ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΤΕΕ: Ασκήσεις «μεγάλου συνασπισμού» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ;

Μόλις λίγες μέρες νωρίτερα, η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ, τόνιζε εμφατικά σε ανακοίνωσή της την απόλυτη δέσμευσή της ότι τάχα «δε θα διεκδικήσουμε καμία θέση στη διοίκηση του ΤΕΕ σε σύμπραξη είτε με τη ΔΗΣΥΜ είτε με τη ΔΚΜ», στην ίδια γραμμή με τους σημερινούς αφορισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για το ενδεχόμενο μιας συγκυβέρνησης με τη ΝΔ. Ωστόσο, στις σχετικές διαδικασίες που έγιναν στις 15 και 16 Μάρτη η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ, η «Ριζοσπαστική» Πρωτοβουλία Μηχανικών μαζί με τη Δημοκρατική Κίνηση Μηχανικών (ΔΚΜ) της Νέας Δημοκρατίας «κατέβασαν» κοινή υποψηφιότητα, την αντιπρύτανη του ΕΜΠ, Τώνια Μοροπούλου προερχόμενη από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, για τη θέση του πρόεδρου της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ (κάτι σαν την «βουλή» των μηχανικών), κόντρα στον έτερο υποψήφιο που υποστηριζόταν από την «ΕΛΙΑ» του ΤΕΕ και από διάφορες άλλες δυνάμεις, ο οποίος τελικά αναδείχτηκε σε πρόεδρο της Αντιπροσωπείας μετά από τρεις ψηφοφορίες.

Αυτή η τακτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ δεν είναι καινούργια, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για συγκυριακούς χειρισμούς του ενός ή του άλλου συνδικαλιστή του στο χώρο, αλλά αντίθετα, συνιστά χαρακτηριστικό γνώρισμα του οπορτουνιστικού χώρου. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ διοίκησαν το ΤΕΕ από το 2003 μέχρι το 2009, τοποθετώντας τον Γ. Αλαβάνο στη θέση του προέδρου του ΤΕΕ. Την πρώτη περίοδο, ο ΣΥΡΙΖΑ «συγκυβερνούσε» το Τεχνικό Επιμελητήριο σε συμμαχία με τις δυνάμεις της ΝΔ. Ο Γ. Αλαβάνος ήταν πρόεδρος του ΤΕΕ, ενώ αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας του κεντρικού οργάνου διοίκησης ήταν από το χώρο της ΝΔ, ενώ υποψήφια πρόεδρος από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, αντίπαλος τότε του Γ. Αλαβάνου ήταν η Τώνια Μοροπούλου, που σήμερα προκρίνεται ως η «ριζοσπαστική» υποψήφια από τον ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνέχεια, τη δεύτερη περίοδο, «ο λύκος άλλαξε την προβιά του» και τις συμμαχίες του, και η δεύτερη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στη διοίκηση του ΤΕΕ ήταν σε συμμαχία με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. Θα μπορούσε φυσικά κανείς να αποδώσει αυτόν τον χωρίς αρχές συνδικαλισμό που διακρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ στο ΤΕΕ διαχρονικά μόνο σε συμμαχίες που διαμορφώνονται στη «βάση της καρέκλας».

Ωστόσο, και αυτή η ανάγνωση της πραγματικότητας είναι λειψή, βλέπει το δένδρο και χάνει το δάσος. Η «κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ» στο ΤΕΕ έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην προώθηση της επίθεσης ΕΕ - άρχουσας τάξης στα δικαιώματα των εργαζόμενων μηχανικών, όλο το προηγούμενο διάστημα, στο Ασφαλιστικό, στην προώθηση της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση, στη στάση της απέναντι στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα στο χώρο των μηχανικών. Αναφέρουμε, ως την πιο χαρακτηριστική περίπτωση, τις τεράστιες ευθύνες της διοίκησης Αλαβάνου για την προώθηση της επίθεσης στο μέτωπο του Ασφαλιστικού. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του στο ΤΕΕ, προώθησε αποφασιστικά, μαζί με όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, το νόμο 3518/2006 που καθιέρωνε την ανταποδοτικότητα στην Κοινωνική Ασφάλιση στο ΤΣΜΕΔΕ, απότοκο των οποίων είναι οι σημερινές τεράστιες ασφαλιστικές εισφορές των μηχανικών, το γεγονός ότι το 50% των μηχανικών είναι ανασφάλιστοι, το τζογάρισμα των αποθεματικών του ΤΣΜΕΔΕ στο χρηματιστήριο. Οι αυξήσεις που προωθούνται απ' τη σημερινή συγκυβέρνηση στις ασφαλιστικές εισφορές είναι με τη σειρά τους συνέχεια της πολιτικής της ανταποδοτικότητας, βάσει της οποίας το Ταμείο πρέπει να είναι αυτοχρηματοδοτούμενο, και οι ασφαλισμένοι να «παίρνουν όσα δίνουν».

Οι τεράστιες ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ που δοκιμάστηκε ως κυβερνητική δύναμη στο χώρο του ΤΕΕ είναι η καλύτερη απόδειξη του πραγματικού περιεχόμενου οποιασδήποτε διακυβέρνησης εντός των τειχών της ΕΕ και της εξουσίας των μονοπωλιακών ομίλων, με όσους επιθετικούς προσδιορισμούς και αν χρησιμοποιεί. Τόσο η διοίκηση Αλαβάνου, η μετέπειτα διοίκηση από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι προηγούμενες, ήταν με τον αντίπαλο, προωθούσαν την πολιτική της άρχουσας τάξης. Γι' αυτό άλλωστε και η «Πανεπιστημονική», οι ταξικές δυνάμεις στο χώρο του ΤΕΕ, δεν πήρε το μέρος κανενός στη συγκεκριμένη διαπάλη. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί όλους τους εργαζόμενους να τον ψηφίσουν για να έρθει η «ανατροπή». Η ζωντανή πείρα από τη στάση του στο ΤΕΕ όλο το προηγούμενο διάστημα αποκαλύπτει πως η πολιτική που θα ακολουθήσει δε θα είναι και δε θα μπορούσε να είναι φιλολαϊκή. Η συμμαχία του με τη ΝΔ στο ΤΕΕ δεν αποτελεί «ιδεολογική υπέρβαση», «συμμαχία με τον αντίπαλο». ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ υπηρετούν τα ίδια αφεντικά και η συμμαχία τους στο ΤΕΕ μάλλον αποτελεί «πρόβα τζενεράλε» για τη «μεγάλη συγκυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ που δεν πρέπει να εκπλήξει κανέναν όταν θα έρθει...

Λ.

Η ΓΣΕΕ για τη ΔΕΗ

Με επιστολή της στον πρωθυπουργό και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητά να αποσυρθεί το νομοσχέδιο για τη δημιουργία και την πώληση της «μικρής ΔΕΗ». Η επιστολή είναι μνημείο υποκρισίας. Υπηρετεί αντικειμενικά τον αποπροσανατολισμό των εργαζόμενων από τα πραγματικά αίτια που έφεραν τις σημερινές εξελίξεις στη ΔΕΗ, οι οποίες δεν έπεσαν από τον ουρανό αλλά αποτελούν κορύφωσης της στρατηγικής απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας, προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων. Το γεγονός εξάλλου ότι η επιστολή συνυπογράφεται από τον πρόεδρο (ΠΑΣΚΕ) και το γενικό γραμματέα (ΔΑΚΕ) της ΓΣΕΕ, οι οποίοι κατά τα άλλα χτες αντάλλασσαν κατηγορίες, με αφορμή την απόφαση για απεργία στις 9 Απρίλη, επιβεβαιώνει ότι αυτές οι δυνάμεις καμία σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζόμενων και του λαού.

Γράφει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ:

«Η ΓΣΕΕ έχει εκφράσει επανειλημμένα και προς κάθε κατεύθυνση την πλήρη διαφωνία της στην εκποίηση δημόσιας περιουσίας και κοινωφελών οργανισμών». Κοροϊδία στο τετράγωνο για τους εργαζόμενους. Ειδικά στην περίπτωση της ΔΕΗ, η ΓΕΝΟΠ και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συμφώνησαν με τον πρώτο νόμο της απελευθέρωσης, τον 2773/99, που προέβλεπε τη μετατροπή της επιχείρησης σε Ανώνυμη Εταιρεία. Τότε, το σύνθημα και της ΓΣΕΕ ήταν «καμιά μετοχή στους ιδιώτες», για να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους. Σήμερα, από το μετοχικό κεφάλαιο του ομίλου της ΔΕΗ ΑΕ, το 49% ανήκει σε ιδιώτες. Περίπου το 36% των μετοχών ανήκει σε διεθνή επενδυτικά σχήματα, κυρίως αμερικανικά.
«Η ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής Ενέργειας εκθέτει την κοινωνία σε πολλαπλούς και μη αναστρέψιμους κινδύνους από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής». Τώρα θυμήθηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του λαού; Δεν έχει ακούσει τίποτα για τα 350.000 νοικοκυριά που είναι χωρίς ρεύμα; Για τις απανωτές αυξήσεις στα τιμολόγια της «δημόσιας» κατά τα άλλα ΔΕΗ, μεταξύ άλλων για να κονομάνε οι παραγωγοί Ενέργειας από τις λεγόμενες «εναλλακτικές πηγές»; Τα ξέρουν αυτά οι εργατοπατέρες αλλά σφυρίζουν αδιάφορα και την ίδια ώρα συντάσσονται με τους βιομηχάνους, που διεκδικούν φτηνότερο ρεύμα για τι επιχειρήσεις τους. Αλλωστε, η ΓΣΕΕ ομολογεί κυνικά την ανησυχία της ότι με την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ «εξουδετερώνεται η πολιτική ενίσχυσης (...) της εγχώριας βιομηχανίας με την υπαναχώρηση από τη μέχρι σήμερα υποχρέωση της ΔΕΗ για παροχή εκπτώσεων στα τιμολόγια βιομηχανιών υψηλής τάσης». Κινδυνεύουν δηλαδή τα προνόμια που απολαμβάνει μερίδα των μεγαλοκαπιταλιστών από το κράτος.
«Εκτίθενται οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ (...) ώστε (...) να λεηλατηθούν τα δικαιώματά τους, εργασιακά και ιδιοκτησιακά επί της ΔΕΗ». Είναι πρόκληση να μιλάει η ΓΣΕΕ για τα εργασιακά δικαιώματα στη ΔΕΗ και αλλού. Η εργολαβοποίηση τομέων της παραγωγής, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας θεσμοθετήθηκαν και με τη δική της συμβολή, επιδεινώνοντας τους όρους με τους οποίους βγάζουν το μεροκάματο χιλιάδες εργάτες.
«Η Ελλάδα δεν έχει έλλειμμα συμμόρφωσης στους ευρωπαϊκούς κανόνες για την αγορά Ενέργειας (...)». Αυτό κι αν είναι επιχείρημα! Ομολογούν ότι ο καημός τους, πάνω απ' όλα, είναι να εφαρμόζονται οι κανόνες της ΕΕ, δηλαδή η στρατηγική της. Δε λέει η ΓΣΕΕ ότι η απελευθέρωση της αγοράς Ενέργειας γίνεται με κατευθύνσεις της ΕΕ, τις οποίες διαμόρφωσαν για λογαριασμό των μονοπωλίων οι κυβερνήσεις στα κράτη - μέλη, μεταξύ αυτών και οι ελληνικές. Επί της ουσίας, λέει στους εργαζόμενους να εναποθέσουν τις ελπίδες τους στην ΕΕ για να βρουν σωτηρία. Τους λέει να βάλουν τα χέρια τους για να βγάλουν μόνοι τα μάτια τους...

Π.

Γενναιοδωρίες με ξένο πορτοφόλι

Δεν ήταν η πρώτη φορά στην Κομοτηνή, την περασμένη Παρασκευή, που ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωσε τους ενδιαφερόμενους πως το κόμμα του αναγνωρίζει το χρέος που σώρευσε η πλουτοκρατία και δεν θα πρέπει να ανησυχούν αφού τα δανεικά θα επιστραφούν μέχρι δεκάρας. «Αυτό το οποίο θα θέσουμε σε διαπραγμάτευση είναι μία λύση βιώσιμη που θα αφορά όλη την Ευρώπη για το χρέος (...) Δεν θα το αφήσουμε (σ.σ. το χρέος) γιατί εμείς δεν είμαστε μπαταχτσήδες», είπε θυμίζοντας το «κηδεία με ξένα κόλλυβα», μιας και ο λογαριασμός θα σταλεί στο λαό και το δικό του ισχνό εισόδημα θα λεηλατήσει και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (και) για να αποδείξει πόσο γενναιόδωρος είναι...

Ο ΣΥΡΙΖΑ παλαντζάρει δυο - τρία χρόνια τώρα μεταξύ διαπραγμάτευσης, επαναδιαπραγμάτευσης, «κουρέματος», αναστολής πληρωμής και τελικά πληρωμής του χρέους, που άλλοτε είναι επαχθές, άλλοτε δεν είναι, άλλοτε χρειάζονται επιτροπές να το ελέγξουν και άλλοτε είναι αδύνατον να αμφισβητηθεί νομικώς. Στη διάρκεια αυτού του δίχρονου άλλαξε γνώμη και για τη διαδικασία διευθέτησής του, που από μονομερής, τώρα λέει πως θα είναι προϊόν συνεννόησης με τους «εταίρους» κι από απόφαση που αφορούσε την Ελλάδα, γενικεύτηκε για όλο τον ευρωπαϊκό νότο και επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει ολόκληρη την Ευρώπη.

***

Οποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα χρόνια κοσκινίζει, λέει ο σοφός λαός. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταφεύγει σε τέτοια λεκτικά τερτίπια για να κρύψει απ' το λαό τις πραγματικές του προθέσεις. Η ουσία είναι ότι από την αρχή της κρίσης μέχρι σήμερα η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος έχει ως γνώμονα το πώς η ελάφρυνσή του θα εξυπηρετήσει την καπιταλιστική ανάκαμψη και όχι την τσέπη των εργαζομένων, πώς θα συνεχιστεί η συμμετοχή της Ελλάδας στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Γι' αυτό άλλωστε η ρύθμιση του χρέους προβάλλεται ως όρος για επαναδανεισμό που βεβαίως θα ξαναφορτωθεί στις πλάτες του λαού.

Καθώς προαλείφεται για διαχειριστής του καπιταλισμού το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να πιέζει για μια διευθέτησή του με στόχο να στηρίξει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Η μόνη του επιλογή είναι να το αναγνωρίσει, να το νομιμοποιήσει και να αξιώσει απ' το λαό να συνεχίσει να πληρώνει τα σπασμένα.

***

Ο ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, ξεμασκαρεύτηκε οριστικά, αποδείχτηκε ασυνεπής ως προς τις προσδοκίες που καλλιεργούσε σε εργατικά - λαϊκά στρώματα, αποδείχθηκε όμως συνεπής ως προς το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής του. Η στάση του δίνει το παράδειγμα για το πώς μπορείς να πεις το ίδιο πράγμα με δύο διαφορετικούς τρόπους, αλλιώς όταν απευθύνεσαι στους εργαζόμενους και πρέπει να φανείς ριζοσπαστική δύναμη, αλλιώς όταν πρέπει να δώσεις εξετάσεις «ρεαλισμού» απευθυνόμενος στο κεφάλαιο, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ κ.λπ.

Είτε λοιπόν η κατάσταση παραμείνει ως έχει, είτε το χρέος «κουρευτεί», είτε επιμηκυνθεί η περίοδος αποπληρωμής του, είτε ακόμα ακόμα, για να μην ξεχνάμε την περίπτωση της Αργεντινής, σε μια δοσμένη στιγμή το αστικό κράτος αρνηθεί να συνεχίσει να το πληρώνει, ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει το μάρμαρο όπως η ζωή αποδεικνύει. Γιατί καμία απ' αυτές τις επιλογές δεν θα γίνει με γνώμονα τα δικά του συμφέροντα, αλλά με γνώμονα τα συμφέροντα των «κηφήνων» που θρέφονται απ' το μόχθο του και έχουν στα χέρια τους την εξουσία. Η ικανοποίηση των δικών του αναγκών απαιτεί να τους την αφαιρέσει, απαιτεί αποδέσμευση απ' την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, μονομερή διαγραφή όλου του χρέους. Απαιτεί να γυρίσει την πλάτη και στους διαχειριστές της μιζέριας στην οποία τον καταδικάζουν να ζει. Με αυτό το κριτήριο στις επικείμενες εκλογές του Μάη, θα πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες.

Β.