Ας κάνουμε, λοιπόν, ένα Αμπσέντ φραπέ: 2/3 Περνό, 1/3 Ανιζέτ και πολλά παγάκια. Χτυπάμε τα ποτά στο σέικερ, και τα σερβίρουμε σε ποτήρια γεμάτα τριμμένο πάγο.
Μπερζεράκ Φραπέ: Λευκό ξηρό κρασί, δυο κουταλιές της σούπας μέλι και παγάκια. Χτυπάμε τα υλικά στο σέικερ και τα σερβίρουμε σε ποτήρια γεμάτα πάγο.
Καφέ Ρουαγιάλ Φραπέ: 1/3 Καφέ εσπρέσο ή Νεσκαφέ, 2/3 κονιάκ και παγάκια. Επαναλαμβάνουμε τις παραπάνω διαδικασίες. Και εις υγείαν...
Λιγότερη αισθητική, περισσότερη ηθική, είναι ο τίτλος της 7ης Μπιενάλε, που άρχισε στη Βενετία τον Ιούνη και τελειώνει στις 29 Οκτώβρη του 2000. Ο διευθυντής της Μπιενάλε Μασιμιλιάνο Φούσκας λέει για τη φετινή διοργάνωση: «Οι σύγχρονες πόλεις είναι άσχημες γιατί χτίζονται ανωνύμως. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να επανασυνδεθούμε με τη δημιουργική ενέργεια της δεκαετίας του '60». Αυτά διαβάζουμε στην κομψή και πολύτιμη μηνιαία εφημερίδα «Τα Νέα της Τέχνης», καθώς και ότι το φύλλο του Σεπτέμβρη θα είναι ένα συλλεκτικό φύλλο, με ανάλογο περιεχόμενο. Οι καλλιτέχνες Χρίστος Καράς, Νίκος Κεσανλής, Παύλος και Κώστας Τσόκλης θα φιλοτεχνήσουν έργα αποκλειστικά για «Τα Νέα της Τέχνης», κάνοντας με το δικό τους τρόπο ένα εικαστικό σχόλιο για τη γενιά που αντιπροσωπεύουν, τη γενιά του '60. Υπομονή μέχρι τότε.
Κυριακή σήμερα, ας αφιερώσουμε λίγο χρόνο παραπάνω στην κουζίνα και ανασκουμπωθείτε να μαγειρέψουμε ψαρονέφρι με μανιτάρια. Για τέσσερα άτομα θα χρειαστούμε: 350 γρ. φιλέτο (ψαρονέφρι), 2 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο, 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα, 1 σκελίδα σκόρδου ψιλοκομμένη, 225 γρ. μικρά μανιτάρια, 2 κουταλιές της σούπας μουστάρδα, 150 ml λευκό κρασί, 4 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος, 4 κουταλιές της σούπας κόλιαντρο ψιλοκομμένο, αλάτι, πιπέρι.
Κόβουμε το ψαρονέφρι σε φιλετάκια, πάχους 0,5 εκ. Σε ένα βαθύ αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνουμε μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο και τηγανίζουμε τα φιλετάκια λίγα λίγα μέχρι να ροδίσουν. Με μια τρυπητή κουτάλα βγάζουμε τα φιλετάκια από το τηγάνι και τα βάζουμε σε μια πιατέλα που έχουμε στρώσει με απορροφητικό χαρτί κουζίνας. Τα αφήνουμε προσωρινά στην άκρη. Ζεσταίνουμε το υπόλοιπο ελαιόλαδο στο τηγάνι και σοτάρουμε το κρεμμύδι σε δυνατή φωτιά 3' ή μέχρι να μαραθεί. Προσθέτουμε ανακατεύοντας το σκόρδο και τα μανιτάρια και συνεχίζουμε το τηγάνισμα 5' μέχρι να πάρουν χρώμα και να μαλακώσουν. Προσθέτουμε τη μουστάρδα και μετά το κρασί. Τα βράζουμε σε δυνατή φωτιά μέχρι η σάλτσα να μειωθεί σε ποσότητα και να πήξει ελαφρώς. Ξαναρίχνουμε στο τηγάνι τα φιλετάκια μαζί με την κρέμα γάλακτος και τα ζεσταίνουμε 3'. Προσθέτουμε το μισό κόλιαντρο και αλατοπίπερο. Σερβίρουμε τα φιλετάκια με ζυμαρικά και τα γαρνίρουμε με το υπόλοιπο κόλιαντρο.
Ενα βιβλίο που καλύπτει όλες τις ανάγκες είναι το βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα «Η μικρή ιστορία Μεγάλων Ελλήνων» Εκδόσεις «Φιλιππότη». «Μεγάλοι Ελληνες - σημειώνει στον πρόλογό του ο συγγραφέας - υπήρξαν αναμφισβήτητα ο Μέγας Αλέξανδρος, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος κι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, για να αναφέρουμε μόνον τρεις από τους πιο γνωστούς. Το πλατύ κοινό τους γνωρίζει καλά, γιατί έχει διαβάσει και διαβάζει πολλά, αφού γι' αυτούς χύθηκε και χύνεται πολύ μελάνι. Μόνον αυτοί είναι οι Μεγάλοι Ελληνες;», αναρωτιέται ο Καιροφύλας και απαντά ο ίδιος: Οχι. Γι' αυτό και γράφει για τον Πυθέα τον Μασσαλιώτη, τον Ελληνα εξερευνητή, που αναζητούσε τον ήλιο του μεσονυκτίου στο Βόρειο Πόλο το 330 π.Χ.! Και συνεχίζει με τον Αθανάσιο Σορβόλο, τον γενναίο Κρητικό που έσωσε το γόητρο της Βενετίας, μεταφέροντας πλοία ανάμεσα στα βουνά. Γι' αυτό και συνεχίζει με τον Νικηφόρο τον Υδραίο, το μονάκριβο γιο του φτωχού ψαρά από την Υδρα που έγινε ηγεμόνας στο Αλγέρι, αλλά και για τον Αντώνιο Βασιλάκη, τον τρίτο γιο του καραβοκύρη από τη Μήλο που έγινε ένας διάσημος ζωγράφος της Αναγέννησης και τον Βελισσάριο Κορνέσιο, τον Ελληνα ζωγράφο που κατηγορήθηκε για φόνους στη Νάπολη της Ιταλίας. Ο ζωγράφος που ζωγράφιζε θαυμάσια, αλλά και σκότωνε με την ίδια επιδεξιότητα.
Ακόμη γράφει την Ιστορία του Ιάκωβου Βασιλικού, του παράξενου Ελληνα, που έγινε στα μέσα του 16 αιώνα ηγεμόνας της Μολδαβίας. Για τον Κωνσταντίνο Γεράκη, το δαιμόνιο Κεφαλονίτη που έγινε αντιβασιλιάς στο Σιάμ, για τον Σεραφείμ Παγωνάτο, το σοφό Ελληνα που εξορίστηκε από τον τσάρο στις 19 Ιούλη του 1732 στις στέπες της Σιβηρίας. Και τι δε γράφει ο συγγραφέας αυτού του εξαιρετικού βιβλίου! Μαθαίνουμε για τον Νικόλα Γεωργίου, το θαλασσόλυκο που πολέμησε στο πλευρό των Αργεντίνων, ντροπιάζοντας τους Ισπανούς. Για τον Σταμάτη Βούλγαρη, το Κερκυραίο αρχιτέκτονα και ζωγράφο που πήρε μέρος στη μάχη του Βατερλό... Ακόμη αναφέρεται στον Παντιά Καλογερά, το γιο των Ελλήνων μεταναστών που έγινε υπουργός Οικονομικών και Εθνικής Αμυνας στη Βραζιλία. Και δεν είναι μόνο αυτοί που ενδεικτικά αναφέραμε, είναι και άλλοι πολλοί Ελληνες που στη σύντομη ζωή της έκαναν πράγματα και θαύματα. Με ένα τέτοιο συναρπαστικό βιβλίο, με τέτοιες απίστευτες, αλλά αληθινές ιστορίες και εμείς ακόμη, εμείς που μείναμε σπίτι μας, «φευγάτοι» είμαστε.
Στην Κάρπαθο , το νησί με τις γραφικές παραλίες, το καλό κλίμα και τα άφθονα νερά, θα πιάσουμε λιμάνι που λένε... ή πίστα αεροδρομίου για να περάσουμε ήρεμα, ευχάριστα, γαλήνια. Ετσι ελπίζουμε τουλάχιστον. Μαθαίνουμε ότι το νησί πρωτοκατοικήθηκε στη Νεολιθική Εποχή, όπως προκύπτει από τα ευρήματα στις σπηλιές του και κυρίως από ένα λίθινο άγαλμα γυναικείας θεότητας που βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο. Μαθαίνουμε ακόμη ότι εξέλιξη του νησιού ήταν οι επαφές του με την Κρήτη, κυρίως την Εποχή του Χαλκού. Την ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή Εποχή ήταν ενσωματωμένη στη Ρόδο και γνώρισε σημαντική ανάπτυξη χάρη κυρίως στο ευρύχωρο λιμάνι της, το οποίο πρόσφερε ασφαλές καταφύγιο στο ρωμαϊκό στόλο. Τη Βυζαντινή Εποχή αποτέλεσε αρχικά μέρος της επαρχίας των Νήσων, για να υπαχθεί αργότερα στο Θέμα της Κρήτης. Το 1204 πέρασε στην Ηγεμονία του Λέοντος Γαβαλά, το 1282 περιήλθε στον Ανδρέα Μαρέσκο και από το 1306 ανήκει στον άρχοντα της Κρήτης Ανδρέα Κορνάρο, έως το 1537, που λεηλατημένη από τον Μπαρμπαρόσα παραδόθηκε στους Τούρκους. Στη συνέχεια ακολούθησε την τύχη και την ιστορική πορεία των άλλων Δωδεκανήσων.
Το βορειότερο χωριό της Καρπάθου, ο Ολυμπος, διατηρεί αρχέγονα έθιμα στην καθημερινή ζωή και παραδοσιακούς κανόνες που χάνονται στις ρίζες της φυλής. Τα σπίτια κατεβαίνουν από την κορυφογραμμή και απλώνονται στα υψώματα σε λογική απόσταση. Οι κάτοικοι έχουν επιλέξει το σκληρό τοπίο και παραμένουν με πείσμα στην ίδια θέση. Αμετακίνητοι και αμετάπειστοι είναι, κάποιο λόγο θα έχουν, κάποιον κρυφό λόγο που δε θέλουν να μας φανερώσουν.
Οι Μενετές, είναι το πιο καθαρό χωριό της Καρπάθου - υπάρχουν και σχετικές πινακίδες με χρηματικά πρόστιμα για τους απρόσεκτους... Ο δρόμος κόβει το χωριό στη μέση και τα περιποιημένα σπίτια κατεβαίνουν από τις πλαγιές, καθαρά και νοικοκυρεμένα. Οι κάτοικοι έχουν την ποίηση και τη μουσική μέσα στο αίμα τους και από εδώ κατάγονται οι πιο καλοί οργανοπαίχτες.
Οι Κάσιοι συμμετείχαν στη διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ το 1860. Τώρα, η πρωτεύουσα έχει σχεδόν 250 κατοίκους. Το Φρυ, βρίσκεται στο κέντρο των χωριών γύρω από τον κόλπο της Μπούκας, που έχει σχήμα φιδιού, απ' όπου και το όνομα. Ιδρύθηκε το 1840 από τους κατοίκους της Αγίας Μαρίνας, που είναι και το αρχοντοχώρι της Κάσου με 550 κατοίκους και σπίτια περιποιημένα, καθαρά, με λουλούδια να στολίζουν τις αυλές. Πάμε λοιπόν στην Κάσο, και ας είναι δύσβατες οι ακτές, σχεδόν απροσπέλαστες, διότι τα βράχια απότομα όπως πέφτουν, αφήνουν ελάχιστο χώρο για τους κολυμβητές. Ωραία ήταν, ώρα είναι όμως, να επιστρέψουμε στο καμίνι της πόλης μας.