Ο άτυχος νέος πιάστηκε από τους αστυνομικούς και έφαγε τόσο ξύλο που η σπλήνα του έφυγε από τη θέση της! Κι όχι μόνο αυτό. Κρατήθηκε δυο μέρες δαρμένος και με πόνους στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, μέχρι που τον πέταξαν έξω όταν είδαν ότι εμφάνιζε προβλήματα υγείας. Νοσηλεύτηκε στο Γενικό Κρατικό όπου χειρουργήθηκε και του αφαιρέθηκε η σπλήνα και μετά οδηγήθηκε στα κρατητήρια του τμήματος της Αγ. Παρασκευής όπου κρατήθηκε για απέλαση παρά την άσχημη κατάσταση της υγείας του. Τελικά συγγενείς και φίλοι πέτυχαν μια 15ήμερη άδεια παραμονής. Τόσο εκτίμησαν οι κρατικές υπηρεσίες την περίοδο που χρειαζόταν για να αναρρώσει. Η ιατρική γνωμάτευση, όμως, ζητούσε δυο μήνες παρακολούθηση.
Το περιστατικό αυτό δεν είναι το μοναδικό. Πρόσφατο είναι το συμβάν του άγριου ξυλοδαρμού ενός 17χρονου φιλάθλου από τρεις αστυνομικούς στη Θεσσαλονίκη. Μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο και γλίτωσε από του χάρου τα δόντια. Τα περιστατικά είναι πολλά. Στόχος είναι κυρίως οι κοινωνικά ασθενέστεροι. Κι αυτοί είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Χιλιάδες από αυτούς ξεφτιλίζονται χρόνια τώρα με σωματικούς ελέγχους στα αστυνομικά μπλόκα και στις επιχειρήσεις -«σκούπα». Τιμωρούνται με το μέτρο της διοικητικής απέλασης που ελέγχεται για τη νομιμότητα και αντισυνταγματικότητά του. Χιλιάδες στοιβάζονται για μέρες στα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων όταν τους μαζεύουν από τους δρόμους γιατί είχαν ξεχάσει στο σπίτι την πράσινη κάρτα. Η κυβέρνηση ξαμολάει τα αστυνομικά όργανα στους δρόμους όπου εξαντλούν τις γνώσεις που έχουν πάρει στα σεμινάρια της ΕΛ.ΑΣ., για τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρονται στους αλλοδαπούς, που «σκουπίζουν» από τους δρόμους και τα χαμόσπιτα.
Για όλα αυτά δε φταίνε μόνο κάποιοι κακοί αστυνομικοί που εκδηλώνουν υπερβάλλοντα ζήλο. Η κυβέρνηση είναι αυτή που τους διατάζει να μαζεύουν από τους δρόμους ό,τι ξένο κινείται και να εφαρμόζουν σε βάρος τους μέτρα που δεν έχουν καμιά νομική βάση. Μόνος λόγος είναι, να δείξουν στον «παροιμιώδη μέσο ανθρωπάκο» που τους ψηφίζει κάθε τέσσερα χρόνια, ότι κάνουν αστυνόμευση. Να εμπεδωθεί το αίσθημα της δημόσιας ασφάλειας. Αυτού του... αγαθού που επικαλείται η κυβέρνηση για να φτιάξει τη θηλιά του τρομονόμου που θα την μπλέξει γύρω από το λαιμό των ατομικών ελευθεριών. Πρόσφατα άνοιξε και τη συζήτηση για τη νομοθετική ρύθμιση της χρήσης των όπλων από τους αστυνομικούς. Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα είναι αναμενόμενο οι εξελίξεις, σαν ερπύστριες, να πατήσουν πάνω στα ατομικά δικαιώματα. Οι κάννες των αστυνομικών όπλων, να σημαδεύουν κατ' ευθείαν στην καρδιά τους. Και με το... νόμο.