Τον μεγάλο ζωγράφο, χαράκτη και κομμουνιστή, Γιώργη Βαρλάμο, τίμησαν η ΚΟ Εύβοιας του ΚΚΕ, εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων, συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί, το απόγευμα του Σαββάτου 4 Μάρτη, σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε σε κλίμα θλίψης και οργής για το έγκλημα στα Τέμπη.

Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα του ξενοδοχείου «Kymi Palace», συνάντησε μεγάλη ανταπόκριση, δείγμα του αποτυπώματος που έχει αφήσει ο Γιώργης Βαρλάμος στην περιοχή, αλλά και της ιδιαίτερης και στενής σχέσης που είχε αναπτύξει με τους ανθρώπους της.

Παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής Εύβοιας, η Κωνσταντίνα Κώτσιου, καθηγήτρια του εργαστηρίου Χαρακτικής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και η Λία Μπλιούμη, διδάσκουσα της ΑΣΚΤ, εκπρόσωποι πολιτιστικών συλλόγων, φορέων, ο Κώστας Κέκης, δημοτικός σύμβουλος Κύμης - Αλιβερίου με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και εκ νέου υποψήφιος δήμαρχος, οι δημοτικοί σύμβουλοι Κύμης - Αλιβερίου, Δημήτρης Θωμάς, Αρετή Μπάτσα και Παναγιώτης Αναγνώστου, συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί του Γιώργη Βαρλάμου, που τίμησαν τη μνήμη ενός σπουδαίου εικαστικού και ανθρώπου, που έχει αφήσει βαθιά παρακαταθήκη στην περιοχή της Κύμης.

Στον χώρο της εκδήλωσης εκτέθηκαν έργα του Γιώργη Βαρλάμου από διάφορες περιόδους της καλλιτεχνικής του δημιουργίας, τα οποία φυλάσσονται στο Αρχείο του ΚΚΕ. Επίσης, εκτέθηκε και μία από τις λίγες προσωπογραφίες με λάδι, που φιλοτέχνησε και απεικονίζει συγχωριανό του, την οποία διέθεσε για την εκδήλωση η οικογένεια Σπύρου.

Στην εκδήλωση μίλησαν η Λένα Γεροπαναγιώτη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ, ο Σταμάτης Σπύρου, γραμματέας του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων - Δένδρων Κύμης, ο Νίκος Τρανός, πρύτανης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και η Εύα Μελά, ζωγράφος, χαράκτρια και μέλος του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το αφιέρωμα στον Γιώργη Βαρλάμο ξεκίνησε με τον γνωστό ποιητή και στιχουργό Κώστα Καρτελιά, να απαγγέλλει στίχους από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου: «Σχήμα της απουσίας», ενώ τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή, στη μνήμη των νεκρών της πολύνεκρης σύγκρουσης των τρένων στην κοιλάδα των Τεμπών.

Ακολούθησε προβολή οπτικού υλικού, επιλεγμένου από συνεντεύξεις του Γιώργη Βαρλάμου, το όποιο συγκεντρώθηκε για τις ανάγκες της εκδήλωσης.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με μουσικό αφιέρωμα εμπνευσμένο από το έργο και τη ζωή του Γιώργη Βαρλάμου, με την Ελένη Καρτελιά (φωνή), την Ιρίνα Βαλεντίνοβα (πιάνο) και την Αρετή Κοκκίνου (κιθάρα), να προσφέρουν ξεχωριστές και όμορφες ερμηνείες.

Ανοίγοντας τις παρεμβάσεις, η Λένα Γεροπαναγιώτη καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους, σημειώνοντας αρχικά ότι «δυστυχώς η εκδήλωσή μας σήμερα γίνεται στη σκιά της ανείπωτης τραγωδίας στα Τέμπη. Δεν μας κατακλύζει μόνο απέραντη θλίψη αλλά αγανάκτηση και οργή. Κι αυτό γιατί δεν πρόκειται για μια "κακή στιγμή" αλλά για προδιαγεγραμμένο έγκλημα με αιτίες και ενόχους».

Τόνισε ότι για το έγκλημα αυτό «ένοχος είναι η διαχρονική πολιτική της λεγόμενης "απελευθέρωσης" των σιδηροδρόμων, της κρατικής υποχρηματοδότησης, της κατάτμησης του σιδηροδρομικού έργου σε πολλά κομμάτια και της ιδιωτικοποίησης της πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ», επισημαίνοντας ότι τις ευθύνες έχουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που υπηρετούν την πολιτική που θεωρεί κόστος τις ζωές και την προστασία του λαού μπροστά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Επισήμανε τις καταγγελίες από το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ και τα συνδικάτα για τις τραγικές ελλείψεις, σημειώνοντας ότι «όμως όλα αυτά τα διαρκή "καμπανάκια κινδύνου" δεν ήταν τόσο δυνατά όσο οι εγκληματικές σειρήνες της εξοικονόμησης πόρων, του "κόστους - οφέλους", της εμπορευματοποίησης των συγκοινωνιών - μεταφορών. Γι΄ αυτό και αγνοήθηκαν από το κράτος και την εταιρεία», ενώ τόνισε ότι «τώρα είναι η ώρα το "όχι πια", η οργή, η αγανάκτηση, που έχει ξεχειλίσει, να εκφραστεί και με πολιτικές επιλογές και με οργανωμένο αγώνα και πάλη, διεκδικώντας τα αυτονόητα, δηλαδή, την ανάπτυξη και την προστασία της ζωής και της ευημερίας του ελληνικού λαού και όχι τα κέρδη των λίγων εταιρειών».

Αναφερόμενη στον Γιώργη Βαρλάμο, η Λένα Γεροπαναγιώτη σημείωσε αρχικά: «Το Κόμμα μας με αρκετές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες έχει τιμήσει τον κομμουνιστή ζωγράφο - χαράκτη Γιώργη Βαρλάμο. Οπως με την έκθεση που διοργάνωσε η ΚΕ με τίτλο "Τ' αγριολούλουδα του Βαρλάμου" στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στην Αθήνα, το φετινό ημερολόγιο του Κόμματος που είναι διαθέσιμο και σήμερα εδώ και είναι αφιερωμένο στον Γιώργη Βαρλάμο και φυσικά το εργαστήρι του Γιώργη Βαρλάμου που κληροδότησε στο Κόμμα και θα ανοίξει φέτος στον λαό, σύμφωνα με την επιθυμία του.

Η σημερινή εκδήλωση έχει ωστόσο για την Κομματική Οργάνωση Εύβοιας του ΚΚΕ ιδιαίτερη σημασία. Κι αυτό γιατί γίνεται στον τόπο καταγωγής του. Εδώ που, όπως ακούσαμε στο video, ήταν το καταφύγιο που επηρέασε τον χαρακτήρα του. Εδώ που ήταν το ησυχαστήριό του και όπως λέει η ηρεμία ήταν βασική για αυτόν. Εδώ που άνθισαν τα αγριολούλουδα του Γιώργη Βαρλάμου, και οι ντόπιοι αναγνωρίζουν και ονοματίζουν κάθε λουλούδι στους πίνακές του. Εδώ, στον τόπο που άφησε το αποτύπωμά του σαν ένας άνθρωπος λαϊκός, που μιλούσε, ζωγράφιζε, χάρασσε, δραστηριοποιούνταν και ζούσε απλά και ταυτόχρονα με ιδιαίτερη καλαισθησία.

Γι' αυτό και η πρωτοβουλία να οργανώσουμε αυτήν την εκδήλωση "αγκαλιάστηκε" με ενθουσιασμό όχι μόνο από τα μέλη και τους φίλους του Κόμματος, αλλά και από ανθρώπους που τον γνώρισαν και από ανθρώπους που θεωρούν σημαντικό να προβληθεί ένας τόσο σπουδαίος εικαστικός στον τόπο καταγωγής του και να γίνει γνωστό το έργο του στις νεότερες γενιές. Η πρώτη αντίδραση όλων ήταν κοινή, ότι δηλαδή είναι μια εκδήλωση που οφείλαμε να οργανώσουμε, έπρεπε να γίνει ίσως καιρό τώρα. Γι' αυτό και στηρίχτηκε τόσο απλόχερα. Θέλουμε ιδιαίτερα να ευχαριστήσουμε το ξενοδοχείο "Kymi palace" που μας παραχώρησε τις εγκαταστάσεις του, τους μουσικούς Ελένη Καρτελιά, Ιρίνα Βαλεντίνοβα και Αρετή Κοκκίνου και τους ομιλητές: τον πρύτανη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών κ. Τρανό και τον Σταμάτη Σπύρου, που αμέσως ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας, τον Θύμιο Βαρλάμο που μας άνοιξε το σπίτι του Γιώργη και μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή του στο χωριό. Και όλους τους συντρόφους και φίλους που συνέβαλαν να πραγματοποιηθεί αυτή η εκδήλωση, ειδικά τον Κώστα Καρτελιά που μαζί συζητήσαμε την αρχική ιδέα και ακαριαία ανέλαβε με μεράκι μεγάλο μέρος της διοργάνωσης».

Κλείνοντας, η Λένα Γεροπαναγιώτη στάθηκε στη διαθήκη του Γιώργη Βαρλάμου, με την οποία εμπιστεύτηκε στο ΚΚΕ όλο το έργο και το εργαστήριό του, σημειώνοντας ότι ήταν «η τελευταία μεγάλη πράξη της ζωής του» και τονίζοντας: «Με τη σημερινή μας εκδήλωση τιμάμε τον κομμουνιστή ζωγράφο χαράκτη Γιώργη Βαρλάμο στον αγαπημένο του τόπο και συνεχίζουμε με την υπόσχεση να έχει το αύριο λαμπερό χρώμα, όπως το κόκκινο στις παπαρούνες του».

Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Σταμάτης Σπύρου, ο οποίος εξέφρασε τη θλίψη όλων για το δυστύχημα στα Τέμπη αλλά και τον τραγικό σεισμό στην Τουρκία και ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ευχαριστώ εκ μέρους του ΔΣ του Συλλόγου μας και με αυτήν την ιδιότητα ευχαριστώ και εκ μέρους των συγχωριανών μας τους διοργανωτές για την πρωτοβουλία αυτής της εξαιρετικής εκδήλωσης και για την πρόσκληση να συμμετάσχουμε. Πιστεύουμε πως το έργο του Γιώργη Βαρλάμου βρίσκεται σε φερέγγυα και ικανά χέρια, που θα το αναδείξουν όπως του αξίζει».

Εκανε ιδιαίτερη αναφορά στη συμβολή που είχε ο Γιώργης Βαρλάμος στη δράση των πολιτιστικών συλλόγων στην περιοχή της Κύμης, στα προσωπικά του ενθυμήματα, αναφέρθηκε σε στοιχεία που αφορούν το έργο του, αλλά και στο αποτύπωμα που άφησε με την παρουσία του.

«Χωρίς να είμαι ικανός να εκφέρω συγκροτημένη άποψη για το έργο του Γιώργη Βαρλάμου και το χωριό μας, μπορώ να σημειώσω την αίσθησή μου ως απλού πολίτη και συγχωριανού του. Ο επηρεασμός του από τη φύση του χωριού και της περιοχής μας είναι έντονος και εξαιρετικά ακριβής από κάθε πλευρά. Τα χρώματά του σε καθηλώνουν και εκπέμπουν εσωτερικά αισιόδοξη αγωνιστικότητα. Μέσα από το έργο του προβάλλει πολύ συχνά, και μεις οι εξ Ανδρονιάνων το νιώθουμε έντονα, το χωριό μας και το φυσικό ή όχι περιβάλλον του, που τον ενέπνευσαν όπως και ο ίδιος άλλωστε έχει κατ' επανάληψη δηλώσει. Από τη συνάντησή μας 2-8-2012 (υπάρχει σε ένα βίντεο από τα 4 συνολικής διάρκειας 20 λεπτών) καταγράφω τα λόγια του. "Το χωριό για μένα ήτανε πάντα το καταφύγιό μου. Οταν ήθελα να ηρεμήσω πήγαινα στο σπίτι στο χωριό. Ησυχαστήριο. Αυτό αναμφισβήτητα έχει επηρεάσει τον χαρακτήρα μου. Οταν λέω ότι το είχα σαν καταφύγιο σημαίνει ότι ήταν κάτι που με ηρεμούσε, ήταν βασικό για εμένα η ηρεμία"», σημείωσε ο Σταμάτης Σπύρου και πρόσθεσε.

«Ο Γιώργης Βαρλάμος ήταν πρώτος πρόεδρος στο ΔΣ του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων Δένδρων στην ίδρυσή του το 1977. Χρόνια μεγάλων αλλαγών με τις ελπίδες, την αισιοδοξία αλλά και τον προβληματισμό έντονα διάσπαρτα και ασχημάτιστα. Κοινά αποδεκτός, με την αριστερή στο ΚΚΕ τοποθέτησή του, να μη γίνεται εμπόδιο για την ομόφωνη επιλογή και αποδοχή του ως προέδρου του ΔΣ του Συλλόγου μας. Στάθηκε καθόλα άξιος, με άξιους προφανώς συνεργάτες. Δημιουργός του υπέροχου και χαρακτηριστικού σήματος του Συλλόγου μας που είναι βέβαια φυσικό να μην το αποχωριζόμαστε. Οι ρίζες που έβαλε με ιδιαίτερη αγάπη, ζεστασιά και τρυφεράδα, από οργανωτικής αλλά και κυρίως από ηθικής και αισθητικής πλευράς είναι δυνατές και φερέγγυες με μακρόχρονο βεληνεκές για την ύπαρξη και την προοπτική του αποδεδειγμένα παραγωγικά ανήσυχου Συλλόγου μας».

Από εικαστικής αλλά και φιλοσοφικής πλευράς προσέγγισε το έργο, τη ζωή και τη δράση του Γιώργη Βαρλάμου ο Νίκος Τρανός, χαρακτηρίζοντας σημαντική την παρουσία τόσου κόσμου σε μία εκδήλωση για έναν καλλιτέχνη και ευχαριστώντας για την πρόσκληση που του έγινε να συμμετάσχει.

«Είναι πολύ σημαντικό που έχει μαζευτεί τόσος κόσμος για έναν καλλιτέχνη. Ξέρετε η Τέχνη στην κυριολεξία υπονοεί και υπονομεύει. Η Τέχνη είναι πολυεργαλείο που έχουμε για να αντιληφθούμε, για να κατανοήσουμε τον κόσμο», σημείωσε ξεκινώντας την παρέμβασή του ο Νίκος Τρανός, ενώ αναφερόμενος στο έργο του Γιώργη Βαρλάμου, επισήμανε μεταξύ άλλων: «Παρατηρώντας τα έργα του και προσπαθώντας να κατανοήσω τις αφηγηματικές στρατηγικές που χρησιμοποιούσε παρασυρόμουν σε μία καταβύθιση στις μικροκοσμικές περιγραφικές λεπτομέρειες, στην έκρηξη των χρωμάτων. Σε παρασύρει να χωθείς, να λερωθείς, να μυρίσεις, να πασαλειφτείς από χρώματα και αρώματα, να γίνεις ένα με τη φύση...».

Στη ζωή, στο έργο και την αγωνιστική στάση του Γιώργη Βαρλάμου αναφέρθηκε στην ομιλία της η Εύα Μελά.

«Τιμούμε τον ζωγράφο και χαράκτη, τον σύντροφό μας Γιώργη Βαρλάμο. Στις 13 Σεπτεμβρίου 2023 κλείνουν δέκα χρόνια από τον θάνατο του κομμουνιστή και κορυφαίου ζωγράφου - χαράκτη που άφησε δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Γιώργης Βαρλάμος γεννήθηκε το 1922 στην Πάρο. Πέρασε όμως τα παιδικά του χρόνια στην Τήνο, απ' όπου καταγόταν η μητέρα του Μαργαρίτα. Στον Πύργο της Τήνου, πατρίδα των μεγάλων, του Λύτρα, του Χαλεπά και πολλών άλλων, τα πρώτα μαθήματα του τα ΄δωσε ένας ντόπιος γλύπτης, παίζοντας με το ματρακά και το καλέμι...

Οι γονείς του Γιώργη επιθυμούσαν να γίνει αρχιτέκτονας, αλλά αυτός έδωσε εξετάσεις και πέτυχε να μπει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 1941-42. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ ζωγραφική με δασκάλους τους Ουμβέρτο Αργυρό και Κωνσταντίνο Παρθένη και χαρακτική. Αποφοίτησε το 1947».

Στάθηκε στις επιρροές που δέχτηκε από τους δασκάλους του, τόσο πάνω στην Τέχνη, όσο και πάνω στη ζωή και στους αγώνες. Αναφέρθηκε στη δράση του μέσα από την ΕΠΟΝ και την ΕΑΜική Αντίσταση στην περίοδο της Κατοχής, στη στάση απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών, στους καθημερινούς του αγώνες, στη διεθνή αναγνώριση και καταξίωσή του, αλλά και στη στράτευσή του με το ΚΚΕ, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Τα χρόνια της Κατοχής ο Γιώργης Βαρλάμος, φοιτητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, οργανώθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και ανέπτυξε αντιστασιακή δράση.

Ο Γιώργης σε συνέντευξη που έδωσε στο ΕΕΤΕ, μιλώντας για τα χρόνια εκείνα, την επαφή του με το εργαστήρι χαρακτικής της ΑΣΚΤ και την Αντίσταση μας είπε: "Γεννήθηκα 20 χρόνων".

Η περίοδος αυτή ήταν πολύ σημαντική για το σμίλεμα της προσωπικότητάς του... Συχνά αναπολούσε τα χρόνια του πολέμου και της ΕΠΟΝ, για τη συντροφικότητα και τον ενθουσιασμό της συλλογικής αντίστασης, για τις συντροφικές σχέσεις των νέων που αγωνίζονταν, και για τον ρόλο των σπουδαστών της Σχολής Καλών Τεχνών στην ΕΑΜική Αντίσταση κατά των ναζί: "Ο πόλεμος σε έκανε άνθρωπο".

Τα χρόνια εκείνα ήταν σημαντικά για την εξέλιξη της Ελληνικής Χαρακτικής. Mια από τις πιο πλούσιες σελίδες στην Ιστορία της Ελληνικής Χαρακτικής γράφτηκε στα χρόνια του ένοπλου λαϊκού αγώνα έως το 1949 και στα μετεμφυλιακά χρόνια της φυλακής και της εξορίας...

Η χάραξη της μήτρας σε οποιοδήποτε πρόσφορο υλικό και η εκτύπωση σε οποιοδήποτε χαρτί ήταν το πιο περιφρουρημένο και το πιο πρόσφορο μέσο στη διάδοση των αντιφασιστικών ιδεών.

Ο Γιώργης στην Κατοχή τυπώνει προκηρύξεις. Οι χαράκτες τυπώνουν προκηρύξεις, συνθήματα. Οργανώνονται τα παράνομα τυπογραφεία. Σύμφωνα με μαρτυρίες οι χαράκτες δούλευαν κρυμμένοι. Το βράδυ η καθοδήγηση έδινε στους χαράκτες το σύνθημα και το πρωί οι μήτρες και τα αντίτυπα ήταν έτοιμα... Ετσι κυκλοφορούν πλατιά, σε χιλιάδες, τρικ και προκηρύξεις, χαρακτικά από επώνυμους και ανώνυμους χαράκτες.

Δημιουργείται σε αυτήν την περίοδο το Καλλιτεχνικό Συνεργείο της ΕΠΟΝ, που συνεισέφερε στον τομέα της προπαγάνδας και της διαφώτισης. Σταθμό και κινητήρια δύναμη αποτελεί η ίδρυση του ΕΑΜ καλλιτεχνών.

Η Εθνική Αντίσταση, η δημιουργία του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του πολιτικού ρόλου της Τέχνης.

Για πρώτη φορά, η χαρακτική απέκτησε τόσο έντονα κοινωνική λειτουργία. Παρούσα στην Κατοχή, στον Δεκέμβρη του '44 και μετά, στον Εμφύλιο.

Η ΕΑΜική Αντίσταση μετέτρεψε το κοπίδι των χαρακτών σε όπλο και εμφύσησε στους καλλιτέχνες τα ιδανικά του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Μαζί με τον Βαρλάμο στρατεύθηκε στην Αντίσταση και μια πληθώρα μετέπειτα ονομαστών εικαστικών, όπως οι Τάσσος, Σεμερτζίδης, Στεφανίδης, Μακρής, Κατράκη, Βασιλείου, Μαγγιώρου, Κορογιαννάκης, Δαγκλής, Σικελιώτης, Γραμματόπουλος και άλλοι πολλοί. Τον Βαρλάμο οργάνωσε στην ΕΠΟΝ ο Γιάννης Στεφανίδης που έμειναν αγαπημένοι φίλοι και σύντροφοι έως το τέλος της ζωής τους.

Ο Κεφαλληνός ανέλαβε το Εργαστήριο Χαρακτικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1931. Στο Εργαστήριό του, το οποίο ήταν μία όαση δημιουργική και δημοκρατική σε δύσκολους καιρούς, φοίτησαν μεγάλοι κατοπινοί Ελληνες χαράκτες, όπως η Βάσω Κατράκη, ο Κώστας Γραμματόπουλος, ο Τάσσος (Αλεβίζος), ο Γιάννης Μόραλης, ο Γιώργος Βαρλάμος, ο Τηλέμαχος Κάνθος και άλλοι πολλοί.

Ο Κεφαλληνός ήταν πάντα για τον Βαρλάμο ο λατρευτός δάσκαλος, ο καθοδηγητής, το πρότυπο, συνολικά ως προσωπικότητα: Από τον Κεφαλληνό μυήθηκε και στα ιδανικά του αγώνα.

Με την κήρυξη του πολέμου του 1940, ο Κεφαλληνός έθεσε το Εργαστήριό του και τους μαθητές του στην υπηρεσία της μαχόμενης Ελλάδας, εκδίδοντας αφίσες με πατριωτικό/προπαγανδιστικό περιεχόμενο που του παράγγειλε αρχικά το ελληνικό κράτος. Ο Γιάννης Κεφαλληνός μαρξιστής ο ίδιος (εκείνος μύησε τον Βάρναλη στον μαρξισμό) προσέφερε πολλά για την προπαγάνδιση του ΕΑΜικού αγώνα (στο εργαστήρι του στη Σχολή και με την καθοδήγησή του σχεδιάστηκαν από ΕΑΜίτες μαθητές του χαρακτικά για αφίσες, αφισέτες και εκδόσεις του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ).

Το 1943 συνελήφθη και φυλακίστηκε, επειδή τρεις ξυλογραφίες του με θέμα την πείνα, τις οποίες παρουσίασε στην Γ' Καλλιτεχνική Επαγγελματική Εκθεση, ενόχλησαν τις ιταλικές αρχές κατοχής.

Ο Βαρλάμος έδεσε τη ζωή του με το ΚΚΕ έως το τέλος. Δεν έπαψε ποτέ να αγωνίζεται. Πάντα αυστηρός και πιστός στις αρχές του τις οποίες ουδέποτε και για κανέναν λόγο δεν διαπραγματεύτηκε, αποτελούσε στήριγμα και παράδειγμα για τους συναδέλφους και τους συντρόφους του».

Η Εύα Μελά, μαθήτρια η ίδια του Γιώργη Βαρλάμου, έδωσε την προσωπική της κατάθεση για τον Γ. Βαρλάμο, σημειώνοντας: «Για εκείνον η Τέχνη ήταν εργασία και μάλιστα σκληρή και ολοήμερη. Σηκωνόταν στις 4 το πρωί που ήταν ησυχία και εργαζόταν ακατάπαυστα έως το μεσημέρι νωρίς. Μετά έκανε μια μικρή βόλτα στη γειτονιά για να προμηθευτεί τον "Ριζοσπάστη" και τα ψώνια για τις ανάγκες της ημέρας και αφού ξεκουραζόταν λίγο, συνέχιζε να εργάζεται στο εργαστήρι του έως αργά το απόγευμα... Πάντα το βραδάκι συναντιόταν με φίλους. Είτε στο εργαστήρι του, είτε πήγαινε στις εκθέσεις για κουβέντα με φίλους έως τα μεσάνυχτα... Η ζωή του ήταν οργανωμένη, προγραμματισμένη και πλήρης. Γεμάτη δημιουργία και συναισθήματα».