Η σημερινή μέρα δεν είναι ούτε για φιέστες ούτε για λόγια «αναγνώρισης» και «κατανόησης» των γυναικών σαν κι αυτά που τους μοιράζουν μαζί με κροκοδείλια δάκρυα όλοι όσοι στηρίζουν την πολιτική που βαθαίνει την ανισοτιμία.
Η Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας είναι μέρα κριτικής αποτίμησης των αγώνων και των δυνάμεων που μετρά το λαϊκό, το γυναικείο, το εργατικό κίνημα, δίνοντας τη μάχη για τη βελτίωση της θέσης των γυναικών.
Είναι μέρα που αναδεικνύει την ευθύνη για ένταση της πάλης με στόχο, πρώτα απ' όλα, την ακόμα πιο μαζική και πιο αποφασιστική ένταξη γυναικών, ειδικά από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, στην οργανωμένη δράση. Την οργανωμένη αντίσταση στην κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου. Την οργανωμένη αντεπίθεση.
Μ' αυτόν τον προσανατολισμό, μ' αυτήν την αποφασιστικότητα, μ' αυτήν τη βαθιά πεποίθηση ότι χωρίς την ενεργό συμμετοχή στο κίνημα, δεν μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για την οριστική αντιμετώπιση των προβλημάτων, ούτε των γυναικών, ούτε γενικά των λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται να δυναμώσει ολόπλευρα η πάλη για την πραγματική ισοτιμία. Κόντρα στην ψευδεπίγραφη «ισότητα» που εγγυώνται ΕΕ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Με άξονα τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών, για την ικανοποίηση των οποίων υπάρχει όλος ο απαραίτητος πλούτος. Ωστε οι γυναίκες, που και μπροστά στην κρίση, ήδη δέχονται πρώτες τις πιέσεις για υποταγή, να μπουν πρώτες στη μάχη για την ανασύνταξη του κινήματος.
Η σημερινή μέρα αναδεικνύει την επιτακτική σημασία που αποκτά η ολόπλευρη (πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά, συνδικαλιστικά) ενίσχυση του αγώνα για την ισοτιμία. Η ανάδειξη του αγώνα για την ισοτιμία σε σοβαρό καθήκον πρώτα απ' όλα της εργατικής τάξης. Με οδηγό την αληθινή, δηλαδή την ταξική, ρίζα του γυναικείου ζητήματος. Γιατί η πάλη για γυναικεία χειραφέτηση είναι αναπόσπαστη από την πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, πάλη ενάντια στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.
Ανακοίνωση για την 8η Μάρτη
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Γραμματείας Γυναικών έχει ως εξής:
«Εργαζόμενες, άνεργες, νέες, μετανάστριες,
Στις 8 Μάρτη του 1857 χιλιάδες κλωστοϋφαντουργίνες και εργάτριες της Ν. Υόρκης βγαίνουν στους δρόμους για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για ίση αμοιβή, για ειρήνη. Το 1910 καθιερώνεται στην Κοπεγχάγη από τη Β΄ Συνδιάσκεψη Σοσιαλιστριών Γυναικών η 8η Μάρτη σαν Διεθνής Μέρα της Γυναίκας.
Συναδέλφισσες,
Με πρόσχημα την οικονομική κρίση, κεφάλαιο, κυβέρνηση, ΕΕ ρίχνουν κι άλλα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και ιδιαίτερα στις πλάτες των γυναικών.
Απολύσεις, 65ωρο, τριήμερη εβδομάδα, ωρομίσθιο, συμβάσεις έργου, τετράμηνα, stage, μέτρα και προγράμματα που αυξάνουν το πρόβλημα της μείωσης του οικογενειακού εισοδήματος και της κατάργησης των κοινωνικών δαπανών. Καθημερινό φαινόμενο η παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων στους χώρους δουλειάς, η τρομοκρατία και η ομηρία. Με ξεκάθαρο στόχο τη μείωση του κόστους του εργάτη και την ταυτόχρονη αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά και τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αύξησαν τα όρια ηλικίας από 5 ως 15 χρόνια, κατήργησαν βαρέα και ανθυγιεινά και μετέτρεψαν σε εμπόρευμα τα δικαιώματα στη μητρότητα, στην Υγεία, στην Παιδεία.
Με τη συναίνεση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, τις θέσεις της ΓΣΕΕ για κοινές δραστηριότητες με τον ΣΕΒ, ΝΔ, ΕΕ, σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες, κυβερνήσεις και κόμματα, οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου εφαρμόζουν πολιτική που δίνει τεράστια ποσά στους τραπεζίτες και στους πλουτοκράτες, παίρνουν μέτρα για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες του λαού. Τα βάρη αυτά έχουν πολλαπλάσιες αρνητικές συνέπειες στις γυναίκες. Πρωτιά στην ανεργία, στις απολύσεις, στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στην απλήρωτη εργασία, στην έλλειψη ελεύθερου χρόνου, στην εκμετάλλευση, στην εξόντωση.
Εργαζόμενες,
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας μπαίνουμε πιο ενεργά στη δράση κόντρα στην καπιταλιστική κρίση. Κόντρα στην επιθετικότητα της πλουτοκρατίας και στην αντιλαϊκή πολιτική.
Συμβάλλουμε όλες και όλοι στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην ισχυροποίηση του ΠΑΜΕ. Ο αγώνας για την κατάργηση της ανισοτιμίας και της εκμετάλλευσης των γυναικών περνάει μέσα από την ταξική πάλη.
Με αφορμή την 8η Μάρτη, συγκροτούμε Επιτροπές Γυναικών. Είναι άλλη μια ευκαιρία για να γραφτούν περισσότερες γυναίκες στα συνδικάτα, να μπουν αποφασιστικά στη μάχη και να στρατευτούν με όλους τους εργαζόμενους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας.
Διεκδικούμε:
Μπαίνουμε στη μάχη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου που οργανώνει το ΠΑΜΕ και της 24ωρης απεργίας.
Ολες και όλοι στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, Τρίτη, 17 Μάρτη, 6 μ.μ., στην Ομόνοια. Ολες και όλοι στην απεργία, 2 Απρίλη.
Γραμματεία Γυναικών του ΠΑΜΕ».
Για την 8η Μάρτη προγραμματίζονται από τις ταξικές δυνάμεις οι παρακάτω, ανάμεσα σε άλλες, εκδηλώσεις:
«Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, στέλνει μήνυμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους λαούς όπου Γης που στενάζουν από την μπότα των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Χαιρετίζει και στηρίζει όλες τις γυναίκες του καθημερινού αγώνα, τις εργαζόμενες, τις άνεργες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις φοιτήτριες, τις μαθήτριες, τις μετανάστριες.
Οι γυναίκες, το πιο εκμεταλλευόμενο κομμάτι των εργαζομένων, έχει το μεγαλύτερο μεράδι στην ανεργία και στη μερική απασχόληση.
Η ανεργία και η απειλή αναγκάζουν τις εργαζόμενες να υπομένουν την τρομοκρατία και την προσβολή της προσωπικότητάς τους στους χώρους δουλειάς.
Είτε περισσότερο είτε λιγότερο δουλεύουν, η εκμετάλλευσή τους μεγαλώνει και ταυτόχρονα τα κέρδη των εργοδοτών πολλαπλασιάζονται.
Στο όνομα της ισότητας αυξήθηκαν και εξισώθηκαν τα συνταξιοδοτικά όρια στα 65 χρόνια για τις περισσότερες, ενώ τα ίδια ετοιμάζουν και για τις γυναίκες δημοσίους υπαλλήλους. Καταργήθηκε η 5ετία που μπορούσαν να πάρουν νωρίτερα σύνταξη, σαν την ελάχιστη αναγνώριση των αυξημένων υποχρεώσεών τους στην οικογένεια, αλλά και η 5ετία στις μητέρες με ανήλικο ή ανάπηρο παιδί.
152 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό της Ν. Υόρκης, για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, για μια ακόμη φορά στο απόσπασμα.
Μέχρι και 78 ώρες την βδομάδα, μέχρι και 13 ώρες την ημέρα δουλειά, όταν η εργοδοσία έχει ανάγκη.
Ο χρόνος εργασίας θα διαχωρίζεται μπροστά στο ταμείο της επιχείρησης σε "ενεργό" και "ανενεργό".
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, όπως τη λένε, βάζει βόμβα στα θεμέλια της οικογένειας, για την οποία κόπτονται, με πρώτα θύματα τα παιδιά.
Μετά τις 13 ώρες δουλειάς και μετά την άλλη βάρδια στο σπίτι για τις ανάγκες της οικογένειας, αφού οι κοινωνικές παροχές έπεσαν θύματα των "μεταρρυθμίσεων", δεν περισσεύει χρόνος ούτε για ύπνο ούτε για ξεκούραση.
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας:
-- Καταγγέλλει τις πολιτικές που συναποφασίζουν τα κόμματα εξουσίας στις Βρυξέλλες και εκείνα που προσκυνούν το μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
-- Καλεί τις γυναίκες που παράγουν υλικό και πνευματικό πλούτο και που αναπαράγουν την εργατική δύναμη, χωρίς καμία αναγνώριση από την πολιτεία της κοινωνικής αξίας της Μητρότητας, να αντισταθούν, να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της βαρβαρότητας.
Να απαιτήσουν:
-- Μόνιμη και σταθερή δουλειά με όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα.
-- 35ωρο, 5ήμερο, 7ωρο.
-- Κυριακή Αργία.
-- Αποκλειστικά Δημόσια Δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια.
-- Σύνταξη στα 55.
-- Αναγνώριση έμπρακτη από την πολιτεία της κοινωνικής αξίας της Μητρότητας.
"Ο Ιμπεριαλισμός στοχεύει τη Ζωή".
"Οι Γυναίκες μπορούν και πρέπει να κάνουν τη δύναμή τους Ανατροπή"».
Η άρχουσα τάξη προσπαθεί με κάθε τρόπο να μη μάθει η νεολαία τις αληθινές ρίζες και αιτίες των ανισότιμων σχέσεων των δύο φύλων, τονίζει η ΚΝΕ
Η ΚΝΕ υπογραμμίζει: «Στις 8 Μάρτη 1857 εργάτριες της Νέας Υόρκης πλημμύρισαν τους δρόμους, παλεύοντας για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για να σταματήσουν να δουλεύουν μέχρι και 12 ώρες τη μέρα, να φτάνουν στο σημείο ακόμα και να γεννάνε δίπλα στις μηχανές.
Μπορεί σήμερα οι συνθήκες ζωής και δουλειάς να έχουν βελτιωθεί, αλλά η γυναικεία ανισοτιμία βαθαίνει. Αν και υπάρχουν οι υλικές προϋποθέσεις, για να ικανοποιούνται οι ανάγκες των γυναικών, εκείνες βλέπουν τη ζωή τους να χειροτερεύει. Ειδικά οι νέες γυναίκες βρίσκονται πρώτες στο στόχαστρο της επίθεσης του κεφαλαίου, της προσπάθειάς του να φορτώσει στη λαϊκή οικογένεια τις συνέπειες της κρίσης.
Η νέα γυναίκα γίνεται "λάστιχο" για τα υπερκέρδη κάθε εργοδότη. Βρίσκεται πρώτη στο στόχαστρο της εργοδοτικής τρομοκρατίας. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ, όλοι όσοι στηρίζουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, σκάβουν το λάκκο των νέων γυναικών, τις καταδικάζουν να δουλεύουν μέχρι τα βαθιά γεράματα για να πάρουν μια πενιχρή σύνταξη, κατεδαφίζουν όλο και περισσότερες κατακτήσεις του κινήματος, όπως η απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας γυναικών στη βιομηχανία, η 5ετής διαφορά στη συνταξιοδότηση ανδρών και γυναικών.
Η μόνη "ισότητα" που μπορεί να προσφέρει ο καπιταλισμός είναι η ισότητα σε πετσοκομμένα δικαιώματα.
Καλούμε κάθε νέα γυναίκα, συνολικά τη νεολαία, να παλέψει μαζί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ για την ανατροπή όσων συντηρούν και κερδίζουν από την ανισοτιμία της γυναίκας. Είναι οι ίδιοι που κερδίζουν από την εκμετάλλευση εργατών και εργατριών.
Καλούμε κάθε νέα γυναίκα να παλέψει για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για τη Λαϊκή Εξουσία και Λαϊκή Οικονομία, το Σοσιαλισμό! Για να ανοίξει ο δρόμος για την πραγματική χειραφέτηση της γυναίκας, για την αληθινά ισότιμη σχέση των δύο φύλων».
Σήμερα, Κυριακή 8 Μάρτη, στο «Συρμό» (Οδυσσέως και Κολωνού, Μεταξουργείο), η Οργάνωση συζητά «για την αληθινή ισοτιμία». Η εκδήλωση, όπου θα τραγουδήσει η Σύλβια Καπερνάρου, θα αρχίσει στις 9 μ.μ.
Αύριο, Δευτέρα, 9 Μάρτη, η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ προγραμματίζει περιοδείες:
Την ίδια μέρα, η Οργάνωση Σπουδάζουσας της Πάτρας της ΚΝΕ καλεί σε εκδήλωση με θέμα «Τα πραγματικά γυναικεία πρότυπα και η αληθινή ισοτιμία της γυναίκας», στο αμφιθέατρο του τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Πάτρας, στις 12 μ.
Αντίστοιχη συζήτηση διοργανώνει και η Σπουδάζουσα Ιωαννίνων της ΚΝΕ την Τρίτη 10 Μάρτη, στις 12 μ., σε αίθουσα της Φιλοσοφικής Σχολής.