Από την κινητοποίηση καλλιτεχνικών σωματείων και σπουδαστών στις 27 Δεκέμβρη

Απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη, από την πρώτη στιγμή, στις καλλιτεχνικές σχολές έγινε προσπάθεια να οργανωθεί ο αγώνας και πρώτη μαζική απάντηση δόθηκε με την κινητοποίηση στο υπουργείο Εσωτερικών στις 23 Δεκέμβρη, ενώ μαχητικό «παρών» έδωσαν οι σπουδαστές στην παν-καλλιτεχνική κινητοποίηση στο υπουργείο Πολιτισμού στις 27 του μήνα μαζί με τα καλλιτεχνικά σωματεία.

«Το Προεδρικό Διάταγμα ήρθε να επιβεβαιώσει μια ήδη κακή κατάσταση, δίνοντας δυνατό χτύπημα, και να υποβαθμίσει τις σπουδές. Οι καλλιτεχνικές σπουδές πραγματοποιούνται μέσα από ένα πλέγμα δημόσιων και ιδιωτικών σχολών, για τις οποίες δεν υπάρχει ενιαίο πρόγραμμα σπουδών. Το πτυχίο μας και πριν από το Προεδρικό Διάταγμα ήταν ένα πτυχίο χωρίς αξία και ειδικά στις ιδιωτικές σχολές υπάρχουν και άλλα προβλήματα που απασχολούν. Τα δίδακτρα, οι λειψές υποδομές, οι ανάγκες σε εξοπλισμό και διδακτικό προσωπικό, το θεωρητικό υπόβαθρο που πρέπει να έχει ο απόφοιτος για να κάνει αποτελεσματικά τη δουλειά του, τα λειψά, μηδενικά σπουδαστικά δικαιώματα, είναι θέματα που συζητιούνται μέσα στις σχολές», λέει στον «Ριζοσπάστη» η Ελένη Τσάκαλου, πρόεδρος του Συλλόγου Σπουδαστών Σχολών Χορού, Θεάτρου και Κινηματογράφου. «Υπάρχουν και άλλα, που αφορούν την καθημερινότητα, όπως ότι πολλοί αναγκάζονται να δουλεύουν για να πληρώνουν τα δίδακτρα των σπουδών, τις οποίες κάποιοι ξεκινούν και σε μεγαλύτερη ηλικία λόγω της επισφάλειας που έχει ο χώρος της Τέχνης, οι δυσκολίες να συνδυαστούν εργασιακά ωράρια και απαιτητικές σπουδές. Με αιχμή την ανάγκη να αποσυρθεί το Προεδρικό Διάταγμα αλλά και με όλα τα παραπάνω πυροδοτήθηκαν αυτές οι κινητοποιήσεις», σημειώνει.

Οπως τονίζει, «σίγουρα η τωρινή εξέλιξη δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, με δεδομένο το πώς έχει αντιμετωπιστεί η Καλλιτεχνική Εκπαίδευση. Δεν πιστεύω να θυμάται κάποιος από τον χώρο των καλλιτεχνών πότε ήταν στο επίπεδο που θα έπρεπε. Και καμία κυβέρνηση δεν προσπάθησε να δώσει ουσιαστική λύση, να κινηθεί στην κατεύθυνση που θα οδηγήσει στην πραγματική, ουσιαστική αναβάθμιση. Για παράδειγμα, η ρύθμιση επί ΣΥΡΙΖΑ το 2017 - 2018 που έδινε δυνατότητα σε όσους αποφοίτησαν μέχρι το 2003 να εξισώσουν τα πτυχία τους με εκείνα των ΤΕΙ, και που ήρθε να εντείνει τελικά τη διαφοροποίηση ανάμεσα στους αποφοίτους. Κάτι που το ΠΔ της τωρινής κυβέρνησης κατοχυρώνει και διευρύνει την υποβάθμιση για όλους. Αυτή η στάση έχει ως αποτέλεσμα μια συνολική διαφοροποίηση ανάμεσα σε πτυχία και δικαιώματα. Αυτή η λογική απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τη λύση.

Από την άλλη, φαίνεται πως υπάρχει η κατεύθυνση να συμβεί κι εδώ ό,τι γίνεται σε όλη την Ευρώπη: Διαβάθμιση, σπουδαστές και εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων, απόφοιτοι φτηνοί, με προεκτάσεις και στο τι παράγεται. Με βάση αυτό το ευρωπαϊκό πρότυπο, προκρίνεται η διαβάθμιση των πτυχίων, με κάποιες σχολές ανωτατοποιημένες, άλλες που δεν ανταποκρίνονται στα κριτήρια να παραμένουν στο επίπεδο 5 σε ό,τι αφορά τα προσόντα και άλλες να δίνουν πτυχίο λυκειακής εκπαίδευσης. Είμαστε αντίθετοι σε κάτι τέτοιο γιατί δεν λύνει το ζήτημα σε σχέση με το επίπεδο της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης, μας αφήνει μετέωρους σε ό,τι αφορά τα εργασιακά δικαιώματα, δημιουργεί διχόνοια και όρους ανταγωνισμού αντί να διεκδικούμε ενωμένοι».

Η Ελ. Τσάκαλου μας περιγράφει πώς οι πρόσφατες εξελίξεις αλλά και η αγωνία που υπάρχει στους σπουδαστές έφεραν αγωνιστικές διεργασίες στις καλλιτεχνικές σχολές: «Δημιουργήθηκε και μία ανάγκη επικοινωνίας μεταξύ των σπουδαστών, να ανταλλάξουμε γνώμες, να οργανώσουμε τον αγώνα μας με ενιαία αιτήματα, έναν αγώνα που δεν θα μείνει στο Προεδρικό Διάταγμα. Στη Γενική Συνέλευση που έκανε ο Σύλλογος στο Εθνικό, που ήταν υπό κατάληψη από τον Σύλλογο Σπουδαστών του, με πολύ μεγάλη συμμετοχή, έγινε μία γόνιμη συζήτηση για ευρύτερα ζητήματα, πλευρές που αφορούσαν αυτές καθαυτές τις σπουδές αλλά και τη γενικότερη πολιτική που υπονομεύει τα δικαιώματά μας, που συνέβαλε να είναι βαθύτερα τα αιτήματά μας, αποφασίστηκαν διάφορες δράσεις.

Υπάρχει πολύ έντονη διάθεση για συζήτηση μέσα στις ίδιες τις σχολές και είμαστε σε συντονισμό με τα καλλιτεχνικά σωματεία».

Σε ό,τι αφορά τη συνέχεια, για τους σπουδαστές στόχος είναι να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες για μία ακόμα μεγαλύτερη μορφή οργάνωσης, ανά σχολή και αντικείμενο, που θα ενισχύσει την ουσιαστική συζήτηση ενώ δηλώνουν σε ετοιμότητα για οποιαδήποτε εξέλιξη. Οπως προέκυψε στην πρόσφατη συνάντηση με τα καλλιτεχνικά σωματεία, από πλευράς κυβέρνησης δεν υπάρχει διάθεση για ουσιαστική λύση θεωρώντας πως το ΠΔ δεν φέρνει αλλαγές.

Για τους σπουδαστές η απάντηση πρέπει να δοθεί με οργάνωση από τα κάτω, συζήτηση και διεκδίκηση αιτημάτων που χτυπούν τη ρίζα του προβλήματος με συγκεκριμένη πρόταση για Ανώτατη Καλλιτεχνική Εκπαίδευση: Τη δημιουργία εδώ και τώρα ενός Πανεπιστημίου Τεχνών το οποίο να μπορεί να καλύψει όλες τις σύγχρονες ανάγκες στην Καλλιτεχνική Εκπαίδευση. «Ενας από τους κύριους παράγοντες που φτάσαμε εδώ, είναι ότι οι σχολές λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κάτι που επηρεάζει τις παροχές, τις σπουδές, το ποιος τελικά μπορεί να σπουδάσει ή να ολοκληρώσει τις σπουδές τους», συμπληρώνει.

«Σε αυτό απαντά η πρότασή μας για μια ολοκληρωμένη διαμορφωμένη Καλλιτεχνική Εκπαίδευση από τα πρώτα χρόνια του σχολείου και θα καταλήγει σε μία πανεπιστημιακού επιπέδου Εκπαίδευση». Στο σημείο αυτό αναφέρεται και στις προσπάθειες η αγωνία των σπουδαστών να μην εγκλωβιστεί σε ψεύτικα διλήμματα όπως π.χ. αντί να διεκδικήσουν αυτό που έχουν ανάγκη, να δεχτούν μία άμεση «λύση» διαβάθμισης που ισχύει στην υπόλοιπη Ευρώπη. «Εχουν βγει συμπεράσματα για το τι είναι το επίδικο πραγματικά σήμερα, τι μπορεί πραγματικά να δώσει λύση στα προβλήματα, για την ουσία της συζήτησης και για το πώς πρέπει να οργανώνουμε τις διεκδικήσεις κάτω από τα ίδια αιτήματα. Ολο αυτό είναι ελπιδοφόρο για τη συνέχεια, γιατί έγινε σε σύντομο διάστημα και έδειξε ότι υπάρχουν αγωνιστική διάθεση και αγωνιστικά αντανακλαστικά», σημειώνει η Ελένη Τσάκαλου.

• Αγωνιστικές κινητοποιήσεις για την αναβάθμιση της Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης
• Οχι στην απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία!
• Εχθρικό προς τις ανάγκες των φοιτητών το πανεπιστήμιο της επιχειρηματικής λειτουργίας

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του 2018 για το θέμα

Θυμίζουμε ότι ο νόμος - πλαίσιο (άρθρο 99) προωθεί την πλήρη απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία των λεγόμενων καθηγητικών σχολών (δημιουργώντας ερωτήματα ακόμα και για τις παιδαγωγικές σχολές) και την απόδοσή της ξεχωριστά από ένα πρόγραμμα σπουδών διάρκειας τουλάχιστον δύο εξαμήνων, που μπορεί να το ιδρύει κάθε ΑΕΙ.

Η προσπάθεια απόσπασης της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία δεν είναι καινούργια υπόθεση. Εδώ και πάνω από μια δεκαετία όλες οι κυβερνήσεις υπηρέτησαν τη λογική της απόσπασης βασικών γνώσεων από τους προπτυχιακούς κύκλους και τα πτυχία, και της απόδοσής τους είτε στα μεταπτυχιακά είτε σε ξεχωριστά προγράμματα πιστοποιήσεων, στις περισσότερες περιπτώσεις με δίδακτρα. Ετσι και για τους εκπαιδευτικούς, θεωρήθηκε ότι αντί να λαμβάνουν όλες τις απαραίτητες επιστημονικές παιδαγωγικές γνώσεις και ικανότητες στο πτυχίο τους και εκεί να εντάσσεται και η απαραίτητη πρακτική άσκηση, θα πρέπει να περνούν από μια σειρά στάδια πιστοποιήσεων και ελέγχων μετά το πτυχίο (πιστοποιητικό επάρκειας, πιστοποίηση ΑΣΕΠ, δοκιμαστικός χρόνος, μέντορες, αξιολόγηση κ.λπ.). Με άλλα λόγια, όλα αυτά τα χρόνια διαρκώς μεγαλώνει η απόσταση από το πτυχίο μέχρι το δικαίωμα στη δουλειά.

Τα πρώτα βήματα για την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας έγιναν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 2010, που έδωσε τη δυνατότητα στα Ιδρύματα και στα Τμήματα να ιδρύουν ξεχωριστά προγράμματα παιδαγωγικής επάρκειας και μάλιστα επί πληρωμή. Τέτοια προγράμματα δημιουργήθηκαν από τότε σε πολλά Ιδρύματα, ωστόσο κάτω από την πίεση και τις κινητοποιήσεις φοιτητών και εκπαιδευτικών η επάρκεια δεν αποσπάστηκε από τα πτυχία που την παρείχαν μέχρι τότε. Ετσι, τα ξεχωριστά Προγράμματα Παιδαγωγικής Επάρκειας που δημιουργήθηκαν (και μάλιστα ήταν με δίδακτρα) απευθύνονταν κυρίως σε φοιτητές και αποφοίτους ειδικοτήτων οι οποίες δεν περιλάμβαναν παιδαγωγικά μαθήματα στο προπτυχιακό τους και ουσιαστικά λειτούργησαν όπως το μοναδικό παιδαγωγικό πρόγραμμα που υπήρχε μέχρι τότε για αυτές τις ειδικότητες, στην ΑΣΠΑΙΤΕ.

Το επόμενο εγχείρημα για την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία ήρθε το 2018, από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτω από δυναμικές φοιτητικές κινητοποιήσεις, όμως, η τελική διατύπωση στον νόμο άφησε τα ίδια τα Τμήματα να επιλέξουν αν θα την προσφέρουν μέσα στο πτυχίο ή σε ξεχωριστό πρόγραμμα, ορίζοντας ότι η επάρκεια αποκτιέται μετά από «παρακολούθηση ομάδας μαθημάτων που προσφέρονται στο πλαίσιο ειδικού προγράμματος σπουδών ή στο πλαίσιο του προγράμματος σπουδών πρώτου κύκλου ή και συνδυαστικά». Αποτέλεσμα ήταν τότε να πληθύνουν τα ξεχωριστά προγράμματα επάρκειας και να αποσπαστούν τα παιδαγωγικά μαθήματα από προπτυχιακούς κύκλους σπουδών (κυρίως σε Φυσικομαθηματικές Σχολές, που δεν κατευθύνεται το σύνολο των αποφοίτων τους στην Εκπαίδευση) σε περισσότερα Ιδρύματα απ' ό,τι το 2010.

Ο τελευταίος νόμος - πλαίσιο, τον οποίο ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ το καλοκαίρι, προβλέπει την κατάργηση όλων αυτών των προγραμμάτων που είχαν φτιαχτεί με τους προηγούμενους νόμους και την ίδρυση πλέον ενός ξεχωριστού προγράμματος παιδαγωγικής επάρκειας ανά ΑΕΙ, από το οποίο πρέπει υποχρεωτικά να περνούν όσοι θέλουν να εργαστούν στην Εκπαίδευση. Σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, αυτό σημαίνει ότι ακόμα και οι απόφοιτοι των Παιδαγωγικών Τμημάτων, που το πτυχίο τους εξ ορισμού τούς χρίζει εκπαιδευτικούς, θα πρέπει να λαμβάνουν επιπλέον την πιστοποίηση του ξεχωριστού προγράμματος, το οποίο θα μπορούν να παρακολουθούν παράλληλα με τις σπουδές τους από το τρίτο έτος και μετά (αφού έχουν συμπληρώσει 180 πιστωτικές μονάδες ECTS). Μοναδικό «παράθυρο» που αφήνει ο νόμος ως προς αυτό είναι ότι η υπεύθυνη επιτροπή του προγράμματος «δύναται να αναγνωρίσει μαθήματα και τις αντίστοιχες πιστωτικές μονάδες που έχει παρακολουθήσει επιτυχώς φοιτητής του προγράμματος κατά τη διάρκεια προγραμμάτων σπουδών πρώτου, δεύτερου και τρίτου κύκλου, εφόσον αντιστοιχούν στο περιεχόμενο και στα μαθησιακά αποτελέσματα των μαθημάτων του προγράμματος».

Δημιουργούνται ωστόσο επιπλέον προβλήματα, καθώς θα προβλέπονται κριτήρια εισδοχής στο πρόγραμμα, άρα δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορεί να δέχεται όλους τους φοιτητές και αποφοίτους που θέλουν να κατευθυνθούν για εργασία στην Εκπαίδευση. Επίσης, δεν εξασφαλίζεται από πουθενά ότι το πρόγραμμα θα είναι δωρεάν, χωρίς δίδακτρα.

Τα παραπάνω έχουν ξεσηκώσει πλήθος αντιδράσεων, όχι μόνο από φοιτητές αλλά και από πανεπιστημιακούς και όργανα διοικήσεων των Ιδρυμάτων. Εκφράζουν μάλιστα ενστάσεις ακόμα και Ιδρύματα και Σχολές που είχαν προχωρήσει σε βήματα απόσπασης της επάρκειας τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τώρα καλούνται να διακόψουν τα παλιά τους προγράμματα μέχρι το καλοκαίρι του 2023 (χωρίς να υπάρχει καμία πρόβλεψη για όσους φοιτούν σε αυτά και δεν θα έχουν προλάβει να τα ολοκληρώσουν), να φτιάξουν τα νέα που προβλέπονται από τον νόμο - πλαίσιο και να προλάβουν να πιστοποιηθούν από την ΕΘΑΑΕ για να λειτουργήσουν το επόμενο ακαδημαϊκό έτος. Σε αυτό το πλαίσιο, η Σύνοδος Πρυτάνεων ζήτησε παράταση της εφαρμογής του μέτρου για έναν χρόνο, η δε Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Κρήτης - ενός από τα πρώτα Ιδρύματα που έφτιαξαν ξεχωριστό πρόγραμμα παιδαγωγικής επάρκειας - ζητά να διασφαλιστεί ότι το πρόγραμμα θα είναι δωρεάν και να μπορούν οι φοιτητές να το παρακολουθούν από το δεύτερο αντί για το τρίτο έτος.

Από την πλευρά της η ΠΟΣΔΕΠ, με απόφαση της Εκτελεστικής της Γραμματείας, ζητάει «ουσιαστική διαβούλευση του υπουργείου με τις διοικήσεις των Ιδρυμάτων και των συναφών Τμημάτων ή Σχολών, με στόχο τη βελτιστοποίηση των συγκεκριμένων άρθρων, η οποία θα λαμβάνει υπόψη και την ήδη υπάρχουσα εμπειρία τους», προσθέτοντας ότι «θα πρέπει να διερευνηθεί ενδελεχώς η δυνατότητα διατήρησης της εκπαίδευσης για παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια, ή μέρους αυτής, από τα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών».

Εντονότερες είναι οι αντιδράσεις από τις Φιλοσοφικές Σχολές, που η συντριπτική πλειοψηφία των αποφοίτων τους κατευθύνονται προς την Εκπαίδευση και τώρα τα πτυχία τους αποψιλώνονται. Η Φιλοσοφική Αθήνας επισημαίνει ότι με τις ρυθμίσεις αυτές, για τους φοιτητές «ανατρέπονται διασφαλισμένα (με βάση τα ισχύοντα κατά το έτος εισαγωγής τους) επαγγελματικά δικαιώματά τους» και ξεκαθαρίζει: «Τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ μεταξύ άλλων υποστηρίζουν ομόφωνα ότι τα ήδη εντεταγμένα στα υφιστάμενα και πιστοποιημένα προγράμματα σπουδών μαθήματα, που οδηγούν στην απόκτηση της ΠΔΕ, πρέπει να συνεχίζουν να αναγνωρίζονται ως παρέχοντα την παιδαγωγική και διδακτική επάρκεια».

Ξεκάθαρη θέση ενάντια στις διατάξεις αυτές του νόμου - πλαισίου παίρνει και ο Ενιαίος Σύλλογος ΔΕΠ (ΕΣΔΕΠ) του ΑΠΘ, που τις χαρακτηρίζει ακαδημαϊκά ανεφάρμοστες και καλεί τους πανεπιστημιακούς να τις ακυρώσουν στην πράξη, αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Ο ΕΣΔΕΠ διεκδικεί, λαμβάνοντας υπόψη και τα αντίστοιχα αιτήματα των Φοιτητικών Συλλόγων:

• Τη μη απόσπαση της δυνατότητας λήψης Πιστοποιητικού ΠΔΕ από το πτυχίο (συνδεδεμένο με το επιστημονικό αντικείμενο των Τμημάτων) για όλους και όλες που το επιθυμούν, χωρίς φραγμούς.
• Τη συνέχιση της δωρεάν παροχής προγραμμάτων ΠΔΕ από τα Τμήματα και τις Σχολές, με χρηματοδότησή τους αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό και άμεση πρόσληψη όλου του αναγκαίου διδακτικού προσωπικού.
• Τη συνεχή και δωρεάν επιμόρφωση του διδακτικού προσωπικού σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, με ευθύνη των αντίστοιχων δημόσιων πανεπιστημιακών δομών των Τμημάτων και Σχολών».

Η απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία γίνεται «κόκκινο πανί» και για τους φοιτητές. Θυμίζουμε ότι δεκάδες φοιτητικοί σύλλογοι καθηγητικών και παιδαγωγικών σχολών από όλη τη χώρα, οι οποίοι συμμετείχαν στην Πανελλαδική Συνάντηση του ΜΑΣ, πραγματοποίησαν ειδική συνάντηση για το θέμα και προχωρούν σε συλλογή υπογραφών πανελλαδικά ώστε να τις καταθέσουν στη Βουλή μέσα στον Φλεβάρη, με αίτημα να καταργηθεί η διάταξη περί απόσπασης της παιδαγωγικής επάρκειας.

Οι Σύλλογοι επισημαίνουν μεταξύ άλλων: «Η εξέλιξη αυτή επηρεάζει άμεσα ακόμα και όσους φοιτητές δεν θέλουν να κατευθυνθούν προς την Εκπαίδευση, αφού ανοίγει τον δρόμο για απόσπαση κι άλλων επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο μας! Ερχεται να προστεθεί στο ατέλειωτο κυνήγι συλλογής πιστοποιήσεων και μεταπτυχιακών που πρέπει να κάνουμε για να μπορέσουμε να "ανέβουμε" στους πίνακες του προσοντολογίου και τελικά να διοριστούμε στην Εκπαίδευση. Δηλαδή στα δεκάδες φίλτρα που ήδη υπάρχουν και δεν μετράνε τη γνώση, αλλά το πόσοι θα δουλέψουν στην Εκπαίδευση με βάση τους ελάχιστους διορισμούς και τη συνεχώς μειούμενη χρηματοδότηση για τα σχολεία!

Δεν θυσιάζουμε τις σπουδές και την επαγγελματική μας προοπτική!

Το 2018, μέσα από μεγάλους αγώνες που έδωσαν οι φοιτητές των καθηγητικών σχολών, ακυρώθηκαν τα σχέδια της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αποσπάσει την επάρκεια από το πτυχίο! Οπως τότε, έτσι και τώρα τα σχέδιά τους θα μείνουν στα χαρτιά!».

Η εκδήλωση θα γίνει στις 7.30 μ.μ., στο «Brooklyn Live Stage» (Ιθώμης 5). Θα μιλήσει ο Αντώνης Κωσταδήμας, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ. Θα ακολουθήσουν παρεμβάσεις από τον Νίκο Παπαδόπουλο, τερματοφύλακα του Αστέρα Τρίπολης, και από εκπροσώπους αθλητικών συλλόγων της πόλης.

Θα καταχωρούνται αλλά δεν θα προσμετρώνται οι απουσίες, έως πέντε εργάσιμων ημερών, οι οποίες οφείλονται σε εποχικό επιδημικό ρεύμα της γρίπης από τον Νοέμβρη του 2022 έως και τον Μάρτη του 2023. Τα παραπάνω προβλέπει εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που στάλθηκε στα σχολεία.

Σύμφωνα με την ισχύουσα Υπουργική Απόφαση, στην οποία παραπέμπει η εγκύκλιος, ο Σύλλογος Διδασκόντων, κατόπιν σχετικής ανακοίνωσης, αποφασίζει να καταχωρίζει αλλά να μην προσμετρά τις εν λόγω απουσίες, με την προσκόμιση από τους ενδιαφερόμενους μαθητές πρόσφατης βεβαίωσης δημόσιου ή ιδιωτικού νοσηλευτικού ιδρύματος ή ιδιώτη γιατρού, που να πιστοποιεί το είδος και τη διάρκεια της ασθένειας.

Μαθήματα φέτος όπως και κάθε φέτος κόβονται από το πρόγραμμα σπουδών ή συνταξιούχοι καθηγητές διδάσκουν εθελοντικά για να καλύψουν τα κενά σε διδακτικό προσωπικό. Συνωστισμός στις αίθουσες με φοιτητές να κάθονται κυριολεκτικά όπου βρουν, από το πάτωμα, σε πτυσσόμενες καρέκλες κάμπινγκ μέχρι και στα παράθυρα. Οι υποδομές στις σχολές μας και γενικά στο Πολυτεχνείο μένουν ασυντήρητες και στο έλεος του καιρού, γι' αυτό άλλωστε με τις πρώτες βροχές του Σεπτεμβρίου μαθήματα ακυρώθηκαν διότι αίθουσες πλημμύρισαν και γέμισαν λάσπη. Τα εργαστήριά μας, σε όσα έχουμε τουλάχιστον πρόσβαση, είναι απαρχαιωμένα, με τις εργαλειομηχανές του μηχανουργείου να έχουν καταντήσει μουσειακά εκθέματα.

Ο χειμώνας που προβλέπεται δύσκολος και κρύος για κάθε σπίτι θα είναι σίγουρα και στη σχολή, όπως μας πληροφόρησε σχετική ανακοίνωση για τις «ώρες λειτουργίας της θέρμανσης» στα τμήματα αλλά και σύμφωνα με δήλωση του προέδρου των ηλεκτρολόγων, ο οποίος δεν αποκλείει το ενδεχόμενο επιστροφής στην τηλεκπαίδευση αν ενταθεί η ενεργειακή κρίση και το τμήμα δεν μπορεί να πληρώσει το ρεύμα ή το πετρέλαιο.

Βέβαια ο χειμώνας δεν θα είναι δύσκολος για όλους... Μπορεί η χρηματοδότηση των μηχανολόγων να μειώνεται κάθε χρόνο και φέτος να ανέρχεται στα μόλις 26.000 ευρώ, ωστόσο τα εργαστήριά μας έβγαλαν τον προηγούμενο χρόνο κέρδη 5,5 εκατομμυρίων ευρώ από 170 ερευνητικά προγράμματα με εταιρείες. Αντίστοιχα και οι ηλεκτρολόγοι. Αυτά τα χρήματα δεν επιστρέφουν ποτέ ουσιαστικά στο πανεπιστήμιο και κατ' επέκταση στην αναβάθμιση των σπουδών μας, αλλά επενδύονται σε εργαστήρια που δεν θα δούμε ποτέ για τα πρότζεκτ των εταιρειών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μικροσκόπιο που αγόρασε το εργαστήριο των υλικών, αξίας 1 εκατομμυρίου, το οποίο βρίσκεται σε εγκαταστάσεις που οι φοιτητές δεν ξέρουν καν ...πού πέφτουν.

Στις σχολές μας βέβαια παρεμβαίνουν και άμεσα επιχειρηματικοί όμιλοι και ζητούν να έχουν λόγο στο πρόγραμμα σπουδών μας, όπως για παράδειγμα η «Huawei» στους ηλεκτρολόγους. Ζητά δηλαδή να έχει λόγο στο ποια μαθήματα θα κόβονται και ποια θα μπαίνουν στον κύκλο σπουδών των προπτυχιακών, διαμορφώνοντας αποφοίτους κομμένους και ραμμένους στις ανάγκες της εκείνη την χρονική περίοδο.

Η επιχειρηματική δράση δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Εντονα έχει ανοίξει η συζήτηση για ξενόγλωσσα μεταπτυχιακά με δίδακτρα (βλ. αυτό της εμβιομηχανικής) ή ακόμα και για μετατροπή δωρεάν μεταπτυχιακών σε ξενόγλωσσα επί πληρωμή όπως π.χ. στα Προηγμένα Υλικά.

Και σαν να μην έφταναν οι εταιρείες που κερδοφορούν στην πλάτη μας, στα εργαστήριά μας εμπλέκεται και ο στρατός με διπλωματικές που χρηματοδοτούνται άμεσα ή έμμεσα από τον στρατό και την ΕΑΒ και με προγράμματα σχετικά με επιθετικά αεροσκάφη και drones.

Ως φοιτητικός σύλλογος δεν συμβιβαζόμαστε με αυτήν την κατάσταση. Το πανεπιστήμιο αυτό, που θυσιάζει τις σπουδές και τις ανάγκες μας στον βωμό του κέρδους κάποιων λίγων και γι' αυτό χρειάζεται την καταστολή, το απορρίπτουμε και διεκδικούμε αυτό που μας αξίζει και είναι ρεαλιστικό να έχουμε το 2023. Δεν ανεχόμαστε να βγάζουν εκατομμύρια, να μελετάμε τις πιο σύγχρονες τεχνολογίες και να μην έχουμε καρέκλα να κάτσουμε. Δεν ανεχόμαστε να αξιοποιείται η επιστήμη μας για να δολοφονούνται λαοί.

Δεν πάμε ούτε βήμα πίσω από τις ανάγκες μας, έχουμε πάρει θέση μάχης και ο επίμονος πολύμορφος αγώνας μας έχει φέρει κατακτήσεις που δεν είναι αμελητέες και έχει δώσει μήνυμα πως η νεολαία δεν συμβιβάζεται.

Στον σύλλογο έχουμε δημιουργήσει επιτροπές ώστε να εξειδικευτεί η πάλη ανάλογα το έτος ή το πρόβλημα. Εχουμε μεγάλη θετική πείρα από την επιτροπή των μετεγγραφέντων, που κάθε χρόνο διεκδικούμε και καταφέρνουμε να παίρνουν προσωρινούς κωδικούς και να μπαίνουν κανονικά στα εργαστήρια. Φέτος ιδιαίτερα σημαντική ήταν η συμβολή όλου του έτους σε αυτό. Στο πρώτο έτος των ηλεκτρολόγων, με τη βοήθεια και της επιτροπής πρώτου έτους άνοιξε η συζήτηση για το πρόβλημα που υπάρχει με τα εργαστήρια και όλο το έτος στήριξε τους συμφοιτητές μας που δεν γίνονταν δεκτοί επειδή δεν είχε έρθει η μετεγγραφή τους, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσουμε πως κανένας δεν θα χάσει εργαστήριο.

Το προηγούμενο εξάμηνο, έπειτα από κινητοποιήσεις, δράσεις και μαθήματα αλληλεγγύης, μια πάγια διεκδίκηση του συλλόγου έγινε πράξη: Το solidworks, σχεδιαστικό πρόγραμμα που δεν διδασκόταν ούτε δινόταν δωρεάν στους φοιτητές, αλλά ήταν απαραίτητο για εργασίες και μαθήματα, έγινε μέρος του προγράμματος σπουδών, δόθηκαν άδειες και ενσωματώθηκε στο μάθημα του σχεδίου.

Φέτος με κινητοποίηση και δράση της επιτροπής σχεδιαστικών για πρώτη φορά αποσπάσαμε δέσμευση για δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης σχεδιαστικών γραφίδων, με ευθύνη του τμήματος, ώστε να μην χρειάζεται με το «καλημέρα σας» στο πρώτο εξάμηνο να βάζουμε το χέρι στην τσέπη για αναλώσιμα του σχεδίου. Ενώ το επόμενο διάστημα πήραμε απόφαση δημιουργίας επιτροπής εργαζόμενων φοιτητών, οι οποίοι έχουν αυξηθεί ραγδαία και παλεύουν να συνδυάσουν σπουδές και δουλειά.

Είχαμε αντανακλαστικά όταν ο εργολάβος της λέσχης εκβιαστικά έκλεινε τις διανομές και τις ανοίξαμε εμείς οι ίδιοι. Είχαμε αντανακλαστικά όταν πήγαν να βάλουν την ΟΠΠΙ νύχτα και τους εμποδίσαμε.

Ο Σύλλογος έχουμε κάνει προσπάθεια να αγκαλιάζει κάθε πτυχή της καθημερινότητας του φοιτητή με πολιτιστικές ομάδες και επιστημονικές εκδηλώσεις. Συγκεκριμένα δραστηριοποιείται κινηματογραφική, θεατρική και σκακιστική, δίνοντας χώρο για προσωπική έκφραση, αλλά και μήνυμα πως η ενασχόληση με την τέχνη και τον πολιτισμό δεν είναι πολυτέλεια και κάνοντας ξεκάθαρο πως ο φοιτητικός σύλλογος είναι αποκούμπι κάθε φοιτητή.

Στον Σύλλογο έχει ανοίξει πλατιά η συζήτηση για την ακρίβεια και τον πόλεμο, για την ανάγκη συμπόρευσης με τα εργατικά σωματεία, βάζοντας μπροστά τα κοινά μας αιτήματα, όπως εκφράστηκε και στην απεργία και στην αντιιμπεριαλιστική πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου με τα μαζικά φοιτητικά μπλοκ που συμμετείχε και ο Σύλλογός μας. Διοργανώσαμε εκδηλώσεις με τα σωματεία των μηχανικών, με τους οικοδόμους, μιλήσαμε για την γυναίκα μηχανικό. Συντονιστήκαμε με τους καθηγητές, τους διοικητικούς και τους υπόλοιπους Φοιτητικούς Συλλόγους της πόλης.

Ο αγώνας μας για σύγχρονες σπουδές, για το πανεπιστήμιο στο μπόι των αναγκών μας, πρέπει να έχει αντοχή και επιμονή. Είναι η ώρα να μπούμε περισσότεροι στον αγώνα. Να παλέψουμε συντονισμένα ενάντια στην επίθεση που δέχονται οι σπουδές μας.

Ας γίνει η αγανάκτηση προβληματισμός και η οργή οργάνωση και συλλογική δράση.