«Το μήνυμα της φετινής Πρωτομαγιάς είναι η ανάγκη ενίσχυσης του αγώνα, της εργατικής - λαϊκής πάλης και της οργάνωσης παντού, ενιαία, για την κατάργηση όλων των μνημονιακών αντεργατικών νόμων, για την ανάκτηση όλων των οικονομικών απωλειών που είχε ο εργαζόμενος λαός στα χρόνια της κρίσης, με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, με επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με κατάργηση της φοροληστείας, ταυτόχρονα με την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στις στρατιωτικές βάσεις του θανάτου, για να σταματήσει η αιμορραγία των εργαζομένων, του λαού μας από τις συνεχείς πολεμικές πιστώσεις για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και βεβαίως για την αποδέσμευση τελικά απ' όλες τις λυκοσυμμαχίες.

Το ΚΚΕ, το εργατικό ταξικό κίνημα θα βρίσκεται πάντα, κάθε μέρα στην πρωτοπορία αυτών των αγώνων. Καλή Πρωτομαγιά! Καλή δύναμη σε όλες και όλους!».

«Γεια σας παιδιά ΝΑΤΟικά, γεια σας παλικαράδες

κάτι παιδάκια κόκκινα σας κάναν δυο παράδες.

Τα σήματα τους άλλαξαν και χάσανε το δρόμο

σ' όλα τα ζαρζαβατικά σκορπίσανε τον τρόμο...»

Το ένα τραγούδι - λαϊκό δημιούργημα, σε μουσική Γρηγόρη Βασίλα και στίχους ανώνυμου δημιουργού, είναι εμπνευσμένο από την πολύμορφη αντιιμπεριαλιστική δράση του λαού μας ενάντια στη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία το 1999. Το τραγούδι αναφέρεται σε μια ξεχωριστή στιγμή από τη δράση του αγωνιζόμενου λαού της Θεσσαλονίκης, ο οποίος στην προσπάθειά του να εμποδίσει ΝΑΤΟικά φορτηγά και στρατιώτες να προωθηθούν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης στα σύνορα και από εκεί στα Σκόπια και στο Κόσσοβο, άλλαξε τις οδικές ταμπέλες. Με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να μπερδέψουν και να αποπροσανατολίσουν τα ΝΑΤΟικά φορτηγά και αντί για τα σύνορα τα έστειλαν στη... Λαχαναγορά της πόλης, στοχεύοντας λάχανα και μαρούλια!

Το δεύτερο τραγούδι, με τίτλο «Ενα τραγούδι για την Αχέντ», σε στίχους Ανθής Μητροπέτρου και μουσική Ταμίμι Brothers, είναι αφιερωμένο στη νεαρή Παλαιστίνια Αχέντ Ταμίμι που βρίσκεται φυλακισμένη στις ισραηλινές φυλακές και στο δίκαιο αγώνα του Παλαιστινιακού λαού.

«Παίρνω απ' το θάρρος σου κι από τη δύναμη νέα πορεία

Αχέντ, στη γλώσσα μου έχεις το όνομα Ελευθερία...»

Στο πλαίσιο της Διεθνούς Καμπάνιας της Επιτροπής Νεολαίας της ΠΣΟ για την απελευθέρωση της Αχέντ Ταμίμι, το ΠΑΜΕ κάλεσε τα συνδικάτα, τους νέους εργαζόμενους της Ελλάδας να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους και να απαιτήσουν την απελευθέρωση της Αχέντ και όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων. Το συγκεκριμένο τραγούδι δημιουργήθηκε πρόσφατα από αγωνιστές καλλιτέχνες και εντάσσεται στις πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί το τελευταίο διάστημα από συνδικάτα, εργαζόμενους, φοιτητές και μαθητές, εκφράζοντας με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη τους στον δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό και απαιτώντας την απελευθέρωση της Αχέντ.

Για την παρουσίαση των δύο τραγουδιών έπαιξαν και τραγούδησαν οι μουσικοί: Πάνος Γαλάνης, Παρασκευάς Θεοδωράκης, Σύλβια Καπερνάρου και Αναστάσης Κατσαβός.

Σε πάνω από 75 πόλεις όλης της χώρας, δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις που οργάνωσαν, τιμώντας την Εργατική Πρωτομαγιά, τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες και τα Συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.

Με ανακοίνωσή της, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ«χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους σε κάθε πόλη της χώρας, τους ανέργους, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους, τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες, που σήμερα, 132 χρόνια μετά την αιματοβαμμένη εξέγερση στο Σικάγο, τίμησαν τους ηρωικούς αγώνες του εργατικού κινήματος, κάτω από τα μπλοκ των σωματείων, με το σύνθημα "Ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την τελική νίκη των λαών"».

Οπως υπογραμμίζει, «η 1η Μάη μάς καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι! Είναι χρέος και ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για την κατάργηση των αντιλαϊκών νόμων, για την ανάκτηση των απωλειών που δέχτηκε ο εργαζόμενος λαός, για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο».

Οι χτεσινές μαζικές συγκεντρώσεις αποτέλεσαν τη συνέχεια της πολύμορφης αγωνιστικής δραστηριότητας που ξεδίπλωσαν οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις όλο το προηγούμενο διάστημα, με τη μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς, με τον αγώνα κατά των πλειστηριασμών σε βάρος εργατικών - λαϊκών οικογενειών, με τις κινητοποιήσεις που έδωσαν άμεση αγωνιστική απάντηση στο νέο ιμπεριαλιστικό έγκλημα στη Συρία.

Οι συγκεντρώσεις για τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, η ίδια η πλούσια δραστηριότητα που αναπτύχθηκε για την προετοιμασία τους, με εξορμήσεις, περιοδείες και συζητήσεις σε χώρους δουλειάς, συσκέψεις και εκδηλώσεις σε κλάδους και άλλες πρωτοβουλίες, συνέβαλαν στην πιο πλατιά ανάδειξη του ενιαίου χαρακτήρα της επίθεσης του κεφαλαίου, συνέβαλαν να συνειδητοποιείται από περισσότερους εργαζόμενους η ανάγκη ενιαίας ενίσχυσης της λαϊκής πάλης απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην ολομέτωπη αντεργατική επίθεση που τον προετοιμάζει σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής «ειρήνης».

Με αυτήν την πείρα οδηγό, οι ταξικές δυνάμεις ετοιμάζονται για τις μάχες του επόμενου διαστήματος, αντιπαραθέτοντας στα παραμύθια της «δίκαιης ανάπτυξης» την ένταση της προσπάθειας για άνοδο της οργάνωσης και του αγώνα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο, μέχρι την τελική νίκη των λαών!

«Ενάντια στην εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την τελική νίκη των λαών». Το περιεχόμενο του φετινού συνθήματος του ΠΑΜΕ για την 1η Μάη σφράγισε τη μεγάλη συγκέντρωση και την πορεία μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία, τις ομιλίες, τα συνθήματα και τα πανό των σωματείων.

«Ζήτω ο Μάης των εργατών, όχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών». Από τα πανό που στόλισαν το Σύνταγμα για να υποδεχθεί τους διαδηλωτές, το σύνθημα πέρασε σε χιλιάδες στόματα και ακούστηκε ξανά και ξανά κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης.

«Χρέος στο Σικάγο και στην Καισαριανή είναι ο αγώνας για την ανατροπή», διαμήνυσαν οι διαδηλωτές, δίπλα στα συνθήματα με τα οποία καταδίκασαν ταυτόχρονα την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και την εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Οι χιλιάδες διαδηλωτές έστειλαν μήνυμα πως 132 χρόνια μετά την Πρωτομαγιά του Σικάγο, δεν αποδέχονται ως «κανονικότητα» τη φτώχεια, την ανεργία, τη δουλειά ήλιο με ήλιο. Πως τιμούν την 1η Μάη και όλους όσοι αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα στη δουλειά και τη ζωή, με τη συμμετοχή τους στον ταξικό αγώνα. Πως γνωρίζουν καλά ότι η βάρβαρη πολιτική που τσακίζει τους εργαζόμενους είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος με τη συμμετοχή στις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις και τη μετατροπή όλης της χώρας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών.

Στην Ομόνοια, κλαδικά και επιχειρησιακά Συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα, Λαϊκές Επιτροπές και μαζικοί φορείς, Σύλλογοι Συνταξιούχων, Φοιτητικοί και Σπουδαστικοί Σύλλογοι συγκρότησαν μια μαζική προσυγκέντρωση. Με μεράκι και πρωτοτυπία, που αποτυπώθηκαν στα πανό και στην εμφάνιση των μπλοκ, οργάνωσαν τη συμμετοχή τους στην Πρωτομαγιάτικη απεργιακή συγκέντρωση. Σε όλη τη διάρκεια της πορείας από την προσυγκέντρωση μέχρι το Σύνταγμα, μέσω της οδού Σταδίου, ρυθμό στα συνθήματα έδιναν τα τύμπανα από το μπλοκ του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, που έγραφε στο πανό του: «Για τ' αφέντη το ψωμί, να σκοτώνονται οι λαοί;». Στην πρώτη γραμμή, μια ομάδα εργαζομένων στον Επισιτισμό - Τουρισμό, φορώντας μπλουζάκια με το σήμα του Σωματείου τους, κρατούσε ένα πανό του ΠΑΜΕ με το σύνθημα της φετινής Πρωτομαγιάς γραμμένο στα Αγγλικά. Αμέσως μετά, ακολουθούσε μια σειρά νέων εργαζομένων με σημαίες της ΠΣΟ, δίνοντας το διεθνιστικό χαρακτήρα της 1ης Μάη.

Ακολουθούσαν το ένα μετά το άλλο τα μπλοκ των συνδικάτων, όπως το ΣΕΤΗΠ με τα επιχειρησιακά σωματεία και τις σωματειακές επιτροπές, τις σημαίες και τα μπλουζάκια του Συνδικάτου, με τα δεκάδες κόκκινα γαρύφαλλα στα χέρια. Το Σωματείο του Χρηματοπιστωτικού, με άσπρα και κόκκινα μπαλόνια και τυπωμένο πάνω τους το σύνθημα της Πρωτομαγιάς. Τα μαζικά μπλοκ των συνταξιούχων, που δεν έπαψαν στιγμή να φωνάζουν συνθήματα. Οι φοιτητές και σπουδαστές, που σχημάτισαν ένα πολυπληθές μπλοκ και έδωσαν παλμό στην προσυγκέντρωση. Και βέβαια, οι Λαϊκές Επιτροπές της Α' Αθήνας και του Γαλατσίου, της Δυτικής Αθήνας, του Βόρειου Τομέα, των Μεσογείων.

Ολες οι προσυγκεντρώσεις, οι παραπάνω αλλά και αυτές που είχαν οριστεί στον «Ευαγγελισμό», τους Στύλους του Ολυμπίου Διός και το Ταχυδρομείο Συντάγματος, συνέκλιναν στο Σύνταγμα, το οποίο υποδέχθηκε τους χιλιάδες διαδηλωτές στολισμένο με γιγαντοπανό και μεγάλα μπαλόνια, με τα συνθήματα του φετινού ταξικού γιορτασμού της Πρωτομαγιάς.

Το άρμα του ΠΑΜΕ για τις Συλλογικές Συμβάσεις

«Η 1η Μάη μας καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι!», τόνισε από το βήμα ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και κεντρικός ομιλητής της συγκέντρωσης (βλ. εκτενή αποσπάσματα στις σελ. 6 - 7). Χαιρετισμούς απηύθυναν ο πρέσβης της Παλαιστίνης Μαρουάν Τουμπάσι και ο Ζέλικο Βεσελίνοβιτς, πρόεδρος της συνδικαλιστικής οργάνωσης «SLOGA» της Σερβίας.

Στην απεργιακή συγκέντρωση διαβάστηκε επίσης μήνυμα της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας για την Εργατική Πρωτομαγιά, η Κοινή Διακήρυξη 25 Συνδικάτων από 16 χώρες ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, καθώς και χαιρετισμός που έστειλαν συνδικάτα και εργαζόμενοι της Τουρκίας.

Η αυλαία της συγκέντρωσης, προκειμένου να ξεκινήσει η πορεία, έπεσε με τον Υμνο της Διεθνούς από τη χορωδία του ΠΑΜΕ και τραγουδιστές της Λυρικής, με χιλιάδες υψωμένες γροθιές να διαβεβαιώνουν πως από τον καθημερινό αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση δεν θα λείψει κανείς.

Οι διαδηλωτές σχημάτισαν στη συνέχεια μια μεγάλη σε όγκο και δυναμική σε παλμό πορεία, που έφτασε μέχρι την αμερικάνικη πρεσβεία, όπου και δυνάμωσαν τα συνθήματά τους ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας.

Εργαζόμενοι από κάθε κλάδο, εργαζόμενοι του Μετάλλου, του Τύπου - Χαρτιού, των Τροφίμων, του Φαρμάκου, των Κατασκευών, της Ενέργειας, του Εμπορίου, του Τουρισμού, των Τηλεπικοινωνιών, του Χρηματοπιστωτικού, των Μεταφορών, της Υγείας και της Παιδείας, μαζί με Λαϊκές Επιτροπές από κάθε συνοικία της Αθήνας, πορεύτηκαν με τα πανό τους.

Με μια σειρά μπλοκ συμμετείχαν στην κινητοποίηση συνταξιούχοι από διαφορετικές περιοχές και ασφαλιστικά ταμεία.

Μαζική παρουσία είχε το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, που μεταξύ άλλων απαίτησε η επιστήμη και η έρευνα να υπηρετούν τις ανάγκες των λαών και όχι τα όπλα των ιμπεριαλιστών. Τη δική τους θέση στη διαδήλωση πήραν οι αυτοαπασχολούμενοι, με τα πανό της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας (ΟΒΣΑ), ενώσεων και σωματείων τους. «Εξω το ΝΑΤΟ - Να φύγουνε οι βάσεις» έγραψε στο πανό της η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), ενώ πίσω από το δικό της μπλοκ συμμετείχε στην κινητοποίηση και η Πρωτοβουλία Αποστράτων.

Ανάμεσα στα μπλοκ των διαδηλωτών ξεχώρισαν τα τρία άρματα που συμμετείχαν στη διαδήλωση.

Το πρώτο άρμα προπορευόταν στην κεφαλή της πορείας, εκφράζοντας την καταδίκη των σωματείων για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα δεινά που φέρνει στους λαούς. Με ένα τεθωρακισμένο με «αναβάτες» ΝΑΤΟ - ΕΕ και ελληνική κυβέρνηση, αναπαρίστανε την πολεμική μηχανή που στοχεύει τους λαούς και ευθύνεται για την προσφυγιά, το ματοκύλισμά τους, ενώ το βαρέλι με την επιγραφή «war oil» μαρτυρούσε τις πραγματικές αιτίες πίσω από τα προσχήματα των ιμπεριαλιστών.

Το δεύτερο άρμα παρουσίαζε την εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο: Ενας καπιταλιστής, που στα ρούχα του έφερε τα σύμβολα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΣΕΒ και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, καθόταν πάνω από το εργοστάσιό του, έχοντας σφραγισμένη την πύλη με ένα τεράστιο «STOP». Και απέναντί του, ένας άνεργος και ένας εργάτης, με την πικέτα του ΠΑΜΕ στα χέρια, να παλεύουν για Συλλογικές Συμβάσεις και δουλειά με δικαιώματα απέναντι στην εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις των καπιταλιστών.

«Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ήταν το σύνθημα στο πανό που έφερε το τρίτο άρμα. Πάνω σε αυτό, απέναντι στο «κοράκι» που ετοιμάζεται να απλώσει τα νύχια του στη λαϊκή κατοικία, δυο διαδηλωτές έστελναν ξεκάθαρο μήνυμα πως οι πλειστηριασμοί και οι κατασχέσεις σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών θα βρουν απέναντί τους τα σωματεία.

Κατά μήκος της πορείας, κίτρινα, λευκά και κόκκινα μπαλόνια έδιναν τον δικό τους τόνο στη διαδήλωση, αποτυπώνοντας τα αιτήματα για Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά και ενάντια σε κάθε εμπλοκή και συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Ο Γιώργος Πέρρος

Τα διδάγματα από τη ματωμένη θυσία των εργατών του Σικάγου βρίσκονται στο προσκήνιο, αποτελούν φλόγα για κάθε εργάτη. Αποτελούν συμβολή στη συνολική πείρα του εργατικού κινήματος πως τίποτα δεν χαρίζεται. Η εργατική τάξη από την εμφάνισή της μέχρι και σήμερα τίποτα δεν απέσπασε χωρίς το δικό της αγώνα, χωρίς τη δική της οργάνωση, χωρίς τις θυσίες χιλιάδων εργατών και εργατριών, χωρίς διαρκή πάλη και μέτωπο απέναντι στην εξουσία των αφεντικών.

Τον αγώνα για 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ανάπαυσης, 8 ώρες ελεύθερο κοινωνικό χρόνο, πριν από 132 χρόνια τον χαρακτήριζαν τρέλα. Την τρέλα του 8ωρου! Σήμερα, με το σημερινό επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης και της τεχνολογίας, με τον τεράστιο πλούτο που παράγεται, μας ξαναγύρισαν ενάμιση αιώνα πίσω! Να διεκδικούμε ξανά ελεύθερο χρόνο, ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, ΣΣΕ, Κοινωνική Ασφάλιση!

Σήμερα, και μπροστά στη λυσσασμένη επίθεση του κεφαλαίου και της σημερινής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέναντι στο δικαίωμα στη δουλειά, στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, τα μηνύματα της Πρωτομαγιάς αποτελούν αγκάθι για τα αφεντικά και το πολιτικό προσωπικό τους.

Η εμπειρία του προηγούμενου αιώνα είναι φωτεινός φάρος. Φανερώθηκαν όλες οι αξίες και τα χαρίσματα της τάξης μας. Αποδείχθηκε πού μπορεί να φτάσει όταν είναι οργανωμένη, αποφασισμένη, όταν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει για να απελευθερωθεί από τα δεσμά της. Μπορεί να φτάσει να κατακτήσει την εξουσία, να οργανώσει την κοινωνία, την οικονομία προς όφελός της.

Γι' αυτό και οι καθημερινοί μικροί και μεγάλοι αγώνες στους κλάδους και στους εργασιακούς χώρους είναι συμβολή στη συνολική υπόθεση της συγκέντρωσης δυνάμεων για την κατάργηση της εκμετάλλευσης.

Στη χώρα μας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ «τιμά» την Πρωτομαγιά «απελευθερώνοντας» από σήμερα τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις για χρέη σε τράπεζες και Δημόσιο, ακόμα και για 500 ευρώ. Δεν θα μπορούσε να δώσει καλύτερη συνέχεια στα γεγονότα της προηγούμενης βδομάδας, όταν έστειλε στα νοσοκομεία και στα δικαστήρια νέους ανθρώπους, προστατεύοντας με ΜΑΤ, καταστολή και χημικά το άγαλμα του μακελάρη Τρούμαν.

Η κυβέρνηση στο ένα χέρι κρατάει τα αιματοβαμμένα σύμβολα των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ και με το άλλο το μαστίγιο και τα ρόπαλα για να χτυπάει το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα.

Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί όλο και πιο πυκνά μιλούν για έξοδο από τα μνημόνια και για την επερχόμενη τάχα «δίκαιη ανάπτυξη». Παράλληλα βέβαια ψηφίζουν ένα - ένα τα 88 προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», όπως έκαναν με την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Σειρά έχουν η ΛΑΡΚΟ, τα νερά και ο κατάλογος μακρύς. Προετοιμάζουν το επόμενο μνημόνιο, ως το «εθνικό στρατηγικό σχέδιο». Ενα σχέδιο που έχει συνολικά τη σύμφωνη γνώμη όλων των κομμάτων του κεφαλαίου, του μαύρου μετώπου που συναντήσαμε, να υπονομεύει και να λυσσάει, γιατί το ΠΑΜΕ τούς χάλασε τη «σιγή ασυρμάτου» που ήθελαν να επιβάλουν όταν περνούσαν τα μέτρα, η περιστολή της απεργίας, οι πλειστηριασμοί, οι «κόφτες», οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και όταν έδιναν γην και ύδωρ στους ιμπεριαλιστές για να βομβαρδίσουν τη Συρία.

ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ παλιό και με νέο ΑΦΜ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων και οι ηγεσίες τους στο κίνημα, οι παρατάξεις τους, φτιάχνουν και «κοινωνική συμμαχία», τρομάρα τους, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕΕ, Επιμελητήρια, μαζί με τον ΣΕΒ, τους τραπεζίτες, για να πείσουν τους εργαζόμενους όχι μόνο να μείνουν σκυφτοί, γονατισμένοι, αλλά να υιοθετήσουν ξένους στόχους και συνθήματα.

Τι σημαίνει όμως αυτή η περιβόητη «μεταμνημονιακή εποχή», που τη διαλαλεί σε κάθε «αναπτυξιακό» συνέδριο - φιέστα που πραγματοποιεί η κυβέρνηση σε όλη τη χώρα;

Η «επιστροφή στην ομαλότητα», όπως λένε, σημαίνει ανάκτηση των απωλειών, κατάργηση των αντεργατικών - αντιασφαλιστικών νόμων που κατέκλυσαν τη ζωή μας τα χρόνια των μνημονίων;

Οτι θα επιστρέψουν οι μισθοί στα επίπεδα προ μνημονίων, πως ο βασικός μισθός θα επιστρέψει στα 751 ευρώ, πως θα ανακτηθούν όλα τα εργατικά και ασφαλιστικά δικαιώματα που διαλύθηκαν όλα αυτά τα χρόνια;

Η «μεταμνημονιακή εποχή» θα μας βρει με Συλλογικές Συμβάσεις εργασίας σε κλάδους και χώρους δουλειάς, θα καταργηθεί το αίσχος της ηλικιακής διαφοροποίησης στην καταβολή των μισθών, θα πάρουν πίσω την ντροπή των «ενώσεων προσώπων»;

Θα σταματήσει το κυνήγι της εργατικής - λαϊκής κατοικίας;

Τίποτε απ' αυτά δεν θα γίνει. Η τωρινή κυβέρνηση δεν ήρθε ουρανοκατέβατη σήμερα, πατάει πάνω στον ίδιο βηματισμό των προηγούμενων κυβερνήσεων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί πιστά το δρόμο που προστατεύει και αυξάνει την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη είναι και οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Εχουν μπει μπροστά στην υλοποίηση των στόχων του κεφαλαίου, συνυπογράφοντας το «εθνικό σχέδιο δράσης» με τον ΣΕΒ, τον ΣΕΤΕ, τους εκμεταλλευτές μας. Εστησαν στα γραφεία τους μια συμμαχία που την ονόμασαν και «κοινωνική», για να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους.

Είναι οι σταθεροί κλακαδόροι και το ντεκόρ στα σιδερόφραχτα «αναπτυξιακά» συνέδρια της κυβέρνησης, έξω από τα οποία διαδηλώνουν από το Σεπτέμβρη σωματεία και Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με άλλους αγωνιστές και σύμμαχα κοινωνικά στρώματα από τους αγροτικούς συλλόγους, τις ενώσεις βιοτεχνών - εμπόρων, τους συλλόγους γυναικών, τους φοιτητικούς και σπουδαστικούς συλλόγους που συσπειρώνονται στο ΜΑΣ και πολλούς άλλους αγωνιστές.

Και θα γίνουμε περισσότεροι, χτίζοντας βήμα βήμα τη μεγάλη Κοινωνική Συμμαχία των άγρια καταπιεσμένων από τα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες και οργανισμούς, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Εδώ είναι η ελπίδα, με την άνοδο της πάλης σε κάθε κλάδο, κάθε χώρο και πανελλαδικά, και όχι στις φιέστες κοινωνικού εταιρισμού που ανακοινώνουν οι άνθρωποι των αφεντικών ως «μέρα πανεθνικής δράσης».

Πέρα όμως από τα μνημονιακά μέτρα, πιο ανησυχητική πλευρά αποτελεί η όλο και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Ο λαός μας πλήρωσε και συνεχίζει να πληρώνει μεγάλο τίμημα, με τεράστια ανεργία, με μειώσεις μισθών, συντάξεων, εισοδήματος, με σκληρή φορολογία. Δεν πρέπει να πληρώσει και με νέες περιπέτειες, πάλι για την εξασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την εξασφάλιση κομματιού της μοιρασιάς της λείας για τα μονοπώλια.

Οι ιμπεριαλιστές φέρνουν τη δυστυχία και ματώνουν για μια ακόμη φορά τους λαούς της περιοχής. Η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο, οι βομβαρδισμοί στη Συρία, η ισραηλινή βαρβαρότητα που δολοφονεί ψυχρά τον Παλαιστινιακό λαό, αλλά και τα συνεχή επεισόδια στην πιο στενή περιοχή μας, αποτελούν επικίνδυνες εξελίξεις για το λαό μας και τους γύρω λαούς.

Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως ό,τι προσχήματα και τεχνάσματα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να δικαιολογήσουν αιματηρές επεμβάσεις, η πραγματική αλήθεια που βάζει μπαρούτι στην περιοχή μας κρύβεται πίσω από τον έλεγχο των πετρελαίων και των δρόμων μεταφοράς τους.

Οταν σε μία περιοχή έχουν συσσωρευτεί τόσες πολλές στρατιωτικές δυνάμεις, όταν εμπλέκονται ΗΠΑ - Βρετανία - Γαλλία - Ισραήλ με τις λυκοσυμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και από την άλλη παρεμβαίνουν Ρωσία και Ιράν, όχι μόνο αποκλιμάκωση δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα η περιοχή θυμίζει πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Αμεση συνέπεια θα είναι ο νέος μαζικός ξεριζωμός χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια τους. Το νέο κύμα προσφύγων, για το οποίο υποκριτικά μιλάνε αυτοί που το προκαλούν.

Καταδικάζουμε τους φασίστες που την προηγούμενη βδομάδα στη Μυτιλήνη έκαναν προγκρόμ, κυνηγώντας να κάψουν μανάδες με τα μωρά τους που διαμαρτύρονταν για τον εγκλωβισμό τους. Τα φασιστάκια μπροστά στον Αμερικανό πρέσβη στέκονται «κλαρίνο» και χτυπούν ανήμπορους, ταλαιπωρημένους ανθρώπους, θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συμμετέχει, δίνοντας γη και νερό, στο νέο έγκλημα των ιμπεριαλιστών! Μέσα σε δύο χρόνια έκανε τη χώρα μας ορμητήριο στα πολεμικά σχέδια, στους βομβαρδισμούς και στις τροφοδοσίες των πολεμικών πλοίων.

Την ίδια ώρα που δίνονται δισ. στο ΝΑΤΟ και ο Τσίπρας παίρνει τα συγχαρητήρια των Αμερικανών Προέδρων, σε σύνολο 2,2 εκατομμυρίων εργαζομένων πάνω από 657.000 έχουν συμβάσεις μερικής απασχόλησης, το 53% των προσλήψεων του Α' τριμήνου του 2018 έγινε με συμβάσεις μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας, το 38% των εργαζομένων που δουλεύει 8ωρο πληρώνεται χαμηλότερα από τον κατώτερο μισθό, ένας στους πέντε εργαζόμενους, δηλαδή 500.000, εργάζονται ανασφάλιστοι, με 383 ευρώ μεικτά καλείται να ζήσει ένας στους τρεις εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, με 381 ευρώ κατά μέσο όρο αμείβονται οι εργαζόμενοι κάτω των 25. Ενα εκατομμύριο άνθρωποι εργάζονται απλήρωτοι επί μήνες, ένας στους δύο πληρώνεται με καθυστέρηση.

Ο πακτωλός των εξοπλισμών πηγαίνει στη συνοδεία των αεροπλανοφόρων, όπως του αεροπλανοφόρου «Χάρι Τρούμαν», που ήρθε στη Μεσόγειο. Ο λαός ματώνει από τις περικοπές και η κυβέρνηση παραγγέλνει «F-16» και φρεγάτες, κάνει ασκήσεις καταπολέμησης πλήθους, όπως η ευρωΝΑΤΟική άσκηση που έγινε την περασμένη βδομάδα στην 113η Πτέρυγα Μάχης στη Θεσσαλονίκη!

Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι ξένες βάσεις στην Ελλάδα. Για να κλείσουν οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, που είναι ορμητήρια θανάτου. Να επιστρέψουν όλοι οι Ελληνες στρατιώτες από αποστολές εκτός συνόρων. Για την αποδέσμευση της χώρας μας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Το ΠΑΜΕ πήρε μέτρα ενημέρωσης των εργαζομένων για τις αρνητικές εξελίξεις στην περιοχή. Προχώρησε σε δεκάδες πρωτοβουλίες στους κλάδους και στους χώρους δουλειάς, δυνάμωσε την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στα παιδιά τους, βρέθηκε έξω από «hot spots», αλλά και τα στρατόπεδα της ντροπής. Βροντοφώναξε το σύνθημα: Αλληλεγγύη το όπλο των λαών, όχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών.

Τον περασμένο καλοκαίρι το ΠΑΜΕ πήρε σημαντική πρωτοβουλία με την πραγματοποίηση του Διήμερου Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων, που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη.

Είναι πρωτοβουλίες που δυναμώνουν τη φιλία και την αλληλεγγύη των λαών, βάζουν στο στόχαστρο τον πραγματικό εχθρό. Θα συνεχίσουμε.

Πρωτοστατούμε στην πάλη για τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων, για ΣΣΕ, αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Οι συνάδελφοι μεταλλεργάτες στη Ζώνη, οι οικοδόμοι, οι εργαζόμενοι στα Τρόφιμα - Ποτά, οι υγειονομικοί, οι εκπαιδευτικοί που παλεύουν για προσλήψεις ενάντια στις άθλιες εργασιακές σχέσεις - λάστιχο, είναι μόνο ορισμένοι κλάδοι που δείχνουν το δρόμο στις σημερινές συνθήκες υποχώρησης του κινήματος, το δρόμο της αλλαγής των συσχετισμών, της μαζικοποίησης των σωματείων, της βελτίωσης της λειτουργίας τους, του ταξικού προσανατολισμού, που είναι οι όροι για την ανασύνταξη του κινήματος.

Κάθε εργαζόμενος καλής θέλησης αναγνωρίζει ότι αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ δεν θα κουνιόταν φύλλο! Σήμερα αυτό δεν φτάνει, δεν συμβιβαζόμαστε με μια κατάσταση αναγνώρισης, αλλά ταυτόχρονα μοιρολατρίας και συμβιβασμού. Προχωράμε μπροστά!

Ο λαός δεν έχει τίποτα να κερδίσει περιμένοντας καλύτερες μέρες από τα αφηγήματα της «μεταμνημονιακής εποχής» και τη «δίκαιη ανάπτυξη» που του λέει η κυβέρνηση.

Οι λύσεις έρχονται από την οργανωμένη δράση, πέρα και έξω από τον καπιταλιστικό μονόδρομο της ΕΕ και των κυβερνήσεών της.

Η διέξοδος βρίσκεται στην οργάνωση και τον αγώνα εναντίον της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, των νέων και παλιών αντεργατικών μνημονίων, στην πάλη με προοπτική να κάνουν οι εργαζόμενοι δικό τους τον πλούτο που παράγουν.

Η 1η Μάη μάς καλεί να μείνουμε ανυπότακτοι!

Ζήτω η 1η Μάη και η πάλη η ταξική!

Ο πρόεδρος της συνδικαλιστικής οργάνωσης «Sloga», Ζ. Βεσελίνοβιτς

«Τα προβλήματα της εργατικής τάξης είναι λίγο πολύ τα ίδια παντού στον κόσμο. Ερχομαι από μια χώρα στην οποία ο μέσος μηνιαίος μισθός κατέχει τη χαμηλότερη θέση στην Ευρώπη, ο βασικός μισθός είναι ο χαμηλότερος στην Ευρώπη και τα ποσοστά ανεργίας είναι τα υψηλότερα στην Ευρώπη», σημείωσε ο Ζέλικο Βεσελίνοβιτς, πρόεδρος της συνδικαλιστικής οργάνωσης «Sloga» της Σερβίας. Οπως υπενθύμισε, πριν από 19 χρόνια, περίπου τέτοια εποχή, η χώρα του βομβαρδίστηκε από το ΝΑΤΟ. «Για το συμφέρον του μεγάλου κεφαλαίου, οι βόμβες του ΝΑΤΟ κατέστρεψαν εντελώς τη χώρα μου», τόνισε και εξέφρασε την αμέριστη υποστήριξη της οργάνωσής του στο λαό της Συρίας, που βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ανάλογη επίθεση.

Ο πρέσβης της Παλαιστίνης, Μ. Τουμπάσι

Κοινή Διακήρυξη ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία συνυπογράφουν 25 συνδικαλιστικές οργανώσεις από 17 χώρες της Ευρώπης και της Μεσογείου. Με αυτή, εκφράζουν την αντίθεσή τους στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και δηλώνουν ότι οι λαοί δεν έχουν να μοιράσουν τίποτα μεταξύ τους. Αντίθετα, τους ενώνουν τα κοινά συμφέροντα ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τους εκμεταλλευτές, τους πολιτικούς τους εκπροσώπους, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Τα συνδικάτα που υπογράφουν είναι τα εξής: Συνδικαλιστική Οργάνωση Left Bloc (Αυστρία), Ομοσπονδία Χρηματοπιστωτικού (Βοσνία - Ερζεγοβίνη), Εργατικό Κέντρο Μασσαλίας (UD.CGT des Bouches du Rhοne, Γαλλία), Front Syndicale de Classe (Γαλλία), Συνδικάτο Εργαζομένων στις Κατασκευές Βόρειας Γιουτλάνδης (Δανία), ΠΑΜΕ (Ελλάδα), Intersindical CSC Καταλονίας (Ισπανία), Central Unitaria de Trabajadores, Γαλικία (Ισπανία), Ομοσπονδία Συνταξιούχων CSU (Ισπανία), Συνδικαλιστική Οργάνωση AST (Ισπανία), Συνδικαλιστική Οργάνωση USB (Ιταλία), Συνδικαλιστική Οργάνωση SGB (Ιταλία), Συνδικαλιστική Οργάνωση FWCUI (Ιράκ), Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία (ΠΕΟ), Συνδικαλιστική Οργάνωση WUCP (Παλαιστίνη), Συνδικαλιστική Οργάνωση NLF (Ρουμανία), Συνδικαλιστική Οργάνωση SLOGA (Σερβία), Συνδικάτο Μετρό Στοκχόλμης SEKO Klubb111 (Σουηδία), Συνδικαλιστική Οργάνωση JCDTU (Σρι Λάνκα), Γενική Ενωση Συνδικάτων GFTU (Συρία), Συνδικαλιστική Οργάνωση OSCMS (Τσεχία), Ομοσπονδία Μεταφορών Nakliyat Is (Τουρκία), Συνδικάτο Birlesik Metal (Τουρκία), Συνδικάτο Konut Is (Τουρκία), Συνδικάτο Τουρισμού Σμύρνης Toley Is (Τουρκία).

Eurokinissi

«Συγκέντρωση» ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΑ: Οι εργατοπατέρες φανέρωσαν για μια ακόμα φορά τη «γύμνια» τους...

Αντίστοιχα, στη Θεσσαλονίκη, ούτε καν ο μηχανισμός του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, οι εκπρόσωποί τους στα σωματεία όπου πλειοψηφούν με νόθους συσχετισμούς, δεν παρευρέθηκαν στην Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου...

Ανάλογη εικόνα παρουσίασαν και στην υπόλοιπη χώρα, οργανώνοντας τις περισσότερες φορές... «μνημόσυνα» σε κλειστό κύκλο, «συνεπείς» με την πρόσφατη προκλητική δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της» ή με τις δηλώσεις που έκανε μόλις προχτές ο πρόεδρος του ΕΚΘ ότι το κίνημα είναι καταδικασμένο...

Την ίδια ώρα που χιλιάδες εργαζόμενοι διαδήλωναν με τις σημαίες του ταξικού κινήματος, οι εργατοπατέρες φανέρωσαν για μια ακόμα φορά τη «γύμνια» τους, την οποία επιχειρούν να κρύψουν πίσω από φιέστες κοινωνικοεταιρισμού, όπως η περιβόητη «μέρα πανεθνικής δράσης» που έχουν εξαγγείλει.

Αντίστοιχο περιεχόμενο, αποπροσανατολισμού και υποταγής στα συμφέροντα των μονοπωλίων, είχαν και οι ομιλίες τους και τα συνθήματά τους στις χτεσινές... «συνάξεις», μιλώντας για «αντίσταση» την ώρα που κάνουν πλάτες στην αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης και υπογράφουν το «εθνικό σχέδιο» του κεφαλαίου, ή αναμασώντας συνθήματα για «δημοκρατία, δικαιοσύνη και ισότητα», την ίδια ώρα που και δημόσια πλέον... δίνουν συμβουλές για την «αποτελεσματική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας», για το σύστημα της ταξικής εκμετάλλευσης που τσακίζει τους εργάτες.

• Συγκέντρωση στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε χτες και στο Μουσείο, από πρωτοβάθμια σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους κ.ά.

ΚΑΛΑΜΑΤΑ

Στη Λάρισα, στην απεργιακή συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της πόλης συγκεντρώθηκαν εργάτες, μικρομεσαίοι αγρότες, ΕΒΕ, νέοι και γυναίκες. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Τάσος Τσιαπλές, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λάρισας. Ακολούθησε πορεία με πρώτο σταθμό την πλατεία Εργατικού Κέντρου, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Τάκη Γαργαλιάνου, πρόεδρου του Εργατικού Κέντρου Λάρισας που δολοφονήθηκε το 1949, από τους ντόπιους φασίστες. Στη συνέχεια, η πορεία κατευθύνθηκε προς την πύλη της 1ης Στρατιάς, όπου οι διαδηλωτές βροντοφώναξαν την απαίτηση να σταματήσει κάθε εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, να φύγουν οι ΝΑΤΟικές βάσεις και τα κατασκοπευτικά drones των ΗΠΑ που εγκαθίστανται στη Λάρισα.

Στο Βόλο, εργαζόμενοι από τους κλάδους του Μετάλλου, του Εμπορίου και άλλους χώρους δουλειάς, μαζί με φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχους, έδωσαν το «παρών» στην απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία Πανεπιστημίου. Ακολούθησε πορεία και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του νεκρού ραπτεργάτη στη μεγάλη απεργία του Ιούνη του 1936.

ΛΑΡΙΣΑ

Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις έγιναν, επίσης, σε Καρδίτσα, Φάρσαλα, Ελασσόνα, Αλμυρό, Σκόπελο και Καλαμπάκα.

Στα Γιάννενα, με μαζική, μαχητική πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης ολοκληρώθηκε η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου. Από το πρωί οι απεργιακές φρουρές του ΕΚΙ βρέθηκαν σε χώρους εστίασης του κλάδου του Επισιτισμού. Στην απεργιακή συγκέντρωση χαιρέτισαν εκπρόσωποι μαζικών φορέων, μεταξύ των οποίων και δύο οικονομικοί μετανάστες, από την Αλβανία και το Πακιστάν, μέλη πρωτοβάθμιων Σωματείων της δύναμης του ΕΚΙ. Η κεντρική ομιλία έγινε από τον Νίκο Εξαρχο, πρόεδρο του ΕΚΙ, η διοίκηση του οποίου απευθύνει κάλεσμα συμμετοχής στη συγκρότηση Επιτροπής Ειρήνης της ΕΕΔΥΕ στο νομό, σήμερα Τετάρτη, στις 8 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο.

Συγκέντρωση και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης πραγματοποιήθηκε και στην Αρτα, από το Εργατικό Κέντρο, ενώ συγκέντρωση οργάνωσε και το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας, στην Ηγουμενίτσα.

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Μεταξύ άλλων, στις Σέρρες, οι διαδηλωτές έστειλαν ψηλά στον ουρανό ένα πανό για την 1η Μάη, ενώ η μαχητική πορεία ολοκληρώθηκε με πυρπόληση των σημαιών του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Στην Καβάλα, η συγκέντρωση ξεκίνησε με θεατρικό δρώμενο, ακολούθησαν οι χαιρετισμοί και η μαχητική πορεία κατέληξε στο μνημείο του Καπνεργάτη, όπου έγινε κατάθεση στεφάνων. Η μέρα έκλεισε με λαϊκό γλέντι των Σωματείων στο άλσος των Πεντακοσίων.

Στην Αλεξανδρούπολη, που μετατρέπεται σε ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, στη διάρκεια της συγκέντρωσης έγιναν απαγγελίες ποιημάτων και θεατρικά δρώμενα με αναδρομή στην ιστορία της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Ακολούθησαν χαιρετισμοί, μαχητική πορεία και κατάθεση στεφάνων. Το αγωνιστικό ραντεβού ανανεώθηκε για το 1ο εργατικό φεστιβάλ των σωματείων την Κυριακή 6/5, στις 12 το μεσημέρι, στο Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής.

Συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν σε πολλές ακόμα πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, όπως σε Κομοτηνή, Ορεστιάδα, Ξάνθη, Δράμα, Θάσο (Λιμένας), Νάουσα, Βέροια, Κιλκίς, Κατερίνη, Λιτόχωρο, Γιαννιτσά, Εδεσσα, Πολύγυρο, Κοζάνη, Πτολεμαΐδα, Γρεβενά, Φλώρινα και Καστοριά.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Στα Χανιά, πραγματοποιήθηκε μαζική απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία 1866, με τη συμμετοχή εργατικών συνδικάτων και αγροτικών συλλόγων. Την κεντρική ομιλία έκανε ο πρόεδρος του Συνδικάτου Τροφίμων - Ποτών του νομού, Νίκος Τσουπάκης, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος της Συριακής Κοινότητας νομού Χανίων. Το «παρών» έδωσε και αντιπροσωπεία της Αλβανικής Κοινότητας του νομού. Ακολούθησε πορεία στο ενετικό λιμάνι της πόλης και μετά λαϊκό γλέντι στους Αγίους Αποστόλους. Νωρίτερα είχε γίνει κατάθεση στεφάνων στο μνημείο «Ειρήνης» στο Πασακάκι.

Στη Μυτιλήνη, πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου Λέσβου και στη συνέχεια στην πορεία, η οποία κατέληξε στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης (στον Μακρύ Γιαλό), όπου και έγινε κατάθεση στεφάνων. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Μπάμπης Ντινενής, γραμματέας του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου. Τέλος, διαβάστηκε χαιρετιστήριο μήνυμα από το Συνδικάτο Μετάλλου της Τουρκίας, που παραβρέθηκε πέρσι στις Πρωτομαγιάτικες εκδηλώσεις στο νησί. Η απεργία πήρε επίσης χαρακτηριστικά καταδίκης της πρόσφατης οργανωμένης επίθεσης ακροδεξιών - φασιστικών ομάδων κατά προσφύγων και μεταναστών στην πλατεία Σαπφούς. Αγωνιστική συνέχεια θα δοθεί αύριο Πέμπτη, με την κινητοποίηση ενάντια στην κυβερνητική «αναπτυξιακή» φιέστα.

Στη Σάμο, η απεργιακή συγκέντρωση ξεκίνησε από το Εργατικό Κέντρο, ακολούθησε πορεία στην παραλιακή, ενώ στην πλατεία Βαθιού την κεντρική ομιλία έκανε η Βάσω Βρυνιώτη, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου.

Με προσυγκέντρωση στο Μνημείο των Εκτελεσμένων της Καισαριανής στον Εύδηλο, ξεκίνησε η απεργιακή συγκέντρωση στην Ικαρία. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μηχανοκίνητη αντιιμπεριαλιστική πορεία προς την πλατεία Χριστού Ραχών. Ακολούθησε λαϊκό γλέντι από το Συνδικάτο Οικοδόμων Ικαρίας.

Συγκεντρώσεις έγιναν ακόμα σε Χίο, Λήμνο, Νάξο κ.α.

Από την κεντρική πλατεία ξεκίνησε η απεργιακή συγκέντρωση στην Καλαμάτα και κατέληξε με πορεία και κατάθεση στεφάνου στο μνημείο των δολοφονημένων λιμενεργατών.

Στην Τρίπολη, η συγκέντρωση έγινε στην πλατεία Πετρινού. Ακολούθησε πορεία και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο για όσους εκτελέστηκαν με απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου την περίοδο 1947-1949 και το μνημείο των 40 εκτελεσμένων την 1/5/1944.

Μαζική και η απεργιακή συγκέντρωση στο Αγρίνιο στην κεντρική πλατεία. Η κεντρική ομιλία έγινε από τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, Μιχάλη Κατσιγιάννη, ενώ ακολούθησε πορεία που κατέληξε στο μνημείο της εργατικής τάξης της πόλης στην είσοδο του Δημοτικού Πάρκου, όπου κατατέθηκαν στεφάνια και κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.

Συγκεντρώσεις έγιναν ακόμα σε Σπάρτη, Ναύπλιο, Πύργο, Αμαλιάδα, Ναύπακτο κ.α.

Με μεγάλη συμμετοχή πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση που οργάνωσαν τα ταξικά σωματεία στη Χαλκίδα. Ξεχωριστή ήταν η συμμετοχή προσφύγων από τη Ριτσώνα, ενώ μεγάλη ήταν και η συμμετοχή από μετανάστες εργάτες από εργοστάσια της περιοχής. Η συγκέντρωση ξεκίνησε με απαγγελία ποιήματος από μαθητή, ο οποίος το έγγραψε το βράδυ του βομβαρδισμού της Συρίας, ακολούθησε μουσικό αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι από ζωντανή ορχήστρα. Η πορεία κατέληξε στο μνημείο της Εθνικής Αντίστασης, όπου πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων. Στο ενδιάμεσο, η πορεία σταμάτησε μπροστά στο δημαρχείο, όπου οι διαδηλωτές κατέβασαν και έκαψαν τη σημαία της ΕΕ.

Μαχητική συγκέντρωση οργανώθηκε και στη Λαμία από το Εργατικό Κέντρο. Στην κεντρική ομιλία, ο Παναγιώτης Πολίτης, αντιπρόεδρος του ΕΚΛ, μαζί με τις συνολικότερες εξελίξεις αναφέρθηκε στη σχεδιαζόμενη ιδιωτικοποίηση της ΛΑΡΚΟ, ενώ κατήγγειλε επίσης την εργοδοσία των βιομηχανιών «Chipita» και «Χαρτοποιία Δαμάστας», που επέβαλαν στους εργαζόμενους να δουλέψουν τη μέρα της Πρωτομαγιάς.

Στην Αμφισσα, η απεργιακή συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Λαού ύστερα από κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας. Συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και στο Αλιβέρι.

Στο μνημείο της ΠΣΟ

Τιμώντας τη μνήμη των νεκρών της εργατικής τάξης, κατέθεσαν στεφάνια στο μνημείο των 200 εκτελεσμένων κομμουνιστών από τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα την Πρωτομαγιά του 1944 και στο μνημείο της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας στο Αλσος της Καισαριανής.

Κατάθεση στεφάνων πραγματοποίησε το ΠΑΜΕ και στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου στην Πατησίων.

Ομιλητές ήταν ο Κ. Σπανός, πρόεδρος του ΕΚΠ, και ο Δ. Αγγελόπουλος, αντιπρόεδρος του ΕΚΠ και πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων.

Στη συγκέντρωση μίλησε ακόμα ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης.

Ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης, ενώ η διοίκηση του ΕΚΠ έκανε κατάθεση στεφάνου σε μνημείο της Εθνικής Αντίστασης.

MotionTeam

Από νωρίς, άρχισαν να παίρνουν τη θέση τους πίσω από τα πανό των σωματείων και των συλλόγων τους στο χώρο της συγκέντρωσης, στο Αγαλμα Βενιζέλου.

Στη συγκέντρωση μίλησε ο Λεωνίδας Στολτίδης, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στην επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου καθώς και στον απροκάλυπτο ρόλο υπονόμευσης του εργατικού κινήματος που έχει αναλάβει ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, την ώρα που κλιμακώνονται η αντιλαϊκή επίθεση και ο κίνδυνος πολεμικής εμπλοκής.

Οπως είπε, «στο ΕΚ Θεσσαλονίκης οι ίδιες πλειοψηφίες παρεμβαίνουν όπου ξυπνά η φλόγα των αγώνων, μην προλάβει και επεκταθεί ταξικά. Με τελευταίο παράδειγμα τους 93 με μπλοκάκι απολυμένους στην ΕΥΑΘ. Τους απομόνωσαν από τους υπόλοιπους εργαζόμενους της ΕΥΑΘ. Τους απομόνωσαν από την προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων να ανοίξουν τη συσπείρωση με άλλους κλάδους που κινητοποιούνται στην περιοχή, όπως οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, αλλά και από τους κοινούς αγώνες με τους εργαζόμενους υπό καθεστώς ομηρίας και στην Αθήνα στην ΕΥΔΑΠ. Τους απομονώνουν μέχρι να απογοητευτούν και να παραιτηθούν.

Ακόμη και χτες ο πρόεδρος του ΕΚΘ στα ΜΜΕ της πόλης έκανε το μνημόσυνο της εργατικής τάξης, είπε "τελειώσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, το κίνημα είναι καταδικασμένο", απέδωσε την απομαζικοποίηση των απεργιακών συγκεντρώσεων στη διάσπαση του κινήματος, η οποία οφείλεται στο ΠΑΜΕ και τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις... Γι' αυτό που κλαίγονται είναι ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους το ΠΑΜΕ γιγαντώνεται μέρα με τη μέρα, αποσπά κόσμο από τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, δυναμώνει τους αγώνες στους κλάδους, ετοιμάζει την αντεπίθεση της εργατικής τάξης».

Χαιρετισμό απηύθυνε ο Γιώργος Ευθυμιάδης, γγ του Σωματείου Εργαζομένων «Coca-Cola» Θεσσαλονίκης και μέλος του ΔΣ της ΠΟΕΕΠ. Μεταφέροντας τον αγωνιστικό χαιρετισμό των απεργών της «Coca-Cola», τόνισε ότι «θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι την τελική δικαίωση, μέχρι την επαναλειτουργία του εργοστασίου».

Στη μαχητική πορεία που ακολούθησε στους δρόμους της πόλης, με ενδιάμεσο σταθμό το αμερικάνικο προξενείο, εργάτες από όλους τους κλάδους και μια σειρά από χώρους δουλειάς, Επιτροπές Αγώνα, αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, φοιτητές και μαθητές, γυναίκες - μέλη των Συλλόγων της ΟΓΕ, με τα πανό και τα συνθήματά τους πρόβαλαν τις διεκδικήσεις τους, έδειξαν καθαρά το δρόμο που πρέπει να τραβήξει ο λαός για να οικοδομήσει ένα μέλλον χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, ανεργία και πολέμους: «Φτώχεια - πόλεμοι - αυταρχισμός, αυτός είναι ο καπιταλισμός», «Εργατιά μπροστά τώρα μια γροθιά, γκρέμισε μνημόνια και αφεντικά».

Η πορεία κατέληξε στο χώρο θυσίας των εργατών το Μάη του '36, όπου πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων από δεκάδες εκπροσώπους σωματείων και φορέων. Στεφάνια κατέθεσαν επίσης το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, το Πανκαπνεργατικό Σωματείο, η ΕΔΥΕΘ, κ.ά.

Τα επόμενα αγωνιστικά ραντεβού δόθηκαν για τις δράσεις των Σωματείων για το Μάη του '36: Στις 5/5, στις 11 π.μ. στον ιστορικό περίπατο των Σωματείων, που θα ξεκινήσει από την πλατεία Ελευθερίας. Στις 9/5, στην πρωινή κατάθεση στεφάνων στο χώρο θυσίας των εργατών το Μάη του '36 στη συμβολή Εγνατίας και Βενιζέλου. Επίσης, στις δράσεις του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος στις 6 και στις 13 Μάη.

Από τις 10 το πρωί ήταν σε εξέλιξη και οι προσυγκεντρώσεις σωματείων και Λαϊκών Επιτροπών που είχαν οριστεί σε κεντρικά σημεία της πόλης, όπως το Εργατικό Κέντρο και ο σταθμός του Ηλεκτρικού. Προσυγκέντρωση έγινε και στη Νίκαια, την οποία κάλεσε η Λαϊκή Επιτροπή της περιοχής.

Οι προσυγκεντρώσεις κατευθύνθηκαν στην πλατεία Καραϊσκάκη, όπου και πραγματοποιήθηκε η απεργιακή συγκέντρωση, με κεντρικό ομιλητή τον Νίκο Ξουράφη, πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Πειραιά και του Σωματείου Εργαζομένων στα εργοστάσια Χημικής Βιομηχανίας και Ελαιουργοσαπωνοποιίας.

Χαιρετισμούς απηύθυναν ο πρόεδρος του Σωματείου ΙΚΑ Πειραιά, Μιχάλης Χατζησταύρου, και ο αναπληρωτής γγ της ΠΟΕΠΠ, Γιάννης Νιβορλής.

Με κυρίαρχα τα συνθήματα «Κόκκινη Πρωτομαγιά, πρωτοπόρα εργατιά», «Εξω το ΝΑΤΟ, να φύγουνε οι βάσεις, καμιά συμμετοχή στις επεμβάσεις», «Ταξικά τα μέτρα, ταξική κι η πάλη, πάμε για ανατροπή και κοινωνία άλλη», ακολούθησε πορεία στους δρόμους γύρω από το κέντρο του Πειραιά, η οποία κατέληξε στο μνημείο των 11 νεκρών της απεργίας της 23ης Αυγούστου 1923. Εκεί διαβάστηκε το χρονικό της απεργίας και έγινε κατάθεση στεφάνων.

Σε όλο τον κόσμο γιορτάστηκε χτες από εκατομμύρια εργαζόμενους η 1η Μάη, μέρα της εργατικής τάξης, που πέρα από τιμή στους νεκρούς για τα δίκαια της τάξης αυτής, η οποία παράγει όλο τον κοινωνικό πλούτο, είναι και μέρα διεκδίκησης, για τις σύγχρονες και διευρυμένες λαϊκές ανάγκες με βάση τις τεράστιες δυνατότητες της σημερινής εποχής, ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Σε αυτόν τον αγώνα πρωτοστατούν οι κομμουνιστές και το ταξικό εργατικό κίνημα που συσπειρώνεται στην Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία, που και φέτος έδωσαν το στίγμα τους ενάντια και στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, με το σύνθημα «Για έναν κόσμο χωρίς καπιταλιστική βαρβαρότητα και ιμπεριαλιστικούς πολέμους». Οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στο εξωτερικό συμμετείχαν με δικά τους μπλοκ σε μια σειρά από χώρες στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις και πορείες. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις εκδηλώσεις σε ορισμένες χώρες.