Πάνε δεκαετίες που τα τρενάκια τα θεωρώ το πιο τρυφερό παιχνίδι για παιδιά, κι ας μην είναι τόσο διαδεδομένο όσο η μπάλα, το τόπι, όπου Γης. Και γι' αυτό ευθύνεται μια λαϊκή, ζεστή, ασχημόμορφη σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, η Γεωργία Βασιλειάδου. Την ήξερα καλά τόσο ώστε να ξέρω και το μυστικό της απωθημένο. Μεγαλωμένη στη φτώχεια και τις στερήσεις ως παιδί, ζήλευε πάντα τα παιχνίδια τρενάκια. Μόλις έβγαλε λεφτά απ' τη δουλειά της, μεγάλη πια, έκανε μυστικά το όνειρό της πραγματικότητα. Είχε νοικιάσει ή αγοράσει, δεν θυμάμαι, ένα μικρό διαμέρισμα και το γέμισε λόφους, γέφυρες, σταθμούς και πάμπολλες ράγες με φανταχτερά παιχνίδια τρένα κάθε λογής. Ισα που χωρούσε να κάθεται στη μέση και να παίζει. Πατούσε κουμπιά και τα χάζευε, κι όπως έλεγε γλίτωνε και τα χάπια και τον ψυχίατρο. Τη σκέφτομαι αυτές τις μέρες. Θα είχε συντριβεί ως και το παιδί μέσα της.

Κανένας από τους, πλην των οικείων των θυμάτων, προσωρινώς πενθούντες των ημερών όμως, δεν έχει, δεν πρέπει να έχει το δικαίωμα να δει το μοναδικό σταθερής τροχιάς μαζικό μέσο μεταφοράς που είναι το τρένο, ο συρμός, υπέργειο ή υπόγειο, σαν παιχνίδι. Και δη και κακό και πολιτικό παιχνίδι. Αν η λύπη, η φρίκη, η οργή και η ενοχή, που έβγαλε τον κόσμο στους δρόμους για να εκφρασθεί, μείνει εκεί, τότε αργά ή γρήγορα και το επόμενο τρένο θα μπει σε λάθος ράγες και σε πορεία μαζικά καταστροφική.

Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Θα ακολουθήσει συναυλία με τον Γιώργο Νταλάρα, την Βιολέτα Ικαρη και την Ασπασία Στρατηγού.

-- Το Σάββατο 11 Μάρτη, στις 12 μ. θα παρευρεθεί στην εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους 22 κομμουνιστές και αντιστασιακούς ήρωες του Μπλόκου της Καλογρέζας και θα καταθέσει στεφάνι στο μνημείο των εκτελεσθέντων (λεωφ. Αντιστάσεως & Ομορφοκκλησιάς).

-- Την Τετάρτη 15 Μάρτη, στις 19.30, θα μιλήσει σε πολιτική συγκέντρωση που διοργανώνει η ΤΟ Σερρών του ΚΚΕ, στον κινηματογράφο «Cine Kronio».

-- Την Πέμπτη 16 Μάρτη, στις 19.30, θα μιλήσει στη συγκέντρωση που διοργανώνει η ΕΠ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης στο Μέγαρο Μουσικής Κομοτηνής.

-- Τη Δευτέρα 20 Μάρτη θα μιλήσει στην εξ αναβολής εκδήλωση της ΤΟ Πανεπιστημίων - Ερευνας Αττικής του ΚΚΕ με θέμα «Με το ΚΚΕ για το πραγματικά νέο και καινοτόμο στην Επιστήμη και την Ερευνα», στις 7.30 μ.μ., στο αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (Βασ. Κωνσταντίνου 48, Αθήνα).

RIZOSPASTIS

Τη σύσκεψη άνοιξε ο Παναγιώτης Πολίτης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων ΛΑΡΚΟ Λάρυμνας και υποψήφιος βουλευτής Φθιώτιδας του ΚΚΕ. Χαιρετισμό απηύθυνε ο Παύλος Ορκόπουλος, ηθοποιός και υποψήφιος βουλευτής Νοτίου Τομέα Αθηνών (αναλυτικότερο ρεπορτάζ σε επόμενο φύλλο).

Παρευρέθηκαν ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Φθιώτιδας, η Ανδριάνα Μπαφούτσου, Γραμματέας της ΤΕ Φθιώτιδας του ΚΚΕ και υποψήφια βουλευτής, ο Θωμάς Καρατράντος, δημοτικός σύμβουλος Λοκρών με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», εκπρόσωποι συλλόγων και φορέων, εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ.

Ο Δ. Κουτσούμπας αναφέρθηκε στο έγκλημα στα Τέμπη και στις «τεράστιες, πρωτοφανείς για τα τελευταία χρόνια κινητοποιήσεις, που συνεχίζονται», αγώνες που «είναι η μόνη εγγύηση για να μην ξεχαστεί το έγκλημα, για να αναδειχθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι», τονίζοντας: «Σε ό,τι μας αφορά, θα κάνουμε τα πάντα ώστε η οργή και η αγανάκτηση να γίνουν ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στον πραγματικό υπαίτιο. Γιατί δεν φταίει η κακιά η ώρα, ούτε η κακιά η χώρα, φταίνε το καπιταλιστικό κέρδος και όσοι κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα».

Σχολιάζοντας όσους έχουν ανησυχήσει από αυτές τις κινητοποιήσεις για να μην εκφραστεί η οργή «αντισυστημικά», υπογράμμισε ότι «αυτό που φοβούνται είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να γίνει!». Δηλαδή να συνεχιστεί ο οργανωμένος αγώνας «που "θα τους πάρει και θα τους σηκώσει", και αυτούς και τις κυβερνήσεις τους και το κράτος τους, συνολικά το σάπιο και διεφθαρμένο σύστημά τους. Αυτό πρέπει να κατασταλάζει στη σκέψη αλλά και στη δράση του καθενός και της καθεμιάς».

«Τα ίδια με τους σιδηρόδρομους έλεγαν και για τη ΛΑΡΚΟ», συνέχισε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σε άλλο σημείο και θύμισε ότι «τόσα χρόνια οι κυβερνώντες και τα παπαγαλάκια τους, για να προχωρήσει η πολιτική της "απελευθέρωσης" και της ιδιωτικοποίησης στους σιδηροδρόμους», μιλούσαν για τον «ζημιογόνο σιδηρόδρομο» και τους «κρατικοδίαιτους» εργαζόμενους. «Μήπως σας θυμίζει κάτι όλο αυτό; Γιατί περίπου τα ίδια έλεγαν και λένε για τη ΛΑΡΚΟ: Οτι "η ΛΑΡΚΟ είναι ζημιογόνα, ένα βαρέλι δίχως πάτο", ότι "οι εργαζόμενοι είναι κακομαθημένοι και καλοπληρωμένοι, κάθονται και πληρώνονται" (...) ότι "οι επενδυτές θα εκσυγχρονίσουν τις απαρχαιωμένες εγκαταστάσεις, θα τη λειτουργήσουν με ασφάλεια (...) θα έρθει ανάπτυξη με θέσεις εργασίας".

Παρακάτω: Τι λένε τώρα, που με την πολιτική τους φτάσαμε να μετράμε αθώα θύματα, νέα παιδιά; Οτι "φταίει ο σταθμάρχης, είναι ανθρώπινο λάθος", ότι "θα αποδοθούν ευθύνες και θα είμαστε δίπλα στις οικογένειες των θυμάτων", ότι "θα κάνουμε ριζικές αλλαγές για να μην υπάρξουν άλλοι".

Μήπως κι αυτά σάς θυμίζουν κάτι; Σίγουρα. Γιατί τα ίδια λένε τόσα χρόνια και για τα εγκλήματα στη ΛΑΡΚΟ, στον Λάτζη, που προχθές η καμινάδα του ξανάβγαζε μαύρο καπνό, ρυπαίνοντας τον αέρα, σε όλους τους τόπους δουλειάς (...).

Μάλιστα, στέκονται τόσο "δίπλα" στις οικογένειες των θυμάτων που για τη ΛΑΡΚΟ ψήφισαν να τους δώσουν μέχρι 100.000 ευρώ, λιγότερα δηλαδή και απ' αυτά που παίρνει ένας διορισμένος (από τους ίδιους) "τεχνοκράτης" μόνο μέσα σε έναν χρόνο! Τόσο κοστολογούν την ανθρώπινη ζωή.

Και στους σιδηρόδρομους και στη ΛΑΡΚΟ, στις καταγγελίες των εργαζομένων απαντούσαν με τον ίδιο τρόπο: Στους σιδηροδρομικούς απαντούσαν ότι "δυσφημίζουν την εταιρεία" και στις καταγγελίες των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ έλεγαν "μη μιλάτε για τα προβλήματά σας, θα κλείσει η εταιρεία".

Στη ΛΑΡΚΟ και σε όλα τα εγκλήματα που γίνονται στους χώρους δουλειάς, τους είναι εύκολο να αποδώσουν την ευθύνη στο θύμα, αφού είναι ένας και δεν μπορεί πια να μιλήσει. Και όταν δεν τα καταφέρνουν, μετακινούν την ευθύνη μία βαθμίδα παραπέρα: Στον συνάδελφο, στον "σταθμάρχη" της ΛΑΡΚΟ, στον επικεφαλής του πόστου εργασίας σε οποιαδήποτε εργασία και υπηρεσία. Ομως η φωνή των νεκρών ακούγεται μέσα από τη δική σας φωνή.

Και το ΚΚΕ αταλάντευτα είναι εδώ, δίπλα σας. Για να δυναμώσει αυτήν τη φωνή, να τη μεταφέρει σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό», κατέληξε ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος.

Την Κυριακή 19 Μάρτη, στις 11 π.μ., η ΤΟ Χρηματοπιστωτικού - Λογιστικών Υπηρεσιών και η ΤΟ Τηλεπικοινωνιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ διοργανώνουν εκδήλωση με θέμα: «Ψηφιακός μετασχηματισμός για τη ζωή και τις ανάγκες των πολλών ή για τα κέρδη των λίγων. Μύθοι και πραγματικότητα», στην Τεχνόπολη στο Γκάζι, στο αμφιθέατρο «Μιλτιάδης Εβερτ» (Δ2). Θα μιλήσει ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας.

• Την Κυριακή 12/3, στις 6.30 μ.μ., η ΚΟ Κύπρου του ΚΚΕ διοργανώνει συγκέντρωση στη Λευκωσία, στη Δημοσιογραφική Εστία. Θα μιλήσει η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ. Χαιρετισμό θα απευθύνει ο Κώστας Γουλιάμος, υποψήφιος βουλευτής στον Βόρειο Τομέα Αττικής με το ΚΚΕ, πρώην πρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.
• Συγκεντρώσεις στη Σουηδία και τη Νορβηγία διοργανώνει η ΤΕ Σκανδιναβίας του ΚΚΕ, με ομιλήτρια την Αννα Γρηγοριάδου, υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ: Το Σάββατο 11/3 στις 4 μ.μ. στη Στοκχόλμη, στην Ελληνική Πολιτιστική Στέγη (Indugatan 4A, 3ος όροφος). Την Κυριακή 12/3 στη 1.30 μ.μ. στο Οσλο στο Uhοrt Cafe (Forgata 11).

-- Προέρχεστε από μια οικογένεια με αγωνιστικές παραδόσεις. Τι μνήμες έχετε και πώς καθόρισαν αυτές την επιλογή σας να συμπορεύεστε με το ΚΚΕ;

-- Η ζωή μου συνδέεται αναπόσπαστα με τη ζωή των προγόνων μου, την ιστορία τους, τους αγώνες τους. Διδάχθηκα, έμαθα από αυτούς είτε από τους επαίνους τους είτε από τις επικρίσεις τους.

Η σπουδαία, αγωνιστική μορφή της οικογένειας ήταν η μητέρα μου, Ερασμία Λιλιακίδη - Νικολαΐδου, που από μικρό κορίτσι καθοδηγούσε τις τύχες των συναγωνιστών της. Οι κομμουνιστικές της αρετές ήταν πάντα πατριωτικές. Η ιστορία της είναι διδακτική. Εδωσε ζωή στα όνειρά μου. Με βοήθησε να σπουδάσω αυτό που αγαπούσα.

Ξεχωριστή, όμως, προσωπικότητα ήταν και ο πατέρας της, Πέτρος Λιλιακίδης, από τους πρώτους εξόριστους στη Γυάρο, με αγώνες, θυσίες και πίστη στο κομμουνιστικό ιδεώδες. Η διαπαιδαγώγηση της μητέρας μου ήταν πάντα μέσα στο πνεύμα του πολιτισμού, του σεβασμού στον άνθρωπο και της μελέτης πολλών βιβλίων.

Για πρώτη φορά θα περιγράψω μία ανάμνηση απ' τις αφηγήσεις της εποχής, που ήταν στην ΕΠΟΝ της Εθνικής Αντίστασης:

Οταν ήταν 12 χρόνων, ο πατέρας της της εμπιστεύτηκε ένα βιβλίο, όπου βρίσκονταν κρυμμένες προκηρύξεις του Κόμματος, για να το μεταφέρει από τον δήμο Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης στην Αριστοτέλους. Εκεί βρισκόταν ένα βιβλιοπωλείο. Στον ιδιοκτήτη του, που είχε μια αναπηρία στο πόδι, θα παρέδιδε το υλικό.

Πήρε το τραμ, από τον ηλεκτρικό σταθμό και στη δεύτερη - τρίτη στάση, το όχημα σταμάτησε απότομα. Πέφτει η μητέρα μου μπροστά στα καθίσματα μαζί με το βιβλίο και όλες οι προκηρύξεις σκορπίζονται στο πάτωμα. Ενας αστυφύλακας που ήταν δίπλα έσκυψε, μάζεψε τις προκηρύξεις και απευθυνόμενος στη μητέρα μου, είπε: «Να προσέχεις. Εχω κόρη στην ηλικία σου». Της παρέδωσε το βιβλίο με το περιεχόμενό του. Κατατρομαγμένη η μητέρα μου τον ευχαρίστησε.

Παρέδωσε το βιβλίο στον βιβλιοπώλη. Οταν επέστρεψε αφηγήθηκε το περιστατικό στον πατέρα της. Για μερικές μέρες, δεν της ανέθεσαν κάποιο άλλο καθήκον, διότι φοβήθηκαν μήπως την παρακολουθούσαν. Ομως, διαπίστωσαν ότι δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο και ότι ο αστυφύλακας αποσιώπησε το περιστατικό. Οίκτος; Συμπόνια; Πραγματική αγάπη για την πατρίδα;

Πέρασαν πολλά χρόνια κι έτυχε η μητέρα μου να ψάχνει βιβλία του Μενέλαου Λουντέμη για να τα φέρει δώρα σε μένα και στα αδέλφια μου και τα βρήκε στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο. Συνάντησε έναν ηλικιωμένο άνδρα.

Λίγο πριν φύγει, τον είδε να κουτσαίνει και θυμήθηκε την αναπηρία του. Τον ρώτησε: «Μήπως θυμάσαι στα χρόνια της Αντίστασης, ένα μικρό κοριτσάκι, την Ανθούλα (αυτό το ψευδώνυμο είχε από το Κόμμα) που σου έφερνε βιβλία με προκηρύξεις;». Κατασυγκινημένος την αγκάλιασε και θυμήθηκαν τους κινδύνους και τα καρδιοχτύπια εκείνης της εποχής.

Αυτό και άλλα περιστατικά, όταν τ' ακούγαμε στην οικογένεια, μας συγκινούσαν. Την αποκαλούσαμε «μικρή ηρωίδα», γιατί οι πράξεις της είχαν αντίκτυπο στη μοίρα των άλλων ανθρώπων.

Αυτές οι μνήμες είναι η παρακαταθήκη μου, αγωνιστική και πνευματική. Με ώθησαν να συμπορευτώ κι εγώ με το ΚΚΕ. Η απόφαση να πολιτευθώ οφείλεται στο ότι γαλουχήθηκα από ανθρώπους που ένιωθαν έντονα την κοινωνική ευθύνη και την προσφορά και μεγάλωσα επιδιώκοντας να φτάσω αυτό το πρότυπο.

-- Οι άνθρωποι του Πολιτισμού δίνουν έναν δίκαιο αγώνα. Τι θα τους λέγατε να σκεφτούν μπροστά στην κάλπη;

-- Παρακολουθούμε με αποτροπιασμό, ο πολιτισμός να δέχεται έναν διωγμό στη χώρα που γεννήθηκε. Οσοι πολεμούν τους καλλιτέχνες έχουν χάσει την ψυχή τους. Είναι απαίδευτοι, ανολοκλήρωτοι άνθρωποι. Η τέχνη είναι η ζωή. Αν μία κυβέρνηση δεν είναι ικανή να καταλάβει τη σοβαρότητα της προσφοράς της τέχνης, τότε δεν είναι ικανή να ξεχωρίσει το ουσιώδες, το σημαντικό από το μη.

Ουδέποτε στην ιστορία κυριάρχησε αυτή η σκληρότητα και η απαξίωση της τέχνης. Ο πολιτισμός είναι το πιο σπουδαίο μέσο της εθνικής μας ταυτότητας. Αυτός και η φύση δόθηκαν στον άνθρωπο, δεν μπορεί να τα μεταχειριστεί κανείς ως δικά του λάφυρα. Υπονόμευση του πολιτισμού σημαίνει υπονόμευση στη δημοκρατία.

Οι ηθοποιοί, που τόσα χρόνια ζω από κοντά τις αγωνίες τους, βαδίζουν σε κινούμενη άμμο. Δύο - τρεις φορές τον χρόνο αλλάζουν επαγγελματική στέγη, ψάχνουν για το αύριο.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι μέλη του ΚΚΕ θυσιάστηκαν με τους αγώνες τους για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Θεωρώντας το ΚΚΕ δίκαια τα αιτήματα των καλλιτεχνών, τα υποστηρίζει και μάχεται μαζί τους γι' αυτά. Οι καλλιτέχνες - μετά από 40 χρόνια στο καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, τους θεωρώ μέλη της οικογένειάς μου - κουβαλάνε το φως μέσα τους. Αυτό το φως πρέπει να μεταφέρουν και στην κάλπη, να φωτίσουν την αλήθεια και το μέλλον. Γιατί δυνατό ΚΚΕ σημαίνει δύναμη στην κοινωνία και στον Πολιτισμό.

-- Η τραγωδία στα Τέμπη μάς γεμίζει οργή. Τι σκέψεις σας γεννά;

-- Το δρομολόγιο του τρένου - φονιά απεικονίζει την Ελλάδα. Πάνω στις ράγες συναντήθηκαν δύο Ελλάδες: Η αναξιοκρατία, η ρουσφετολογία, η ανευθυνότητα, η διαφθορά συναντήθηκαν με την αλληλεγγύη, τη συμπόνια, την ανθρωπιά του Ανδρέα Αλικανιώτη (μηχανικός στο Ναυτικό).

Ταξίδευα με το τρένο. Το αγαπούσα. Ακόμα κι αν λειτουργούν, όμως, όλα τέλεια εκεί στην κοιλάδα των Τεμπών, θ' ακούγονται οι θρήνοι, τα αγκομαχητά, οι φωνές της φρίκης.

Ομως, εκτός απ' τα βαγόνια - νεκροφόρες, υπάρχουν και βαγόνια που μετατράπηκαν εδώ και πολλά χρόνια σε θεατρικές σκηνές, στον σταθμό του Ρουφ. Είναι ένα τρένο του πολιτισμού, το πραγματικό Οριεντ Εξπρές, που ιδιοκτήτριά του είναι η Τατιάνα Λύγαρη. Οι τόσο υποτιμημένοι καλλιτέχνες σκέφτηκαν ν' αξιοποιήσουν αυτό το ιστορικό τρένο - μουσείο και να το μετατρέψουν σε θέαμα.

Θα ήθελα να τελειώσω με κάποιους στίχους του Γιάννη Ρίτσου από τη «Ρωμιοσύνη»:

Κάθε νύχτα το φεγγάρι αναποδογυρίζει στα χωράφια

τους σκοτωμένους

ψάχνει τα πρόσωπά τους με παγωμένα δάχτυλα

να βρει τον γιο του απ' την κοψιά του σαγονιού

κι απ' τα πέτρινα φρύδια.

Ψάχνει τις τσέπες τους. Πάντα κάτι θα βρει. Κάτι βρίσκεται.

Ενα φυλαχτό από τίμιο ξύλο. Ενα τσιγάρο στραπατσαρισμένο.

Ενα κλειδί, ένα γράμμα, ένα ρολόι σταματημένο στις εφτά.

Κουρντίζουμε πάλι το ρολόι. Περπατούν οι ώρες.

Αγαπημένος ηθοποιός, πηγαίος και αυθεντικός μάς μιλά για την απόφασή του να κατέβει ως υποψήφιος βουλευτής με το Κόμμα στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, για την ανάγκη του ανθρώπου να είναι ελεύθερος και για τη μεγάλη ελπίδα και πίστη που έχει στη νέα γενιά, τη νέα γενιά που εδώ και μέρες κάνει τη θλίψη της και την οργή της δύναμη αγώνα, για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη...

Σχετικά με την απόφασή του να είναι υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ μάς λέει αφοπλιστικά:

«Τι απόφαση; Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή να μου κάνει πρόταση το ΚΚΕ και να μην ανταποκριθώ; Ηταν δεδομένη η απόφασή μου και η συστράτευση μου με το Κόμμα. Οσο μπορώ με τις δυνάμεις μου θα συμβάλλω όπου μου ζητείται...

Το ΚΚΕ είναι ο προστάτης των αδυνάτων, των μεροκαματιάρηδων, των νέων, των καλλιτεχνών... Εμείς ένα πράγμα του λέμε. Εμπιστεύσου το ΚΚΕ και πάλεψε στο πλευρό του. Μόνο έτσι θα γίνεις και ο ίδιος πιο δυνατός. Μην δέχεσαι άλλο να σου παίρνουν τη ζωή.

Με πιο ισχυρό ΚΚΕ μπορεί ο νέος, ο εργαζόμενος, ο αγρότης να ανακουφιστεί, να πάρει ανάσες. Μαζί βέβαια και με τη συμμετοχή στον αγώνα, ο ένας πλάι στον άλλο.

Πιο ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει και πιο ισχυρό κίνημα, πιο μεγάλοι αγώνες, που να δείχνουν τον ένοχο, που να φωτίζουν τη διέξοδο. Μόνο με δυνατό, δυναμωμένο ΚΚΕ στο πλάι του λαού μπορούμε να κερδίσουμε, όχι μόνο ό,τι έχουμε χάσει, αλλά και ακόμα περισσότερα».

Οπως μας λέει: «Το ερώτημά μου είναι ένα. Τι εμποδίζει αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν το βήμα; Γιατί δεν εκπληρώνουν την υπόσχεση που έχουν δώσει πρώτα και κύρια στον εαυτό τους και στα παιδιά τους απέναντι σε αυτούς που τους εκμεταλλεύονται.

Τόλμησε! Κάνε το βήμα! Στήριξε το ΚΚΕ. Δεν έχεις κάτι να χάσεις, παρά μόνο να κερδίσεις. Οχι μόνο για σένα, αλλά και για τα παιδιά σου, για τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Και τα παραδείγματα είναι πολλά! Βάλε στην άκρη όλους αυτούς που σου λένε ψέματα».

Τι είναι αυτό που του δίνει δύναμη; «Η ελπίδα μου είναι τα νέα παιδιά. Αγόρια και κορίτσια. Μπορούν να επηρεάσουν και τους γονείς τους. Σα να μεγάλωσαν απότομα αυτές τις μέρες. Το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη φανέρωσε ξεκάθαρα τι σημαίνει η πολιτική της ΕΕ που σε αυτήν ορκίζονται όλα τα αστικά κόμματα, τι σημαίνει η λογική του κέρδους, τι σημαίνει η λογική του κόστους / οφέλους.

Μάθαμε πια τι σημαίνει ελευθερία στον καπιταλισμό... Είσαι "ελεύθερος" να πεινάς, να είσαι άνεργος, να μην έχεις ιατρική περίθαλψη...

Αυτό θέλουμε; Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, όπως έλεγε ο Κάλβος, η πραγματική ελευθερία...

Ας τολμήσουμε και ας διώξουμε τον φόβο για να έρθουν καλύτερες μέρες, για να ξαναγυρίσει το χαμόγελο των παιδιών...».