• Η κατάσταση με το προσωπικό στο ΠαΔΑ, χαρακτηριστικό αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης στα πανεπιστήμια
• Εκδηλώσεις για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ηρωικής ΕΠΟΝ
• Κινηματογραφική Λέσχη του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ - «Μάνος Λοΐζος»

Από την κινητοποίηση της περασμένης Παρασκευής στο υπουργείο Παιδείας

Στο ΠαΔΑ οι έκτακτοι διδάσκοντες είναι πάνω από 300 και οι συμβάσεις τους ανανεώνονται κάθε εξάμηνο. Από την έναρξη λειτουργίας του ΠαΔΑ ως πανεπιστημίου (μετά τη συγχώνευση των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά) οι έκτακτοι εργάζονται με το καθεστώς του «ακαδημαϊκού υποτρόφου ορισμένου χρόνου», με τετράμηνες συμβάσεις. Είναι όμως μια κατάσταση που χρονίζει κι από πιο πριν, από την εποχή των ΤΕΙ που οι έκτακτοι ήταν πολλαπλάσιοι των μονίμων και κάθε χρόνο γινόταν «αγώνας δρόμου» από τα ιδρύματα για την ανανέωση των συμβάσεών τους και την καταβολή των δεδουλευμένων τους.

Αυτά τα προβλήματα έρχονται τώρα ξανά πολύ έντονα στην επιφάνεια, αφού με διάφορες κατηγορίες έκτακτου προσωπικού επιχειρείται να καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ιδρυμάτων εδώ και χρόνια. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι στο ΠαΔΑ η αναλογία μόνιμων / έκτακτων διδασκόντων είναι περίπου 1 προς 1.

Αυτό στην πράξη μεταφράζεται σε: 83 πλήρεις θέσεις «ακαδημαϊκών υποτρόφων» (το καθεστώς με το οποίο εργάζονταν οι έκτακτοι μέχρι τώρα) για τους επόμενους τρεις μήνες (δεν θα δουλέψουν δηλαδή την περίοδο της εξεταστικής του καλοκαιριού) και άλλες 77 πλήρεις θέσεις «ανταποδοτικών υποτρόφων» για τους επόμενους 4 μήνες με μόλις 800 ευρώ τον μήνα, αντί για 1.000 που γράφει ο εσωτερικός κανονισμός. Πρακτικά, μιλάμε για ανανέωση των συμβάσεων στους μισούς περίπου έκτακτους εργαζόμενους, ενώ από αυτούς οι μισοί και παραπάνω θα πρέπει να εργαστούν με χειρότερους όρους και απολαβές απ' ό,τι μέχρι τώρα.

«Πρόκειται για εργασιακό μεσαίωνα», καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, εξηγώντας ότι μέχρι τώρα οι «ανταποδοτικές υποτροφίες» δεν αξιοποιούνταν με αυτόν τον τρόπο από το ίδρυμα, αφορούσαν πολύ λίγους απόφοιτους που ήθελαν πιθανόν να συνεχίσουν την έρευνά τους, ενώ τώρα μετατρέπονται σε «εργασιακό καθεστώς» και μάλιστα πολύ κακό...

Τι θα σημάνουν τα παραπάνω για το ίδρυμα και τις σπουδές; Καταρχάς δεκάδες εργαζόμενοι θα αντιμετωπίσουν το φάσμα της ανεργίας, είτε είναι αυτοί που δεν θα ανανεωθούν οι συμβάσεις τους είτε αυτοί που δεν θα δεχτούν να δουλέψουν με «ανταποδοτικές υποτροφίες», γιατί δεν τους συμφέρει να δουλεύουν με τέτοιους όρους.

Να σημειωθεί εδώ παρενθετικά ότι οι «ανταποδοτικές υποτροφίες» θεσμοθετήθηκαν εδώ και αρκετά χρόνια στα ιδρύματα, με τη λογική να μπορούν μεταπτυχιακοί φοιτητές και κυρίως υποψήφιοι διδάκτορες των ιδρυμάτων να παίρνουν υποτροφία (μια ορισμένου ύψους αποζημίωση δηλαδή), με υποχρέωση υποστήριξης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και παροχής επικουρικού διδακτικού έργου. Εμφανίζονταν έτσι ως βοηθοί πανεπιστημιακών σε κάποια μαθήματα, επιτηρητές σε εξεταστικές περιόδους κ.ο.κ. Τώρα με αυτό το καθεστώς πάνε να καλύψουν πάγιες ανάγκες διδασκαλίας μαθημάτων και συντήρησης και διδασκαλίας εργαστηρίων.

Σε συνάρτηση με αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε και την αποψίλωση των ιδρυμάτων από Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (ΕΔΙΠ) και Ειδικό Τεχνικό Εργαστηριακό Προσωπικό (ΕΤΕΠ). Για φέτος προβλέφθηκαν μόνο 30 θέσεις ΕΔΙΠ και ΕΤΕΠ για όλα τα πανεπιστήμια της χώρας, αριθμός μηδαμινός αν λάβουμε υπόψη τις ανάγκες των ιδρυμάτων και τις αφυπηρετήσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια.

Με όλα αυτά γίνεται φανερό ότι συνολικά χάνεται από τα ιδρύματα εξειδικευμένο προσωπικό με ειδικές γνώσεις κι αυτό θα γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στα εργαστηριακά μαθήματα.

Για τους φοιτητές είναι ξεκάθαρο ότι θα μειωθεί η ποιότητα του παρεχόμενου διδακτικού έργου, ενώ είναι πολύ πιθανό να αρχίσουν και πάλι να δημιουργούνται λίστες αναμονής για τους φοιτητές προκειμένου να παρακολουθήσουν εργαστήρια ή να «κουτσουρεύονται» προγράμματα σπουδών προκειμένου να μπορούν να διδαχτούν με το υπάρχον ανεπαρκές προσωπικό. Ενώ παράλληλα οι εργαζόμενοι θα σπρώχνονται σε ένα κυνήγι πιστοποιήσεων σε σεμιναριακού τύπου μεταπτυχιακά και σε εξ αποστάσεως προγράμματα κατάρτισης, όλα επί πληρωμή, προκειμένου, εμφανίζοντας περισσότερα «προσόντα», να έχουν μια καλύτερη τύχη ανανέωσης των συμβάσεών τους.

Φοιτητές και εργαζόμενοι στο ΠαΔΑ δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους για να εξασφαλίσουν ότι δεν θα υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις στις σπουδές, ότι δεν θα χάσει κανένας εργαζόμενος τη δουλειά του και ότι θα λυθεί οριστικά το θέμα με τη μονιμοποίηση όλου αυτού του απαραίτητου για τη λειτουργία του ιδρύματος έκτακτου προσωπικού. Στο πλαίσιο αυτό οι φοιτητικοί σύλλογοι, ο Σύλλογος Εκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού και αντιπροσωπείες του ΔΣ Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του ΠαΔΑ και του ΔΣ της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας την Παρασκευή στο υπουργείο Παιδείας, ενώ προχτές Δευτέρα προχώρησαν σε νέα κινητοποίηση στη διοίκηση του ιδρύματος. Χτες είχε Γενική Συνέλευση ο Σύλλογος Εκτακτου Εκπαιδευτικού Προσωπικού για να καθορίσει τα επόμενα βήματά του.

Θυμίζουμε ότι το θέμα των ΑΕΙ που στενάζουν να ανανεώσουν τις συμβάσεις των εκτάκτων ανέδειξε το ΚΚΕ και με Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε στη Βουλή και συζητήθηκε την προηγούμενη βδομάδα, όπου η βουλευτής του Κόμματος Αφροδίτη Κτενά επισήμανε μεταξύ άλλων προς την υφυπουργό Παιδείας, Ζέττα Μακρή: «Εφόσον έχουμε φτάσει στο σημείο να χρειάζεται έκτακτο προσωπικό για να καλυφθούν οι ανάγκες, το ελάχιστο που μπορείτε να κάνετε είναι να πάρετε μέτρα, ώστε και οι πιστώσεις να φτάνουν στην ώρα τους στα ιδρύματα, να είναι επαρκείς, να φτάνουν για να προσλάβουν το προσωπικό που χρειάζονται και η διαδικασία της πρόσληψης να είναι τέτοια, ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και να είναι ένα το εργασιακό καθεστώς και όχι δέκα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή μέσα στα πανεπιστήμια και με ενιαίο τρόπο να υπολογίζονται οι αμοιβές τους και να δίνονται στην ώρα τους και όχι να δίνονται δύο φορές τον χρόνο ή μία φορά τον χρόνο».

Παράλληλα, ανέδειξε ότι το «κλειδί» του όλου προβλήματος είναι το θέμα της γενικότερης υποχρηματοδότησης των ιδρυμάτων, σημειώνοντας ότι τα 127 εκατομμύρια της τακτικής χρηματοδότησης είναι προφανές ότι δεν φτάνουν, αφού «κάθε τόσο δίνετε και κάτι λίγα επιπλέον για να καλύπτονται τρύπες», ενώ «το 1 δισεκατομμύριο που λέτε ότι δίνει το κράτος στα πανεπιστήμια, δεν είναι για τις ανάγκες φοιτητών. Δεν καλύπτουν τίποτα από αυτά που λέμε τόση ώρα. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι για τις φοιτητικές εστίες με ΣΔΙΤ για να καλυφθούν οι ανάγκες, με κέρδος όμως γι' αυτόν που θα τις λειτουργεί και τα υπόλοιπα είναι για την επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων»...

RIZOSPASTIS

Στην Αθήνα, το ΚΣ της ΚΝΕ τίμησε την επέτειο με μία εκδήλωση που διοργανώθηκε στην Πλατεία ΕΠΟΝ, λίγα μέτρα από το σπίτι της οδού Δουκίσσης Πλακεντίας όπου ακριβώς 82 χρόνια πριν έγινε η ιδρυτική της διάσκεψη για την ίδρυση της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ενώ χαιρετισμό εκ μέρους της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ απηύθυνε η πρόεδρός της Τούλα Μητσέα.

Με παρουσία ανθρώπων από κάθε γενιά, αναδείχτηκαν όλα εκείνα που έδωσαν σε πεινασμένα παιδιά δύναμη και ορμή ώστε μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ να γράψουν σελίδες ηρωισμού. Αναβίωσαν οι συνθήκες μέσα στις οποίες η ΕΠΟΝ κατάφερε να συνδυάσει την ένοπλη πάλη με την πολύμορφη παρέμβαση στη ζωή της νεολαίας, με τη μορφωτική δράση να ξεχωρίζει.

RIZOSPASTIS

Εκδηλώσεις έγιναν ακόμα στη Θεσσαλονίκη, στη Λάρισα και τα Χανιά.

RIZOSPASTIS

Από την εκδήλωση στα Χανιά

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο δημοτικό σχολείο του χωριού, όπου πριν από 82 χρόνια πραγματοποιήθηκε η 1η Νομαρχιακή Συνδιάσκεψη της ΕΠΟΝ Χανίων το 1943.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε ιστορικό περίπατο στο χωριό, παρουσίαση πρότζεκτ ιστορίας για την ΕΠΟΝ από τους μαθητές και την ομάδα του «κόκκινου Αερόστατου», ενώ ξεχώρισε η παρουσίαση από μία μαθήτρια συνέντευξης της γιαγιάς της, ΕΠΟΝίτισσας εκείνη την εποχή.

Στη συνέχεια ακολούθησε η κεντρική συζήτηση για τα 82 χρόνια από την ίδρυση της ΕΠΟΝ από την Φαίδρα Κυριαζοπούλου, μέλος του ΣΠ Κρήτης της ΚΝΕ, ενώ έγιναν παρεμβάσεις από τον Αλέκο Μαρινάκη, μέλος του Γραφείου Περιοχής Κρήτης του ΚΚΕ, τον Σπύρο Δαράκη, μέλος του ΔΣ μαρτυρικών πόλεων και χωριών και τον Μπάμπη Πετράκη, πρόεδρο του Παραρτήματος Χανίων της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ.

Στη Θεσσαλονίκη

Ο Νίκος Βάγιας, πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Θεσσαλονίκης, στον χαιρετισμό του στάθηκε στον ηρωικό αγώνα που έδωσαν οι ΕΠΟΝίτες και οι ΕΠΟΝίτισσες, που αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε νέο και κάθε νέα σήμερα. Ακόμη τόνισε πως το ΚΚΕ και η Νεολαία του η ΚΝΕ είναι αυτοί που μέχρι σήμερα συνεχίζουν τον αγώνα τους, για να ανατραπεί ο αρνητικός συσχετισμός, μέχρι την τελική σύγκρουση με το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Ο Γιώργος Καψάλης, μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ, μεταξύ άλλων ανέδειξε ότι αυτή η ιστορική πείρα είναι πηγή έμπνευσης για τα χιλιάδες μέλη και φίλους της ΚΝΕ, διαπαιδαγωγεί, δίνει δύναμη για τη συνέχεια, για τις σημερινές μάχες, κόντρα στις δυσκολίες της καθημερινής πάλης.

Και τόνισε: «Με σεβασμό υποκλινόμαστε: Σε όσους και όσες αγωνίστηκαν για τα λαϊκά συμφέροντα σε όλες τις συνθήκες, σε όλους όσοι κράτησαν ηρωική στάση με το όπλο ή με τα χωνιά και την προκήρυξη, πήραν μέρος στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, στα σαμποτάζ, διώχτηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, εκτελέστηκαν, έμειναν αλύγιστοι και μας δίδαξαν έναν περήφανο, ηρωικό τρόπο ζωής, σ' αυτούς που ανέδειξαν τη μορφή του αφοσιωμένου, αταλάντευτου αγωνιστή, χαρακτηριστικά του επαναστάτη.

Είναι πηγή έμπνευσης και γνώσης, ιδιαίτερα για μας τους νεότερους, και πηγή πολύτιμων συμπερασμάτων για την οργάνωση της λαϊκής και νεανικής αντεπίθεσης σήμερα, που μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο αναγκαία και επιτακτική.

Για να πιστέψει ο λαός ότι μπορεί να κάνει κουμάντο ο ίδιος στον τόπο του, παίρνοντας τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του, ότι μπορούμε να ζήσουμε έξω από το μαντρί του συστήματος, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, χωρίς παλιά και νέα αντιλαϊκά μέτρα, από όποια κυβέρνηση κι αν προέρχονται, χωρίς εγκλήματα όπως αυτό που συγκλόνισε και εξόργισε τη γενιά μας στα Τέμπη.

Τους τιμάμε όχι μόνο με λόγια, αλλά με πράξεις για την ενίσχυση του αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Ετσι μπαίνουμε όλοι μας πιο αποφασιστικά στη μάχη, ώστε η δράση μας να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για να συναντηθούμε με πολλούς νέους και νέες σε όλους τους χώρους όπου μορφώνεται και σπουδάζει η γενιά μας.

Στη μάχη για να δυναμώσουμε τη συλλογική δράση, την οργάνωση, την πάλη για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Στην πρώτη γραμμή του αγώνα γιατί θέλουμε καλύτερη - όμορφη - δίκαιη ζωή, γιατί το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι ο κόσμος της εκμετάλλευσης, των κρίσεων, της ανεργίας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων».

Ακολούθησε μουσικό αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι από το συγκρότημα της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ.

Στον χώρο της εκδήλωσης υπήρχε βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», καθώς και έκθεση αφιερωμένη στη θρυλική ΕΠΟΝ.

Στη Λάρισα

Στην εκδήλωση απηύθυνε χαιρετισμό ο Μάρκος Κολοβός, μέλος της Διοίκησης του Παραρτήματος Λάρισας της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, ο οποίος τόνισε πως ο ηρωισμός και όλη η πείρα από τη δράση της ΕΠΟΝ αποτελεί παράδειγμα και διδαχή για τη σημερινή νεολαία, η οποία με τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μπορεί να δυναμώσει την πάλη της για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από ανθρώπου.

Ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η Αγγέλα Τσιάτσιου, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ, η οποία στάθηκε στην πληθώρα παραδειγμάτων ηρωισμού μέσα από τη δράση της θρυλικής ΕΠΟΝ, ξεχωρίζοντας αυτό της Δήμητρας Τσάτσου, της ακλόνητης Λαρισαίας ΕΠΟΝίτισσας, τονίζοντας: «Τέτοια Οργάνωση είμαστε και θέλουμε να είμαστε! Από αυτήν την πείρα εμπνεόμαστε για να συνδέονται με ένα "νήμα" οι αγώνες των προηγούμενων γενιών, να ετοιμάζουν ακόμα πιο δυναμικούς αγώνες, για τις κρίσιμες αναμετρήσεις με τον πραγματικό αντίπαλο, για τη νίκη της εργατικής τάξης και την ανατροπή του καπιταλισμού. Ζήτημα που κρίνεται από σήμερα, που δεν δρούμε σε συνθήκες κατοχής ή παράνομης δράσης, όμως βρισκόμαστε μπροστά σε σύνθετες εξελίξεις, κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων με μεγάλους κινδύνους (...)

Ζούμε στο σύστημα του καπιταλισμού, που μπροστά στο μεγαλύτερο κέρδος δεν διστάζει να διαπράξει και το πιο απάνθρωπο έγκλημα σαν αυτό που συνέβη στα Τέμπη, σαν αυτό που έπνιξε τη Θεσσαλία, σαν τα πολλά εγκλήματα, τις νέες κοιλάδες των Τεμπών που διαπερνούν την καθημερινότητά μας.

Λίγες μέρες πριν τη μεγάλη απεργιακή μάχη, νομίζουμε ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την ΕΠΟΝ, εκεί μέσα στους αγώνες, στις πλατείες, με τη νεολαία και τον λαό, τηρώντας την υπόσχεση μετατροπής της οργής σε αγώνα. Ανοίγοντας πλατιά τη συζήτηση με τους συμμαθητές μας, με τους συναδέλφους μας για την ανάγκη να πληρώσουν όλοι όσοι ευθύνονται για το έγκλημα, αλλά κυρίως για την ανάγκη να πληρώσει η πολιτική του κέρδους, να μπει στο στόχαστρο αυτό το βάρβαρο σύστημα και το κράτος που δολοφονεί για τα κέρδη των λίγων».

Είμαστε περήφανοι γιατί είμαστε η Νεολαία του ΚΚΕ, που υπήρξε η ψυχή, ο καθοδηγητής και ο κύριος αιμοδότης αυτού του μεγάλου αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ.

Είμαστε περήφανοι γιατί η ΚΝΕ είναι συνεχιστής της ηρωικής ΟΚΝΕ, του βασικού μοχλού και κυττάρου ανάπτυξης της ΕΠΟΝ.

Είμαστε περήφανοι γιατί ό,τι κατέκτησε ο λαός μας, τα κέρδισε με σκληρούς αγώνες και σε συμπόρευση με το ΚΚΕ εδώ και παραπάνω έναν αιώνα! Ετσι συνεχίζεται και σήμερα».

Παρουσιάζοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο έδρασε η ΕΠΟΝ, τις ρίζες της, την προσφορά των μελών της, την παρακαταθήκη της, ο ομιλητής σημείωσε:

«Πριν από 82 χρόνια, 23 Φλεβάρη 1943, ιδρύθηκε η ηρωική ΕΠΟΝ. Η θρυλική αυτή οργάνωση του ΕΑΜ, που τροφοδότησε με εκατοντάδες χιλιάδες νέους τον αγώνα ενάντια στους ναζί και φασίστες κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους, που γαλούχησε χιλιάδες μαχητές του ΕΛΑΣ και κατοπινά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, δίνοντας ξανά με το όπλο στο χέρι τον αγώνα για μια νέα Ελλάδα, κόντρα στην αστική τάξη της χώρας μας και στους συμμάχους της, τη Μεγάλη Βρετανία αρχικά και τις ΗΠΑ στη συνέχεια (...)

RIZOSPASTIS

Αυτό έδωσε δύναμη στα ταλαιπωρημένα από την πείνα και τα βάσανα της Κατοχής κορμιά των νέων, έτσι ώστε να φλογίζεται η ψυχή τους από απεριόριστη δύναμη και ορμή.

Ψυχή αυτού του αγώνα ήταν οι κομμουνιστές, που είχαν βρεθεί στην πρώτη γραμμή των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας όλα τα προηγούμενα χρόνια (...)

Τα περισσότερα από 600.000 μέλη της έδρασαν με απαράμιλλο ηρωισμό και αυτοθυσία στον αγώνα ενάντια στον κατακτητή, 8.000 χιλιάδες ΕΠΟΝίτες συγκρότησαν αυτοτελείς σχηματισμούς του ΕΛΑΣ, ενώ ακόμη 27.000 πολέμησαν με το όπλο στο χέρι μέσα από τις γραμμές του. Σε περισσότερες από 430 ανέρχονται οι μάχες όπου συμμετείχαν οι στρατιωτικοί σχηματισμοί της ΕΠΟΝ, στις οποίες έδωσαν τη ζωή τους περίπου 1.300 ΕΠΟΝίτες.

Η δράση της αγκαλιάστηκε από την πλειοψηφία της ελληνικής νεολαίας. Από τα Αετόπουλα, που ήταν παιδιά και μαθητές από 8 χρονών που έδρασαν στο πλάι του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, κατέβαιναν σε διαδηλώσεις, γίνονταν σύνδεσμοι, πηγαινοέρχονταν με σημειώματα, συνόδευαν αγωνιστές.

RIZOSPASTIS

Μέχρι και τη δράση του ΕΛΑΣ Σπουδαστών, που αργότερα μετονομάστηκε σε Λόχο "Λόρδος Μπάιρον"».

«Ενιαία με το κύριο μέτωπο, ενιαία με την ένοπλη πάλη για την απελευθέρωση, η ΕΠΟΝ δρούσε για το σύνολο της ζωής της νεολαίας. Οργάνωσε την πάλη της νεολαίας στο πλευρό του λαού, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές.

Στα μεγάλα συλλαλητήρια για να εμποδιστεί - όπως και έγινε - η επιστράτευση που επεδίωξαν οι κατακτητές για να στείλουν Ελληνες εργάτες στα γερμανικά εργοστάσια.

Με τη δημιουργία επιτροπών και κινητοποιήσεων για την απόσπαση τροφίμων και την οργάνωση συσσιτίων και λεσχών, για την αλληλεγγύη.

RIZOSPASTIS

Πάντα με κίνδυνο ζωής, και με πολλά θύματα και συγκρούσεις.

Οι νέοι ΕΠΟΝίτες έδιναν καθημερινά έναν ακόμα αγώνα. Αυτόν για την κατάκτηση της γνώσης, το χτύπημα του αναλφαβητισμού, την διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων μαχητών», συνέχισε ο Αντ. Κωσταδήμας, αναδεικνύοντας την πολύπλευρη διαπαιδαγωγητική και μορφωτική δράση της ΕΠΟΝ, το πρώτο της καθήκον ακόμα και μέσα σε αυτές τις δύσκολες και σύνθετες συνθήκες της Κατοχής και του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Δράση η οποία συμπυκνώνεται στο σύνθημα που και σήμερα εμπνέει: «Πολεμάμε και τραγουδάμε, πολεμάμε και μαθαίνουμε».

Μίλησε για τα σχολεία που άνοιξε η ΕΠΟΝ, τα σχολικά βιβλία που γράφτηκαν, τυπώθηκαν σε 100.000 αντίτυπα και μοιράστηκαν - για πρώτη φορά δωρεάν - σε όλους τους μαθητές της Ελεύθερης Ελλάδας, για την εκδοτική δραστηριότητα, με τη «Νέα Γενιά», το δημοσιογραφικό όργανο του ΚΣ της ΕΠΟΝ, να φτάνει σε κυκλοφορία τα 45.000 φύλλα. Τη δημιουργία εκατοντάδων θεάτρων σε όλη τη χώρα, χορωδιών νέων, θεατρικών ομίλων, την ενίσχυση και ανάπτυξη του αθλητισμού. Μαζί, την ειδική καμπάνια ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά και στη νάρκωση του μυαλού και της σκέψης της νεολαίας. Και υπογράμμισε:

«Ο ΕΠΟΝίτης και η ΕΠΟΝίτισσα, έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σε ένα καλύτερο αύριο, πάλευαν σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ζώντας όμως ολόπλευρα την ομορφιά του ανυποχώρητου αγώνα, της ανυπότακτης ζωής.

Τα έδιναν όλα στην αντάρτικη δράση, στη διαφώτιση και την ενημέρωση, στην ανύψωση του ηθικού του λαού, και ταυτόχρονα τραγουδούσαν, συνέθεταν, δημιουργούσαν, μορφώνονταν, αθλούνταν, πήγαιναν εκδρομές, ζούσαν πολύπλευρα, είχαν τις νεανικές τους ανησυχίες.

Ολη η δράση της ΕΠΟΝ μάς διδάσκει ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα της νεολαίας, ο αγώνας σε όλες τις φάσεις του για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, απαιτεί πλήθος μορφών και δράσεων, και ότι μαζί με τη μαχητική στάση για την κατάκτηση της γνώσης μπορεί να γεννά με ευρηματικό τρόπο νέους δρόμους επικοινωνίας και κοινής δράσης με την πλειοψηφία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών».

«Η ίδρυση και η ανάπτυξη της ΕΠΟΝ ήταν αποτέλεσμα και συνέχεια της ορμητικής ανάπτυξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος ενάντια στους ναζί κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους σε όλες τις περιοχές της χώρας, με καθοριστική τη συμμετοχή της εργατικής και σπουδάζουσας νεολαίας», σημείωσε η πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ Τούλα Μητσέα. Αναφέρθηκε στη διαρκή δράση, στους σταθμούς της Ιστορίας της νεολαιίστικης οργάνωσης, στα διδάγματα που προσφέρει, και επεσήμανε:

«Το έργο της ΕΠΟΝ δεν μπορεί να παραχαραχτεί, γιατί έχει χαραχτεί με ανεξίτηλα γράμματα στην Ιστορία, ώστε να διδάσκει τα νιάτα της πατρίδας μας ότι μπορούν, κόντρα στη θύελλα, να χτίσουν το δικό τους μέλλον.

Η ηρωική ΕΠΟΝ διδάσκει ότι όταν λαός και νεολαία στηρίζονται στη δύναμή τους, στην οργανωμένη πάλη τους και βγαίνουν μπροστά, γίνονται δύναμη ακατανίκητη.

Από την ιστορική πείρα μας προκύπτει ότι είναι αναντικατάστατη η αυτοτελής ύπαρξη, η δράση, το δυνάμωμα του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σε όλες τις συνθήκες της πάλης, γιατί μπορούν να διαπαιδαγωγούν και να εμπνέουν λαό και νεολαία με τα ιδανικά και τις υψηλές αξίες της ταξικής πάλης, της δράσης για την κατάκτηση ενός μέλλοντος απαλλαγμένου από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για μια κοινωνία με απελευθερωμένες τις ανθρώπινες δυνάμεις και δυνατότητες».

Από το βήμα της εκδήλωσης η πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ κατήγγειλε τη διοίκηση του δήμου Αθήνας και το υπουργείο Πολιτισμού, που πάνω από 30 χρόνια τώρα, παρά τις συνεχείς παρεμβάσεις, δεν δίνουν λύση ώστε να επισκευαστεί το σπίτι όπου ιδρύθηκε η ΕΠΟΝ. «Απαιτούμε να επισκευαστεί το κτίριο, να συντηρηθεί και να οργανωθεί ως ιστορικό μνημείο της Εθνικής Αντίστασης και της ΕΠΟΝ», τόνισε.

Η πτώση σοβάδων σε αίθουσα διδασκαλίας στο 27ο Δημοτικό Σχολείο, στις Αλυκές Βόλου, που συνοδεύτηκε από τραυματισμό εργαζόμενου της Τεχνικής Υπηρεσίας του δήμου, «είναι ακόμη ένα περιστατικό που έρχεται να αποδείξει την εγκατάλειψη της σχολικής στέγης, τις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης και της δημοτικής αρχής Βόλου», επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Τομεακή Επιτροπή Μαγνησίας του ΚΚΕ.

Τονίζει ότι το περιστατικό συνέβη τις προηγούμενες μέρες, όταν αποκολλήθηκε ολόκληρο κομμάτι σοβά από ταβάνι αίθουσας στο συγκεκριμένο σχολείο, με τους μαθητές να γλιτώνουν από τύχη, αφού είχαν σχολάσει, ωστόσο εργαζόμενος σε τεχνική υπηρεσία του δήμου Βόλου που εκείνη την ώρα εκτελούσε εργασίες στην αίθουσα τραυματίστηκε στο κεφάλι.

Παράλληλα, αναφέρει ότι το 27ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των άθλιων υποδομών στα σχολεία, καθώς οι μαθητές είναι στοιβαγμένοι σε αίθουσες ελάχιστων τετραγωνικών μέτρων και σε «κοντέινερ», περιμένοντας πάνω από 10 χρόνια να γίνει νέα πτέρυγα η οποία ακόμη βρίσκεται στα θεμέλια.

Προσθέτει ότι «η τραγική κατάσταση στον δήμο Βόλου αποδεικνύεται και από το ότι για τις στεγαστικές ανάγκες ενοικιάζονται χώροι, οι περισσότεροι ακατάλληλοι, για 12 Νηπιαγωγεία και 7 αίθουσες για το 10ο Δημοτικό Σχολείο Ν. Ιωνίας. Επίσης σε 7 σχολικές μονάδες της πόλης οι ανάγκες καλύπτονται από ακατάλληλες προκατασκευασμένες αίθουσες, ενώ στα σχολεία, ειδικά για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση δεν υπάρχουν αίθουσες για τα ειδικά μαθήματα (Μουσική, Εικαστικά, Εργαστήρια, Γυμναστήρια κ.ά.). Σημαντικές είναι και οι ελλείψεις σε αναγκαίους χώρους ατομικής υγιεινής, ενώ πολλοί αύλειοι χώροι είναι μικροί με επικίνδυνα σημεία για τους μαθητές. Απαράδεκτη είναι η κατάσταση και στα σχολεία Ειδικής Αγωγής, όπως στο Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Κατάρτισης Βόλου (ΕΕΕΕΚ) και στο Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο και Λύκειο Νέας Ιωνίας (ΕΝΕΕΓΥΛ), που οι κτιριακές εγκαταστάσεις είναι ακατάλληλες και επικίνδυνες για τη φιλοξενία και τις ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών».

Υπενθυμίζει πως δεν είναι η πρώτη φορά που η ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ και η «Λαϊκή Συσπείρωση» Βόλου αναδεικνύουν τις τεράστιες ελλείψεις στις σχολικές υποδομές, την έλλειψη αντισεισμικών ελέγχων και την απουσία αντισεισμικής θωράκισης, εξηγώντας ότι «επανειλημμένως το θέμα συντήρησης των σχολείων και τα μέτρα για την προστασία των μαθητών έχουν τεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο Βόλου από τη "Λαϊκή Συσπείρωση", ωστόσο η δημοτική αρχή Μπέου "κωφεύει"».

Με τη συμμετοχή 101 προέδρων των Συλλόγων Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας συγκλήθηκε την Κυριακή η Ολομέλεια της ΔΟΕ. Σε μία συγκυρία κρίσιμη, λίγες μέρες πριν από τη μεγάλη απεργία στις 28 Φλεβάρη, με τον συλλογικό αγώνα ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών να είναι ανοιχτός, αναπτύχθηκε πλούσια ζωντανή συζήτηση.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της ΔΟΕ υπογράμμισε την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να υλοποιήσουν τον όρκο ότι «το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί», ότι θα συνεχιστεί η πάλη για την πραγματική δικαίωση, για να αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες που προκάλεσαν το έγκλημα και στην πορεία δημιούργησαν τις συνθήκες για το μπάζωμα και τη συγκάλυψη. Ανέδειξε τα εκρηκτικά προβλήματα που έχει συσσωρεύσει η διαχρονική πολιτική των κερδών, της λογικής κόστους - οφέλους και στην Εκπαίδευση και την επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ να επιταχύνει το αντιεκπαιδευτικό και αντιλαϊκό της έργο, την προσπάθεια κατηγοριοποίησης, πλήρους εμπορευματοποίησης της Εκπαίδευσης μέσα από τη λεγόμενη αξιολόγηση. Κατέδειξε ως κομβική την απόκρουση του αυταρχισμού και των πειθαρχικών κατά των εκπαιδευτικών που ασκούν απεργιακό δικαίωμα, που αναδεικνύουν τα προβλήματα και στοχοποιούνται. Από σωματεία από όλη τη χώρα μεταφέρθηκε η απαίτηση με συγκεκριμένα βήματα να στηριχθεί ο αγώνας που δίνουν οι εκπαιδευτικοί ενάντια στην «αξιολόγηση».

Οι εκλεγμένοι πρόεδροι με την «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ) πήραν τον λόγο και με ζωντανές και μαχητικές ομιλίες ανέδειξαν την πλούσια πείρα από την πολύπλευρη δράση των συλλόγων στις διάφορες περιοχές και τη μάχη που δίνουν δίπλα στους συναδέλφους για όλα τα ζητήματα. Με πρωτοβουλία της ΑΣΕ, 56 πρόεδροι μέσα στην Ολομέλεια υπέγραψαν και κάλεσαν το ΔΣ της ΔΟΕ να εκκινήσει τη διαδικασία των συλλογικών αιτήσεων για τη μονιμοποίηση και των νεοδιόριστων του 2022.

Μέσα από τη συζήτηση και την αντιπαράθεση αναδείχθηκε πιο καθαρά ότι μπορεί και πρέπει να ξεπεραστούν η κωλυσιεργία, η διασπορά φόβου και τα εμπόδια που μπαίνουν στον αγώνα από τις δυνάμεις που είναι δεσμευμένες σε αυτήν την πολιτική (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΔΙΚΤΥΟ), που επενδύουν στη σύγχυση, στην καθυστέρηση αλλά και στον αυταρχισμό που καλλιεργεί το ΥΠΑΙΘΑ.

Οι εκλεγμένοι της ΑΣΕ κατέθεσαν πρόταση για τη συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα μετά την απεργία της 28/2. Ανέδειξαν με τη στάση και τις τοποθετήσεις ότι ο δρόμος για να φτιαχτεί το συνδικάτο που έχει ανάγκη ο κλάδος δεν είναι εύκολος, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια, όμως έχει ανοίξει. Οτι ο αγώνας που δίνουν οι εκπαιδευτικοί μπορεί και πρέπει να συνεχιστεί, να κλιμακωθεί και να διαμορφώσει προϋποθέσεις συσπείρωσης, αντεπίθεσης και νίκης του κλάδου.

Οι προβολές ξεκινούν στις 18.00 και το πρόγραμμά τους έχει ως εξής:

• 9 Μαρτίου. Η ταινία του Φερνάντο Λεόν ντε Αρανόα αφηγείται με χιουμοριστικό τρόπο ένα δεδομένο: Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται τους εργαζομένους με σκοπό το κέρδος και όταν δεν τους χρειάζονται πια, τους απολύουν. Η ταινία προσπαθεί και φωτίζει την επιρροή της εργοδοσίας, ακόμα και σε πολύ προσωπικές πτυχές της ζωής των εργαζομένων, παρά τη βιτρίνα του «καλού επιχειρηματία». Μια φανταστική κωμωδία, που δίνει την ευκαιρία να «γελάσεις» μπροστά στη σήψη του καπιταλισμού.
• 16 Μαρτίου. Το σινεμά των αδελφών Νταρντέν, ριζωμένο στον ρεαλισμό, βγάζει για ακόμα μια φορά την πραγματικότητα στο προσκήνιο, με αμείλικτη παρατήρηση στον κόσμο της εργασίας. Ο κεντρικός χαρακτήρας της Σάντρα ταλαντεύεται μεταξύ αποφασιστικότητας και παραίτησης, μέχρι να ριχτεί στον κοινωνικό αγώνα. Αριστούργημα σκηνοθετημένο σαν θρίλερ, με ανθρώπους που αρνούνται να συνθλιβούν στην πρέσα της κοινωνικής συμπίεσης.
• 23 Μαρτίου. Η πρώτη ταινία της «Προλεταριακής τριλογίας» του Ακι Καουρισμάκι, με την απλότητα και την αμεσότητα που τον ξεχωρίζει, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Ο μοναχικός σκουπιδιάρης του Ελσίνκι, Nikander, αφού έχασε τον φίλο και συνάδελφό του από ξαφνική καρδιακή προσβολή, νιώθει εντελώς «χαμένος». Η απίθανη λύτρωση έρχεται με τη μορφή της Ilona, μιας απλής ταμία του σούπερ μάρκετ, με την οποία ξεκινά μια δοκιμαστική ερωτική σχέση.
• 30 Μαρτίου

«Fiori» (short), Κριστιάν Ξυπολιάς, 2021, 15'. Ο Manfredi είναι ένας 40χρονος άνεργος που ζει με την μητέρα του Λίνα στα προάστια του Τορίνο. Την ημέρα που έχει συνέντευξη για δουλειά ως μεταφορέας, κάνει μια κλοπή που θα του αποκαλύψει τη σκληρή πραγματικότητα, πέρα από τη ζωή του ίδιου αλλά και των άλλων ανθρώπων γύρω του.

«Mε αξιοπρέπεια», Δημήτρης Κατσιμίρης, 2022, 75'. Η πλοκή της ταινίας εκτυλίσσεται μέσα σε ένα σαλόνι σπιτιού, όπου τα μέλη μιας οικογένειας κάνουν «πάρτι» για τα ογδοηκοστά γενέθλια του πατέρα τους, που πάσχει από άνοια. Ο γιος που τον φροντίζει, καλεί τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας για να τους ανακοινώσει πως δεν έχει τη δυνατότητα πλέον να τον φροντίζει. Στον κινηματογραφικό κόσμο του Κατσιμίρη η δραματουργία έχει πρώτη θέση ενόσω μεταφέρει τις αντιφάσεις, τα προσωπικά αδιέξοδα, τις συνθήκες ζωής μιας σύγχρονης λαϊκής οικογένειας. Τελικά είναι ατομική ή συλλογική ευθύνη η φροντίδα των ηλικιωμένων;

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τους σκηνοθέτες Κριστιάν Ξυπολιά και Δημήτρη Κατσιμίρη.

Με δυναμική παρουσία στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηρακλείου Κρήτης, γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί απαίτησαν για ακόμα μια φορά να μην προχωρήσει η μετατροπή σχολείων της πόλης σε δημόσια Ωνάσεια Σχολεία.

Η κινητοποίηση πραγματοποιήθηκε μετά από κάλεσμα της Ενωσης Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου και την κατάθεση ψηφίσματος προς το Δημοτικό Συμβούλιο Ηρακλείου.

Η Ενωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου ανέλυσε με εμπεριστατωμένη εισήγηση το πόσο αρνητική εξέλιξη αποτελεί η ίδρυση των «Ωνάσειων», καθώς επί της ουσίας αποτελεί «ευθύ χτύπημα» στη μόρφωση των παιδιών, άμεση παρέμβαση ιδιωτών στη μορφή και στο περιεχόμενο του σχολείου και στον ρόλο που θέλουν αυτό να επιτελέσει προς όφελός τους. Οτι πρόκειται για ένα διαφοροποιημένο παράλληλο σύστημα Παιδείας για λίγους και ότι «δεν ανεχόμαστε οι χορηγοί να συντηρούν τα σχολεία και να μορφώνουν τα παιδιά μας». Και τόνισε την απαίτηση αναβάθμισης όλων των δημόσιων σχολείων για όλα τα παιδιά, ώστε να ανταποκρίνονται στις μορφωτικές τους ανάγκες.

Η πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), πλην της «Λαϊκής Συσπείρωσης», απέρριψε το ψήφισμα της Ενωσης Γονέων και υπερασπίστηκαν με σθένος την κυβερνητική πολιτική για την ίδρυση των δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων και την κατηγοριοποίηση της Εκπαίδευσης.

«Πέρα από κάθε λογική και με επιχειρήματα που μας άφησαν σχεδόν άφωνους, ο αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Περυσινάκης, όντας ο ίδιος εκπαιδευτικός σε δημόσιο σχολείο, μας είπε ότι τα δημόσια Ωνάσεια Σχολεία θα είναι τα καλύτερα σχολεία που έχουμε δει, γιατί αυτά τα οποία πηγαίνουν τώρα τα παιδιά μας είναι άθλια! Και ότι οι γονείς που θέλουν το καλό (!) των παιδιών τους θα πρέπει να τρέξουν στα σχολεία αυτά! Τι να πει κανείς περισσότερο από αυτά που είπε ο ίδιος ο κ. αντιδήμαρχος! Με την πλήρη κάλυψη και υποστήριξη του δημάρχου, της παράταξής του, όσο και όλων των υπολοίπων. Η σχεδόν ομόθυμη αυτή αντιμετώπιση από το Δημοτικό Συμβούλιο μάς θύμισε το "καλώς ήρθες δολάριο". Θα ήταν για γέλια αν δεν ήταν τόσο σοβαρό το ζήτημα...», τονίζει σε ανακοίνωσή της η Ενωση Γονέων Μαθητών Δήμου Ηρακλείου.

Παράλληλα, απευθύνει κάλεσμα συνέχειας του αγώνα για σύγχρονο αναβαθμισμένο δημόσιο και δωρεάν σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα όλα τα παιδιά και όχι σχολεία για λίγους! Δίνει αγωνιστικό ραντεβού στην απεργιακή συγκέντρωση της Παρασκευής 28/2/2025 για τη συμπλήρωση των 2 χρόνων από το έγκλημα στα Τέμπη, στις 11 π.μ. στην πλατεία Ελευθερίας.