Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν και στα Εργασιακά με τις «καινοτόμες» σχέσεις - λάστιχο, τις ευρωπαϊκές Οδηγίες για το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, που προωθούνται ως «εκσυγχρονισμός». Κάθε «φάρμακο» για το κεφάλαιο είναι «φαρμάκι» για τους εργαζόμενους. Κάθε αναδιάρθρωση που νομιμοποιεί και γενικεύει την ήδη άθλια κατάσταση φτιάχνεται από τα πιο σάπια υλικά: Της έντασης της εκμετάλλευσης, της εξοικονόμησης πόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, της ολομέτωπης επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες.
«Παθογένειες του παρελθόντος» διαπιστώνουν οι εκπρόσωποι των τουριστικών ομίλων και θέτουν «επτά προκλήσεις για την επόμενη ημέρα». Ποιες είναι αυτές; Πρώτον, το «υγειονομικό πεδίο». Εκεί δηλαδή όπου τα μονοπώλια του Τουρισμού και των Μεταφορών επιβάλλουν τους όρους τους για τη μετακίνηση των τουριστών με τους ελάχιστους υγειονομικούς κανόνες, αντιμετωπίζοντας τα μέτρα προστασίας ως εμπόδιο για τη διάσωση της κερδοφορίας τους σε συνθήκες πανδημίας. Δεύτερον, η «συνέχιση της στήριξης από πλευράς της πολιτείας», που σημαίνει να συνεχίσει ο λαός να πληρώνει για τις φοροαπαλλαγές και τις διευκολύνσεις στους μεγαλοξενοδόχους, να πληρώνουν οι εργαζόμενοι για τον μειωμένο μισθό τους, μέσω προγραμμάτων όπως η «Συν-Εργασία», για το οποίο ο πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι θα συνεχιστεί. Τρίτον, το Ταμείο Ανάκαμψης, που θα τους μπουκώσει με δισ. ευρώ για νέες επενδύσεις και θα στείλει το λογαριασμό στον λαό, όπως ήδη γίνεται με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και τις προγραφές μελλοντικών φόρων. Τέταρτον, οι υποδομές, που θα γίνουν με κρατικό χρήμα ή ΣΔΙΤ, όπως τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, για να αξιοποιηθούν από τους επιχειρηματικούς ομίλους με κριτήριο τα κέρδη τους. Πέμπτον, ο «ψηφιακός μετασχηματισμός του ελληνικού τουρισμού», που σημαίνει απογείωση της εκμετάλλευσης με τον «αέρα» της τεχνολογίας, όπως γίνεται με τη λεγόμενη «ψηφιακή κάρτα εργασίας». Εκτον, οι «αυξανόμενες στρατηγικές συνεργασίες ιδιωτικού και δημόσιου φορέα», με τις οποίες το κεφάλαιο εξασφαλίζει σίγουρη κερδοφορία και, έβδομον, ο «Πράσινος Τουρισμός», ως μέρος της συνολικότερης στρατηγικής για την «πράσινη ανάπτυξη», από την οποία ο κλάδος διεκδικεί γενναίο μερτικό. Οσο να πεις, δεν είναι λίγα αυτά που ζητάνε οι μεγαλοεργοδότες του Τουρισμού. Και δεν αποτελούν «προκλήσεις της επόμενης ημέρας», αλλά πραγματική πρόκληση «εδώ και τώρα» για τους εργαζόμενους του κλάδου και συνολικά τον λαό.
«Τι θέλεις εσύ ως καταναλωτής και ως πολίτης από τη ΔΕΗ; Να μην είναι πανάκριβη. Θεωρούμε ότι η κατάργηση της μονιμότητας, των τριετιών στα διευθυντικά στελέχη και όλα τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου θα μειώσουν σημαντικά το κόστος της ΔΕΗ και δεν θα χρειάζεται ο κάθε υπουργός να βγαίνει και να αυξάνει τα τιμολόγια της ΔΕΗ». Αυτά έλεγε ο Χατζηδάκης ως υπουργός Ενέργειας το 2019, όταν ετοιμαζόταν να ξεφουρνίσει ένα ακόμα γενναίο πρόγραμμα «εξυγίανσης» της ΔΕΗ για τη βελτίωση της θέσης της στον ανταγωνισμό, από τον οποίο τάχα θα έβγαιναν όλοι ωφελημένοι. Την ίδια μέρα, μάλιστα, ανακοίνωνε και μειώσεις 30% έως 65% στα τιμολόγια για το νυχτερινό ρεύμα, για να εμπεδωθούν καλύτερα τα ...αποτελέσματα της πολιτικής τους. Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά τώρα που συζητιούνται ξανά ανατιμήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος, παρά το γεγονός ότι η ΔΕΗ έχει «εξυγιανθεί», η αγορά έχει απελευθερωθεί και ο ανταγωνισμός δουλεύει ρολόι. Ο λαός όμως συνεχίζει να πληρώνει το μάρμαρο, χωρίς να υπολογίζονται και οι συνέπειες της απολιγνιτοποίησης. Μετά απ' αυτά, εξηγείται απόλυτα γιατί η κυβέρνηση επιστράτευσε τον ίδιο «πετυχημένο» υπουργό για να «εκσυγχρονίσει» την αγορά εργασίας, αφού πρώτα ...εξυγίανε τον κλάδο της Ενέργειας.
1824 Γεννιέται ο Βρετανός φυσικός Λόρδος Ουίλιαμ Κέλβιν, ο οποίος εφηύρε την κλίμακα μέτρησης της θερμοκρασίας που πήρε και το όνομά του.
1908 Γεννιέται ο Χιλιανός σοσιαλδημοκράτης πολιτικός Σαλβαδόρ Αλιέντε.
1918 Το Συμβούλιο των Επιτρόπων του Λαού εγκρίνει τον νόμο για την οργάνωση της λαϊκής Παιδείας στην επαναστατημένη Ρωσία.
1924 Γεννιέται ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός.
1930 Συνέρχεται στη Μόσχα το 16ο Συνέδριο του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι), οι εργασίες του οποίου διαρκούν έως τις 13/7. Στο Συνέδριο, ανάμεσα σε άλλα, επισημάνθηκαν οι αδυναμίες, οι προκλήσεις και τα προβλήματα στην κολεκτιβοποίηση.
1944 Γερμανοί και ταγματασφαλίτες διενεργούν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Πελοποννήσου, όπου έχουν συγκεντρώσει ισχυρές δυνάμεις. Συνολικά δολοφόνησαν 202 πολίτες (ανάμεσά τους και πολλούς ΕΑΜίτες), πυρπόλησαν τα χωριά Καστρί, Αγιος Πέτρος και Κοσμάς, ενώ συνέλαβαν και πάνω από 500 ως ομήρους.
1945 Υπογράφεται στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ.
1945 Η ΚΕ του ΕΑΜ, με τηλεγράφημά της προς τους ηγέτες της ΕΣΣΔ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας, καταγγέλλει το τρομοκρατικό όργιο που επικρατεί στην Ελλάδα, 4 μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας.
1953 Συλλαμβάνεται ο Λαβρέντι Μπέρια, μέλος του ΠΓ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκοι), Υπουργός Εσωτερικών Υποθέσεων και Αντιπρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της Σοβιετικής Ενωσης. Ο Λ. Μπέρια κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και εκτελέστηκε στις 23/12/1953.
1973 Χίλιοι περίπου κάτοικοι των Αγίων Θεοδώρων κατεβαίνουν σε διαδήλωση κατά της «Motor Oil», που επιδιώκει να πάρει το μισό από το νερό που προοριζόταν για την ύδρευση του χωριού.
1994 Ο ηγέτης της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Γιασέρ Αραφάτ, επιστρέφει στην Παλαιστίνη μετά από 27 χρόνια εξορίας.
2008 Πεθαίνει ο καραγκιοζοπαίχτης Βαγγέλης Κορφιάτης («Βάγγος»).
1850 Γεννιέται ο συγγραφέας Λευκάδιος Χερν.
1929 Ιδρύεται η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας.
1941 Γεννιέται ο Πολωνός σκηνοθέτης Κριστόφ Κισλόφσκι.
1941 Ιδρύεται το Γενικό Στρατηγείο των εθνικοαπελευθερωτικών παρτιζάνικων σωμάτων της Γιουγκοσλαβίας, με επικεφαλής τον Ι. Μπ. Τίτο.
1946 Η διάσκεψη των τεσσάρων υπουργών Εξωτερικών (Σοβιετικής Ενωσης, ΗΠΑ, Βρετανίας, Γαλλίας) αποφάσισε ομόφωνα, μετά από πρόταση της Σοβιετικής Ενωσης, την απόδοση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
1960 Πεθαίνει ο Χάρι Πόλιτ, Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Βρετανίας (1929 - 1956).
1967 Συνέρχεται η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία μεταξύ άλλων εγκρίνει το πόρισμα για τον Νίκο Ζαχαριάδη, που εκτιμούσε ως αναπόδεικτη την κατηγορία εναντίον του ως πράκτορα του εχθρού.
1973 Δημοσιεύεται Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με το δημοψήφισμα της χούντας γύρω από το πολιτειακό (την κατάργηση της μοναρχίας και την ανακήρυξη της λεγόμενης προεδρικής δημοκρατίας), με την οποία καλούσε τον ελληνικό λαό «να εκδηλώσει την αντίθεσή του στο στρατιωτικοφασιστικό καθεστώς, με οποιοδήποτε προσιτό τρόπο και μορφή: Με το ψηφοδέλτιο του ΟΧΙ, με σχισμένο, με σβησμένο, με άκυρο ψηφοδέλτιο, με άδειο φάκελο ή και με αποχή».