Η κυβέρνηση επιδεικνύει την «οριζόντια ενσωμάτωση της οπτικής του φύλου» σε κάθε πλευρά και πεδίο της ασκούμενης πολιτικής και τη «συντονισμένη προσπάθεια» όλων των υπουργείων για την ένταξη σχετικών δράσεων στις πολιτικές τους, ως εγγύηση για τις «πολιτικές ισότητας» που εφαρμόζει. Στην κατεύθυνση αυτή, η υφυπουργός Εργασίας αρμόδια για τη Δημογραφική Πολιτική και την Οικογένεια, Μαρία Συρεγγέλα, παρουσίασε το «Εθνικό Σχέδιο» ως αφετηρία για την «πραγματική ισότητα των φύλων» και τους «συγκεκριμένους, μετρήσιμους και ρεαλιστικούς στόχους» που θέτει ως βήματα που οδηγούν προς αυτόν τον στόχο.

Κόντρα στα παραπάνω, οι σελίδες του Σχεδίου αποτελούν μια πραγματική επιτομή της αντιλαϊκής πολιτικής που πλήττει κάθε πτυχή της ζωής των εργαζόμενων, άνεργων, συνταξιούχων και νέων γυναικών. Η πολυδιαφημισμένη - όχι μόνο από τις ελληνικές κυβερνήσεις αλλά πρώτα απ' όλα από την ΕΕ - ενσωμάτωση της διάστασης του φύλου σε κάθε πλευρά της πολιτικής δεν αλλάζει τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων που σχεδιάζονται και υλοποιούνται. Αυτό που κάνει είναι να εξειδικεύει την επίθεση στα δικαιώματα των γυναικών και να επενδύει με το περιτύλιγμα της «ισότητας» τους στόχους για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, μέσα και από την αύξηση των ποσοστών απασχόλησης, την προσαρμογή των «δεξιοτήτων» των εργαζομένων στις ανάγκες των επιχειρήσεων, τη γενίκευση της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας.

Το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης», που θα παραμείνει αναρτημένο στη διαβούλευση μέχρι τις 13 Αυγούστου, περιλαμβάνει τέσσερις άξονες - προτεραιότητες: Ο πρώτος άξονας αφορά την «πρόληψη και καταπολέμηση έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας», ο δεύτερος επικεντρώνεται στην «ισότιμη συμμετοχή γυναικών σε θέσεις λήψης αποφάσεων - ηγετικούς ρόλους», ο τρίτος εστιάζει στην «ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας» και ο τέταρτος αφορά την «ενσωμάτωση της διάστασης φύλου σε τομεακές πολιτικές».

Μια πιο συγκεκριμένη ματιά στις σχεδιαζόμενες δράσεις, στα μέτρα που ήδη υλοποιούνται και στους στόχους για τη συμμετοχή των γυναικών στην «αγορά εργασίας» («άξονας προτεραιότητας 3») δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: Το «Εθνικό Σχέδιο» έρχεται να πάρει τη θέση του δίπλα στο λεγόμενο Σχέδιο Ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας και τις προτάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη. Πιο συγκεκριμένα, συμπληρώνει τα μέτρα της «συμφιλίωσης επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής», που σμπαραλιάζουν την κοινωνική ζωή των γυναικών, προωθώντας πιο αποφασιστικά την εφαρμογή των ήδη νομοθετημένων ρυθμίσεων για την «ευελιξία» στην εργασία.

«Η χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας αναγνωρίζεται ως ένα από τα βασικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας (...) με σημαντικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα», επαναλαμβάνει το Σχέδιο, αναγνωρίζοντας εμμέσως ότι η αξιοποίηση της «ανεκμετάλλευτης» δεξαμενής του γυναικείου εργατικού δυναμικού είναι πηγή πρόσθετου κέρδους για το κεφάλαιο.

«Αν και η απασχόληση των γυναικών φαίνεται να βελτιώνεται, το χάσμα μεταξύ των φύλων αυξάνεται», διαπιστώνει και στρέφει ιδιαίτερα την προσοχή στο χάσμα της απασχόλησης ανάμεσα σε γυναίκες και άνδρες που έχουν οικογένεια και παιδιά. Στην περίπτωση αυτή το χάσμα υπολογίζεται σε σχεδόν 30 εκατοστιαίες μονάδες, ενώ στην περίπτωση εργαζομένων χωρίς παιδιά ανέρχεται σε 6 εκατοστιαίες μονάδες. Στο έδαφος αυτό, προτείνονται δράσεις «που διευκολύνουν και ενθαρρύνουν τον συνδυασμό οικογενειακής και προσωπικής ζωής», ιδιαίτερα σε σχέση «με τη φροντίδα βρεφών και νηπίων ηλικίας από 3 μηνών έως 2,5 ετών».

Ενώ η χαμηλή συμμετοχή συνδέεται με την «απουσία υπηρεσιών ποιοτικής φροντίδας για παιδιά και ηλικιωμένους», ο προβληματισμός για τα εμπόδια που θέτουν οι ευθύνες «φροντίδας» στη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας δεν συνοδεύεται από προτάσεις για θεσμοθέτηση αδειών μεγαλύτερης διάρκειας, για διεύρυνση των εργαζομένων που τις δικαιούνται, για την αύξηση της προβλεπόμενης αποζημίωσης κατά τη διάρκεια της άδειας μητρότητας, για την προστασία των εργαζομένων από τις απολύσεις και τις καταχρηστικές εργοδοτικές πρακτικές οι οποίες οργιάζουν σε βάρος των γυναικών που είναι ή σχεδιάζουν να γίνουν μητέρες.

Οι στόχοι του Σχεδίου αφορούν την παρακολούθηση της εφαρμογής της σχετικής ευρωπαϊκής Οδηγίας που πρόσφατα ενσωματώθηκε με τον νόμο - οδοστρωτήρα για το 8ωρο και τον σταθερό εργάσιμο χρόνο, τεντώνοντας ακόμα περισσότερο το λάστιχο της «ευελιξίας» για τους εργαζόμενους γονείς. Ετσι, προβλέπεται η «εκπαίδευση εργοδοτών», με ενημερωτικό υλικό και εκδηλώσεις, ώστε να αξιοποιούν τις εκτρωματικές «ρυθμίσεις εργασίας» οι οποίες «διευκολύνουν» υποτίθεται τους εργαζόμενους που αναλαμβάνουν ευθύνες φροντίδας.

Βέβαια, από τις δράσεις του Σχεδίου δεν λείπουν προτάσεις για την αντιμετώπιση των «επαγγελματικών στερεοτύπων λόγω φύλου», για την προώθηση της «γυναικείας επιχειρηματικότητας», την εκπαίδευση και κατάρτιση γυναικών ιδιαίτερα στους τομείς της έρευνας και της τεχνολογίας. Ο προβληματισμός για τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης των γυναικών εστιάζει ιδιαίτερα στην ελλειμματική εκπροσώπηση των γυναικών στους τομείς των Θετικών Επιστημών, της Τεχνολογίας, της Μηχανικής και των Μαθηματικών (STEM), καθώς και στις Τεχνολογίες Πληροφοριών και Επικοινωνίας (ΤΠΕ), τόσο στην εκπαίδευση σε σχετικά επιστημονικά αντικείμενα όσο και στο εργατικό δυναμικό στους αντίστοιχους κλάδους. Οι στόχοι του Σχεδίου περιλαμβάνουν την ενίσχυση της εκπαίδευσης και κατάρτισης γυναικών στα σχετικά πεδία, καθώς και την προώθηση της γυναικείας επιχειρηματικότητας «στον τομέα των νέων τεχνολογιών, της έρευνας και της καινοτομίας». Ηδη η κυβέρνηση έχει προχωρήσει στη δημιουργία του «Κέντρου Καινοτομίας για Γυναίκες - #GIL4W», με στόχο τη συνεργασία με «φορείς της αγοράς», και του Εθνικού Μητρώου Νεοφυών Επιχειρήσεων «ElevateGreece», αποσκοπώντας να γίνουν οι νεοφυείς επιχειρήσεις «πόλος έλξης» για «επενδυτικούς αγγέλους» και επιχειρήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Προφανώς ο αστικός προβληματισμός βρίσκεται στην αντίπερα όχθη από τα σύγχρονα δικαιώματα των γυναικών για την ισότιμη συμμετοχή τους σε κλάδους και τομείς της οικονομίας με σταθερή εργασία, σταθερό ωράριο και μέτρα προστασίας της μητρότητας και του γυναικείου οργανισμού, με βάση τις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις. Ούτε αφορά τη ζωή και τα ωράρια - λάστιχο των αυτοαπασχολούμενων γυναικών, που «πνίγονται» από την κυριαρχία των μονοπωλίων σε κάθε πλευρά της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Το Σχέδιο έρχεται να εξειδικεύσει με συγκεκριμένες δράσεις τις προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς για την καπιταλιστική οικονομία. Συναρτάται με τους στόχους της «πράσινης ανάπτυξης» και της «ψηφιακής οικονομίας», δηλαδή με την αναζήτηση κερδοφόρας διεξόδου για τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια, ενώ επενδύεται με το περιτύλιγμα της «πράσινης» και «ισότιμης» ανάπτυξης.

Ενας από τους ...μετρήσιμους δείκτες που θέτει το Σχέδιο είναι ο αριθμός των μητέρων που θα κάνουν χρήση του προγράμματος «Νταντάδες της γειτονιάς», το οποίο αναμένεται να εφαρμοστεί πιλοτικά από το προσεχές φθινόπωρο. Με τη συγκεκριμένη ...πατέντα, η κυβέρνηση επιδιώκει να αποδεσμεύσει μητέρες από τη φροντίδα βρεφών έως 2,5 ετών προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά, χωρίς να διαθέσει χρηματοδότηση για τη δημιουργία, τον εξοπλισμό και τη στελέχωση βρεφονηπιακών σταθμών, αλλά επιδοτώντας τη φύλαξή τους από νταντάδες με ...πιστοποιημένες δεξιότητες. Παράλληλα, στοχεύει να απορροφήσει ορισμένες γυναίκες από τη δεξαμενή των ανέργων ως νταντάδες και να μειώσει την αδήλωτη εργασία των γυναικών που ήδη προσπαθούν να βιοποριστούν με αυτόν τον τρόπο.

Τα μπαλώματα των ελλείψεων δεν σταματούν εδώ. Το Σχέδιο προβλέπει τη χρηματοδότηση της δημιουργίας «χώρων φύλαξης» βρεφών σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά ότι η ανάγκη Προσχολικής Αγωγής και Φροντίδας βρεφών υποβαθμίζεται σε υπηρεσίες «φύλαξης» που στόχο έχουν να αυξήσουν την «απασχολησιμότητα» της εργαζόμενης μητέρας, η οποία θα εκβιάζεται για να είναι διαθέσιμη στην καπιταλιστική εργοδοσία όλο το 24ωρο. Οι ίδιες επιχειρήσεις που θα χρηματοδοτηθούν για να στήσουν έναν «χώρο φύλαξης» στις εγκαταστάσεις τους, όχι μόνο θα τον αξιοποιούν ως ένα ακόμα εργαλείο για να εξαναγκάζουν την εργαζόμενη μητέρα να δουλέψει 10ωρα, με βάση και το αντεργατικό τερατούργημα που γενικεύει το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, αλλά θα μπορούν να θέσουν σοβαρή υποψηφιότητα ώστε να τους χορηγηθεί «Σήμα Ισότητας» για την προώθηση μέτρων «συμφιλίωσης» δουλειάς και οικογένειας. Με βάση δηλαδή τον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που διατηρεί και θέτει σε εφαρμογή σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, θα βραβεύονται κι από πάνω για την απογείωση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων γυναικών!

Οι κυβερνητικές διακηρύξεις περί «ισότητας» ανδρών και γυναικών απέναντι στον νόμο δεν σημαίνουν ισότητα στην πραγματική ζωή, δεν σημαίνουν σταθερότητα στην εργασία, ούτε απαλλαγή από την ταξική εκμετάλλευση, πάνω στην οποία εμφανίζονται νέες μορφές πρόσθετης καταπίεσης του γυναικείου φύλου. Το «Εθνικό Σχέδιο», όπως και οι πολιτικές της ΕΕ, διαχρονικά των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων δήθεν περί «ισότητας των φύλων», είναι ένας ακόμα κρίκος της ολομέτωπης επίθεσης στα δικαιώματα των γυναικών αλλά και των ανδρών, ισοπεδώνοντάς τα προς τα κάτω. Γι' αυτό χρειάζεται να απορριφθούν από τις εργατοϋπαλλήλους, τις αυτοαπασχολούμενες, τις άνεργες, τις συνταξιούχους και τις φοιτήτριες, δυναμώνοντας την αγωνιστική διεκδίκηση για τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, για να ξεριζωθεί η γενεσιουργός μορφή βίας και κοινωνικών διακρίσεων, δηλαδή η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Αυτό είναι το μόνο προοδευτικό «σχέδιο» για την πραγματικά ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην εργασία, στην κοινωνική ζωή και δράση.