«Πραγματικά πίστευαν ότι θα βγάζαμε μαζί τους "σέλφι" μετά τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, την αποχώρηση των ΗΠΑ από την INF, τη συγκέντρωση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και την ατέλειωτη παρέμβαση της Δύσης στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων κρατών;». Αυτά τα... χαριτωμένα είπε την Πέμπτη η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μ. Ζαχάροβα, απευθυνόμενη προς το ΝΑΤΟ, που αντέδρασε στις δηλώσεις Πούτιν ότι αν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναπτύξουν πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη, τότε η Ρωσία θα λάβει «αντίστοιχα και ασύμμετρα μέτρα», στοχοποιώντας περιοχές «από τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε άμεση απειλή», όπως τις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία απευθύνει τέτοιες προειδοποιήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αποκτούν ολοένα και περισσότερο χαρακτηριστικά προετοιμασίας για μια πιο γενικευμένη εμπλοκή.
Ακούγοντας τα παραπάνω, δεν μπορεί κανείς να μη σκεφτεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απογειώνει τη συμμετοχή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, και συγκεκριμένα: Αναλαμβάνει ρόλους «σημαιοφόρου» και «στρατολόγου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, όπως στην περίπτωση της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία. Εχει συνυπογράψει όλες τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις που καλύπτουν τις ΗΠΑ για την αποχώρηση από τη Συνθήκη INF, αλλά και το ανατριχιαστικό δόγμα του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος», εντάσσοντας και τον Αραξο σε ολέθριους σχεδιασμούς. Αναλαμβάνει πρωταγωνιστικούς ρόλους στην επιθετική διάταξη του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, με την εγκατάσταση αμερικανικών ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο, τα σχέδια για βάση στην Αλεξανδρούπολη και τη χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ως στρατιωτικού κόμβου. Αν λοιπόν τα λάβει κανείς όλα αυτά υπόψη, είναι πραγματικά δύσκολο να πιστέψει ότι η Ελλάδα έχει γίνει ...πυλώνας σταθερότητας και ότι ο λαός μας θα πρέπει να πανηγυρίζει για την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς...
Περίπου ως γραφικό παρουσιάζουν τώρα τον Π. Καμμένο τα κυβερνητικά επιτελεία, ακούγοντάς τον να δηλώνει τις προάλλες ότι «τα Σκόπια είναι 20 λεπτά δουλειά. Αν αποφασίσει μια ίλη τεθωρακισμένων να περάσει μέσα, θα φτάσει στην άλλη πλευρά των Σκοπίων. Θα φτάσει στη Σερβία». Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Καμμένος ισχυρίζεται ότι μια στρατιωτική επέμβαση στη Βόρεια Μακεδονία είναι η ενδεδειγμένη λύση για να τελειώνει μια και καλή το «πρόβλημα» μ' αυτήν τη χώρα, όπως άλλωστε προτείνουν και οι χρυσαυγίτες, διαφημίζοντας τη στρατιωτική και οικονομική υπεροχή της Ελλάδας έναντι της γείτονος. Επί τέσσερα χρόνια, ο «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ ξέπλενε τέτοιες ακροδεξιές απόψεις, συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ, από τους οποίους τώρα προσπαθεί να διαχωριστεί. Επιβεβαιώνεται πάντως ότι και στην περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας είναι περισσότερα αυτά που τους ένωναν, παρά εκείνα που τους χώρισαν. Λέει για παράδειγμα ο Καμμένος ότι κύρια επιλογή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην εξωτερική πολιτική ήταν η στροφή προς τις ΗΠΑ, που «την χαράξαμε μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα», και ότι «γυρίσαμε τη χώρα προς τις ΗΠΑ, και η Ελλάδα έγινε ο πιο αξιόπιστος σύμμαχός τους σε όλη τη Μεσόγειο». Μπορεί κυβερνητικά να τα έσπασαν, αλλά αν μη τι άλλο συνεχίζουν και οι δύο να μοιράζονται τις ίδιες «υψηλές» αμερικανοΝΑΤΟικές αξίες.
1440 Ο Ιωάννης Γουτεμβέργιος παρουσιάζει την εφεύρεσή του: Την τυπογραφία.
1918 Ιδρύεται ο Κόκκινος Στρατός.
1944 Εκτελείται ο Κώστας Γαμβέτας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
1944 Τμήμα του Μηχανικού του ΕΛΑΣ Νοτίου Ολύμπου ανατινάζει την ταχεία γερμανική αμαξοστοιχία αρ. 53, με αποτέλεσμα το θάνατο 450 Γερμανών, εκ των οποίων το 1/3 ήταν αξιωματικοί.
1966 Πραγματοποιείται η πρώτη δοκιμαστική τηλεοπτική εκπομπή του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) με δίωρο πρόγραμμα. Χιλιάδες Αθηναίοι συνωθούνται μπροστά από καταστήματα ηλεκτρικών ειδών, που εκθέτουν δέκτες τηλεοράσεων.
1983 Το μικρό επιβατηγό οχηματαγωγό «Χρυσή Αυγή», της εταιρείας Πολέμη, ναυαγεί μεταξύ Εύβοιας και Ανδρου. Οι 24 από τους 37 επιβάτες και μέλη του πληρώματος χάνουν τη ζωή τους.
1847 Στον απόηχο της οικονομικής κρίσης του 1847, χιλιάδες εργάτες του Παρισιού εξεγείρονται. Επεμβαίνει ο στρατός και στήνονται οδοφράγματα. Ο βασιλιάς της Γαλλίας παραιτείται από τον θρόνο του και καταφεύγει στην Αγγλία.
1848 Κυκλοφορεί το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος». Το πρώτο προγραμματικό κείμενο του επιστημονικού κομμουνισμού και το πρώτο Πρόγραμμα μιας διεθνούς κομμουνιστικής οργάνωσης, όπου για πρώτη φορά αναπτύχθηκαν συστηματικά και ολοκληρωμένα όλα τα συστατικά μέρη της θεωρίας του Μαρξ και του Ενγκελς. Η έκδοση του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος», όπου ο μαρξισμός για πρώτη φορά παρουσιάζεται ως μια ενιαία συστηματική κοσμοθεωρία, ήταν ένα γεγονός τεράστιας ιστορικής σημασίας. Στο έργο αυτό συνοψίζεται η ανάπτυξη του μαρξισμού από τα 1840 έως τα 1850. Η γέννηση του μαρξισμού - της καινούριας επαναστατικής κοσμοθεωρίας - ήταν μια πραγματική επανάσταση στην εξέλιξη της επιστήμης και στην ιστορία της κοινωνικής σκέψης.
1920 Ιδρύεται το Ναζιστικό Κόμμα της Γερμανίας, η βασική δύναμη κρούσης του γερμανικού ιμπεριαλισμού ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και τους λαούς.
1924 Υστερα από φυλάκιση δύο χρόνων ο Μαχάτμα Γκάντι αφήνεται ελεύθερος.
1931 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» γράμμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς προς την ΚΕ του ΚΚΕ, στο οποίο προτείνεται το σταμάτημα κάθε συζήτησης - διαπάλης μέσα στο Κόμμα ωσότου εξεταστεί η ουσία των διαφωνιών και να μην παρθεί έως τότε κανένα καταστατικό μέτρο κατά των διαφωνούντων. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαιρετίζει την Απόφαση της ΚΔ.
1943 Με την καθοδήγηση του ΕΑΜ Αθήνας κηρύσσεται απεργία των εργατών, υπαλλήλων, μαθητών και πραγματοποιείται μεγάλη διαδήλωση στην Αθήνα με συμμετοχή 100.000 λαού για την επιβίωση και τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης.
1944 Στις Βίγλες της Μεγαλόπολης οι Γερμανοί εκτελούν 204 ομήρους που κρατούνταν στις φυλακές της Τρίπολης.
1965 Συνέρχεται η 8η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (24/2-1/3/1965). Η Ολομέλεια αυτή, αν και επέμεινε στο θέμα της ντε φάκτο νομιμοποίησης του ΚΚΕ, δεν πήρε ταυτόχρονα και τα απαραίτητα μέτρα για ένα τόσο σοβαρό εγχείρημα. Το κυριότερο ήταν ότι δεν αναθεώρησε την Απόφαση του 1958 για τη διάλυση των Κομματικών Οργανώσεων και δεν προχώρησε στη λήψη απόφασης δημιουργίας μαζικών παράνομων Κομματικών Οργανώσεων.
2008 Ο Φιντέλ Κάστρο αποσύρεται από την ηγεσία της Κούβας ύστερα από 50 περίπου χρόνια.