Αλλωστε, στο συνολικό πλαίσιο, η Ελλάδα παραμένει ένα από τα κράτη που δαπανούν τα μεγαλύτερα ποσά στις λεγόμενες αμυντικές δαπάνες, προσανατολισμένες όπως είναι σταθερά στα ΝΑΤΟικά προαπαιτούμενα και στόχους, κάτι που αποδείχτηκε και στην ετήσια έκθεση - απολογισμό της λυκοσυμμαχίας για το 2017, όπως δημοσιοποιήθηκε το Μάρτη.

Με βάση τη ΝΑΤΟική νόρμα, το 2% του ΑΕΠ των κρατών - μελών του να πηγαίνει ετησίως για τέτοιες δαπάνες, η Ελλάδα είναι η μία από τα μόλις 4 κράτη - μέλη που έπιασαν το όριο, εφόσον έρχεται μόνη δεύτερη στη σχετική λίστα, μετά τις ΗΠΑ, δίνοντας το 2017 το 2,36% του ΑΕΠ της. Οι ΗΠΑ έδωσαν το 3,57% και ακολούθησαν Βρετανία με 2,12% και Εσθονία με 2,08%. Το ακριβές ποσό που δαπάνησε η Ελλάδα το 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ, είναι 4.213 εκατ. ευρώ. Σημειωτέον, σε όλα τα χρόνια της κρίσης, η Ελλάδα εμφανίζεται στους ΝΑΤΟικούς πίνακες να μην έχει πέσει ποτέ κάτω από το 2%, με χειρότερη επίδοση το 2,20% του ΑΕΠ το 2014 και 3.939 εκατ. ευρώ.

Μάλιστα, η χώρα «συμμορφώνεται» σταδιακά και με το ΝΑΤΟικό στόχο, 20% των στρατιωτικών δαπανών να πηγαίνουν για προμήθεια νέου υλικού ή εκσυχρονισμού του υφιστάμενου. Συγκεκριμένα, από το περίπου 8% του 2014, η χώρα έπιασε πέρυσι το 15,35%, ποσοστό που αναμένεται να ανέβει και άλλο με την έναρξη του προγράμματος αναβάθμισης των ελληνικών «F-16». Οι πληρωμές για το πρόγραμμα προϋπολογίζονται σε 1,23 δισ. ευρώ, με αποπληρωμή σε βάθος έντεκα ετών (180 εκατ. κατ' έτος στην τριετία 2018 - 2020, 200 το 2021, 220 το 2022 και από 272,35 κατ' έτος στο διάστημα 2023 - 2028).

Ωστόσο, δεν είναι μόνο το οικονομικό σκέλος της υπόθεσης, τα δισ. δηλαδή που δίνονται στους εξοπλισμούς την ώρα που ο λαός ματώνει από τα απανωτά αντιλαϊκά μέτρα, αλλά και το πού αξιοποιούνται οι εξοπλισμοί αυτοί.

Η «εμβληματική» συμφωνία για τα «F-16» είναι και εδώ χαρακτηριστική, με τα πλέον αποκαλυπτικά να καταγράφονται σε σχετικό έγγραφο του αμερικανικού Οργανισμού Συνεργασίας για την Αμυντική Ασφάλεια (Defense Security Cooperation Agency) του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ. Το περιεχόμενο του εγγράφου αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» στις 19/10/2017. Οι Αμερικανοί τόνιζαν ανοικτά:

«Αυτή η προτεινόμενη πώληση θα συμβάλει στην επίτευξη στόχων της εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, συμβάλλοντας στη βελτίωση της ασφάλειας ενός συμμάχου του ΝΑΤΟ που είναι σημαντικός εταίρος για την πολιτική σταθερότητα και την οικονομική πρόοδο στην Ευρώπη. Η αναβάθμιση των αεροσκαφών (...) θα ενισχύσει την ικανότητα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας να υποστηρίζει το ΝΑΤΟ και να παραμένει διαλειτουργική με τις ΗΠΑ και τη συμμαχία του ΝΑΤΟ.

Θα βοηθήσει επίσης την Ελλάδα να υποστηρίζει επιχειρήσεις στο μέλλον, μειώνοντας έτσι την απειλή που αποτελούν οι εχθροί της συμμαχίας για τις ΗΠΑ και τη συμμαχία. (...) Η Ελλάδα θα χρησιμοποιήσει αυτήν την ικανότητα ως αποτρεπτικό παράγοντα για τις περιφερειακές απειλές, θα ενισχύσει την εθνική άμυνά της και θα εκτελέσει αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις».

Πόσο πιο καθαρά να πουν τα πράγματα οι Αμερικανοί για τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει ενώπιόν τους η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, βάζοντας τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις σε ρόλο αμερικανοΝΑΤΟικού χωροφύλακα στην ευρύτερη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου;

Συμφέρει τίποτε από αυτά τον ελληνικό λαό; Τίποτε απολύτως, και ακριβώς το αντίθετο. Η όλη εμπλοκή στις κόντρες του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ γεννά μόνο κινδύνους, την ώρα μάλιστα που φουντώνουν οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στη Μέση Ανατολή σε όλο τον άξονα από Συρία έως Ιράν.

Οσο, δε, για την αντιμετώπιση του διαβόητου τουρκικού κινδύνου που επικαλείται η κυβέρνηση και που αφορά την κλιμακούμενη επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης στον ανταγωνισμό της με την ελληνική, έχει αξία να καταγραφεί η επισήμανση από πλευράς της αμερικανικής Υπηρεσίας: «Η προτεινόμενη πώληση αυτού του εξοπλισμού και η υποστήριξη δεν θα μεταβάλουν τη βασική στρατιωτική ισορροπία στην περιοχή».

Θέση που «κουμπώνει» με το γεγονός ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο, το προσεγγίζουν ως ενιαίο επιχειρησιακά χώρο, ενώ δίνοντας αέρα στα πανιά της επιθετικότητας της Τουρκίας, την οποία παλεύουν να κρατήσουν στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, βαφτίζουν τις παραβιάσεις ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και τις πάγιες αξιώσεις ως «διμερείς διαφορές».

Αντίστοιχη και εξίσου χαρακτηριστική περίπτωση, για το βασικό μοτίβο των εξοπλισμών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και πώς «κουμπώνουν» με τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και όχι τις πραγματικές ανάγκες άμυνας της χώρας, είναι η περίπτωση των επίσης υπό εκσυγχρονισμό 5 αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας «P-3 Orion», κόστους 500 εκατ. δολαρίων που αποφασίστηκε το 2015.

Τα αεροσκάφη είχαν καθηλωθεί το 2009, και όπως ανέφεραν τότε κυβερνητικές πηγές για να υποστηρίξουν την ανάγκη εκσυγχρονισμού τους:

«Από το 2009 μέχρι σήμερα το Πολεμικό Ναυτικό έμεινε χωρίς αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας. Πού είναι το πρόβλημα; Το κάθε αεροσκάφος "P-3" μπορεί να πετά επί 12 ώρες συνεχώς και να ελέγχει τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τι ελέγχει; Από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές, κ.λπ. Το θέμα δεν είναι κυρίως "ελληνικό" αλλά ΝΑΤΟικό. Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν τα C-130, μετά τα... πυροσβεστικά αεροσκάφη, και στη συνέχεια πλοία! Μετά έγινε το αναμενόμενο. Την ΝΑΤΟική επιτήρηση ανέλαβαν οι Τούρκοι που έχουν νέα αεροσκάφη τα CN-235. Οι Τούρκοι, λοιπόν, άρχισαν να πετούν με "ΝΑΤΟικό καπέλο" και πηγαίνοντας προς νοτιοανατολική Μεσόγειο περνούν απ' όλο το Αιγαίο με τις ευλογίες του NATO».

Αλλο ένα σημείο, επομένως, όπου η αστική τάξη σπεύδει να καλύψει τις «ανάγκες του ΝΑΤΟ» στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αναζητώντας ανταλλάγματα και μερίδιο από τη λεία των πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

«Αύρα» εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην Ανατολική Μεσόγειο έχει και η υπόθεση με τη σχεδιαζόμενη χρονομίσθωση 2 γαλλικών φρεγατών τύπου FREMM που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας, ανεξάρτητα απ' το προσωρινό «πάγωμα» των εν λόγω σχεδίων, εν μέρει όπως γράφτηκε και λόγω των πιέσεων στο παρασκήνιο σχετικά με το ποιοι μονοπωλιακοί όμιλοι θα έχουν «σειρά προτεραιότητας» για τους εξοπλισμούς.

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σχετικά με τις εν λόγω φρεγάτες ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, το Σεπτέμβρη του 2013, από τη θέση του τότε στην αντιπολίτευση, «ξιφουλκώντας» κατά της τότε κυβέρνησης πριν δρομολογήσει τα ίδια σχέδια όταν ανέλαβε την αστική διαχείριση επιβεβαιώνοντας την ταύτιση των αστικών πολιτικών δυνάμεων στην υλοποίηση των στρατηγικών στόχων της αστικής τάξης, έλεγε ότι «οι βαθύτεροι γνώστες των τεχνικών ζητημάτων με ενημερώνουν ότι αυτά τα πλοία, είναι πλοία ακατάλληλα για τη χώρα μας, διότι είναι πλοία ανθυποβρυχιακού αγώνα και μάλιστα σε ανοικτές θάλασσες, όχι σε κλειστές θάλασσες όπως το Αιγαίο».

Η αναφορά, δε, στον ανθυποβρυχιακό αγώνα έχει τη σημασία της, εφόσον το ΝΑΤΟ ρίχνει στην Ανατολική Μεσόγειο πλοία με τέτοια χαρακτηριστικά για να αντιπαραταχθεί στα ρωσικά υποβρύχια που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή.

Αλλωστε, λίγες μέρες μετά, σε συνέντευξη Τύπου ο υπουργός Αμυνας ήταν σαφής, σημειώνοντας ότι «υπάρχουν ανάγκες επέκτασης της δραστηριότητας του ΠΝ», αφού οι Ενοπλες Δυνάμεις «δεν έχουνε την ευθύνη μόνο των χωρικών υδάτων και του Αιγαίου» (!) αλλά εξαιτίας των σχεδίων της αστικής τάξης για μετατροπή της Ελλάδας σε «κόμβο» Ενέργειας «το βεληνεκές του ΠΝ αυξάνεται και οι ανάγκες είναι διαφορετικές».

Τα ίδια, άλλωστε, είπε και για την Πολεμική Αεροπορία, ότι «δεν φυλά μόνο την ελληνική επικράτεια, είναι μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ σε μια πολύ ευαίσθητη περιοχή».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται οι σχεδιασμοί για την προμήθεια των γαλλικών φρεγατο-κορβετών τύπου BELH@RRA, την αγορά των οποίων παζαρεύει η ελληνική πλευρά, με το ΓΕΝ να έχει ζητήσει μέχρι και 6 τέτοια πλοία. Τα εν λόγω σκάφη έχουν χαρακτηριστικά πλοίου ανοικτής θάλασσας, μεγάλη αυτονομία καυσίμου και στη σύνθεσή τους υπάρχει και το λεγόμενο οργανικό ελικόπτερο, βασικό εργαλείο για την επιτήρηση θαλασσίων ζωνών, τον έλεγχο όσων κινούνται σε στρατηγικούς διαύλους, στην Ανατολική Μεσόγειο. Για την Ανατολική Μεσόγειο είναι σχεδιασμένες και οι πυραυλάκατοι τύπου «Super Vita» που έχει προμηθευτεί το Πολεμικό Ναυτικό, χαρακτηρισμένες και ως «φρεγάτες τσέπης», λόγω των όπλων που κουβαλάνε, της αυτονομίας σε καύσιμο και της δυνατότητας να επιχειρούν σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Τέλος, τόσο από τον υπουργό Αμυνας, Π. Καμμένο, όσο και από άλλους παράγοντες, όπως τον τ. Α/ΓΕΕΘΑ και νυν πρόεδρο της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ Μιχ. Κωσταράκο, μπαίνει ανοικτά θέμα για αγορά και νέων αεροσκαφών.

Εχουν γίνει συζητήσεις για «Mirage 2000», αλλά και για αμερικανικά «F-15», που λόγω μεγάλης δεξαμενής καυσίμου, μπορούν να ελέγξουν εκτεταμένες ζώνες, από τη Μάλτα έως το Σουέζ, όπως επιθυμεί η ελληνική κυβέρνηση, παρέχοντας εικόνα σε πραγματικό χρόνο στα αρμόδια επιτελεία του ΝΑΤΟ για το ποιος κινείται πού.

Στο ίδιο πλαίσιο, άλλωστε, στη λίστα όπλων και μέσων που εδώ και πάνω από χρόνο έχει επιδώσει η κυβέρνηση στους Αμερικανούς, για μεταχειρισμένα μέσα από τα αποθέματά τους, εν είδει «στρατιωτικής βοήθειας» προς έναν «φίλο» και «πιστό σύμμαχο», η κυβέρνηση έχει αιτηθεί και ιπτάμενο τάνκερ, ακριβώς για να μένουν περισσότερη ώρα στον αέρα και να καλύπτουν μεγαλύτερες εκτάσεις τα ελληνικά μαχητικά και κατασκοπευτικά αεροσκάφη.

Για τη μετάβαση των ειρηνοδρόμων στον Τύμβο του Μαραθώνα, θα αναχωρήσουν πούλμαν της ΕΕΔΥΕ από την πλατεία Κάνιγγος στις 6.45 το πρωί (προσέλευση το αργότερο μέχρι 6.30 π.μ.). Οσοι έχουν προβλήματα υγείας μπορούν να περπατήσουν όσο αντέχουν και μετά να συνεχίσουν με το πούλμαν που θα ακολουθεί την πορεία σε όλη τη διαδρομή. Μπορούν επίσης να περπατήσουν μια μικρή απόσταση προς το τέλος της πορείας ή να υποδεχθούν τους ειρηνοδρόμους στον τερματισμό έξω από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Θα υπάρχει κινητή καντίνα για να προμηθεύονται οι ειρηνοδρόμοι νερά, αναψυκτικά και σάντουιτς.

Την Κυριακή 6 Μάη, στις 7 μ.μ., θα πραγματοποιηθεί ο 5ος Αγώνας Δρόμου Ειρήνης, αφιερωμένος στη μνήμη του Μαραθωνοδρόμου της Ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη, που οργανώνει η Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη Θεσσαλονίκης με τη στήριξη του ΕΑΣ - ΣΕΓΑΣ, της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας (ΕΠΣΜ), της Ενωσης Καλαθοσφαιρικών Σωματείων Θεσσαλονίκης (ΕΚΑΣΘ) και άλλων αθλητικών φορέων, κοινοτήτων απεξάρτησης όπως το ΚΕΘΕΑ, μαζικών και κοινωνικών οργανώσεων του λαού και της νεολαίας της Θεσσαλονίκης.

Ο αγώνας θα ξεκινήσει στις 7 μ.μ. από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Οι δρομείς θα κινηθούν στο πλακόστρωτο της παραλίας μέχρι τον Λευκό Πύργο και, στη συνέχεια, μέσω της Λεωφόρου Νίκης θα καταλήξουν στην κεντρική πύλη του λιμανιού.

Η ΕΔΥΕΘ καλεί ακόμα την Κυριακή 13 Μάη στην πορεία Ειρήνης που θα ξεκινήσει, στις 10 το πρωί, από το στρατόπεδο Νταλίπη στην Καλαμαριά και με ενδιάμεση στάση στο Γ' Σώμα Στρατού, όπου εδρεύει το ΝΑΤΟικό Στρατηγείο, θα καταλήξει στο μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη, όπως και στις άλλες δραστηριότητες που διοργανώνει έως τις αρχές Ιούνη.

Επίσης στις 13 Μάη:

• Οι Επιτροπές Ειρήνης Κρήτης πραγματοποιούν παγκρήτια κινητοποίηση στη βάση της Σούδας.
• Οι Επιτροπές Ειρήνης Πελοποννήσου - Ζακύνθου - Κεφαλονιάς πραγματοποιούν παμπελοποννησιακό αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο στην Πάτρα, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Υψηλών Αλωνιών. Επίσης, την Κυριακή 6 Μάη, οι Επιτροπές Ειρήνης Πελοποννήσου διοργανώνουν στην Κερασίτσα τον 2ο Αγώνα Δρόμου στη μνήμη του Γρ. Λαμπράκη (εκκίνηση, 5 μ.μ., πάρκο Αλύγιστων, Τρίπολη).
• Οι Γραμματείες Λάρισας, Βόλου, Τρικάλων και Καρδίτσας της ΕΕΔΥΕ πραγματοποιούν πανθεσσαλική πορεία Ειρήνης στη Λάρισα, που θα ξεκινήσει στις 11 π.μ. από την πλατεία Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ) και θα τερματίσει στην 1η Στρατιά. Θα υπάρξει καλλιτεχνικό πρόγραμμα, ενώ ψήφισμα θα επιδοθεί τόσο στο Αρχηγείο του ΑΤΑ όσο και στην 1η Στρατιά.

Από την περσινή Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης

«Νέοι και νέες, εργατοϋπάλληλοι, άνεργοι, συνταξιούχοι,

Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) σας καλεί σε μαζική συμμετοχή στην 38η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης και στις πορείες που διοργανώνονται από τις κατά τόπους Επιτροπές Ειρήνης σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Μέρας Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης, την Κυριακή 13 του Μάη 2018.

Ο λαός μας να βγει στο δρόμο, να καταδικάσει μαζικά τη νέα ιμπεριαλιστική επίθεση ΗΠΑ - Μ. Βρετανίας - Γαλλίας στη Συρία, που στηρίζεται από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Η όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, η επίθεση στη Συρία και η συγκέντρωση τεράστιας δύναμης πυρός στην περιοχή ενισχύουν τον κίνδυνο για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και κέντρων, με πρωταγωνιστές τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τη Ρωσία και την Κίνα, με τη συμμετοχή δεκάδων καπιταλιστικών κρατών, οξύνονται. Το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, το μοίρασμα των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών αγορών έχουν οδηγήσει ήδη σε αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους στη Συρία, στην Υεμένη, στη Λιβύη, στο Ιράκ, στην Ουκρανία.

Το Ισραήλ συνεχίζει την κατοχή στην Παλαιστινιακή γη, σκοτώνει τον Παλαιστινιακό λαό στη Δυτική όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Οι θερμές εστίες αυξάνονται και οι στρατιωτικές ασκήσεις, όπως π.χ. η άσκηση "ΗΝΙΟΧΟΣ 2018", υπό την επίβλεψη του Αμερικανού πρέσβη, αποτελούν πρόβες πολέμου.

Καμιά επανάπαυση. Οταν καίγεται το σπίτι του γείτονα δεν μπορεί να πει κανένας: "Δεν τρέχει τίποτα". Η θέση των εργαζομένων, της νεολαίας μας είναι στον αγώνα του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Οι συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου, οι πολεμικές απειλές, ο εμβολισμός του περιπολικού "Γαύδος" από τουρκική ακταιωρό, η σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Εβρο, η αμφισβήτηση των συνόρων και η στρατιωτική παρουσία στην ΑΟΖ της Κύπρου προειδοποιούν για την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή.

Η αστική τάξη της γειτονικής χώρας στοχεύει στον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών στην Ανατ. Μεσόγειο και την αλλαγή των συνόρων, όπως δείχνει η εισβολή στη Συρία καθώς και η προκλητική αξίωση για αναθεώρηση της Συνθήκης της Λοζάνης.

Οι σχεδιασμοί και ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων στρέφονται κατά των λαών και ο λαός μας έχει υποχρέωση να κινηθεί με βάση τα δικά του συμφέροντα και με αυτό το κριτήριο να κρίνει αυστηρά την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων.

Η κυβερνητική πολιτική δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από κάλπικα προσχήματα. Σημαδεύεται από τη διαρκή επίθεση κατά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, από τη μείωση των μισθών και των συντάξεων, τη φορολογική ληστεία, τους πλειστηριασμούς για το ξεσπίτωμα λαϊκών οικογενειών, την όξυνση των προβλημάτων των ανθρώπων του μόχθου, την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος. Η εξωτερική της πολιτική είναι εξίσου επικίνδυνη. Εμπλέκει συνεχώς πιο βαθιά τη χώρα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, οι διαπραγματεύσεις με τη FYROM και την Αλβανία έχουν στόχο την ένταξη των Δυτ. Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ για τη λεγόμενη "ευρωατλαντική ολοκλήρωση".

Η κυβέρνηση με προμετωπίδα τη λεγόμενη "γεωστρατηγική αναβάθμιση" έχει γίνει σημαιοφόρος στην προώθηση των στόχων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Με τη στάση της προσπαθεί να "ξεπλύνει" τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, παρουσιάζοντας μάλιστα τον Τραμπ ως "διαβολικά καλό".

Την ώρα που ο λαός υποφέρει, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παίρνει τα εύσημα γιατί είναι η δεύτερη χώρα, μετά τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, που για το 2017 δίνει το 2,36% του ΑΕΠ, δηλαδή 4,2 δισ. ευρώ, για στρατιωτικές δαπάνες, έχοντας επίσης σημαντική συνεισφορά σε προσωπικό και μέσα για τις ιμπεριαλιστικές αποστολές. Η Ελλάδα συμμετέχει σε 12 αποστολές στο εξωτερικό, ενώ μετά το ταξίδι του Τσίπρα στις ΗΠΑ αναβαθμίζονται η βάση της Σούδας και οι άλλες στρατιωτικές βάσεις, ετοιμάζονται νέες βάσεις στην Αλεξανδρούπολη και τη Σύρο, μετατρέποντας τη χώρα μας σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, βάζοντας το λαό μας σε θανάσιμους κινδύνους.

Η θέση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή είναι πρόκληση κατά του λαού μας. Οι δυνάμεις αυτές ήταν και είναι παράγοντες αστάθειας και πολέμων, προκειμένου να εξασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα. Εχει αποδειχτεί, από τις ευθύνες που έχουν για τη χούντα το 1967, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την αναζήτηση διχοτομικής λύσης, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από τους εκατοντάδες ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.

Ο λαός μας να μην "τσιμπήσει" στα καλέσματα για "εθνική ενότητα - εθνική ομοψυχία". Η ενότητα που προβάλλουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου σημαίνει συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική και στα αντιλαϊκά μέτρα προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Σημαίνει υποταγή του λαού στην πολιτική που φέρνει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, οδηγώντας στη σφαγή το λαό μας και τα παιδιά του.

Καταδικάζουμε αποφασιστικά κάθε συμμετοχή της Ελλάδας σε οποιαδήποτε πολεμική επιχείρηση στο εξωτερικό. Ο λαός μας έχει καθήκον να υπερασπιστεί την εδαφική ακεραιότητα, τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας ενάντια σε κάθε εισβολέα και να μη δείξει καμιά εμπιστοσύνη, καμία ανοχή στην αστική τάξη και στην κυβέρνησή της που θα μπλέξουν τη χώρα σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Με την πάλη του να ανοίξει το δρόμο για να ζήσει χωρίς εκμεταλλευτές και δυνάστες.

Ο πατριωτισμός που συνδέεται με τα συμφέροντα και το δίκιο του λαού δεν έχει καμιά σχέση με τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Να δυναμώσουμε την αντιπαράθεση με τον εθνικισμό, που καλλιεργεί το μίσος κατά των λαών, το ρατσισμό, να απομονωθεί η ναζιστική, εγκληματική Χρυσή Αυγή.

Δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με τον τουρκικό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής, με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Αντίθετα, μας ενώνουν τα κοινά προβλήματα και συμφέροντα και απαιτείται να δυναμώσουμε την κοινή πάλη.

Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι και νέες, καταπολεμούμε τον εφησυχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση, απαντάμε τώρα με μαζική δράση.

• Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις - Επιστροφή όλων των στρατιωτικών από τις ευρωΝΑΤΟικές αποστολές στο εξωτερικό.
• Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν.
• Εξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια.
• Να κλείσουν η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες στρατιωτικές βάσεις και στρατηγεία.
• Οχι στις πολεμικές δαπάνες για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.
• Αποδέσμευση από ΕΕ - ΝΑΤΟ, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.

Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!».

Για τη δημοκρατία, στην πραγματικότητα για την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, δεν αξίζει λόγος ή αντίλογος, αφού παραμένει αρμοδιότητα των σπαραγμάτων του τέως ΠΑΣΟΚ, μετά Δημοκρατική Συμπαράταξη, τώρα ΚΙΝΑΛ και αύριο ποιος ξέρει πώς, ποιος και τι. Ομως, για την εργασία με αξιοπρέπεια πίπτει και λόγος και ράβδος στην εργατική τάξη, ενόψει του δολοφονικού «ολιστικού σχεδίου ανάπτυξης», που ετοιμάζεται να υλοποιήσει η κυβέρνηση με σειρά από κομματικές φιέστες απ' άκρου εις άκρον της χώρας, με τη βοήθεια αστυνομικών ορδών προστασίας και παρουσία των πρόθυμων κολαούζων του κάθε γκουβέρνου.

Η μετάφραση είναι απλή. Για να μας βάλει στη δικιά της κανονικότητα η κυβέρνηση Τσίπρα θα πρέπει να εγγυηθεί ότι: Θα εφαρμοστούν στο ακέραιο όλα τα μνημόνια, πρώτο, δεύτερο και τρίτο. Θα διατηρηθεί ο στραγγαλισμός λιτότητας έως το 2022. Δεν θα επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, ακόμα κι αν ενδυθούν το μανδύα του συναινετικού βιασμού. Οι συντάξεις θα περικοπούν από την Πρωτοχρονιά του 2019 και θα μείνουν πετσοκομμένες και παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022. Καμιά ιδιωτικοποίηση δεν θα αναιρεθεί και η λίστα του ξεπουλήματος θα μεγαλώσει!...

Εργασία με αξιοπρέπεια, λοιπόν, είναι να δεχτούν την εργασιακή βαναυσότητα, τα άθλια επισφαλή μεροκάματα και τους μισθούς 350 - 400 ευρώ οι εργαζόμενοι, με υπομονή, χαμόγελο και γυρίζοντας, όπως λέει ο κ. Τόσκας, πλευρό για να κοιμηθούν, την ώρα που οι οχτροί έχουν μπει στην πόλη της ζωής τους και ξεθεμελιώνουν και τον εργασιακό βίο και την καθημερινότητα. Η αξιοπρέπεια, κατά τον πρωθυπουργό, δεν μπορεί λοιπόν παρά να είναι ψήφος, στήριξη και ανοχή στην πρόθεσή του να «σχεδιάσει ξανά το παραγωγικό μοντέλο της χώρας βάζοντας στο επίκεντρο (!) τον εργαζόμενο».

Οπότε το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ κι όλοι όσοι μαζί τους απαιτούν κυριολεκτικά επιστροφή των κλεμμένων, αυξήσεις μισθών και συντάξεων, ουσιαστικές Συλλογικές Συμβάσεις, έξοδο μια κι έξω από τα μνημόνια και τους ανθρωποβόρους σχηματισμούς συμφερόντων, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, είναι αναξιοπρεπείς, ουτοπιστές και αιθεροβάμονες, παγερά αδιάφοροι για τη Ρήτρα Μη Αναστρεψιμότητας, που ολιστικά εξαφάνισε, από το χάρτη της εργατικής τάξης, τους ιδεολογικά αριστερόχειρες που γράφουν ή με το δεξί ή με τα πόδια την Ιστορία στα μέτρα τους.

Ο Τζ. Πάιατ στο πρόσφατο συνέδριο για την Ενέργεια

Αλλωστε, η αποστροφή του ότι «η οικονομική επιτυχία της Ελλάδας θα εξαρτηθεί, σε τελευταία ανάλυση, όχι μόνο από τις πράξεις που κάνετε εδώ, αλλά από την οικονομική ευρωστία της ευρύτερης γειτονιάς» δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το πώς οι στόχοι της αστικής τάξης για τη «γεωστρατηγική αναβάθμισή» της στην περιοχή και τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο περνάνε μέσα από την υπηρέτηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών και τους ρόλους σημαιοφόρου που επιζητεί η κυβέρνηση σε αυτούς.

Πολύ περισσότερο αν στην επισήμανση αυτή προσθέσει κανείς και τις παραπέρα «διευκρινίσεις» ότι «οι ΗΠΑ και η Ελλάδα μοιράζονται την κοινή δέσμευση στην ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων στους ευρωπαϊκούς θεσμούς - ένας στόχος που εξυπηρετεί τα αμοιβαία συμφέροντα ασφάλειάς μας. Εχοντας όλες τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ θα κάνει τη συμμαχία δυνατότερη και την περιοχή πιο σταθερή», καθώς και ότι «η ανάπτυξη των περιφερειακών δρόμων, του σιδηρόδρομου, των ενεργειακών διασυνδέσεων, θα ωφελήσει την Ελλάδα και θα φέρει την ευρύτερη περιοχή πιο κοντά».

Και στις δύο ομιλίες το βασικό κομμάτι στο «μενού» αποτέλεσαν τα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ για την περιοχή σε αντιπαράθεση με αυτά της Ρωσίας, που «χρησιμοποιεί την Ενέργεια και την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών - πελατών της σαν όπλο».

«Η ΕΕ το έχει καταλάβει και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να υποστηρίξουν την ενεργειακή ατζέντα της Ευρώπης», συμπλήρωσε, παραπέμποντας στα σχετικά ευρωενωσιακά σχέδια για «διαφοροποίηση» των πηγών Ενέργειας, σχέδια που βέβαια διαθλώνται μέσα από το «καλειδοσκόπιο» των διαφορετικών συμφερόντων των καπιταλιστικών κρατών που συγκροτούν την ιμπεριαλιστική ένωση.

Ξεχωριστή σημασία από αυτήν την άποψη έχει και η ονομαστική αναφορά στα σχέδια που οι ΗΠΑ «δεν επιθυμούν» να δουν να υλοποιούνται: Στον «Turkish Stream» (αγωγό ρωσικού φυσικού αερίου προς τη Νότια Ευρώπη μέσω Τουρκίας) και πολύ περισσότερο στον «Nordstream 2», τον αγωγό που θα συνδέσει τη Ρωσία με τη Γερμανία, «σχέδιο στο οποίο οι ΗΠΑ έχουν αντιταχθεί και που θα υπονομεύσει την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και κατ' επέκταση των ΗΠΑ... Θα διαιρέσει την Ευρώπη και θα ισχυροποιήσει τη δυνατότητα της Ρωσίας να χρησιμοποιεί τις ενεργειακές της πηγές για πολιτικό εξαναγκασμό».

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και ως «αντίμετρα» στη ρωσική στρατηγική, ο πρέσβης κωδικοποίησε τις προτεραιότητες της στρατηγικής των ΗΠΑ για «διαφοροποίηση του τύπου καυσίμου, των οδών διέλευσης και των τρόπων παράδοσης», πτυχές που, όπως είπε, καθεμιά παρέχει «επιχειρηματικές ευκαιρίες» και στις οποίες θα δοθεί προτεραιότητα για υλοποίηση «τους αμέσως επόμενους μήνες».

«Σε αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα είναι σε ένα σημείο καμπής σε ό,τι αφορά την εδραίωσή της ως βασικού ευρωπαϊκού ενεργειακού κόμβου», σημείωσε ο πρέσβης, διευκρινίζοντας ότι ο αυξημένος ρόλος της ως «πυλώνα σταθερότητας» και ενεργειακού κόμβου για την Ευρώπη είναι βασικός στόχος των ΗΠΑ για τη χώρα, αλλά και αποτέλεσμα της μακροχρόνιας στρατηγικής τους στην περιοχή, στρατηγική που «εδώ και πολλές δεκαετίες» έχει στο κέντρο της τη «γεωστρατηγική σημασία» της Ελλάδας.

Χαιρέτισε εξάλλου το γεγονός ότι οι βασικές αστικές πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα συμπλέουν στρατηγικά μεταξύ τους αλλά και με τις ΗΠΑ στην υλοποίηση του στόχου για την Ελλάδα ως γεωστρατηγικό κόμβο Ενέργειας.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εξειδικεύοντας τα βασικά σχέδια «που θα επιταχύνουν το κοινό όραμα που μοιράζονται η ελληνική και η αμερικανική κυβέρνηση να δουν την Ελλάδα να αναπτύσσεται ως ενεργειακός κόμβος», ο πρέσβης σημείωσε:

-- Τον αγωγό TAP, «που θα φέρει νέες πηγές Ενέργειας στην Ελλάδα και την Ευρώπη, βοηθώντας να δημιουργηθεί πρόσθετη ενεργειακή ασφάλεια στην περιοχή».

-- Τον διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδας - Βουλγαρίας, «που θα φέρει νέες, μη ρωσικές πηγές φυσικού αερίου στη Βουλγαρία».

-- Την πλωτή μονάδα αποθήκευσης και υγροποίησης LNG στην Αλεξανδρούπολη, «που θα δημιουργήσει άλλο ένα σημείο εισόδου του LNG στο ευρωπαϊκό δίκτυο φυσικού αερίου, και ελπίζουμε ότι οι δεσμεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης θα συνειδητοποιηθούν και η Ελλάδα θα αρχίσει σύντομα να εισάγει αμερικανικό LNG», αναφορά στα όσα δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας πέρυσι τον Οκτώβρη στην επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον, όταν παρείχε διαβεβαιώσεις στην κυβέρνηση Τραμπ ότι «η Ελλάδα θα γινόταν ο τρίτος κατά σειρά εισαγωγέας αμερικανικού LNG».

-- Την ανάπτυξη των χώρων αποθήκευσης φυσικού αερίου στην Καβάλα, που «θα δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, όπου η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να αναδυθεί ως κόμβος εμπορίου φυσικού αερίου».

-- Τα σχέδια που προχωράνε στον τομέα των υδρογονανθράκων και «στις ΑΠΕ, όπου τελευταία έχουμε αυξανόμενο ενδιαφέρον από μεγάλες αμερικανικές εταιρείες, όπως η "General Electric"».

Την ίδια ώρα, ο Αμερικανός πρέσβης σημείωνε τα σχέδια για την παρουσία του στη φετινή ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ είναι η «τιμώμενη χώρα», και την πρόθεση η αμερικανική παρουσία να είναι «όχι ένα στιγμιαίο γεγονός, αλλά περισσότερο ένα εφαλτήριο στην ανανεωμένη αμερικανική δέσμευση σε αυτό το μέρος της Ελλάδας» και στο στήσιμο σχετικών «δικτύων» και «δεσμών». Εφερνε γι' αυτό παραδείγματα, πέρα από την Ενέργεια, τους τομείς της αγροδιατροφής, του Φαρμάκου, των κατασκευών, των τηλεπικοινωνιών και ευρύτερα της τεχνολογίας, της εκπαίδευσης και των «υψηλά ανταγωνιστικών start-up, με καινοτόμες ιδέες, που αξιοποιούν το πλεονέκτημα του ισχυρού ανθρώπινου "κεφαλαίου" που έχει η Ελλάδα».

Υπογράμμιζε εξάλλου ότι «η ΔΕΘ θα σηματοδοτήσει επίσης το τέλος του τρίτου προγράμματος διάσωσης και την ουσιαστική πρόοδο που η Ελλάδα έχει κάνει στη μεταρρύθμιση της οικονομίας της», στις αντεργατικές ανατροπές δηλαδή και τις υπόλοιπες καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που αποτελούν άλλωστε και τη βάση για «τη νέα ματιά που ρίχνουν οι Αμερικανοί επενδυτές στην Ελλάδα. Είτε πρόκειται για το ενδιαφέρον για το ναυπηγείο στη Σύρο, όπου η διαδικασία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και η ΟΝΕΧ έχει ήδη επανεκκινήσει τις εργασίες, είτε το αμερικανικό ενδιαφέρον για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και τις σχετιζόμενες με αυτό τουριστικές υπηρεσίες, μεγάλοι Αμερικανοί επενδυτές και επιχειρήσεις αναζητούν τρόπους για να συνεργαστούν με ελληνικές επιχειρήσεις, γιατί βλέπουν πραγματική αξία εδώ».

Ξεκαθάριζε τέλος πως το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων «βρίσκεται στην κορυφή της λίστας» των αμερικανικών εταιρειών στην αναζήτησή τους για νέα πεδία κερδοφορίας, «ευχόμενος» ιδιωτικοποιήσεις όπως αυτές του Ελληνικού να «τρέξουν» γρηγορότερα, καταγγέλλοντας για μια ακόμα φορά τη «διαφάνεια» σε ό,τι αφορά το πέρασμα του ΟΛΘ στη ρωσική και γερμανική κοινοπραξία, και σημειώνοντας ότι «η επερχόμενη ιδιωτικοποίηση άλλων λιμανιών στην περιοχή - της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας - παρουσιάζει νέες ευκαιρίες για τη βιομηχανική και γεωργική ανάπτυξη. Εχω δει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ιδίοις όμμασι και γνωρίζω ότι μπορεί να υπηρετήσει ως ένα στρατηγικό σημείο διαμετακόμισης».