Ο χαφιεδισμός ήταν πάντα στην υπηρεσία της εργοδοσίας. Ωστόσο το παράδειγμα που έρχεται από τη Γαλλία είναι πολύ χαρακτηριστικό, όπως καταγράφεται στο γαλλικό Τύπο. Η διεύθυνση των καταστημάτων «Castorama» (έπιπλα και είδη σπιτιού) εφάρμοζε και εφαρμόζει(;) τη μέθοδο του λεγόμενου «τυφλοπόντικα» για την παρακολούθηση και το φακέλωμα των εργαζομένων της εταιρείας. Ο «τυφλοπόντικας», δηλαδή ο χαφιές υπάλληλος, είχε προσληφθεί με το πρόσχημα της «αποφυγής κλοπών». Στην πραγματικότητα, αυτός είχε υπό στενή παρακολούθηση τους «συναδέλφους» του και κατέγραφε και έδινε στην εταιρεία τους ρυθμούς απόδοσης, ό,τι έλεγαν οι εργάτες, τις εκτιμήσεις τους για τη διεύθυνση. Ολα αυτά, βεβαίως, χρησιμοποιούνταν για να ασκηθούν πιέσεις, εκβιασμοί ή και ακόμη και απόλυση των εργατών.
Οπως καταγράφεται στον Τύπο, ο χαφιές της εταιρείας, προκειμένου τάχα να «ξεσκεπάσει» τους υποτιθέμενους εργαζόμενους - κλέφτες, προσποιούνταν ο ίδιος ότι έκλεβε προϊόντα και καυχιόταν γι' αυτό στους συναδέλφους του, για να «μετρήσει» τις αντιδράσεις τους. Ο χαφιές του «Castorama» αναφέρεται ότι έδρασε ανενόχλητος από το Δεκέμβρη του 2011 έως και το Μάρτη του 2012, οπότε αποκαλύφθηκε ο βρώμικος ρόλος του.
Σήμερα, μετά την αναφορά των εργαζομένων, η υπόθεση έχει πάρει το δρόμο της αστικής Δικαιοσύνης, η ουσία όμως βρίσκεται στις συνθήκες εργασίας, που το κεφάλαιο διαμορφώνει για τους εργαζόμενους σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, δηλαδή αυτές του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας για να υποταχτούν. Και η Γαλλία του «σοσιαλιστή» Ολάντ δεν υστερεί σε αυτήν την πρακτική, που είναι συνδεδεμένη με τα υπερκέρδη των κεφαλαιοκρατών από την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Στα 14 εκατομμύρια υπολογίζονται οι νέοι ηλικίας 15 - 29 ετών που δεν πηγαίνουν σχολείο, δεν σπουδάζουν, δεν βρίσκονται ούτε καν σε δομές ψευτοκατάρτισης, δεν εργάζονται. Τους έχουν δώσει και όνομα οι ιθύνοντες της ΕΕ: «NEETs», ακρωνύμιο του «not in education, employemt or training», που περιγράφει την κατάστασή τους.
Το Ευρωπαϊκό Κέντρο για τη βελτίωση της διαβίωσης και των όρων εργασίας της ΕΕ καταγράφει μία σειρά από παράγοντες που οδηγούν τους νέους των παραπάνω ηλικιών στην αμορφωσιά και την ανεργία και συνθέτει το προφίλ των NEETs: Νέοι με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης έχουν τριπλάσιες πιθανότητες. Παιδιά μεταναστών και ΑμΕΑ έχουν κατά 70% και 40% περισσότερες πιθανότητες αντίστοιχα. Οι νέοι με χαμηλό οικογενειακό εισόδημα και ειδικά εκείνοι με άνεργους γονείς είναι κατά 17% πιο πιθανό να βρεθούν εκτός εκπαίδευσης και εργασίας, ενώ όσοι κατοικούν σε απομακρυσμένες περιοχές 1,5 περισσότερες πιθανότητες. Οι παραπάνω παράγοντες, με λίγα λόγια, συμπυκνώνονται στην «κατηγορία» παιδιά των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Που δεν έχουν δικαίωμα να απολαύσουν ούτε Παιδεία, ούτε δουλειά, ούτε Ασφάλιση, ούτε παροχές Υγείας, ούτε Πολιτισμό κ.ο.κ. Δεν είναι αυτή η μοίρα των παιδιών της εργατικής τάξης. Είναι το σύστημα που συμπαρασύρει ζωές, η εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου την οποία εκπροσωπεί η ΕΕ.
Πρόκειται για μια πείρα, η οποία αποτελεί χρήσιμο, αν όχι απαραίτητο, εργαλείο για κάθε εργάτη - οικοδόμο και μη - για καθέναν που θέλει να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη η ταξική πάλη, η διαπάλη με τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλά και τις δυνάμεις του συμβιβασμού, της ταξικής συνεργασίας στο εργατικό κίνημα. Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα φόρο τιμής στους χιλιάδες αγωνιστές του κλάδου, που με την ακούραστη και ανιδιοτελή δράση τους πάλεψαν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και την εργατική τάξη της χώρας μας συνολικότερα.
Σε μια περίοδο, όπου οι κατακτήσεις δεκαετιών δέχονται λυσσαλέα επίθεση, ποδοπατιούνται και ξηλώνονται μία - μία, η μελέτη της πείρας του κινήματος δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Γιατί, αν υπάρχει ένα διαχρονικό συμπέρασμα που προκύπτει από αυτήν είναι πράγματι πως «τίποτα δε χαρίζεται, όλα καταχτιούνται». Το βιβλίο κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».
Τη Δευτέρα, προχώρησε στο διορισμό του Σέρβου άτυπου «πρέσβη» στο Γραφείο Συνδέσμου της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο, που θα λειτουργεί στο κτίριο της αποστολής της ΕΕ. Την Τρίτη, άκουσε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο στο Βελιγράδι τις διαμαρτυρίες υποστηρικτών του κόμματός του, που τον κατηγόρησαν για «καθαρή προδοσία». Στα μέσα της βδομάδας συναντήθηκε για πρώτη φορά στην ιστορία των σχέσεων Βελιγραδίου - Πρίστινας, μετά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς του 1999, με την πρόεδρο των Κοσσοβάρων Αλβανών Ατιφέτα Γιαγχγιάγκα και στη συνέχεια με την επικεφαλής της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια Κάθριν Αστον.
Ο Νίκολιτς επανέλαβε μονότονα την υποστήριξή του στις αποφάσεις του ΟΗΕ για το Κοσσυφοπέδιο, σημειώνοντας, εντούτοις, ως πρωταρχικό στόχο της πολιτικής του την ένταξη στην ΕΕ. Προφανώς, ο Σέρβος Πρόεδρος πιστεύει ότι μπορεί να ξεπλύνει στην ευρω-ενωσιακή «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» τα εγκλήματα των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, που πριν από 14 χρόνια αιματοκύλισαν τη χώρα του, σε αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.