Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Κοινωνική Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- ΠΑΜΕ: Στα χέρια των εργατών και των συνδικάτων η υπόθεση της επιτυχίας της απεργίας στις 8 Νοέμβρη

-- Αρθρο: Για την όξυνση της διαπάλης με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό - Βασική προϋπόθεση για τον απεγκλωβισμό δυνάμεων στο εργατικό κίνημα

-- ΔΗΠΑΚ Γιατρών: Ανακοίνωση για τις επικείμενες εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων

-- Ολυμπιακό Χωριό: Παρέμβαση της ΤΕ Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ για την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού

Κατρακύλα χωρίς πάτο από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (φωτ. από τη συμβολική κατάληψη στα γραφεία της Συνομοσπονδίας τον Απρίλη του 2018)

Αναλυτικότερα, στην πρόταση της ΔΑΣ για πανεργατική απεργία στις 8 Νοέμβρη αντέτειναν πως οι εργαζόμενοι πρέπει... «να περιμένουν τις εξελίξεις». Την ίδια ώρα που κλιμακώνεται η αντεργατική επίθεση, η ΓΣΕΕ στο δελτίο Τύπου που εξέδωσε, «ξεθάβει» την υποτιθέμενη «κοινωνική συμμαχία» και αναφέρει ότι... «θα εξετάσει τρόπους αντίδρασης» (!), προφανώς με τέτοιο περιεχόμενο και τόσο πετυχημένους όσο το φιάσκο που οργάνωσαν τον περασμένο Μάη!

Στην απαίτηση της ΔΑΣ για καθαίρεση του εργοδότη - «συνδικαλιστή» Δ. Καραγεωργόπουλου από τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ χαρακτηρίζει χωρίς ντροπή... «συνεργατική μορφή οικονομίας» (!) τη φάμπρικα - Ανώνυμη Εταιρεία που έχει στήσει ο εν λόγω «συνδικαλιστής», την επιχείρηση που διευθύνει κάνοντας μπίζνες με την εργοδοσία, πατώντας πάνω στην απληρωσιά και την ανασφάλεια των εργαζομένων στο Καζίνο Ρίου.

Οσον αφορά τα πρόσφατα γεγονότα σε μια σειρά Εργατικά Κέντρα, οι εργοδοτικοί - κυβερνητικοί συνδικαλιστές έκαναν το μαύρο άσπρο, ονομάζοντας... «δημοκρατική νομιμότητα» τη διεξαγωγή συνεδρίων με την παρουσία και τον έλεγχο της αστυνομίας και «φαινόμενα βίας» την προσπάθεια εργαζομένων και συνδικάτων να βάλουν φρένο σε νόθες και εκφυλισμένες διαδικασίες.

Την πρόταση της ΔΑΣ για απεργία στις 8 Νοέμβρη, όπως έχουν ήδη αποφασίσει δεκάδες Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Σωματεία, έθεσε με την παρέμβασή του ο Γιώργος Πέρρος.

«Εδώ κρινόμαστε όλοι, αν θα συμβάλουμε στην οργάνωση της απάντησης αυτής όπως πρέπει και με την απαιτούμενη κλιμάκωση, ή αν θα συνεχιστεί ο εκφυλισμός των κινητοποιήσεων με "τουφεκιές" στον αέρα», πρόσθεσε, ενώ ζήτησε τη σύγκληση του ΔΣ της ΓΣΕΕ για να συζητήσει το θέμα.

Στην παρέμβασή του υπογράμμισε επίσης τις ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για το γεγονός ότι δεν εγγράφει το Εργατικό Κέντρο Λαμίας στη δύναμη της Συνομοσπονδίας, αλλά και για τους απειλητικούς της υπαινιγμούς περί μη νομιμοποίησης των αντιπροσώπων του ΕΚ Πάτρας, μπροστά στο επικείμενο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Υπενθύμισε ότι το ΕΚ Λαμίας «έχει συσταθεί με όλες τις προβλεπόμενες τυπικές διαδικασίες από σωματεία υπαρκτά και όχι σφραγίδες, έκανε αρχαιρεσίες με πραγματικούς αντιπροσώπους, εκλεγμένους από πραγματικούς εργαζόμενους». Παρ' όλα αυτά η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αγνοεί προκλητικά, εδώ και ένα χρόνο, το αίτημά του να γίνει μέλος της, την ίδια στιγμή που έχει εντάξει «με συνοπτικές διαδικασίες» το ΕΚ Φθιώτιδας, που συγκροτήθηκε από τους ίδιους «συνδικαλιστές» που διέλυσαν την προϋπάρχουσα δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση «για να αποποιηθούν τις ευθύνες των οικονομικών ατασθαλιών τους», ενώ και σήμερα παραμένει άφαντο, χωρίς καμία πρωτοβουλία και κινητοποίηση. Οσο για το ΕΚ Πάτρας, σχολίασε πως η ενόχληση που προκαλεί η αλλαγή του συσχετισμού που πέτυχαν οι εργαζόμενοι, «δεν νομιμοποιεί τους απειλητικούς υπαινιγμούς σας περί μη αναγνώρισης των αρχαιρεσιών του».

«Είναι αλήθεια ότι διεξάγεται μια μεγάλη πάλη μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα», τόνισε ο Γ. Πέρρος και ξεκαθάρισε: «Δεν είναι μια μάχη για τις καρέκλες, για οφίτσια, προνόμια από τη μεριά των συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αλλά και άλλων αγωνιστών συνδικαλιστών που έχουν από καιρό φωνάξει "δεν πάει άλλο, κάτι πρέπει να γίνει". Είναι μια μάχη για να ξεφύγει το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα από τον σφιχτό θανάσιμο εναγκαλισμό της εργοδοσίας και του κράτους. Η έκβαση αυτής της μάχης αφορά όλη την εργατική τάξη, όλο το λαό».

«Δεν είναι βίαιη ενέργεια όταν απαγορεύετε την είσοδο των εκλεγμένων σε Διοικητικά Συμβούλια στα συνέδρια, σε συμφωνία με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και την παρουσία ΜΑΤ, δυνάμεων καταστολής και ιδιωτικής αστυνομίας;», ρώτησε ο Γ. Πέρρος, θέτοντας παράλληλα μια σειρά ακόμα ερωτήματα: «Είναι βίαιη ενέργεια να θέλεις να φύγουν από το κίνημα αυτοί που είναι απέναντί του με το όνομα του συνδικαλιστή; Για παράδειγμα, θα ανεχτούμε συνδικαλιστές που βάζουν την υπογραφή τους σε απανωτές μειώσεις μισθών, σε απολύσεις, σε ανατροπές των εργασιακών σχέσεων στο όνομα να σωθεί η επιχείρηση που τελικά κλείνει; Και αυτοί όταν έρχεται η ώρα και τους έχει πάρει χαμπάρι ο εργατόκοσμος, προσπαθούν με τη νοθεία, τους εκβιασμούς να κρατήσουν το μηχανισμό ενός σωματείου που δεν έχει καμιά σχέση με τέτοιο; Δεν είναι βία ο εκβιασμός του εργοδότη να στηρίξουν οι εργαζόμενοι το σωματείο που είναι η φωνή του και τους εκλεκτούς του και αν δεν τον κάνουν να απειλούνται;».

«Στα χέρια της εργατικής τάξης και των συνδικάτων της βρίσκεται η υπόθεση της επιτυχίας της απεργίας στις 8 Νοέμβρη», τονίζει το ΠΑΜΕ.

Σε ανακοίνωσή του υπογραμμίζει τα εξής:

«Ως μνημείο εργατοπατερισμού και σύμπλευσης με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, με την πολιτική της κυβέρνησης και του υπόλοιπου πολιτικού προσωπικού του μεγάλου κεφαλαίου, θα καταγραφεί η σημερινή συνεδρίαση της ΕΕ της ΓΣΕΕ.

Σε μια περίοδο που η εργατική τάξη δέχεται την ενορχηστρωμένη και με νέα χαρακτηριστικά επίθεση της κυβέρνησης, με την ενεργοποίηση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου που καθορίζει τον κατώτατο μισθό σύμφωνα με τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων και τις "αντοχές" της οικονομίας τους και καταργεί τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, σήμερα που είναι αναγκαία η οργάνωση αποφασιστικής και μαχητικής απάντησης σε όσους προσπαθούν να μας πείσουν να υποταχθούμε στους σχεδιασμούς του μεγάλου κεφαλαίου, να μειώσουμε τις απαιτήσεις μας και να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που θα μας πετάει η ανάπτυξή τους, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ καλεί τους εργαζόμενους "να περιμένουν". Να "περιμένουν", τη στιγμή που οι εργοδότες δεν υπογράφουν ΣΣΕ σε μια σειρά κλάδους, τη στιγμή που σπάνε ρεκόρ οι ελαστικές και "ευέλικτες" μορφές εργασίας!

Οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, με μια φωνή, υποστήριξαν ότι "πρέπει να περιμένουμε, να δούμε πού θα πάνε τα πράγματα, να δούμε τον προϋπολογισμό, να γίνουν συναντήσεις με φορείς και μετά να αποφασίσουμε τις δράσεις...".

Θυμήθηκαν να επαναφέρουν την περιβόητη "κοινωνική συμμαχία" τους, για να επαναλάβουν "κάτι μαζικό", όπως η συγκέντρωση των 92 ατόμων στις 30 Μάη!

Ετσι απάντησαν στην ξεκάθαρη πρόταση της ΔΑΣ για οργάνωση απεργιακής κινητοποίησης στις 8 Νοέμβρη, μια πρόταση βασισμένη στις αποφάσεις που ήδη έχουν πάρει μέχρι σήμερα μια σειρά Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα.

Ιδιαίτερη θέση στα κατάστιχα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού παίρνει η τοποθέτηση της ομάδας Βασιλόπουλου, ότι "δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο για να γίνει απεργία"!

Με αυτά που αποφάσισαν στην ΕΕ της ΓΣΕΕ, αποδεικνύονται για άλλη μια φορά στήριγμα της εργοδοσίας και της κυβέρνησης, υπέρμαχοι του "κοινωνικού διαλόγου".

Πιστοί υπερασπιστές της γραμμής των εργοδοτών και της εκάστοτε κυβέρνησης μέσα στα συνδικάτα, στηρίζουν μέχρι κεραίας την παρουσία εργοδοτών στα εργατικά σωματεία, ακόμα και στα ανώτερα συνδικαλιστικά όργανα. Ο εργατοπατερισμός, απέναντι στην πρόταση για αποπομπή, στήριξε με νύχια και με δόντια την παραμονή του εργοδότη (προέδρου και διευθύνοντος ΑΕ) - επικεφαλής του γραφείου Τύπου, στα όργανα της ΓΣΕΕ.

Στηρίζουν μέχρι κεραίας τις πρακτικές και τους μηχανισμούς που νοθεύουν τη θέληση των εργαζομένων και διατηρούν τους συσχετισμούς που εμποδίζουν την εργατική τάξη να σηκώσει κεφάλι.

Γι' αυτό στη σημερινή συνεδρίαση ήρθαν όλοι με μοιρασμένους ρόλους, αλλά σε ενιαίο μέτωπο απέναντι στο ΠΑΜΕ, τη δύναμη που παλεύει για να έχουν οι εργαζόμενοι τα συνδικάτα τους στα δικά τους χέρια, για να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, για να βάλουν μπροστά τις δικές τους ανάγκες και όχι να ετεροκαθορίζονται από τις απαιτήσεις των εργοδοτών.

Αυτό τους ενοχλεί, αυτό αποτελεί κίνδυνο για τον βρώμικο και εκφυλιστικό συσχετισμό που έχουν επιβάλει στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, γι' αυτό εξαπολύουν μύδρους λάσπης και απειλών ενάντια στο ΠΑΜΕ, εγκαλώντας το "στην τάξη" και στη "νομιμότητα", ζητώντας μάλιστα τη συνδρομή της "δημοκρατικής πολιτείας" για το σκοπό αυτό.

Γι' αυτό θέλουν για άλλη μια φορά την "αποκέντρωση" του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ, για να κρυφτούν από τους εργαζόμενους, διοργανώνοντάς το σε τουριστικό θέρετρο, στην Καλαμάτα.

Επιδιώκουν τον αποκλεισμό ζωντανών δυνάμεων, συνδικαλιστικών οργανώσεων που παλεύουν για τα εργατικά συμφέροντα, όπως το Εργατικό Κέντρο Πάτρας, Λαμίας κ.ά.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ ξεκαθάρισαν προς κάθε κατεύθυνση στην ΕΕ της ΓΣΕΕ ότι χωρίς την παρουσία αυτών των οργανώσεων δεν χωράει να ξεκινήσει συζήτηση για το Συνέδριο.

Καλούμε τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, κάθε τίμιο συνδικαλιστή να κάνουν πέρα τους εργατοπατέρες, να ξεφύγουν από τον θανάσιμο εναγκαλισμό τους. Χωρίς καμιά αναμονή να πυκνώσουν τις συλλογικές διαδικασίες, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις με σκοπό τη μαζική συμμετοχή και την επιτυχία της απεργίας στις 8 Νοέμβρη.

Για άλλη μια φορά, οι εργατοπατέρες θα πάρουν την απάντηση που τους αξίζει στους δρόμους του αγώνα!».

Από την πρόσφατη κινητοποίηση των νοσοκομειακών γιατρών για τις περικοπές στους μισθούς και τα αναδρομικά

Ακολουθεί ολόκληρη η ανακοίνωση της ΔΗΠΑΚ.

Δίνουμε δυναμικό «παρών» στις εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων

Ψηφίζουμε ΔΗΠΑΚ!

Συνάδελφε, εργαζόμενε γιατρέ, απευθυνόμαστε σε σένα που δικαιολογημένα οργίζεσαι με την κατάσταση που βιώνεις.

Γιατί δεν σου αξίζει:

-- Η ανασφάλεια των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, άλλοτε επικουρικός, άλλοτε με μπλοκάκι και άλλοτε άνεργος.

-- Οι ατελείωτες εφημερίες για να βγαίνει ένας μισθός.

-- Ως ειδικευόμενος να καλύπτεις τις διογκούμενες ελλείψεις των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας σε βάρος της ζωής, της υγείας σου και της ουσιαστικής σου εκπαίδευσης.

-- Ως ειδικευμένος γιατρός να παλεύεις μέχρι τη συνταξιοδότηση με εφημερίες, ελλείψεις προσωπικού και εξοπλισμού.

-- Ως αυτοαπασχολούμενος να βιώνεις την πίεση του άνισου ανταγωνισμού από τους ομίλους και τα πολυιατρεία, τους νόμους της ζούγκλας της «αγοράς», τις εξευτελιστικές συμβάσεις του ΕΟΠΥΥ, τη φοροεπιδρομή και τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές που εξανεμίζουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός σου.

Εφάρμοσε λοιπόν αυτό που έχεις μάθει στην άσκηση της Ιατρικής. Να θεραπεύεις την αιτία. Τα «συμπτώματα», όσο και αν «αντιμετωπίζονται», επανέρχονται με επιδείνωση και «επιπλοκές».

Η ζωή που μας αξίζει θα έρθει μόνο μέσα από τον δικό μας αγώνα. Μπορούμε να τους σταματήσουμε, μπορούμε να τους ανατρέψουμε.

Στήριξε τη ΔΗΠΑΚ, ισχυροποίησε τη δική σου φωνή στους Ιατρικούς Συλλόγους και τον ΠΙΣ.

Οι συνάδελφοι που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της ΔΗΠΑΚ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της πάλης για το Ασφαλιστικό, τις συντάξεις, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, την ανάσχεση απολύσεων. Εδωσαν και δίνουν τη μάχη για την απόσπαση κατακτήσεων που θα ανακουφίζουν από τα οξυμένα προβλήματα. Με συνέπεια είχαν σταθερό μέτωπο απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τα «πολύχρωμα» πολιτικά τους στηρίγματα. Αποκάλυψαν τους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς και τα μέτρα των κυβερνήσεων. Με κριτήριο να είναι «μπροστά οι λαϊκές ανάγκες» αντιπαρατέθηκαν με τη συναίνεση, τον συμβιβασμό και την αναμονή που συστηματικά καλλιεργούν από κοινού η κυβέρνηση, η «αντιπολίτευση» και οι ηγεσίες των Ιατρικών Συλλόγων.

Μπορούμε με την οργάνωση και τον αγώνα μας να δημιουργήσουμε προοπτική νίκης. Να αποτελέσουμε μέρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να φέρουμε πιο κοντά τη δημιουργία των κοινωνικών και οικονομικών προϋποθέσεων για μια ανάπτυξη όπου όλος ο υλικός και πνευματικός πλούτος που δημιουργούν οι εργαζόμενοι θα αξιοποιείται για να καλυφτούν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες στην Υγεία - Πρόνοια καθολικά και δωρεάν, που κατοχυρώνει την Υγεία ως κοινωνικό αγαθό. Με πανελλαδικό σχεδιασμό και ανάπτυξη αποκλειστικά κρατικών Κέντρων Υγείας, δευτεροβάθμιων, τριτοβάθμιων δομών, κέντρων αποκατάστασης και κατανομή ανάλογα με τις γεωγραφικές, δημογραφικές, κοινωνικές και επιδημιολογικές συνθήκες.

Σε αυτό το σύστημα Υγείας και ο εργαζόμενος επιστήμονας γιατρός θα διασφαλίσει ουσιαστική ανάδειξη των επιστημονικών του αρμοδιοτήτων, του κομβικού του ρόλου στη διασφάλιση υγείας, την πρόληψη, ενώ παράλληλα θα κατοχυρώσει πλήρη εργασιακά, μισθολογικά, κοινωνικά, επιστημονικά, ασφαλιστικά δικαιώματα, μακριά από τη ζούγκλα της «ελεύθερης» αγοράς και του ανταγωνισμού.

Η ενίσχυση της «αγοράς» και της επιχειρηματικότητας στην Υγεία - στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα - δεν αποτελεί λύση ούτε για μας ούτε για τους ασθενείς μας. Η «υγιής» επιχειρηματικότητα, η επάνοδος της χώρας στην «κανονικότητα» σημαίνουν μονιμοποίηση και πλήρη εφαρμογή όλων των «μνημονιακών» αντιλαϊκών μέτρων, εφαρμογή και νέων που τσακίζουν τα μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων γιατρών, επεκτείνονται η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η ανατροπή του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, η υποστελέχωση των δημόσιων μονάδων Υγείας, οι άγριες περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης, η «αξιολόγηση» της απόδοσης με κριτήριο τη συμβολή των γιατρών στην υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού, η επίθεση στην ΠΦΥ με τις τεράστιες ελλείψεις, τις νέες τραγικές συμβάσεις για τους αυτοαπασχολούμενους που θα συμβληθούν είτε ως οικογενειακοί γιατροί είτε ως γιατροί ειδικοτήτων.

Αυτή η κατάσταση ωθεί νέους αλλά και μεγαλύτερους συναδέλφους στη μετανάστευση, η πολιτική τους δημιουργεί το brain drain, και ας ρίχνουν κροκοδείλια δάκρυα...

Η επίθεση στα δικαιώματά μας συνεχίστηκε με μνημονιακούς και «αντιμνημονιακούς» στην κυβέρνηση... Η επίθεση συνεχίζεται και στη «μεταμνημονιακή εποχή»...

Η εφαρμογή του αντεργατικού - αντιλαϊκού οπλοστασίου όλων των προηγούμενων χρόνων συνεχίζεται και στη «μεταμνημονιακή» εποχή. Η εφαρμογή του αποτέλεσε δέσμευση και στη ΔΕΘ. Ετσι θα πιάνονται τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα, έτσι θα γίνει η Ελλάδα επενδυτικός παράδεισος.

Στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής διαγωνίστηκε τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ για το ποιος είναι πιο ικανός και αποτελεσματικός. Η προσήλωσή τους στην τόνωση της επιχειρηματικότητας, στην προσέλκυση επενδυτών, εγγυάται «παράδεισο» για τους επιχειρηματικούς ομίλους και «κόλαση» για τα λαϊκά δικαιώματα. Σημαίνει πακτωλό «κινήτρων» στους επιχειρηματικούς ομίλους για την εξασφάλιση υψηλής κερδοφορίας και εάν και εφόσον περισσέψουν ορισμένα ψίχουλα, να δοθούν σε όσους βρίσκονται κοντά ή έχουν ενταχθεί στην κατηγορία των εξαθλιωμένων. Σημαίνει ότι οι δημόσιες μονάδες Υγείας, οι εργαζόμενοι υγειονομικοί και οι ασθενείς θα συνεχίσουν να βιώνουν όλα τα αποτελέσματα των περικοπών και των «πλαφόν» στην κρατική χρηματοδότηση, στους όρους δουλειάς και αμοιβών, στις παροχές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας θα «αυξάνουν» τη χρηματοδότησή τους, αλλά πουλώντας τις υπηρεσίες τους στα υποχρηματοδοτούμενα από το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους ασφαλιστικά ταμεία. Θα γίνονται «προσλήψεις», αλλά με επικουρικούς και με δελτία παροχής υπηρεσιών, που δεν προσθέτουν προσωπικό, αλλά αντικαθιστούν τους «προηγούμενους» που απολύθηκαν και δεν κοστίζουν στο κράτος, αφού πληρώνονται από τα έσοδα των δημόσιων μονάδων. Θα παρέχονται «καθολικά και δωρεάν υπηρεσίες», αλλά ελάχιστες και ενιαίες για όλους που οδηγούν στην αύξηση - άμεσα και έμμεσα - των πληρωμών για την αγορά μεγάλου μέρους τους.

Δεν αρκεί η αγανάκτηση και η διαμαρτυρία. Απαιτούνται συμμετοχή, οργάνωση, διεκδίκηση, αλλά και σωστός προσανατολισμός της πάλης. Απαιτείται να ισχυροποιηθεί η συσπείρωση των γιατρών που θα είναι χειραφετημένοι από το «σαράκι» της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Από το κριτήριο ότι η Υγεία και οι υγειονομικοί «κοστίζουν», ότι οι ανάγκες του λαού στην Υγεία και τα δικαιώματα των γιατρών αποτελούν «σπατάλη» που πρέπει να «εξορθολογιστεί» και να «νοικοκυρευτεί». Από το κριτήριο του «κόστους - οφέλους» στην ανάπτυξη του συστήματος Υγείας και των παροχών που αποτελεί το «ευαγγέλιο - οδηγό» αν, πού και ποιες μονάδες θα αναπτύσσονται, ποιες και πόσες υπηρεσίες θα παρέχονται και δεν θα «κοστίζουν» στο κράτος και στο κεφάλαιο.

Διότι είναι μέρος του προβλήματος. Μπορεί να συγκροτούν ξεχωριστά ψηφοδέλτια, όμως από κοινού έχουν υιοθετήσει, στηρίξει και προωθούν όλο το αντιλαϊκό πλαίσιο στην Υγεία.

Οι θέσεις και παρεμβάσεις των ηγεσιών των Ιατρικών Συλλόγων και του ΠΙΣ, είτε με τη μορφή της συναίνεσης είτε με τη μορφή της «αντιπαράθεσης», ήταν από τη σκοπιά πώς καλύτερα θα εφαρμοστεί η «ανταγωνιστικότητα», η «επιχειρηματικότητα», ο εξορθολογισμός των δαπανών. Αποτέλεσαν και αποτελούν πολύτιμο βοηθό στην υλοποίηση των αντιλαϊκών - ευρωενωσιακών μέτρων όλων των κυβερνήσεων.

Πρωτοστάτησαν για να παρέχονται δωρεάν ελάχιστες υπηρεσίες για τους εξαθλιωμένους και όλοι οι άλλοι να πληρώνουν ανάλογα το εισόδημα, για τα επαγγελματικά ταμεία που οδηγούν στην ατομική ευθύνη της ασφάλισης και στον περιορισμό του κράτους, στο «πουρμπουάρ» της εθνικής σύνταξης, στην αποδοχή της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας, της κατάργησης των περιορισμών για τις επενδύσεις των μεγαλοεπιχειρηματιών γιατρών και των ομίλων, στην επικουρικότητα και άρνηση μονιμοποίησης των γιατρών κ.λπ. Στην προβολή της «ελεύθερης επιλογής γιατρού» για να μην εμποδίζεται η «αγορά» στην Υγεία. Στην αποδοχή των θεραπευτικών - φαρμακευτικών πρωτοκόλλων που αποτελούν τον επιστημονικό μανδύα των περικοπών, στα οποία ενισχύεται το οικονομικό έναντι του επιστημονικού κριτηρίου στις ιατρικές εργασίες.

Σε αυτό το πλαίσιο «συναντήθηκαν» αρμονικά τόσο οι συμπολιτεύομενοι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι «αντιπολιτευόμενοι» συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι τόσο «εναρμονισμένοι» που πολλές φορές δυσκολεύεται κάποιος να τους ξεχωρίσει...

Γι' αυτό αφαίρεσέ τους το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την ψήφο σου για να κάνουν αυτά και άλλα χειρότερα. Ιδιαίτερα οι συνάδελφοι που πίστεψαν ότι με την κυβερνητική αλλαγή κάτι θα αλλάξει και βλέπουν το αποτέλεσμα, που συνεχίζουν να πιστεύουν στον αγώνα για ένα σύστημα Υγείας στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, είναι ώρα να στηρίξουν την «Πανεπιστημονική». Ζητάμε την ψήφο σας όχι για να σας εκπροσωπήσουμε, αλλά μαζί να οργανώσουμε την πάλη για να «πάρουν τα όνειρα εκδίκηση».

Μην εμπιστευτείτε την ψήφο σας στην επιλογή της ΑΡΣΙ. Σε μια συνδικαλιστική δύναμη που άλλα λέει τη Δευτέρα, άλλα λέει την Τρίτη και άλλα κάνει την Τετάρτη. Είναι «υπέρ του δημόσιου συστήματος Υγείας» και ταυτόχρονα με «πολυφωνία» για την επιχειρηματική δράση. Διαμαρτύρεται για το καθεστώς των επικουρικών και ταυτόχρονα απορρίπτει την πρόταση της «Πανεπιστημονικής» για τη μονιμοποίησή τους. Προβάλλει την «απεργία διαρκείας» και ταυτόχρονα καλεί σε ανοιχτή απεργοσπασία, όπως έκαναν στην πρόσφατη απεργία γιατί «το πλαίσιο της ΓΣΕΕ είναι κατάπτυστο». Σε συνέχεια της λογικής «δεν πολεμάμε για βραχονησίδες και πετρέλαια του Αιγαίου», δυνάμεις της ΑΡΣΙ διαφώνησαν ακόμα και με το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο αφίσας που υπέγραφαν σωματεία νοσοκομείων, γιατί όπως λένε το σύνθημα «καμία αλλαγή συνόρων» αντιστρατεύεται το δικαίωμα στην «αυτοδιάθεση» των λαών... «Αυτοδιάθεση» η οποία αξιοποιήθηκε από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για τη διάλυση κρατών και την αλλαγή συνόρων, ενώ και η αστική τάξη της Τουρκίας κλιμακώνει την επιθετικότητά της, με την κυβέρνηση Ερντογάν να αμφισβητεί με λόγια και με έργα σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η «μεταμνημονιακή Ελλάδα» της «δίκαιης ανάπτυξης» του ΣΥΡΙΖΑ και του «Μπορούμε» της ΝΔ όχι μόνο δεν περιλαμβάνει ανάκτηση των απωλειών και ανακούφιση για τον εργαζόμενο λαό, αλλά προϋποθέτει νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης με τα «μεταμνημονιακά» μνημόνια επιτήρησης της ΕΕ.

Απέναντι στη νέα επίθεση, μονόδρομος είναι ο συντονισμός της πάλης μας, των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων γιατρών, με το ζωντανό αγωνιστικό κομμάτι του εργατικού και λαϊκού κινήματος που θέτει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους, το κράτος τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζει.

Οργανώνουμε την πάλη μας, συγκεντρώνουμε νέες δυνάμεις, πολλαπλασιάζουμε τις εστίες αντίστασης απέναντι στην πολιτική του κεφαλαίου που μας τσακίζει.

Απομονώνουμε - τσακίζουμε τους φασίστες, δεν ανεχόμαστε το ρατσιστικό δηλητήριο στα σωματεία, τους συλλόγους, τις γειτονιές. Δεν ανεχόμαστε το ρατσισμό και το φασισμό να δηλητηριάζει την άσκηση της ιατρικής.

• Αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης.
• Μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης για την πλήρη στελέχωση των δημόσιων νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας κ.λπ.
• Επιστροφή των μισθών στο ύψος πριν τις περικοπές ως βάση για περαιτέρω αυξήσεις. Αμεση επιστροφή του συνόλου των αναδρομικών σε όλους τους γιατρούς.
• Αποκλειστικά δημόσια καθολική υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση. Οχι στην ανταποδοτικότητα. Οχι στα επαγγελματικά ταμεία! Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου και όλων των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ! Αυξήσεις στις συντάξεις, τις κοινωνικές παροχές! Αμεση μείωση των εισφορών. Χρηματοδότηση του κλάδου σύνταξης για τους αυτοαπασχολούμενους κατά 1/3 από τους ίδιους και κατά 2/3 από το κράτος. Αμεση αναπλήρωση των απωλειών των αποθεματικών του πρώην ΤΣΑΥ από το PSI.
• Πλήρη και σταθερή εργασία για όλους. Κατάργηση του άθλιου καθεστώτος πληρωμής με ΔΠΥ και συνολικά των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Αυτόματη αναγνώριση της εξαρτημένης σχέσης με βάση αντικειμενικά κριτήρια χωρίς υποχρέωση του εργαζόμενου να τη δηλώσει και καταβολή των εισφορών απ' τον εργοδότη. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων - επικουρικών χωρίς όρους και προϋποθέσεις
• Οχι στη φοροληστεία. Αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 40.000 ευρώ και 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών. Φόρος 45% στα κέρδη και τα περιουσιακά στοιχεία του μεγάλου κεφαλαίου.

Στις εκλογές των Ιατρικών Συλλόγων κάντε τη «διαφορά». Ενισχύστε τη μόνη σταθερή - πραγματική δύναμη αντεπίθεσης.

Ψηφίστε «Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση» Γιατρών.

Από παλιότερη κινητοποίηση της Λαϊκής Επιτροπής Μενιδίου στην Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού

Σύμφωνα με διάφορες «διαρροές» από την πλευρά της κυβέρνησης, το υπουργείο Υγείας «παντρεύει» την Πολυκλινική του Ολυμπιακού χωριού και το Κέντρο Υγείας Αχαρνών (πρώην ΙΚΑ, ΕΟΠΥΥ, ΠΕΔΥ κ.ο.κ). Η 1η ΔΥΠΕ, με έγγραφο που απέστειλε χτες προς τους εμπλεκόμενους φορείς, αναφέρει ότι στις 16 Νοέμβρη το Κέντρο Υγείας Αχαρνών μεταφέρεται στις εγκαταστάσεις της Πολυκλινικής και θα τεθεί σε λειτουργία από τις 19 Νοέμβρη, με ωράριο 8 π.μ. - 8 μ.μ. Το παραπάνω εγχείρημα συνοδεύεται από τη γνωστή κυβερνητική προπαγάνδα για «απολύτως δωρεάν υπηρεσίες όπου ο πολίτης δεν θα πληρώνει τίποτα» (όπου το «δωρεάν» είναι ψευδεπίγραφο, αφού έτσι κι αλλιώς χρυσοπληρώνει μέσω των ασφαλιστικών ταμείων), όπως και για το ότι «δεν θα πειραχτούν»... οι ήδη πειραγμένες «εργασιακές σχέσεις».

Ανατρέχοντας στη δημιουργία της Πολυκλινικής, το 2004 η κυβέρνηση ΝΔ, με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε και από το ΠΑΣΟΚ, «περνάει» τη λειτουργία της Πολυκλινικής του Ολυμπιακού Χωριού κατά «τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας».

Κεντρικός μοχλός του όλου εγχειρήματος ήταν τότε η δημιουργία της «Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ» (ΑΕΜΥ ΑΕ - ιδρύθηκε με το νόμο 3293/2004), η οποία έδινε τη δυνατότητα εκχώρησης μετοχών σε δημόσιους φορείς και κυρίως σε ασφαλιστικούς φορείς, μέχρι 49%.

Σήμερα η ΑΕΜΥ ΑΕ έχει υπό την ευθύνη της την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, το Κέντρο Υγείας Αποκατάστασης Αποθεραπείας Κερατέας, ενώ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ «έβαλε στο χέρι» και το Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Η Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού για πολλά χρόνια είχε μια καλοκουρδισμένη επιχειρηματική λειτουργία, με μεγάλη επισκεψιμότητα τόσο από τους κοντινούς δήμους όσο και από το ευρύτερο λεκανοπέδιο, καθώς διέθετε σύγχρονο ιατρικό εξοπλισμό. Τα έσοδά της προέρχονταν από την πώληση υπηρεσιών, όπως 10 ευρώ η επίσκεψη στα τακτικά ιατρεία, 20 ευρώ στα επείγοντα, 15% συμμετοχή (όσο και στα ιδιωτικά) για ιατρικές εξετάσεις.

Μέχρι και το 2008 είχε κλίνες και προσωπικό για ημερήσιες νοσηλείες και μικροχειρουργικές εξετάσεις, ωστόσο σταδιακά διακόπηκαν γιατί «δεν πιάνονταν τα προσδοκώμενα κέρδη». Σε απραξία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια το Ακτινολογικό, όπως και άλλα τμήματα.

Στόχος από την πρώτη στιγμή ήταν η ανταγωνιστική λειτουργία της Πολυκλινικής, η αύξηση των ιδίων πόρων και η ελάφρυνση της κρατικής χρηματοδότησης, ώστε να υπηρετείται η μείωση του «μισθολογικού κόστους». Σήμερα στην Πολυκλινική, πάνω από τους μισούς γιατρούς απειλούνται με απόλυση, καθώς υπηρετούν 10 γιατροί αορίστου χρόνου και 14 επικουρικοί.

Την ίδια ώρα το Κέντρο Υγείας Αχαρνών, ο νέος «συγκάτοικος» αυτής της πλήρως εμπορευματοποιημένης δομής, πλήττεται από μονήρεις ειδικότητες όπως ενδοκρινολόγος, καρδιολόγος, ψυχίατρος, νευρολόγος, δερματολόγος, γυναικολόγος, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δεύτερη βάρδια, η αναμονή στα ραντεβού να ξεπερνά τους δύο μήνες, οι γιατροί να βλέπουν υπερδιπλάσιους από όσους πρέπει και μπορούν. Αλλες ειδικότητες δεν υπάρχουν καν (π.χ. ρευματολόγος). Το 1/3 του ιατρικού προσωπικού είναι υπό απόλυση, καθώς δουλεύει με ελαστικές σχέσεις εργασίας, και η ημερομηνία λήξης τους είναι τους επόμενους μήνες (μεταξύ αυτών και οι 3 παθολόγοι που είναι επικουρικοί). Υπέρηχοι και ακτινογραφίες δεν γίνονται, γιατί δεν υπάρχει το απαιτούμενο προσωπικό. Κι όλα αυτά σε ένα Κέντρο Υγείας που έχει στην ευθύνη του πάνω από 160.000 κατοίκους...

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση, αξιοποιώντας το «έργο» των προκατόχων της, το πάει ένα βήμα παρακάτω, προχωρώντας σε ένα είδος σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την παραπέρα επέλαση του κεφαλαίου στην Υγεία.

«Στην προμετωπίδα αυτή η σύμπραξη θα λέγεται "δημόσια" και μέσα θα δουλεύει στο φουλ και θα θησαυρίζει ο ιδιωτικός τομέας», λένε οι εργαζόμενοι.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί μία ακόμα παράμετρος: Και οι δύο δομές βρίσκονται εκτός αστικού ιστού - σε απόσταση μερικών μέτρων μεταξύ τους - και μόνιμο πρόβλημα για τους κατοίκους της περιοχής ήταν η πρόσβαση, καθώς μέχρι πριν τρία χρόνια υπήρχαν δύο γραμμές με αραιά δρομολόγια, ενώ σήμερα υπάρχει μόλις μία.

Με αφορμή τις παραπάνω εξελίξεις, αλλά και τις «διαρροές» με τις οποίες τις ντύνουν διάφορα κυβερνητικά στελέχη, η Τομεακή Επιτροπή Μενιδίου - Φυλής του ΚΚΕ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:

«Θυμάστε τους υπουργούς Υγείας της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (π.χ. Γεωργιάδη και Βορίδη) που από τη μια έκλειναν νοσοκομειακές μονάδες και από την άλλη έλεγαν ότι αναβαθμίζουν την Υγεία, κάνοντας το μαύρο άσπρο;

Ζήλεψε απ' ό,τι φαίνεται τη "δόξα" τους η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Ετσι, το τελευταίο χρονικό διάστημα η κυβέρνηση και όσοι παρατρεχάμενοί της κυκλοφορούν στο δήμο Αχαρνών εμφανίζουν τη συστέγαση του αποδεκατισμένου ΙΚΑ του δήμου Αχαρνών με την υποστελεχωμένη Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού ως κάτι φοβερό και καινοτόμο στον τομέα της Υγείας στην περιοχή μας.

Μάλιστα, για να χρυσώσουν το χάπι, επίτηδες από το ίδιο το υπουργείο Υγείας διαρρέουν διάφορες ασάφειες για "σκέψεις" και "σχέδια" σε σχέση με τις παροχές της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην περιοχή μας.

Ρωτάμε την κυβέρνηση: Θα παραμείνουν τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια στη λειτουργία της Πολυκλινικής; Θα συνεχίσουν οι εργαζόμενοι να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, είτε απευθείας είτε μέσω ασφαλιστικών ταμείων; Τι θα γίνει με τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού που υπάρχουν σε βασικές ειδικότητες, με αποτέλεσμα να υπάρχει πολύμηνη αναμονή για τους ασθενείς; Από ποιους θα στελεχωθούν και πώς;

Οι αμφιβολίες μας στηρίζονται στο γεγονός ότι η πολιτική της κυβέρνησης στην Υγεία είναι συνέχιση της πολιτικής των προηγούμενων. Απαλλάσσει το κράτος από την ευθύνη σε κάθε δημόσια και δωρεάν παροχή Υγείας, φορτώνοντας τα βάρη στο λαό. Την ίδια στιγμή, δομές Υγείας λειτουργούν με κακοπληρωμένο και ελάχιστο προσωπικό.

Ολα αυτά, βεβαίως, στη βάση των μνημονιακών υποχρεώσεων, των δημοσιονομικών προσαρμογών, όπου η ανάγκη για δημόσια και δωρεάν Υγεία θυσιάζεται στο βωμό της στήριξης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, που θέλουν το κράτος να μην δαπανά πολλά για ζητήματα που δεν ωφελούν τα κέρδη τους (π.χ. Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια).

Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2019, με τα ματωμένα πλεονάσματα και τις περικοπές.

Επιβεβαιώνονται από το ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα για το γεγονός ότι σε ολόκληρη την Ανατολική Αττική, όπου διαμένουν ή εργάζονται εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, δεν υπάρχει ούτε ένα δημόσιο νοσοκομείο που να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού.

Επιβεβαιώνονται από το ότι σε μια σειρά ειδικότητες δεν υπάρχουν δημόσιες δομές ή αυτές είναι ελάχιστες, και η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου αναγκάζεται να στραφεί στον ιδιωτικό τομέα και να χρυσοπληρώνει.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το κομμάτι της αποκατάστασης, όπου λόγω της έλλειψης δημόσιων δομών σε ολόκληρη την Αττική, η Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού έχει μεγάλη επισκεψιμότητα και αντικειμενικά επιβαρύνει τη λειτουργία της, με δεδομένη την έλλειψη προσωπικού.

Επιβεβαιώνονται από το ότι η σημερινή κυβέρνηση διατηρεί κλειστές νοσοκομειακές μονάδες που έκλεισαν οι διάφοροι Βορίδηδες και Γεωργιάδηδες και άλλες τις περνάει η ίδια στην ΑΕΜΥ, ώστε να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Γίνεται αντιληπτό ότι όσο οι "νέοι" διαχειριστές των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, θα εφαρμόζουν την ίδια πολιτική με τους "παλιούς" των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τόσο πιο πολύ θα μοιάζουν στο θράσος και την πρόκληση».

Η ΤΕ Μενιδίου - Φυλής καλεί τους εργαζόμενους στην περιοχή να παλέψουν ώστε η Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού να μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας αστικού τύπου, να στελεχωθεί πλήρως με μόνιμο προσωπικό ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού σε 24ωρη βάση και όλες τις μέρες του χρόνου.

«Ο λαός να συμπορευτεί με το ΚΚΕ για το δίκιο του και τις σύγχρονες ανάγκες του», υπογραμμίζει, «εγκαταλείποντας όσους τον έφτασαν έως εδώ. Να αγωνιστεί για δημόσιο, σύγχρονο σύστημα Υγείας, που να καλύπτει τις ανάγκες του, και να διεκδικήσει συνολικά τη ζωή που του αξίζει».

Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας, η ΠΑΣΚΕ (πλειοψηφία του σωματείου) χαιρετίζει την εξέλιξη με την εκδήλωση ενδιαφέροντος των Αμερικανών επενδυτών για την αγορά των Ναυπηγείων. Λέει συγκεκριμένα πως είναι «εξαιρετικά σημαντική και σοβαρή προσφορά την οποία θεωρούμε θετική και ικανοποιητική». Καλεί την κυβέρνηση να πάρει αποφάσεις με βάση τη «γεωπολιτική σημασία της πρότασης και τα εθνικά συμφέροντα». Επειδή κάποιος μπορεί να μην το κατάλαβε, ξαναλέει πως η εξέλιξη «είναι ευχάριστη». Καλεί επίσης όλους τους εργάτες να μείνουν ενωμένοι σε αυτήν τη γραμμή, γιατί «οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες»...

Στη «Χαλυβουργική», το Διοικητικό Συμβούλιο του σωματείου (ΠΑΣΚΕ), στο πλαίσιο της απόφασης της εργοδοσίας για εφαρμογή του μέτρου της εκ περιτροπής εργασίας, μεταξύ άλλων γράφει: «Ενα μεγάλο γιατί βασανίζει εμάς τους 170 εργαζόμενους και τις οικογένειές μας. Γιατί κύριε Κωνσταντίνε Αγγελόπουλε κλείνετε τα μάτια στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί σας η Χαλυβουργική; Γιατί μας αφήνετε μόνους; Γιατί κωφεύετε στα καλέσματά μας; (...) Μόνο εσείς κύριε Κωνσταντίνε μπορείτε να δώσετε λύση. Ελπίζουμε αυτή η κραυγή αγωνίας που βγαίνει από τα χείλη μας να φτάσει όσο το δυνατό πιο γρήγορα σε εσάς ώστε να ανακαλέσετε την απόφασή σας και να καπνίσουν ξανά τα φουγάρα της Χαλυβουργικής».

Στα ΕΛΠΕ, στο πλαίσιο της συζήτησης για το νέο στάδιο παραπέρα ιδιωτικοποίησης του διυλιστηρίου με βάση τις προτάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η διοίκηση του σωματείου (νέα ΔΑΚΕ - ΠΑΣΚΕ) γράφει μεταξύ άλλων (επαναλαμβάνουμε, τα παρακάτω τα γράφει η διοίκηση του σωματείου, όχι η εργοδοσία των ΕΛΠΕ):«Τα ΕΛΠΕ ποτέ δεν δανείστηκαν από το ελληνικό Δημόσιο, αντίθετα βοηθούν με την κοινωνική τους πολιτική και ευαισθησία. Επενδύουν στην πράσινη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον. Προσφέρουν στην εθνική οικονομία με κύκλο εργασιών πάνω από 10 δισ. το χρόνο και έχουν παρεμβατικό ρόλο στο κόστος και στην ποιότητα καυσίμων. Συμβάλλουν στη διεθνή ενεργειακή πολιτική με τη συμμετοχή τους σε πετρελαιοπιθανές περιοχές της χώρας σε συνεργασία με παγκόσμιους κολοσσούς (ExxonMobil, Total, Repsol) και αποτελούν - τα ΕΛΠΕ - πυλώνα σταθερότητας και εγγύησης για τη χώρα».

Σε λίγες γραμμές έχουμε όλο τον ξεπεσμό, την κυνικότητα, τη φωνή της αστικής τάξης μέσα στο εργατικό κίνημα, την αληθινή πέμπτη φάλαγγα...

Με λίγα λόγια, αν συμπυκνώσουμε τα παραπάνω, καθώς - όπως καταλαβαίνει ο καθένας - έχουν κοινή βάση και αντίληψη, έχουμε τα εξής:

-- Πλήρες «ξέπλυμα» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Αθώωση των ΗΠΑ, λες και θα επενδύσουν στα Ναυπηγεία «για την ψυχή της μάνας τους» και όχι για να έχουν βάσεις για τα εγκληματικά σχέδιά τους στη Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή. Δηλητήριο στη συνείδηση του εργάτη, με τη λογική «ας έχω εγώ δουλειά και δεν με νοιάζει τι γίνεται παραδίπλα». Ας σκοτώνονται οι λαοί για του αφέντη το φαΐ. Το «πάτα επί πτωμάτων» στην πιο χυδαία του εκδοχή. Αληθινό μνημείο υποταγής.

-- Μας λένε πως υπάρχουν κοινά, «εθνικά» συμφέροντα μεταξύ των εργατών και των κεφαλαιοκρατών. Ακριβώς ό,τι θέλει το κεφάλαιο δηλαδή, τα δικά του «θέλω» να τα παρουσιάζει ως οικουμενικά, υπερταξικά.

-- Οι εργάτες μέσω των συλλογικών τους οργάνων να παίρνουν θέση υπέρ του ενός ή του άλλου καπιταλιστή, να εκθειάζουν τα προτερήματά του (!), να τον υπερασπίζονται δημόσια καλύτερα και από τη νομική του υπηρεσία ή τα ιλουστρασιόν προπαγανδιστικά περιοδικά της εταιρείας.

-- Τη στιγμή που η εργοδοσία παίρνει σκληρά αντεργατικά μέτρα, γιατί μετράει τα κέρδη και τις επενδύσεις της αλλιώς, οι εργάτες να παρακαλάνε, να πέφτουν στα γόνατα για το ότι ο κεφαλαιοκράτης «έκανε κάποιο λάθος» και μπορεί να το «διορθώσει». Ο καπιταλιστής «πατέρας» και οι εργάτες τα «παιδιά» του...

Στις συνθήκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης θα έχουμε ανακατατάξεις, σφοδρούς ανταγωνισμούς μεταξύ των αστών για το ποιος θα βγει κερδισμένος σε αυτήν τη νέα φάση που διαδέχεται την πολύχρονη κρίση. Εχουμε εξελίξεις που συνδέονται με γενικότερα γεωστρατηγικά και οικονομικά ζητήματα, με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή, με τις κόντρες μεταξύ μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων και καπιταλιστικών κρατών. Αυτά στη χώρα μας ήδη εκδηλώνονται με πολλούς τρόπους, όπως π.χ. με τον εμφανή ανταγωνισμό στο λιμάνι του Πειραιά μεταξύ αμερικανικών και κινεζικών μονοπωλίων.

Σε τέτοιες συνθήκες ο εργοδοτικός συνδικαλισμός μάς καλεί να γίνουμε «ένα» με το κεφάλαιο, επιδιώκει να αφοπλίσει πλήρως το εργατικό κίνημα. Μας καλεί να πανηγυρίζουμε για τον έναν ή τον άλλο «επενδυτή». Θα «διεκδικήσει» πιθανώς και κομμάτι από την «πίτα», πάντα στις «αντοχές της οικονομίας», λέγοντας πως έτσι είμαστε αποτελεσματικοί, όχι με το «πεζοδρόμιο» που καλούν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Η γραμμή του είναι η «επιχειρηματικότητα», η «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», οι «καλές και υγιείς επενδύσεις», η «διαβούλευση».

Σε τελευταία ανάλυση, είναι φανερό: Αυτή είναι η κατάσταση διαχρονικά, δεν εκπλήσσεται κανείς. Αυτού του τύπου ο συνδικαλισμός έχει δώσει πολλές φορές «τα ρέστα του» για τα συμφέροντα των εργοδοτών. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Τα πανηγύρια για τον Ταβουλάρη και τον Σάφα στο διπλανό ναυπηγείο του Σκαραμαγκά. Το «δεν θα γίνουμε Χαλυβουργία» που έλεγε ο τότε πρόεδρος της ΠΟΕΜ μέσα στη μάχη των ηρωικών χαλυβουργών. Το «οι αγώνες είναι αυτοκτονία, το ΠΑΜΕ δεν σκέφτεται τις οικογένειες των απεργών», διατυπωμένο από τα ίδια χείλη μέσα στη βράση του αγώνα... Πράγματι, σταθερές και πολύτιμες οι υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο.

Το συμπέρασμα λοιπόν που αφορά τους εργάτες είναι πως πάντα αποτελούσε βασική προϋπόθεση, και αποτελεί και σήμερα μία από τις πιο σημαντικές παραμέτρους της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, η σφοδρή αντιπαράθεση με τον συνδικαλισμό που λειτουργεί για τις επιθυμίες του κεφαλαίου, η προσπάθεια να αποτινάξουν από πάνω τους τα κελεύσματα της υποταγής και του κοινωνικού εταιρισμού, ότι «μπορούμε να περνάμε καλά και εργάτες και εργοδότες», ότι «εμείς οι εργάτες πρέπει να νοιαζόμαστε τώρα για το αν οι καημένοι οι καπιταλιστές θα τα καταφέρουν να ανακάμψουν» ή, ακόμη πιο χαρακτηριστικά, «ο δικός μου καπιταλιστής», «η δική μου επιχείρηση»..

Αποτελεί κύρια και βασική αιχμή της δουλειάς των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό κίνημα η διαρκής αποκάλυψη της συμβιβασμένης γραμμής του εργοδοτικού συνδικαλισμού, γιατί είναι βαθιά επιζήμια για τους εργάτες, γιατί δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι ένας τίμιος εργάτης αν επηρεάζεται από τις αντιλήψεις της.

Αυτές οι παραδοχές σημαίνουν και πιο συγκεκριμένα καθήκοντα για τους κομμουνιστές μέσα στα εργοστάσια: Δεν θα αφήνουμε ούτε πέτρα να πέφτει κάτω από τα αίσχη των εργοδοτικών. Θα τους καταγγέλλουμε μέσα σε Γενικές Συνελεύσεις, σε Διοικητικά Συμβούλια, σε συσκέψεις εργατών, με ανακοινώσεις, με ομιλίες. Αυτός ο δρόμος μπορεί να βοηθήσει έναν εργάτη να δει με «ταξικά γυαλιά», να ταρακουνηθεί.

Αλλωστε εμείς δεν τσουβαλιάζουμε τις ηγεσίες με τους απλούς εργαζόμενους, που σε μια φάση ή σε κάποιο διάστημα, για διάφορους λόγους, ακολούθησαν ή εμπιστεύτηκαν τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Υπάρχει τέτοιο τμήμα που μπορεί τώρα να βγάλει σωστά συμπεράσματα. Τους βοηθά σ' αυτό η γραμμή του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, των εκατοντάδων Σωματείων και Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Η γραμμή που βάζει μπροστά τις ανάγκες των εργατών κόντρα στα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Που έχει διεκδικητικό πλαίσιο πάλης, το οποίο μπορεί να κοντράρει το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του.

Ενθαρρύνουμε τους εργάτες με απλά λόγια: Μην χάνετε άλλο χρόνο. Η ρεαλιστική λύση τελικά βρίσκεται στην οργάνωση, στον αγώνα, στη διεκδίκηση, στην αφοβία, στην παλικαριά, στην αλληλεγγύη. Βρίσκεται στην καύσιμη ύλη που κινεί τον τροχό της Ιστορίας μπροστά, που δεν είναι άλλη από την ταξική πάλη. Βρίσκεται στην κατεύθυνση ρήξης και σύγκρουσης με τον καπιταλιστικό μονόδρομο.

Σε αυτόν το δρόμο φυσικά παίζει καθοριστικό ρόλο, όπως γνωρίζουμε, το προσωπικό παράδειγμα των κομμουνιστών μέσα στους χώρους δουλειάς. Εδώ έχουμε εκατοντάδες παραδείγματα όπου οι εργαζόμενοι ενός χώρου, που προφανώς είναι πολλών και διαφορετικών αντιλήψεων, παραδέχονται τη στάση και το ρόλο ακόμη και ενός μόνο κομμουνιστή, γιατί είναι το στήριγμα και η ταξική φωνή, γιατί ταρακουνάει τα νερά, γιατί πρώτα αυτός βάζει το κεφάλι του στον ντορβά. Αυτή η παραδοχή πρέπει στο πιο πρωτοπόρο και ανήσυχο τμήμα να μπολιαστεί με πιο βαθιά ιδανικά, με τη γνώση για την αιτία που προκαλεί τα δεινά μας. Με την ανατρεπτική στρατηγική του ΚΚΕ. Με το να συνειδητοποιεί μέσα από την ίδια του την πείρα πως πράγματι «χωρίς αυτόν γρανάζι δεν γυρνά».

Κοντολογίς:

Το ΚΚΕ έχει εμπιστοσύνη στους εργάτες. Απευθύνεται στην ταξική τους θέση και στο ταξικό τους κριτήριο. Απευθύνεται στη συνείδηση και στην αξιοπρέπειά τους, τους καλεί να ανατρέξουν στην εμπειρία τους.

Αυτό όμως δεν αποτελεί μια απλή γενική έκκληση. Απαιτεί από τους κομμουνιστές καλή δουλειά κλάδο τον κλάδο, χώρο το χώρο, άνθρωπο τον άνθρωπο.

Μετρήσιμοι δείκτες που επιβεβαιωμένα αποδεικνύουν την πρόοδο στην πολιτική μας επιρροή.

Θαρραλέα διακίνηση του «Ριζοσπάστη» μέσα στα εργοστάσια, γιατί είναι η αληθινή εργατική - λαϊκή εφημερίδα, αυτή που προασπίζεται και προβάλλει την ταξική αλήθεια που τα υπόλοιπα ΜΜΕ κρύβουν. Αξιοποίηση του βιβλίου, του Λευκώματος για τα 100χρονα του ηρωικού ΚΚΕ, σε λίγο διάστημα του Δοκιμίου Ιστορίας.

Πρωτότυπη και ακούραστη δουλειά διαφώτισης και ζύμωσης.

Υπομονή με τους εργάτες που δεν το παίρνουν ακόμη απόφαση να μπουν στην πάλη, όχι εύκολοι αφορισμοί, όχι ανυπομονησία. Ο,τι κάνουμε δεν πάει χαμένο. Σπέρνει το σπόρο, που αργά ή γρήγορα θα καρπίσει.

Εύστοχη διαπάλη με επιχειρήματα που αγγίζουν την καρδιά και το νου των εργατών. Εχουμε πείρα.

Μπροστά στις μάχες του επόμενου διαστήματος μπορούμε να πετύχουμε σημαντικά βήματα προόδου. Να «συναντήσουμε» τα 100 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ το Νοέμβρη παρακινώντας χιλιάδες εργάτες στα εργοστάσια της Αττικής να ακούσουν, να προβληματιστούν για το τι λέει το ΚΚΕ, να ακολουθήσουν τελικά το δρόμο της σύγκρουσης κι όχι αυτόν της μοιρολατρίας.