«Θα πρέπει να έχεις ψηλά το κεφάλι. Μη σταματάς ποτέ να παλεύεις. Η ζωή είναι ωραία αν τη χορεύεις. Η ζωή είναι ωραία, να τη χορεύεις»...

Η Φαίη, ο Θοδωρής, ο Αιμίλιος, ο Ανδρέας, ο Αλέξανδρος, η Βερονίκη, η Βάσω κι άλλα είκοσι δύο νέα παιδιά, πάλεψαν και βγήκαν νικητές. Και συνεχίζουν. Χορεύουν, τραγουδούν, διαδηλώνουν, παίζουν για τη ζωή, για την επανάσταση. «Βάζουν στο μάτι» ναρκωμένες συνειδήσεις και θέτουν στο στόχαστρο το κεφάλαιο, την εξουσία, τη βία, τον πόλεμο.

Ο λόγος για τα παιδιά της θεατρικής ομάδας της Κοινωνικής Επανένταξης του «18 ΑΝΩ», τα οποία έδωσαν μαθήματα ζωής και αντίστασης, εντός και εκτός σκηνής, στο πλαίσιο ημερίδας που διοργανώθηκε την προηγούμενη Κυριακή, από το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ) και το Δήμο Ν. Ιωνίας για την πρωτογενή πρόληψη. Επέλεξαν για να πρωταγωνιστήσουν στη διασκευασμένη πολιτική σάτιρα, ο «Θείος Πάπαρος», του Βραζιλιάνου θεατρικού συγγραφέα Αουγκούστο Μπόαλ. Με καυστικό χιούμορ και έντονο προβληματισμό, η θεατρική ομάδα του «18 ΑΝΩ» απέδειξε τη δύναμη της τέχνης και την ανέδειξε ως έναν από τους πιο ισχυρούς παράγοντες στη διαδικασία πρόληψης, αλλά και απεξάρτησης.

Η θεατρική ομάδα της Κοινωνικής Επανένταξης του «18 ΑΝΩ» ξεκίνησε την παρουσία της στα δρώμενα, εντός και εκτός Αττικής, το 1990. Με βάση τη φιλοσοφία του «18 ΑΝΩ» οι όροι για την πλήρη απεξάρτηση και ισότιμη κοινωνική επανένταξη αυτών των ατόμων, βρίσκονται μεταξύ άλλων στη συμμετοχή τους στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Ως εκ τούτου δεν είναι τυχαία η επιλογή ενός ανατρεπτικού έργου, όπως αυτό του «Θείου Πάπαρου».

Μια και ο «Θείος Πάπαρος» ως γνήσιος κεφαλαιοκράτης έχει σαν μοναδικό στόχο τη συσσώρευση πλούτου κι εξουσίας. Θεωρεί το «λαό ντροπή του έθνους», τον εκμεταλλεύεται, τον τυραννά, τον πολεμά, τον δολοφονεί. Και φυσικά, όπως όλοι οι «Θείοι Πάπαροι», δεν παραλείπει να προσεύχεται: «Εις το όνομα του χρυσού, του δολαρίου, των τραπεζών».

Στο δρόμο του προς την εκμετάλλευση των υποανάπτυκτων χωρών, συναντάει τους επαναστάτες ή αλλιώς τα ...«παράξενα πλάσματα του αστρικού διαστήματος», όπως ονομάζονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Χωρίς δεύτερη σκέψη προσπαθεί να τους εξαφανίσει. Τα «παράξενα πλάσματα» εξεγείρονται και διαδηλώνουν για παιδεία, υγεία, δουλιά. Τα χτυπήματα αλλεπάλληλα, οι απώλειες πολλές: «Τι απέγινε ο άντρας μου; Στη φυλακή. Η αρραβωνιαστικιά μου; Την εκτέλεσαν. Μένουμε λίγοι».

Ομως, όσο κι αν προσπαθούν οι κάθε λογής «Θείοι Πάπαροι», να μας «βάλουν στο χέρι, κάπου γύρω μας, πάντα θα υπάρχουν "τα παράξενα πλάσματα του αστρικού διαστήματος"», που θα αντιστέκονται σε νεοφιλελεύθερες, αντιλαϊκές κατευθύνσεις και σε «ριζοσπαστικές» ναρκωκουλτουριάρικες προτάσεις χειραγώγησης.

Γι' αυτό: «Μην απογοητεύεσαι. Μη σταματάς να κατεβαίνεις στο δρόμο. Ο δρόμος είναι σπουδαίο πράγμα. Είναι η δική μας φωνή, η δική μας αλήθεια, η δική μας εφημερίδα, το δικό μας ραδιόφωνο».

Ναι, ο δρόμος είναι το δικό μας δίκιο...