέστηκε τη διεθνή καπιταλιστική κρίση και τις συνέπειές της σε διάφορες προηγμένες χώρες, την οποία μάλιστα έντυσε με τα πιο μελανά χρώματα. Δεν μπαίνουμε εδώ σε άλλα ερωτήματα, που αφορούν, π.χ., το χαρακτήρα της κρίσης, τα οποία άφησε επί της ουσίας αναπάντητα, προσφεύγοντας, στην καλύτερη περίπτωση, στην τρέχουσα απολογιστική προσέγγιση περί χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία μετεξελίχθηκε σε ύφεση... Συνεχίζοντας τη συλλογιστική του, ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι οι εξωγενείς αυτές επιπτώσεις (της κρίσης) έγιναν αισθητές και στη χώρα μας, ενώ η οικονομική κατάσταση επιβαρύνεται και από το υψηλό δημόσιο χρέος, αλλά και από σοβαρές, χρόνιες παθογένειες που εντείνονται κάτω από την πίεση της κρίσης. Αρα, έχουμε το τρίπτυχο κρίση - δημόσιο χρέος - παθογένειες του παρελθόντος, εξέλιξη η οποία - κατά Καραμανλή - μας φέρνει αντιμέτωπους με δύο πολύ δύσκολα χρόνια... Για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής, πρέπει να εφαρμοστούν άμεσα οι αναγκαίες πολιτικές, όχι μόνο για το ξεπέρασμα της κρίσης, αλλά για να δημιουργηθούν γερά θεμέλια για την οικονομία κλπ. Και για να δημιουργηθούν γερά θεμέλια για την οικονομία, ο πρωθυπουργός κήρυξη νέα επίθεση κατά των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους με διετές πάγωμα μισθών και συντάξεων, ανατροπή εργασιακών σχέσεων στο όνομα της αντιμετώπισης της υψηλής ανεργίας, πετσόκομμα των βαρέων και ανθυγιεινών κλπ.

Πραγματικό περιβόλι, όπου ο λαϊκισμός περισσεύει, αποτελούν οι αναφορές του ΠΑΣΟΚ σε θέματα οικονομικής πολιτικής. Ως κόμμα της αστικής τάξης, δε θα μπορούσε φυσικά να στρέψει την κριτική του στα θεμέλια του οικοδομήματος. Και, φυσικά, ως θεμέλια μπορούν να χαρακτηριστούν οι σχέσεις Ελλάδας - Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ, η ΚΑΠ που ισοπεδώνει το μικρό αγροτικό κλήρο. Ολα αυτά έμειναν απ' έξω από την κριτική του ΠΑΣΟΚ. Αντί γι' αυτό επιδόθηκε σε κυνήγι ανεμόμυλων. Στράφηκε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις της ΝΔ, όμως δεν τις εμφάνισε ως στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, αλλά... ως εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων από την πλευρά της κυβέρνησης, όταν το ίδιο ως κυβέρνηση επέβαλε την ίδια πολιτική ενώ και σήμερα τη στηρίζει. Οπως και ότι η ΝΔ, ως αντιπολίτευση, εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της για ...τη χαμηλή απορροφητικότητα και τις απώλειες κοινοτικών πόρων. Οι σαρωτικές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, που προώθησε η ΝΔ στα εργασιακά, στο ασφαλιστικό, στη φορολογία, εμφανίζονταν από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ ως ...δήθεν μεταρρυθμίσεις. Ως κάλπικες, δηλαδή, μεταρρυθμίσεις, ενώ, αντίθετα, το ίδιο είναι ικανό να πραγματοποιήσει τις πραγματικές. Δε χρειάζεται να μας πείσουν. Τους πιστεύουμε. Αλλωστε, η συστατική επιστολή 20 χρόνων διακυβέρνησης στο παρελθόν, που προσκομίζουν στην αστική τάξη προκειμένου να τους εμπιστευτεί εκ νέου την άσκηση της εξουσίας, είναι αρκετά ισχυρό πειστήριο. Αυτό τις ξεκίνησε, στα χνάρια του πάτησε η ΝΔ. Οσο για τη φορολογική πολιτική, κάτι ψελλίζουν περί ταξικής (!) πολιτικής από την κυβέρνηση της ΝΔ και της ανάγκης αναδιανομής του εισοδήματος υπέρ των φτωχότερων. Για το ότι οι ίδιοι, ως κυβέρνηση την περίοδο 1993 - 2004, δεν άλλαξαν ούτε ένα λιθαράκι από το αντιλαϊκό οικοδόμημα της ΝΔ (περίοδος 1990 - 1993), αλλά, αντίθετα, «έχτισαν» πάνω σ' αυτό, δεν λένε λέξη. Οτι η μείωση των φορολογικών συντελεστών του κεφαλαίου εντάσσεται στα πλαίσια του φορολογικού ανταγωνισμού που προωθείται κεντρικά από την ΕΕ - ό,τι έκαναν και αυτοί ως κυβέρνηση - ούτε γι' αυτό λένε τίποτα. Κουβέντα για κατάργηση των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, που και το ΠΑΣΟΚ συνέχισε και αύξησε, και η ΝΔ. Αντίθετα, δειλά δειλά, εμφανίζονται τελευταία στον Τύπο ειδήσεις προερχόμενες από ...κύκλους του ΠΑΣΟΚ, ότι το τελευταίο, αν γίνει κυβέρνηση, θα προχωρήσει σε απογραφή ώστε να γνωρίσει ο ελληνικός λαός τι παραλαμβάνει... Οχι σαν την απογραφή της ΝΔ που μας εξέθεσε διεθνώς... αλλά μια απογραφή που θα μείνει μεταξύ μας με τη συνδρομή της Τράπεζας της Ελλάδας... Ποιος είπε ότι το ΠΑΣΟΚ - αν γίνει κυβέρνηση - δεν θα επικαλεστεί το επιχείρημα της «καμένης γης», ώστε να δικαιολογήσει τη βάρβαρη επίθεση που θα εξαπολύσει ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα;

Με όσα αναφέρουν τα δυο κόμματα για την οικονομία, ο μέσος πολίτης της χώρας δεν μπορεί να βγάλει άκρη. Κυριολεκτικά, οι αναφορές τους είναι χωρίς στέρεη δικαιολογητική βάση, πολλές φορές θυμίζουν έναν αχταρμά φράσεων και λέξεων, κυριολεκτικά πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας περιγράφει το πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει σήμερα η αστική τάξη της χώρας. Σε ομιλία του τον προηγούμενο Μάη ανέφερε μεταξύ άλλων: «Δυστυχώς, παραβλέψαμε ένα βασικό, καθοριστικό στοιχείο: Οτι η ανάπτυξη των τελευταίων ετών στηριζόταν κυρίως σε συγκυριακούς παράγοντες, που δεν επρόκειτο να διατηρηθούν εσαεί... Η κρίση που σήμερα αντιμετωπίζουμε απλώς επιβεβαιώνει με βίαιο τρόπο αυτήν την εκτίμηση και οδηγεί ταχύτερα απ' ό,τι περιμέναμε σε ανακοπή της οικονομικής ανόδου».

Ο κ. Προβόπουλος λέει με άλλα λόγια αυτό που αντικειμενικά συμβαίνει στον καπιταλισμό, ότι ο κύκλος της αναπαραγωγής του κεφαλαίου «σπάει» και επέρχεται η κρίση. Που έχει ανάγκη από πολιτική που να σιγουρεύει την αναπαραγωγή του κεφαλαίου και τα κέρδη του. Αυτό που ονομάζουν ανάπτυξη. Και, δυστυχώς ή ευτυχώς, το κεφάλαιο τρέφεται με υπεραξία, απλήρωτη εργασία. Και πού θα αναζητηθούν οι νέες πηγές υπεραξίας; Πρώτα και κύρια, στην ίδια την παραγωγική διαδικασία και γι' αυτό είναι αναγκαία η παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Από πού αλλού μπορεί να αντληθεί υπεραξία; Από το ασφαλιστικό σύστημα με τη μείωση ή και κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών, από τη νέα μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, από τις περικοπές στις δαπάνες Υγείας, η οποία συμβάλλει στην αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, ενώ το ίδιο ισχύει και για την Παιδεία. Πιο φθηνή εργατική δύναμη ισοδυναμεί με αύξηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Και αυτό είναι το μυστικό της υπόθεσης. Εκεί στοχεύει και το διετές πρόγραμμα λιτότητας που εξάγγειλε ο Καραμανλής στη ΔΕΘ, την κατάσταση αυτή καλείται να διαχειριστεί μία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η αναζήτηση νέων πηγών υπεραξίας για την τόνωση της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης. Και επειδή πολλοί υποστηρίζουν ότι η επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων πρέπει να είναι οξύτατη, έτσι δικαιολογούνται και τα σενάρια του «μεγάλου συνασπισμού», καθώς ΝΔ και ΠΑΣΟΚ από μόνοι τους δεν κρίνονται ικανοί να αντεπεξέλθουν στην υλοποίηση ενός τόσο αντιλαϊκού προγράμματος.

Ιδιαίτερα φορτισμένο είναι το κλίμα στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ καθώς πλάι σε όλα τ' άλλα, προστέθηκε και το μήνυμα που εξέπεμψε η πανελλαδική σύσκεψη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» του ΣΥΝ, η οποία αν και επί του παρόντος παραμένει στο σχήμα και τα στελέχη της συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνει σαφώς να εννοηθεί ότι δεν εγγυάται για το τι θα πράξει μετεκλογικά. Εξοργισμένα εμφανίζονται στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμώντας ότι τα όσα ειπώθηκαν και είδαν το φως της δημοσιότητας σ' αυτή τη σύσκεψη συνιστούν πλήγμα για το σχήμα.

Σε ανακοίνωση της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» αφού σημειώνεται η διαφωνία της με την απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ, την «υποβάθμιση και τη διάχυση του ΣΥΝ στη συμμαχία του ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρεται: «Βρισκόμαστε σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες από τη δραματική τροπή των καταστάσεων στο κόμμα μας και την αδυναμία της πλειοψηφίας να υπερασπιστεί την υπόσταση του ΣΥΝ» και σημειώνεται με νόημα: «Σήμερα, με δεδομένες όλες τις αδυναμίες για μια σαφή πολιτική διέξοδο και την ανυπαρξία πολιτικού χρόνου, ως Ανανεωτική Πτέρυγα αποφασίσαμε τη συμμετοχή μας στα ψηφοδέλτια μέσα από τη θεσμική παρουσία μας στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ». Ενώ παρακάτω κάνει λόγο για μάχη για «ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς» και δηλώνει ότι θα διατυπώνει «και μέσα από τα ψηφοδέλτια ανοιχτά, μαχητικά και διακριτά τις απόψεις της», επιδιώκοντας «με την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση να είναι παρούσα στις μετεκλογικές εξελίξεις» αποκτώντας «ένα νέο ρόλο».

Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ σχολίαζαν πως ουσιαστικά η «Ανανεωτική Πτέρυγα» δηλώνει πως η παραμονή της στο σχήμα έχει ημερομηνία λήξεως και της χρέωναν «πολιτική ανεντιμότητα», καθώς, όπως έλεγαν, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το όχημα που θα μεταφέρει στελέχη της στη Βουλή για να «αποβιβαστούν» απ' αυτόν μετά και να οδεύσουν προς άγνωστη κατεύθυνση.

Να σημειώσουμε εδώ ότι στη σύσκεψη ήταν ολοφάνερη η διάθεση, ενδεχομένως της πλειοψηφίας των συμμετεχόντων, να εκφραστεί «η ανανεωτική αριστερά» με διαφορετικό φορέα, ο οποίος θα μπορούσε να επιδιώξει συνεργασία με τους «Οικολόγους - Πράσινους». Η σχετική πρόταση δεν υιοθετήθηκε μόνο και μόνο επειδή «δεν έχουμε τη δυνατότητα χωριστής καθόδου» όπως είπε ο Φ. Κουβέλης. Ωστόσο ο εισηγητής της Μ. Σαμπατακάκης αντέτεινε πως είναι ορατός ο κίνδυνος η «Ανανεωτική Πτέρυγα» να μην εκπροσωπείται στη κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ αν μπει στη Βουλή και επεσήμανε πως με τη συμμετοχή «θα γίνουμε μέρος του προβλήματος ενός θνησιγενούς μορφώματος». Ο Σπ. Λυκούδης δήλωσε ότι συμμερίζεται την «καθολική σχεδόν απαίτηση για αυτονόμηση της δικής μας ανανεωτικής πορείας», όμως «ο χρόνος είναι αμείλικτος και δεν μας αφήνει τέτοια περιθώρια».

Χτες, μία μέρα μετά τη σύσκεψη, στελέχη της «Ανανεωτικής Πτέρυγας» εξαπέλυσαν επίθεση εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Δ. Παπαδημούλης μιλώντας στο «Κόκκινο», κάλεσε τις συνιστώσες του «να μην εχθρεύονται τον ΣΥΝ, να μην θεωρούν ότι κύριο επαναστατικό καθήκον είναι οργάνωση ενός εσωτερικού πολέμου απέναντι στις απόψεις, τους υποψηφίους, τα στελέχη της ανανεωτικής πτέρυγας».

Στο μεταξύ η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε - όχι χωρίς ενστάσεις απ' όσους θεωρούν ότι ο ΣΥΝ κατόρθωσε τελικά να «καπελώσει» το σχήμα - να ορίσει τον Αλ. Τσίπρα ως εκπρόσωπό του, συνεπώς να είναι αυτός που θα εμφανιστεί στο ντιμπέιτ και σε κεντρικές προεκλογικές συγκεντρώσεις στις οποίες θα μετέχουν και άλλα κεντρικά στελέχη του χώρου. Ορίστηκαν ακόμα ο Γ. Δραγασάκης και ο Α. Νταβανέλλος, υπεύθυνοι για τον Τύπο.