Ποιο είναι το σοβαρότερο από όσα έχουν ακουστεί: Το εργοστάσιο της ΦΑΡΑΝ ήταν καταδικασμένο να καταρρεύσει σε ένα σεισμό, στον οποίο άλλα γειτονικά κτίρια θα άντεχαν, όπως εξάλλου και άντεξαν. Φταίει μόνον ο σεισμός και το ότι η ΦΑΡΑΝ ήταν πολύ κοντά στο επίκεντρο, όπως υποστήριξε ένας από τους μάρτυρες στη δίκη, που, κατά σύμπτωση, ήταν και είναι στέλεχος της επιχείρησης; Πολύ βολική άποψη, όχι μόνο για τους κατηγορούμενους, αλλά πρωτίστως για τους αρμόδιους κρατικούς φορείς, που υποτίθεται ότι είναι εντεταλμένοι να ελέγχουν και να προστατεύουν τους πολίτες, από κτίρια - φέρετρα. Αραγε, ακόμα και ενδεχόμενη αθώωση των ιδιοκτητών της ΦΑΡΑΝ, αν το δικαστήριο εκτιμήσει ότι δε γνώριζαν την κατάσταση του εργοστασίου, αθωώνει και τους ελεγκτικούς κρατικούς μηχανισμούς; Μηχανισμούς ενός κράτους, που, ας μην ξεχνάμε, βασικό προορισμό έχει να προστατεύει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης.

Ισως κάποιος καλόπιστα αναρωτηθεί: Καλά όλα αυτά τα θεωρητικά, αλλά, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ήξερε κάποιος αρμόδιος φορέας την κατάσταση του κτιρίου; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι απόλυτη και μονολεκτική: ΝΑΙ. Σε ανύποπτο χρόνο, το 1986, η πολιτικός μηχανικός Ελένη Μηλιαρονικολάκη, κάνοντας πραγματογνωμοσύνη στο κτίριο για λογαριασμό του ΕΟΦ, που την εποχή εκείνη έψαχνε να αγοράσει κτίρια εργοστασίων για τις ανάγκες της παραγωγής τους, έκρινε ότι είναι επικίνδυνο. Εκανε δε και σχετική έκθεση, την οποία υπέβαλε στους προϊσταμένους της. Τι έγινε στη συνέχεια αυτή η έκθεση; Ευαισθητοποιήθηκε κάποιος από τους παραλήπτες της, ώστε να κινήσει τις αυτονόητες διαδικασίες, προκειμένου να προστατευτεί η ζωή όσων μπαινόβγαιναν στο κτίριο αυτό; Η ακροαματική διαδικασία μέχρι στιγμής δεν έχει απαντήσει. Οχι γιατί τα ερωτήματα δεν τέθηκαν, αλλά γιατί αυτοί που έπρεπε να δώσουν απάντηση προσπάθησαν να την αποφύγουν.

Μεταξύ των μαρτύρων ήταν και ο τότε προϊστάμενος της Ελένης Μηλιαρονικολάκη και παραλήπτης της έκθεσης, Αντώνης Χατζηπέτρου, μέλος του ΔΣ του ΕΟΦ και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού την περίοδο εκείνη, που αρχικά κατέθεσε ότι την ύπαρξη της έκθεσης Μηλιαρονικολάκη την πληροφορήθηκε για πρώτη φορά μετά την κατάρρευση του κτιρίου. Απαντώντας, όμως, σε ερωτήσεις της Πολιτικής Αγωγής, θυμήθηκε πως ήταν ο πρόεδρος της εκτιμητικής επιτροπής των κτιρίων, που εξέταζε ο ΕΟΦ πριν καταλήξει στο ποιο θα αγοράσει. Αλλος μάρτυρας, ο πολιτικός μηχανικός Παναγιώτης Πλαΐνης, που εξέτασε τα ερείπια του εργοστασίου δύο μέρες μετά το σεισμό, ήταν κατηγορηματικός: «Είχαν μειωθεί οι διαστάσεις υποστυλωμάτων και οπλισμού», είπε. Με δεδομένο ότι έως το 1971 οι στατικοί υπολογισμοί ελέγχονταν από την Πολεοδομία, υπεύθυνοι σίγουρα υπάρχουν. Το θέμα είναι αν θα πληρώσουν...