-- Προετοιμάζουμε τη μεγάλη εξόρμηση της Κυριακής με την Πολιτική Απόφαση του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΕ.
-- 65 χρόνια από την εκτέλεση του Ν. Μπελογιάννη: Αποσπάσματα από την ομιλία του Θοδωρή Χιώνη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην εκδήλωση στου Γουδή, όπου εκτελέστηκε ο ήρωας κομμουνιστής.
-- Η ΤΕ Θριασίου - Μεγαρίδας του ΚΚΕ, τίμησε τον δολοφονημένο εργάτη Δημήτρη Μιχαήλο στη μεγάλη απεργία του 1929 στην Ελευσίνα.
-- Δραστηριότητα από εκδηλώσεις και βιβλιοπαρουσιάσεις Κομματικών Οργανώσεων.
Ιδιαίτερα απασχόλησε το Συνέδριο και θα περιλαμβάνεται και στην Πολιτική Απόφαση η εργατική - λαϊκή πάλη που πρέπει να αναπτυχθεί ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδα σε αυτόν. Η στάση του Κόμματος και της εργατικής τάξης απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο αποκτά κρίσιμη σημασία σε μια περίοδο όξυνσης των ανταγωνισμών και των αντιθέσεων ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου, καπιταλιστικά κράτη και συμμαχίες τους, που περιλαμβάνουν ανακατατάξεις, περιφερειακές συγκρούσεις κ.λπ. Επομένως, το θέμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι στην ημερήσια διάταξη της συζήτησης με τον εργατόκοσμο στους τόπους δουλειάς, αλλά και της αντιπαράθεσης με τις άλλες πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις, που είτε επιδιώκουν τον εφησυχασμό του λαού, είτε συμφωνούν με την όλο και βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα παζάρια στην περιοχή μας.
Προετοιμάζοντας την πανεξόρμηση, οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ παίρνουν όλα τα μέτρα. Καθορίζουν φιλόδοξα πλάνα, σχεδιάζουν με πείσμα την προσπάθειά τους ώστε να φτάσουν σε χιλιάδες λαϊκά σπίτια και τόπους δουλειάς. Η πείρα που υπάρχει δείχνει ότι με καλό σχεδιασμό, προετοιμασία, αλλά και συμμετοχή φίλων και οπαδών, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ καλό, αφήνοντας παρακαταθήκη.
Είναι χαρακτηριστικό πως στην πρόσφατη εξόρμηση, την Παρασκευή 31 Μάρτη, που ο «Ριζοσπάστης» κυκλοφόρησε με την Εισήγηση της ΚΕ για το Συνέδριο, οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ διακίνησαν σχεδόν διπλάσιο αριθμό φύλλων από τη συνηθισμένη καθημερινή κυκλοφορία της εφημερίδας μας. Η προσπάθεια αυτή έφτασε τη διακίνηση περίπου στα 7.500 φύλλα, σε μια εξόρμηση με αντικειμενικά περιορισμένες δυνατότητες σε σχέση με την κυριακάτικη εξόρμηση, κάτι που δείχνει τα περιθώρια που υπάρχουν για ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.
Για την προετοιμασία της εξόρμησης, μιλούν σήμερα στον «Ριζοσπάστη» στελέχη του Κόμματος από την ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας. Ο Γρηγόρης Κλιγκόπουλος, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ, αναφέρει: «Με την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής για τη δημοσίευση της Πολιτικής Απόφασης του 20ού Συνεδρίου του Κόμματος στον "Κυριακάτικο Ριζοσπάστη", τα καθοδηγητικά όργανα και οι ΚΟΒ, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ στην Κεντρική Μακεδονία, πήραν έκτακτα μέτρα για την καλή οργάνωση της πανεξόρμησης. Με έκτακτες συνεδριάσεις των καθοδηγητικών οργάνων και των ΚΟΒ, με συσκέψεις στελεχών, με το χαρτί και το μολύβι, σχεδιάζουμε συγκεκριμένα για το πώς θα φτάσει και θα συζητηθεί η Απόφαση του 20ού Συνεδρίου με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Για να φτάσει ο "Ριζοσπάστης" σε χιλιάδες εργαζόμενους, ανέργους, νέους, σε κάθε εργατικό - λαϊκό σπίτι που αγωνιά και υποφέρει, που ψάχνει λύση στα προβλήματά του. Για να ανοίξει πλούσια συζήτηση για την ανάγκη ισχυροποίησης του Κόμματος, ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και οργάνωσης της πάλης ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και το σύστημα που τους γεννά.
Ειδικότερα για το σχεδιασμό της ΤΟ Βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας, μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο Γιώργος Καραγιάννης, μέλος του Γραφείου της ΤΕ της Οργάνωσης. Οπως είπε, «οι Οργανώσεις έχουν βάλει ήδη σχέδιο προετοιμασίας και προπαγάνδισης στους χώρους δουλειάς, ώστε η Πολιτική Απόφαση του Συνεδρίου να διακινηθεί πλατιά, να φτάσει σε χιλιάδες εργάτες. Και ειδικά σε όλους εκείνους που το προηγούμενο διάστημα πήραν τις Θέσεις και συμμετείχαν στις συσκέψεις του Συνεδρίου.
Ηδη από το απόγευμα του Σαββάτου, που θα φτάσει ο "Ριζοσπάστης", έχουν κανονιστεί τα πρώτα ραντεβού και αντίστοιχα για την Κυριακή, ώστε να φτάσουμε σε όσο το δυνατόν περισσότερα σπίτια εργατών.
Για τη Δευτέρα έχουν προγραμματιστεί εξορμήσεις και περιοδείες σε κλάδους της βιομηχανίας, όπως Τρόφιμα - Ποτά, Τύπος - Χαρτί, Ανακύκλωση, Τηλεπικοινωνίες - Πληροφορική κ.λπ. Επίσης, στον κλάδο των Κατασκευών και ειδικότερα στα εργοτάξια του Μετρό.
Στόχος μας είναι να υπερκαλύψουμε τα αυξημένα πλάνα που έχουμε καθορίσει».
Η απεργία αυτή, που ξεκίνησε στις 5 Μάρτη και ολοκληρώθηκε στα μέσα του μήνα, ήταν μια από τις σκληρότερες μάχες της εργατικής τάξης κατά το μεσοπόλεμο. Χτυπήθηκε σκληρά από το αστικό κράτος, ενώ οι εργάτες της Ελευσίνας θρήνησαν και έναν νεκρό, τον νεαρό εργάτη Δημήτρη Μιχαήλο, που τιμήθηκε ιδιαίτερα στην εκδήλωση του Κόμματος.
Στην εκδήλωση, που ολοκληρώθηκε με σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα, το «παρών» έδωσαν και απόγονοι των απεργών εργατών του 1929. Μάλιστα, σε θέση τιμητικού προεδρείου κάθισαν στελέχη του Κόμματος, συνδικαλιστές, στελέχη μαζικών φορέων με πολύτιμη συμβολή στο εργατικό - λαϊκό κίνημα της περιοχής.
Στην είσοδο, η έκθεση με φωτογραφικό υλικό και αποσπάσματα από τον «Ριζοσπάστη» και τον αστικό Τύπο της εποχής έδινε μια σαφή εικόνα για την κορυφαία αυτή ταξική μάχη. Αποτυπωνόταν επίσης και η προδοτική στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού, της ΓΣΕΕ, που με την παρουσία του ίδιου του τότε προέδρου της στην Ελευσίνα, λειτούργησε για λογαριασμό του κράτους και των βιομηχάνων σπάζοντας τελικά την απεργία.
Ξεχώρισε η προβολή του ντοκιμαντέρ, που μέρες πριν ετοίμαζε η Κομματική Οργάνωση, αποτέλεσμα διεξοδικής αρχειακής έρευνας. Το βίντεο παρακολουθούσε την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος στην Ελευσίνα από τις αρχές του περασμένου αιώνα, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην περιοχή. Οχι τυχαία, η ευρύτερη περιοχή του Θριασίου, που συνδέει το αστικό κέντρο της Αττικής με τη Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, που περιλαμβάνει και το λιμάνι τις Ελευσίνας, αποτέλεσε πεδίο μεγάλης βιομηχανικής δραστηριότητας και μάλιστα στρατηγικής σημασίας, που διατηρείται μέχρι και σήμερα.
Μέσα από μαρτυρίες κομμουνιστών εργατών, περιγράφονται στο ντοκιμαντέρ η οργάνωση της μεγάλης απεργίας, οι ογκώδεις συγκεντρώσεις, η αιματηρή καταστολή και η δολοφονία του Μιχαήλου, η κηδεία του, αλλά και οι μετέπειτα αγώνες του εργατικού κινήματος της περιοχής.
Για την αιματηρή καταστολή των απεργών στις 5 Μάρτη, στο ρεπορτάζ αναφέρεται ότι ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων, ανθυπομοίραρχος Κικιρής, «προέβη αυθαίρετα στη σύλληψη τριών μελών της διοικήσεως του Σωματείου...». Στην απαίτηση των απεργών να αφεθούν ελεύθεροι, διέταξε τους χωροφύλακες να πυροβολήσουν εναντίον τους.
«Στον τόπο της δολοφονικής ενέδρας πέφτουν ματωμένοι οι εργάτες Δημ. Μιχαήλος με σφαίρα στο στήθος, ο οποίος και μένει άπνους, Ευάγ. Γκίκας με δύο τραύματα όπλου στο στήθος, Ευάγ. Μπέκας με δύο τραύματα διαμπερή στο μηρό, Ανδρ. Ροδίτης με τραύμα στην κεφαλή, Αϊβαζόγλου τραύμα διαμπερές στο βραχίονα, Παναγ. Ηλίας τραύμα δι' υποκόπανου και ο επαγγελματίας Αντ. Κοροπούλης τραυματίζεται στο χέρι με σφαίρα από τους χωροφύλακες, οι οποίοι πυροβολούν και σκοτώνουν όποιον βρουν. Επίσης τραυματίζεται στο πόδι και μια γυναίκα...».
Χαρακτηριστικοί είναι και ορισμένοι από τους τίτλους και τα αποσπάσματα του αστικού Τύπου της εποχής που εκτέθηκαν στην εκδήλωση: «ΟΙ ΕΡΓΑΤΑΙ ΕΠΕΣΑΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ», «απεδείχθη ότι οι απεργοί παρασυρθέντες εσκόπουν την διάλυσιν των σωματείων και κατά το σοβιετικόν σύστημα οργάνωσίν των ιδρύοντες εργατικά σοβιέτ». Μάλιστα, κατά τη συνήθη πρακτική των αστικών ΜΜΕ, τα έντυπα των καπιταλιστών κάνουν και συστάσεις προς τις κυβερνήσεις τους: «Πρέπει λοιπόν η νομοθεσία να αλλάξει. Και διά μεν τους ανθρώπους της Μόσχας δεν έχει η Κυβέρνησις παρά να λάβει τα ίδια εκείνα μέτρα τα οποία γείτονα κράτη της, η Βουλγαρία και η Σερβία έλαβον. Να διαλύση τα σωματεία και τας οργανώσεις των και να τους κηρύξει εκτός νόμων...».
Το μέλος της ΚΕ, ερμηνεύοντας τη στάση αυτή του κράτους, σε μια περίοδο που οι αγώνες δεν απειλούσαν την αστική εξουσία, σημείωσε ότι βασική αιτία ήταν ο εφιάλτης της Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που τότε ήταν σχετικά πρόσφατη. Η σοβιετική εξουσία είχε εδραιωθεί, οι οικονομικές βάσεις του σοσιαλισμού επεκτείνονταν και βάθαιναν, ενώ ο καπιταλισμός έμπαινε στην κρίση του 1929, που έδειχνε τον ιστορικά ξεπερασμένο χαρακτήρα του.
Οσο για τα συμπεράσματα που αφήνει η περίοδος αυτή, ο Μ. Μαΐλης ανέφερε ότι αυτά προκύπτουν απ' όλη την 100χρονη πορεία του ΚΚΕ και έχουν ενσωματωθεί ως ουσία, τόσο στην ανάλυση όσο και στα καθήκοντα του ΚΚΕ:
«Το πρώτο συμπέρασμα αφορά στον ταξικό χαρακτήρα του κράτους. Το κράτος που υπάρχει είναι αστικό και όχι παλλαϊκό, όπως διατυμπανίζουν οι αστοί και σειρά οπορτουνιστών. Κι αυτό ισχύει, είτε υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία είτε όχι. Ο ταξικός χαρακτήρας του κράτους κατοχυρώνεται θεσμικά στο Σύνταγμα, που αναλαμβάνει την προάσπιση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας ως κάτι το ιερό και απαραβίαστο, ενώ κατοχυρώνει τη συμμετοχή της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της EE και του NATO.
Το δεύτερο αφορά την πολιτική των αστικών κομμάτων. Παρά τον λυσσασμένο αγώνα που έκαναν μεταξύ τους, ακόμα και με αιματηρές συγκρούσεις, για το ποιο κόμμα θα έχει το πάνω χέρι, είχαν την ίδια, ενιαία στάση απέναντι στο ΚΚΕ και στο ταξικό εργατικό κίνημα, είτε ονομάζονταν κόμματα της "δεξιάς", είτε του "κέντρου", είτε της "άκρας δεξιάς". Αυτό ισχύει και σήμερα. Τόσο μέσα στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς, σε επίπεδο EE και NATO. Παρά τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς, η επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα τους βρίσκει σε απόλυτη σύμπνοια.
Τρίτο συμπέρασμα είναι ότι οι όποιες παροχές, οι όποιες κατακτήσεις της εργατικής τάξης παίρνονται πίσω, όταν οι καπιταλιστικές ανάγκες το επιτάσσουν και όταν το εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι παγιδευμένο σε ρεφορμιστικές λογικές, όταν δεν γνωρίζει ο λαός τη μεγάλη του δύναμη, όταν περιμένει να λυθούν τα προβλήματά του από τις αστικές κυβερνήσεις, είτε ονομάζονται της αριστεράς, είτε της δεξιάς. Αυτό, για παράδειγμα, γίνεται από το 1992 που υπογράφτηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, και ιδιαίτερα τα τελευταία 7 χρόνια που ζούμε τη φάση της σύγχρονης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης. Τίποτα δεν είναι οριστικά κατακτημένο. Γίνεται, μόνο όταν η εργατική τάξη κατακτήσει τη δική της εξουσία. Η εργατική τάξη, στον αγώνα για τη βελτίωση της ζωής της, πρέπει ταυτόχρονα να βλέπει πιο μακριά και να μην υποθηκεύει το μέλλον της σε κάποιες παροχές του παρόντος. Πρέπει ν' αγωνίζεται για να αποσπά, αλλά την ίδια στιγμή να οργανώνει τις δυνάμεις της για τη μεγάλη αναμέτρηση, αφού είναι η εργατική τάξη που παράγει τον πλούτο που καρπώνεται ο καπιταλιστής με την κλοπή της υπεραξίας. Τα μέσα παραγωγής είναι καρπός του ιδρώτα και του αίματος της εργατικής τάξης. Είναι πρωταρχική ανάγκη να κοινωνικοποιηθούν από την εργατική εξουσία και να μπουν στην υπηρεσία της κοινωνίας και όχι των καπιταλιστικών κερδών».
Σε εκδήλωση τιμής για το εκτελεσμένο μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, στου Γουδή, μίλησε ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος
Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους βρέθηκαν και τα παιδιά του Νίκου Καλούμενου, Μαργαρίτα και Πέτρος. Επίσης, στην εκδήλωση συμμετείχε ο κομμουνιστής δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος. Μετά την κεντρική ομιλία που έκανε ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ακολούθησε καλλιτεχνικό αφιέρωμα που επιμελήθηκαν η Σύλβια Καπερνάρου, η Αριάδνη Μιχαηλάρη, ο Χρήστος Μπαλτάς και ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφάνων από το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, στο μνημείο που έχει στήσει το Κόμμα στο σημείο της εκτέλεσης.
Ακολουθούν αποσπάσματα από την ομιλία του Θ. Χιώνη:
Τον Μπελογιάννη καθώς και τους χιλιάδες ήρωες που γέννησε το ΚΚΕ, τους τιμάμε διαδηλώνοντας ότι συνεχίζουμε, ακλόνητοι από το χρέος που έχουμε, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξημερώσουν και στη χώρα μας καλύτερες μέρες.
Ο Μπελογιάννης δεν είναι απλά μια ηρωική μορφή του παρελθόντος. Η δράση του, η υπόθεση για την οποία πάλεψε, η στάση του εκφράζουν και σήμερα με έναν από τους καλύτερους τρόπους τη μακρόχρονη μάχη για την εργατική, τη λαϊκή νίκη.
Ο Μπελογιάννης δολοφονήθηκε γιατί ήταν στέλεχος του ΚΚΕ και του ΔΣΕ. Γιατί δεν πρόδωσε το λαό, δεν κρύφτηκε, δεν έφυγε τα χρόνια της Κατοχής, όπως έκαναν τα διαλεχτά παιδιά της αστικής τάξης. Γιατί, όπως είπε και στη δίκη του: «Εμείς προβάλλουμε την πιο σωστή θεωρία, που συνέλαβε η πιο προοδευτική ανθρώπινη σκέψη. Και συνεχώς προσπαθούμε, η θεωρία αυτή να γίνει πραγματικότητα για την Ελλάδα και για τον κόσμο ολόκληρο». «Στο πρόσωπό μου δικάζεται η πολιτική του ΚΚΕ».
Ο Μπελογιάννης, όπως και κάθε άνθρωπος, δεν γεννήθηκε ήρωας. Αν και βρίσκεται στο πάνθεον των λαϊκών ηρώων, μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές που έμειναν άγνωστοι. Δεν θα υπήρχαν οι Μπελογιάννηδες, η δράση, η προσφορά τους στον τόπο μας, η στάση τους, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ. Η «μήτρα» που γεννά ανθρώπους που εμπνέονται από υψηλά ιδανικά, που αφιερώνονται στην πιο δίκαιη υπόθεση, ανθρώπους με στέρεες πεποιθήσεις και με στάση αρχών σε όλα τα ζητήματα. Γιατί τέτοιο είναι το Κόμμα μας και τέτοιο έχουμε χρέος να παραμείνει.
Σήμερα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ κι άλλοι κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες να εμφανιστούν ως συνεχιστές του αγώνα του ηρωικού ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, της ΕΔΑ των δεκαετιών του '50 και του '60, προσπαθώντας να καπηλευτούν αγώνες του λαού μας, αποκόβοντας από αυτούς τους αγώνες το πραγματικό, ριζοσπαστικό περιεχόμενό τους.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαπραγματεύεται το νέο πακέτο μέτρων, άλλη μια συμφωνία, άλλη μια λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος, τη νέα επίθεση απέναντι στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.
Αυτή την πολιτική προσπαθεί να καμουφλάρει με ψεύτικα διλήμματα, αλλά και σκυλεύοντας τις αγωνιστικές παραδόσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επιλέχθηκε από την αστική τάξη μόνο για να εκτελέσει τις αποστολές της, αυτό θα το έκανε οποιαδήποτε κυβέρνηση, αλλά για να το κάνει αποπροσανατολίζοντας, χειραγωγώντας, ακινητοποιώντας το λαό.
Ταυτόχρονα, και με αφορμή το μουσείο «Ν. Μπελογιάννης» που εγκαινιάστηκε στην Αμαλιάδα, οι φασίστες λυσσομανούν, γιατί τρέμουν καθετί που συμβολίζει την ανάγκη του χαμού του συστήματος που υπερασπίζονται, άρα και του δικού τους χαμού.
Παρ' όλα αυτά, ο Μπελογιάννης ζει, γιατί ζει και αναπτύσσεται το κίνημα που τον έθρεψε και τον διαπαιδαγώγησε, γιατί το ΚΚΕ παραμένει μήτρα της λαϊκής αντίστασης και της αντεπίθεσης. Γι' αυτό μπροστά στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς που κλιμακώνονται, ο λαός δεν είναι μόνος του. Εχει το ΚΚΕ, με δυνάμεις αποφασισμένες να δώσουν τη μάχη για να δυναμώσει το εργατικό κίνημα και μαζί με τους συμμάχους του, τους αυτοαπασχολούμενους και φτωχούς αγρότες, να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Αναπτύσσοντας την πάλη για όλα όσα μας στερούν, για τη στοιχειώδη ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, το καπιταλιστικό σύστημα, την εξουσία των μονοπωλίων. Προετοιμάζοντας νέες αναμετρήσεις, νέους νικηφόρους αγώνες με στόχο την εργατική εξουσία, τη μόνη που μπορεί να ικανοποιήσει τις σύγχρονες κοινωνικές λαϊκές ανάγκες, αξιοποιώντας τις παραγωγικές δυνατότητες, τις επιστημονικές και τεχνολογικές κατακτήσεις.
Ταυτόχρονα, ενισχύουμε την πάλη για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους πολεμικούς σχεδιασμούς, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, δυναμώνοντας την κοινή πάλη των λαών, ιδιαίτερα των Ελλήνων και Τούρκων εργαζομένων, ενάντια στις αστικές τάξεις και την πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντά τους. Την πολιτική υπεράσπισης των καπιταλιστικών κερδών, που στην ειρήνη κάνουν δουλειές και με τον πόλεμο λύνουν τις διαφορές. Που στην ειρήνη μάς καλούν να κάνουμε θυσίες για να πάνε καλά η οικονομία, η ανταγωνιστικότητά τους, οι μπίζνες τους και στον πόλεμο μας καλούν πάλι να κάνουμε θυσίες με την ίδια μας τη ζωή, για να λύσουν τις διαφορές τους από τις μπίζνες, να λύσουν το ποιος εκμεταλλευτής θα είναι πιο ισχυρός.
Οι εργάτες, οι λαοί δεν έχουμε μεταξύ μας να χωρίσουμε τίποτα. Εχουμε μόνο να ξεκαθαρίσουμε τους λογαριασμούς μας με τους εκμεταλλευτές μας. Γι' αυτό η υπεράσπιση της ζωής μας, των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων, της ειρήνης των λαών, πρέπει να έχει στόχο να βάλει τέλος στο σύστημα της εκμετάλλευσης που γεννάει φτώχεια, πολέμους, προσφυγιά.
Ο Μπελογιάννης με τη ζωή του δίδαξε ότι η ιδεολογική σταθερότητα απαιτεί κατάκτηση της γνώσης για να γίνεται καλύτερη η δράση. Σ' αυτά δοκιμαζόμαστε κι εμείς σήμερα, για να γίνουμε πιο ικανοί, στην οικοδόμηση του Κόμματος και της ΚΝΕ, στην οργάνωση της ταξικής πάλης, για την εργατική εξουσία.
Με τις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε το 2018 τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του τιμημένου ΚΚΕ, «σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος». Με το βλέμμα στραμμένο στα μεγάλα γεγονότα, προετοιμαζόμαστε κάθε στιγμή, με πρωτοπόρα δράση, για την τελική νίκη. Με το λαό για το σοσιαλισμό!
-- Στις 6 μ.μ., στην αίθουσα του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας (Βερανζέρου 1, πλ. Κάνιγγος, 2ος όροφος), η ΤΕ Εκπαιδευτικών της ΚΟ Αττικής καλεί σε εκδήλωση με θέμα «50 χρόνια από το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 - Εκτιμήσεις και συμπεράσματα». Θα μιλήσει η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος.
-- Στις 6.30 μ.μ., στο Καματερό, στο Κινηματοθέατρο «ΜΕΛΙΝΑ», η ΤΟ Δυτικών Συνοικιών Αττικής καλεί σε πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση με θέμα «Πόλεμος - μετανάστευση - προσφυγιά». Θα μιλήσει η Σπυρέττα Παναγή, μέλος του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, και θα ακολουθήσει καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το συγκρότημα της ΤΟ Δυτικών Συνοικιών του ΚΚΕ.
-- Στις 6 μ.μ., στα γραφεία της ΚΟ Αττικής (Κολωνού 3), οι ΚΟ Τύπου της ΤΟ Βιομηχανίας Αττικής καλούν στην παρουσίαση του βιβλίου «Οι αναμνήσεις ενός κουρέα» (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»). Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Σεφέρη, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής.
-- Οι Οργανώσεις Παραμυθιάς του ΚΚΕ και της ΚΝΕ προβάλλουν το ιστορικό ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ΔΣΕ με τίτλο «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε», στη Γλυκή, στις 8 μ.μ., στην Αίθουσα Τουριστικού Περιπτέρου.
-- Στις 11 π.μ., στα γραφεία της ΚΟ Αττικής (Κολωνού 3) οι ΚΟΒ Τροφίμων - Ποτών της ΤΟ Βιομηχανίας καλούν σε σύσκεψη με θέμα: «Η ολόπλευρη ισχυροποίηση του ΚΚΕ στην εργατική τάξη και τους κλάδους της βιομηχανίας, ώστε πιο αποτελεσματικά να προχωρήσουν η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, η πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, η πάλη για την εργατική εξουσία, το σοσιαλισμό». Θα μιλήσει ο Πέτρος Αλέπης, μέλος της ΚΕ και Γραμματέας της ΤΕ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ.
-- Στις 10.30 π.μ., ο Σάκης Βαρδαλής, βουλευτής του ΚΚΕ, θα μιλήσει σε εκδήλωση της ΤΟ Υπαίθρου Θεσσαλονίκης, στην αίθουσα του δημαρχείου Λαγκαδά, με θέμα: «Πολιτικές εξελίξεις και 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ».
-- Στις 11 π.μ., στου Ζωγράφου, στην πλατεία Πέντε Ηρώων (Παπαδιαμαντοπούλου και Ξενίας - ΑΛΕΞ), οι ΚΟ Ζωγράφου Αττικής του ΚΚΕ και το τοπικό παράρτημα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ διοργανώνουν εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους Πέντε Κρεμασμένους Αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης. Θα προηγηθεί προσυγκέντρωση στις 10 π.μ., στο μνημείο Ηρώων Ζωγράφου.
-- Στις 11 π.μ., η Διαμάντω Μανωλάκου, μέλος της ΚΕ και βουλευτής, θα περιοδεύσει στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Αχαρνών 2).
-- Στις 7 μ.μ., η ΚΟ ΕΥΔΑΠ Αττικής καλεί σε σύσκεψη στην αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου της ΕΥΔΑΠ (Ιτέας 3, στάση Μετρό Πανόρμου), με θέμα: «Πολιτικές εξελίξεις - 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ». Θα μιλήσει ο Παναγιώτης Ηλιόπουλος, στέλεχος του Κόμματος.
Αύριο Σάββατο 8 Απρίλη, η ΤΕ Ηλείας του ΚΚΕ τιμά τον Νίκο Μπελογιάννη, εκτελεσμένο μέλος της ΚΕ του Κόμματος, στη γενέτειρά του Αμαλιάδα. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει: 5 - 7.30 μ.μ. επίσκεψη - ξενάγηση στο Μουσείο «Ν. Μπελογιάννης» στην Αμαλιάδα και στις 7.30 μ.μ. εκδήλωση στο μνημείο στην πλατεία του Ν. Μπελογιάννη.
Το βιβλίο παρουσίασε η Μαρία Γαβαλά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου της ΕΠ Θεσσαλίας, η οποία επεσήμανε ότι η έκδοση αυτή είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική ως προς την ταξική ουσία και την ιστορικότητα της κοινωνικής θέσης της γυναίκας, δηλαδή τη θέση της στην κοινωνική εργασία και ως παράγωγο αυτής στην οικογένεια, με βάση τον ειδικό της ρόλο στην αναπαραγωγή του ανθρώπου και τη σχέση της με το άλλο φύλο, τις σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων. Μετά την παρουσίαση ακολούθησε συζήτηση με τους παρευρισκόμενους σχετικά με το Γυναικείο Ζήτημα και τις θέσεις του Κόμματος.
Η ομιλήτρια αναφέρθηκε στη συμβολή του ΚΚΕ από την ίδρυσή του στην ανάδειξη του Γυναικείου Ζητήματος: «Στον έναν σχεδόν αιώνα ζωής και ηρωικής δράσης, το ΚΚΕ υιοθέτησε τις θέσεις και κατευθύνσεις των θεμελιωτών της κομμουνιστικής ιδεολογίας Μαρξ - Ενγκελς για το γυναικείο ζήτημα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του, σε μια Ελλάδα που ήταν αδιανόητο να γίνεται λόγος για τη χειραφέτηση της γυναίκας, τη συμμετοχή στην ταξική πάλη, στην πάλη για την εξουσία, όταν τότε δεν αναγνωριζόταν στις γυναίκες ούτε το δικαίωμα της ψήφου. Να συνυπολογίσουμε ότι υπό το βάρος των σκοταδιστικών αντιλήψεων για τη γυναίκα και το ρόλο της στην οικογένεια και γενικότερα στην κοινωνία, με την έκταση του αναλφαβητισμού και των προλήψεων, οι θέσεις του ΚΚΕ ήταν πολύ τολμηρές, επαναστατικές στην κυριολεξία».
Το ιστορικό της μάχης, με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία που επέδειξαν οι αξιωματικοί και οι μαχητές του ΔΣΕ, παρουσίασε στην εκδήλωση ο πρόεδρος της ΔΕ του Παραρτήματος Καρδίτσας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, Σωτήρης Στουρνάρας.
Από την ΚΟ Καρδίτσας του ΚΚΕ χαιρετισμό απηύθυνε ο Βαγγέλης Ξυδιάς, μέλος της ΤΕ, ο οποίος μεταξύ των άλλων τόνισε: «Αυτό που μας δίδαξαν οι αγωνιστές σαν αυτούς που είναι θαμμένοι σ' αυτόν τον τόπο, είναι το να μην υποτάσσεσαι σε έναν αρνητικό συσχετισμό δύναμης, σε έναν αντίπαλο που μπορεί να φαντάζει πανίσχυρος. Εχουμε βαθιά εμπιστοσύνη στη δύναμη του δίκιου της εργατικής τάξης, του λαού μας».
Στη συνέχεια στεφάνι κατέθεσαν εκ μέρους του ΚΚΕ ο Γιάννης Τσιούτρας, μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του Κόμματος, και εκ μέρους του Παραρτήματος ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ ο Σ. Στουρνάρας.
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 2 Απρίλη, στην πλατεία της Τσαριτσάνης, η εκδήλωση τιμής και μνήμης που οργάνωσε η ΚΟΒ Τσαριτσάνης του ΚΚΕ για την προσφορά του χωριού στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και στον ηρωικό αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Θ. Σερδένη, μέλος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στη μεγάλη προσφορά της ιστορικής Τσαριτσάνης στην ΕΑΜική Αντίσταση και στον ΔΣΕ, αλλά και στις σημερινές πολιτικές εξελίξεις.
Στη συνέχεια απαγγέλθηκαν ποιήματα από νεολαίους και ακολούθησαν προσκλητήριο νεκρών, κατάθεση στεφανιών και «ενός λεπτού σιγή» στη μνήμη των νεκρών αγωνιστών.