Οσον αφορά την ψήφο των γυναικών εισηγητικά αναφέρθηκαν τα εξής: «Το αποτέλεσμα των εκλογών δείχνει ότι και οι γυναίκες -το μισό του εκλογικού σώματος- υπέκυψαν στην τρομοκρατία και τον εφησυχασμό, ψήφισαν την πολιτική του ευρωμονόδρομου, την ώρα που οι πολιτικές της ΕΕ τις έχουν οδηγήσει σε τέτοια επίπεδα ανεργίας, στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, στην αύξηση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης, στα χάλια της Υγείας, σε ατομικά και οικογενειακά αδιέξοδα από το τσεκούρωμα στις κοινωνικές παροχές». Στη συνέχεια, σχολιάστηκε η προσπάθεια να αντικατασταθεί ο δικομματισμός, που υπέστη μεγάλη φθορά, από ένα νέο δίπολο που θα είναι πιο ικανό να ποδηγετήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα και την αντίδραση ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. «Η αγωνιώδης προσπάθεια», τονίστηκε, «να σχηματιστεί κυβέρνηση, με τα παλιά υλικά του δικομματισμού και με ένα δήθεν αριστερό περιτύλιγμα, δείχνει καθαρά πως ετοιμάζονται για το νέο γύρο της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων. Ονομάζουν «εθνική υπόθεση» τα πάρε - δώσε για λογαριασμό των αστών. Προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι της νέας αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζουν, των νέων βάρβαρων μέτρων».
Οι δυνάμεις της ΟΓΕ έχουν αποκτήσει σημαντική πείρα, καθώς το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή των αγώνων, με τη συμμετοχή τους στις απεργίες και στις διαδηλώσεις, με εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, με κινητοποιήσεις για τα ζητήματα της Υγείας, με έμπρακτη αλληλεγγύη σε απεργούς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η οικονομική ενίσχυση τόσο στους χαλυβουργούς όσο και στους απεργούς στη «Phone Marketing». Εχουν αναπτύξει δράση στα πλαίσια των Λαϊκών Επιτροπών, από κοινού με ταξικά σωματεία και ριζοσπαστικούς φορείς αλλά και αυτοτελώς.
Η αυτοτελής δράση των συλλόγων και των ομάδων είναι απαραίτητη καθώς οι γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας είναι, μαζί με τη νεολαία, τα πρώτα θύματα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Ο ρόλος του κάθε συλλόγου και της κάθε ομάδας είναι να βρίσκεται δίπλα στις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, να αποτελεί στήριγμα στην πάλη μπροστά στα οξυμένα προβλήματα: στην απόλυση, στη διακοπή του ρεύματος, στην ανέχεια, στον αποκλεισμό από τον παιδικό σταθμό, στην ανάγκη των ανασφάλιστων γυναικών και των παιδιών τους για νοσηλεία.
Η προστασία των ανέργων, η πάλη ενάντια στην εκρηκτική κατάσταση που διαμορφώνεται σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο και στους παιδικούς σταθμούς αποτελούν τρία ζητήματα προτεραιότητας για την ΟΓΕ. Πρόκειται για προβλήματα που βασανίζουν ιδιαίτερα τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας και απαιτούν άμεση παρέμβαση και δράση.
Η προστασία των ανέργων, η διεκδίκηση αιτημάτων ανακούφισης των ίδιων και των οικογενειών τους έχει αυξημένη βαρύτητα για τις γυναίκες, μιας και κατέχουν τα πρωτεία στα ποσοστά της. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατικής Αρχής για το Α' τρίμηνο του 2012, η ανεργία φτάνει στο 22,6% και οι γυναίκες καταγράφουν ποσοστό της τάξης του 26,5% ενώ για τις νέες γυναίκες η ανεργία ξεπερνά το 60%!
Η εισήγηση δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία και ο ΕΟΠΥΥ: «Δραματικά αυξάνονται οι πολλαπλοί κίνδυνοι για την πλειοψηφία του λαού που θα πρέπει να πληρώνει αδρά για να εξεταστεί, για να θεραπευθεί, για να ζήσει. Ανυπολόγιστες οι συνέπειες για όλους τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους και ιδιαίτερα τις γυναίκες που έχουν αυξημένες ανάγκες για πρόληψη και πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας». Ο ΕΟΠΥΥ περιέκοψε μια σειρά παροχές και ανάμεσά τους και το επίδομα τοκετού, ενώ η υποχρηματοδότησή του έχει ανοίξει το δρόμο για ακόμα μεγαλύτερο ψαλίδισμα. Την ίδια στιγμή οι επιχειρηματικοί όμιλοι στην Υγεία και το Φάρμακο κρατούν σε ομηρία όλο το δημόσιο σύστημα Υγείας, με τις επιπτώσεις να βαραίνουν τους ασθενείς και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.
Τέλος, το κλείσιμο παιδικών σταθμών, η μηδαμινή τους χρηματοδότηση, η έλλειψη και η ακαταλληλότητα των κτηρίων που τους στεγάζουν, οι απολύσεις προσωπικού, που σε μεγάλο μέρος του αποτελείται από συμβασιούχους, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σε χιλιάδες νέα ζευγάρια και μητέρες. Χιλιάδες παιδιά λαϊκών οικογενειών μένουν έξω από τους παιδικούς σταθμούς, με πρώτα τα παιδιά των ανέργων. Αλλά και στην περίπτωση αυτών που γίνονται δεκτά, οι γονείς καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν τα τροφεία, τη στιγμή που, από τη μια ο μισθός τους μειώνεται συνεχώς και από την άλλη το οικογενειακό τους εισόδημα ψαλιδίζει η ακρίβεια και η επιβολή όλο και πιο βαριάς και άδικης φορολογίας.
«Εχουμε μπροστά μας να δώσουμε δύσκολες μάχες και πρέπει να προετοιμαστούμε», σημείωσε στο κλείσιμο η εισήγηση. «Ο πόλεμος στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει απαιτεί οργάνωση με σχέδιο, θυσίες, πίστη στον τελικό στόχο που είναι η ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας και ανυποχώρητη στάση απέναντι στον εχθρό που απομυζά το μόχθο μας και στερεί τη ζωή από μας και τα παιδιά μας».